Janari,ky muaj plot dhimbje eplage per shqiptaret!

[GURI SYLAJ]

Ne historin me te re te Kosoves ,janari do te jete muaj i dhimbjeve dhe i plageve.Muaj i humbjeve me te mdha. Ketyre humbjeve sot ju shtua edhe nje,nga ne u nda Presidenti i Kosoves zoti.Ibrahim Rugova.Janari na e mori per t'a rradhite ne vargun e atyre qe kurr nuk do te vdesin,ne rradhen e atyre qe per jete do te mbesin fanare qe do e ndriqoj rrugen drejt mvehtesise dhe bashkimit kombetar.
Janari,ky muaj plot dhimbje e plage per shqiptaret.

[Barb|Ka]

Ishalla nuk na perseritet ku muaj e as ky vit qe me te vertet Mbrapsht ja ka nis...zoti e boft hajr :cry: :cry: :cry:

[Murgesha]

Shkrim i Bartur.
Postuar: nga GURI SYLAJ me 06.01.2006 11:30 Titulli i mesazhit:

--------------------------------------------------------------------------------

Ishte fillimi apo fundi i Janarit , nuk me kujtohet.E takova ne rruge dhe nuk munda te ndahem pa e pyet.
Me thuaj , te lutem, pse ne Peje eshte bora e kuqe?
Me shiqoj drejt ne sy por nuk dij a u mrrol apo i shkoj buza ne gaz.
Qenke i ri,me tha. Prit sa te piqesh dhe pergjigjen do e gjesh vet.Mos harro, vazhdoj.
Ti kujton se asfalti ne rruget e Tiranes eshte i zi! Jo. Atje asfalti eshte i kuq.
I kuq?
Nuk dyshoja fare sepse isha me se i sigurt se ai kishte te drejte.Dhe deshti te largohej por une e ndala pak si me inat.
Une po te besoj , por te lutem , m'a thuaj shkurt pergjigjen.
Djal i mire.
U be pak nervoz se si dukej i ngutej per dikund.
Neqoftese ke vendos me e qu rrugen e bardhe deri ne fund-ec dhe mos u ndal.Po t'a prene rrugen te pa beset, ti detyren e ke kry ,punen do t'a vazhdojn te tjeret .Aty ku ti do te mbetesh edhe bora , edhe asfalti , edhe lendina do te behen te kuqe.
Ne do te takohemi perseri.Ne kete takim do t'a gjesh edhe Jusufin , Kadrin, Bardhoshin, Ahmetin , Uken , Smajlin,Hakiun , do te takohesh me shume -me te gjithe ata qe u a preu rrugen pabesia.Ketu do e gjesh pergjegjejen qe po e kerkon sot , kur une nuk mund te pergjigjem.
U nis!
Po rri edhe pak, une dua te bisedoj me gjat me ty.Pse po ike keshtu si hije?
Hije? Jo , une nuk jam hije , une jam drite. Por jo per qorra . Se qorri deshti apo nuk deshti ai terr e ka.Ai , vetem po e preke e din se dicka po ndodhe. Po , edhe zhurmen per rreth e ndien, perndryshe.......
Me fale , por nuk deshta me te bezdise , une deshta vetem t'i ndrrojme dy-tri fjale.
Do te kemi rastin per biseda ,heren tjeter . Tash ngutu, ngutu e bene dicka per hater te syve.
Iku si hije.Mbi shpine mbante dicka qe nuk e dija cka eshte . Ne fillim me dukej Gitare por sa me shume qe largohej merrte formen e Pushkes.
Hapat e tij te mdhaj i ndjej edhe sot.
Kercasin neper Boren e Janarit

************************************************** ***


Ps. Ky shkrim bartet në këtë temë me dëshirë të Z. Guri Sylaj.

Murgesha!

[jadore]

Postimi origjinal është bërë nga Barb|Ka

Ishalla nuk na perseritet ku muaj e as ky vit qe me te vertet Mbrapsht ja ka nis...zoti e boft hajr :cry: :cry: :cry:

--eshte detyre morale e njeriut si qenje dhe e kombit si shoqeri qe te perballoi qdo sfid ,dhe stuhi qe sjell jeta ne epoka te caktuara ...pra mos te jemi dhe supersticioz...--nuk na duhen te tillet -jo ne kete kohe-!!

