Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione

[Naki]

Borë mbi barrikada


Beqë Cufaj

Nëse ia vlen të bëhet politikë në këtë dimër të madh që ka mbërthyer edhe Kosovën, nuk e dimë, por ajo që bie në sy është se këto ditë askush, ama askush, nuk po flet për barrikadat. Po pra. Pikërisht barrikadat e vendosura në pikun e verës nga serbët në pjesën veriore të territorit të Republikës së Kosovës në drejtimin e pikave kufitare 1 dhe 31 në kufirin me shtetin fqinjë, Serbinë.
Në anën tjetër, ndoshta pikërisht pse e kemi këtë acar e këtë borë të paparë ndonjëherë për dekada me radhë, s’kanë së rreshturi propozime e supozime, plane e përpjekje për ta zgjidhur problemin e veriut dhe me këtë edhe për të shënuar shkëputjen përfundimtare të Kosovës nga orbita politike e historike serbe.
“Statusi special” për veriun e Kosovës, “katërpikëshi” konkret i Tadiqit, propozime pensionistësh të politikës për ndarjen, përkatësisht “shkëmbimin” e veriut të vendit me Luginën e Preshevës dhe një mori propozimesh të kësaj natyre i servohen opinionit çdo mëngjes e çdo mbrëmje, thuajse Kosova dhe Serbia janë në prag të një lufte të re apo tensionesh, të cilat u ngjajnë atyre të verës së vitit të kaluar. Në të vërtetë asgjë nuk po ngjet.
Ose që të jemi edhe më të sinqertë, krejt ato që kanë ngjarë javën e kaluar, përfshirë edhe zbulimet a propozimet e lartpërmendura a të ngjashme me to nuk do të duhej të ishin gjë tjetër pos një vazhdimësi e qartë e gjetjes paqësore të konfliktit mes Prishtinës e Beogradit, shqiptarëve dhe serbëve.
Ngjarja më e rëndësishme që për Kosovën shënohet javën e kaluar, s’ka dyshim që është ajo e aprovimit të Rezolutës së Kuvendit të Kosovës për përfunimin e mbikëqyrjes së pavarësisë së vendit. Ndërlidhur me këtë, s’ka kurrfarë dyshimi, ishte dhe është takimi që Presidentja e Republikës, Atifete Jahjaga në margjinat e Konferencës së Munihut për Siguri kishte me (super)ministrin e BE-së për Zgjerim, Shtefan Füle. Dhe porosinë që ai presidentes së vendit ia dha me vete në Prishtinë: duhet ta keni platformën për veriun.

Jo pa qëllim duhet lënë pak anash punën e vizitës së Cooperit apo atyre të negociatave. Kjo, sepse njeriu i Baroneshës e ka mëse të qartë që Tadiqi nuk është i gatshëm ta vrasë veten politikisht duke pranuar të shkruhet “Republikë” në takimet rajonale, kurse Thaçi e di, e ka mëse të qartë që po qe se do ta jepte këtë shprehje për Brukselin e Beogradin, do ta vriste po ashtu mantrën e tij të vetme politike - dukjen, pamjen, imazhin... armën e tij kryesore dhe mbase të vetme politike që e ka për të mbijetuar mes kaosit dhe keqqeverisjes, e cila di të jetë talenti i tij i vetëm prejse e ka marrë në dorë udhëheqjen e vendit.
Kthehemi pra te Rezoluta e Kuvendit dhe te porosia e Shtefan Füles. Mes të cilave si Thaçi ashtu edhe Tadiqi kanë filluar jo veç të flirtojnë, por edhe t’i çojnë njëri-tjetrit “selame” a “pozdrav”-a politikë për “takime” të mundshme. Në tërë këtë lojë ka një logjikë të shëndoshë. I mbërthyer me këtë talentin defektuoz të keqqeverisjes, Thaçit i duhet kohë dhe i duhet si infuzion permanent veriu. Tadiqit po ashtu, sepse sivjet i ka dy palë zgjedhje - për parlament dhe për karrigen e vet - të presidentit.
Loja nxehtë-ftohtë apo gota e mbushur a e zbrazur, por kryesorja është përgjysmë, do të jetë ajo që do na përcjellë për muaj e muaj të tërë gjatë këtij viti. Pa ndonjë përparim signifikant, qoftë në bisedimet e Editës e Borkos, ashtu edhe gjendjen e përgjithshme në veri.
Derisa të kryhen zgjedhjet presidenciale në Serbi (e mori kjo statusin e kandidatit apo jo) në fundvit. Dhe ja, pikërisht në këtë fundvit, edhe Kosova duhet ta përmbyllë procesin (ligjor, politik etj.) të ICO-së dhe të mbikëqyrjes së pavarësisë.
Atëherë dhe kjo do të thotë pas rreth një viti si sot planet janë të hapen kartat e veriut të vendit. Tadiqi sipas gjasës do të rizgjidhet president, Thaçi do t’i fërkojë duart që mbijetoi edhe një vit, kurse Brukseli, sidomos Brukseli, do të na thotë: Ahtisaari është përmbyllur ... prandaj hajdeni me propozimin e ri për autonomi të atij rripi toke.
Sot të mbuluar me barrikada e borë. E gjatë tërë vitit me tensione e frymëmarrje të zorshme, të cilat shefave u hyjnë në punë për mbijetesë, kurse popullatës i ofrohen si opium i politikave të pështira proteksioniste... A do ta lejojmë këtë?!

