Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione

[Neferta]

• A ka shqiptar “bir nane” që e arreston Nikoliqin në Kosovë?!
• Paralajmërimet ende të pakonfirmuara se presidenti serb Tomisllav Nikoliq, do të vizitojë veriun e Kosovës, duke se ka ardhur pas ngjarjeve të fundit që ndodhën atje.
  Përderisa në veri ende nuk flitet dhe dihet data e vizitës së presidentit serb Nikoliq, zyrtarët në Prishtinë nuk kanë “haber” për këtë vizitë, shkruan Bota Sot.
  Zëvendëskryeministri Hajredin Kuçi, ka thënë se nuk ka informatë për një vizitë të tillë.
  Ndërsa, partitë opozitare në Kosovë, për vizitën e mundshme të president serb, thonë se kjo tregon se qasja politike e Serbisë, karshi respektimit të sovranitetit të shtetit të Kosovës, ka mbetur i njëjtë.
  Opozita kërkon që ekzekutivi i vendit si dhe ndërkombëtarët, duhet t’ia bëjnë të qartë Serbisë dhe ilegalëve në veri, qoftë në forma të heshtura dhe mënyra të tjera, se përfundimisht duhet të marrë fund kriminaliteti në atë pjesë të vendit./Indeksonline/

[Neferta]

Rastin e vjedhjes në polici, e shkatërroi policia



nga ''zeri'' Rastit të vjedhjes në dhomën e dëshmive në Prishtinë i mungojnë elementet kryesore të gjetjes së autorëve, shenjat e gishtërinjve, fotografitë fillestare etj. Burime të “Zërit” brenda këtij institucioni thonë se “skena e krimit” siç i thonë vendit ku ka ndodhur një thyerje e ligjit, qoftë ajo vjedhje apo vrasje, nuk është bërë nga Policia e Kosovës.
Prandaj, rastit që ka ndodhur në vitin 2009 në ndërtesën e sigurisë së lartë, Drejtorinë e Krimeve të Rënda, sipas të gjitha gjasave nuk do t’i dihen kurrë saktësisht autorët pasi në dosje mungojnë elementet kryesore që rregullisht merren qysh në momentin e parë kur ndodh rasti.
“Rasti i është dorëzuar EULEX-it disa muaj më vonë, pasi ka ndodhur vjedhja e gati 50 kilogramëve heroinë e qindra mijëra euro në valuta të ndryshme. Në fakt EULEX-it nuk i është dhënë pothuajse asgjë pasi ‘skena e krimit’ nuk ishte bërë… më vonë kur EULEX-it i është dorëzuar njëfarë dosje, pothuajse gjithçka ka qenë më shumë përpjekje për ta kamufluar atë çfarë ka ndodhur”, i ka thënë “Zërit” një burim brenda Policisë në kushte anonimiteti.
Ditë më parë “Zëri” ka raportuar për tre zyrtarët kryesorë që kanë qenë përgjegjësit kryesorë të dhomës së dëshmive në Prishtinë dhe që tani përpos gradave që nuk u janë ndryshuar asnjëherë vazhdojnë të punojnë në pozita udhëheqëse brenda Policisë.
Përgjegjësia e nënkolonel Fatos Hazirit dhe majorët Haxhi Krasniqi dhe Senad Kelmendit nuk është hedhur poshtë asnjëherë nga Policia e Kosovës, mirëpo për ta nuk ka pranuar të thotë asnjë fjalë.
I pari ka qenë drejtor i Drejtorisë për Krime të Rënda, i dyti ka qenë zëvendës i tij, ndërsa major Senad Kelmendi ka qenë përgjegjës për kamera që ditën e vjedhjes nuk kanë funksionuar fare.
Policia: I kemi bërë të gjitha
Rasti i vjedhjes në dhomën e dëshmive në Prishtinë tani zyrtarisht është jo i anuluar në tërësi, por i pezulluar pasi kanë kaluar afatet ligjore kur një hetim mund të mbahet ende aktiv. Sipas legjislaturës kosovare, një hetim mund të zgjasë vetëm për dy vjet duke e llogaritur prej momentit kur ka pasur një vendim të prokurorisë për të nisur hetimin.
Policia kosovare thotë, megjithatë, përgjegjësitë janë tani të Prokurorisë Speciale të Kosovës, më saktë të hetuesve të EULEX-it pasi ata i kanë të gjitha dëshmitë që i ka mbledhur institucioni brenda të cilit ka ndodhur vjedhja.
“Nuk është e vërtetë që nuk është bërë proces. Ai është bërë si për çdo rast tjetër, me përfshirjen e të gjitha njësiteve policore, duke e përfshirë hetuesinë, forenzikën… pra ato janë bërë siç e ka kërkuar natyra e rastit. Aty janë marrë të gjitha gjurmët që gjenden në një vendngjarje”, ka thënë toger Brahim Sadriu, një nga zëdhënësit e Policisë së Kosovës.
Ky i fundit nuk ka pranuar të hyjë në detaje, nëse të dhënat që Policia thotë se i ka mbledhur janë pjesë e një procesi që është bërë menjëherë kur është alarmuar për vjedhjen apo më vonë.
Dyshimet përtej një vjedhjeje të zakonshme
Prej kohës kur ka ndodhur rasti, në prill të vitit 2009, as Policia e Kosovës, as Ministria e Punëve të Brendshme e as EULEX-i nuk kanë bërë të ditur asnjë detaj se ku po çojnë hetimet.
Për drejtorin e organizatës kundër korrupsionit dhe për dinjitet, “Çohu”, Avni Zogiani, në rast se çfarëdo nga ato që ka raportuar “Zëri” dalin të vërteta, atëherë më nuk mund të bëhet fjalë fare vetëm për një vjedhje.
Sipas Zogianit, vetë fakti që përgjegjësit brenda Policisë së Kosovës as nuk janë ndëshkuar për këtë rast tregon se përgjegjësia më së paku deri te Ministria e Punëve të Brendshme.
“Fakti që nuk ka pësuar askush nga një vjedhje kaq skandaloze, pra s’janë ndërmarrë masa kundër përgjegjësve të një vjedhje që praktikisht ka shkatërruar potencialisht raste të krimit të organizuar është vetëm arsye shtesë që të mendohet se MPB ka qenë e përfshirë në këtë skandal”, vlerëson Zogiani.
Sipas drejtorit të “Çohu-t”, këtij dyshimi i shtohet edhe akuza që Policia nuk ka bërë procedurat e nevojshme për mbledhjen e të dhënave në momentin e parë kur ka ndodhur vjedhja.
“Në rast se kjo është e vërtetë, atëherë kjo vetëm sa e fuqizon dyshimin për përfshirje të strukturave të larta në këtë ngjarje”, thotë Zogiani.
“Zëri” ka bërë përpjekje që të marrë një qëndrim prej MPB-së, por kjo s’ka qenë e mundur. Zëvendësministri Ismet Ibishi ka thënë s’mund të flasë se është për vizitë në Jordani, ndërsa zëvendësi tjetër, Izmi Zeka, ka thënë se nuk dëshiron të flasë për këtë temë.
Ministri Bajram Rexhepi ka kohë që nuk pranon të japë asnjë prononcim për “Zërin”.
Vjedhja në dhomën e dëshmive në Prishtinë në fakt ka ndodhur në kohën kur ministër i brendshëm ka qenë Zenun Pajaziti, mirëpo ky i fundit e ka ndërprerë lidhjen kur “Zëri” ka bërë përpjekje që të kontaktojë me të.
I larguari për paaftësi, ushtrues detyre në Pejë
Pas skandalit të dytë të vjedhjes së arit në dhomën e dëshmive në Pejë, Policia ndryshe nga rasti i Prishtinës, kishte reaguar shumë shpejt. Përpos katër zyrtarëve të lartë policorë të arrestuar, komandanti rajonal i Pejës, Ahmet Hasi, është suspenduar nga puna.
Zëvendësimi i Hasit është Shaban Shala, që deri në vitin 2007 ishte komandant i të njëjtës drejtori rajonale. Largimi i Ahmet Hasit nga pozita e komandantit tani ka kthyer në këtë pozitë dikë që vetë Policia e Kosovës e kishte larguar pas një skandali tjetër.
“Zëri” merr vesh jo-zyrtarisht se deri në vitin 2007 ka pasur vlerësime negative për përformancën e dobët të Shalës në këtë detyrë, ndërsa vendimi përfundimtar ishte marrë pasi një i dyshuar për vrasje ishte vrarë në brendi të Stacionit Policor të Pejës.

