VITI I SKENDERBEUT (1405 - 2005)

[arton bala]

Postimi origjinal është bërë nga hasanmehmeti

Po normal qe shqipetaret mysliman kan dal kunder Tij pasi ky i fundit kishte ber lidhje me Serbet qe kishin pushtuar vilajetin e Kosoves , me shume lexo si Dukagjinasit u ngriten kunder tij apo me mire me thene ata ishin ne lufte me serbet por ne kete rast iu shtua edhe nje tradhtar qe kishte lidhur aleanc me ta dhe nuk e qante koken per kete vilajet.
Ti duhet ti thuash faliminderit Perandoris Osmane e sidomos Kosovaret , qe ata me triumfin qe ben ne Kosova Polje ndaj sllavit , ben qe zeri yne te ndegjohej ne gjithe ballkanin e ne te egzistojme ne keto troje qe jane kosovearet sot ,se perndryshe do e kishe serbi edhe ketu sa i perket ndihmes se skenderbeut.

Hahaha, a dole mi bo nder emrit, a?

Nje kundermendim:

Perse mendon se P. Osmane u paska ardhur shqiptareve te Kosoves ne ndihme? Po mendoj ne kohen kur ajo arriti ne Ballkan, ne te gjithe ishim te krishtere (sic tregoj Kastrioti dhe TE GJITHE PRIJESIT E SHQIPTAREVE NE ATE KOHE, sepse luftuan P. Osmane). Pernga kriteriet apo qellimet e P. Islame (perhapjen e Islamit ne bote, apo krijimin e nje perandorie islame qe perfshinte tere boten), PRINDERIT E TU E TE MI ISHIN TE BARABARTE ME SERBET e jomuslimanet tjere. Atehere, perse te na vecojne neve turqit? Qe P. Osmane nuk na vecoj apo privilegjoj kurre ndaj popjve te Ballkanit, eshte fakti se askush me shume se ne nuk pati femije te asimiluar ne P. Osmane, femije te jomuslimaneve qe u morren si gjobe ("haraq ne gjak") e u sollen ne kampet mercenare ne Anadol e gjetiu, u islamizuan e turqizuan (derisa u bene Hasana), u sollen perseri ne Kosove e sot e ndiejne veten "shqiptare te forte e patriote", bile edhe Kastriotit i ndajne ligjerata ne atdhedashuri. (Vet pi lyp, pasha Qitapin fun e kry )

Edhe nje gje: Paske pohuar diku ne repliken tende ndaj King Gentius se ne shqiptaret paskem patur pashallare e funksionare ne P. Osmane. Nuk po te them asgje, por vetem interesohu te dijesh se cilet popuj joturqe (pra popuj te Ballkanit) paten para shqiptareve Pashallare e funksionare ne P. Osmane. Do te gjesh se ishin greket, me vone bullgaret,pastaj erdhen shqipet tua. Keshtu qe kush e shiti bothen, e mori vendin e pashallarit ne P.Osmane, jo qe u privilegjuan shqiptaret, o i mjere..

Simbas informacioneve te mia, ne betejen e Kosoves pati shqiptare e serbe, boshnjake e bullgare e tjere, e tjere, e tjere, qe luftuan se bashku kunder turqeve. Tek ky perfundim vjen edhe Leo Freundlich, veprat e te cilit kam pare te citosh ne tema tjera ne forum. Por edhe bashkepunimi i Kastriotit me Huniyadin (hungarez qe mbrojti Beogradin dhe tere Serbine praj pushtimit osman, i cli pati eshe ushtare serb ne ushtrine e tij), e justifikon kete "teorine" time qe Beteja e Kosoves nuk ka qene asgje serbe por me teper (mbare)ballkanase.

[arton bala]

Postimi origjinal është bërë nga arton bala

Hahaha, a dole mi bo nder emrit, a?

Nje kundermendim:

Perse mendon se P. Osmane u paska ardhur shqiptareve te Kosoves ne ndihme? Po mendoj ne kohen kur ajo arriti ne Ballkan, ne te gjithe ishim te krishtere (sic tregoj Kastrioti dhe TE GJITHE PRIJESIT E SHQIPTAREVE NE ATE KOHE, sepse luftuan P. Osmane). Pernga kriteriet apo qellimet e P. Islame (perhapjen e Islamit ne bote, apo krijimin e nje perandorie islame qe perfshinte tere boten), PRINDERIT E TU E TE MI ISHIN TE BARABARTE ME SERBET e jomuslimanet tjere. Atehere, perse te na vecojne neve turqit? Qe P. Osmane nuk na vecoj apo privilegjoj kurre ndaj popjve te Ballkanit, eshte fakti se askush me shume se ne nuk pati femije te asimiluar ne P. Osmane, femije te jomuslimaneve qe u morren si gjobe ("haraq ne gjak") e u sollen ne kampet mercenare ne Anadol e gjetiu, u islamizuan e turqizuan (derisa u bene Hasana), u sollen perseri ne Kosove e sot e ndiejne veten "shqiptare te forte e patriote", bile edhe Kastriotit i ndajne ligjerata ne atdhedashuri. (Vet pi lyp, pasha Qitapin fun e kry )