[Naki]

I ftohtë... i frikshëm


Beqë Cufaj
Lot. Ngado lot. Lot të hidhur. Lot përmallimi. Në shtëpi, në tren, në aeroport, në televizor, në telefon, në libra, në gazeta. Dhe në qiell e tokë. Është muaji shkurt dhe ky muaj nuk di, nuk mundet, nuk do të jetë ndryshe, pos i turbullt. Me shi e borë dhe gri, plot gri, i cili kryeneç siç është... sikur lufton të mos shkojë për t’ua lëshuar vendin pranverës dhe verës. Qiellit të kaltër me re të bardha dhe fytyra të çelura fëmijësh, pleqsh, grashë dhe burrash të cilët nuk ia kanë besën këtij moti si sot e mot.
Është e premte dhe më fshijnë djersët e ftohta derisa shoh kokat e këtyre mijëra e mijëra njerëzve. Mendoj në Gaußin (matematicientin e madh gjerman) dhe faktin sesi në ditët e pleqërisë nuk bënte gjë tjetër pos që për mbretërinë prusjane bënte ca statistika të çuditshme në bazë të të cilave llogariste kohën, ose thënë edhe më mirë probabibilitetin e jetëzgjatjes së banorëve të varfër të Mbretërisë. Dhe prejse shkrimtari i ri gjerman Daniel Kehlmann ka botuar librin e tij „Matja e botës“ (Die Vermessung der Welt), roman ky i cili për tre-katër vjet është përkthyer në dyzet gjuhë dhe është shtypur e shitur me miliona e miliona ekzemplarë.
Një gjetje gjeniale. Për dy njerëz gjenialë. Aty ku është matematicienti Guaß, atëherë s’ka si bëhet edhe pa Humboldtin e madh. Sepse për Gaußin dhe Humboldin rrëfehet në romanin në fjalë. Për dy shkencëtarë të mëdhenjë dhe dy rrugë jetësore: njëra (e Gaußit) me moslëvizje por për këtë me plot ëndërra e ankthe dhe tjetra (e Humboldtit) me marrjen e botës së egër në sy e nën këmbë.
Një matje- të themi më mirë e jetës sesa e botës, përmes dy pikëshikimeve por me një dhe të vetmin cak: atë të gjetjes së një përgjigjeje për kapërcyellin e ndërrimeve të mënyrës së të jetuarit në të katër anët e botës. Nga amazonat e Amerikës Latine të Humboldtit drejt Qiellit me planetet dhe numrat e matjeve të tokës e jetës së Gaußit. Një punë jo edhe aq e lehtë kjo e cila edhe njëherë dëshmon sesi edhe gjenialiteti nuk ndihmon që ta japë përgjigjen e fundit në pyetjet të cilat edhe atëbotë si edhe sot vazhdojnë të ngarkojnë kokat e kthjellëta të gjenive e ngapak edhe vdektarëve të zakonshëm.
Më duhet ta zgjedh Humboldtin dhe lëvizjen e tij fizike edhepse Gaußin e dua më tepër. Sepse ky është më ekscentrik. Më kontradiktor. Më depresiv. Humboldi i di të gjitha këto por nuk do dhe nuk mund të dorëzohet. Deri në pleqëri. Në udhëtimin e tij të fundit përgjatë stepave ruse. Deri në çastin kur e sheh dhe takon një mbrëmje të ftohtë në oborrin mbretëror të Berlinit njeriun i cili e di se çfarë do të ndodhë edhe nja 100 vjet. Si do të ndryshojë kjo botë. Dhe për këtë mallkon çdo gjë por më së shumti vetveten. Për faktin që ka lindur në një kohë të keqe, në një kohë të pakohë. Kur njerëzit ende nuk e dijnë se sa shpejt do të ecë çdo gjë. Makinat, trenat, avionat, medicina, armët... Njerëzimi.
Në Gaußin mendoj këtë mesditë shkurti në këtë qytet. Tramvajet dhe trenat janë plot njerëz. Të gjithë janë të thelluar në mendime apo libra e gazeta. Çdo gjë është e vetëkuptueshme. Thuajse nuk i drejton lokomotivat, makinat e avionët dorë njeriu... por ligjet e matematikës.
Prandaj kthehem tek Humboldti. Më mungojnë amazonat: jo të Amerikës Latine por të Ballkanit.
Boshnjakja e re është varur në dritaren e trenit i cili do të niset. Merr një faculetë dhe fshin lotët. Qan me dënesje. Nuk shoh kujt ia bën me dorë. Kjo skenë e cila ngjet këtë mesditë në një tren përkon me një pamje të një kiç filmi i cili nuk do të duhej të ishte nga Hopolywoodi por nga Boollywoodi. Këtë gjë e mendoj derisa shoh indusin e ri i cili në tryezën e ngrënies në bistro ka nxjerrë kompjuterin e tij portabël dhe shikon diçka në të... Punon në të.
Më vjen keq që gjykoj kaq rëndë për lotët e boshnjakes. Kushedi çfarë fati e fatesh e përcjellin atë edhe kësaj radhe. Pas tmerreve të Bosnjës dhe Ballkanit të cilat e kanë hedhur në vendin e pasardhësve të Gaußit e Humboldit. Nuk dua të mërzitem dhe të mërzis. Prandaj më duhet të bëj diçka. Të telefonoj dikë. Nga dhe në amazonat ballkanike. Shkoj tek shkronja B. Dhe shoh emrin e (Mahmut) Bakallit. Më duhet ta fshij. Ta shlyej përgjithmonë (edhe) këtë numër dhe këtë emër. Çdo gjë do jetë vetëm një kujtim i përjetshëm. Asgjë më pak as më shumë.
Shikoj nga boshnjakja e re. Filloj të mendoj dhe dua të kuptoj për lotët dhe mërzinë e cila sikur më kishte grishur të përfundoja aty ku nuk do të duhej.
Mbylli telefonin dhe shikoi nga qielli. I cili vazhdon të luftojë me vetveten. Mes grisë dhe të kaltrës... Në këtë të ftohtë frikësues.