[Neferta]

Veshka e blerë - "Der Spiegel" gjurmon në Kosovë

Hetuesit e BE-së po ndjekin gjurmët e tregtarëve të organeve me aktivitet global. Rasti i një fabrikanti gjerman dhe i një emigranteje ruse, tregon se si të sëmurët e pasur zgjasin jetën në kurriz të të varfërve.
Autorët gjermanë Arndt Ginzel, Martin Kruashaar, Steffen Winter kanë botuar në numrin e së Hënës të revistës javore gjermane "Der Spiegel" një artikull të zgjeruar për tregtinë ilegale të organeve me fokus klinikën mjekësore "Medicus" në Kosovë.
Tregti me të varfërit
Autorët gjermanë kanë arritur të bisedojnë me një person të prekur. Ajo është Vera Shevdko, e cila ka rrëfyer për Spiegelin. Ja si shkruajnë autorët gjermanë për tregtinë me organet: "...Në tregtinë ilegale me organe bandat kriminale e kanë më të lehtë, sepse ka shumë njerëz si Vera Shevdko, që janë të varfër dhe të paditur dhe që janë gati të shesin pjesë të trupit të tyre për disa mijëra euro. Është në natyrën e tregtarëve të organeve, të kirurgëve të tyre dhe kontrabandistëve, që ta ofrojnë modelin e tyre të biznesit në fshehtësi. Vetëm rrallë herë makinacionet e tyre bëhen të ditura, dhe në raste edhe më të rralla ato ndëshkohen. Në rastin e klinikës Medicus në Prishtinë rrjeti kriminal është i dokumentuar mirë.


Prokurori Jonathan Ratel flet për Spiegelin
Kjo falë një njeriu trupmadh me vështrim të vendosur: Prokurori Jonathan Ratel erdhi në vitin 2010 në Kosovë, për të ndihmuar në kuadër të misionit të BE-së EULEX për ndërtimin e një sistemi konstitucional. Dhe nuk zgjati shumë kohë, derisa kanadezi nisi të merrej me hetimin e veprimtarisë së paligjshme të tregtarëve të organeve nga Klinika Medicus.
Jonathan Ratel, 51 vjeç, është i bindur se në spitalin me pronar gjerman transplantuesit e paskrupull kanë marrë 20 deri 30 veshka dhe ia kanë implantuar të sëmurëve, që janë në gjendje të paguajnë. Ndërmjetësuesi ishte nga Izraeli, blerësit e organeve nga e gjithë bota, kirurgu nga Turqia, në shtyp ai njihet si "dr. Frankenstein". Dhuruesit e veshkave, nëse mund të quhen "dhurues", vijnë nga Stambolli, nga Kisinau në Moldavi, apo ishin njerëz, që kanë emigruar para pak kohësh në Izrael. Sistemi ka mundur të funksionojë, thotë Ratel, sepse mjekët kosovarë dhe punonjësit e administratës i kanë mbuluar.
Biznes me shumë fitime
Me muaj të tërë SPIEGEL ka ndjekur gjurmët e mafies së organizuar nga klinika Medicus, kërkimet u shtrinë në Izrael, Turqi, në Bjellorusi dhe në Republikën Federale të Gjermanisë. Rezultatet e hetimeve të Ratelit dhe hulumtimet e SPIEGEL-it të lejojnë të shohësh thellë brenda strukturave të tregtisë me pjesë këmbimi të njeriut. Rasti i sipërmarrësit ëalter bën të mundur që të përshkruhet se sa thellë janë përfshirë gjermanët në biznesin me tregtimin e organeve. Janë biznese, thekson hetuesi Ratel, me të cilat mund të bësh "fitime gati skurrile". Dhe është një biznes i bandave kriminale, që "rritet me shpejtësi", siç paralajmëron Europoli.....

[Guri i madh]

SOT i knova krejt GAZETAT ato po thojn se HASHIMI paska bisedue per PERSPEKTIVEN E KOSOVES në BASHKIMIN EVROPJAN bile po thojn se HASHIMI para dy ditve e paska hap edhe nji KAPITULL te ri per KOSOVEN

[Neferta]

Plani '81, u parashikua spastrimi etnik në Kosovë

• Xhevat Agolli, ish-komandant dhe komisar i Brigadës së Artilerisë në Burrel, tregon planin e vitit 1981, për evakuimin e popullsisë civile të mbetur mes dy zjarresh në rast lufte