Edhe nje gje: Paske pohuar diku ne repliken tende ndaj King Gentius se ne shqiptaret paskem patur pashallare e funksionare ne P. Osmane. Nuk po te them asgje, por vetem interesohu te dijesh se cilet popuj joturqe (pra popuj te Ballkanit) paten para shqiptareve Pashallare e funksionare ne P. Osmane. Do te gjesh se ishin greket, me vone bullgaret,pastaj erdhen shqipet tua. Keshtu qe kush e shiti bothen, e mori vendin e pashallarit ne P.Osmane, jo qe u privilegjuan shqiptaret, o i mjere..

Simbas informacioneve te mia, ne betejen e Kosoves pati shqiptare e serbe, boshnjake e bullgare e tjere, e tjere, e tjere, qe luftuan se bashku kunder turqeve. Tek ky perfundim vjen edhe Leo Freundlich, veprat e te cilit kam pare te citosh ne tema tjera ne forum. Por edhe bashkepunimi i Kastriotit me Huniyadin (hungarez qe mbrojti Beogradin dhe tere Serbine praj pushtimit osman, i cli pati eshe ushtare serb ne ushtrine e tij), e justifikon kete "teorine" time qe Beteja e Kosoves nuk ka qene asgje serbe por me teper (mbare)ballkanase.

Excusa, nje korigjim:
lexo "Pernga kriteriet e P. Osmane", pra jo "P.Islame".

[Guri i madh]

njifsh e mos pafsh thojshin ktyne here pas lufte po dihet se kosova po bahet shtet , po ne të gjithve na interson se qfar shteti do të jet disa pretendojna nji shtet demokratik dhe ngritjen e vlerave kombtare gjat shekujve qe i kemi lan pas

por tani disa po e shohin se ka ardh momenti i fundit qe kosoven me e kthye andej ku shqiptart nuk e deshirojn , ata e kan nji detyr bukur të mundimshme se ata duhet te kthehen 5 ose 6 shekuj mbrapa per me demantue historin e kombit të vet qe fatkeqsisht po i thojn veti jena shqiptar


ata nuk skuqen kur e fyjn SKENDERBEUN ata e fyjn gjdo gjë qe ësht kombtare ata e duan turkun po pasi do kalojn disa vite edhe shkavin do ta nderojn si turkun

[King_Gentius]

"""" Paksa gabim je ketu , pasi ne ate kohe kishim Pashallare dhe funksionar te larte shqipetare , ndersa sot kemi hiq gje tjeter vetem se Prostitut-Shites nga mesi jone.""""

Cfare arritje kishim bere ne si popull le te themi deri ne vitin 1911? A nuk ishte gjendja e popullit e mjerueshme?

""""Turqia e sotme eshte fuqi e madhe , por qka te vodhi ty se , me bjer referenca .""""

Mbi 400 vjet liri.

""""Islami siq e dime me argumente historike dhe arkeologjike ka rrenjet ne keto troje para Pushtimit Turke""""

Po sa, 200-300 cope?

"""" edhe pse me pushtimin Osman ajo u rrite ne permasa te madha .""""

Pas vitit 1650.

""""Po normal qe shqipetaret mysliman kan dal kunder Tij pasi ky i fundit kishte ber lidhje me Serbet qe kishin pushtuar vilajetin e Kosoves """"

Nga doli qe muslimanet e Krujes kan dal mbrojtes te Kosovarve dhe jo thjesht besnike te Sulltanit?

""""me shume lexo si Dukagjinasit u ngriten kunder tij apo me mire me thene ata ishin ne lufte me serbet por ne kete rast iu shtua edhe nje tradhtar qe kishte lidhur aleanc me ta dhe nuk e qante koken per kete vilajet.""""

Dukagjinasit kan pas hasmeri me Skenderbeun per arsye te ndryshme, nuk di qe Kosova te ket qen e vetjma arsye. Megjithate jam dakort qe Skenderbeu duhet ti kishte kushtuar me teper vemendje shqiptarve te Kosoves.

""""
Ti duhet ti thuash faliminderit Perandoris Osmane e sidomos Kosovaret , qe ata me triumfin qe ben ne Kosova Polje ndaj sllavit , ben qe zeri yne te ndegjohej ne gjithe ballkanin e ne te egzistojme ne keto troje qe jane kosovearet sot ,se perndryshe do e kishe serbi edhe ketu sa i perket ndihmes se skenderbeut.""""


