Poezi nga Poetë të ndryshëm

[Zero Cool]

Qe një poezi nga poeti i ndryshëm ...:P


Çeli lulja në mëngjes
te dritarja afër xhamit
puthte dritën e agimit
rritej rrezes t‟u u shtri
Atje ishte sipër udhe
në ballkonin e shtëpisë
në një vazo n`vija qielli
syth i saj vjen e ndrit
Po hapej lulja në dritare
sikur xhami n`diell shkëlqen
është një lule shtrirë në erë
syth i saj si rreze n`qiell
Lule-bukur, lule-jete
si një gocë e brishtë e d`lirë
pranë xhamit si dy gërsheta
fytyra e saj e prarueme erëmirë
çeli lulja në dritare, afër xhamit n`erë puhit
tinguj qielli, n`pika drite, sythit rrjedhin plot shkëlqim
lulebukur, lulejete, si një gocë e brishë e d`lirë
është n`petale shtrirë në erë, syth i saj si rreze n`qiell.

[Le jardin des disparus]

Do të kthehet në përqafimin tim një ditë...

Vështroj në albume të vjetra
copëza nga historia jonë
vështroj në foto të vjetra
buzëqeshje që të ngjitura në letra janë

Lexoj kartolina, letra nga ty
disa shënime në frigorifer ngjitur
dhe e shtyj ditën me gjithçka
që prej teje ka mbetur

Jo, ne nuk i kemi dhënë fund
s`mund të ndodhë ta them unë
nuk ka mbaruar
thjesht për pak do reflektoje
kjo është çka mbaj mend
këtë më the para se të shkoje

Ti mu betove
dhe tani je zhdukur nga jeta ime
por ne akoma si kemi dhënë fund
dhe pse kurrë nuk u binde për dashurinë time

Shkruaj këngë që dhembin
dhe nga sytë më bien
stuhi lotësh që për ty pyesin
dhe kur nata fillon të zbres
trembem se mos nuk je vetëm
dhe të tjera buzë të puthin
e të thonë: Mirëmengjes!

Por do duroj edhe nëse tretem
bëhu e fortë zemra ime e lënduar
edhepse është e kotë dhe të qaj
do të jem i duruar

Ajo do të kthehet në përqafimin tim një ditë...


(Unknown author)

[ssara]

T huaj jemi ne prej kohësh
C'ish për t'u thënë është thënë,
Si gurët që zënë vend në tokë,
Në jetë vend ne kemi zënë.

Drejt njëri-tjetrit kemi mbyllur
Të gjitha rrugët edhe shtigjet,
Si dy qytete mesjetare
Me mure, heshta dhe me pirgje.

Por natën, kur i lodhur truri
Portat i mbyll me qetësi,
Ti gjen një shteg dhe futesh brënda,
Një shteg që vetëm ti e di.

Pastaj si në rrugica parqesh
Shëtit me cirkovolucionesh
Hyn nëpër ëndrra i shkujdesur,
Fanitesh, qesh, ma bën me dorë.

Por kur mëngjesi zë afrohet,
Nis shqetësohesh befas ti
Dhe heshturazi del përjshta
Nga shtegu që vec ti e di.

E dita vjen. Rrjedh prapë jeta
Dhe ne të dy si dhe më parë
Të ftohtë rrimë e të pamposhtur
Si dy qytete mesjetare.

Ismail Kadare

[lirik]