(shekulli)
Leonard Veizi
Deri në vitin 1981 strukturat e ushtrisë e të pushtetit lokal nuk kishin parashikuar lëvizje masive popullsie përveç asaj vendase që do të gjendej në mes të zjarrit të luftës. Por pas demonstratave të vitit 1981 në Kosovë, në brigadat e skalionit të parë në ushtri, ato të cilat përballeshim me kufirin, qarkulloi një material sekret ku kërkohej nga komandat të merreshin masat në rast të dyndjes së refugjatëve shqiptarë nga përtej kufijve shtetërorë. Për të përballuar një fluks të mundshëm refugjatësh lufte, u bënë një mori stërvitjesh në rang brigade e divizioni, ku qëllimi ishte kompaktësimi i rolit të Forcave të Armatosura, të cilët duhet të bënin transportimin e kontingjenteve larg vatrave të zjarrit. Më pas në bashkëpunim me pushtetin lokal duhej përballuar dhe situata në ushqime, veshmbathje e medikamente. Por nuk ishte vetëm kjo.... ...Asgjë nuk mbaronte me shpërnguljen e shqiptarëve nga përtej kufirit që në panik e sipër kërkonin t’i shpëtonin zjarrit të armëve dhe masakrave. Në pikën e grumbullimit të tyre ushtarakët shqiptarë do të bënin një seleksionim i shpejtë. Kush ishte në gjendej të mirë shëndetësore, i ri e i fuqishëm, do të shënjohej si rekrut i ardhshëm i ushtrisë. Mbas disa ditësh stërvitje të përshpejtuar për përdorim arme, ata do të përbënin kontingjentin rezervë për vazhdimin e luftimeve. Pjesa tjetër, gra, fëmijë e meshkuj të pamundur, të strehuar në thellësi të territorit, do të prisnin përfundimin e luftës. Xhevat Agolli, ish-komandant dhe më pas komisar i Brigadës së Artilerisë në Burrel, tregon për gazetën “Shekulli” planin për evakuimin e popullsisë civile të mbetur mes dy zjarresh në rast lufte.
Si do të veprohej me popullsinë civile në rast të një sulmi frontal nga një ushtri e huaj?
Planet e reja filluan të bëheshin pas trazirave dhe demonstratave të kosovarëve në vitin 1981. Atëherë nga Ministria e Mbrojtjes na u dha një urdhër se si duhet të vepronin Brigadat në afërsi të kufirit, pra ato që ishin skalioni i parë, në rast të një sulmi nga ana e ushtrisë jugosllave. Sulmet frontale ballafaqohen edhe me lëvizje të popullsisë nga zonat e luftës. Në një rast të tillë ne duhet të kryenim dy lloj lëvizjesh, fillimisht duhet të spostonim civilët brenda kufirit, ata që viheshin në mes të dy zjarreve, dhe gjithashtu filluam përgatitjet në rast se do të kishte dyndje refugjatësh nga jashtë kufirit tonë, pra nga shqiptarët që jetonin në trojet e tyre jashtë kufirit shtetëror, në rastin konkret kosovarë apo maqedonas.
Si ishte përcaktuar të bëhej kjo lloj lëvizje?
Rregulli i përgjithshëm ishte që civilët duhet të evakuoheshin në një thellësi prej 25 kilometrash nga vija e kufirit apo nga fronti real i luftës. Për këtë u morën masa të jashtëzakonshme nga ushtria dhe pushteti lokal. Parashikohej që të lëviznin disa qindra mijë trupa dhe për këtë duheshin mjetet e transportit, fjetina apo vend fushimi, spitale për të dëmtuarit e të plagosurit me armë, ushqime e veshmbathje. Në kushtet e reja ne u përgatitëm të përballonim një dyndje të madhe njerëzish, në të njëjtat shifra që ajo ndodhi realisht në pranverën e vitit 1999. Për ata që vinin matanë kufirit fillimisht do të bëhej grumbullimi në një qendër ku bëhej dhe seleksionimi i tyre.
Çfarë nënkuptohej me seleksionim?
Me termin “seleksionim” kuptoheshin disa veprime. Fillimisht duheshin trajtuar të plagosurit. Më pas duheshin seleksionuar ata të rinj që ishin të aftë të përballonin luftën. Ata rekrutoheshin dhe futeshin në frontin tonë kundër ushtrisë kundërshtare. Së treti, në bashkëpunim me shqiptarët përtej kufirit bëhej një verifikim i të gjithë të ardhurve me qëllim që të dilnin të dyshimtët, fjala vjen agjentë serbë të infiltruar në radhët e refugjatëve. Për këtë punë angazhoheshin dhe organet e Ministrisë së Brendshme pasi ishin të specializuar për këto situata.
U bënë stërvitje për të vënë në zbatim këtë plan?
U bënë disa stërvitje shtabi e komandoshtabi ku përcaktohej me imtësi itinerari i lëvizjes, kapacitetet, dhe trajtimi i civilëve si këtej dhe matanë kufirit. Brigada kishte pozicionet e saj dhe i njihte mirë detyrat luftarake. Në çdo lloj operacioni dhe jo vetëm në rast të dyndjes së refugjatëve, parashikohej fillimisht se si do të tërhiqeshin forcat tona civile. Pra ishte parashikuar që nëse nga sulmi i befasishëm forcat jugosllave të futeshin në thellësi prej 10 kilometrash në territorin shqiptar, të bëhej lëvizja e trupave civile që mbesnin mes dy zjarreve. Përcaktohej kalimi i tyre, larg vijës së zjarrit, pra jashtë goditjes kryesore të armikut dhe në drejtimin kryesor të mbrojtjes tonë me qëllim që të kishte sa më pak humbje.
A kishte kosovarë që e kalonin kufirin në vitet ’80, pas përplasjes së demonstruesve me policinë serbe?
Po ka pasur shumë raste. Por ato ishin sporadike. Kalonin një, dy apo një grup prej disa personash dhe jo më shumë. Në përgjithësi ata ndaloheshin nga posta kufitare. Mbaheshin aty dhe u dorëzoheshin forcave të Ministrisë së Brendshme. Por kishte raste kur ata e kalonin klonin dhe futeshin në thellësi, atëherë kapeshin nga repartet e brigadës së skalionit të parë. Edhe në këtë rast veprohej po ashtu, pasi ishin organet e Ministrisë së Brendshme ato që vërtetonin se çfarë kontingjenti ishin njerëzit që kalonin kufirin tonë shtetëror.
Çfarë tjetër kishte të përcaktuar në plan?
Ishte përgatitja psikologjike. Në luftë përgatitja psikologjike merr rëndësi të veçantë. Sidomos kur ke të bësh me popullsi civile që kalon në panik dhe nuk orientohet nga duhet të shkojë për t’i shpëtuar zjarrit. Në anën psikologjike futej dhe trajtimi i të plagosurve. Bëheshin stërvitje të posaçme me ushtarët aktivë e rezervistë për të seleksionuar llojet e plagëve. Çdo ushtar kishte në pajimet e tij personale dhe kutinë e ndihmës së shpejtë. Ata që kishin plagë të lehta trajnoheshin që të mjekoheshin vetë, ata me plagë më të rënda i mjekonte shoku, dhe ata akoma më rëndë transportoheshin për në spital. Dhe kështu u krijua bindja tek të gjithë se asnjëri prej tyre nuk mbeste i pa trajtuar në fushën e luftës.
Në repartin e katjushave
Ai ka provuar të lëvizi në shumë rrethe ku është emëruar në detyra të ndryshme. Për të qenë një ushtarak karriere, Xhevat Agolli, vazhdoi shkollën e mesme “Skënderbej”. Pas shkollës bëri një vit stazh në repartin e katjushkave në Pezë Helmës të Tiranës. Më pas vazhdon Shkollën e Bashkuar të Oficerëve në specialitetin e artilerisë tokësore dhe në vitin 1969 pasi del me rezultate të shkëlqyer, titullohet oficer. Emërohet pedagog në Shkollën e Bashkuar në katedrën e artilerisë tokësore. Në vitet 1986-1988 vazhdon Akademinë Ushtarake e më pas Kursin e Lartë të Filozofisë. Merr detyra të rëndësishme në shtabin e Korpusit. Por do të emërohej dhe komandant e më pas komisar i Brigadës së Bulqizës në Burrel. Gjithashtu ai ka pasur dhe detyra të tjera të rëndësishme në divizion. Në vitin 1995 del në rezervë.

