[Antika]

Kur jam ndeshur me ty...,...,

Hera e parë që u ndesha me ty, ishin çastet e fëmijërisë,
..., pak në hapa.., shumë në kureshtje...,
më tepër me çapkënllëqet....,ehhh,
U rrite, u rrita, ne shkonim, ti ecje përherë krah meje...,...,
Dikur frikë moshe..., por dhe në mas-moshe niste ndarje
e pakuptimtë,
Ajo çirrte me “kthetrat elegantë” brenda shpirt-dlirtit pa mëshirë....,
Herë e dytë, quhej kur të njoha mirësisht tek të tjerët,
Shpërndarë, shpërfytyruar si hijet e një nate “hënë rrudhur”,
E me mendje bluaja frikën që s’e kisha menduar kurrë të vinte !!