GJERGJ FISHTA

[rilinda]

por m'e nxitë, por m'e mërzitë,
m'iu vardisë si 'i ditë për ditë,
herë për shtek, herë për kufì,
tash me peng tash me pleqnì,
por gjithmonë, po, pa kanu, (205)

veç si t'mujnë n'teposhtë m'e vu.
Mbasandej, ky zogu i Shkinës,
merr e i shkruen Knjazit t'Cetinës,
merr e 'i letër, ia angllatisë,
me dredhì tue ia qindisë: (210)

Ti, qi jè qaj Knjaz Nikolla,
falmëshëndet Cari i Rusisë,
se zà t'madh për ty kam ndie
qi jè trim e gërxhelì,
qi jè burrë e kuvendtàr, (215)

me ta drashtë hijen anmiku,
por, me gjasë, kjo fjalë s'isht' gjà;
pse qe ti m'atë rrasë Cetine
më kè ndejë me 'i gjysmë opinge,
e jè bà, po, gazi i dheut, (220)

tue mërzitë miq e kumbarë,
veç e për bukë thatë në gojë.
Mje sa Turku, përbri tejet,
dredhun çallmën m'vetull t'synit,
derdhë shallvarët ai pala-pala, (225)

rrin e ban kokrrën e pallës,
e as m'e pà ti s'mund ta shofish
përmbas kodrës së pilafit
Po a thue, t'la ty kamba e dora,
ase ngjitë jè ndoshta n'rrogë, (230)

jo se hi kè bulk n' e huejën,
qi s'po ndihesh kund për s'gjalli?
Mo', bre burrë, se nuk ka hije
Urtë me ndejë Cubi i Cetinës,
edhe n'shpì me e shkuem ai motin, (235)

tue u ndeshë npër furka t'gravet!..
Po a s'ta mbushë synin Shqipnia,
me ato male të madhnueshme,
me ato fusha të blerueshme,
qi kurrkund s'jè kah orvate, (240)

me ia shkye 'i skundillë për veti?..
M' tè, krah-thatë, e mos rri fjetun!
Pse pa luejtë ti kambë e dorë,
s't' ndihmon Zot as i Shën Nikollë:
Por ti luej, nafaka luej, (245)

ka pasë thanë ai burri i huej;
sa për bukë e për fyshekë,
piqu n'mue, se t'i qes vetë;
edhe kësulën vène n'sy,
se të nget Mbreti i Stambollës: (250)

nuk ta là me t'prekë me pupël -
Letrën kështu Cari e ka shkrue,
edhe mirë e ka palue,
e e ka mbyllë me dyllë të zi;
ia ka dhanë kasnecit t'rì, (255)

me ia çue Knjazit n'Mal t'Zì.
Letrën n'gjì ka qitë kasneci,
ka thekë kambët ai sa mund heci:
ka lanë mbrapa fushë e zalle
kapërcye ka bjeshkë e male, (260)

edhe dalë ka lum e shè:
ka shtegtue për ujë e dhè,
der'qi'i ditë, tue marrun dielli,
në Cetinë ka behë ai filli:
shtjerrë opangat, grisun setrën; (265)

Knjazit n'dorë ku ka dhanë letrën,
me dyllë Cari si e kisht' mbshilë.
Ka marrë Knjazi edh' e ka çilë,
e ka çilë edh' e ka këndue,
tri herë rresht ai e ka këndue, (270)

tri dit rresht edh' e àsht mendue;
mbasandej ai fjalë ka çue
njatij Vulo Radoviçit,
kërkserdarit t'Vasoviçit,
qi me dalë me rà n'Cetinë, (275)

pa këqyrë shteg, pa këqyrun stinë:
me flut'rue si gjeraqinë,
për me u pjekë me "Gospodarin".
Njeky Vuloja Serdari
Kisht' pasë kenë nji trim i çartun: (280)

m'e pasë randë toka m'e bartun.
Pa tè prè kund s'ishte marrë,
pa fjalë t'tij ngarkue s'ishte marrë,
pague s'ishte varrë as gjak,
s'kishte vu nuse duvak, (285)

as s'isht' dà gjyqë a pleqnì.
Pse edhe Turku i Malit t'Zì
po e kisht' pasë shqipe mbi kry',
mos m'e lanë me pà me sy.
-Se edhe 'i punë, ky zogu i Shkinës, (290)

po e kisht' bà m'atë udhë t'Cetinës.
Paska marrë e shi në rrugë
Për tërthuer shtrika nji stugë,
edhe i çueka fjalë tërthores,
qi shka àsht Turk i Cernagores, (295)

mos me mujtë m'e shkapërcye,
për pa là 'i dukat për krye -
Bre! kish' kenë edhe 'i farë burri,
larg e larg me i dajtun turri.
Fëtyra e tij porsi duhia, (300)

syni i tij, tanë zjarm e shkëndia;
vet'llat trashë ngèrthye kulàr,
porsi lesh derrit bugàr;
vesh e m'vesh dega e mustakut,
si dy korba lidhë për lakut; (305)

edhe i mbrrijte kryet në trà:
burrë i atillë me sy me u pà.
Veshë e mbathë e m'armë shtërngue,
kishe thanë se àsht lè drangue.
Se këtè Knjazi fort e dote, (310)

fort e dote edhe e ndigjote;
pse edhe i urtë ai kishte ndodhë,
me ia prè mendja fort hollë.
Prandej Knjazi i çueka fjalë
Në Cetinë për ngut me dalë. (315)

Edhe Vulja bjen n'Cetinë,
pa këqyrë shteg, pa këqyrun stinë,
tue flut'rue si gjeraçinë.
N'atë Cetinë kur Vulja zbriti,
atè Knjazi mirë e priti, (320)

mirë e priti e n'odë e qiti,
i qiti duhan e kafe,
edhe nisi kështu t'bajë llafe: -
Ku jè, Vulo, eh kopilane!
Se ti ujk, po, né na u banè, (325)

ke s'po duke kah Cetina,
ku kè miq e probatina,
qi s'të ndërrojnë me sy të ballit?
Po, a kè mujtë? a kè farë hallit?
Si po t'shkon n'Vasoviq moti? (330)

Për jetë tande ! si do' Zoti,
merr e i thotë Vulo Serdari;
pse sivjet, lum "Gospodari",
nuk ka pasë toka valigë,
e ka ardhë nji kohë e ligë, (335)

sa nuk dij si ka m'iu bà,
për me pështue do rob e gjà,
pse edhe buka asht tue na lànë.
Hajt, eh qè'! Knjazi i ka thanë.
Se s'po gjenë cubi me ngranë. (340)