[Neferta]

Të arrestuarit i përcillnim për Kleçkë, nga “Çeliku” merrja urdhëra

Publikuar: 31.08.2012 - 13:14
Rrëfimi i Shukri Bujes - Pjesa e parë

Prishtinë, 31 gusht - Ishte 28 prill i vitit 2003 dhe Komandant Gazetari i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK), Shukri Buja po rrëfehej në ambientet e batalionit finlandez të KFOR-it në Kosovë. Këto ambiente ishin në Fabrikën e Letrës në Lipjan, komunë kjo të cilën tash e dy mandate e drejton Buja.

Ai po intervistohej nga Endru Kajli, prokurori qe merrej me çështjen kundër Fatmir Limjt dhe të tjerëve në Tribunalin Ndërkombëtar te Hagës.

Indeksonline thotë të ketë siguruar krejt transkriptim e rrëfimit të Komandant Gazetarit në këtë rast.

Rrëfimi i Shukri Bujes - Pjesa e dytë

[Neferta]

Kosova – një vend pa asnjë shpresë
12 Shtator, 2012 |
Nga Norbert Mappes-Niediek
Katër vjet pas pavarësisë, Kosova është e shtrirë për toke
“Tani edhe unë kam shtet!”, shkruante në fanellat e të rinjve, të cilët duke iu rënë borive marshonin nëpër Prishtinë. Kur Kosova u bë e pavarur në shkurt 2008 entuziazmi nuk kishte fund. Të hënën bashkësia ndërkombëtare e tërhoqi nga Prishtina “përfaqësuesin civil” Pieter Feith. Tani e tutje sipas të drejtës ndërkombëtare kosovarët janë vetë dhe plotësisht përgjegjës për fatin e tyre.
Por atyre nuk po u festohet. Ekonomia e vendit është ende e shkatërruar; të papunë janë 47 për qind. Edhe nëse hiqet ekonomia e zezë, prapë ky është një rekord në Europë. Të ardhurat për kokë banori janë pak më shumë se 2000 euro ne vit – në Bosnjë, një vend i pasluftës, sidoqoftë këto te ardhura janë dyfish më të larta, në fqinjësi, në Shqipëri e Maqedoni, tri herë më të larta. Pak gjëra prodhohen. Industria, e cila merret pothuaj vetëm me përpunimin e artikujve ushqimorë, furnizon vetëm tregun e dobët të brendshëm dhe ia ka frikën konkurrencës së huaj. Jetëgjatësia, cilësia e jetesës – pa marrë parasysh se çfarë vlere merret, Kosova është vrima e fundit e kavallit.
Së shpejti shumëçka mund të bëhet edhe më keq. Për çdo vit në tregun e punës vërshojnë deri në 35’000 të rinj. Çdo i njëzeti ka shkollim të lartë. Të rinjtë e frustruar thonë se arsimimi nuk ndihmon asgjë; 73 për qind e të rinjve janë të papunë: 39 për qind e tyre si “kualifikimin” më të rëndësishëm për një vend pune i përmendin lidhjet familjare, 18 për qind ryshfetin.
Fajtorë për këtë mjerim në radhë të parë është po ai shtet, të cilin kosovarët aq shumë e kanë dëshiruar. Në një anketë me 600 ndërmarrës mbi pengesat më të mëdha për investime shumica përmendën konkurrencën e padrejtë, vjedhjet, kaosin, korrupsionin, mafien, shkeljen e vazhdueshme të kontratave – të gjitha këto janë flakaresha për politikën, administratën, policinë dhe drejtësinë. Në të vërtetë në kryeqytetin e vendit, në Prishtinë, ndërtohet me nxitim. “Por pas çdo projekti ndërtimor qëndron një politikan, i cili dëshiron t’i investojë paratë e korrupsionit”, thotë një njohës i këtij sektori. Rrjedhimisht heronjtë e pavarësisë urrehen. Derisa në vitin 2008 nja 72 për qind i besonin kryeministrit të tyre, Hashim Thaçit, sot janë vetëm 24 për qind. Katër prej pesë kosovarëve janë të pakënaqur me zhvillimin politik dhe ekonomik.
Të kënaqur me qeverinë janë ambasadorët e pesë Fuqive të Mëdha vendimtare: Thaçi dhe ministrat e tij kryesisht i plotësojnë dëshirat e tyre. Opozita antiperëndimore nuk vërehet. Lëvizja nacionaliste Vetëvendosje! po numëron në vend, islamistët e paktë kanë vështirësi të gjejnë përkrahje.
Qeveria në Prishtinë angazhohet para së gjithash në integrimin e Kosovës veriore dhe mundësinë e udhëtimit për kosovarët në Europë. 13 vjet pas luftës katër komunat e dominuara nga serbët në veri të lumit Ibër ende vetëm formalisht janë pjesë e republikës tani të pavarur. Ndonëse ushtarët e NATO-s vjeshtën e kaluar imponuan kontrolle kufitare mes Serbisë dhe Kosovës veriore, ende atje zhvillohet një qarkullim i lirë i mallrave dhe personave nëpër rrugë të pakontrolluara. Nëse është për t’i besuar qeverisë së Kosovës gjendja e paqartë në veri është burim kryesor për kontrabandë dhe krim të organizuar. Një trupë gjermano-austriake po përgatitet që nga tetori t’i mbyllë edhe pikëkalimet e vogla.
Para së gjithash Berlini angazhohet për biseda politike, të cilat do duhej t’i jepnin fund konfliktit mes Beogradit dhe Prishtinës mbi pavarësinë dhe integritetin territorial të Kosovës. Kosovarët mund të udhëtojnë pa viza vetëm në Shqipëri dhe Maqedoni. Qeveria shpreson se shtetet e Schengenit do të heqin vizat. Por pesë shtete të BE-së nuk e kanë pranuar ende Kosovën dhe Suedia e Danimarka frikësohen se mund të përballen me një valë emigrimi.
Përktheu: Enver Robelli

[natyra]

