Nënëve të mia fisnike

[Murgesha]

Dhimbje.

Shumë vite kanë kaluar
Shumë vite që më mungon
Prehërin tënd me vite e dëshirova
Fjalën nënë që kurrë nuk e shqiptova

Pa emrin tënd buza më është tharë,
Pa qeshjen tënde kam mbetë e vrarë
Të thërisja në dëshpërim, të dëshiroja në gëzim
Thirrjet e mia nuk arrinin dot në amshim

Ti ishe engjull kur ike prej kësaj bote
Dhimbjen nuk e kuptoja se çdo të thotë
Ty t`u hapën dyert e amshimit
E mua mu hap dera e rëndë e jetimit

Unë tani vetë nënë jam, si ti dikur
“ Ku të kam nëna ime” spraj së kërkuari
Të dëshiroj më shumë se kurrë
Ta hjek nga zemra mallin përvëluar

Kush nënën ka humbur,
Parajsën tokësore se ka shijuar
Përgëdheljet, ledhatimet, kujtimet
Pë gjithë jetën të mohuara.

[ShEjToNkA]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Dhimbje.

Shumë vite kanë kaluar
Shumë vite që më mungon
Prehërin tënd me vite e dëshirova
Fjalën nënë që kurrë nuk e shqiptova

Pa emrin tënd buza më është tharë,
Pa qeshjen tënde kam mbetë e vrarë
Të thërisja në dëshpërim, të dëshiroja në gëzim
Thirrjet e mia nuk arrinin dot në amshim

Ti ishe engjull kur ike prej kësaj bote
Dhimbjen nuk e kuptoja se çdo të thotë
Ty t`u hapën dyert e amshimit
E mua mu hap dera e rëndë e jetimit

Unë tani vetë nënë jam, si ti dikur
“ Ku të kam nëna ime” spraj së kërkuari
Të dëshiroj më shumë se kurrë
Ta hjek nga zemra mallin përvëluar

Kush nënën ka humbur,
Parajsën tokësore se ka shijuar
Përgëdheljet, ledhatimet, kujtimet
Pë gjithë jetën të mohuara.

:( :( :( :( :( :( :arrow:

[uliksi31]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Dhimbje.

Shumë vite kanë kaluar
Shumë vite që më mungon
Prehërin tënd me vite e dëshirova
Fjalën nënë që kurrë nuk e shqiptova

Pa emrin tënd buza më është tharë,
Pa qeshjen tënde kam mbetë e vrarë
Të thërisja në dëshpërim, të dëshiroja në gëzim
Thirrjet e mia nuk arrinin dot në amshim

Ti ishe engjull kur ike prej kësaj bote
Dhimbjen nuk e kuptoja se çdo të thotë
Ty t`u hapën dyert e amshimit
E mua mu hap dera e rëndë e jetimit

Unë tani vetë nënë jam, si ti dikur
“ Ku të kam nëna ime” spraj së kërkuari
Të dëshiroj më shumë se kurrë
Ta hjek nga zemra mallin përvëluar

Kush nënën ka humbur,
Parajsën tokësore se ka shijuar
Përgëdheljet, ledhatimet, kujtimet
Pë gjithë jetën të mohuara.

:cry: :cry: :cry: Pernjemend na ke prek thedh ne zemer edhe ne tjerve qe nuk kemi nena :cry: :cry:

[Barbaroza]

Nënë kam,por edhe une u preka thellesisht nga kjo poezi! :(

[alipasha]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Dhimbje.

Shumë vite kanë kaluar
Shumë vite që më mungon
Prehërin tënd me vite e dëshirova
Fjalën nënë që kurrë nuk e shqiptova

Pa emrin tënd buza më është tharë,
Pa qeshjen tënde kam mbetë e vrarë
Të thërisja në dëshpërim, të dëshiroja në gëzim
Thirrjet e mia nuk arrinin dot në amshim

Ti ishe engjull kur ike prej kësaj bote
Dhimbjen nuk e kuptoja se çdo të thotë
Ty t`u hapën dyert e amshimit
E mua mu hap dera e rëndë e jetimit

Unë tani vetë nënë jam, si ti dikur
“ Ku të kam nëna ime” spraj së kërkuari
Të dëshiroj më shumë se kurrë
Ta hjek nga zemra mallin përvëluar

Kush nënën ka humbur,
Parajsën tokësore se ka shijuar
Përgëdheljet, ledhatimet, kujtimet
Pë gjithë jetën të mohuara.