[Naki]

Opinion: Gara vazhdon…!

Shkruan: Zejdush Kastrati 13 Shkurt 2012
Heq dorë nga dituria,dhe nuk do të dish për vuajtje !(Lao-Tse)

Të premtën e kaluar,siq raportuan mediet në Britaninë e Madhe , Ministri britanik i Energjetikës,
Chris Huhne,ka dhënë dorëheqje nga ky post,pasi që ai , ka mësuar, se së shpejti, do të dali para drejtësisë londineze, meqë sipas këtyre mediave ,ishte përpjekur ta fshihte, nje tejkalim të shpejtësisë, me veturën e tij,ngjarje që kishte ndodhur, në vitin 2oo3.
Gjithnjë sipas këtyre medieve ,ky ministër me reputacion dhe figurë e fuqishme në partinë Liberaldemokrate në kooalicionin qeveritar, ka deklaruar se është i pafajshëm,por me qëllim të vetëm,që të evitoj cfardo interference, me funksionet që ka, ai ka dhenë dorëheqje nga ky post.
Në rrethanat dhe kushtet në të cilat po jetojmë dhe veprojmë ne në Kosovë, ky veprim dhe kjo sjellje e këtij ministri britanik, për shumkend është befasues, kurse për pjesën dërmuese të liderëve dhe pushtetarëve tanë, pse jo, ndoshta, edhe një budallallëk, i llojit të vet!
Hiq më largë, vetëm një ditë para publikimit të kësaj informate, në njërin nga shtetet më të fuqishme ,jo vetëm në aspektin ekonomik të Europës,jemi dëshmitarë kur në Kosovën tonë të mjerë, dhe më të varfër në këtë kontinentë, për mbi dy orë , jo në ndonjë aheng sic ndodh gjatë vikendeve dhe festave të ndryshme,anë e kend këtij vendi, dhe ate, jo vetëm shtetërore, por edhe ato private, dhe jo larg opinionit të gjërë,gati gjitha veturat zyrtare të markave më të shtrejta, me të cilat voziten ZëvëndësKryeministra e Zëvëndës Kryeministresha ,pastaj Ministra e Zyrtarë tjerë të lartë,por dhe ajo e Kryeparlamentarit dhe Nënkryetarve të Parlamentin, qëndruan të ndezura në parkingun e Parlamentit, me te vetmin qëllim, që kur të zgjedhurit e Thacit,përkatësisht të popullit, kur të dalin nga objekti i legjislativit, të akomodohen butë e nxehte, në këto vetura, me të vetmin aryetim që të mos ftohen, deri sa të shkojnë në ndonjërin nga restoranet e preferura luksoze,apo në shtëpitë e tyre!
Skenë tjetër domethënëse, ishte edhe ajo, kur po atë ditë, dhe në atë kohë, ambasadori britanik Ian Cliff i cili ishte pjesë e vëzhgimit të punës së Parlamentit, posa doli në hollin e kuvendit, pa përcjellje nga askush nga stafi i tij i afert, i veshur më keq se shumica e stafit adminsitrativ të këtij institucioni,me pantollona si të “katërfertalshëve”,pa ndonjë “qallum”,nxorri telefonin , dhe ftoi stafin e tij, që ti vijë vetura, për ta marrë nga ambasada, dhe nuk hezitoi, që nëpër të ftohtë e me borë, të dali e të presë, për pak kohë edhe në oborr të Parlamentit, duke shikuar qiellin e borën që binte.
Vetëm disa ditë më parë,pas këtij rasti, me veturat”e nxehta” të zyrtarëve të lartë,në oborrin e Parlamentit, e që, pa pardon , janë cikrrima, krahasuar edhe me deformime e keqëpërdorime tjera edhe më të mëdha ,ishte edhe një informatë tjetër, e publikuar, ku publikohen të dhëna, se si, në njërin nga Agjensionet që menagjohen nga Qeveria , përkatësisht në KPMM,(Komisioni i pavarur për minera dhe minerale),vetëm për servisim të tri veturave të blera, nga e njeta kompani për shitjen e vetuarve”Hundai Auto” , për një vit janë paguar 72 mijë euro në emër të servisimit të atyre automjeteve, të cilat janë blerë vetëm 1 mijë euro më shtrejtë se servisimi,(pra 73 mijë euro), edhe pse me rastin e blerjes,ky servis ,ka pasur obligim për mirëmbajtje të tyre.
Kur jemi te servisimi i automjetev me të cilat vozisin jo vetëm vehten por edhe familjet…,nuk e ka lënë keq edhe Ministri i cili në shikim të parë të duket “melaqe”, dhe duhet të jete shembull, sa i përket menagjimit të parasë publike. Edhe, Ministri i financave, Bedri “Mercedesi”, sic është quajt, për servisim të dy vetyrave të kësaj ministrie, gjithashtu ka dhënë mbi 5o mijë euro për një kompani nga e cila janë blerë veturat, nga ish kolegu i tij,meraklia i parasë,Ahmet Shala.
Kur,me njërin nga misistrat e Qeverisë Thaci, para disa ditësh, bisedova për këto fenomene, që po tregojnë për(mos) nikoqirllëkun e kësaj Qeverie ,dhe planin zhvillimor që po premton, gjithnjë kjo Qeveri,edhe me këtë fillim viti, ai paksa, duke qeshur më fuqizoi edhe më shumë këto fenmene,kur tha se një Zëvëndësministër i tij, për cdo vikend, shkon në një shtet jashtë Kosovës, dhe kuptohet, ditën e hënë,përkatësisht, ditët në vijim të javës,dorëzon faturat te Sekretari Permanent i Ministrisë, për ti paguar këtij zëvëndësministri shpenzimet, në emër të udhëtimit zyrtar!
Këto raste që janë cekur në këtë shkrim janë minore nëse krahasohen me tendere e keqëpërdorime tjera milionshe, gati në të gjitha fushat e minsitritë,për cka po dëshmohen edhe nga auditimet,por në radhë të parë, mosveprimi dhe ndërhyrjet politike, janë fajtorë dhe shkaktarë kryesor të kësaj gjendje,që nuk ka të ndalur, e që ka vetëm një emër:PAPERGJEGJESI dhe JAVASHLLEK INSTITUCIONAL!
Fundja fundës, këso situata, fatkeqësisht, sjellin dhe prodhojnë, vetëm dëme, ,iritim,provokim …që herë herë, rezultojnë me anarki e rebelizëm, që nuk i dihet fundi.
Rasti dhe veprimi i ministrit britanik Huhne,por edhe shumë zyrtarëve tjerë nga bota ku funksionojnë ligjet dhe normat demokratike,ku askush nuk është mbi ligjin,janë shembuj, që bile ndonjëherë, duhet ti kopjoj dhe zbatoj edhe Qeveria Thaci dhe institucionet tjera kosovare,por si duket Kosova është ba një arenë perfekte, ku po bahet gara, se kush po merr më së shumti,kush po rren më së shumti,kush kujt po ja fut…,kush po e falimenton më shumë ketë shtet!
Ska dilemë,sikur të veprohej në Kosovë, sikur në rastin e Ministrit britanik, mbi gjysma e kabinetit qeveritar Thaqi, afër gjysma e deputetëve,por edhe e shumë zyrtarëve tjerë të lartë, do të duhej, jo të ballafaqoheshin me dorëheqje, por me “flladin…”

