[Zanzi/M]

6. Teknikat seksuale

Para se të them ndonjë gjë në lidhje me teknikat seksuale, është e nevojshme të shprehet se nuk ka rregulla dhe ligje, qoftë në paralojë dhe qoftë në vetë aktin seksuale. Ligjet dhe rregullat e vetme janë ato që përcaktohen nga vetë çifti dhe të cilat shumë shpesh janë rregulla të pashprehura me fjalë. Çdo gjë që i fal kënaqësi burrit dhe gruas është e drejtë dhe e saktë. Dhe çdo gjë që është e padëshiruar nga të dy, është e gabuar. Kufizimi i vetëm për këtë rregull të përgjithshëm mund të ishte ndonjë urdhër specifik i ligjit islam, i cili bie ndesh me dëshirat e burrit ose të gruas.

a) Paraloja

Burri shumë shpesh harron se edhe gruaja është krijuar me dëshirat e njejta si ai vetë. Asbagh bin Nubatah përcjell se Imam Aliu ka thënë:

“Zoti i Gjithëfuqishëm e krijoi dëshirën seksuale në dhjetë pjesë. Nëntë pjesë të saj ua dha grave dhe njërën burrave. Por pastaj Ai u dha atyre po kaq pjesë nga turpi.” (Vesail, vëll.14, fq.40)

Fakti se gratë janë të turpshme, shumë shpesh i bën burrat që t’i shpërfillin dëshirat e grave të tyre.

Duke u mbështetur në këtë realitet, Islami e thekson rëndësinë e paralojës. Imam Aliu thotë:

“Kur dëshironi të kryeni marrëdhënie me gruan tuaj, mos u ngutni sepse edhe gruaja i ka nevojat e saja.” (Vesail, vëll.14, fq.40)

Seksi pa paralojë është konsideruar si një vepër mizore. Profeti thotë:

“Tre vetë janë mizorë” dhe njërin prej tyre e përshkruan si vijon: “ai që kryen marrëdhënie seksuale me gruan e tij pa paralojë.” (Vesail, vëll.14, fq.40)



Një hadith tjetër e përshkruan seksin pa paralojë si një sjellje shtazarake:

“Kur ndonjëri nga ju kryen marrëdhënie me gruan e tij, ai nuk duhet të hyjë si një zog por të jetë i ngadalshëm dhe të mos ngutet.” (Vesail, vëll.14, fq.82)

Profeti ka thënë:

“Asnjëri nga ju nuk duhet të kryejë marrëdhënie me gruan e tij sikur të jetë një kafshë. Në vend të kësaj, duhet të ketë një lajmëtar ndërmjet tyre.” Kur u pyet se ç’ishte ky lajmëtar, ai tha: “Është puthja dhe biseda.” (Tahzibu’ul-Ihja, vëll.3, fq.110)



Imam Xhaferi ka thënë:

“Ndërmjet tyre duhet të ketë paralojë sepse kjo është më mirë për marrëdhënien seksuale.” (Vesail, vëll.14, fq.82)

Profeti ka thënë:

“Çdo lojë e besimtarit është e kotë përveç në tre raste: kalorësia, shigjetaria dhe paraloja me gruan e tij. Të gjithë këto janë të drejta.” (Vesail, vëll.14, fq.83)



Dhe kur flasim në lidhje me rolin e gruas në paralojën seksuale, Imamët e kanë lëvduar gruan që me burrin e saj e lë mënjanë turpin. Hadithi i përcjellë më sipër nga Imam Aliu, në të cilin thuhej se Zoti ua ka dhënë grave nëntë pjesë nga dhjetë pjesët e dëshirës seksuale, thotë gjithashtu se atyre u janë dhënë edhe po kaq pjesë nga turpi. Në kapitullin e dytë premtova se do ta shpjegojmë logjikën që fshihet prapa këtij hadithi.

Ndonse mund të duket se ka kundërthënie në këtë veprim të Zotit, nuk është ashtu. Edhe dëshira seksuale edhe turpi janë vendosur në krijimin e njeriut me një qëllim të caktuar. Dëshira seksuale duhet të çlirohet kur gruaja është me burrin e saj, por duhet të pengohet nëpërmjet turpit, kur ajo të jetë me njerëz të tjerë. Kjo është shprehur shumë rrjedhshëm nga Imam Muhammed Bakiri, i cili thotë:

“Gruaja më e mirë në mesin tuaj është ajo që e zbath parzmoren e turpit kur zhvishet për të shoqin dhe e mbath prapë këtë parzmore kur vishet sërish.” (Vesail, vëll.14, fq.14-15)

Në fund të fundit, modestia dhe nderi në publik janë shenjë dalluese e një zonje muslimane.

Të gjitha këto thënie flasin se gruaja dhe burri duhet të ndjehen krejtësisht të lirë gjatë stimulimit të ndërsjellë që njihet si “paralojë”. Sipas Islamit, nuk ka asgjë të gabuar nëse një grua është aktive dhe reaguese gjatë marrëdhënies seksuale. Kjo gjë është në kontrast të plotë me moralin seksual të botës perëndimore të krishterë, para revolucionit seksual. Russell thotë:


Ç’mund të sillte një moral i tillë seksual, veçse një revoltë?

Në anën tjetër, kur të shohim nga aspekti ligjor islam, të gjithë ekspertët e ligjit janë të një mendimi se veprimet gjatë paralojës seksuale janë të pëlqyeshme (mustehap). Po kështu, është e pëlqyeshme që personi të mos ngutet gjatë marrëdhënies seksuale. (“El-Urvah”, fq.625) Fjala kyçe, pra, është kënaqësia e ndërsjellë e çiftit.