Se s'po gjenë skyfteri mish.
Se ti e nxjerrë korën dy fish!.
Mjaft t'i biesh ndo'i vendit prè,
se po e ban me lopë e qè,
sa me mbajtë njerztë e kujrisë, (345)

jo se mà gjindën e shpisë.
A din shka, Vulo Serdari,
ndiej shka t'thotë ty "Gospodari":
pështilli bashkë nja disa cuba:
t' idhtë si gjarpni ndër kaçuba, (350)

t'lehtë e t'shpejtë si gjeraçina:
edhe lëshoj ti kah Vranina,
për me vrà ata e për me prè,
për me djegun gur e dhè,
mbrendë tue vjedhë e tue plaçkitë, (355)

tue grabitë e tue robitë,
n'daç me natë e n'daç me ditë;
se un prandej të kam çue fjalë,
der' n'Cetinë nji herë me dalë,
pse dishka mue tash m'ka këcye, (360)

prap me Turk me u kapërthye:
prap me Turk, po, na me u vrà.
Pse edhe as hije, thom, nuk kà,
urtë ma ndejun Turk e Shkjà.
E kështu, tue ligjërue, (365)

krye më krye tue bisedue,
hollë e gjatë e ka qortue,
si me u sjellë e si me u mprue,
për m'e là Vraninën n'gjak.
E si vesht janë marrë me fjalë, (370)

Knjazi n'bukë atè e ka ndalë,
edhe falë i ka do pare;
e i ka falë nji "xheverdare",
krejt n'argjand kondakun ngrì,
mos m'e gjetë shoqja n'Mal t'Zi: (375)

m'e drashtë vjerrun në sërgjì,
jo mà n'krah të nji luftarit,
jo mà n'krah t'Vulo Serdarit,
qi isht' me brè hekur me dhambë!
Atëherë Vulja àsht çue në kambë: (380)

ka bà Knjazit "tungjatjeta",
edh' àsht nisë malit përpjeta,
udhës me mend ai tue përblue,
si Vraninën me shkretnue,
Knjazi ashtu si e kisht' qortue. (385)

[Zero Cool]

Gjergj Fishta u tërhoq vetë nga jeta parlamentare. Ai kishte qenë deputet i Shkodrës (krahu i opozitës), nënkryetar i parlamentit dhe kryetar i komisionit për arsimin dhe bilancin. Me kërkesën këmbëngulëse të Fishtës, vendin e tij e zuri Pater Ambroz Marlaskaj. Kur dikush e kishte pyetur për këtë veprim, Fishta i qe përgjigjur:
" Nuk mund t’i duroj dot këto parla-parla-parla të parlamentarëve tanë!.. "

[Makresh]

“Të gjithë shqiptarët mysliman duhet hedhur në det” - Gjerg Fishta

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga Makresh

“Të gjithë shqiptarët mysliman duhet hedhur në det” - Gjerg Fishta

Ani de, Maki, ne det tash e keni edhe bin ladenin qatje, keni mu knaq, a

[Makresh]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Ani de, Maki, ne det tash e keni edhe bin ladenin qatje, keni mu knaq, a

Fore kjo ?

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga Makresh

Fore kjo ?

O moj Maki moj moter muslimane (a e din oh detyren tane ),
sot, musliman, hak musliman, nuk ki as ne arabi, e jo me ne Kosove e tu shqiptaret. S'ki cka gjuen n'det, gajle mos ki.
Boll mire paska thane Pater Gjergj Fishta, muslimanet, e jo shqiptaret.

[Makresh]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

O moj Maki moj moter muslimane (a e din oh detyren tane ),
sot, musliman, hak musliman, nuk ki as ne arabi, e jo me ne Kosove e tu shqiptaret. S'ki cka gjuen n'det, gajle mos ki.
Boll mire paska thane Pater Gjergj Fishta, muslimanet, e jo shqiptaret.

Pader Gjergj Fishta mir ka thon, mir ka thon edhe anton kçira, edhe irinej edhe sllobandan milloshevici. Shqiptaret musliman : Qitni fare !…

[elvio]

Të gjithë shqiptarët mysliman duhet hedhur në det.


Kete e ka thene per injorantet,por i eshte modifikuar shkrimi Fishtes

[Izraeliti]

Fishta, 140 pas lindjes

Në përvjetorin e 140 të lindjes së poetit kombëtar, At Gjergj Fishtës, pas më shumë se një gjysmëshekulli është ribotuar në Prishtinë libri përkujtimor ‘At Gjergj Fishta’, në të cilin janë përfshirë shkrimet e disa prej autorëve më të njohur të kohës së Fishtës.



Nga Alfred Beka më 11 maj 2011


Në 140-vjetorin e lindjes së poetit, është botuar nga shtëpia botuese ‘Nositi’, në Prishtinë, libri “At Gjergj Fishta”. Libri përfshin shkrime të ndryshme të autorëve dhe studiuesve më në zë të kohës kur jetoi Fishta. Shkrimet e përfshira në libër janë po ato që u botuan edhe në vitin 1943, nën kujdesin e At Benedikt Demës, i cili, pas vdekjes së Fishtës, kishte marrë për detyrë botimin e një numri përkujtimor për poetin e ‘Lahutës së Malësisë’.

Libri ka 544 faqe dhe është i ndarë në katër pjesë: At Fishta si njeri; At Fishta si letrar; At Fishta në vdekje dhe periudhën mbas saj dhe At Fishta në gjykimin e shkrimtarëve (vendas e të huaj).

Në këto katër pjesë, shkrimtarë, studiues, miq dhe bashkëkohës të autorit, në mesin e të cilëve Marin Sirdani, Anton Harapi, Kostaq Cipo, Mark Ndoja, Sterjo Spasse, Jolanda Kodra, etj., e vlerësojnë personalitetin e Fishtës si dhe krijimtarinë e tij letrare.

Abdullah Konushevci, drejtor i shtëpisë botuese ‘Nositi’, duke folur rreth botimit, gjegjësisht ribotimit të këtij libri, tregon se punës rreth ribotimit të librit “At Gjergj Fishta 1871 – 1940” i kishte hyrë, bashkë me Patër Ambroz Ukën, që në vitin 1996.

“Kisha një motiv të fuqishëm për të përgatitur këtë libër, një kopje e të cilit, sipas fjalëve të P. Ambroz Ukës, kishte shpëtuar nga shkatërrimi i plotë, sepse, me ta gjetur, e kishin zhdukur. E radhitëm librin, i bëmë korrekturat gati plot një vit, megjithëse librin nuk ia dolëm ta botojmë. Pastaj, plasi lufta dhe kjo punë sikur u harrua”, tregon Konushevci.