[geisha]

bashkohem me jador ...

kjo ishte nga dora e zotit atehere ti bejme ball dhe kesaj sfide ... te jemi bashke ... e te qendrojme bashke gjithnje!
per nder te heronjeve dhe njerzve te medhenje te kosoves qe u sakrifikuan per kete! :!:

[Urata]

Postimi origjinal është bërë nga geisha

bashkohem me jador ...

kjo ishte nga dora e zotit atehere ti bejme ball dhe kesaj sfide ... te jemi bashke ... e te qendrojme bashke gjithnje!
per nder te heronjeve dhe njerzve te medhenje te kosoves qe u sakrifikuan per kete! :!:

U shtri ne doren e zotit, po...
por, punoi/veproi/sakrifikoi qe ne te jemi te lire...
e vete, nuk doli i lire qe mbas lufte e ketej...!

Njeri kishte te beje aty jo zoti...!

Kjo dhimbje e pikellim po i hapin porten KRENARISE!

[GURI SYLAJ]

Ibrahim Rugoves

ME KOSOVEN MBI SUPE
U NISE RRUGEVE TE EUROPES-
BOTES,
JO PER VETE ,
PER NEEEEEEEEEEEEEEEE.


RRUGETOVE E FLUTUROVE,
SIKUR SHQIPONJA
QE E DON LIRIN,
VETEM PER KETA NJEREZ,
PER KETE TOKE,
PER KETE ATDHEEEEEEEEEEEEE:


NE JANARIN E SKENDERBEUT,
TE ISA BULETINIT,
NE JANARIN E JUSUFIT,
BARDHOSHIT E KADRIS,
NE JANARIN TAND,
PO NDAHEMI- PRESIDENT,
MU NE PRAG TE PAMVARESISE.

AMANETIN NA E LAT JU,
BETIMI N'A TAKON NE
QE KETE RRUGE T'A QOJME
DERI NE FUND
PER TY,
PER VETE,
PER KOSOVEN,
PER TE SHTREJTIN
A T D H E .

[GURI SYLAJ]

NJEZET E GJASHTE JANARI!

Rruget e Prishtines
ishin plot lule,
neper to kalonte Lavdija.

Rruget e prishtines
ishin plot krenari
neper to kalonte Burreria.

Rruget e Prishtines
ishin plot heshtje,
neper to kalonte Menquria.

Rruget e Prishtines
ishin plot-
dhimbje e lot.

Kishte ardhe e tere KOSOVA.
Neper rruget e Prishtines,
per here te fundit,
kalonte
PRESIDENTI RUGOVA.

Te gjithe,me krenari,
thonin
L A V D I , L A V D I !

[Sy_kaltra]

Janar i kobshëm


NJE DIT E FTOHET
PER PLOT ACAR
DIT E 21 JANARI-t
QE ZEMRAT NA I THAU
LAJM I KOBSHEM
LAJM ZIE
I PA BESUESHEM
PER MBAR SHQIPETARIN

SHUM E SHUM NJEREZ
NE SHPIRT I LENDOVE
QE SHUM E SHUM NJEREZ
ENDE SPO MUND TE BINDEN
QE TI U LARGOVE

NE NJE KOH KUR
ME SE TEPERMI I DUHEJE
POPULLIT TEND
QE ME DEKATA
PER TA LUFTOVE

DHE LUFTA JUAJ ISHTE
BUTESIA,MENQURI
TRIMERIA,BUJARIA
MBI TE GJITHA KEMBE NGULESIA
QE TE ARRITET PAMVARSIA

AH KOSOV E MJER
HUMBE LEGJENDEN
HUMBE NJERIUN E PAQES
HUMBE ZOTIN E SHTEPIS
EEH DIKUSH HUMBI BABAN
DIKUSH HUMBI BASHKESHORTIN
KOSOVA HUMBI LEGJENDEN
BOTA HUMBI SHEMBULLIN
LIDERET BOTEROR HUMBEN MIKUN
POR PERJET E MOT AI NUK DO TE SHUHET
SA HER QE TA SHQEPTOJM FJALEN PAMVARSI
AI ESHT ATY ,AI ESHTE NE TE
AI ESHTE PAMVARSIA

[Murgesha]