[Neferta]

Shteti – Tradhtarët dhe patriotët


Shkruan: Leon DUHANAJ
[B]Tradhti është çdo vepër, e cila bie ne kundërshtim me parimet juridike, politike, morale, të cilat janë ne shërbim te një kauze kombëtare (shtetërore) qoftë ajo tradhti ne kohe lufte për liri dhe çlirim apo paqeje për shtet ndërtim.
Nocionet tradhtar dhe patriot, në Kosovë, sidomos kohëve te fundit janë bere madje mode. Sot, secili merr guximin qe ta cilësoj tjetrin si tradhtar apo veten si hero. Çfarë është kjo ? Çfarë i sjell kjo shtetit, ne këtë rast Kosovës? Asgjë përpos huti e kaos, ku përzihet lëmshi dhe askush me nuk ja gjen as fijen. Dhe nëse këto nuk i shërbejnë vendin atëherë kujt pra i shërbejnë këto terma ekstrem dhe abstrakt, të cilët sidomos në kohe paqe nuk do duhej të gjenin hapësirë ne diskursin publik, madje aq me pak ne atë te elitave politike gjegjësisht e Parlamentit dhe institucionet me te larta te shtetit.
Në një kohë (gjendje) lufte, këto nocione do te ishin normale ku ndodh që nga një popull te dalin shumë patriot dhe heronj, por që po nga ai popull mund te dalin edhe tradhtar. Nëse këto terma hyjnë në përdorim me të madh dhe madje janë ne trend, në një kohe paqe ku preokupimi kryesor do duhet të ishte shtet ndërtimi, zhvillimi, integrimi, mirëqenia dhe perspektiva e vendit. Atëherë, ajo shoqëri lirisht për mendimin tim mund te quhet shoqëri e sëmurë, e cila nuk është ne gjendje te analizoj dhe nuk është ne gjendje të prodhoj kualitet, por gjithnjë e me shumë futet ne kolaps politik, ekonomik dhe social, duke prodhuar institucione te paafta, te korruptuara deri ne palcë.
Si ka mundësi që në Kosovë, një politikan, i cili përfaqëson institucione publike, mund te akuzohet për te gjitha veprat e liga të mundshme të bëra gjatë një mandati, duke shfrytëzuar postin politik dhe institucionet për qëllime mafioze, kriminale, duke pasuruar gjithnjë në mënyre te paligjshme veten, rrethin e ngushtë dhe atë të gjerë klanore , fisnorë dhe ideologjik dhe pas tërë këtyre veprave kriminale, jo vetëm që nuk thirret në përgjegjësi para drejtësisë, por e keqja më e madhe, i njëjti ne rast votimi prapë “fiton” votat e popullit.
Kosova është në krizë shumë të thellë, si rezultat i një politike te paafte dhe te korruptuar. Si rezultat i krimit te organizuar, i cili është bere pjesë e pa ndashme e politikes dhe mekanizmave te saja, politika kosovare e ka humb çdo koncept normal, i cili do te shërbente ne favor te vendit. Kosova është bërë rob e akuzave te llojllojshme, si shtet dhe si komb, pikërisht si rezultat i një politike te pa përgjegjshme. Sot, secili individ merr guximin të thirret në emër të shtetit dhe te nxjerr plane për Kosovën, qoftë ai vendor apo edhe ndërkombëtar. Kjo nuk do te ndodhte sikur Kosova te kishte një udhëheqësi të afte dhe të përgjegjshme, sepse një shtëpi qe ka zot shtëpie nuk ka nevojë secili qe kalon rrugës të jap sugjerime, por në një shtëpi qe s’ka zot shtëpie, të përgjegjshëm, atëherë secili e ndjen thirrjen qe te përkujdeset për te dhe natyrisht qe secili e bën sipas mendimit dhe interesave te veta.
Kosova është bere arene e një nacionalizmi populist, e të rrejshëm, i cili është i ndare ne dy ekstreme, totalisht te kundërta dhe që asnjeri nuk i shërben te mirës se vendit në formën siç do duhej t’i shërbente. Te gjitha aktivitetet politike ne Kosovë sot bëhen në shërbim të pushtetit.
Një demokraci apo një shtet demokratik, funksionon ne baze të një mirëqenie te lartë, gjithëpërfshirëse ekonomike, e jo ku një grup i vogël qe gllabëron pasurinë e vendin dhe ku shumica e popullatës jeton ne skamje kjo s’është demokraci dhe ai shtet më se paku mund të cilësohet si demokratik.[/B]

