[adidu]

POETI

Rrugën një lypës i mjerë më preu,
Me lot në sy e këmbë të prera,
Që zvarritej mbi krahët e fortë i përvuajtur,
Që zvarritej mbi stomakun e tij i uritur.

Veten pashë si në pasqyrë,
Ai pa këmbë, e unë pa krahë,
Ai lyp lekë për bukën,
E unë lyp vargje për shpirtin.
Ai lypës artist,
Unë poet lypës.

Me këmbët e mia të forta zvarritëse,
Krahët e tij të fortë zvarritës shkelmova.
Në tokë e shtriva fitimtar,
Filozofinë e bukës së lypur.

Rrugën një i kamur i mjerë më preu,
Që zvarritej me krahë e këmbë,
Mbi avion,makinë e para pa fund,
Që shpirtin e humbur lypte.

Veten pashë si në pasqyrë,
Ai pa shpirt lyp me këmbë e krahë,
Unë vargje lyp qe shpirt ti jap.
Ai lyp shpirt për lekë,
Unë vargje për shpirtin lyp.

Ai lypës artist,
Unë poet lypës.
Me shpirtin tim të fortë zvarritës,
Në gjunjë i rashë,
Në tokë e shtriva fitimtar,
Filozofinë e shpirtit të lypur.
(adrian dule)