Janari është muaj i kobit, muaj i vrasjeve dhe vdekjeve të mëdha tek shqiptarët.
Keti muaji të kobshëm për shqiptarët këtë vit ju shtua edhe një vdekje, nje dhimbje dhe një lot, një humbje, sa e rëndë aq edhe e pazëvendësueshme.
Por kobi u shëndrrua në mrekulli, u shendrrua ne respekt , ku edhe pas ketij kobi, Dardanisë iu dha respekti me i madhë, iu bë ndera me e madhe, në emer dhe nderë të më të madhit.
Mrekullia ndodhi, mrekulli që patëm rastin ta shofim, edhe pse me pikëllimin që na kaploi, kësaj mrekullie ja pamë syrin, ia thithëm lotët ata lotë që ngriheshin sikur shtresa të medha të akullit ende pa rënë në tokë.
Zoti kësaj here u mëshirua me fatin e shqiptarëve, u misherua sikur ne kohen e Skenderbeut kur kishim në krahun tonë Zotin dhe mrekullin e tij, edhe ajo ishte ne Janar , pra Janar i historive shqiptare.
Zoti me dorën e tij nguli në mendjet dhe zemrat shqiptare dëshirën për të qenë pjesë e mrekullisë që po lindte, pjesë e mrekullis së ringjalljes nga vdekja, edhe pse quhej vdekje e kob, bashkë me ketë lindi edhe krenaria e percjelljes me nder siç din ta bën vetëm shqiptari, e malet thrrisnin në ketë ftohtesi ..O të bashkohemi edhe ne, se shqiptarët janë bashkuar sot në token Dardane, e bashkë me ata edhe bota po i bën nderë Viganit të kombit shqiptar.
Popullin nuk e ndali asgjë, as rrugëtimi i largët e as acari, ata vërshonin për në Prishtinë, të marrshojnë tek kolosi i madhë që i bëri nder këtij populli, që ua solli buzëqeshjen në fytyr, që ua dhuroj fjalen e lirë dhe deshiren për të realizuar ëndrrën shekullore.
Te gjithë së bashku donin të jen tek njeriu që ja u ktheu dinjitetin, që ja u ngriti plisin e shkelur për tokë me mijëra vite, njeriu që u bë simbol i aspiratave të tyre.......
Të jenë te simboli i ndershmërisë, të marrin vegimin e fundit, ta ruajnë si kujtim të përjetshëm e të tregojnë brez pas brezi se edhe ata kanë qenë aty kur lindi kjo mrekulli.
Do ta mbaj mend historia, do të mësohet përmendsh do të analizohet edhe shumë vite pas dita kur mbi 1 milion shqiptar të bashkuar qëndruan me lotin në sy për te ja dhën lamtumirën e fundit birit më të madh që ndonjëherë lindi në këtë tokë.



Kjo që ndodhi me 26 Janar është e vetmja mrekulli që Zoti bëri për ne shqiptarët, prej se egziston njerëzimi. Ajo ditë ishte mrekulli dhe kishte lotin në sy. Lotin po, por edhe krenarinë. Më 26 Janar u kurorëzua dëshira e flaktë e Dr. Ibrahim Rugovës, populli i bashkuar për një të vetmin qëllim, pa dallim feje a partie.
Atë ditë edhe zoti u mishërua për lotët që ktheheshin në akull ende pa rënë në tokë.
Na e mori më të mirin që e patëm në mes tonin, por na e dërgoi edhe këtë mrekulli se ai është me ne, dhe na e rilindi para syve tanë.
Vdiq njeriu për të lindë Legjenda.
Mrekullia fitoi emrin e përjetshëm.
Dr. Ibrahim Rugova presidenti i parë shqiptarë i Kosovës.
Kjo mrekulli do të jetojë sa të jetojë edhe shqiptari i fundit.

[Urata]

Janar...

Nuk me pyeti askush doja apo s'doja te vija në këtë muaj...
Ty jetë po të flasë...!
Me J edhe Janari fillon...
Erdha por nuk llogaritem...
Te tjeret po ikin ...
E unë a su dashka të jetoj Janarin...?!!!

Mbi faqet e mia sot Dhimbja ndizet zjarr...!

Janari egersohet ...
Merr dhe Jep...
Janari Jetëson...

Sot 30 Janar...!

Mbi faqet e mia Krenaria ndizet zjarr...!
Janari dhimbje dhe krenari...!
Janari Jetëson...