Osmanet nuk erdhen nga Mongolia se u ka ardh keq per Kosovaret, po ardhen te plackisin, dhe beteja e mesiperme ishte ne kuader te keti qellimi. Kosovaret ngadale ngadale perfituan nga rasti. Falenderimi kryesor i takon kosovareve, po ju supozoni se fuqia e serbeve do ishte vazhdimisht ne rritje dhe e shqiptarve vazhdimisht ne ulje. Une nuk besoj se kemi ndonje menyre te konkludojme se cka do u ndodhte shqiptarve te Kosoves e me gjere ne shekullin 15 e me tej. Sic keni then vet, rrjedha e historise nuk mund te shihet me parimin "po te kishte halla mustaqe do ishte xhaxha".

Vetem pastaj duke aplikuar standartin tuaj te falenderimeve, sigurisht i takon faleminderim osmaneve qe shtyne shum serbe ne veri te Kosoves, dhe falenderim serbeve te cilet vendosen te mbledhin plackat e te kthehen nga kishin ardh, lol.

[King_Gentius]

Ne dy postimet e mia te meparshme ka disa editime qe te shprehja me qart mendimin tim.

Sa per miqesine mes popujve qe Skenderbeu thuhet te jet munduar te krijoje, disa qarqe serbe ose greke sot admirojne punen e Skenderbeut vec ne kontekstin qe ai eshte serb a grek ne menyre qe ti heqin kombit shqiptar nje pjese te rendesishme te historise dhe tij e te na nxjerrin komb pa histori etj etj etj.

Serbet e sidomos greket e kohes se Skenderbeut nuk kishin ndonje admirim special per te per shkak te lidhjeve te tij me Papen dhe Katolicizmin, ose po te doni me qendrimin e tij Ortodoks Uniat. Skenderbeu vet kryesisht eshte perqendruar me aleance politike me latine dhe jo me greket/serbet. Greket urrenin me shum Papen se Sulltanin. Ata refuzuan te njohin Papen si kryetar te kishes se tyre si shkembim per ndihme kunder Osmaneve dhe kjo ishte nje nga arsyet Konstandinopoja ra ne duar te Osmaneve.

[hasanmehmeti]

4. Skënderbeu është shëmbëlltyra e luftës së një populli për liri
dhe pavarësi.

Me luftërat e tij për gati një çerek shekulli, Skënderbeu
është shembulli i virtytit dhe kryerjes së detyrës ndaj atdheut, i
luftës për çlirim nga pushtuesit më të egër të vendit. Ai po ashtu
është shembulli I trimërisë dhe strategut ushtarak, meqenëse u ndesh
me një fuqi shumë më të madhe se ushtria e tij dhe doli fitimtar.

Edhe ndaj këtij argumenti janë paraqitur vërejtje të ndryshme dhe
interpretime alternative.
Së pari, a është Skënderbeu shëmbëlltyrë e luftëtarit për liri apo siç është e zakonshme në politikën e shqiptarëve edhe ai është bashkëpunëtor me një pushtues dhe
sundimtar kundër një pushtuesi dhe sundimtari tjetër ?
Skënderbeu ka qenë bashkëpunues politikisht me serbët, veçanërisht sundimtarin e
Kosovës Brankoviç.
Prandaj përgjigja në këtë pyetje është e lidhur me përgjigjen në një pyetje tjetër:
a është Kosova toka shqiptare, do të thotë atdhe, pjesë e atdheut ?
Në qoftë se po dhe ndodhej nën sundimin serb, atëherë del se
bashkëpunimi me serbët është bashkëpunim me pushtuesit e atdheut. Në
qoftë se Kosova nga udhëheqësit shqiptarë nuk konsiderohet tokë
shqiptare, pjesë e atdheut, atëherë bashkëpunimi me serbët nuk është
bashkëpunim me pushtuesit e atdheut, por vetë politikani shqiptar
sillet dhe mendon njëlloj si politikani serb, domethënë jo si
bashkëpunëtor i serbëve, por si vetë sebët.
Sepse konsiderimi i Kosovës tokë joshqiptare është karakteristikë
themelore e mendimit të çdo politikani serb. Në të dy rastet,
bashkëpunimi i Skënderbeut me serbët tregon rreshtimin e tij në anën
e pushtuesve, përkatësisht të armiqve të shqiptarëve. Argumente të
ndryshme janë zhvilluar për të treguar se serbët gjatë pushtimit
osman kanë qenë edhe vetë të pushtuar dhe prandaj nuk ka kuptim të
quhen pushtues (psh historiografia enveriste), por argumente janë
zhvilluar për të treguar se edhe osmanët pas disa shekujve të
qëndrimit në Ballkan, nuk ishin më pushtues, por vetëm popull
sundues (psh Castellan).
Sidoqoftë, më tepër se çështje përkufizimi teorik, cilësimi i serbëve dhe osmanëve si pushtues është i lidhur me përjetimin e tyre nga popullsitë e sunduara.
Dhe, edhe pas shekujsh sundimi si serbët, si osmanët, përjetoheshin si pushtues dhe
sundimtarë. Nga bashkëpunimi me serbët Skënderbeu nuk del shembull
i luftëtarit për liri dhe pavarësi, por I bashkëpunimit me njërin nga
pushtuesit (serbët) në luftë kundër pushtuesit tjetër (osmanëve).

