|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Murgesha
Virtualiteti dhe realiteti!
A jemi gjithmonė vetvetja?
Mendoj qe(qė) as ne(nė) realitet e as ne(nė) virtualitet nuk mund te(tė) jemi 100% vetvetja. Kėtė nuk na e lejon rregulla e etikes. Nė njė farė mėnyre ėshtė shoqėria si ajo reale apo virtuale qė na e pamundėson njė gjė tė tillė.
Sa herė kemi buzėqeshur kur nuk e kemi ndjerė, sa herė duhet tė heshtim kur nuk duam? Edhe kėtu nė forum nėse gjithmonė shprehemi ashtu si ndihemi plasin zėnkat, qortimet, sharjet ose dikush lėndohet nga mendimi i shfaqur.
Anėtarėt me nivele tė ndryshme tė shkollimit, edukatės, moshės me tė cilėt
diskutojmė shpesh qojnė nė keqkuptim tė mendimeve, e ne nuk mund tė jemi vetvetja me tė gjithė prej tyre. Me disa prej tyre buzėqeshim, shkruajmė sa pėr tė ja bėrė qefin(qejfin) ose thjeshtė postojmė njė figurė qė nuk tregon aspak mendimin personal pėr shkrimin e dikujt. Shumė prej nesh edhe kur fyhemi shtrėngojmė grushtat, i mshojmė fort tastaturės, na bie terrim syve kur lexojmė sharjen qė na ėshtė drejtuar, them me veti sikur tė kisha mundėsinė tė ja(ia) kthej kėtė sharje sy mė sy atij qė na ka sharė, por nuk e bėjmė nga shkaku i etikės, nga keqardhja pėr shoqėrinė qė na konsideron krejt tjetėr e nuk duam ta shfaqim egėrsinė tė cilėn e posedojmė nė realitet.
Edhe nėse ti i shmangesh zėnkės me tė tjerėt ngaqė thjesht se ndjen(ndien) veten si grindavec e don tė jesh vetvetja janė tė tjerėt qė pėrplasen me mendimet tua, ti(t`i) bėjnė bajat ato, tė nxisin tė detyrojnė, stė(s`tė) mbetet gjė tjetėr vetėm tė pėrshtatesh ose tė ikesh(ikėsh) nga tė mundesh.
Cili prej nesh e shpreh vetveten edhe nė realitet. Ke gabuar diēka nė punė, tė vie shefi tė pėrplas pėr ftyre(fytyrė) punėn e bėrė gabim dhe ne edhe pse duam tė ja(ia) japim grusht turinjve(turinjėve) buzėqeshim para tij si idotė(idiotė) se rrezikojmė tė humbim punėn?
Njėri prej kolegėve tė tu ka hudh njė parfym tė fortė, ty tė ndejll neveri kur ai tė kalon pranė, apo mban erė tjetėr ose ėshtė vesh pa shije, ose kur shkoni nė sallėn e ngrėnjes nxjerr shaminė e frynė hundėt nė te, ulim kokėn tė nervozuar me tė shenjtėn etikė qė nuk na lejon tė shfaqim ato qė ndjejmė(ndiejmė).
Shiqoni rreth vetes tuaj, ēdo ditė ndodhin raste tė panumėrta kur bėjmė atė qė nuk e ndjejmė(ndiejmė), na mbetet ta (t`a) quajmė veten hipokrit, se shumė prej nesh jemi hipokritė edhe ndaj vetes tonė!
|