[lirik]

Ylber
autori xhelal ferizi
ylber sa me ke gezuar
vijat tua i kam quajte mahni
i kam shpirtezuar
seciles pikë me shi
larmitë tua
gezueshem ia kam pershkruar

sa sa bukur shkelqen ti

ne harku ne hark

jetes hjeshinë duke i spjeguar

në qiellin si kuopolë
e ti si qark
i magjikshëm shportzon
i harkuar
rilinde emocionon
shpirtin e shpirtit te rigjallruar
te kohrave
mallit qe rilinde e perendon
e per sseri
vjen ne jetë
te ti

un e vargu im
nga larg
ne art te kemei perjetsuar
ylber

sa bukur pin

e sa hjeshem qiellit i rrin
si quhet ai burim me emocion
si ta thot vargu im
sa shpirtshem ti larmon
syte e vargut tim
ne shpirte mi lulëzon


sa shum me ke shpirtëzuar
mua e vargun tim
per bukruinë tende kam frymzuar
secilin burim

aty ti nga nji skaj
ne detin e shpirtit tim

e ne tjetrin skaj te qiellit
ku un dua te vrapoj
me poemë
e artin tim
më le te ledhatoj
o fenoemeni im
ti je ngjyrë
qe kur shndritesh jep gezim
mua
e gjenit tim

e penden time
neper emocione
kah ti
dua ta mbajë
aty ku currili pikoj
e ngjyroj

ku flet shkelqimi yt
aty syte e permalslhem dua ti laje

shartuar neper rreze te diellit
oh beso
ti je ma i bukuri zbukurim
ti je si fjalë me ngjyrë
kur padjallzuar pin
ne paqet tua te hjeshise

sy her qiellit i jan ngazllyer syte
nga arti yt i mahnise
oh ti je fenomen ne natyre
ti
oh ti je
per qiell e dhe
mbret i bukurise
ti je
kryeveper e qiellit
kryeveper e perendise
sa shum i gezon pranverat e prillit
toke
e dhe elum
e agrum
e dege
e det
e shege
e poet


neper sharmet e prillit
ti je sharmi vet

kur ti
e sharmi yt
shtriheshin neper qiell
neper gjysem hark
me mahni
un e i arti diell

kemi fole bashk
per ty

secilin varg
per sharmin tend per ta shkri
ne bukurine tende te lashtë
oh nuk ka si ti

nuk esht askush
nga skaji ne skaj
mbi mal
e mbi fushë
e mbi majë
te ti vijne engjull eengjellushe
e zogj neper fluturim
nga ti
bukurite e qiellit
shtrohen

neper larmi

te perkulen te gjitha artet
e te bekon ajo perendi
nuk mund ti bej balle
pa shkruar
shpirtit tim
per ty
qe don te me bej burim fjalesh
te pa shterrë
te gjitha fjalet ti shendrroj ne art
kur ti bjen me bi
mbi ujvaren qe derdhe
shkumbardhat me ngjyra nga lart

nuk mundet
as nje metaforë
te spjegoj ty
as pende qe rrin ne dorë
e fjalen eka magji
se ti
me sharm aq lart

aq arte♪7
ke shkelqyer me hjeshi

e me bukuri
kur ke ra
mbu gurra

me pi
ne dy skaje

e ne shtatin gjyseem hark lart

sa shum shpirtit tim
i ke nxite dashuri
ti
ylber
ti
o motivi im

ti metaforen
ma ke pertri
ti
rilinde emocione
e fjalë
kur harqet ne skaje i ke shtri
pa djallzueshem ne vale me pi
ne shi
ah q bukuri
u mbush fjala ime
me te pa shterrshme dashuri
me pafundsime
qe kekronin shpirtin ta bejne pa ufndsi
ah q ngazzelim nga ti
i erdhi vargut tim
neper fjalen plot magji
kur flsite ne shkelqim
e jotja bukuri

ti shkruan si vettull ne qiell
ti je p jetë
jep bukuri
ngjyrat tua ja kalojne qdo ikone
si ti
askush nuk pin dolli
nga ana ne anë
te duken skajet
mbi majet
e lugjet romantike
oh ty te perkulen malet
pllajet
e fushat idlike
e artet
e lulet neper troje
e hoje


e kroje

currilat i mbushe me larmi
secili bilbil goje

me spqepin kur bjen me pi
te kendon lavdi

ne cicerime me plot zemer
te kendon bukuri

e vargu im me emer
ta njeh secilen larmi

oh ti je vet harku ma i famshem
qeillit qe i shkruan lavdi
autori xhelal ferizi