Për fat, pas luftës, Konushevci e kishte gjetur librin të radhitur dhe pjesën me të madhe të korrekturave të bëra në letër. E kishte lutur një botues që ta merrte përsipër botimin e tij, por, për çudi, siç tregon Konushevci, botuesi i kishte thënë se ai është një libër ‘i mallkuar’.

Ai sqaron se libri është ribotuar falë ndihmës së Ministrisë së Kulturës, ndërkaq meritat për një riprodhim sa më besnik ua lë françeskanëve të Gjakovës.

“Falë ndihmës së MKRS’së, i hyra korrekturës dhe faqosjes së re të librit dhe gati pesë muaj punova me ngulm, që ky të jetë një riprodhim sa më i saktë i origjinalit. Meritat kryesore për një riprodhim sa më besnik dhe pa gabime, megjithatë, u takojnë françeskanëve të Gjakovës me në krye Patër Ambroz Ukën”, tregon Konushevci, sipas të cilit, se ky libër mund të shërbejë si një bazë e mirë për themelimin e studimeve fishtologjike.

“Kujtoj se libri ‘Atë Gjergj Fishta 1871 – 1940’, që doli si numër përkujtimor i botuar nën kujdes të A. Benedikt Dema O.F.M., mund të jetë një bazë e mirë për themelimin e studimeve fishtologjike, të cilat shpresoj se një ditë do të zënë vend në fakultetet filologjike që i kemi. Këtë ia ka borxh, në mos ndonjë universitet tjetër, atëherë ai i Shkodrës. Tekefundit, sivjet kremtojmë 140-vjetorin e lindjes së Tirteut të Shqipërisë, Homerit të Ballkanit, Poetit Kombëtar, Burrit të Madh të Shqipërisë, viganit të letërsisë shqipe – Atë Gjergj Fishtës, nderimi i të cilit shkonte deri te krahasimi me Gjergj Kastriotin, ani pse një krahasim të tillë më vonë shkrimtarët tanë më të mëdhenj ia rezervuan vetëm Enver Hoxhës”, shprehet Konushevci. Ai mendon se ‘koha e Fishtës po vjen dhe më nuk mund t’i dalë kush para’.

[Domira]

Gjergj Fishta

Ke Tbanat e Curr Ules




.........................................

Asht turrë shtriga si shkerbé,

Per m' i a xjerrë taganin dore,

E me tê, po, me i a pré

Gjetos kryet, ajo korume,

Nám të zi Shqypnis me i lânë !

Edhe, besa, more kume:

Disi marre m' vjen me t' thanë;

Por at ditë e bija e shkinës

E pat pré Gjeton e shkue,

Edhè kryet Knjazit t' Cetinës

Dhanti ajo pat per t' m' i a çue;

E m' «bisht t' pelës »,manati i Zotit,

Me na vû, kukú ! Shkjau né;

Me kndue shkinat per t' giatë t' motit,

Jana Gjeton si e pat pré:

Si gjak hupcë s' shkoi Gjur Kokoti:

Si Milloshi s' mbet gjak falë !

Veç se Gjetos i a dha Zoti:

Mbasi vedit zot me i dalë

Ndryshe s' kisht' : edhè me krye

Sa kurr mûjt Janes i mbet

Mu m' tureçka, tue i a thye

Hunden cunge. N' at siklet

Jana mendesh, kercuna, u muer;

E mloj gjaku e mâ as me pá

S' mujt me sý. Dy fish u purë

Mbi Gjeté Gegen : veç me kja

Shtriga s' kjau. Jo, po, kisht' kênë,

Besa, or kume, nji trimneshë,

Me t' ardhë keq: e kam pa rrênë:

Se at ditë Ora e "coi me u ndeshë

M' atà krye, nji mâj qillue.

Ndersa dhimet shkina kmye

Zêmers s' frýt rrin t' i u pendue,

Doren m' hundë e kuk ngerthye,

T' ká flakrue Gjetë gega m' kamë.

E gjak sýnin prej mënije,

Tue kercnue idhshem me dhâmë,

T' a ká shkulë nji hû dullije

E t' ká nisë m' tê me sjellë m' shkina:

Bjeri Stanes, bjeri Janes:

Gjithsa u hate, perzet, shpina,

Per pa i mbajtun pejë kurrnjanes.

Nisin shkinat me piskatë:

Gjetja m' hû se ç' po u rri gati !

Shaju nanë e shaju tatë,

Dér sa u zhduken brijs s' njaj shpati.

Gjak tagani tue i kullue,

Dy kuburet rrasë n' sylah,

Turr Gjetë gega at herë â lshue

Me marrë «huten »mbeté mbi rrah,

Ndersa ndêj tue u kacafitë

Me dý shkinat. Kur m' «novicë»,

Qe, atý 'i shkjá e ká terezitë,

Tue e marrë is pak mbi kerthicë.


.................................................. ...

[jadore]

Si u shkruan 400 vargjet e “Lahutës...” në vapor
Kjo letër tregon gjithçka ka ndodhur gjatë udhëtimit që nga Shkodra drejt Nju Jorkut e Anasjelltas. Po e botojmë më poshtë letrën e që daton 11 Mars 1922, Nju Jork.


Në gazetën “Dielli” të 1984-ës zbulohet një letër e panjohur e At Gjegj Fishtës drejtuar Justin Rrotës. Kjo letër e Fishtës që përshkruan udhëtimin e tij në Amerikë, mbushur plot me histori intime me një seri “aventurash” udhëtimi të fratit të njohur në Nju Jork në mars të vitit 1922 i bënë edhe më besueshme rrëfimet gati legjendare të bashkëkohësve të tij shkodranë, kur flasin për karakterin me një humor të hollë të françeskanit besimtar e njëkohësit i çliruar nga formalizmi fetar. Duke i rrëfyer aventurat e udhëtimit të tij më Amerikë mikut më të ngushtë At Justin Rrotës, At Gjergj Fishta përshkruan plot fantazi letrare udhëtimin e tij drejt Amerikës.

Këto letra jo vetëm na hedhin shumë dritë për të njohur thellë karakterin e poetit kombëtar e misionarit françeskan, por edhe na njohin sesi ishte zhvilluar ekonomia dhe kultura e vendeve të tjera para një shekulli. Sidoqoftë në gjithë letrën e At Gjegj Fishtës dërguar At Justin Rrotës na befason shpalosja e personalitetit të tij në mënyrën më të prekshme, më të dhimbshme dhe njerëzore.

Historitë e udhëtimeve të Fishtës dhe trazimet që i bënin doganierët, kur u sillte familjarëve aksesorë ose bizhuteri sepse gratë e familjes që e porosisnin shpesh për dasma e fejesa, i tregojnë sot shkodranët në formën e barsoletave, por në këtë letër vërtetohet edhe prej gojës së At Gjergj Fishtës, i cili na rrëfen nga një anë aventurën plot rreziqe të udhëtimit dhe në anën tjetër gëzimet dhe kënaqësitë e jetës.