[sherri]

Qosja: Lugina e Preshevës me Kosovë, Veriu i Kosovës me Serbi


Unë mendoj se për t’u zgjidhur përfundimisht çështja e Kosovës, duhet të zgjidhet edhe një breng e brendshme në Kosovë, për t’u çliruar nga serbët e Veriut dhe kush është interesuar nga këta serbë nga brendia e Kosovës, mund të kalojnë atje në Veri dhe ajo pjesë t’i jepet Serbisë, ndërsa Lugina e Preshevës t’i bashkohet Kosovës. Do të thotë të bëhet shkëmbi i territoreve, për të cilin opsion unë jam dakord, kështu ka deklaruar akademik Rexhep Qosja, për agjencinë Presheva Jonë.
“T’i mbash me zor serbët e Kosovës dhe shqiptarët e Luginës së Preshevës nën një shtet që nuk e duan është jo e drejtë dhe jo demokratike, që ndryshe mund të thuhet t’i mbash ata nën okupim”, citon kjo agjenci, të ketë thënë Qosja.
"Edhe pse ky ishte shekulli ynë, çështja shqiptare në Ballkan nuk është zgjedhur si duhet, nuk është zgjidhur drejtë ajo ende nuk është e zgjidhur përfundimisht", shkruan tutje kjo agjenci.
Duke folur në vazhdim rreth vizitave të krerëve të shtetit serbë në Kosovë, Qosja një gjë të tillë as nuk e kundërshton e as nuk e lejon por pohon se: “Lëvizja e njerëzve çofshin ata edhe funksionar duhet mundësuar edhe atë në mënyrë reciproke. Dhe nëse këta serbët e Beogradit vijnë e futen në Kosovë sa herë t’ju teket, këtë gjë duhet mundësuar edhe krerëve të shteteve tona nga Prishtina e Tirana për të vizituar vëllezërit tanë momentalisht nën Serbi.
Ketë duhet bërë sikur Atifete Jahjaga edhe Bamir Topi, bile çoftë dhe për fushatë vetëm e vetëm për t’i treguar atyre vëllezërve se nuk janë të vetëm, nuk janë jetim, dhe nuk ju kemi harruar, por edhe për t’i treguar Serbisë dhe botës e ato toka janë shqiptare deri te molla e kuqe. Politikanët tanë nuk duhet të kenë frikë të shkojnë me pi një kafe tek vëllezërit tanë në Preshevë, me një kafe nuk do të dilte Kosova e as shqiptarët si faktor destabilizues”.
Ndërsa, sipas kësaj agjencie, pyetjes se si i ka gjetur sot shqiptarët 100 vjetori i pavarësie Qosja ka deklaruar: “Dorën në zemër dekadave të fundit janë arritur mjaft suksese në avancimin e proceseve të kombit tonë në përgjithësi nga gjitha sferat si në kulturë ashtu edhe në ekonomi, turizëm, politikë ...Edhe pse ky ishte shekulli ynë, çështja shqiptare në Ballkan nuk është zgjedhur si duhet, nuk është zgjidhur drejtë ajo ende nuk është e zgjidhur përfundimisht”.

U tranu ky plaku!!

......Qosja paska huq krejt, ev ev te paskan ba muhabet atje edhe ti hygjym me i ndrru teritoret por paske harru qe ky nuk do te ishte nje ndrrim dushk per gogla. Ne duhet tu dalim zot tokave tona, teritorit tone, ngase nuk kemi toke per te falur. Kosova duhet te shtrije kontrollin ne tere hapsiren teritoriale dhe shtetrore me kufijte aktual, ndersa vllezrit tane ne kosoven lindore duhet te jene zote te tokes se tyre stergjyshore.Sa u perket te drejtave qe do te gezojne serbet ne shtetin e kosoves dhe shqiptaret ne shtetin e serbise ato duhet te jene te njeita ne menyre absolute. Vetem keshtu do te ia arrijme te mbrojme ate qe na takon dhe jo ndryshe duke ia fale serbise veriun e kosoves..

