[murrizi]

Mirë,
Mirë, edhe jo aq mirë.
Do të thoshje një njohës tjetër i gjuhës letrare shqipe.
Mirpor në "rastin tonë" fitohet përshypja se me të vërtetë duam ta tjerrim e ta hollojm, edhe ndoshta sterhollojm një mendim që ska se si t'i bie ndryshe, pëveqëse.
Sidoçoftë këtë më duhet ta lidhë me një tregim.
Gjatë luftes së kroacis ne kampet e refugjatëve ne gjermani, kishe njerez nga të gjitha shtresat, mundë të thuash se edhe i dalloje në kokë. Kishte ndër ta murator, veterinar, pedagog, e deri të titujt më lart Akademik. Lufta në vendlindje, dhe kampi ne dhe te huaj kishte arritur ti rrafshonte sado kudo ato shtresa, për të mos thënë i kishte favorizuar ata të parët.
Muratorët bile bile ishin ngritur aq lart, sa që kishin arritur të siguronin një komoditet ndryshe në katerqoshet e tyre, Meselja (jo Merselt, se po u zuna ka trrava tjau kam thy kamt, e nshu qent) që të tillë, pra muratorë kërkoheshin, ndërsa këta të tjerët "nuk i duheshin tregut".
Nuk vonoi shumë kohë dhe filluan tu lakmojn muratorëve të gjithë, i madhë e i vogël.
Pas gati gjysmë viti u bënë të gjithë njëjtëëëëëëëëë, e për të plasur belaja tjetër tani.
.......onen, edhe Kirurget po thojn qe jemi murator.