[Albanian eX|PerT]

Lexo me kujdes virtytet e besimtarëve në fillim të kaptinës El-Enfal, vetitë e të devotshmëve në fillim të kaptines El-Insan, cilësitë e bëmirësve në kaptinën Edh-Dharijat apo cilësitë e të zotëve të mendjes (ulul el-bab) në kaptinën Er-Ra'd.
Lexoje me vëmendje biografinë e Muhammedit s.a.v.s., do ta gjesh atë me të vërtetë si një Kur'an të gjallë, shpjegues i vërtetë dhe praktik i Kur'anit. Jeta e tij në përgjithësi ishte në përputhshmëri të plotë me Kur'anin. Nuk kishte kurrfarë ndarje në mes personalitetit dhe biografisë së tij, në mes jetës së tij praktike dhe Kur'anit, ngase në të kundërten armiqët e tij do të gjenin pretekst për ta kundërshtuar e do t'i thonin: o Muhammed, ajo çfarë vepron ti bie ndesh me mësimet që përmban libri yt (Kur'ani)?!.. mirëpo askush nuk bëri një gjë të tillë, për shkak se ai pa kurrfarë dyshimi kishte pamje reale të moralit kur'anor.
Ndërsa sa i përket moralit të këtij Pejgamberi madhështorë, dr. Jusuf Karadavi tha: "Morali dhe sjellja e tij është shembull për mbarë njerëzimin, për të fuqishmit dhe të dobëtit, për ndihmuesit dhe kundërshtarët, për njerëzit e afërm dhe të largët, për muslimanët dhe jomuslimanët. Ishte më i sjellshmi me familjen e vet, po ashtu ishte më i sjellshmi edhe me të afërmit e tij, me njerëzit e largët, bile edhe me ata që e urrenin…Me të vërtetë është shembull i gjallë dhe në gradën më të lartë të përsosmërisë njerëzore në të gjitha këto raporte, saqë edhe me shërbëtorët e tij."
Tregon Enesi (r.a.) në fund të jetës së Muhammedit s.a.v.s.: "I kam shërbyer Pejamberit (s.a.v.s.) 10 vite të plota e ai asnjëherë nuk më tha as "uf". Asnjëherë nuk më qortoi për një punë që e pata bërë, pse e bëre atë, e as për diç që se pata bërë, pse se bëre?! Por thoshte: "Ajo që është kader (e përcaktuar) do të ndodhë." Ndodhte që ndonjëherë ta zemëronin ndonjë nga shërbëtorët e tij, e ai vetëm e shikonte dhe thonte: Pasha All-llahun, sikur të mos ishte hakmarrja Ditën e Kijametit, do të ndëshkoja me këtë misvak… jo me thupër e as me kërbaq.
Dr. Karadavi në vazhdim potencoi edhe këtë: "Pejgamberi i All-llahut jetonte sikur Dita e Gjykimit të ishte prezente tek ai, jetonte në këtë botë me zemër të banorëve të ahiretit, këmbët e tij ecnin nëpër tokë, kurse shikimin e drejtonte kah qielli… Komunikonte dhe ishte në kontakt me njerëzit, mirëpo zemra e tij ishte e lidhur me Krijuesin…Kishte sjellje shumë të mira edhe me shërbëtorët dhe njerëzit më të ulët. Për këtë, sahabet e tij tregonin se i Dërguari i All-llahut askënd kurrë nuk e kishte rrahur (goditur) me diçka, as ndonjë bashkëshorte, shërbëtorë apo kafshë…
"Morali i tij ishte gjithëpërfshirës i cili përfshinte tërë jetën, dhe nga madhështia e këtij morali ishte se posedonte një moral stabil. Ekzistojnë njerëz të cilët me ndryshimin e gjendjes së tyre, ndryshon edhe morali e sjellja e tyre. Ndryshe sillen kur janë të pasur e ndryshe kur janë të varfër, ndryshe kur janë në vështirësi e ndryshe në lehtësi… kurse Muhammedi s.a.v.s. gjithnjë qëndronte stabil në moralin dhe sjelljen e tij, si gjatë paqës ashtu edhe gjatë luftës. Nuk ekzistonte tek ai ajo çfarë thonë perëndimorët se "qëllimi justifikon mënyrën-mjetin", jo, ai nuk pranonte vetëm se qëllimin e ndershëm dhe mjetin e pastër. Nuk pranonte kurrë që të afrohej pranë Krijuesit në mënyrë të padrejtë, ngase All-llahu është i mirë dhe nuk pranon vetëmse të mirën. Politika ishte në korelacion me moralin e tij, e po ashtu edhe lufta, ekonomia dhe shkenca...të gjitha ishin në përputhje me moralin e tij.
Më pastaj dr. Karadavi foli edhe për emanetin (besnikërinë) e tij, ku ndër tjerash tha: "Idhujtarët mekkas nga Pejgamberi s.a.v.s. kërkuan siguri dhe garanci që mallin dhe pasurinë e tyre mos t'ua marrin kur të kthehen prej Medines në Meke. Atëherë, kur All-llahu i dha leje që të shpërngulet, e mbajti fjalën që u kishte dhënë atij populli të cilët e kishin maltretuar në mënyrën më barbare dhe e kishin persekutuar e larguar nga vendi më i dashur i All-llahut dhe vendi më i dashur i tij (Mekka), e kishin bërë lloj-lloj veprime të shumta për t'i penguar njerëzit nga rruga e vërtetë. Pejgamberi i Zotit kishte mundësi që si shkëmbim të asaj që vepruan idhujtarët t'ju konfiskojë gjithë pasurinë e tyre, por ai nuk bëri një gjë të tillë. Obligoi Aliun r.a. që t'ju kthente amanetin të zotëve të tyre... e quajtën Emin-besnik qysh në rininë e tij...
"Dr. Karadavi në fund theksoi se nga madhështia e moralit Muhammedan është se ai kishte një moral të barazpeshuar, i jepte çdo sendi hakun e vet. Kryente për mrekulli obligimet që kishte ndaj All-llahut, ndaj vetvetes dhe të tjerëve duke iu drejtuar muslimanit se ka për obligim që t'ia jep hakun Zotit të tij, trupit, familjes, bashkëshortes, pra me një fjalë duhet t'ia jep çdo sendit hakun e vet. Prandaj ishte prej atyre që më së shumti e adhuronte All-llahun, por në të njejtën kohë i kryente edhe obligimet që kishte ndaj grave të veta, shokëve dhe të gjithë njerëzve në përgjithësi. Jeta e tij ishte në balancim të plotë në mes anës ezoterike dhe ekzoterike, në mes trupit dhe shpirtit, kësaj bote dhe botës tjetër.
Ky pra është Pejgamberi s.a.v.s. i cili plotësoi të gjitha normat e moralit të mirëfilltë dhe tha: "Vërtetë jam dërguar që të përsosë normat e moralit (tuaj)".

Hytbe e mbajtur në Doha, Katar, 10.02.2006

Përktheu nga gjuha arabe
Enes ef. Koshi

08.03.2006.islamgjakova.net