Porosit një shkrim!

[Urata]

...dita e pare ne gurbet, shokim total, u ndieva e asgjesuar...!

(mos na shtyeni te kujtojm te tilla momente, aman!!!)


Mbas sa kohe ishit ne gjendje te komunikoni ne gjuhen e atij vendi ku jetoni...!

[lovely]

Postimi origjinal është bërë nga Urata

...dita e pare ne gurbet, shokim total, u ndieva e asgjesuar...!

(mos na shtyeni te kujtojm te tilla momente, aman!!!)


Mbas sa kohe ishit ne gjendje te komunikoni ne gjuhen e atij vendi ku jetoni...!

pas 6 muajve , u bera perkthyese


pyetja e Urates vazhdon.............

[Murgesha]

Postimi origjinal është bërë nga lovely

pas 6 muajve , u bera perkthyese


pyetja e Urates vazhdon.............

Paske thy rekord Lovely.

Ngaqë nuk mund t`a paramendoj veten pa qenë duke lexuar një libër, e libra shqip shumë pak munda të gjej ju përvesha punës. Për një vit arrita ta zotëroj, jo pët tu bërë përkthyese po për të komunikuar e për të lexuar.

Lovely kam punuar edhe vet si përkthyese, por ndikoi një rast që kurr më mos të mirrem me atë punë.

Nëse ndokush punon ende si përkthyes do ta lusja:

A mendoni se është e zorshme të përkthejsh për të tjerët??

[Naki]

Postimi origjinal është bërë nga Urata

...dita e pare ne gurbet, shokim total, u ndieva e asgjesuar...!

(mos na shtyeni te kujtojm te tilla momente, aman!!!)


Mbas sa kohe ishit ne gjendje te komunikoni ne gjuhen e atij vendi ku jetoni...!

....Janari i vitit 1992 ishte kontakti me dhe të huajë,një kultur dhe gjuhë të huajë.
Nga detyrimet sociale,kërkoja vend të punës në profesionin timë .Kushti kryesor ishte gjuha ,komunikimi gojor dhe shkrim leximë.Për tre muajë mësova thjeshtë të komunikojë në gjuhen Gjermane,ndërsa shkrimë lëximin pas gjashtë muajëve.


Keni pasur mbështetje institucionale në integrim në vendet ku jetoni dhe punoni.

[Naki]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Nëse ndokush punon ende si përkthyes do ta lusja:

A mendoni se është e zorshme të përkthejsh për të tjerët??

Kam punuar në kliniken Universitare si përkthyes gojor pa pagesë në mënyrë humanitare,për disa vite.

Mediume të shkruara ka vështersi,aludojë në përkthime të anekseve dhe ligjeve.


Pytja nga Murgesha vazhdonë.

[Amina]

Pasi qe isha e re, athere edhe une pas nje kohe shume te shkurter , diku pas 6 muajve mund te komunikoja. U bera perkthyese per familjen, dhe dike qe kishte nevoje.
Nuk me duket aspak e veshtire ti perkthej dkujt,nuk e di ndoshta qe jam mesu. Une perktheje ne kete menyre: nihere ndegjoje qfare eshte per tu perkthyer, atehere me fjale te mija perktheje dhe gjate bisedes vendosi vet qfare duhet te shtoje ose duhet hjeke, sa per me ndreq pune.

Vazhdon.....

[DEA]

E veshtire eshte te perkthesh, se paku mendoj une, shpesh mungojne fjalet perkatese.....




Pershkruani momentin me te lumtur dhe me te hidhur ne jeten tuaj?

[Urata]

Cdo ndeshje me suksesin i lejon hapsire lumturise, e cdo humbje hidherimit...!


Vazhdoni me pyetjen e DEA-s!

[Rozafa]

Kur me shpetoi vellau nga vdekja,ndersa me i hidhuri... kur babai me vdiq!!


Mendoni se ndonjehere do te ktheheni ne vendlindje?

[Murgesha]

Botë e ngatërruarr shumë.
Mes reales e jo reales por edhe i pashmangshëm për përdorim të përditshëm. Lexon njeriu ndoj lajm, kontakton të afërmit, shoqërinë reale por edhe atë virtuale, e pastaj futet në ndoj forum a chat për të kaluar momente me shaka, seriozitet, politik e fe gjithë mvaret se për çka je në disponim për të shkru.

Është ardhmëria virtualiteti e që do të ndikoj me të madhe në ndryshimin e njerëzimit. Më pak dalje, më pak kontakte me të njohurit, dhe pse me shku kushedi sa km. rrugë për ta takuar një shok a shoqe, kur ulesh për s`mari para kompjuterit lëshon kamerën, bisedon me te më lirshëm se gojarisht. Dmth po i plotëson të gjitha nevojat, nëse ke mundësinë nuk di për shtetet tjera po këtu në DK janë hap web faqe ku mundesh edhe ushqimin javor ta porositësh e të sjellin në arkë te shpia, po ashtu veshmbathjen lëre më tjerat shërbime bankare e postare.
Mendoj se kjo do të ketë ndikim të madh në ndryshimin e jetës së njeriut....