Së dyti, cili ka qenë pushtuesi ose po të përdoret termi i Castellan,
sundimtari më i rrezikshëm për shqiptarët: sundimtari serb apo
osman ? Dëshmitë tregojnë bindshëm se jo vetëm para, por edhe pas
pushtimit osman për shqiptarët rreziu kryesor, sundimtari dhe
pushtuesi më i rrezikshëm mbeten sllavët dhe grekët. Prandaj të
gjithë politikanët shqiptarë zgjodhën ndërmjet rrezikut më të madh
dhe rrezikut më të vogël dhe jo ndërmjet lirisë dhe robërisë,
zgjodhën bashkëpunimin me armikun dhe pushtuesin më pak të
rrezikshëm osman, ose me armikun dhe pushtuesin më të rrezikshëm sllav e grek.
Bashkëpunimi i Skënderbeut me serbët dhe grekët tregon se ai ka
qenë bashkëpunëtor me armiqtë dhe pushtuesit më të rrezikshëm sllavë dhe
grekë. Bashkëpunimi i Skënderbeut me serbët dhe grekët tregon se ai
ka qenë bashkëpunëtor me armiqtë dhe pushtuesit më të rrezikshëm e
jo luftëtar i lirisë.

Së treti, a ka qenë Skënderbeu shëmbëlltyrë e luftëtarit të lirisë
apo të vasalit ?
Skënderbeu nuk kishte pranuar vasalitet ndaj sulltanit, por kishte pranuar vasalitet ndaj Venedikut. Nga kjo del se Skënderbeu nuk ka qenë shëmbëlltyrë e luftëtarit të lirisë, por
vasal, sepse fakti që nuk është vasal i sulltanit, por i Venedikut
nuk e ndryshon faktin se ka qenë vasal.
Kjo përsëri është vetëm çështje e zgjedhjes: vasal i kujt ? Këtu
shtohet edhe se Venediku po ashtu mbante nën sundim territore dhe
portet më të rëndësishme shqiptare dhe Skënderbeu ishte vasal i një
sundimtari e pushtuesi.

Së katërti, Skënderbeu vërtetë është shëmbëlltyra e strategut ushtarak, por raporti ndërmjet luftës dhe politikës tek ai është I përmbysur, sepse lufta shikohet si
kryesore dhe politika dytësore, ndërsa politika do të duhej të ishte mbi
luftën.

Së pesti, në luftërat e tij Skënderbeu ka qenë i manipuluar nga
agjentura joshqiptare, para së gjithash papati, Venediku,
hungarezët etj., etj., të cilët e kanë përdorur Skënderbeun për të dobësuar
rrezikun osman ndaj tyre duke zhvilluar luftërat në territor
shqiptar. Duke e konceptuar si politikan injorant, këto fuqi kanë
arritur ta fusin Skënderbeun në luftë kundër superfuqisë më të madhe
të kohës (si t'u shpallë sot Shqipëria luftë SHBA-ve), luftërat janë
zhvilluar në territor shqiptar, për rreth një çerek shekulli
shqiptarët as kanë mbjellë, as kanë korrur, as kanë zhvilluar
tregtinë, zejet etj., është shkatërruar një pjesë e madhe e
popullsisë, e pasurive si: ullinjtë, vreshtat etj., etj. Nga të
gjitha këto, nga kjo politikë e Skënderbeut mund të kenë përfituar
popujt e ndryshëm, por kanë humbur shqiptarët.