Nje poezi katarsise te pastrimit shpirteror...frymezim emocional,teresi e ndenjave te ngrituara te mallengjimit jetimor.

All-llahu te shperblefte per keto vargje te bukura .

[Dr. Leone]

Pik se pari ju pershendes dhe deshiroj te jeni mire ne vecanti murgesha.
Allahu te shperbleft moj motra ime me te vertet ke ber nji gje shum te bukur shum prekse edhe personi qe ka nen merzitet shum kur e lexon siduket murgesha nai ka lexuar ndjenjat qe te gjithve dhe din se ku na ngacmon dhe gjithmon thur nji gje te bukur por cfar te bejm ti themi bravo per shkathtesine qe e posedon.
Te lumte murgesha...

Me respekt
Dr. Leone

[Dr. Leone]

Nëna ime.


Një çerek shekulli kanë kaluar,
Një çerek shekulli që më mungon.
Prehërin tënd të ngrohtë e ndjej pas ngado,
Fjalën ''Nënë'' buza nuk ma shqipton...

Për fjalën Nënë buza më është tharë,
Të thëras dhe unë Nënë, sa shumë mall kam.
Të kem dhe unë nënë, ta puth, ta përqafoj,
Dhimbjet e jetës, puthja e saj t'mi largoj.

Për fjalën Nënë buza më është tharë,
S'ka dashuri në botë, që buzën të ma lagë.

Ti ishe nënë, prind kur u shuajte.
Unë fëmijë kur ndjeva atë dhimbje.
Tani jam prind si ti atëhere,
Malli më ngacmon: ''Ku je nëna ime''

Edhe pse jam burrë me grua,
Baba i fëmijëve tani unë jam.
Edhe pse kam dy djem si yje,
Fjalën ''Nënë'' askush s'ma zëvendëson.

Kush humb nënën humb pasuritë.
Dashuria për nënën kalon gjithë kufijtë.
Përkëdhelitë, ledhatimet, mbeten veç kujtime,
Dora e ngrohtë e nënës mposht çdo dhimbje.


Pandeli Simsia.
New York, USA

Këtë poezi e kam shkruar për nënën time, e cila në muajin Janar 2005, mbush 25 vjet që ka vdekur.

[Murgesha]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Dhimbje.

Shumë vite kanë kaluar
Shumë vite që më mungon
Prehërin tënd me vite e dëshirova
Fjalën nënë që kurrë nuk e shqiptova

Pa emrin tënd buza më është tharë,
Pa qeshjen tënde kam mbetë e vrarë
Të thërisja në dëshpërim, të dëshiroja në gëzim
Thirrjet e mia nuk arrinin dot në amshim

Ti ishe engjull kur ike prej kësaj bote
Dhimbjen nuk e kuptoja se çdo të thotë
Ty t`u hapën dyert e amshimit
E mua mu hap dera e rëndë e jetimit

Unë tani vetë nënë jam, si ti dikur
“ Ku të kam nëna ime” spraj së kërkuari
Të dëshiroj më shumë se kurrë
Ta hjek nga zemra mallin përvëluar

Kush nënën ka humbur,
Parajsën tokësore se ka shijuar
Përgëdheljet, ledhatimet, kujtimet
Pë gjithë jetën të mohuara.

Ju që me nëna jeni,
Ejani këtu dhe lexoni,
Nëna është e shenjtë
E duhet ta rrespektoni,
Por me ata që i kanë humbur,
Ruajuni e kurr mos i lëndoni,
Lëndimi i tyre, ju ndjek si mallkim,
Dhe mos u quditni me kët shkrim timin,
Se paska bisha të egra që lendojnë jetimin.