Kush jeni ju
cila enigmë ju lindi
nga cila kohë gjeneroni
fjala juaj nga vjen
dhe pse jeni pamje e tillë
e skalitur
ne copa jete
qehre te ngrira
neper disa levizje qe nuk duken te lira
dukeni si ne sekrete
hestjeve tuaja nga njiher te ngrira
nga njiher si akuj mesjete
e tash ne kohen e gjysem fjalve te lira
silleni rrotull kesaj jete
heshtja juan nuk më bindi
ne cilin prillë
ju flet indi
e damari
per se nuk dini me perfillë
kur flet edhe behari
e ju me hapat tuaj
nganjiher ngatht si kermill
fjalen e mbani peng te tregtari
pa e ditë pse un vuaj
ju dukeni si te vyshkur mbi bari
ndoshta ju joshë kembe e huaj
ndoshta ju joshë mashtrimtari
kur gjaku i kohes me ujë
ju duket si lulkuqe behari
prandaj un po vuaj
e nuk e di
se qfar gjeni ju la i pari
e si doni me mbi
kur shprehje kerkon behari
kush jeni ju me i gjysem liri
qehre e juaj shpirtrore
nuk duket me shpirtersi
nuk di a dukeni te heshtur
e te lindur ne fillim jeni ngri
nuk di si quhet kjo farë
a pin ndonjeher dolli
dolli me dashuri
dolli me ndonje rrezatarë
qlizat nga ju kan mbi
e si quhet kjo farë
as vet nuk e di
nga cili emer
fytyrat e tyre vijne
keto lloj qehresh
pa gjak sikur rrijnë
nuk duken me emocion
e si do te mbijne
kur behari
gjalleri
don
e shprehje me bukuri
si lulja kur lulezon
natyra gjalleri kerkon
e jo te heshtur me mbi

autori xhelal ferizi

[ssara]

Posi një yll i perënduar më pate humbur gjith më larg…

Nga malli yt i thura fjalët gjith sërë-sërë-e-varg-e-varg;
E çdo mendim e pata tretur vetëm n'ergjënd e në flori,
O, vashë-e lotit të zhuritur që vetëtin nër syt' e mi.

…Kur të më jesh e zemëruar, me shpirt të vrarë-e varfanjak,
N'e mbajç në zemër zemëratën, prej helmit tend s'do heq aspak;
S'do pshereti n'e lënç te vdesë a në ma thënç, në mos ma thenç:
Mjafton nje mvrejtje-e buzes sate, qe te me besh te prishem menç.

_Lasgush Poradeci

[Le jardin des disparus]

Ëndërr

Binte shi, shi prej syve të tu
dhe nata mori trajtën e një zogu nate
që premtimin tim e ktheu në gur

Edhe mëngjesi i ngjashëm me mua
paskësh ngjyrë të kuqerremtë mosbesimi
ti qëndroje veshur me qiparisat
që m’i dhe si fundshpresën pa jetë
si fundqiellin tënd që më harronte
pas nje kuadrati lojrash
para se zogjtë të më këndonin largimin

E tmerrshme të jetosh me ikjen
të mos arrish t’i buzëqeshësh pyllit
që fshihet prej ëndërrash, të pamundura

Më rikthe tek vetvetja
para se të vdes prej rënies së gjetheve
që pres të bëhen monumenti yt

(a.p)

[Le jardin des disparus]

I vdekur ndaj të ghirë

Natë me katër hëna
dhe vetëm me një lis
vetëm me një zog
vetëm me një hije

Gjurmët e buzëve të tua
kërkoj mbi trupin tim
burimi erën puth
pa e prekur një fije

Jo-në që ti më the
në pëllëmbë të dorës e kam
si një limon prej dylli
pothuajse të bardhë

Natë me katër hëna
vetëm me një lis
majë një gjilpëre vërtitet
dashuria ime

(f.g.l)

[Alima]

...

PAVARËSI, E PËRGJYSMUAR JE TI

Fakt, Shqiptarë të zhgënjyer në Maqedoni,
Fakt, gjithashtu në Kosovë Lindore e Mal të Zi.
Fakt, padrejtësisht u zbraze, ti, o e shkreta Çamëri.
... Ju lutem pa më tregoni çfarë saktësisht festojmë tani?!

Po, fakt, vetëm se 100 vite gjysmë pavarësi!

Që nga ajo ditë e bekuar,
Tanimë njëqind vite kanë kaluar.
Fatkeqësisht, lirinë e shumëpritur,
Jo të gjithë Shqiptarët e kanë përjetuar.