Kjo letër tregon gjithçka ka ndodhur gjatë udhëtimit që nga Shkodra drejt Nju Jorkut e Anasjelltas. Po e botojmë më poshtë letrën e që daton 11 Mars 1922, Nju Jork.

LETRA

“Fort i dashtun Justin!

Mbas 12 ditë udhëtimi dhe mbasi nëpër kujdes të mis Aleksandër, mujta me u shkapllue prej çapojve të policisë amerikane me 8 të k.m. në orës dy e gjysë mbasdite vuna kambën n’Amerikë, në Nju Jork edhe kam ra ndër do fretën italjanë.

Mundi i rrugës e rreziqet e kalueme:trazimet e çuditshme e të neveritshme të doganave e të policisë e sidomos mendimi se aq ujë edhe mue më dan prej jush, kaq fort m pat ligështue moralisht në të nesërmen-sidmos prej mallit tuej -më kanë shkue lotët rrëkajë, tue ndej vetun në ket odë.

Por për fat të bardhë ky mjerimi i shpirtit nuk më ngjati shumë. Kah 11 sahati pasdite erdhi mis Aleksandra me më marr, për me shkue me ngranë mjesditë bashkë me mis Uilliams. Në këtë rast ajo më dorëzoi, a e din shka? Letrën tande të 7 Marsit, që prej Londret m’a kish dërgue më adresë të sajë. S’e ke besë, sesa fort u ngushëllova kur e pava e lexova atë letër, sado që ish tepër e shkurtë. Të famem nderës me gjithë zemër, si dhe Provincinialit, për letrën që kishte kalue bashkë me t’anden. Çuditem fort që Vinçensi s’mi ka përgjegj njaj letre, q’i i kam pas shkrue prej Parisit.

Heshtimi i tij mundet me çart shumë punë, e mue më ka pasë qit në një kujdes tepër të madh. E dij se ka punë shum; port ë gjegjunit e tij më asht lypun domosdo. Por ndoshta më ka shkrue dhe ka hup letra rrugës.

Më 24 të Frorit, pra u nisa prej Londret në Liverpul. Në t’nesret hypa në vapor “Çameronia”. Na në Shqypni s’kemi as kuptimin se shka asht një translatik. Mendo që ky vapor asht aq i lartë në det sa me i mbrrijt kati i epër mbi buzë të pullazit të kishës sonë Gjuhadol, e i gjatë sa prej “Rrugës së madhe” deri në teatrin tonë. Mbrendë pasandej, ashtë më mirë se në çdo hotel të Vienës. E pra, ky vapor nuk asht si gjysma e do vaporrëvet tjera, qi bajnë udhëtimin e Amerikës. Më 6 mbadite u nismë prej Livepulit për në Nju Jork. Via Queenstown e Halifax. Queenstown është nga fundi i Irlandës, e Ali fax ashët në Kanada (Nuova Scozia). Deti kje me nam deri kah mjesnata. Si duelm në Knall të Iralndës, filloi era e filluan tallazet me iu turr vaporrit, i cili, si një kolos, përkundej mallnueshëm mbi to. Kah i çate me një forcë 16.50 milash në sahat. Kah mjesdita mrrijtëm në Queenstown, ku ndejmë nja tre sahat. Atëherë u nismë për në Amerikë. Ishte e Diellë. Udhëtarë mbrendë 911, e detarë 294 (equipaggio). Era frynte pa da e tallazia vinte tuj u shtue, sa më thellë që ju fujsha Antlantikut.

Orët e tmerrit në anije. Sulmi nga dallgët e Atlantikut

Në këtë letër të gjatë përshkruhet edhe një fakt tjetër. Anija ku udhëtonte At Gjegj Fishta është sulmuar nga dallgët. Tmerri që Ati i nderuar ka parë me sytë e tij, tashmë e ka humbur trajtën tragjike. Ai ia përshkruan këtë mikut të tij At Justin Rrotës me një humor të bukur përqeshës sesi e përjetoi frikën. Ai e komenton më së shumti me humor këtë ngjarje kaq të frikshme, ku me sytë e tij shihte prag-vdekjen.

“Më 26 deti ardh tuj, u aj, dhe ashtu turbull gjithë natën e ditën e nesret. (Më 28, kah mbasditja, deti u paque, e ashtu ndej fashë der në nesret mjesditë. Ishte e mërkurrë). Masditen prapë ia nis era, e deti u trëbue e gjithmoj se bani nata, me të shti mnerën (frikën-red). T’ejten nade u shkref një thellim i frigueshëm. Zoti na ruajt se shka kam pa me sy! Na në Shqypni s’mund të kemi as kuptimin e një thellimit m’det. Njëherë qiella u vra e erdh u mbërthye krejt me të zeza, si plumi. Era trefishoi furiën e vet aq, sa e përkuli vaporrin m’njanën brijë, e atëhere deti u aj (u fry-red) e u dyndën tallazet. Zoti na rujtë!. Me të shti mnerren, me i pa me syë. Tallaz për ne në Shqypni asht një fjalë, por m’Atlantik asht nji mal, nji mal, po si Kreshta, Mali i Rencit, Taraboshit, etj…

Prite Zot rrezikun se shka kam pa atë ditë. Ene më përqethet shtati sa herë më bjen ndërmend ajo duhië. ….(shkurtohen disa hollësira më tej-red). Kriste vaporri, krisnin makinat, rrapllojshin gota, shishe, ëinija, karrige, tavolina, a thua se po ishte daulla e Frano Ndojës tuj na përcjell në vorr…Prej friget paë hi krejt në vedi e vogëlue e ba sa grushti i dorës. Kah më ishte shkurtue qafa e më bahej se kolarini po ma za frymën krejt, e mbajshe sytë kokërrdhoe ashtu për hajrië, pa i ndal në kurrnjë pikë të ngultë, veç kanjiherë m’u vidhisshin për me kqyrë për një çast të vetëm e tërhtyer tallazet, që vlojshin, zijshin përreth vaporrit. Nuk lashçë as shejt, as shejtneshë pa mërzitë atë ditë; veçse kusht nuk bana asnjë, e jo s’e s’isha në terrezie edhe njëqind për nji herë, pop se për sherr nuk më hiqej mendsh puna e atij ulqinakut, qi tuj u pasë gjet edhe ai në hall, t’em, i paska pasë kushtue Shënkollit një qiri 20 okësh.
–Si more 20 okësh i thotë një shoq i veti.

–Hajt ti, -i përgjegjet aj, -të pështojë njëherë prej këtij rreziku se mbasandaj sheh puna punën.

