Reflektime

[Antika]

"Vleren tonë, trifetarizmit tonë të shpërndarë në katër komunitete fetare, harmonine tonë ndërfetare, bota tenton ta marre si model per ta paqtuar ate, për të sjellë harmoni dhe paqe botërore. Mos te marrim modele që nuk perkojne as me kulturen e as me traditat tona te lashta. Mos ta rrezikojme palcën tonë kombëtare. Kemi pune më të medha para nesh e më të rëndesishme për brezat qe vijne, te cileve mos tjerash po u leme Amanet Lirine. Kurt ë arrijmë nivele shtetesh të fuqishme ekonomike dhe politike, atëherë mund t’i lejojmë vehtes të merremi me çështje krejtësisht perfiferike, por në asnjë mënyrë nuk guxojmë të lejojmë që këto çështje të bëhen prioritet i debatit tonë, i jetës tone të përditshme. Për hir të së ardhmës së ndritshme që na pret!
Kohë më pare, shkrimtari i njohur amerikan Edgar Alan Poe kishte shkruar: “Mjafton që të mirët të mos bëjnë asgjë që e keqja të triumfojë!”

B.F

[panta_rhei]

Në Kosovë
në vendlindje
në atë lagje të dashur e të vjetër,
Një gjarpër i bukur
e i fjetur
rrin aty e pret të na helmojë mu në zemër
bash Ditën
kur t'jemi bërë të menqur.

:((

[Amina]

E di, veq une,...

Sa rruge e gjate, sa rruge e mundimshme... jo jo edhe me kenaqesi .. e di veq une!!

E perfundimin???- E din te gjithe.....

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga Amina

E di, veq une,...

Sa rruge e gjate, sa rruge e mundimshme... jo jo edhe me kenaqesi .. e di veq une!!

E perfundimin???- E din te gjithe.....

zogjtë janë perhumbur në qiell

dhe mjegulla tash tutje tretet

mali dhe unë ulemi sëbashku

e pastaj veç mali mbetet

[GURI SYLAJ]

.... kur bie shi e ka vetetime, mos ju beso "lisave te mdhaj" ,besoj hijes qe bene vet dhe rri i lagur me mire se i vrare nga vetetime e lisa!!...Dielli bene qe te harrohet shiu.... nese ka diell ???!

[panta_rhei]

Mbaje mend që dashuria e madhe dhe suksesi i madh janë gjithmonë të lidhura me rreziqe të mëdha.

Nëse humbë, mos e humb asnjëherë leksionin. (Humbjen pranoje me dinjitet, e mos u përqyrrav me turp)

Kij respekt për veten tënde, respekt për të tjerët dhe merr përgjegjësi për veprimet e tua.

Mbaje mend që të mos marrësh atë që do, është ndonjëherë një fat i madh.

Mësoji mirë rregullat, në mënyre që të mund t‘i thyesh ato.

Mos lejo asnjëherë që një zënkë e vogël të shkatërrojë një miqësi të madhe.

Nëse vëren se ke bërë një gabim, merr menjëherë masa, që ta korrigjosh atë.

Kalo cdo ditë pak kohë vetëm.

Priti ndryshimet me krahë hapur, por mos i largo kurrë nga sytë vlerat e tua.

Mbaje mend që ndonjëherë heshtja është përgjigja më e mirë.

Jeto një jetë të mirë dhe të ndershme. Kur te plakesh dhe të kthesh mendimin prapa, do ta shijosh edhe një herë.

Një atmosferë e dashur në vendlindje përbën themelin e jetës tënde.

Në zënkat me të dashurit e tu, fol vetëm për situatën aktuale. Lëre të kaluarën të qetë!

Ndaji njohuritë e tua me të tjerët. Kjo përbën një mundësi të mirë për të krijuar pavdekësi.

Ji i kujdesshëm me tokën.

Shko njëherë në vit në një vend, ku nuk ke qenë kurrë më parë.

Mbaje mend që marrëdhënia më e mirë është ajo, ku partneri e do tjetrin më shume sesa që ka nevojë për të.