Nejse, ju mund të festoni të gëzuar,
Unë jo, s’kam si, ndihem tejet i shqetësuar.
Gjendja e kombit që ende jetojnë të robëruar,
Që moti gëzimin në hidhërim ma ka shndërruar.

E ju si të doni!
Po deshët fare pa u brengosur mund të festoni!

O vëllezër Shqiptarë fillimisht vetes t’ia përkujtoni,
Kujdesuni që së bashku me të afërmit të mos harroni,
Më 28 Nëntor kur me flamuj sheshet tona i zbukurojmë,
Tregojuni që gjysmë pavarësinë e vitit 1912-të e festojmë!

Fakt i qartë, qëllimi shekullor i pa realizuar,
Fakt i hidhur, në pronën e të parëve të rrezikuar.
Fakt i pamohueshëm, ka mbetur shumë për të punuar,
Po fakt, patjetër, gjersa të gjithë në Iliri të jemi bashkuar.

E ju si të doni!
Me gjasë pa u shqetësuar do të festoni!



Samidin Xhezairi (Komandant Hoxha, Prizren) 27.11.2011

[murrizi]

Me detyrojn te shkrep plumb, e pastaj ankohen perse kercet pushka.

Pes vjet shtet

Edhe pas pes vitesh ankohen,
Janë po te njejtit qe nga dita e parë.
Edhe pas pes vitesh vjellin helmin si gjarpërinjë të tërbuar mbi Kosoven e re
Janë po të njëjtit, që nga dita e parë.

U tham të ndërrojnë mendjen se është mbushur kupa,
Nuk i lutëm, por vetëm ua treguam ca të vërteta !
Edhe pas pes vjetësh ata vazhdojn të ulurojn për njëfar lirie ndryshe,
Janë po ata të njëjtit, që nga dita e parë.

Sot më është mbushur shuplaka plotë
E ngrita lartë, nuk janë më një, dy ... por janë pes gishtrinjë.
Kosova ime sot feston ditlindjen e pestë, dhe duket që i ka marrë këmbët,
....ah vetëm të mos ishin ata, po ata të njëjtit që nga dita e parë.

[lirik]

por disa partiasha stalinist hrushovian e te bindjeve brezhnjeviane
te soliazmit patriotiko qetniko soacilaist-model partiak idelogjik i marrur nga moda e laboratorit prosllav -ata stalinist qe jan te krahut majtist
te partive kriminale drogagjike demagogjike mosperfillse dhe jan maja e sabotimit te historise shqiptare te zhvillimit nacional dhe perfaqsuese te varfrise e papunsis epopullore

e pjella te levizjeve te ashtuquajtura popullore- -
pra ata te levizjes popullore si parti majtiste neveritse
nuk ka nevoj te maskohen neper parti tjera e modalitete tjera
le te deshmojne se ata jan pikrisht ata
qe shkelen mbi te gjitha shtresat patriotike te popullit e mbi popullin e thjeshte