Kjo punë e atij ulqinakut më siellej nëpër mend sa herë ishem në kuditë me ba nodnjë kusht me gjithë atë hall. Më vinte me qesh prej vetvedit. Por mbas dy sahatesh tue pa se spo nodhte gja e se Inglizt rrijshin tue pië birrë e Wisky e tuj lujt letrash, megjithat që ishin zbeh në fytyrë si flaka e qiririt, më erdh zemra e shkova në kabinë e fillova me lexue… Molierin. Mbasditen u paqtue deti, por në mbramje u tërbue më fort se paradite. Atëherë fillova prapë me drashtë. A e di pse? Se një kamarier që flitte italisht më tha se një vapor norvegjez ishte mbytë në nadjet shi n’atë vend, ku na pat zënë dallka ne”.

RREFIMI I FISHTES: SI U SHKRUAN VARGJET E LAHUTES

Në vijimin e letrës së Fishtës dërguar At Justin Rrotës del edhe emri i një gruaje të panjohur, por mike e Fishtës. Ajo quhet Miss Alesandër. Duket se Fishta ka një marrëdhënie të fortë të një miqësie të vjetër, sepse në letrat dërguar mikut të tij, Miss Aleksandër është një emër shumë familjar për të dy. Pas makthit që përjetoi Fishta me dallgët në det, përmbysjen e anijes në brinjë dhe lajmit që morën për mbytjen e një anijeje norvegjeze në atë ditë e në atë vend, të cilat At Gjergj Fishta ia rrëfen me hollësi At Justin Rrotës, ai mbërrin më në fund në Nju Jork. Atje e pret mikesha e tij Miss Aleksandër të cilën e përmend gjthandej në letrën e tij. Pastaj tregon për argëtimet, muzikën, ushqimin dhe pijet në anije. Por Fishta kërkonte pak qetësi dhe falë respektit atij i dhanë një kabinë më të mirë, në të cilën u shkrua edhe një nga episodet më të bukura të lahutës “Dervish Pasha”. Ja si i shkruan Ata Gjergj Fishta mikut të Tij At Simon Rrotës:

“Në lyma të Nju Jorkut më kishte dalë përpara Miss Aleksandër, e cila nëpër miqtë të vet ia mbrriti me ba kapidanin me më thirr ndër 400 e ma udhëtarë të dy klasëve, edhe me më qit prej vaporrit e prej diganet njgjit pas qytesvet amerikanaj. A e din si më thirrshin inglizt në mes të udhëtarëve? “Mister Feshta, Mister Pi! Xha Fajshta!”
Mbasi u vrand moti, në vaporre kam kalue kohën me nam. Vaporri ishte për bukurij, me oda e me rrugina krejet si një kuvendi joni. Salonat, kabinat ishin për bukuri e e me gjithë konfort që mund të kenë hotelat ma të mirë. Masandje inglizt janë bujarë fort kah ushqimi. Në nadjet në silla në mjesditë e në darkë njeri mund me zgjedh çfarëdo e sa herë donte. Për gjithë hae kishte nga dhjetë pjatancë për gjithfarë pemësh për rrush, pjeshka, dardha.

E mbasi pej Zotit deti s’ma ka za kurrë edhe në dallgat më të rënda t’kam hangër që ç’ke me të. Pije nuk kish në sofër veç nalt në “bar” të vaporit. Po unë gjithë rrugës s’kam pi asnjë got se drojshe se çars zgrofin. Në vapor kishte koncerte, luhej ballo e kishte orkestër gati përditë. Të dielën dha urdhën kapidani me u ba ail servizio il divino (servisje verës-red) si për katolik, si për protestaj; pse do ta dijsh si inglizat si amerikanët janë njerz fejets, e për me të ma forcue më tepër këtë ket fjalë due me të kallzue një punë.

Në vapor në të dytë klasi ishte vetëm një prift protestant me të shoqen e vetëm unë meshtarë katolik. Prifti protestant ishte tepër i hallakatur, flitte tepër, pinte lotte, si çdo tjetër shekuallar. Unë domosdo rrijsha urtë, as pijshe, as lojshe, as s’u hallakatshe ashu pa njerëzi; po rrijsha në kabinë tuj këndue a tuj shkrue e tuj thanë uficensi nescis orare vad ad mare-të gjithë më nderojshin sado që unë isha katolik e nuk dijsha inglizçe. Të gjithë ma dijshin emnin Mister Fishta..e tue pa il maestro di caza, se unë në kabinë tuj kenë se ishim katër vetë mbrendë –nuk mund me e pasë qetësinë e nevojshme më lëshoi një zyrë fort të mirë të vaporrit, ku unë mujshe me punue në vapor. Kam mbarue një kangë të Lahutës “Dervish Pasha”, që ka ma se 400 vjersha. Kujtoj se më ka dalë mjaft e interesatshme. Atje në vapor kam fillue tjatër kang “Lugati”, e cila kujtoj se më ka dalë prej pikëpamje estetike –ndër ma të mirat e Lahutës. Se kështu nuk më mbet tjetër veçse një këngë për ta kryer Lahutën. Por këtu në Amerikë përnjëherë nuk kam mujt me e shkrue. Pse kam me pasë ndoshta shuëm punë, mos aspak. Ku thonë se ka dardha shumë, shporta do marr e vogël, ka thanë i moçmi.

En s’mund të thomë gjë pozitivisht. Si të orientohem pak më mirë kam e i shkrue. P.Palit, gjithë si asht puna, puna tash për tash asht se unë jam keq më kamb të errëmakët. Kur e bien shi hijeku fort keq me ec se m’dhemb në palcë. Më ka fillue ne Londër. Ka me kenë punë fort e intresantshme në u kthefsha në Shqypnie skëpt me njanën kambë.
Këtu në Nju jork kam nie tu i ra Violinit Arturin Kreiser, prej Vjenet, s’do mend më i madhi violinist i Botës. Kujtoj se i binte nja tetë herë më mirë se ai frati i Planit në vjetin 1918. Ta kishe Ndie. Por kurrkund s’kam ndie muzikë më të mirë kishtare se se në Kishë të Jezuitëve në Umblendon, nget Londret! Punë e madhe!

N’e pashë P.Genovizin kund, m’ju fal me shëndet prej anës s’eme. M’i thuje se më ka marë malli fort për të.

E Ambrozin si e kam? Gajret he gozhdë, se me uzdajë të Zotit e jona se e jona.

Ma merr n’grykë prej anës s’eme.

M’ju fal me shndet të gjithë fretërve me emën. Kështu edhe të gjithë mësuesvet. Falë i kjofshim Zotit që Klemendi e Zerafini qenkam kthye prej Shqypnie. U falem të dyvet.

