Ç´farë fati na është përcaktuar neve?

[~AnnA~]

ASGJË S`NDODHË PA ARSYE

Inteligjenca universale është gjithnjë nën shërbimin tonë dhe vepron në përputhshmëri me atë se çfarë ne besojmë. Besimi është forca që e vë në lëvizje gjithë universin. Kjo forcë na dërgon gjithnjë sinjale se cilën rrugë duhet ta ndjekim në mënyrë që ne të arrijmë më lehtë tek qëllimi ynë, megjithatë, ne nuk ua vëmë shumë veshin këtyre sinjaleve dhe, bile shpesh, i përshkruajmë edhe si rastësi. Në univers nuk ndodh asgjë rastësisht. Gjithçka është e lidhur mes veti dhe e sinkronizuar shumë mirë nga inteligjenca universale.

Që nga momenti që ne bëhemi të vetëdijshëm për botën që na rrethon, e pyesim vetën se ku është vendi ynë në të? Ç´farë fati na është përcaktuar neve?

Në moshën e fëmijërisë ne e parafytyrojmë të ardhmen si një letër e bardh, mbi të cilën ne e shkruajmë historinë e jetës sonë. Mundësit na shfaqen si të pakufizuara dhe jeta na duket më e këndshme e më e lirë. Por, sapo të rritemi e ta arrijmë moshën e pjekurisë, fillojmë t`i përjetojmë përkufizimet dhe shikimi ynë drejt së ardhmes ngushtohet. Ajo çka më herët na dukej e lirë dhe me mundësi të pakufizuara, fillon të na shfaqet më e ngushtë e më e errët.
Megjithatë është e mundur që ta kthejmë kënaqësinë e potencialitetit të pakufizuar dhe ta jetojmë jetën të lumtur. Ky potencialitet i pastër na mundëson që ta jetojmë jetën që kemi dëshirë dhe të ecim lirshëm drejt qëllimit që ia kemi dhënë vetes.
Hapi i parë për ta rikthyer jetën në duart tona është ta kuptojmë esencën e tri fushave te ekzistencës.


FUSHA 1:
Zona fizike

Fusha e parë e ekzistencës është zona fizike apo materiale d.m.th. universi që ne e shohim. Kjo është fusha të cilën ne më së shumti e njohim dhe të cilën ne e përshkruajmë si bota reale. Ajo përmban materie dhe objekte të kufizuara, gjithçka 3 dimensionale, çka ne mund ta perceptojmë me shqisat tona, d.m.th. çka ne mundë të shohim, të dëgjojmë, të prekim, të shijojmë dhe të nuhasim. Kësaj zone i përket trupi ynë, era, toka, uji, gazrat, kafshët, mikrobet, molekulat dhe ekrani i këtij kompjuteri ku ju po i lexoni këta rreshta. Në këtë zonë 3 dimensionale futet edhe koha si dimensioni i katërt e cila na duket se po rrjedh ne një vijë të drejtë dhe përfshinë të kaluarën, të tashmen dhe të ardhmen. Kjo do të thotë se gjithçka në zonën fizike apo materiale ka një fillim, një mes dhe një fund apo mbarim. Pra, gjithçka fizike lind dhe vdes. Edhe bjeshkët e kanë një fillim e dikur do të shndërrohen në pluhur. Bota fizike të cilën ne e përjetojmë është e sunduar nga ligjet fizike, si p.sh. ligji i gravitetit apo ai i tërheqjes. Dhe këto ligje janë aq të sakta sa që ne mund të parashikojmë ngjarje në të ardhmen,
Ligji i tërheqjes na thotë se gjithçka çka ne mendojmë dhe besojmë, e tërheqim dhe ajo krijohet në realitetin tonë. Ky ligj është i njëjtë për të gjithë dhe nuk bënë asnjë dallim. Në një pikëpamje më të thellë mund ta paramendojmë njeriun si një nga magnetet më të mëdhenj në natyrë. Dhe ju e dini se magnetet mund të tërheqin gjërat. Kështu ndodhë edhe me ne. Ajo çka ne e besojmë dhe e themi me mendjen e me fjalët tona, po atë edhe do ta tërheqim e do ta përjetojmë në realitetin tonë.