[Zana_ch]

Postimi origjinal është bërë nga sherri

Qosja: Lugina e Preshevës me Kosovë, Veriu i Kosovës me Serbi


Unë mendoj se për t’u zgjidhur përfundimisht çështja e Kosovës, duhet të zgjidhet edhe një breng e brendshme në Kosovë, për t’u çliruar nga serbët e Veriut dhe kush është interesuar nga këta serbë nga brendia e Kosovës, mund të kalojnë atje në Veri dhe ajo pjesë t’i jepet Serbisë, ndërsa Lugina e Preshevës t’i bashkohet Kosovës. Do të thotë të bëhet shkëmbi i territoreve, për të cilin opsion unë jam dakord, kështu ka deklaruar akademik Rexhep Qosja, për agjencinë Presheva Jonë.
“T’i mbash me zor serbët e Kosovës dhe shqiptarët e Luginës së Preshevës nën një shtet që nuk e duan është jo e drejtë dhe jo demokratike, që ndryshe mund të thuhet t’i mbash ata nën okupim”, citon kjo agjenci, të ketë thënë Qosja.
"Edhe pse ky ishte shekulli ynë, çështja shqiptare në Ballkan nuk është zgjedhur si duhet, nuk është zgjidhur drejtë ajo ende nuk është e zgjidhur përfundimisht", shkruan tutje kjo agjenci.
Duke folur në vazhdim rreth vizitave të krerëve të shtetit serbë në Kosovë, Qosja një gjë të tillë as nuk e kundërshton e as nuk e lejon por pohon se: “Lëvizja e njerëzve çofshin ata edhe funksionar duhet mundësuar edhe atë në mënyrë reciproke. Dhe nëse këta serbët e Beogradit vijnë e futen në Kosovë sa herë t’ju teket, këtë gjë duhet mundësuar edhe krerëve të shteteve tona nga Prishtina e Tirana për të vizituar vëllezërit tanë momentalisht nën Serbi.
Ketë duhet bërë sikur Atifete Jahjaga edhe Bamir Topi, bile çoftë dhe për fushatë vetëm e vetëm për t’i treguar atyre vëllezërve se nuk janë të vetëm, nuk janë jetim, dhe nuk ju kemi harruar, por edhe për t’i treguar Serbisë dhe botës e ato toka janë shqiptare deri te molla e kuqe. Politikanët tanë nuk duhet të kenë frikë të shkojnë me pi një kafe tek vëllezërit tanë në Preshevë, me një kafe nuk do të dilte Kosova e as shqiptarët si faktor destabilizues”.
Ndërsa, sipas kësaj agjencie, pyetjes se si i ka gjetur sot shqiptarët 100 vjetori i pavarësie Qosja ka deklaruar: “Dorën në zemër dekadave të fundit janë arritur mjaft suksese në avancimin e proceseve të kombit tonë në përgjithësi nga gjitha sferat si në kulturë ashtu edhe në ekonomi, turizëm, politikë ...Edhe pse ky ishte shekulli ynë, çështja shqiptare në Ballkan nuk është zgjedhur si duhet, nuk është zgjidhur drejtë ajo ende nuk është e zgjidhur përfundimisht”.

U tranu ky plaku!!

O Sherri kti sduhet me ja pa per tmadhe e ki pa se ju ka shtjerr kryt si ka met asigja mrene asht ba si ata percekat

[Murgesha]

Fusnota - Kungji i Nastradinit


Ernest Luma
Kompromis i dhimbshëm dhe kohë e keqe për Kosovën, sot kur Rezolutën 1244 po e kontrabandojnë në Fusnotën 1244. Serbia po e fiton një argument tjetër, pas banalizimit të Rezolutës 1244. Po e fiton fusnotën. Kosova po e devalvon dukshëm 17 Shkurtin e vitit 2008 dhe Vendimin e Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë

Kungji i Nastradinit është figurë e huazuar nga anekdotat therëse, por me shumë mesazhe, që i sjellë ky personazh i tyre. I kemi parë të shkruara, por edhe i kemi dëgjuar, shpeshherë. Nastradin Hoxha ia kishte shitur një personi shtëpinë me të gjithë pasurinë përqark – me oborr, ara e livadhe… Por, nuk ia kishte shitur vetëm një kungj, të cilin e mbante të varur në brendi të shtëpisë. Palët ishin marrë vesh: kungji do të jetë përherë i Nastradinit. Ky i fundit, sërish, vite me radhë, çdo ditë hynte e dilte në shtëpinë që e kishte shitur. Pa leje të pronarit të ri. E varte në kungjin e tij ndonjë rrobë të veten – pallto, setër e çkado. Të nesërmen, e merrte njërën dhe e varte tjetrën. Dikur, i zoti i shtëpisë mërzitet me hyrje-daljet e Nastradinit dhe i thotë: Merri të gjitha – shtëpinë e tërë pasurinë. Pronari i ri, pa fjalë të tjera, heq dorë nga shtëpia. Nastradini e rikthei sërish pronën e vet, plus i ruajti paratë, për të cilat e kishte shitur.

E kam përdorur këtë figurë dikur, në disa shkrime, duke iu referuar manastireve ortodokse në Kosovë, të cilat Beogradi synonte dhe synon t’i përdorë përherë si kungj Nastradini. Dhe kështu po ndodhë. Tadiqi dhe IQ-ët tjerë të Beogradit zyrtar, me mjekrra, kravata e pa to, sa herë që duan i vizitojnë ato, pavarësisht se manastiret i takojnë një shteti tjetër – Republikës së Kosovës. Dokumente e marrëveshje, të shkruara të pashkruara, nuk po ua ndalojnë këtë.

Manastiret Ortodokse në Kosovë, Serbia i shndërroi në kungje të vetat politike, dhe po i përdorë kështu. Dhe kështu do t’i trajtojë e shfrytëzojë gjithmonë, derisa politika zyrtare e Kosovës do të vazhdojë ta shtrijë qafën e të bëhet urë e çfarëdo kompromisi në dëm të Kosovës, vetëm e vetëm për t’i ruajtur sulltanatet e veta.

Për të mos e lënë me kaq, këto ditë, në emër të kompromiseve të tilla, Republikës së Kosovës po synojnë t’ia fusin edhe një kungj tjetër, tash në letër, në dokument – fusnotën e famshme. Një shenjë të vogël mbi emër, që do t’i bëjë sherr të madh shtetit tonë në të ardhmen.

