Dardania.de - Shiko Postimin Tek

panta_rhei · 18-02-10, 14:12

Së pari na duhet një definicion i vetvetes.

Dikush thotë e njoh vetveten sepse, përshembull, e dij që kam dobësi për ëmbëlsira, ose e dij që jam llafazan, ose e dij që jam polic... etj. ... të gjitha këto janë rroba, por jo njeriu vetë; janë ngjyrat e trëndafilit, por nuk janë trëndafili vetë.
Ne së pari jemi vetvetja, e tek pastaj jemi llafazanë, ose ngucakeq, ose të ndershëm.
Së pari themi UNË JAM, e tek pastaj vjen shprehja I NDERSHËM, ose POLIC.

"Ne jemi bërë nga brumi me të cilin gatuhen ëndrrat".

Nëse e shohim veten si shumë e karakteristikave tona mbetemi në rrafshin sipërfaqsor të dallimeve që, jo rrallë, bëhen shkaku kryesor i konflikteve në mes njerëzve.
Identifikimi i vetvetes me paraqitjen, me veset a virtytet, e mbi të gjitha identifikimi i vetvetes me UNIFORMËN në përgjithësi, është sëmundja më e përhapur njerëzore.
Këtu bëhet një ngatërrim eklatant i foljeve KAM me JAM.
Bëhet shikimi nga brenda jashtë, në vend që të jetë e kundërta, ... kjo sjell pastaj premisat e gabuara që çojnë drejt tjetërsimit, dyzimit, pështjellimit e gjithë simptomave të tjera, aq të përhapura gjithandej.

Vetvetja është ajo çfarë mbetet kur qërojmë qepën, hiqen fletët një e nga një e në fund përballesh me hapësirën boshe, që e mban vetveten unike dhe të lidhur e që i ngjan universit. Theksoj: hapësirën boshe dhe jo hiçin, pasi nuk janë e njëjta gjë.

Gjithashtu:
Me çfarë do ta njohim ne vetveten përveqse me anë të vetes sonë?
Subjektit në këtë rast i duhet të ndahet në dy pjesë: në pjesën që njeh dhe në pjesën që duhet të njihet.
Po cila është vetvetja e vërtetë nga këto të dyja?

18-02-10, 14:12	#24
panta_rhei Anëtarësuar: 16-03-06 Postime: 3,153	Titulli: Sa e njohim vetveten? Së pari na duhet një definicion i vetvetes. Dikush thotë e njoh vetveten sepse, përshembull, e dij që kam dobësi për ëmbëlsira, ose e dij që jam llafazan, ose e dij që jam polic... etj. ... të gjitha këto janë rroba, por jo njeriu vetë; janë ngjyrat e trëndafilit, por nuk janë trëndafili vetë. Ne së pari jemi vetvetja, e tek pastaj jemi llafazanë, ose ngucakeq, ose të ndershëm. Së pari themi UNË JAM, e tek pastaj vjen shprehja I NDERSHËM, ose POLIC. "Ne jemi bërë nga brumi me të cilin gatuhen ëndrrat". Nëse e shohim veten si shumë e karakteristikave tona mbetemi në rrafshin sipërfaqsor të dallimeve që, jo rrallë, bëhen shkaku kryesor i konflikteve në mes njerëzve. Identifikimi i vetvetes me paraqitjen, me veset a virtytet, e mbi të gjitha identifikimi i vetvetes me UNIFORMËN në përgjithësi, është sëmundja më e përhapur njerëzore. Këtu bëhet një ngatërrim eklatant i foljeve KAM me JAM. Bëhet shikimi nga brenda jashtë, në vend që të jetë e kundërta, ... kjo sjell pastaj premisat e gabuara që çojnë drejt tjetërsimit, dyzimit, pështjellimit e gjithë simptomave të tjera, aq të përhapura gjithandej. Vetvetja është ajo çfarë mbetet kur qërojmë qepën, hiqen fletët një e nga një e në fund përballesh me hapësirën boshe, që e mban vetveten unike dhe të lidhur e që i ngjan universit. Theksoj: hapësirën boshe dhe jo hiçin, pasi nuk janë e njëjta gjë. Gjithashtu: Me çfarë do ta njohim ne vetveten përveqse me anë të vetes sonë? Subjektit në këtë rast i duhet të ndahet në dy pjesë: në pjesën që njeh dhe në pjesën që duhet të njihet. Po cila është vetvetja e vërtetë nga këto të dyja? __________________ O shpirti im, mos ëndërro për jetën e pavdekshme, por shterro fushën e së mundshmes.