[Murgesha]

Kushtuar Ibrahim Rugovës

ELEGJI PËR MISIONARIN QË ARMË E PAT FJALËN

Shefqet Dibrani

I
Misterioze duket Dardania me atë qiell të vërejtur
Udhët e saj kërkojnë shpëtimtarin
nga gjëma dukej se ra tërmeti
Qielli me yje ngrysi mortin atë ditë
atë natë që ngurtësoi zia
Kudo në botë u hap pikëllimi për Misionarin e Paqes
kur ra si lisi mbi tokë
Gjëma dhe dënesja u ndie gjatë, trishtimi i kaploi njerëzit
e gjallë

Në tokë e në qielli të janarit u ndie pikëllimi
ishte dërguesi i Zotit që erdh nga gjithësia
Mërziteshin Engjëjt në dimrin e ashpër përplot acar
U tundën ndjenjat siç tunden nga tërmeti malet
akujt shkriheshin nga zemra jonë
Binte dhembja copë-copë nga përflakja e mbufatur
mbi gjokset djaloshare
kurse lulet këputeshin nga shtrëngimi
në duart e ngrira të fëmijëve
Secili përkulej para tempullit, dashurisë
Para njeriut të urtë, përpara mirësisë
Ra erë e fortë siç vjen çdo herë janari
Me ngrica në zemër përplot akuj të thepisur
Ranë të gjitha iluzionet, loti piku në tokë nga mërzia
E mërzisë s‘i vinte keq pse prishi dashuritë, shpresën
Jashtë në acarin e ftohtë ndizej, e diku fikej një qiri
Ty që nuk pate armë, pate fjalë që shkëlqyen si arë
Të qoftë bekuar fjala që gjithmonë besnik i ndeje asaj

[Murgesha]

II.
Hyre si Engjëll në thellësinë e shpirtit dhe dalëngadalë
Heshtur e butësisht bëre strofullin në zemrën e njeriut
Askush s’të kuptoi sa thellë ishe futur në rrënjët tona
Ujana që sillte ujëra të turbullta u bë i kthjelltë si kristali
pastaj reflektonte ardhmërinë e qytetarit të prangosur
në sakrificën e përjetshme
Skamja e tij matej me një kothere buke e një kokërr kripe
Në pranverë zakonisht hante bukën me një gjeth qepe
një kokë hudhre por vazhdimisht ruhej nga fqinjët
të mos i qelbej goja se duhma jonë pat marrë dhen
ndonëse thuhet: hudhra është e mirë për sytë
ne humbëm udhën në oborrin tonë
Për vite nuk pamë dritën as derën për të dal nga tmerri
ku thika barbare rrinte mbi kokë të njeriut
Shpresën kishim humbur se do të qëndrojmë deri
në shekullin tonë e për çudi as ky shekull s’qenka yni
na paska grabitur emri dhe misioni juaj prej një profeti
që vazhdimisht thyente arrat netëve të gjata
e dimrave me borë
Të atyre dimrave Alpin që bëhen rrasat e akullit
dy metra të trashë, të cilat gjithmonë na rrinin mbi kokë
Acar dimëror që ngrihej sqepi i shqiponjës
sa as dielli i verës nuk e çmpinte kurrizin tonë
Nga siç thamë: thika na rrinte mbi kokë edhe atëherë
kur këmbët na pikonin gjak
Ty që nuk pate armë, pate fjalë që shkëlqyen si arë
Të qoftë bekuar fjala që gjithmonë besnik i ndeje asaj

[Murgesha]