Falë me shëndet dhe shpijës sate me gjithë zemër. N’i pashë gjindjen e u thuaji ndonjë fjalë të mirë për mue.

Po të marr në gryk e jes.

Gjithë i yti
P.G.Fishta”

Vargjet e shkruara në mes Atlantikut

Të dielën dha urdhën kapidani me u ba ail servizio il divino (servisje verës-red) si për katolik, si për protestaj; pse do ta dijsh si inglizat si amerikanët janë njerz fejets, e për me të ma forcue më tepër këtë ket fjalë due me të kallzue një punë. Në vapor në të dytë klasi ishte vetëm një prift protestant me të shoqen e vetëm unë meshtarë katolik. Prifti protestant ishte tepër i hallakatur, flitte tepër, pinte lotte, si çdo tjetër shekuallar. Unë domosdo rrijsha urtë, as pijshe, as lojshe, as s’u hallakatshe ashu pa njerëzi; po rrijsha në kabinë tuj këndue a tuj shkrue e tuj thanë uficensi nescis orare vad ad mare-të gjithë më nderojshin sado që unë isha katolik e nuk dijsha inglizçe. Të gjithë ma dijshin emnin Mister Fishta..e tue pa il maestro di caza, se unë në kabinë tuj kenë se ishim katër vetë mbrendë –nuk mund me e pasë qetësinë e nevojshme më lëshoi një zyrë fort të mirë të vaporrit, ku unë mujshe me punue në vapor. Kam mbarue një kangë të Lahutës “Dervish Pasha”, që ka ma se 400 vjersha. Kujtoj se më ka dalë mjaft e interesatshme. Atje në vapor kam fillue tjatër kang “Lugati”, e cila kujtoj se më ka dalë prej pikëpamje estetike –ndër ma të mirat e Lahutës.

[lirik]

fjala e gjergjit fjale tagane-
autori xhelal ferizi
fjale te vjetra iliriane
rrenje te forta gjuhe magjike
nga lashtesia ilirike
por si arma ajo kreshnike
me je hue ne bjeshke alpike

ku rrijne majat aq vigane
me ata lisa maja e stane
ua rrxoj fjalen krejt krajlisë
fjala e fmashme e shqipnise

bukurine qe e ka malsore
por si ylberat ne bregore

qe kan lidhe kah hjeshi
kur shpalose jan ne diell e shi

ashtu fjala e gjergjit tonë
edhe sot kah do jehon

si nder kombe e nder fe
dridhe sa globe gure e dhe
autori xhelal ferizi kushtuar vargje bukurise se fjales se gjer gj fishtes

[lirik]

I gjithe populli shqiptar kudo qe ndodhet neper bote dhe ne atdhe -ky popull antik dhe i qendrueshem neper shum lufta heroike -
luftoj per liri e dinjitet -per barazi e jete civile te drejte me kombe ne bote me deshiren me te madhe per miqsi e paqe e fqinjesi te mire dhe per jete te mire me dashuri vllazrore me popuj te shkoj siq thoshte i madhi naim frasheri -por tradhtia dhe armiqt e paten me te pa bese me dredhi e mizori ndaj shqiptarve -

shqiptarët nuk luftuan per te sjellur ne pushtet tradhetaret pushtuesit dhunuesit kanibalet barbaret
-
shqiptaret nuk luftuan per tu poshtruar torturuar
sabotuar
per tu zvarritur neperkembur varfruar mjeruar -mashtruar shkatrruar dhe perqare
me klane fe e grupe e poshtersi -
me u ble njerz nga agjenturat e huaja ne sherbime te kasapve aventruier-
djallezi emallkuar dinake e qendrave agjentureske teper te pa mshirshme e sadiste
e
qe rrijn e ku do gatii mshehur prapa maskave nderkombtare
me thika ne per bote gjithmone gati rrijne
per te kasapite e shkurtue krena te shqiptarve -
e per te kpute ushkure femrash me dhunime e poshtrime -

shqiptaret e pergjakur ne liri e te stervuajtur nuk luftuan qe te sjllein korrupsionist krahinarist bajraktar e familjarizme proffiter e te privilegjuar sabotues lahpera ne pushtet e dhe kriminelet vjedhes ordiner te kombit tij.
Po kjo qe po shkruaj po ndodhe dhe eshte shume e vertete
se tradhtia po ben kerdi e sabotimi
dhe partite klanore zvarranike qe jan kryekput ne sherbim te huajve
dhe keto jan dhe me fakte konkrete te argumentuara

. Nje qeveri qe eshte kriminale korruptive zvaritse sabotuse qe po na varfron
po na shkele po na anashkalon komplet potencialin shqiptar -
dhe nuk i perfill keshillat e vrejtjet qortimet e bashkombasve qe po shkruajne
neper qdo faqe e ku do per sjelljet e tyre te pa pranueshme
e ata vazhdojne me mendjemadhsi fodullizem feudalizem per te injoruar dhe shkele te drejtat e bahskombasve -per te zvogluar numrin eshqiptarve per te ndaluar votimet ne atdhe te mergimtarve -
ata ,ka frike nga populli shqiptar. Sepse jan sabotator dhe i kan borgj kombit shqiptar per shum mekate e dredhi
qe i kan bere ketij populli
- sa me shume krime dhe tradheti te bejne kriminelet , aq me shume shtojn rojet e tyre neveritse
dhe cdo dite dhe me shume shtojne armatimin mbrojtes dhe sigurine e tyre klanore
. Por ata nuk u shkon ndermen.mende ..de ,se sa me shume te shtojne klanet e dredhite
e rojet e sigurise tyre neveritse
,aq me shume urrehen nga populli dhe vendosen para rrezikut nga populli i tyre. Sepse ekan tepruar e tejkaluar qdo kufi tash



o populli shqipetar o ju tradhetar sabotues kriminel
dhe kriminel vrases element pro grek e ju te tjere janullatodsa e bollano
e degjenerik tjere qe buken e tokes shqiptare e hani e punen e armikut e beni edhe ju ata ne kosove qe po shkelni aq pa mshirshem mbi patriotet e deshmuar shqiptar

koha kur ua kemi thene me fjale te gjitha po kalon -
dhe po vijne kohe tjera kur nuk do te shtyhet ma keshtu

ju ju ,ka paguar dikush rrogetar per keto veprime sabotues e
dhe jeni klane ku do e rrjeta por edhe ne qeveerine e ku do po sabotoni -
me parat te shqiptarve, pagujet greku serbi etj
nje shtetas grek apo serb armik i betuar i shqiptarve paguhet nga paraja shqiptare
dhe mundi e djersa e kombit tone edhe atyre mbrenda por edhe pjeses s e merguar-mjaft ma poshtrime ndaj bashkombasve mjaft ma gjak lot padrejtesi mjaft ma shkleje perbuzje varfri mohime hundperpjete fodullizem feudalizem dhe shkelje me te dy kembet mbi demokracine -mjaft ma stalinizem vampirizem fashizem sundim pashallek orgji sulltanat porstitucion

