Titulli: Zhgarravinat e mia
NC!
Zemra mu ndrydh , rri si ne gjemba
Ai rri serioz , si burre , por une e di se mezi duron . E di se do hidhte krahun rrethe qafes time dhe ate me kujdese , sikur jame ndoi send i ēmuar , por
Mendoi ne vehte , mos me nderon nga e keqja .
mos valle nguron i frikuar ?Buzeqeshet me zor?
Jo, jo , te tillet une i kuptoi lehtesisht kur e bejen per sy e faqe , apo kane ndonje halle te sendisur .Sa qenie mjerane qe jane ! Te tillet ne ēdo rast me neverisin , i perēmoi , ata mendoin se ne jemi gadi te bejme ēfare te duan ata
mjaftohen te na puthin , apo shtrengoin pas trupit .Keta si duroi dot !
Nuk e kuptoi pse ligeshtohet ne mungesen time ?
Ndoshta i eshte rrenjosur ne tru thenja se : Kur vdes nje grua , thahet nje burim
Ndoshta , ku ta dije , ku ta dije une
Ne anen tjeter , nganjehere behet aq i padepertueshem , sa me fute friken
Mos valle done te provoi dashuri te medha si arratisje nga rutina , qofte edhe kalimtare , mos kerkon rigjetje te vetvehtes ne kushte krejt te mbrapshta ?
- Jo moj , -perkujtoi vehten me te mire , e di ti se dashuris se madhe i mjafton nje foleze , nje jete se bashku , dy veta nje shpirte
lindjen e zogjeve , dhe keshtu deri ne mplakje ne paqe
..
Tani prap mu tret psheretima poetike e shpirtit time
do pushoi , duke u perpjekur qe
Jo, nuk do lodhem te gjeje kuptimin e gezimit , ose pengesat e pathena femrore
e te re kjo eshte nje enderr qe nuk egziston , apo egzist
nuk kame guxim as te perfundoi mendimin
|