Dardania.de - Shiko Postimin Tek

Domira · 20-05-12, 22:34

Nga t´ja filloj...!?
Mu në mes të dehjes që m’imponoj jeta u shfaq edhe një shteg i ndricuar me një dritë të cilën nuk e njihja, e të cilën e vëzhgoja me shumë kujdes, por që më tërhiqte dita ditës aq fort, aq ëmbël sa që më futi frikën në palcë, një frikë e cila edhe përkundër ndrydhjeve të mia, vetëm sa vinte e zgjonte edhe vullkanet më të fshehura...
Cdo gjë buzëqeshte...kënga ishte më e bukur, tinguj dhe fjalë preknin ndryshe shpirtin tim.
...edhe kur të kisha përballë meje kisha frikë, shumë pyetje...cfarë po bëj, cfar po ndodh, ishte e drejtë apo gabim... më friksonte ngjajshmëria me ty, për pikpamjet, për humorin, për ndjeshmërinë...të gjitha përputheshin në mënyrën më perfekte.
Dhe më vinin dyshimet: a është e mundur se po jetoj...pastaj buzeqeshja yte e cila më përcillte/përcjell 24 orë në ditë ma trazonte me embëlsi shpirtin...shpesh mundohesha të largoj mendjen nga ti dhe të drejtoj shikimin tjetër kah...por më kot...atëherë edhe sot...
Kudo që jam, ndjej prezencën tënde...ndonjëherë të lutem të më lesh të qetë, e ndojherë të këkoj...pastaj qetësohem kur të gjej...dhe përsëri vazhdoj...lutem të mos të kujtoj...lutem të mos bezdis as unë ty, të të le të qetë...e di se po të me harrosh ti, këtë do e ndjeja dhe unë dhe kështu do mund ti ndajmë rrugët tona...
E di se është e vështirë kjo sepse nuk zhduket shpirti...por së paku, sikur të kishim pushuar...unë ka kohë që po e kërkoj atë prehje...sado që mendoj sa kam hudhur shtresa të mjaftueshme hiri mbi zjarrin e kahershëm...kot!
Jo pa qëllim pata heq dorë edhe nga gjërat më të bukura...poezi nuk lexova, e as nuk hodha ndoj varg mbi letër...u shkëputa nga qeshja të cilën e kam pasë pjesë përbërëse të ditës...ngadalë lash mbas dore gjëra të cilat i bëja më pasion...e as lule nuk adhuroj siq kam bë më parë...u bëra racionale në maksimum, vetëm e vetëm të të lë ty të qetë dhe të gjej qetësi për veten time...
Pavarësisht nga kjo përpjekje, cdo gjë që bëja dhe bëj, cdo veprim imi e di se nuk është në kundërshim me ty, por është sepse na konvenon të dyve, sepse të gjithë kështu jemi të qetë...
Dashuria të mësojka ta tejkalosh edhe vetë atë, të jesh në shërbim të saj dhe ti mundësosh asaj që të jetojë në këtë botë po edhe në tjetrën...

Prill, 2006

20-05-12, 22:34	#161
Domira Anëtarësuar: 02-02-05 Postime: 16,716	Re: Ditari i ndjenjave....! Nga t´ja filloj...!? Mu në mes të dehjes që m’imponoj jeta u shfaq edhe një shteg i ndricuar me një dritë të cilën nuk e njihja, e të cilën e vëzhgoja me shumë kujdes, por që më tërhiqte dita ditës aq fort, aq ëmbël sa që më futi frikën në palcë, një frikë e cila edhe përkundër ndrydhjeve të mia, vetëm sa vinte e zgjonte edhe vullkanet më të fshehura... Cdo gjë buzëqeshte...kënga ishte më e bukur, tinguj dhe fjalë preknin ndryshe shpirtin tim. ...edhe kur të kisha përballë meje kisha frikë, shumë pyetje...cfarë po bëj, cfar po ndodh, ishte e drejtë apo gabim... më friksonte ngjajshmëria me ty, për pikpamjet, për humorin, për ndjeshmërinë...të gjitha përputheshin në mënyrën më perfekte. Dhe më vinin dyshimet: a është e mundur se po jetoj...pastaj buzeqeshja yte e cila më përcillte/përcjell 24 orë në ditë ma trazonte me embëlsi shpirtin...shpesh mundohesha të largoj mendjen nga ti dhe të drejtoj shikimin tjetër kah...por më kot...atëherë edhe sot... Kudo që jam, ndjej prezencën tënde...ndonjëherë të lutem të më lesh të qetë, e ndojherë të këkoj...pastaj qetësohem kur të gjej...dhe përsëri vazhdoj...lutem të mos të kujtoj...lutem të mos bezdis as unë ty, të të le të qetë...e di se po të me harrosh ti, këtë do e ndjeja dhe unë dhe kështu do mund ti ndajmë rrugët tona... E di se është e vështirë kjo sepse nuk zhduket shpirti...por së paku, sikur të kishim pushuar...unë ka kohë që po e kërkoj atë prehje...sado që mendoj sa kam hudhur shtresa të mjaftueshme hiri mbi zjarrin e kahershëm...kot! Jo pa qëllim pata heq dorë edhe nga gjërat më të bukura...poezi nuk lexova, e as nuk hodha ndoj varg mbi letër...u shkëputa nga qeshja të cilën e kam pasë pjesë përbërëse të ditës...ngadalë lash mbas dore gjëra të cilat i bëja më pasion...e as lule nuk adhuroj siq kam bë më parë...u bëra racionale në maksimum, vetëm e vetëm të të lë ty të qetë dhe të gjej qetësi për veten time... Pavarësisht nga kjo përpjekje, cdo gjë që bëja dhe bëj, cdo veprim imi e di se nuk është në kundërshim me ty, por është sepse na konvenon të dyve, sepse të gjithë kështu jemi të qetë... Dashuria të mësojka ta tejkalosh edhe vetë atë, të jesh në shërbim të saj dhe ti mundësosh asaj që të jetojë në këtë botë po edhe në tjetrën... Prill, 2006 __________________ Ëndrrat e mia dua ti fal vetem ty!