Megjithë premtimin për të mos bërë digresione (degëzime) të
argumentimit, këtu bëhet i nevojshëm një i tillë. Fjala është për
argumentin se ndërmjet prirjes së Skënderbeut drejt katolicizmit dhe
prirjes së tij drejt sllavizmit dhe ortodoksisë ka një kontradiksion
të papajtueshëm, së paku në kontekstin e marrëdhënieve ndërmjet
katolicizmit shqiptar dhe sllavëve ortodoksë, në radhë të parë
serbëve. Në traditën katolike shqiptare ka pasur një rrymë të fortë
të konfliktit me ortodoksizmin serb që kur u ndanë
kishat në romake dhe bizantine. Në kohën e Skënderbeut ende ishin
të pathara damkat e hekurit të skuqur të përdorur nga serbët e Stefan
Dushanit e pasardhësit të tij, masakrat, shpronësimet, ndarjet e
burrit nga gruaja, e fëmijëve nga prindërit si presion për
konvertimin e shqiptarëve katolikë në ortodoksë. Përdorimi i
shkallës kaq të lartë të dhunës për konvertim, është tregues edhe i
shkallës së lartë të kundërshtimit të shqiptarëve
katolikë për t'u kthyer në ortodoksë që e bënte të nevojshme
përdorimin e mjeteve ekstreme mesjetare të dhunës. Prirja e
Skënderbeut për aleanca me nipin e Car Lazarit, Brankoviçin, ishte
krejt në kundërshtim me këtë qëndresë popullore dhe me rrymën e
klerit katolik shqiptar që përpiqej të ruante lidhjet me papatin
dhe katolicizmin nga ortodoksizmi sllav. Qëndresa e klerit katolik
shqiptar jo vetëm me bazë fetare, por edhe mbi bazë etnike
ndaj sllavizimit të kishës shqiptare vërtetohet përgjatë gjithë
shekujve.
Ata, që në atë kohë janë ngritur kundër mbushjes së kishave
shqiptare me klerikë të besimit katoloik, por etnikisht sllavë (psh
raguzianë) siç dëshmohet në dokumentat e kohës dhe kjo ndeshje e
klerit katolik me klerin sllav, qoftë edhe katolik, gjendet gjatë
gjithë historisë së katolicizmit shqiptar deri sot. Armiqësia e
lashtë e ortodoksizmit sllav ndaj katolicizmit shqiptar u vërtetua
si edhe më e dhunshme në vitet 1913-1914 në masakrat e kryera nga
qeveria malazeze ndaj popullsisë myslimane e katolike shqiptare për
konvertimin e tyre në ortodoks. Prandaj Skënderbeu me prirjen e tij
drejt sllavizmit dhe ortodoksisë është në kundërshtim me
qëndresën popullore dhe të klerit katolik shqiptar kundër
ortodoksizmit sllav, sepse nuk mund të ishte njëkohësisht edhe mik
i sllavëve, edhe mbrojtës i katolicizmit shqiptar.

vazhdojme me piken 5.

[King_Gentius]

Ne postimin e fundit gjej plot shtremberime dhe ekzagjerime. Na del se Skenderbeu ka pas kryesisht prirje per aleance me sllavet/greket/ortodoksine dhe jo me latinet/katolicizmin, gje qe nuk qendron as historikisht as llogjikisht. Sic e dim shum mire Skenderbeu i varte shpresat nga Perendimi nga ku vinte dhe ndihma kryesore (p.sh. traktati i Getes ne 1451). Pastaj ca kuptim ka te kembengulesh ne aleance me princat e dobet serbe/greke qe ishin dorezuar dhe kishin pranuar vasalitetin ndaj sulltanit ne krahasim me Perendimin te cilin Sulltani nuk e kishte ne dore dhe ishte me i fuqishem se vasalet serbe/greke. Pastaj nje aleance e ketille mund ti kushtonte edhe humbjen e mbeshtetjes nga Perendimi per arsye fetare.

Me sa di marredhenja midis Skenderbeut e Brankovicit ka qen zakonisht neutrale/paqesore dhe disa here armiqesore, si psh sulmet e Skenderbeut kunder Brankovicit ne 1444 e 1448 kur Brankovici pengonte veprimet anti-turke te Skenderbeut. Nuk di qe Skenderbeu te ket ndihmuar ndonjeher Brankovicin kunder Dukagjinit.

Pastaj se kush ka qen armiku me i rrezikshem eshte nje term relativ dhe nuk eshte e vertet qe turku ka qen gjithmon rreziku me i vogel, dhe se e vetmja alternative ishte aleanca me serbet/greket. Skenderbeu kishte alternativen e trete, aleance me latinet qe vertet ishte rreziku me i vogel ne krahasim me turqit/greket/serbet.

Sa per manipulimin e Skenderbeut nga latinet, kjo eshte e vertet, ata me shum na prishin pune se sa na ndihmuan. Ata paten humbje po jo aq sa ne. Sa per hungarezet nuk mund te them te njejten gje se dhe ata luftuan shum ashper dhe pesuan humbje me te medha se ne. Ndersa ne lidhje me serbet greket nuk shikoj ndonje perfitim se ata ishin te pushtuar ne kohen e Skenderbeut dhe nuk mund ta perdornin luften e shqiptarve ne avantazhin e vet.

