[Murgesha]

Eh, sa e vështirë më është bërë ta shof këtë rubrikë, kur e di që bën fjalë për dy miqtë e mi më të mëdhenj që kam taku në botën e netit! Edhe herën e fundit kur folëm së bashku, që të dy shprehem dhimbjen e pashuar për humbjen e Bondit, e tash më duhet të shpreh dhimbjen që po e njdej edhe për Ty! Çdo gjë e thoje të qartë, edhe vdekjen tënde e paralajmërove, por nuk i besoja as atëherë e as tash. Të prita se do vije në dasmën e vajzës sime, se ashtu më premtove, kur pash se nuk erdhe pata frigë se mos të ndodhi gjë rrugës se nuk do ta besoja kurrë që ti të theje fjalën që më dhe se po qesh gjallë patjetër do të vijë. E kuptova mosardhjen tënde kur hapa msn-në e aty më priste lajmi i tmerrshëm për vdekjen tënde.
Jam krenare që njoha një njeri të mirë siq ishe Ti!
Do të më mungojnë bisedat e gjata që bëja me Ty, do të më mungojë humori që të shoqëronte përherë, e më së shumti këshillat e tua të vlefshme.

Pusho në paqen e përjetshme e Zoti të pastë gjithmonë nën mëshirën e vet.

Të qoftë i lehtë dheu i Malësisë të cilën aq shumë e deshte!