Postimi origjinal është bërë nga Neferta

Kosova – një vend pa asnjë shpresë
12 Shtator, 2012 |
Nga Norbert Mappes-Niediek
Katër vjet pas pavarësisë, Kosova është e shtrirë për toke
“Tani edhe unë kam shtet!”, shkruante në fanellat e të rinjve, të cilët duke iu rënë borive marshonin nëpër Prishtinë. Kur Kosova u bë e pavarur në shkurt 2008 entuziazmi nuk kishte fund. Të hënën bashkësia ndërkombëtare e tërhoqi nga Prishtina “përfaqësuesin civil” Pieter Feith. Tani e tutje sipas të drejtës ndërkombëtare kosovarët janë vetë dhe plotësisht përgjegjës për fatin e tyre.
Por atyre nuk po u festohet. Ekonomia e vendit është ende e shkatërruar; të papunë janë 47 për qind. Edhe nëse hiqet ekonomia e zezë, prapë ky është një rekord në Europë. Të ardhurat për kokë banori janë pak më shumë se 2000 euro ne vit – në Bosnjë, një vend i pasluftës, sidoqoftë këto te ardhura janë dyfish më të larta, në fqinjësi, në Shqipëri e Maqedoni, tri herë më të larta. Pak gjëra prodhohen. Industria, e cila merret pothuaj vetëm me përpunimin e artikujve ushqimorë, furnizon vetëm tregun e dobët të brendshëm dhe ia ka frikën konkurrencës së huaj. Jetëgjatësia, cilësia e jetesës – pa marrë parasysh se çfarë vlere merret, Kosova është vrima e fundit e kavallit.
Së shpejti shumëçka mund të bëhet edhe më keq. Për çdo vit në tregun e punës vërshojnë deri në 35’000 të rinj. Çdo i njëzeti ka shkollim të lartë. Të rinjtë e frustruar thonë se arsimimi nuk ndihmon asgjë; 73 për qind e të rinjve janë të papunë: 39 për qind e tyre si “kualifikimin” më të rëndësishëm për një vend pune i përmendin lidhjet familjare, 18 për qind ryshfetin.
Fajtorë për këtë mjerim në radhë të parë është po ai shtet, të cilin kosovarët aq shumë e kanë dëshiruar. Në një anketë me 600 ndërmarrës mbi pengesat më të mëdha për investime shumica përmendën konkurrencën e padrejtë, vjedhjet, kaosin, korrupsionin, mafien, shkeljen e vazhdueshme të kontratave – të gjitha këto janë flakaresha për politikën, administratën, policinë dhe drejtësinë. Në të vërtetë në kryeqytetin e vendit, në Prishtinë, ndërtohet me nxitim. “Por pas çdo projekti ndërtimor qëndron një politikan, i cili dëshiron t’i investojë paratë e korrupsionit”, thotë një njohës i këtij sektori. Rrjedhimisht heronjtë e pavarësisë urrehen. Derisa në vitin 2008 nja 72 për qind i besonin kryeministrit të tyre, Hashim Thaçit, sot janë vetëm 24 për qind. Katër prej pesë kosovarëve janë të pakënaqur me zhvillimin politik dhe ekonomik.
Të kënaqur me qeverinë janë ambasadorët e pesë Fuqive të Mëdha vendimtare: Thaçi dhe ministrat e tij kryesisht i plotësojnë dëshirat e tyre. Opozita antiperëndimore nuk vërehet. Lëvizja nacionaliste Vetëvendosje! po numëron në vend, islamistët e paktë kanë vështirësi të gjejnë përkrahje.
Qeveria në Prishtinë angazhohet para së gjithash në integrimin e Kosovës veriore dhe mundësinë e udhëtimit për kosovarët në Europë. 13 vjet pas luftës katër komunat e dominuara nga serbët në veri të lumit Ibër ende vetëm formalisht janë pjesë e republikës tani të pavarur. Ndonëse ushtarët e NATO-s vjeshtën e kaluar imponuan kontrolle kufitare mes Serbisë dhe Kosovës veriore, ende atje zhvillohet një qarkullim i lirë i mallrave dhe personave nëpër rrugë të pakontrolluara. Nëse është për t’i besuar qeverisë së Kosovës gjendja e paqartë në veri është burim kryesor për kontrabandë dhe krim të organizuar. Një trupë gjermano-austriake po përgatitet që nga tetori t’i mbyllë edhe pikëkalimet e vogla.
Para së gjithash Berlini angazhohet për biseda politike, të cilat do duhej t’i jepnin fund konfliktit mes Beogradit dhe Prishtinës mbi pavarësinë dhe integritetin territorial të Kosovës. Kosovarët mund të udhëtojnë pa viza vetëm në Shqipëri dhe Maqedoni. Qeveria shpreson se shtetet e Schengenit do të heqin vizat. Por pesë shtete të BE-së nuk e kanë pranuar ende Kosovën dhe Suedia e Danimarka frikësohen se mund të përballen me një valë emigrimi.
Përktheu: Enver Robelli

[Naki]

Struktura qeverisëse PDK- AAK?


13-09-2012 14:20 CET,Zeri Info



Qeverinë e re PDK- AAK do ta drejtoj Ramush Haradinaj, derisa kryeministri aktual, Hashim Thaçi do të kaloj në postin e presidentit, në vend të Atifete Jahjagës, e cila është pajtuar që të jap dorëheqje, për t’u “shpërblyer” me postin e ministres së Brendshme.
Partia Demokratike e Kosovës dhe Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës janë pajtuar përfundimisht për hyrjen në bashkëqeverisje. Partia e kryeministrit Hashim Thaçi dhe ajo e Ramush Haradinajt janë pajtuar edhe për mënyrën se si do të ndahen postet qeveritare.
Burime të besueshme të “Infokusit” brenda Qeverisë së Kosovës kanë thënë se PDK-ja dhe AAK-ja janë pajtuar që posti i kryeministrit t’i takoj liderit të Aleancës, Ramush Haradinajt, derisa kryeministri Thaçi do të kaloj në postin e të parit të shtetit- atë të presidentit.
Sipas këtij burimi, dy partitë janë dakorduar edhe me presidenten aktuale, Atifete Jahjaga, që ajo të jap dorëheqje nga posti i të parës së vendit. Por, as Jahjaga nuk do të mbesë me “gishta në gojë”. Ajo do të shpërblehet me postin e ministres së Punëve të Brendshme, në vend të Bajram Rexhepit.
“Presidentja Atifete Jahjaga është pajtuar që të jap dorëheqje nga posti i të parës së vendit, dhe në vend të saj të vijë kryeministri aktual, Hashim Thaçi. Ndërkaq, Jahjaga për këtë kompromis të dhimbshëm, do të shpërblehet me postin e kryepolicës, në vend të ministrit Rexhepi”, ka thënë ky burim qeveritar.
Ministritë që do t’i marr AAK-ja
Burimi i “Infokusit” ka bërë të ditur edhe strukturën e re qeverisëse. Sipas këtij burimi, AAK-ja, pos postit të kryeministrit, që vazhdimisht ka qenë kërkesa kryesore e partisë së Haradinajt, do të marrë edhe ministrinë e Finincave, atë të Tregtisë dhe Industrisë, ministrinë e Integrimeve Evropiane, ministrinë e Shëndetësisë, si dhe ministrinë e Punëve të Jashtme, ndonëse sipas këtij burimi kërkesë e AAK-së ka qenë MPB-ja, por kjo nuk mund t’i jepet, sepse këtë do ta marr presidentja Jahjaga.
Ky burim ka saktësuar se me largimin e Aleancës Kosova e Re, të Behgjet Pacollit nga qeverisja, AAK-së do t’i takojë të paktën edhe një zëvendëskryeministër.
Burimi në fjalë ka sqaruar edhe mënyrën se si do të vij deri te realizimi i këtij skenari. “Së pari, PDK-ja dhe AAK do të arrijnë marrëveshjen për koalicionin qeverisës. Menjëherë pas këtij hapi, presidentja Jahjaga do të jap dorëheqje, duke i hapur kështu rrugë koalicionit qeverisës që të propozoj kandidatin për president, në këtë rast kryeministrin Thaçi. Pas zgjedhjes së tij në krye të shtetit, atëherë ai do ta nominoj Ramush Haradinajn për kryeministër, i cili pastaj së bashku me kabinetin e tij do të marrë besimin e deputetëve shumicë në Kuvend”, ka sqaruar burimi mënyrën se si do të zgjidhet qeveria e re.
Drejtuesit e Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës, vazhdimisht që nga zgjedhjet e fundit, më 2010 e kanë bërë shumë të qartë qëndrimin e tyre, se ata do të hyjnë në qeveri me PDK-në, me të vetmin kusht, që atë ta drejtoj lideri i partisë, Ramush Haradinaj.
Megjithatë, të mërkurën pas mbledhjes së Qeverisë së Kosovës, zëvendëskryeministri i Kosovës, njëherësh nënkryetari i PDK-së, Hajredin Kuçi ka thënë se koalicioni aktual me AKR-në është duke funksionuar OK, duke e përjashtuar mundësinë e hyrjes në koalicion me AAK-në. “Ajo çka shihet në horizontet është se koalicioni qeverisës po funksionin kështu siç jemi”, ka thënë ai.
I pyetur se afrimi i kryeministrit Thaçi me zyrtarët e partisë së Ramush Haradinajt, më saktësisht pas një takimi të zhvilluar në Pejë, mes katër zyrtarëve të lartë të PDK-së dhe AAK-së: Hashim Thaçi, Hajredin Kuçi, Blerim Shala dhe Daut Haradinaj a nënkupton edhe hyrjen në koalicion të PDK-së me AAK-në, Kuçi është përgjigjur duke thënë se, “ne nuk jemi në hasmëri me askënd. Kontaktet fizike nuk na e ndërrojnë mendjen. Por, është simbolik e mirë që të shihen njerëzit e pozitës dhe opozitës bashkë”.
Edhe zyrtarët e AAK-së mohojnë të ketë diçka konkrete rreth mundësisë së ndonjë koalicioni PDK-AAK. Nënkryetari i AAK-së, Ahmet Isufi u ka thënë medieve se AAK është në pritje të lirimit të Haradinajt, dhe më pas do t’i nënshtrohet procesit të zgjedhjeve të brendshme të partisë.
Koalicioni PDK- AAK, i mundshëm
Analistët politik ndërkaq vlerësojnë se është shumë i mundshëm koalicioni ndërmjet PDK-së e AAK-së.
Zëvendëskryeredaktori i së përditshmes “Zëri”, Adrian Çollaku, ka thënë për “Infokus” se koalicioni ndërmjet partisë së Thaçit dhe asaj të Haradinajt është shumë i mundshëm. Sipas tij, janë disa arsye që këto dy parti do të futen në koalicion. Por, shton ai, arsyeja kryesore është fillimi i bisedimeve politike me Beogradin.
“PDK-ja në koalicion vetëm me AKR-në në asnjë mënyrë nuk do të mund të hyj në bisedimet politike me Beogradin që pritet të fillojnë shumë shpejt. Prandaj, PDK-ja e Thaçit do të bëjë të pamundurën që ta fus në qeverisje edhe AAK-në, në mënyrë që ajo mos ta marr mbi supet e veta tërë përgjegjësinë për bisedimet politike me Serbinë, sidomos kur kemi parasysh faktin se veriu i vendit do të jetë tema qendrore”, thotë Çollaku.
Prandaj, sipas tij, AAK-ja është ajo që do të duhej t’i bëjë mirë përllogaritjet se çka do të fitoj e çka do të humbë, në rast se do të hyjë në koalicion me PDK-në. /infokusi/

