[elvio]

Nga puna lodhur, shkoj të bie në shtrat

Gjymtyrët e mpira për të më pushuar,

Në kokën time një udhëtim të gjatë,

Nis mendja, punë e trupit pa mbaruar.



Mendimi larg më shpie që këtej,

Me zell drejt teje nis një rrugë të gjatë,

Qepallat e rënduara hapen krejt

Dhe si i verbër shoh veç terr e natë.



Atëherë shpirti im ëndërrimtar

Vegimin tënd e shfaq për sytë e verbër,

Në natë kobi si margaritar

Shpërndan ai terrin, zbardh një ditë tjetër.



Gjymtyrët ditën, natën me mendime,

Nuk gjej qetësi nga ti e vetja ime.