Këtë nuk po e thonë vetëm politikanët, sa për ta bërë opozitën apo sfiduesin, por edhe ekspertët e shquar të kësaj fushe. Që të gjithë, argumentueshëm folën e po flasin për dëmet e mëdha që do t’i bartë për Kosovën, fusnota e vogël. Ky pranim, ky dakordim, flet edhe një herë për qafështrirjen e gjatë, ndër vite, të një pjese të politikës në Kosovë. Tek e fundit, kjo do të mbetet vetëm dakordim i një personi apo një ekipi rreth tij, por jo edhe pajtim i popullit dhe qytetarëve të Kosovës.

Lufta për liri e popullit të Kosovës, është fusnota më e rëndësishme, që nuk përmendet në dokumente dhe nga e cila varet apo do të orientohet edhe në të ardhmen fati i vendit dhe i popullit tonë.

Fusnotat e tilla sigurisht se nuk mund të kenë pasoja me fatalitet për popullin tonë, por mund të na kushtojnë me humbje kohe e vitesh të shumta, në të ardhmen, për ta hequr atë kungj Nastradini mbi emrin e Kosovës, në kohën kur Serbia, mbase para nesh do jetë pjesë e Evropës së Bashkuar, në kohën kur Serbia do të jetë në pozicion shumë më të favorshëm se ne, politikisht e diplomatikisht. Fajtorët e sotëm mund të jenë të pensionuar nesër, kur kungji me fusnotë do t’u nxjerrë telashe të tjerëve.

Sigurisht se askush nuk e ka në dorë komandën Ctrl-Alt-Delete, për ta fshirë këtë fusnotë, të cilën e shpiku në kohë të liga dhe plot lëmsh nëpër të cilat po kalon vendi ynë. Do të duhet kohë për ta hequr. Kohë dhe mund, madje më shumë se sa për ta shbarrikaduar veriun e lodhur të vendit tonë, apo për t’i shpëtuar copat tjera të shtetit tonë, të cilin po e hanë përditë e nga pak, vendas e të huaj.

Kompromis i dhimbshëm dhe kohë e keqe për Kosovën, sot kur Rezolutën 1244 po e kontrabandojnë në Fusnotën 1244. Serbia po e fiton një argument tjetër, pas banalizimit të Rezolutës 1244. Po e fiton fusnotën. Kosova po e devalvon dukshëm 17 Shkurtin e vitit 2008 dhe Vendimin e Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë.

Ata që e pranuan këtë, nëse nuk janë naivë të skajshëm politikë, atëherë janë djaj të vërtetë të politikës, apo, së paku aventurierë të kauzës që janë të thirrur ta përfaqësojnë.

(Autori është zëdhënës i Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës)

[Neferta]

SHBA, një shqiptar akuzohet se ka përdhunuar një qen

Banorët e një pallati të mbingarkuar në Rye Colony afër Nju Jorkut e kanë akoma të pamundur ta besojnë se një bashkëshort dhe baba shqiptar ka arritur të përdhunojë një qen të racës Labrador Retriver të një qiraxhiu, që ishte fqinj me shqiptarin.
“Eshtë e pabesueshme”, thotë Kris Lumaj shqiptar edhe ai, që punon në ndërtim dhe që e njeh përdhunuesin prej vitesh. “Kjo është kafshëri! Ai ka grua dhe dy fëmijë dhe nuk ka asnjë precedent penal. Madje nuk njoh asnjë njeri që mund të thotë ndonjë gjë të keqe për të”. Kujtim Nicaj quhet shqiptari që ka ndërmarrë këtë akt të çuditshëm. Ai u ndalua në shkurt për akuza të dhunës dhe sjellje të turpshme seksuale.
Nicaj, një njeri miqësor dhe që punon shumë nuk ka thënë asgjë publikisht. Nuk është shfaqur as edhe një sekondë në bllokun ku banon që nga koha kur u arrestua dhe u lirua me kusht. Askush nuk iu përgjigj ziles së gazetarëve në shtëpinë e tij, ndërkohë që i vetmi që mban kontakte me 41 vjeçarin dhe gruan e tij është avokati. Rasti në fjalë e ka shndërruar Nicaj në objekt talljeje dhe për këtë arsye ai ka humbur edhe punën. “Kam qenë në kontakt me familjen e tij përgjatë gjithë fundjavës”, tha avokati Steven Davidson. “Përpos faktit që është bërë objekt talljeje ai shqetësohet ngaqë nuk ka më mjete financiare për të siguruar familjen e tij.Eshtë një moment jashtëzakonisht i vështirë për ta. Nuk duan asgjë më shumë se e gjithë kjo histori të marrë fund”.
Policia tha se kanë një video të të gjithë incidentit që ndodhi në 8 shkurt, pasi Nicaj hyri me çelës në apartamentin e tij që ekish dhënë me qera. Ngaqë qiraxhiu kishte kohë që dyshonte se dikush I hynte në shtëpi, kishte vendosur të instalonte kamera të vogla. Avokati Davidson e mohon që klienti I tij përdhunoi qenin. Ai sqaroi se as klienti i vet dhe as ai, nuk e kishin parë akoma videon që policia duhet akoma ta bëjë publike. Nicaj u lirua pasi pagoi një garanci prej 100 mijë dollarësh dhe pritet të dalë para gjykatësve në 6 mars.
Marre nga The Journal News

[Neferta]

Dekadenca e garantuar
Albin Kurti
Qeveria e Kosovës po i ndihmon Serbisë që ajo ta fitojë statusin e vendit kandidat për në BE më shumë sesa që këtë gjë po e bën vetë Qeveria e Serbisë. Në Beograd mbizotëron diskursi publik i politikanëve atje që thonë se nuk e japin Kosovën, ndërkohë që e duan BE-në. Përmes koncesioneve të vazhdueshme Qeveria e Kosovës po ia mban gjallë shpresat Serbisë që mund të forcohet brenda Kosovës pa e rrezikuar udhëtimin drejt BE-së.