[Zero Cool]

Mesazh i “Komandant Çakallës”, përmes grilave të burgut të Idrizovës


Njëri nga ish komandantët e Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare që operonte në zonën e Kumanovës, Likovës dhe Haraçinës, Avdil Jakupi i njohur si Komandant Çakalla, prej burgut të Idrizovës dërgoi një mesazh të fuqishëm drejt opinionit publik si në Maqedoni ashtu edhe atë më të gjërë shqiptarë.


Njëri nga ish komandantët e Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare që operonte në zonën e Kumanovës, Likovës dhe Haraçinës, Avdil Jakupi i njohur si Komandant Çakalla, prej burgut të Idrizovës dërgoi një mesazh të fuqishëm drejt opinionit publik si në Maqedoni ashtu edhe atë më të gjërë shqiptarë.

Ai tregon qëllimet dhe motivet e tij për kyçjen në UÇK duke thënë se ai dhe shokët e tij që disa edhe nuk janë në mesin e të gjallëve por janë dëshmirë të kombit, ishin të kyçur në UÇK për çlirimin dhe bashkimin e trojeve shqiptare. Mirëpo, sipas tij në luftë u kyçën disa persona si Ali Ahmeti, ku kryetarin e BDI-së e quan si “të infiltruar në UÇK nga shërbimet sekrete”, i cili luftën çlirimtare e shnëdrroi në luftë për të drejtat e grave.

Çakalla thotë se ai në burg është prej pas mbarimit të luftës edhe atë në burg nuk është vet dhe se me të gjenden edhe 200 ushtarë të tjerë të UÇK-së, për të cilët nuk përkujdeset askush.

Ai përmend udhëheqësinë e luftës që u shndërrua në parti politike me qëllim që të hyjë në pushtet dhe të koalicojë me partinë maqedonase në pushtet

Ai mes tjerash thotë se ndaj tyre është bërë dhunë fizike dhe psikike. Përveç kësaj ai thotë se dhuna dhe presioni politik ka vazhduar edhe ndaj anëtarëve të familjes së tyre, ku përmend rastin e vëllait të tij që ishte i larguar nga puna direkt nga kryetari i BDI-së Ali Ahmeti.

Avdil Jakupi – Çakalla, në videon që ua paraqesim ekskluzivisht në albtime.com përmend se në burgun e Idrizovës afër Shkupit gjenden edhe 8 ish ushtarë të UÇK-së që janë të dënuar me burgim të përjetshëm, por edhe 200 të tjerë që janë të dënuar për dënime të luftës, të cilët për më shumë se 10 vite janë nëpër burgje, kurse askush nuk interesohet për ta. Ai tregon se burgu nuk i ka thyer, ata janë akoma të fortë dhe të pathyeshëm sepse i mbanë gjallë qëllimi i ribashkimit të Shqipërisë.

Me këtë rast “Çakalla” thotë se askush deri më tani nuk është ngritur për të kërkuar amnesti postkonfliktuale për të gjithë këta ushtarë të UÇK-së që po kalben nëpër burgjet e Maqedonisë. Ai thirret në Aneksin C të Marrëveshjs së Ohrit , i cili u garanton risocializim të gjithë ushtarëve të UÇK-së.

[Naki]

Kërkojnë punë për Jahjagën!