[lirik]

Si Gjergj Fishta I MADH GJENIU I BUKURIS S E FJALES
MAHHDESHTOR I TE GJITHA MADHESHTIVE SA I PERKET MADHESTISE
SE FJALES TALENT AQ I MADH I FJALES
' nuk lindë nana shqiptar prmbi dhe; SI MJESHTER MAHNITES mjeshter i fjales
dhe VEQANERISHT I BUKURIS MAHNITSE TE FJALES

aRTIST I MADH I FJALES talentit i pa krahsueshem i fjales
intepret i rrallë i fjales artistike ne menyr aq magjepsese

Europa dhe bota e cilsoj si bilbil e mjeshter brilant i artit t e fjales ,

por nuk i a dha qmimin nobel ,
Europa e mjere antishqiptare ishte ky diskriminim gabim i pa falshem veprim antishqiptar
gabim bastard ky gabim ky i shekullor
i pa flashem ky gabim ne shekuj t e shekujve

Gjeniu i bukuris artit hjeshis se fjales i madhi Gjergj Fishta
intelegjent i veqant me bukurin e fjales fishta ia kalon homerit ,

Bukuria stilistika hjehsia famoze e fjales logjika dhe renditja e fjales
dhe vedosja e fjales ku do ne madheshtine e veqant me artin magjik te saj
me nji kuptim aq mahnits, me nje stil jashtzakonisht mjeshtror
me nji lartsi fuqije qe qe motivon emocionon madheshton gjithqka fisnikron
shpirterisht , Fjala ku do del mahni magjepsje heroine legjende shprtese fisnikkeri burreri art vlere me nji shprehje aq qiellore, te pa a rritshme ,
dhe aq te lartsueme,

I madhi Gjergj fisha
fishta nderoj dhe lartsoj kombin shqiptar deri ne peidestal,

lartesoj vlerat tona, kombin trim shqiptar fisnik heroik luftarak qednrestar trim bujar te drejte shpirte sakrifice heroizmi bujarie qendrese bese burrerie

dhe paraqiti aq artistikisht realitetin e malsorit e shqiptarit

si asnje talent tjeter i kesaj bote bsolut i pa konkurence
paraqiti dhe qenjen shqiptare, specifikat ashtu sikur nji artist i i pa konkurenc
qe paraqet pikturen gjeniale dhe qe njeriut i duket qe me at piktur flet si nji diqka e gjallë


dhe aq shpirterore si diqka e vlerave te veqanta ,vyrtyte si diqka legjendare heroike ashtu i madhi gjergj fishta, ne secilen fjalë aq bukur e intepretonte orgjinalen
ta sjel shqiptarin thue s e je aty afer aty ne betej,

dhe thue s e me te gjitha vyrtytet dhe perberjen e shqiptarit flet dhe lartsohesh s e bashku me qehre dhe me vetit vyrtyttet psikologjin strukturen vleren tiparet ,

aq shum i origjinalizon, paraqet ofron shpirtezon sa qe nuk ka mjeshtrie fjales q e kaq bukur gdhend fjalen aq te persosur e aq burrnore ,
dhe paraqitjen te gjitha ato qe ngjajn, dhe ndodhin si ne beteja si ne sjelljet ma te thjeshta tamam si kur me qen ne mesin e malsorve,
por edhe praqitjet tjera, zbulojn nji mal me shpirt veqori vyrtyte hjeshi e qendresas ngjarje heroike trimeri fisnikeri bujari tradit ku ne at mal thues e jan duke vlue sa e sa tipare ,

dukuri perberje adetesh shpirta qehre shqiptare vlera paraqitje zakone dhe origjinalitete ,

flak e pa shuar betejash t rimeri te pa numerta
, thue se te gjitha te gjalla jan dhe shihen,
veprojn para lexuesitt e bejn te hysh ne nji parafytyrim,
thue s e sheh diqka aq afer sa qe mendon se u perfshive ne menyr shpirtrore,
me t e gjitha aq shum artisitikisht pervetsoon dhe paraqet shqiptarizmen ,

heroizmen qendresen dhe ngjarjet,

Me i madhi i madhi artist dhje mejshtter poet kombtar at gjergj fishta .


At gjergj fishta pa dyshim esht ma i madhi ne eeurop e ndoshta ne botë per kah mjeshtria efjales dhe arti secila fjal e tij esht nji fuqi perveq s eka fuqi ka art teshprehur duhi tur fuisnikri brum burrnor dhe motiv mbrehtesi joshje e gjithqka artistike qdo element edhe a i vogli ku perbehet fajala
grimcatesaj te shtyjn drejt fuqis dhe te rembejn ne art ne mahni pikrisht ketu qendron madheshtorja e at

GJERGJ FISHTES I CILI PA KRAHASUESHEM ME MADHESHTIN E FJALES EHST PANTEONI
dhe i pa arritshmi homer botror,

Europa cinike antishqiptare pse europa nuk ia dha qmimin nobel
Gjergj fushtes sepse ne menyr rraciale europa i gjelozon shqiptaret
Europa esht proruse pro slaviane i don rracat slave
esht anti shqiptare ne forme rrace dhe esht rraciste
esht vetem per shkka te gjelozis raciale tradicvonale kunder shqiptarve

Europa antishqiptare e shitur te rraca panslave
nuk e don zotsin e shqiptarve, nuke ka dasht kurre ne asnje aspekt ,
Europa i ka dasht shqiptart te neperkembur te rorbruar te poshtruar
se ka dasht kurr as perparimin as progresin e shqiptarve as krenarin as stabilitetin as famen as progresin eshqiptarve per veq shuarjen coptimin
, Europa europa pau talentin vital te ksaj rrace me vyrtyte rrace vitale dhe ashtu si turqit romaket greket gdhe gjelozia e tyre shekullore urtrejtse e shtypi pa meshir edhe sot
rracen shqiptare ,
vepron po keshtu si antishqiptare edhe ne keto kohra
esht e e pabesueshme kjo urrejtje ne keto kohra moderne por por e verttet

europa ka shum borgje e mekate ndaj shqiptarve por ne shpirti t e europes akoma
´rrijn te fshehura qellime antishqiptare, proruse
te cilat synojn prapambeturin shqiptare
shkatrrimin coptimin e tokes shqiptare e te shqiptarit ,