[hawk]

Sipa F.Docit, Skënderbeu tek po largohej i zhgënjyer dhe i helmuar nga Qyteti i Shenjtë i Romës, në fund të marsit 1467, mallkoj klerin me këto fjalë:

“Jo vetëm që duhet të lidhim paqë, por duhet
t’ja hapim turkut edhe rrugën drejt Romës, që t’i
shtrojë siç duhet këto priftërinj...”

[Oliver Jens Schmit: “Arbëria Venedike” shqipëruar
nga Aben Puto, Tiranë 2007, f. 365]

[uliksi31]

Fisnikëria e trimëria e Skënderbeut
Fisnikëria e trimëria e Skënderbeut

Përgatiti Agim Bacelli

Këto dy letra janë të vitit 1461, njëra e Skënderbeut dhe tjetra e Joanes Antonius, gjatë një replike para betejës në Itali. Për vërtetësinë e tyre, unë nuk kam asnjë të dhënë, megjithëse kam kërkuar nëpër shënimet e mija të nxjerra para 25 vjetësh nga revistat "Shkenca dhe Jeta" nga ku mblodha edhe këtë material të më poshtëm. Autori (nuk ja kam emrin) thotë se letrat janë marrë nga Vatikani ku ato gjenden në latinisht në formën jo origjinale. Nëse dikush tjetër ka ndonjë burim më të saktë, le ta plotësojë këtë shkrim.



Lufta e Skënderbeut në Itali
Dihet historikisht që Skënderbeu ka pasur miqësi me Alfonsin, mbretin e Napolit. Pas vdekjes së mbretit Alfons, i biri, Ferdinandi, u ndodh ngushtë. Duka Xhiovani nga dera Anzhu e shtëpisë mbretërore të Burbonëve, i ndihmuar edhe nga konti italian Piçinino, kërkonte të pushtonte vendet që qeveriseshin prej Ferdinandit. Me 7 korrik 1460 mbreti i ri u thye keqas në betejën e Sarnos dhe mbas 20 ditësh edhe në krahinën e Pulias.
Në këto rrethana të vështira Ferdinandi, me anën e të dërguarit të tij Marko Karvaçino, i kërkoi Skënderbeut ndihmë ushtarake.
Skënderbeu dërgoi në fillim në Itali Gjon Stres Ballshën me 500 ushtarë si pararojë. Më vonë edhe vetë Gjergj Kastrioti shkoi me 5000 ushtarë, në fillim të vjeshtës se vitit 1461. Ai u hodh në Itali së bashku me Moisinë, Vlad Goricën dhe Zahari Gropën, tre nga gjeneralët e tij më të fuqishëm. Në Itali prijësi shqiptar arriti në kohën më kritike kur Ferdinandi ishte i rrethuar keqas në Bari prej ushtrive franko-italiane. Ardhja e ushtrisë shqiptare nën komandën e një luftëtari të madh dhe të mirënjohur në mbarë Evropën, e tmerroi ushtrinë rrethuese aq shumë sa konti Piçinino e ngriti me të shpejtë rrethimin dhe u tërhoq rreth 50 km më tutje. Ferdinandi i gëzuar i hapi dyert e kështjellës dhe e priti krahëhapur Skënderbeun me trimat e tij. Në përgjigje të falënderimeve të pambaruara të mbretit të ri Ferdinand, Skënderbeu i tha atij me modesti: "Paguaj një pjesë të vogël të borxhit që i kam babit tuaj, Alfonsit..."
Ndërkaq armiqtë e mbretit nga sulmues u kthyen në mbrojtës pasi Skënderbeu nuk mund të largohej pa i shpartalluar ata. Ai i ndoqi dhe i kapi në Ursar më 18 Gusht 1462. ushtria italo-franceze u dërmua krejt prej shqiptarëve. Ata lanë në fushën e luftës mbi 4000 të vrarë, 100 robër dhe 25 flamurë në duart e fitimtarëve. Skënderbeu së bashku me të birin e mikut të tij, hynë triumfalisht në Napoli.
Mbi qëndrimin burrëror të shqiptarëve në tokën italiane na hedhin dritë dy dokumente të asaj kohe, të cilat janë dy kopje letrash të shkruara në latinisht. E para i dërgohet Skënderbeut nga princi i Tarantos Joanes Antonius dhe e dyta është letra plot sarkazëm e Skënder-beut.