Ata qe enden kendej neper forume me kercnime te pushkes mbi poetet e mbi shqiptaret -
qe i kan duart e zgjatura te aleancave politike - nga e ashtuquajtura levizje popullore e transformuar ne levizje pseudodemokratike sabotuese parti antikombtare si jo pak struktura dhe individ
qe po shihet se jan sabbotuese antikombtare
-
dhe kjo paraqitje e ketij murrices ktu ne temen time me do far kercnimesh
dhe ne nje teme qe kishte dale te poetet e ndryshem kjo paraqitje e tij
nuk ka lidhje me poema e as poezi por e ndyne artin dhe vleren me kercnime kriminale provokuese ma fjale barbare kercnuese
kur thot pse pushka kercet e kur thot te njejtit qe sa vjet pra -nji nder ata qe kercnohem ne ket menyre jam edhe un ky ehst kercnim indirekt
-poashtu keta murrica nuk ekuptojme se un personalisht jam kunder te gjitha partive ne atdhe
cila do qofte ajo e si quhet -sepse na shkoj ftyra para bote nji popull kaq i vogel me njimij partti e pariuce e utopia anarkiste dembele te pjerdhura kot
qe sabotojne atdheun dhe bejne shpenzime e qelbin vatanin he rme demogogji premtime rrena e zvarritje e her me rrjeta sabotimesh anarki utopi dhe dembeli indiferentizem dhe pa gjalleri jete askund . as pa shenja jete ne sherbim te atdheut -
ata jan te intresuar vetem per ndonje zhvatje dikund ose ndonje mshefje pas postit etj por jo per interesat e atdheut ne kemi sy me pa e s ka nevoj te na edukojne murricat ktu neper lloje te kercnimeve indirekte per hesap te stalinistve hrushovian kombnim ky i modeleve q ejan marr nga sllavet -nga keto modele te majtizmit pseudo demokratik dhe anarkive partiake -populli po vjelle e po bjken ne litarë me vetvarje -
Asnji he rne hsitorine e kombit shqiptar nuk kan ndodhe absurde te tilla vrasje dhe ikje nga atdheu -
Aeroportet e aniljet e trenat e lotit autobuset e lotit veturat e lotit
dhe ikjet e lotit neper grupe bashkatdhetaresh te mjere ne udhet e lotve ikje kah do
nga atdheu po behen ne menyra te dhimbshme
per shkak te ktyre rrjetave djallzore sabotuese sabotator nen dirigjimin e te huajve
e qarqeve te huaja antishqiptare -ne menyre qe shkaktojne
gjithqka ne atdhe te vonojne atdheun ne qdo progrss e punsim si dhe riatdhesim te shqiptarve


dhe te bejne me sukses sabotimin kolonializmin dhe varfrine
e shqiptarve duke epregatite per pushtim te ri

-keta sejmen te huaj shesin minierat ne menyre qe shqiptaret te mos arrijne kurr industrine
as ate te lehte e as industrine zhvillimore e as industrine ushqimore
e as strukturat e organizimit shterore nacional demokratik -
-keto jan kercnime partiake por jo poema siq e paska shkruar aty murrica nje poeme -

-prandaj duhet te ju ndalet turri i murrivcave krnuese anonime

neper hajkatje ksajde forumeve shqiptare

kercnimi indirekt i ktyre murricave vegla dhe duar te zgjatura provokuese partiake

-sepse ktu nuk jemi neper parti por ne artin e vleres poetike aty ku kishin shkruar potetet

- dhe aty i pashe indirekt llojin me kercnimet me krisme pushken qe ishin kercnime tipike partiake te murrices
ketu ne ato tema te poetve te ndryshem qe kan krijuar
nuk jan ato lloj e te fjalve te pa art askund te qelluara
ajo as nuk esht poeme e as krjimtari
por ka kercnime indirekte ne keto lloje presionesh te zeza mjerane te muricave partiake -
mendoj se moderatoret duhet te mendojne pak e te dallojne format e tilla te njerzve qe nxisin kercnime partiake indirekte ne forma te tilla si ky murrica -
partiakve ju ka ra pordha ne keto kohra sepse populli ua jqrri maskat u pa pastaj mjerimi dhe mos efikasiteti dhe demagogjia u pa se kan ardhe per qellime te tyre personale sabotuese dhe populli si beson qofte edhe asnji politikani -
u pa se ata jan medioker dhe te pa vizione dhe karrieirst qe aty kan ardhe per qellime te lezeteve personale por shum kuj i ka dale me bisht dhe i lumi ai qe nuk esht ne politike -
te jesh ne politiken ekosoves dhe te shqiperis sot esht te jesh tmerrsisht i diskredituar te mos qiuhesh njeri as qenje njerzore deri ketu ka ardhe pune dhe deri ketu ka shkue e keqja e zeza deri ketu kan ardhe mjerimet deri ketu ka ardhe absurdi

sa me perket pua personalisht ne politiken e atdheut do ti ksiha zgjedher qe nga klasa e pare fillore te zgjedhurit e pa djallzuar dhe te pa koruptuar dhe vetem talentet e kokave akademike gjeniale dhe ne qdo sfere ndersa shum kush qe sot ben zhurma e kan vendin epunes ne miniera -
por jo ne vende pergjegjse me rendesi ose ne vende tjera