[Honesty^uk.]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Ju që me nëna jeni,
Ejani këtu dhe lexoni,
Nëna është e shenjtë
E duhet ta rrespektoni,
Por me ata që i kanë humbur,
Ruajuni e kurr mos i lëndoni,
Lëndimi i tyre, ju ndjek si mallkim,
Dhe mos u quditni me kët shkrim timin,
Se paska bisha të egra që lendojnë jetimin.

:( :(

[ShEjToNkA]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Ju që me nëna jeni,
Ejani këtu dhe lexoni,
Nëna është e shenjtë
E duhet ta rrespektoni,
Por me ata që i kanë humbur,
Ruajuni e kurr mos i lëndoni,
Lëndimi i tyre, ju ndjek si mallkim,
Dhe mos u quditni me kët shkrim timin,
Se paska bisha të egra që lendojnë jetimin

[blledi]

ju pershendes te gjitheve ne vecani dr.leone per keto poezi mjaft te shkelqyera all-llahu te shperbleft vella i dashur e inshalla vazhdon rrugen te cilen e paske zgjedhur,poezit e tua ,kom deshir me te takue edhe me te shprblye me qka duesh bema nje mesazh privat vella jetoij ne shba kam deshir te kominokoij me ty sikur me vella timin ,all-llahu te shperbleft me xhennet e me te gjitha te mirat dr .leone

[Urata]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Dhimbje.

Shumë vite kanë kaluar
Shumë vite që më mungon
Prehërin tënd me vite e dëshirova
Fjalën nënë që kurrë nuk e shqiptova

Pa emrin tënd buza më është tharë,
Pa qeshjen tënde kam mbetë e vrarë
Të thërisja në dëshpërim, të dëshiroja në gëzim
Thirrjet e mia nuk arrinin dot në amshim

Ti ishe engjull kur ike prej kësaj bote
Dhimbjen nuk e kuptoja se çdo të thotë
Ty t`u hapën dyert e amshimit
E mua mu hap dera e rëndë e jetimit

Unë tani vetë nënë jam, si ti dikur
“ Ku të kam nëna ime” spraj së kërkuari
Të dëshiroj më shumë se kurrë
Ta hjek nga zemra mallin përvëluar

Kush nënën ka humbur,
Parajsën tokësore se ka shijuar
Përgëdheljet, ledhatimet, kujtimet
Pë gjithë jetën të mohuara.

Nje verë pa ty,
83 lule nuk lulezuan...
Dhimbje, deshire e malle!!!
Vendtakimi yne endrrat,
vetem aty shoh gjelbrim, lule dhe diell,
krah engjulli me perkdhel,
KURAJON me vesh,
e forte duhet te jesh Nënë je dhe vetë!

Perqafimi ne "vendtakim"...
udhezimin perfaqeson...
dhimbje, deshire dhe malle...
butesi e nje Nëne...
Mos ngec ne kujtime...
vazhdo,trajtezou ne Nene te mire bija ime!

[Murgesha]

Postimi origjinal është bërë nga Urata

Nje verë pa ty,
83 lule nuk lulezuan...
Dhimbje, deshire e malle!!!
Vendtakimi yne endrrat,
vetem aty shoh gjelbrim, lule dhe diell,
krah engjulli me perkdhel,
KURAJON me vesh,
e forte duhet te jesh Nënë je dhe vetë!

Perqafimi ne "vendtakim"...
udhezimin perfaqeson...
dhimbje, deshire dhe malle...
butesi e nje Nëne...
Mos ngec ne kujtime...
vazhdo,trajtezou ne Nene te mire bija ime!

I fillova sonte disa vargje për Ty.
Në secilin vargë, kam për të të thënë,
Kur të bjerë muzgu e agimin shef me sy,
Përkulu mbi tokë, ndëgjo oshëtimën,
Ajo vjen tek ti, ashtu siç ishte,
Të vë dorën mbi ballë,
Dorë e ëmbël me gjurma lashtësie,
Të flet e të thotë ndër sy,
Jam e lumtur moj bi,
Që kam lënë pas vete,
Një bijë si ti.
Lotë prej syve do të të dalin,
Lëri le të rrjedhin lumë
Ashtu do e largojsh mallin,
Do shikojshë agimin e mëngjezit,
Do të largojshë mërzinë
Gur i rëndë në zemrën përvëluar,
Do të shembet për tokë,
Jetën duhet vazhduar,
Edhe pa ata që kemi dashuruar.