Mate suksesin me atë se c‘ka do të duhej të jepje për të.

Përkushtoju dashurisë dhe gatimit me të gjithë zemër. *


Dalai Lama, 2001.

[panta_rhei]

"... unë e kam kaluar jetën në mënyrë të këndshme, me trimëri dhe me drejtësi.
Nuk pendohem,
Zoti më bëri shtazë të egër dhe unë jetova si shtazë e egër.
Zoti më bëri ujk, unë hëngra qingja.
Po të më kishte bërë qingj, do të më kishin ngrënë ujqit, dhe aq më mirë për ulqit.
Ky është rregulli.
Nuk është faji im, faji është i atij që i krijoi ujqit dhe qingjat."

, tha.

[vjeshta]

Të udhëtosh do të thotë të njohësh njerëz dhe gjëra ,do të thotë më qënë i gatëshem për ti kuptuar të tjerët edhe pse kan nje karaktere të zorëshem ,ose qe janë më shumë vese ,ose që kan zakone të ndryshme nga të tonat .Ja dhe pse ne pralla shtazët ,zakonishtë,përfaqësojnë disa lloje fikse .: dhelpra është dinake dhe e kujdesëshme ,luani dembël dhe i fuqishëm ,korbi naiv dhe i kot ,ujku gjithëmon i uritur etj. por në kompenzim ,sikur qe ndodhe shpesh ne jetë ,këta të njejtit shtazë sillen disa herë edhe në menyra tjera :qe ujku nuk e ngrënë gjahun e vet ,luani i fuqishëm e lejon të lirë miun e vogël ,lejleku i butë është me dinake se dhelpra ,madje edhe breshka bëhet me e shpejtë se lepuri...

Më pak fjalë,nga keto storie mësojmë që është mirë që të kemi modele për ti kornizu shtazët (dhe njerëzit),por mësohet edhe që të mos iu besohet këtyre modeleve ,sepse nuk jan absolute ,e vlejne ate qe e vlejne .Edhe mësohet qe të mbahet mendja e zgjuar ,për të vërejtur që gjërat janë të ndryshme nga se si jemi mësuar që ti shohim .

Këto storie janë të jetës dhe jo të shkollës .

[jadore]

te thojne ..a mburresh qe je shqiptar ..!..po cfare te mburruni , qe kqyre ne detalin me te vogel ..provo e shaja nonen shqiptarit , tjetersohet , del e te vret ,... zane e rreje , llom e bone e zoni nuk i ndihet , as te madhe nuk e bone kete pune , veq kush mos te sheh.!
....e di kur jam kone ushtare, 50vjet po i bohen kesaj pune ..llom i bojshin shkijet kur ti zishin vetem shiptaret zoni sju ndike , kur ju shajshin nonen , o mos me nal bre u zike grushti e hajshin burg ka 30 dite ..e zeza e vetevetit , pse per nje fjal ne ajre..
thote nje shprehje qe moti e kam lexu , gjuje nje guri ne det ,nuk e trazon ,...gjuje ne kenet ,e trazon .keshtu eshte edhe me njeriun , je i cekt edhe nje fjal e voget te trazon , je i formuar ,ke diapazon te gjere , nuk do te ndikon ..hajde tash e thuaj ..mburrem valla qe jam shqiptar , kur per nje fjal mbytemi ..
.....
p.s.
definitiv kur une nuk jam ketu e forumin e le aktiv , baca Mussa po lexojka prej kompjuterit tim , ndryshe nga me sahab si hyri e nisi kete bisede .!

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Kohë të gjatë kam menduar se Zoti është E Vërteta.
Tashmë jam bindur se kisha qenë gabim në këtë mendim.
Zoti nuk është e vërteta,
por
E Vërteta është Zot.