-

[lirik]

por disa partiasha stalinist hrushovian e te bindjeve brezhnjeviane
te soliazmit patriotiko qetniko soacilaist-model partiak idelogjik i marrur nga moda e laboratorit prosllav -ata stalinist qe jan te krahut majtist
te partive kriminale drogagjike demagogjike mosperfillse dhe jan maja e sabotimit te historise shqiptare te zhvillimit nacional dhe perfaqsuese te varfrise e papunsis epopullore

e pjella te levizjeve te ashtuquajtura popullore- -
pra ata te levizjes popullore si parti majtiste neveritse
nuk ka nevoj te maskohen neper parti tjera e modalitete tjera
le te deshmojne se ata jan pikrisht ata
qe shkelen mbi te gjitha shtresat patriotike te popullit e mbi popullin e thjeshte

Ata qe enden kendej neper forume me kercnime te pushkes mbi poetet e mbi shqiptaret -
qe i kan duart e zgjatura te aleancave politike - nga e ashtuquajtura levizje popullore e transformuar ne levizje pseudodemokratike sabotuese parti antikombtare si jo pak struktura dhe individ
qe po shihet se jan sabbotuese antikombtare
-
dhe kjo paraqitje e ketij murrices ktu ne temen time me do far kercnimesh
dhe ne nje teme qe kishte dale te poetet e ndryshem kjo paraqitje e tij
nuk ka lidhje me poema e as poezi por e ndyne artin dhe vleren me kercnime kriminale provokuese ma fjale barbare kercnuese
kur thot pse pushka kercet e kur thot te njejtit qe sa vjet pra -nji nder ata qe kercnohem ne ket menyre jam edhe un ky ehst kercnim indirekt
-poashtu keta murrica nuk ekuptojme se un personalisht jam kunder te gjitha partive ne atdhe
cila do qofte ajo e si quhet -sepse na shkoj ftyra para bote nji popull kaq i vogel me njimij partti e pariuce e utopia anarkiste dembele te pjerdhura kot
qe sabotojne atdheun dhe bejne shpenzime e qelbin vatanin he rme demogogji premtime rrena e zvarritje e her me rrjeta sabotimesh anarki utopi dhe dembeli indiferentizem dhe pa gjalleri jete askund . as pa shenja jete ne sherbim te atdheut -
ata jan te intresuar vetem per ndonje zhvatje dikund ose ndonje mshefje pas postit etj por jo per interesat e atdheut ne kemi sy me pa e s ka nevoj te na edukojne murricat ktu neper lloje te kercnimeve indirekte per hesap te stalinistve hrushovian kombnim ky i modeleve q ejan marr nga sllavet -nga keto modele te majtizmit pseudo demokratik dhe anarkive partiake -populli po vjelle e po bjken ne litarë me vetvarje -
Asnji he rne hsitorine e kombit shqiptar nuk kan ndodhe absurde te tilla vrasje dhe ikje nga atdheu -
Aeroportet e aniljet e trenat e lotit autobuset e lotit veturat e lotit
dhe ikjet e lotit neper grupe bashkatdhetaresh te mjere ne udhet e lotve ikje kah do
nga atdheu po behen ne menyra te dhimbshme
per shkak te ktyre rrjetave djallzore sabotuese sabotator nen dirigjimin e te huajve
e qarqeve te huaja antishqiptare -ne menyre qe shkaktojne
gjithqka ne atdhe te vonojne atdheun ne qdo progrss e punsim si dhe riatdhesim te shqiptarve


dhe te bejne me sukses sabotimin kolonializmin dhe varfrine
e shqiptarve duke epregatite per pushtim te ri

-keta sejmen te huaj shesin minierat ne menyre qe shqiptaret te mos arrijne kurr industrine
as ate te lehte e as industrine zhvillimore e as industrine ushqimore
e as strukturat e organizimit shterore nacional demokratik -
-keto jan kercnime partiake por jo poema siq e paska shkruar aty murrica nje poeme -

