[elvio]

Si një i pasur jam, që kur dëshiron

Thesarin hap me kyç për ta soditur,

Por orë e çast atë nuk e shikon,

Kënaqësinë për të mos topitur.



Si festa janë çastet e gëzuara,

Por veç të rralla tërë vitin janë,

Dallojnë ato si perla fort të çmuara

Mes gurëve të tjerë në gjerdan.



E tillë është Koha që të ka kyçur,

Të mban të fshehur në sirtarin tim,

Ajo ka qejf një çast ta bëj të lumtur,

Që rishmas ta shijojmë bukurinë.



Bekuar qofsh, pra, ti për bukurinë,

Që më jep shpresën e kënaqësinë.