III
Ndër përroska gurgullima e ujit vazhdimisht prishte
qetësin e poetit që kërkonte metaforën
e besimit të fjalës apo tradhtisë
Shemra na rrinte në tehun e shpatës, në çatitë tona
kurse kumria këndonte në pranverë
lejlekët pastronin moçalet e mbushura përplot bretkosa
Ujana e madhe kishte mbuluar pellgun e dashurisë
shpresa për të tashëm dhe të nesërmen që do të vjen
e kaluara ishte lanë në harresë
Por zbriten yjet nga qielli dhe ranë në grushtin tonë
Dhe këtë yjëzim dashurie ia solla Engjëllit tim
atij që dashuroi jetën time
ardhmërinë e tim biri që sapo ka lindur, kurse Durimi
që moti ka shkuar të bëjë homazhe mbi trupin tënd
Te vona ishte pagëzuar në uratën tuaj që përsëritje në
çdo fund jave gjatë gjithë shekullit të kaluar
Kortezhi mortar sjell në yjësi trupin tënd, funerali që
kurrë s’u sos mësa në përrallat e Visar Zhitit
që kishte parë vdekjen në Qafë Mali a Qafë Bari kurse
kodra s’kishte bar e as mal se ishte bërë si truri i tharë
Te vona ne u zgjuam sot pak më vonë se temperatura
minus shtatëmbëdhjetë gradë na i ngriu shpresat
Te vona neve nuk na bëhet vonë edhe nëse funerali
shtyhet për nesër
sepse ka dy mijë vjet që “funeralin e pafundmë” nuk e
zbritëm nga krahu por heronjtë i vargojmë në robëri
Je i pari Engjëll që ke marrë udhë drejt Kodrës ku tani
do të prehesh në përjetësi
kurse shpirti juaj nga qielli do të shndritë sofrën tonë
Te vona ne nuk zgjohemi se në Barakën ku kryeje
meshën e fundjavës aty ku predikimet i bëje ti
Misionari Ynë
tani ka ardhur meshtar një predikues që nuk njeh as fe
as Zot, as qiell, as tokë as Atdhe
që do të mbetet bastard i fjalës së shkruar
i lutjes që pagëzoi lirinë e demokracinë
Te vona ne ti shajmë edhe vitet tua, sidomos atëherë
kur nuk je në mesin tonë
bile më lehtë ta pshurrim varrin se na fale fjalën
nuk e dimë por sikur ta dimë atë Fjalë-Uratë
nuk mundemi, nuk mundemi me falur se ne duhet të
mbetemi shqiptarë

E për ty që s’kishe armë çdo fund jave kishe fjalë
e sikur ato t’i mori mali dhe Amenin tuaj ne na fali
Ty që nuk pate armë, pate fjalë që shkëlqyen si arë
Të qoftë bekuar fjala që gjithmonë besnik i ndeje asaj

[Murgesha]

IV
Engjëlli Ynë u shkëput dhe kaloi mëtanë ku nuk flitet më
Na kundron si atëherë kur e shanin dhe ai miratonte
Dhe vazhdimisht lutej te Zoti ti falte për padijen që nuk
ditën të mos flasin
E flitnin kur nuk duhej e kur askush nuk i pyeste
flisnin për të krijuar zhurmë e potere
E nën timbrin e saj krimi vazhdimisht bëhej i trishtët
Tani diellin pranveror po e presin ata të cilët ky acar ua
ka ngrirë këmbët
I presin lulet dhe dashuritë e përhershme se ndanë varrit
do të vijmë vazhdimisht
Për ta kryer ritualin e Fundjavës që predikoje si paqe e
misionit tuaj
Tani je futur në zgafelle mermeri atje shtatë pashë
nën dashurit dhe ngjitur je
nëntë pashë mbi projektin e ardhmërisë
Por gjithkah shndrit nuri juaj, dashuria dhe fjala që na le
pas në këtë antikitet akullnajash
Përplot thashetheme dhe marrëzi planetare
Orakujt nuk bien nga qielli kurse Djalli
vazhdimisht nga toka del
Nga kjo tokë që të mban lidhur si Anteun
peng e nuk të lë të të vdesësh
As nuk të le të emigrosh ndanë pusit në të cilin
janë gozhduar përjetësisht anijet
ato të cilat ankorojnë
misionin paqësor të pavarësisë
Tani gjithçka vjen nga qielli qoftë edhe nga gozhda e
ndryshkur në mileniumin shekullor
Mbetën metaforat që interpretohen
në secilën kohë biblike
Tek e fundja thyhen qypat
pse kanë fshehur thesare shekullore
atëherë kur shirat lagin dashurit
atëherë kur bien meteorët
Dymijë vjet pas Krishtit Misionar i Parë në hapësirën
Dardane që armë të vetme pate fjalën
Andaj çdo gjë që lidhet me fjalën
në kuptimin pozitiv të saj të takon Ty Misionar
që rastësisht në tokën Dardane paska ardhur
Ty që nuk pate armë, pate fjalë që shkëlqyen si arë
Të qoftë bekuar fjala që gjithmonë besnik i ndeje asaj


V.
Të gjithë e kuptuam se ishe kalimthi në këtë botë
për të rrëfyer misionin e faljes edhe kur nuk falet
pastaj shpirti Yt në qiell te Zotat shkoi
të gjithë të gjithë e pamë
kur qielli hapi krahët dhe të mori
Ty që nuk pate armë, pate fjalë që shkëlqyen si arë
Të qoftë bekuar fjala që gjithmonë besnik i ndeje asaj

Amen!...


Zvicër, 31 janar 2006.


Marrë nga MondoAlbanese.