-prandaj duhet te ju ndalet turri i murrivcave krnuese anonime

neper hajkatje ksajde forumeve shqiptare

kercnimi indirekt i ktyre murricave vegla dhe duar te zgjatura provokuese partiake

-sepse ktu nuk jemi neper parti por ne artin e vleres poetike aty ku kishin shkruar potetet

- dhe aty i pashe indirekt llojin me kercnimet me krisme pushken qe ishin kercnime tipike partiake te murrices
ketu ne ato tema te poetve te ndryshem qe kan krijuar
nuk jan ato lloj e te fjalve te pa art askund te qelluara
ajo as nuk esht poeme e as krjimtari
por ka kercnime indirekte ne keto lloje presionesh te zeza mjerane te muricave partiake -
mendoj se moderatoret duhet te mendojne pak e te dallojne format e tilla te njerzve qe nxisin kercnime partiake indirekte ne forma te tilla si ky murrica -
partiakve ju ka ra pordha ne keto kohra sepse populli ua jqrri maskat u pa pastaj mjerimi dhe mos efikasiteti dhe demagogjia u pa se kan ardhe per qellime te tyre personale sabotuese dhe populli si beson qofte edhe asnji politikani -
u pa se ata jan medioker dhe te pa vizione dhe karrieirst qe aty kan ardhe per qellime te lezeteve personale por shum kuj i ka dale me bisht dhe i lumi ai qe nuk esht ne politike -
te jesh ne politiken ekosoves dhe te shqiperis sot esht te jesh tmerrsisht i diskredituar te mos qiuhesh njeri as qenje njerzore deri ketu ka ardhe pune dhe deri ketu ka shkue e keqja e zeza deri ketu kan ardhe mjerimet deri ketu ka ardhe absurdi

sa me perket pua personalisht ne politiken e atdheut do ti ksiha zgjedher qe nga klasa e pare fillore te zgjedhurit e pa djallzuar dhe te pa koruptuar dhe vetem talentet e kokave akademike gjeniale dhe ne qdo sfere ndersa shum kush qe sot ben zhurma e kan vendin epunes ne miniera -
por jo ne vende pergjegjse me rendesi ose ne vende tjera

-

[lirik]

me falni se paskam postuar ket shkrim gabim ekam menduar ta postoj te tema ime por nga moskujdesi e paskam postuar gabim -moderatoret mund ta largojne sepse e postova te tema ime ket mendim te lire demokratik analize te mendimit qe esht mendim vertet perssonal pra

[lovely]

MOS MI SHITNI TOKAT PASHË DIELL E HËNË

Si guxoni ju më atë laviren të mi shitni tokat
Nuk keni fare nderë e as gjak shqiptare more
... Si nënshkruani marrëveshje më armiqtë e shekujve
Për të copëtuar tokat e Arbërisë e të Dardanisë

Një zog do të le të gjallë ai të dëshmojë në histori
Për pabesinë tuaj të shkruar e të zbukuruar përditë
Keni mashtruar kombin më petkun e elegancës
Por jo mua O të mjerët e paditurisë së injorancës

Mos m’i shitni tokat pashë diell e hënë pashë nënë
Se do i lutëm nëntokës më të vjetër të ju mallkoj
Nëse keni bërë pazarllëqe kurrë mos ju qoftë hallall
Se nëntoka nga djepi i saj do të nxjerr Shamin më gjak

Një shami që i dhuroi luftëtari në prag të vdekjes
Më atë shami ishin lidhur plagët e dëshmorit
Ajo shami ishte ujitur më gjak të të plagosurit
Atë nëntoka e mban kujtim për nderë të kombit

Mos luani më ndjenjat e mia mos luani më tokat
Nëse keni gjak të tradhtarit nuk pres mirë nga ju
Një bërthamë të vogël do ju ruaja si peshqish për ju
Ai do jetë një plumb në ballë kështu merr tradhtari