FUSJHA 2:
Zona e kuanteve

Në fushën e dytë të ekzistencës përbëhet gjithçka nga informacioni dhe energjia. Kjo fushë përshkruhet si zona e kuanteve. Gjithçka në këtë fushë është jomateriale dhe nuk mundë të preket apo të perceptohet nga shqisat tona. Mendja e juaj, mendimet e juaja, Egoja e juaj, janë pjesë e vetes suaj, të cilat ju i ndjeni si normale. Këto të gjitha janë pjesë përbërëse të zonës së kuanteve. Këtu nuk kemi të bëjmë me materie apo diçka që mundë të preket, megjithatë ju e dini dhe jeni të sigurt se mendja juaj dhe mendimet e juaja ekzistojnë. Në të vërtetë është gjithçka që ne e shohim në Universin material asgjë tjetër përpos manifestim i energjisë dhe informacioneve nga zona e kuanteve. Bota materiale është një nënrenditje e botes së kuanteve. Gjithçka në zonën fizike përbëhet nga informacioni dhe energjia. Formula e njohur e Albert Ajnshtajnit (Albert Einstein 1879 – 1955) E = mc2 na tregon se energjia (E) është e barabartë me masën (m) shumëzuar me shpejtësinë e dritës në katrorë (c2). Kjo do të thotë se energjia dhe materia (masa) janë të njëjta dhe shfaqen në trajta të ndryshme.
Ne kemi mësuar në orët e kimisë në shkollë se trupat e ngurtë përbëhen nga molekulat e pastaj molekulat përbëhen nga njësit edhe më të vogla të quajtura atome. Ne kemi mësuar që karriga mbi të cilën ne jemi ulur, e cila na duket aq e fortë, është e përbërë nga atomet që janë aq të vogla sa që mund të shihen vetëm me mikroskop të veçantë. Më vonë kemi mësuar se si atomet përbëhen nga grimcat ndërbërthamore, të cilat nuk janë të forta apo të ngurta. Ato janë paketa të vogla apo valë të cilat përbëhen nga informacioni dhe energjia. Kështu që edhe karriga mbi të cilën ju tani jeni ulur, nuk është asgjë tjetër, përveç se energji dhe informacion.
Në fillim ndoshta ju duket e vështirë për ta kuptuar dhe pranuar këtë fenomen dhe sigurisht se do ty pyesni vetën, se si është e mundur që ne t’i perceptojmë valët që përbëhen nga energjia dhe informacioni si trupa të ngurtë? Përgjigja është se këto ndodhi zhvillohen në zonën e kuanteve me shpejtësinë e dritës (300.000 km/s – d.m.th. 300 000 kilometra në sekondë) dhe shqisat tona nuk kanë aftësi ti perceptojnë ato. Në sytë e tonë ekziston dallimi mes një objekti dhe objektit tjetër, sepse mënyra dhe frekuenca se si njëri objekt manifestohet ne natyrë, apo dridhjet e valëve të energjisë së tij, dallojnë nga frekuenca e objektit tjetër dhe mënyra e dridhjeve se si ai manifestohet në natyrë. P.sh. unë e kam lëshuar radion në valët FM 103.2 MHz dhe dëgjojë muzikë popullore ndërsa ju e keni lëshuar radion në valë tjera dhe dëgjoni Rock `n`Roll. D.m.th., energjia i përshtatet informacionit dhe manifestohet në botë përmes valëve.
Pra, bota fizike, bota e objekteve dhe materies, përbëhet nga informacionet të cilat janë të ruajtura si energji me frekuencë dhe dridhje të ndryshme. E vetmja arsye pse ne nuk e shohim botën si një rrjet jashtëzakonisht i madh i energjisë është, sepse kjo energji dridhet me frekuenca shumë të madhe për sytë tanë.
Sytë tanë dhe shqisat tjera janë ashtu të programuara që ne t’i shohim objektet si 3 dimensionale dhe t’i perceptojmë ato si të ndara. Në të vërtetë, në zonën e kuanteve nuk ekziston kjo ndarje fare.
Mendja jonë është pra një fushë e energjisë dhe e informacionit. Çdo ide është po ashtu energji dhe informacion. Trupi ynë dhe e gjithë bota fizike janë vetëm në parafytyrimin dhe mendjen tonë të ndara dhe dallojnë njëra me tjetrën. E ku mundë ta ketë pra mendja pikënisjen e saj, e cila është përgjegjëse për të gjitha këto?