Për të mos mbet vetëm shkrimi im për virtualitetin po e lë të hapur porosinë e të Martuarës për të parë edhe si e mendojnë të tjerët virtualitetin.


Murgesha!

[Rozafa]

Bota virtuale hmm perderisa je ulur prane pc,na ben te ndihemi mire ne disa qaste,te harojme brengat per nje çast,te argetohemi etj,por te ndodhe nje realizim i nje miqesie reale..mundesite jane te pakta..!!

Pershkruani nje kujtim qe s`mund te haroni kurre!!!

[Naki]

Postimi origjinal është bërë nga Rozafa

Bota virtuale hmm perderisa je ulur prane pc,na ben te ndihemi mire ne disa qaste,te harojme brengat per nje çast,te argetohemi etj,por te ndodhe nje realizim i nje miqesie reale..mundesite jane te pakta..!!

Pershkruani nje kujtim qe s`mund te haroni kurre!!!

....Njohja e ime live me disa anëtarë të forumit gjatë vitit 2004,do të mbetet në kujtesë si thesar i qmuar nga virtualiteti ,ku mbajë korrospondencë në kontinuitet shoqëror duke i ndertuar dhe betonuar shoqërimin.


Një Natë



Një natë prilli
pranë monitorit
shkëlqejne fetyra
me sy te ngazëllyer

Bëhet valle Tropojane
Komunikime
në stile argëtuese
Ne harmoni Shoqërore

Për tej oqeanit Mesdhe
vijnë mesazhe për kuzhinë
te pasur
Mbreterija e forumit ka
pregaditur supriza

Hapët shishja e shampanjës
gëzuar
Shtepise ju shtuan
4 Dritare
ku qdo dritare reflektonë
Kureshtje
enigma te pa zbuluara


Një natë prilli,ku sytë nuk kanë gjumë
Kafeterija dhe personazhet
sikur postojnë mesazhe
kjo natë ,do te jetë Argëtuese.



shkrimi i porositur nga Rozafa vazhdonë .....

[Naki]

Postimi origjinal është bërë nga Rozafa

Bota virtuale hmm perderisa je ulur prane pc,na ben te ndihemi mire ne disa qaste,te harojme brengat per nje çast,te argetohemi etj,por te ndodhe nje realizim i nje miqesie reale..mundesite jane te pakta..!!

Pershkruani nje kujtim qe s`mund te haroni kurre!!!

....shkrimi i kërkuar vazhdonë.

[Dilaver]

Rastësisht u njohëm, kalimthi, në atë kohë të shkurtër. Ishte natë e trentë, skishte gjë tjetër pos natës së përcjellur nga një stuhi e sertë/vrullshme e shoqeruar me një rrebesh shiu të kombinuar me breshër. Isha duke u kthyer nga … dhe sapo zbrita nga treni, duhej të mirrja autobusin e parë për …nuk shihja asgjë nga terri, e ti u duke para meje dhe më shndrite si hëna ç’do cep të rrugës që më kishte ngelur për t’arrijtur në stacion.
Morëm autobusin (koincidencë, së bashku) dhe, filluam rrugëtimin në rrugën e pakthim të kohës, por nuk shkuam larg. Kur arrijtëm në kryqëzimin e rrugëve ku merrnin drejtime të ndryshmë, aty ti do zbritje për t’vazhduar në drejtim tjetër, por unë insistova të vazhdojmë me çka edhe ti u pajtove, dhe vazhduam deri diku….
Gjatë atij segmenti rrugor që kaluam atë natë, zhvilluam biseda të gjata, shum llafe bëmë, i zbërthyem në neutrone e protone brigjet e shpatijet, si duket edhe nata me stuhi na bënte sehirë dhe, në sytë e saj filloi të shihet shenjë pëndimi. Ajo filloi të shkëpus kthetrat që i kishte ngulur në tokën e pafajshme, duke u tkurrë ngadalë në horizontin e skuqur nga dielli që sapo agonte.
Dhe….nuk arrij dot të lidh terë ngjarjen por…
Aty ku u njohëm edhe u ndamë!
Ende i kam të freskëta kujtimet nga ajo natë. Më kujtohet pamja jotë që reflektonte krenarinë përballë erërave të majave të larta, virtytin, zhgënjimin, mallin për diçka, ikjen nga vetja, dhëmbjen e fisnikerinë.
Të kota ishin insistimet e mia, autobusi u ndal, e ti duke dalë nga autobusi më the:
“O njeri i mirë, unë duhet të shkoj, duhet të shkoj në dretjim tjetër edhe pa dëshirën time, por ti mundohu që me fuqinë tënde të mirësisë, të bësh diçka për ata që do të vijnë në të njëjtat udhë.”
Nuk e di mirë pse, por një ndjenjë e brendshme mi ndez dritat në mendimin tim, më bën të ndihëm se do të takohemi përseri, ndoshta aty ku u ndamë apo….

[DEA]

Tregoj mbresat e kesaj vere?