[halla e madhe]

Postimi origjinal është bërë nga Bajlozi i Zi

Ne e ndryshojme, sipas momentit tonë personal, kuptimin e jetes.
Qe se edhe ne kete rast e perdora "Ne", duke marre persiper te flas ne emer te shumices. Arbitrarisht tybe, se jo qe kam ndonjefar kompetence. Po qe, keshtu e kemi te mesuar jeten, te bazohemi ne ate qe mendon e vepron shumica.
Ban çka ban shumica, dmth je normal.

Personalisht, keto pallavrat për "shumicen", po me pengojne fort koheve te fundit. Ndoshta eshte pasoje e fazes se jetes, ose moshes. Por jam mjaft mjaft mosbesues ndaj ketij qendrimit dhe vleresimit qe i ipet shumices... edhe pse është një nga fjalët që
përdoret më së shumti.
Shumica vendosë, shumica ka te drejte, vota e shumices, shija e shumices, shumica po e dojne... e terrci-verrci. Ta lodhin b***** gazetat me kete fjale, dite për dite.

Nejse,

Sipas meje, kjo puna e "shumicës", vlen, ama më së miri vlen për të vdekurit.
S’dij nese e keni dëgjuar kur thonë për te vdekurin "shkoi te të shumtët"?

Të gjallët, e duan pakicën. Edhe u kry puna. Pikë.

Krejt lufta ne kete jete bëhet për të qënë tek të paktit. Tek pakica.
Normal, duke përdorur e shfrytezuar shumicën. Sepse
shumica është thjesht mjet për me arrite te pakica, dhe jo qëllim.
Gjërat e mira, në këtë botë ose jetë, janë të kufizuara. Jane për nje pakicë shumë te vogel.
Nuk ka për krejt. Porsche-të, BMW-të, Ferrari, Cindy Crwaford, Merlin Monro... janë “me cikirrik”, nuk ka për gjithkanin. Veç një është kryeministri ose
presidenti; nja disa pak jane ministra...

Meshkujt e femrat janë baraz si numer, por, krejt numri i djemve ëndërrojne për jeten e tyre veç një grusht femra, sa gishtat e dores, femra te bukura dhe tërheqëse. Ato tjerat femra janë veç kur nuk munden kurrqyshë me i kapë ato të paktat qe numerohen me gishta te dores…

Kjo, veç nese jemi dyfytyresha,ndryshe s'kemi qysh e mohojme.

Njejte kështu ndodh edhe “kah ana tjeter”, kah femrat… shumicen absolute te meshkujve i zgjedhin veç kur te vjen puna “futja bukë me çervish t'kallamojt, se mishi u sos”, ose “kur s’ki knus e han
kaçelin”. Sepse jane teper pak ne numer ata meshkuj qe femrat do t'i enderronin e zgjidhnin për shok te jetes.

Une nuk e dij kush na ka programu kesisoj.
A Darwini a Zoti, kjo për jeten njerezore kurre s'ka lujte rol. Kurrfare peshe s'ka. Macja luan
me miun a me lamshin pa e mësu kurrkush. E ka me të dhanme, me t'leme, e jo me të thanme.
Edhe ne e kemi me të dhanme, me të lindur, që gjate jetes sone të luajmë kete komedinë tonë njerëzore, që na përzgjedhë vazhdimisht, pa mëshirë, për te na e imponuar "shumicën", edhe e ruan "pakicën", që e zhvillon e e perparon vazhdimisht viranen e pashmangshme e shumë te deshirueshme, lojën e pakicës.
Loja ma e famshme ne kete jetë eshte loja e pakicës, se ciles ne nuk i shmangemi dot.
Sa me shumë qe e mohojme kete loje... Keq për neve, mirë për lojën.

...ev ev Bajloz ev, na shkoj ymri e kurr s'u knaqem,mazamakeeeeq!