Europa esht deri ne qelizen e fundit dinake antishqiptare dhe sekretet i ruan per shkatrrimin e shqiptarve ,
europa nuk ja don perparim,in as famen shqiptarve
kjo u vertteua gjat shekujve te historis fashiste te eurioes rraciste fashiste
proruse

prandaj qdo qmim apo zotesi te shqiptarve,
ajo e msheh ,

Artisti i pa krahasueshem i fjales gjergj fishta,
jo vetem qe meritoj qmimin nobel ,

por artist i till i fjales nuk mud te lind ma ne europ ,

ndoshta a sn e botë ,

Fashizmi tradicional i europes nga europa kan lind e dx lufta botrore

Qmimin nobel qe europa ia dha qmimin nen terezes shqiptare asaj ja dha bota dhe puna e saj botzrtore teper e famshme por ketu ka nje politike tjeter q e nuk ka te bej me vlerat naconale por me fe , fe te cilen europa donte ta afirmonte per vete si fe e saj
por kjo ishte nji politik tjeter, ishte politike fetare jo kombtare

qellimi i eruopes ishte q e te ngriste fene e vet te
ishte q ete ngrias fen e r vet katolike,krishterizmin


dhe nuk kihte aspak asgje kombtare te bej ktu,

europa donte tengriste prestigjin e fes s e vet ktu ,

ndersa te gjergj fishta qeshtja qendronte diku tjeter ,

Ketu ishin ne pyetje te gjitha tiparet vlerat kombtare shqiptare
qe europa i urrene ne fakt dhe don shkelje te nje kombi
dhe nuk pranon vyrtyte shqiptare as vlera nga nji komb i vogel

por antik heroik ,

Europa ka lartsue falcifikime te helenve dhe historine e tyre oushtuese me shum rrena e intriga
dhe ka mshefe fakte e vlera te pelasgve ilirve

Euri opa nuk e donte nje mjeshter aq te madh qe te mbetet ne piedestal
nji lahutar te till te fjales mjeshte r artist i pa asaritshem i fjales
talentit
sepse gjithqka lidhje me vleren e kombit tone qe ata duhej ti jepnin si merite

kombtarisht ,

qe paraqiste kombin madheshtor shqiptar

Europa proruse e pa drejte
europa nuk donte nji gja te till,
nuk mund te pajtohej me asnje merite te shqiptarve

per shkka te percaktimit rracial
urrejts ndaj shqiptarve ,

TrADICIONALISHT europa si etni dhe si rracc esht proruse
dhe ndaj nesh nuk do te ishte e gzueme nes e ne do t e kishim liri atdhe e vlera

ose vend te lart ne europ ,

esht kjo nji bindje qorre e europes me shekuj

semundje e saj paragjykuese ndaj shqiptarve ,

per ket shkkak iúa la duart e lira sllaveve q ete shkatrroj dhe te shnderoj e te shnjerzoj etnin ë tonë shqiptare ,
duke leshuar mbi ne bishat e stepave hordhite barbare kanibalo shkie qetnik vrases mizor
per te perflliqur ne forma te dhunshme rracen iliriane


etninë tonë,

nji dhunti madheshtore sidomos malsort qe kan pamje kereshnike e grat sy zanash
rraca yne fisnike mud te ishte nji rac puntore dhe ebukur me zotei e talent prandaj qarqet rraciste nuk duanq ekjo rac te ket suksese gjithmon narijn gati per te na poshtruarpor jo per te na ndihmuar..

pOR At Gjergj fishta mbete mjeshtri ma i madh i fjales se te gjitha kohrave ne bot deri me sot
askush nuk ia ka gjet fuqin fjales, dhe qelsin si at gjergj fishta

magjik dhe as qe do t e ket nji nejri tjeter ket mundesi kaq mahnitse,

si ai gjergj fishta, ehst nj unikat i fjales talent i gjetjes s e fjales ne vendet e rreshtimeve te nje vargu fuqi eveqant shpirtrore arti i pa papare
ku fuqia shtyn aq fort emocionet sa qe te duket vetja shendrrohesh ne nje veqanti
heroizmi e qe shtyn kodrat trimeria e arti bukuria e fjales madheshtia
e veqanta magjepsja fjala e at gjergj fishtes ,

Fjala e at gjergj fushtes esht ne secilin varg esht fenomen mbi fenomene,

qe shtyn nxitjet e veqanta shpirterore ,
dhe qon peshe me mija a e mocione pernjiher
te cilat te krijojn vrull te quditshem , emocion ideal mottiv
atdhedashuri bese qendrese vyrtyt


Europa CINIKE esht e vetdiJshme e per ket vigan,

te pa perseritshem por qmimin nobel nuk do te ja jap asnjiher kti homeri shqiptar ,


sepse nuk e don krenarin tonë as nivelin vlerat tona jo
nuk e ka dasht asnjiher dhe nhuk mun ndet europa ta duroj krenarin tonë ajo don nenshtriminton dhe qe ne t jemi vetem lypsar
dhe te koritun te poshtruar te neperkembur
te varfer te mjere prandaj nuk na ofron kurr forma tjera te ngritjes
perveq neperkembje se dinjitetit sabotimeve

Europa thot te jetosh po por i neperkembur
kjo esht ndjenja e europes per shqiptarin fud e krye rraciste

per ne na duan te ndar te vegjel te varfer

I madhi gjergj fiishta
perveq se esht artist vertet i vertet i fjales
q enuk ka shok as krahasim ehst edhepatriot
i adh qe aq fuqishem krahas fjales ngrit vleratepatriotizmit kombtarizmit fisnikris dashuris nga´daj kombit dhekrenarin fisnkirin qdo gja shqiptare gjergj fishta engrit aq lart sa q ete ben te ndjehesh krenar q e je shqiptar edhe sikur te jesh grui ai te benprej mishi e gjaku q ete nxehesh ne atdhedashuri ene shqiptarizem por edhete shtyn drejt fisnikris perveq se mjeshter i vargjeve dhe parqitjes ai esht edheedukator shtytts i fisnikrimit qka ja jep vleren ne majat me te larat nepiedestale
jo vetem kombtare por per kah perberjet fisnike dhe shtytjet tjera frmzuse edhe ne bot esht i pa krahasueushem si intepret i fjales si artist q evlerat aq shum i lartsion siaskush tjeter kush tjeter mund te prezentoj fjalen me kaq shtyje fyrmzuese artistike si at gjergj fishta

vlersim i shkruar nga xhelal ferizi nga mitrovica
xhelal ferizi autor i shum vargjeve shqiptare nji vlrsim per at gjerjg fishten

xhelal ferizi jeton jasht koosve jasht atdheut q eafro 30 vjet shkruan vargje shqiptare poezi e lirika
lirik