Mohhandas Ghandi

.....me besoni qe edhe une kisha te njeitin mendim, deria sa mesova qe e verteta kerkon te respektohet nga ne, me rregullat strikte dhe jo sipas deshires tone.

zoti eshte e verteta dhe e verteta eshte zot,

[natyra]

Qdohere na del e kunderta,dhe habitem pse?
asnihere nuk ndodh qfare ne planifikoim,nganihere qeshim me boten,por edhe bota po qeshet me ne lol!
asgje s'mbet per ate dynja,krejt po kthehn ne kete..p.s.keshtu kam ndegjua dhe nga pleqt tan dikur,po sot qfare t'i themi kesaj kohe,ne te cilen ndodhemi? as fillin s'po ia dim,me duket se dhe ditet jen shendrrua ne nate,e netet ne dite..pikerisht per mua qe jam ne mergim:(! malli me pervelon,per njerzit e mi qe se shofe me vite,ku do te ndare,Kosove,Diaspor,Perendim.Ehh,vendi im:(!

mirembeteshit nga do qe jeni
respekt per te gjithe

Natyra

[lovely]

Kjo qe do te shkruaj, mund te iu duket edhe qesharake. lol

A eshte e mundur qe shpirtrat tane te ken lindur, rritur, jetuar dhe vdekur ne nje tjeter trup, njehere para shume e shume kohesh?
Ate bote kur akoma nuk kishte dentist?
As antibiotika? Do te thote kur mjekesia ishte ne nje nivel shume me te ulet se sot?
Kur njerezit vdisnin nga nje infektim?
Kur fustanet ishin aq te ngushta ne mes, sa qe fryma të ndalej?
Kur floket ishin plot kaqurrele e vajzat kishin nje bukuri perrallore?
Kur shumica e djemve mbanin floket pak te gjata?
Kur gjelbrimi ishte gjelbrim, dhe festat e rralla ishin pika e gezimit te vitit?
Kur femijet lindnin ne shtepi, dhe nuk egzistonte mjet udhetimi?

Eshte vetem enderr e larget, kam pare nje film te mocem, diqka interesante po ndodh ne nderdijen time apo mund te jete e vertete? lol

Deja vu!

[valiii]

aj vonder k'shtu... Nime ku meti more qaj pantareja qe reflektiratke kanihere qiknejnaj. Na tregojke qysh oshte shku me ble birra n'kioske turqve tani qysh i ka qelen me çkriebze e qeshtu na knaqke, mesap qi oshte idhnue tybe se ish nifar hujniki edhe ai. Mos bohet dita-z'dita se edhe qekjo qi po shkruej oshte reflektim, thjeshte nostalgji per jaranin tem forumes panten qe i deshiroje jete te gjate dhe çdo te mire ... Hajde pra se po shihem, deri n'reflektimin e ardhshem gyle gyle...

[murrizi]

Ish kon shku me njifar neje tyne here Aristoteli vetum, Shoqnia e kishin pas pvet.

Ku i ke shoket Aristotel ?

Aristoteli pa u menduar gjate, ja shkrepi.

Shokt e mijë, unë nuk kam shokë !

[panta_rhei]

Popull që tredhë miza...

... tash njerzia janë rritë, edhe nuk munden, si dikur, me nga mbas mizave nëpër shtëpi që t'i mbysin, se kishin me thanë "paska dalë mendësh".
E kojshitë?
Kojshitë gojëkëqijë, mezi që presin me ja ngjitë bishtin ndokuj.

Por, kujtohet Dardani - si t'ishte sot - kur mësuesi në t'tretën e fillores u tha nxanësve se kush e mbyt nji mizë në pranverë, i ka mbytë me mija miza që do të ishin pjellë nga ajo mizë - deri në verë.
E kur nji nga nxansit - ma magari - e pyeti a duhet me e mbytë mizën femën apo mashkull, mësuesit nuk e dij se qysh iu ngatërrue gjuha e mezi tha cilado qoftë duhej mbytë.

Asaj pranvere, mbas fjalëve të mësuesit - kërsitshin tavolinat, muret, arkat, karrigat nga shuplakat e nxanësve, të cilët, me nxitjen e mësuesit, u kishin shpallë luftën mizave.
T'nesrit në shkollë secili tregonte sa "armiq" i ka mbytë, në ç'mënyrë, me ç'armë.
E Dardani s'kish qenë as ma i miri as ma i keqi ushtar në at'farë lufte të përgjakshme.
Vetëm me nji shok kish dalë kfit. Me të vërtetë ai e kishte mbytë mizën, por e kishte thye edhe gotën dhe për atë arsye kishte qenë rrahun nga e ama.