Toka nuk shitet nga kolltuku i përgjakur në mal të Berishës
As në zyrat luksoze më sekretaresh të zhveshura lakuriqe
Kemi një nder janë varret e Prekazit të qiellit legjendar
Është shtatorja e Zahir Pajazitit më dheun e kombit

Këta janë plumba kur ju kërkon juve koha e zezë
Në emër të tyre shumë thjesht ju shkon koka në erë
Në emër të betimit të UÇK-së tani të shkelur nga disa
Në emër të Shqipërisë mos m’i shitni tokat pash diellin

Shqiponjën do ta keni gjithmonë mbi kokë deri në vdekje
Ajo do qukat kokën tuaj të erret dhe të ngritur në tradhti
Historia do ju ndjek pas në çdo hap më faqe të përgjakura
Gjaku i luftëtarit kurrë nuk guxon të shkelet nga kolosit

Ju kolosit që i quani vetën të lirë në medaljon keni frik
Se historia e trojeve etnike shqiptare dinë të ndëshkoj keq
Nga kolltukët e tuja të mallkuara nuk guxon të shitet kombi
Pashë diell e hënë mos m’i shitni tokat së do ndahemi keq


06 mars 2013
Rudi Berisha

[Le jardin des disparus]

Të jesh me ty


Të prekësh heshtjen tënde, siç prek një send

të shohësh thellë në ata sy

ku dashuria hepohet si një anije

e të mos duash të jesh përherë me ty?


Të ecësh me krahun mbi supet e tua

e të mos ndiesh oshëtimën e kaltër

limonet mbi krye

vaporët, si zjarre të natës


Të jesh me ty

tok me ty të qeshësh

e mos t`kuptosh se si përpiqet deti

të dal jashtë guaskës së vetvetës?


Të jesh me ty?

të jesh me ty!


Xhevahir Spahiu

[elvio]

Mik’i vjetër, të solla ndër mend,
K’të natë vjeshta mbi supe më rri.
Vajtim’i erës lugjeve më tremb,
I ngjaj zogut të humbur nën shi.

Më kish mbetur thellë në zemër,
Nga kohë e shkuar që s’kthehet më,
Një nga ato këngët tona, pa emër,
Por s’mund ta këndoj, nuk kam zë.

Më kish mbetur dhe pak klorofilë
Thellë në shpirt, si gjeth’ i parënë.
Ndaj mora penë e ndeza kandilë
Të shkruaj gjithçka s’të kam thënë...

Poshtë mermerit, ku ti fle i qetë,
Erë e vjeshtës dot gjumin s’ta prish.
Streha ime është një varkë në det
Deti vet’ është një lodër stuhish.

Kohë të tjera janë k’to, miku im!
Dallëndyshe më strehëve nuk ka,
Dhe një pendë q’e ruaja kujtim
Bashkë me gjethet e vjeshtës më la.

E kam lënë atje larg Shqipërinë
Si një livadh të gjelbër në hënë.
E braktisa dhe unë strehën, çatinë,
S’di as vetë në ç’ëndërr kam rënë.

S’di në do zgjohem mëngjesin tjetër!
Kohë të këqija janë këto, vëlla.
Në u zgjofsha do të këndoj, patjetër,
Paçka se dhe zëri më la!

Sa shumë gjëra kam për të thënë...
Në mundsh, ti qesh edhe për mua!
Ka kohë, buzëqeshja më ka lënë,
Tani një tjetër kam marrë për grua.

Kështu e paska, o mik, kjo jetë!
Thonë se jam bërë hija e fatit;
Sot më ka hedhur diku në det,
Dje i brodha pas gjatë Eufratit!

Nuk di ku nesër do më zër’ dielli...
Në pastë diell, duhet shpresuar!
Lajme të këqija po vijnë nga qielli,
Dikush -të Madhin*- ka zemëruar.

Më ndje, nuk dua të të shqetësoj!
Ndaj ti mërzitje hiç mos ndje,
Deri sa zemra gjak t’më pompoj
Një strehë shpirtit do mund t’i gjej.

