[lirik]

Dielli n' sy rreze mos i l'shoftë
e ai zot mos e bekoft
kush i qet t' bukures shqipni
kah do shkon veq shkrumb e hi

edhe cunga e gurë nen rrota
e tjerë kombe q e i ka bota
kush prej tyre sharton zi
kush si len ndoj shpresë me mbi

kush si len ndoj karajfile
kush i mbjell dredhi e skile
neper kohra t' bereqetit
kush trazon kaltritë e detit

edhe ata qe i mbjellin halle
që i pergjakun t' bukurat zalle
a kah do jan gurë e dhe
ja trazojnë vllazri e fe

ja perqajnë kishë e gjami
e ja ndajnë prift e myfti
mos me mbetë askund shqiptar
veq fretni e hogjallarë

thue s po kem ne tjeter fe
veq fe te huaja me na nxe
thua s po ka zemer shqiptare
thua s po ka ndoj fe kombtare

thua s' po ka kund gjak te vjeter
thua s 'po ka kund ndoj ndjenje tjeter
veq wehab e do shehlerë
per ta lene shqipnine mjerë


por e mjerë nuk ësht shqipnia
se mbi dhe s- desht perendia
me e krijue veq per minare
per ta ble me fe e pare

as per tjera të ardhura fe
as per grek e as për shkje
sepse gjaku i kuq damarit
kah do shqip i rrjedhë shqiptarit

kahdo i njejt esht prej nje barku
prej nje fisi e prej nji qarku
se vet brumi i perendisë
e gatoj dheun e shqipnisë

jo per rruza e per kryqe
jo per korba e per qyqe
por ma e bukura e dheut esht shegë
esht krijue per toske e gegë

as per treg a s per pazarë
s . esht krijue as per tradhtarë
per tariqe e as gogola
veq se shqip ti shkruhet shkrola

autori xhelal ferizi