E tash, Dardani, shtri në nji karrigë të gjanë me nji libër të lanun hapur përmbi bark, po shikon kah tavani nji mizë që fluturon, edhe mezi po përmbahet nga dëshira me kërcye si dikur e me e mbytë. Por, shpejt i çuditun nga vetja me këtë mendim vëllavrasjeje, qetësohet.
Ma miqësisht fillon të mendojë mbi mizën dhe fatin e saj si të vetin.
Ia jep emnin mizës "lajmtari i verës", edhepse lajmëtarin e pranverës hala s'e ka pamun.
Po nejse tash ma s'i interesojnë ato gjana palidhje.
(Ani thojshin dallëndyshja lajmtari i pranverës!!! Pfff, dallëndyshja, punë andrrash të kota!)

Po prej kah ka ardhë kjo mizë se?
Do të ketë ndonjë pleh këtej afër. (Pleh arabie a turqnie - e din Zoti). Dhe kujtohet si në oborr të asaj kojshikes së bukur rastësisht e ka pa plehin.
Domethënë se miza qenka nga shtëpia e kojshikes së bukur.
Filloi Dardani me simpati ta shikojë mizën. Nisi ta admirojë në fluturimin e saj tërthur nën tavan.

Miza, plehi edhe kojshikja e bukur në nji masdreke, tinglluen si nji romantikë - nji romantikë e jetës sonë katunaro-qytetare në nji mbasdreke.

Por miza nuk mbeti në naltësinë e vet të zakonshme, por filloi të zbresë dalngadalë ndër sferat ma të ulta të dhomës. Dardani u frigësue mos t'i mbytet në kafe, që tash ia sollën.
I shkoi nji e rrënqethme neverie nëpër fyt kur mendoi se me kafe mund të kapërdijë edhe mizën e mbytun. Natyra e tij pesimiste gjithnjë e ma tepër revoltohej.

Me të vërtetë asht e tepërt kjo mizë në planin hyjnor, - mendonte. A në planin njerëzor, të papunët e diplomuem, studentat edhe nxanësit nëpër shtëpia kishin gjetë ndonjë punë tjetër, po mos të ishin hutue me këto miza.

Por - qysh tha ai i mençmi - gëzimi asht veç pushimi i shkurtë i dhimbjes, e cila shpejt do të vazhdojë.

S'paku për hatër të njeriut nervoz e me halle mos t'u krijonte miza. Sa e sa miza të tjera i ka jeta e njeriut. Edhe çfarë mizash se!!! Si ato të kalit, të cilat, kur të ngjiten, s'të hiqen pa flakaresh (ma mirë me thanë pa t'djegë fort e me ta lanun shej').
Miza si miza, përzihet në punët e hueja edhe don ta bëjë të vetën. Si ata aeroplanat vëzhgues, pa pilot, të kfor-it, fluturonte mbi kafe.

- Po ku janë, more, kompetentët?
Njerëzit tanë që marrin rroga për me tredhë miza - ku janë? Deputetët, ministrat ç'ka bajnë?

Mizat u banë stolia e vetme e qyteteve e katundeve tona! Të huajt me të vërtetë kanë çka të shofin e të çuditen... dhe kështu, në mendim e sipër, Dardani bahej nervoz pa dashje...
... ban nji lëvizje të shpejtë dore kah miza, e çel grushtin, por s'e kish nxanë: edhe nji herë fap... Kur qe, në derë të dhomës ja behë dikur shok i luftës me miza e sot kolegu në fakultet.

- Ç'ka po ban, o Dardan? Po tredhë miza, a?

- Asgja... Veç po mendoj se sa kot po jetojmë e me çfarë tema banale po e hargjojmë jetën - u përgjegj Dardani si gjithmonë.


... to be continued

p.s. shkruar sipas motiveve të Migjenit