Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Barbaroza
Ndoshta s'po kuptohemi Mafiozi,por une prape mbetem pas fjaleve qe kam shkruar!Une s'jam ndonje gjeni qe ta dija se cfare fsheh dikush ne zemren e tij sepse ne bote ka aq shume njerez qe ndryshe flasin e ndryshe veprojne.
Jo qe me ka ndodhe ne jete te perjetoj diqka te tille,por ma merr mendja se s'mund t'ia lexosh askujt zemren,as mendjen.
Nje djale mund te te thote edhe fjale te emebla derisa je ne shtrat me te,por kur te largohet nga ty,nuk besoj se mendon ashtu! 
|
Ashtu mendoj edhe un Barbaroza, me duket qe me ki keq kuptu.
Thash qe
duhet te mundohemi me dit se qka i deshiron zemra
Nuk mundemi kurr me dit (te sigurt) qka i deshiron zemra dikujt e as aj
vet nuk e din aq mir (them edhe ket me lart).
Fjalet jan vetem mendime, dalin prej goje dhe asgje nuk sheh.
Mundemi me qen te sigurt vetem kur shohim me sy.
Siq thua ti me fjal te embla deri sa je ne shtrat, ashtu esht.
Nese ekzistojn vepra per me arrit deri ne shtrat, ashtu duhet.
Kur them vepra, mendoj gjera qe jan rreth nje qifti ( i njofton prinderit,
ta vnon unazen ne gisht, shkon ne pushim me te etj...)
Keto i sheh me sy dhe nuk jan genjeshta.
Me fal qe e zgjata pak, por esht nje tem interesante dhe e veshtir
me spjegu aq mir. Hyra pak ne psikologji :oops: :oops:
Shpresoj qe me kupton me mir