Besiana Xharra | 22-09-2012 10:18 CET


Ata që e kanë sjellë Atifete Jahjagën në krye të shtetit, e kanë menduar edhe opsionin se çka do të bëhet me të pas përfundimit të detyrës së saj. Menjëherë pas largimit të Jahjagës nga Presidenca e Kosovës, ndërkombëtarët janë në negociata që ta ngarkojnë atë me një detyrë të re në misionin e Organizatës për Siguri dhe Bashkëpunim Evropian (OSCE), me seli në Vjenë. Kështu kanë thënë burime ndërkombëtare të “Zërit.
“Pas largimit nga posti i presidentit, Jahjaga me gjasë do të nisë punën e saj të re në OSBE në Vjenë. Kjo gjë është duke u negociuar”, thotë ky burim ndërkombëtar, duke mos dhënë shumë detaje tjera.Mirëpo, gazeta e ka pasur të pamundur që të marrë mendimin e zyrës së presidentes së Kosovës lidhur me këtë çështje. Gazeta ka provuar të kontaktojë përmes telefonit dhe emailit zëdhënësin e presidentes, Arbër Vllahiu, por ky i fundit nuk ka kthyer përgjigje.
Largimi i Jahjagës nga posti i të parës së vendit është kërkuar vazhdimisht nga ana e Lidhjes Demokratike e Kosovës, për faktin se siç thonë zyrtarët e partisë më të madhe opozitare, ashtu është paraparë në marrëveshjen e arritur ndërmjet tre liderëve të vendit: Hashim Thaçi, Isa Mustafa dhe Behgjet Pacolli, nën ndërmjetësimin e ambasadorit Dell. Mirëpo, Jahjaga ka thënë se ajo nuk do të japë dorëheqje, për faktin se Kushtetuta e Kosovës i mundëson asaj që të ketë mandat të plotë pesëvjeçar.
Deputetja e LDK-së, Vjosa Osmani, duke mos dashur që të flasë për këtë ofertë të Jahjagës, ka thënë se oja çka i intereson LDK-së, është respektimi i marrëveshjes së nënshkruar mes treshes politike, Thaçi- Pacolli- Mustafa.(Shkrimin e plotë mund ta lexoni në numrin e sotëm në gazetën "Zëri")

[Guri i madh]

Nipi i Adem Jasharit rrahet nga Policia e Kosovës me urdhër të mitrovicasit Dr. Bajram Rexhepi!

Në protestën e sotme studentore u rrah brutalsht dhe u sulmua me sprej nga Policia e Kosovës edhe Kryetari i Parlamentit Studentor Fazli Jashari, i biri i Rifat Jasharit, nipi i heroit legjendar Adem Jashari.
13 vjet pas përfundimit të luftës erdhi momenti që qeveritarët e Kosovës të ushtrojnë dhunë edhe mbi familjen Jashari që nuk kursyen asgjë për lirinë që duam të shijojmë sot!
Dhe krejt kjo nën urdhërin e Dr. Bajram Rexhepit, mitrovicasit që tani ka ulësen e Ministrit në Ministrinë e Brendshme.
Athua është ngopur ky popull. Athua po i afrohet fundit kësaj Qeverije që po ushtron dhunë ndaj ardhmërsië së vendit tonë, ndaj studentëve?
Parlamenti Studentor fton të gjithë studentët që protestat të vazhdojnë edhe nesër dhe ditët në vijim, derisa të përmbushen kërkesat e arsyeshme të studentëve.

[sherri]

S’është ndonjë DJ (di-gjej), mirëpo CD-të e tij ‘shkojnë flakë’. S’e dimë se cila muzikë i pëlqen por “tingujt” që prodhon ai kanë bërë jehonë në të katër anët.
Nazim Bllaca, dëshmitari bashkëpunuar në proceset “Bllaca I” dhe “Bllaca II”, ka treguar se ka vesh edhe për muzikë.
Në një fotografi të postuar në Facebook nga vetë Nazim Bllaca, ai shihet derisa qëndron pran një miksete, kurse në mesazhin që ia ka bashkangjitur fotos shkruan: “CD-ja e radhës”!
Sigurisht se edhe kjo CD e paralajmëruar nga Bllaca do të ketë shumë “duete” dhe realizimi i saj do të jetë bërë në ndonjë odë, ku nuk mungoj as qaji i rusit!

[Guri i madh]

E diel
7 tetor 2012

Prishtinë





Amerikanët paralajmërojnë Qeverinë për veriun






Diplomatët amerikanë e kanë paralajmëruar Qeverinë e Kosovës, për planin që Brukseli është duke e përgatitur për veriun e vendit, për të cilin vetë amerikanët janë kundër.
Është ky një plan që do t’i ofrohet Prishtinës në bisedimet e radhës politike me Beogradin, me anë të të cilit veriut i ofrohet më shumë se Pakoja e Ahtisaarit, një lloj statusi special, modeli i së cilës është i ngjashëm me atë në Bosnje, si “Republika Srpska”. Kështu ka thënë për “Zërin”, një burim brenda Qeverisë së Kosovës.
“Amerikanët kanë kërkuar nga ne që të mos pranojmë një plan të tillë”, thotë ky zyrtar i lartë në Qeveri.
E kontaktuar lidhur me këtë çështje, kryesuesja e delegacionit kosovar në bisedimet me Serbinë, Edita Tahiri, ka thënë se nuk e ka një informatë të tillë, prandaj edhe nuk ka dashur të japë koment. E pyetur se nëse Qeverisë së Kosovës i ofrohet ky plan, cili do të jetë reagimi i saj, Tahiri tha se për këtë duhet pyetur direkt zyrën e kryeministrit. “Kjo pyetje duhet t”i bëhet drejtpërdrejt zyrës së kryeministrit”, tha shkurt Tahiri.
“Zëri” ka provuar ta kontaktojë edhe zëvendëskryeministrin tjetër, Hajredin Kuçi, por kontakti ka qenë i pamundur.
Ndërkaq, nga Brukseli nuk kanë dhënë informacione në lidhje me një plan të tillë. Maja Kocijançiq, zëdhënëse e baroneshës Catherine Ashton, tha për “Zërin”, se të hënën do të shikojë nëse ka diçka lidhur me këtë. “Nuk kam për momentin informata të tilla, por do të shikoj të hënën”, tha ajo, duke shtuar se Brukseli mbetet i përkushtuar për vazhdimin e dialogut.
Ndryshe, opozita në Kosovë thotë se është vetë Qeveria e Kosovës ajo që ka faj për këtë, për shkak se ka dështuar të zbatojë planin e Ahtisaarit në veri.
Vjosa Osmani nga Lidhja Demokratike e Kosovës (LDK), tha për “Zërin”, se sikur Qeveria e Kosovës ta kryente punën e vet, nuk do të kishte nevojë që dikush tjetër të përgatiste plan për veriun.
“E nëse është e vërtetë kjo që amerikanët janë kundër planit për status special për veriun, është diçka shumë e mirë, sepse me përkrahjen e tyre edhe Qeveria Kosovës më lehtë do të mund të refuzojë një gjë të tillë”, tha Osmani.
Erzen Vraniqi, nga “Vetëvendosje”, tha se vetëgatishmëria për dialog me Serbinë, nënkupton gatishmëri për koncesione.
“E duke pasur parasysh aspiratat e Serbisë, koncesionet s’kanë si dalin ndryshe, përveçse të bazuara në modelin boshnjak. Prandaj nuk bën assesi të shkohet në dialog me Serbinë pa kushte për të”, tha Vraniqi.
Analisti politik Behxhet Shala, në anën tjetër, thotë se dhënia e statusit special për veriun, nuk ka kurrfarë dyshimi që do të ndodhë, por ai nuk e beson se amerikanët janë kundër kësaj.
“Nuk e besoj se Brukseli mund të bëjë plane për veriun, pa u konsultuar me SHBA-të. Sidoqoftë, se veriut do t’i jepet statusi special nuk ka më dyshime. E kjo do të krijojë një situatë edhe më të keqe se në Bosnje”, tha Shala.
Sipas Shalës, kufijtë e Kosovës nuk do të preken, por do të ndodhë një ndarje e brendshme e saj.
Nga ana tjetër, Ivica Daçiq, kryeministër i Serbisë, vazhdon të insistojë se ndarja e Kosovës është e vetmja zgjidhje.
Ai nuk e precizon se si e sheh këtë ndarje, si të brendshme apo me lëvizje të kufijve, por thotë se është zgjidhja e vetme.
“Vazhdoj të mendoj se kjo është zgjidhja më e shpejtë, më e mirë dhe më e drejtë, e cila është e pranueshme edhe për shqiptarët, edhe për serbët, sepse merr parasysh interesat e tyre legjitimë”, ka thënë Daçiq të shtunën, për media serbe.
I njëjti ka shtuar se dialogu mes Prishtinës e Beogradit duhet sa më parë të përfshijë edhe çështjet politike.
BE nuk e konfirmon takimin e së mërkurës
Kryesuesi i ekipit negociator për dialog me Prishtinën, Dejan Paviqeviq, ka paralajmëruar se të mërkurën me përfaqësues të Prishtinës do të takohen në Bruksel, për të diskutuar lidhur me protokollin për menaxhimin e integruar të kufijve. Por, Maja Kocijançiq, zëdhënësja e Ashton-it, tha për “Zërin” se nuk ka informata për këtë.