Letra e Joanes Antonius dërguar Skënderbeut
Gjergjit shqiptar, shëndet!
Do të ishte punë më e hijshme për ty si luftëtar i dëgjuar ti ndiqje deri në fund turqit, për hir të dashurisë për fenë e krishterë nëse ke, dhe jo kështu si vepron ti tashti, që lë vendin tënd dhe hidhesh në Itali për të luftuar me ne të krishterët që jemi vëllezërit e tu vetëm në fe (nëse jemi pasi ti e ndërron fenë sa herë të pëlqejë!!). Ti e quan veten luftëtar të pa thyeshëm e kokë derr e na je hedhur neve sipër që me plotë të drejtë quhemi nga populli si të krishterë të vërtetë. Kur erdhe këtu, mos ke kujtuar se do të luftoje me turqit jevgë që dinë të kruhen me jevga? Ne jemi tjetër fis. Jemi njerëz me tradita të pasura fisnike e jo si ju shqiptarët apo turqit.
Thonë se je i tmerrshëm kur të shohin, por këtu tek ne, asnjë nuk do të trembet nga fytyra jote e përbindshme. Ne italianët e njohim mirë kombin tuaj. Ne i mbajmë për bagëti shqiptarët dhe na vjen turp të ndeshemi me ju nëpër beteja kafshësh!
Mbase nuk munde dot të shpëtosh shtëpinë tënde nga turqit, mendove të pushtosh shtëpinë e huaj. U gënjeve, këtu në vend të shtëpisë do të gjesh varrin tënd, o Gjergj!
Joanes Antonius

Përgjigja e Skënderbeut
Gjergji, zotërues i Shqipërisë
Joanes Antonius, princit të Tarantos.
"Me qenë se pata një armë-pushim me armiqtë e mi turq, nuk desha t'ia kursej ndihmën time mikut tim Ferdinando, sepse Alfonsi, i ati i tij, më ka ndihmuar në luftë kundër turkut. Do të isha mosmirënjohës po të mos ja shpërbleja të birit.
Ti kërkon të pushtosh tokat e birit të mikut tim duke e prerë në besë e tradhtuar pasi ju kishit një aleancë me atin e tij dhe për këtë do të marrësh nga unë shpërblimin që meriton. Do të shohësh vetë sesa fisnik je dhe se çdo të thotë prerje në besë, po ku kupton ti nga këto që po them unë!
Kjo është e vetmja arsye që më shtyn mua të vij në Itali dhe të matem me ty. Shumë shpejt ne do të përleshemi bashkë dhe për mua kjo do të jetë si një zbavitje në krahasim me betejat që kam bërë me turqit jevgë, siç i quan ti.
Sa për punë fisnikërie që ti më përmend, unë dua të kujtoj se sot fisnik të bën vetëm një luftë e drejtë dhe e ndershme. Ai bujk që dije kapte parmendën, sot pas një lufte të drejtë mund të kapë fronin dhe di ta mbajë, por mos harro se nuk ka më keq kur fisnikun e dërgojnë tek parmenda dhe ai nuk di ta mbajë!
Mos harro këtë që po të them, nuk ka fisnikëri më të madhe se trimëria dhe nesër do t'ia shohim fisnikërinë njëri tjetrit.
Ti përbuz kombin tim duke i quajtur bagëti shqiptarët, flet plot sharje se ashtu të është mësuar goja. Ju nuk e njihni kombin tim dhe as origjinën tonë. Të parët tanë kanë qenë epirotët me në krye Pirron. Nga sulmet e këtij burri mezi shpëtuan romakët tënd.
Por, o fisniku im trim, përderisa (sipas jush) shqiptarët janë bagëti, përse juve ju dridhen këmbët dhe zhdukeni si lepuj kur ndodheni përpara tyre?! Këto ditët e fundit e treguan fare qartë se kush ishin bagëtitë dhe ditët që vijnë do ta tregojnë akoma më shumë sidomos kur ne të dy të jemi ballë për ballë. Deri më sot që jam duke luftuar me ushtarët e tu, s'kam parë asnjë trim tëndin që të guxojë të më vështrojë drejt e në sy, siç bëj unë me ata! Unë dhe luftëtarët e mi shikojmë për ditë vetëm shpinat e ushtarëve të tu trima! Fytyra dhe gjokse të ushtarëve të tu ne kemi parë vetëm në ato raste kur u kemi prerë kokat ose u kemi hedhur hekurat në duar!
Unë nuk e kam zili shtëpinë tënde dhe të askujt mbase më mjafton shtëpia ime, por, nëse do të ngelesh gjallë, unë kërkoj prej teje që të mos i prekësh kurrë tokat e mikut tim Ferdinando!
Mbetsh me shëndet! Skënderbeu.”

[hawk]

Postimi origjinal është bërë nga arton bala

e qe Beteja e Kosoves nuk ka qene asgje serbe por me teper (mbare)ballkanase.

