Jorgo Bllaci

[Gega 1]

***

Petalet bien ; era mengadale
I hedh mbi gjurmat, qe le mikja pas.
E shoh tek shkon e heshtur dhe nje fjale,
Per lamtumire, s`kam fuqi t`ia flas.

E c`mund t`i them ? Degjon te kthehet valle
Serishmi zogu, qe mergimin nis,
Kur tjeter vis kerkon e s`e ze malli
Per cerdhen a per strehen qe braktis ?

Papritur, te rrembyera rrekera
Ne shpirt me mbysin dhembjen pa kufi !
Petalet bien...heshtas shket pranvera,

Roniten te perkohshmet stoli...
Nje grusht kujtimesh qe shperndau era,
Ja c`qe se fundi,gjithe kjo dashuri !