Sot nuk me pėlqen tė shihem ne pasqyre,
nuk dua tė zgjohem si ēdo dite,
(dilema idiote e ēdo mėngjesi)
Sot me tepron vetmia neper ēarēafė,
dhe dyshoj tek shenjtėria e qiejve,
apo dhe tek Zeusi absurd qe mediton
duke kthyer ne shi ēdo pike djerse tė tij.
Me kane goditur tashme ne shume vende,
me bien lotėt me shume se Zeusit,
sot ndiej seriozisht se kam diēka me shume
qe thjesht me ndan shpirtin.
Jam zgjuar e ngėrthyer ne ėndėrr,
dhe pėr disa momente pa ore,
kam qene duke kalėruar kohen
neper horizontin e tė djeshmes me tė sotmen.
Rimarr sekondėn qe me iku,
e kryqėzoj ne njė fjale kryq tė nxehte nėpėr ēarēafė,
depozitohem pėrjetė nėpėr majėn e reve,
dhe... zgjohem ēuditėrisht pa ty.
Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era1
|