Porta e Larte nuk i erdhi ne ndihme shqipetareve por duke debuar sllavet largoi zgjedhen e eger shqiptarozhukese serbe dhe krijoi premisat e integrimit te elementit shqipetare ne radhet e Perandorise pushtuese,premise kjo e zbehte per popullin serb,sic n adeshmon historia.Eshte fakt qe viset shqipetare te Kosoves njohen nje zhvidhim ekonomik te papare qe u ndal me luftrat Bogdanjane qe e shnderruan Shiperine ne shesh betejsah dhe persekutimesh te shqipetareve. Nuk duhet te nenkuptohet nderhyrja Osmane si ndihme ashtu sic nuk eshte ajo e USA,sot,por vetem nje situate gjeopolitike nga e cila shqipetaret perfituan dhe po perfitojne.Nese atehere doli mbi ujera toka shqipetare sot Kosova po i drejtohet pamvaresise,e kjo nese konsiderohet si humanizem i superfuqive do te ishte shume qesharake...per vete shembujt historik qe na rrethojne. Kriteret e Perandorise Osmane nuk evidentonin thellesisht kriteret etnike por nuk i zhduknin ato sic benin serbet ndaj shqipetareve.Bashkimi Europian sot ka disa kritere te perbashketa qe bashkojne armiq te hershem qe jane masakruar njeri me tjetrin por nuk zhdukin elementin etnik.Nga ana tjeter bashkimi fuqizon...edhe pse ne kohen e Perandorise Osmane nuk mund te flasim per Bashkime te ketilla por ama kriteri perbashkues,kur nuk ka qellime asimilimi, nuk sjell “deme” ashtu sic nuk po i sjell sot Europes ne te cilen do te hyje Shqiperia pas Maqedonise dhe pse jo edhe Serbia!! Qe prinderit e mi dhe te serbeve te ishin te “barabarte” duhej kriteri fetare qe serbet nuk e permbushen kurre.Por edhe sikur te ndodhte,elementi etno-kulturore eshte identitet me vehte dhe i pakapercyeshem kollaj.Aq sa ne me turqit edhe pse jemi musliman nuk jemi identik,te barabarte pervecse ne fe.Nese ne luftojme perbashktesine me serbet duhet t'i perjashtojme ato nga kontinenti Europian ne te cilin bejme pjese qe te dy kombte,nga rraca indoeuropiane,gjuhet indoeuropiane,raca e “bardhe”(nese mund te flitet per nej te tille”,nga Ballkani..etj te perbashketa qe ndajme me serbet por qe nuk na barazojne. Nese elementi Islam i Portes se Larte na barazonte me prinderit serb,ai i Skenderbeut shnderronte parardhesit e mi ne aleat dhe miq te atyre serb,pra te “barabarte”(duke perdorur nje term tendin),edhe pse serbet luftonin barbarisht elementin shqipetare ne Kosove dhe gjetke me qellim zhdukjen nepermjet eliminimit fizik apo asimilimit. Ne kete menyre ne vellazeroheshim me serbet.Vete e pohon ne paragrafin e fundit kur i rendit shgqipetaret perkrah serbeve dhe bullgareve duke u nisur nga pjesmarrja e Balshes,katolikut te konvertuar ne ortodoks,te vellazeruar me serbet. Ashtu sic na u moren femijet neve mund t'i merreshin edhe serbeve,malazezeve,bullgareve,grekeve...por nuk ka pergjigje faktike pohimi yt. Realiteti Islam nuk erdhin nga harci i gjakut qe paguhej kryesisht nga familjet feudale shqipetare per mos bashkepunim me Porten e Larte per zgjedhjen e bashkepunimit me Brankovicin,zhupanin e Kosoves.Ky eshte nje argument i konsumuar.. Beteja e Fushe Kosoves nuk ka lidhje fare me Huniadin dhe Skenderbeun,dy miqte e vjeter,i pari mbrojtes i serbeve,i dyti aleat i tyre,pse jo edhe nip. Te gjithe historianet me me te konsideruar ne sferen Ballkanike,flas per ato jashteballkanik si me neutral,e paraqesin ate beteje si deshtim serb dhe jo Ballkanik ndonese moren pjese shume prijes me etni te ndryshme.Udheheqesi ishte gjithmone serb,beteja u zhvidhua ne Kosoven serbe,sulltani u vra nga nje serb.Pjesmarrja e Balshajve nuk e kombetarizon pjesemarrjen shqipetare ne ate beteje ashtu sic nuk i ben lufte shqipetare apo Ballkanike betejat e Heroit tone kombetare pjesmarrja ne disa beteja pertej Adriatikut,por vetem politike vasaliste.

[Guri i madh]

Monumenti i Gjergj Kastriotit - Skenderbeut në Prishtinë

[Guri i madh]

[King_Gentius]

[King_Gentius]

[King_Gentius]