[Dr. Leone]

O ZOT!



O Zot! Sjelli vëllazërive që të përhapin dashamirësinë,
Që të mos coptohen mes vehtes duke përhapur armiqësinë.

O Zot! Sjellu shqiptarëve që të gjejnë virtytet e humbura,
Që të mos vazhdojnë jetën duke i vepruar krijimit kundra.

O Zot! Sjelli vëllezërit të mos e shpenzojnë moshën kot,
Sepse shumë është gabim të mendojnë vetëm për sot.

O Zot! Sjelli që tanët të fitojnë lumturinë e të dy jetëve,
Edhe në këtë jetë të shpëtojnë nga ndëshkimi i të tjerëve.

O Zot! Sjelli vëllezërve që të shpëtojnë nga ateizmi,
Të mos harrojnë se vetëm islami është shkak shpëtimi.
O Zot! Mësoju tanëve shkakun e ardhjes në këtë botë,
Duke u kujdesur të mendojnë se njeriu çka do të thotë.

O Zot! Sjelli vëllezërve ta ndiejnë nevojën e bashkimit,
Duke vënë re se ajo është shkaku më i madh i shpëtimit.

O Zot! Sjelli shqiptarëve që t’i përulen urdhërave të fesë,
Që të fitojnë ndaj të gjithë botës respekt dhe besë.

O Zot! Sjelli vëllezërve që të zotërojnë besim të fortë,
Për ta zotëruar atë nuk duhet ta kalojnë kohën kot.

O Zot! Sjelli shqiptarëve që të gjejnë Krijuesin e vet,
Që të mos u përulen krijesave dhe të jenë të qetë.

O Zot! Shpëtoji vëllezërit nga ndëshkimi i armiqve,
Të ndjekin rrugën Tënde që i çojnë pas shpëtimeve.

O Zot! Sjelli shqiptarëve që të mos harrojnë vdekjen,
Ajo është një shkak i bukur për të vlerësuar përpjekjen.

O Zot! Zgjoji vëllezërit shqiptarë që të gjejnë rrugën,
Që të mos harrojnë se kush atyreve ua sjellë bukën.

O Zot! Kujtoju tanëve që të dinë se do të japin llogari,
Të mos kalojnë jetën në vende boshe si në angari.

O Zot! Zgjoji vëllezërit tanë që të bëhen besimtarë,
Përndryshe nuk vlen jeta, vetëm se është një barrë.

O Zot! Sjelli vëllezërve tanë që të bëhen të sjellshëm,
Duke u zgjuar, të pëlqejnë sendin më të vlefshëm.
O All-llah! Sjelli vëllezërve që të fitojnë hirën Tënde,
Duke u mbështetur tek Ti, të mos adhurojnë tjera sende.

O All-llah! Sjellna të bashkohemi me besim në Zot,
Për ndryshe nuk vlen jeta, përpjekjet shkojnë kot.


Dr. Leone

[Dr. Leone]

SHPRESA


Shpresa është një forcë që të jep zell,
Pashpresia është ajo që të bën dembel.

Të pashpresit i ndalet jeta në vend,
Jo, pa të s’mund të bësh asgjë send.

Shpresa është cilësia që të shpëton,
Me to shumë kënaqësi përjeton.

Në sajen e tij arrin në vendet e larta,
Se me to mund të hapësh portat e arta.

Shpresa ty të nxitë që të përparosh,
I thyen pengesat që të mos mbarosh.
O mik i dashur! Mos e humb shpresën,
Bindu tek Zoti e mos e humb besën.

Ajo është shkak që të bësh sukses,
Për këtë jetë dhe për ditën kur vdes.

Shpresa ndriçon jetën tamam si dielli,
Atë mund ta humb vetëm dembeli.

Ngjitu shpresës fort e atë mos e humb,
Se dembeli gjithnjë jeton nën turp.

Pra shpresa është burimi i çdo mirësie,
Me të mund t’i dalësh ballë çdo vështirësie.