[Naki]

Frankfurt


Beqë Cufaj
Ajo pritja që zakonisht rri pezull se “kush do jetë fituesi” këtë vit, për dallim nga i kaluari, kur Nobeli u dha një javë para se Panairi më i Madh i Librit në botë- ai i Frankfurtit në Gjermani, të hapej, këtë vit ndjehej qysh në mëngjesin e së enjtes. Bursat e botuesve ishin hapur dhe të gjithë kishin emrat e tyre, autorët e tyre, të preferuarit e tyre. Dhe siç ngjet zakonisht, Akademia e Stockholmit edhe sivjet diti dhe arriti të na befasojë duke i dhënë Çmimin një shkrimtari kinez për të cilin shumëkush dëgjonte për herë të parë. Por jo edhe një prej botuesve më të njohur gjerman: Michael Krüger, shefi i “Hanser Verlag” i fërkonte duart dhe jepte intervista.
Vitin e kaluar ai e kishte Tomas Tranströmer-in si autor të vetin... një vit më parë Hertha Müllerin kurse këtë, Nobelistin e ri kinez, Mo Yan, Kruegeri e kishte “blerë” para disa muajsh. Romani i kinezit në gjuhën gjermane ishte planfikuar të botohej në pranverë. Tashti, falë “intervenimit” të Akademisë, ai do të botohet menjëherë në dhjetor! Këtij i thonë fat. Por shumë më tepër edhe intuitë prej një botuesi fascinues sesi i “zë” Nobelistët. Pothuajse vit për vit.
Duke iu falënderuar edhe një dielli çuditërisht të ngrohtë për këtë stinë viti- diell ky që u jep frymë shumë njerëzve të dalin në të, të pinë duhan, kafe apo birrë në ishullin magjik në të cilin është vendosur një tendë e madhe leximi dhe shumë e shumë reklama tjera për të cilat njeriu mendon që s’kanë edhe aq të bëjnë me librin- por ja që kanë edhe atë shumë bile, përballë ndërtesave të labirinthit gjigand të sallave e korridoreve, stendave e librave ku masa të pafundme të njerëzve që si lumenj vërshues vrapojnë me librin apo për të. E të kesh punë sot me librin nuk është që atë duhet vetëm ta prekësh dhe ta shfletosh. Sepse është një mekanizëm i tërë, një rrugëtim gati se mistik, që katapultohet nga shkruarja deri te prodhimi i një libri ai që e bën kaq magjik këtë event. Botëra të tëra që ndahen nga njëra tjetra përgjatë këtij rrugëtimi. Panairi i Librit në Frankfurt është sidomos për ata që e shkruajnë librin gjëja më e vështirë. Sepse amalgimi i botës së agjentëve që shesin e blejnë, botuesve që ankohen e festojnë dhe lexuesve që vetëm kërkojnë e kërkojnë... secilin autor që e bën librin- në çfarëdo forme, e stërlodhin dhe dërmojnë! Edhe kur autorët duhet të dalin para televizori, apo publiku por edhe kur përzihen me të gjithë të sipërpërmendurit ngapak.
Për të folur apo shkruar për Frankfurtin dhe Paniairin e Librit është e pamundshme. Pa e parë vetë kuptohet. Sepse çdo rrëfim e histori, legjendë e thashetheme mund të ketë diçka që e hedh në erën e dyshimit apo vërtetimit... të asaj që... sërish shkruhet a thuhet. Ky Panair, i cili është i 63-i me radhë, më i madhi i tillë në botë me pjesëmarrje të më se 7.000 botuesve nga 100 shtete të botës këtë vit ka Zelandën e Re si mysafire të posaçme. Dhe ky shtet kaq i largët jo vetëm që ka letërsi e autorë të fuqishëm por tradita letrare e këtij vendi vazhdon ta fascionojë edhe hemisferën perëndimore të civilizimit me të cilën ishulli i madh di dhe mëton të ketë lidhje të forta- edhe, apo sidomos në letërsi. Vetë fakti që këto ditë Zelanda e Re ka dërguar as më pak e as më shumë se 70 shkrimtarë në Franfurt të Gjermanisë tregon se sa vetë ky vend i tregon rëndësi prezantimit dhe letërsisë. Kulturës dhe imazhit mes gjelbërimit dhe blusë – si dy ngjara tipike për këtë shtet e popull.
Përndryshe sivjet kemi lajme të mira: sepse janë Kosova edhe Shqipëria! Jemi së bashku dhe ideja e dy shoqatave të botuesve shqiptarë nga Tirana e Prishtina duket që ka ndezur jashtëzakonisht mirë. Përkundër buxhtetit minimal dhe krahasuar me vendet fqinje është thjesht turp sa ministritë përkatëse të Tiranës e Prishtinës ndajnë për këtë prezantim kaq të rëndësishëm, shoqatat e botuesve nga Prishtina e Tirana kanë arritur ta përgatisin një stendë të mrekullueshme në të cilën pos që shënohet edhe 100-vjetori Pavarësisë së Shqipërisë, paraqitet edhe Kosova si pjesë e kombit dhe kulturës shqiptare në përgjithësi. Është vërtet për keqardhje sesi institucionet kulturore të vendeve tona nuk e kuptojnë rëndësinë e këtij aktiviteti kaq të rëndësishëm. Sepse poqese kësaj stende të punuar për mrekulli do t’i vesheshin edhe aktivitete me shkrimtarë shqiptarë nga Prishtina e Tirana por edhe nga diaspora jonë aq e madhe, festa do të kishte kuptimin e vet edhe më të madh.
Ky fakt është për qortim sidomos për “paradhënësit” tanë... Kurse ajo që dy shoqatave tona duhet thënë me këtë rast është sa vijon: Urime për prezantimin dinjitoz të kulturës e letërsisë shqipe! Dhe të shpresojmë që edhe viteve tjera do të vazhdoni kështu!