Le të tërbohet Plakushi* lart,
Njëmijë rrebeshe të hedhë mbi mua.
Unë do mbyll sytë, dhe diell’i artë
Do m’jetë varur mbi degë si ftua.

Më duket mik, kam humb dhe ferr’.
Më ka mbetur veç kjo pallto e vjetër,
Që më mbron sadopak kur nata çjerr
Me thonj të mprehtë, si asgjë tjetër.

Të mërzita mik, në një natë si kjo!
Ndoshta s’ia vlen të lexosh Askushin.
Përgjatë rrugës sime unë, domosdo,
Do vazhdoj të tallem me Plakushin*.

Kështu, o mik, në patsh dhe kohë
E mund t’më ndjekësh gjer në fund,
Do të flas për veten se, domosdo,
Për të tjerët unë të flas, nuk mund.

Do të flas për udhën që më dha fati
Dhe për k’të xhaketën time t’vjetër.
Po t’isha lindur pasanik, k’tij shtati
Do t’i kisha veshur një kostum tjetër!

Sa herë kam rënë për tokë, jam vrarë,
Po aq herë jam ngritur i stërmunduar.
Çdo herë më i fortë, më i ri se më parë,
Me zemrën-shkëmb, shpirt-rrebeluar.

Por s’i jam qarë kujt, mik, as Zotit;
Gjithçka kam mundur e kam bërë vetë.
Ç’t’i qahesh vallë kujt që qysh motit
S’është bërë i gjallë, ka dymijë vjet!?

Në mes të territ, mik, kur nata çjerr
Dhe heshtja vdekjes më shumë i ngjan,
Unë hedh një dorë në shpirt dhe nxjerr
Një zjarr mjekërosh-zjarr babaxhan.

Një zjarr që të ngroh jo veten time,
Jo për t’arritur i gjallë mëngjesin tjetër,
Por një zjarr ku të djeg gjith’ jetën time
N’u dashtë për t’ngrohur k’të botë t’vjetër!

Madje dhe shpirtin, mik, kurrë s’e kursej
E prej dhimbjeve nuk e ruaj aspak,
Me ca fat dhe unë një ditë do të gjej
Për gjithçka një ilaç, të hidhur, farmak!

Të shkrova sot, mik, se ndjeva mall.
Për kohën tënde, më nis një letër,
Më thuaj, Tanjusha* është ende gjallë,
Se ende po pret tek shtegu i vjetër.

Në pritje të letrës tënde,
Desha t’i them pak fjalë palltos sime,
Që më mbron nga i ftohti përçdo mbrëmje
Kur shndërrohet në akull kjo rruga ime.

Pak fjalë me zemrën desha t’i shkoqit
Dhe me shpirtin, ku zjarrin e jetës ruaj,
Por fytyrë e Zotit, si për çudi, m’u fanit
E me njëmijë heshtje më dënoi të vuaj!

Kjo isht’e gjitha i dashur miku im
Po e mbyll më në fund, po hesht
Dua ëngjët të dëgjojnë kur të vijnë
Pëshpëritjen e gjetheve në vjeshtë

Unë ëndrrat i humba përgjithmonë
Dhe jeta s’më josh më si më parë
Zemra ime ka marrë ngjyrë limon
Ndërsa shpirti ka kohë m’ësht‘ vrarë

Hëna më vështron me plot ndjenjë
Por unë akull i ftohtë jam, acar
S'ësht' i ngrohtë më gjaku ndër dej
Brënda meje të rindez tjetër zjarr

S'ka mbetur gjë tjetër të shkruaj,
Nga jeta e një poeti skandaloz
Tashmë vdekja s'më duket e huaj,
Por dritare prostitutash ngjyrë rozë!

Mbas xhamit ajo qëndron e më pret,
Buzët akull t’mi puth gjer në gjak,
Ndoshta s’duhet të mërzitem vërtetë,
Një të puthur të gjithë e kanë hak!

Leonard Seiti