[Drinni]

Dita kur Njeriu zbuloi Gënjeshtren....
.....ishte një të Hëne dhe ajo filloi për mua si ç'do fillim jave e hershme dhe jo e shëndetshme,cingërrima e orës së kurdisur më zgjoi si ç'do herë me një trembje, u zgjova dhe arrita disi ta sjellja nën kontroll edhe kësaj radhe pulsin tim,stopova elektroniken e kurdisur me një të goditur grushti, ama jo me ato të fortat, sepse unë e dua orëtreguesin tim. Ai ka qenë shumë i sinqert me mua dhe kurr nuk më ka lën n'lloq.


Rituali i mëngjesit tim është në sekunde i planuar, me një siguri rezerve prej gjashtë minutash,nëse ndojë lidhëse këpucësh do të këputej. Unë e urrej Hektiken, mirpo nuk jam në gjendje ose i aftë që kohen e fjetur ta kompenzoja me ndonjë kofeinextrakt, pasoja është që unë rrugen deri në punë shpesh në duart e Autopilotit e besoj. Ku rrëshqitja e komunakcionit në mëngjesin e hershëm është vërtet interesante.
Unë arrita në kohen a parapar te stacioni i metros,dhe si në ëndërr u gjeta në njëren nga ulëset pran dritares.
E para që më bie në sy në çdo mëngjes jan të shkruarat e reklamave të Policis,,Ne dojm që ju të jetoni të sigurt", Sot më dukej sikur shiqoja ,,Ne dojm që ju të na leni të qetë''!
Pak më tej edhe më të mëdhaja ishin shkronjat e firmës ku punojë unë,, Gjithçka për konzumatoret tanë'' hehe, më shkoi buza në gaz,, Gjithçka për Aksionarët tanë''.
Dikush më preku brrylin, një i vonuar?
Ktheva kokën dhe dhe nuk më bëri përshtypje gjysëmfjalët e tija që dilnin me mënzi.



Lash prapa meje trenin e stërmbushur, dhe me disa metra këmbë arrita vendin e punës, një ndërtes shumëkatëshe e mërzitur, kolegët me zgërdhirjet e matura të mëngjesit tregonin kush më të bukur ka dhëmbët dhe asgjë tjeter.
Mora kafen time dhe u mbylla në xhamat koloruar, Tek futja në çanten time Sokratesin dhe u ula, shiqova edhe një herë vrengër kaptinen e librit te këtij vetëvrasësi grek.
Dita kaloi si në ëndërr, tek në mbrëmjen e vonë më kaploi Realiteti!!!