Në anën tjetër, Gjermania po e ndihmon Kosovën karshi Serbisë dhe situatës në veri të vendit tonë më shumë sesa që këtë gjë po e bën vetë Qeveria e Kosovës. Sa për Qeverinë e Kosovës, Serbia tashmë do ta kishte të fituar statusin e vendit kandidat për në BE, ndërsa kufijtë veriorë të Kosovës s’do të ishin aty as formalisht. Megjithatë, shtetet e tjera nuk mund të mbajnë tepër gjatë qëndrim më të avansuar për Kosovën sesa që Kosova mban për veten e saj. Nga shtetet kryesore të BE-së, Gjermania tashmë ka nisur të ndjehet e vetmuar.

Kompromisin e radhës ndaj Serbisë e paralajmëroi kryeministri i Kosovës personalisht. Do të na ndërrohet emri sepse do të largohet fjala ‘Republikë’ nga emërtimi i shtetit, kurse shtetësia e Kosovës do të shfaqet e kontestuar në fusnotë. Ky kompromis nuk e bën vetëm përmbledhjen e koncesioneve të tetë raundeve të zëvendëskryeministres Edita Tahiri përgjatë vitit 2011 në dialogun e Brukselit me Serbinë. Ky kompromis i tejkalon të gjitha ato duke hapur rrugë për koncesione të reja drejt kompromiseve të tjera. Bëhet fjalë për lëshime pe që nuk e ndërpresin zinxhirin e lëshimeve pe. Përkundrazi: këto koncesione thelbësore shndërrohen në garanci të dominimit të koncesionit si koncept (që mandej rregullisht mishërohet konkretisht).

Ankesat e ndryshme që vetëm Serbia po përfiton kurse Kosova asgjë, vijnë nga një keqkuptim elementar. Së pari, nuk mund të ketë përfitime për Kosovën përderisa bisedimet me Serbinë zhvillohen pa kushte për Serbinë dhe për çështje të brendshme të Kosovës. Së dyti, koniunktura udhëheqëse në pushtet në Kosovë nuk ka hyrë në këto bisedime sepse ka hall Kosovën, por për shkak se ka hall veten e saj. Fundja, kjo koniunkturë është ngjitur lart (në pushtet) duke e futur Kosovën (si shtet) në pazar dhe pastaj duke e zbritur aty pazarin. Është ky model dekadent që është instaluar në Kosovën e pasluftës dhe i cili e imponon konkurrencën negative politike e partiake: kush përkulet më shumë, ngjitet më lart; kush e zbret Kosovën, arrin ta lartësojë veten.

Me fusnotë në emrin e shtetit tonë dhe pa fjalën Republikë në të, përfundimisht po legjitimohet mosnjohja e pavarësisë së Kosovës nga mosnjohësit e saj. Teorikisht mund të imagjinohet se kushdo do të mund ta bënte këtë gjë. Por, vetëm për njërën instancë të mundshme është e paparamendueshme që të bënte këso legjitimimi. Është kjo Qeveria e Kosovës, qeveria e shtetit që po e pëson këtë degjenerim. Pikërisht ajo (na) e bëri këtë shkallnim. Mbase, realiteti është gjëja më fantastike, ashtu siç thoshte Jorge Luis Borgesi.

Kryeministri i Kosovës hoqi dorë nga Republika. Statusi i Kosovës po bëhet sërish i papërcaktuar. Dialogu i Brukselit në vitin 2011 po na kthen te negociatat e Vjenës të vitit 2006. Fusnota s’ka të bëjë me emrin ose emërtimin por me cilësinë e rregullimit juridiko-kushtetues të Kosovës. Qeveria e Serbisë po propozon plane shumëpikëshe për Kosovën. Ajo thotë se i ka përgatitur pesë alternativa për emrin e Kosovës. S’ka mundur të jetë ndryshe përderisa Serbia u legjitimua edhe njëherë si hisedare në Kosovë, si faktor që na paska të drejtë të pyetet për Kosovën. Vetë pranimi i dialogut me Serbinë edhe e ka mundësuar, edhe e ka kushtëzuar këtë gjë.

Tash, prej Kosovës kërkohet që t’i propozojë edhe ajo solucionet e saj për veten e saj! Këto propozime do të ndodhen karshi propozimeve të Serbisë dhe në të njëjtin kontekst me to. Në mënyrë që mandej të gjenden mese të arta të pozicioneve të palëve për njërën prej palëve (që jemi ne). Gjithçka duket se i përngjan asaj situatës tragjikomike ku një person, teksa i afrohet tjetrit, i thotë: “Unë dua të ta thyej këmbën ty. Cila është alternativa jote?”. E ky tjetri hutohet, harron të ngrihet në këmbë e t’i thotë: “Alternativa ime është të mos ma thyesh këmbën”.

[Naki]

“Ju nuk e dini”!


Beqë Cufaj
I emocionuar mbase pse ishte kthyer në një vend ku vetë kishte punuar për vite të tëra (American Academy) por edhe më tepër për faktin që fliste para sallës së mbushur plot e përplot, buldozeri i diplomacisë amerikane Richard Holbrook, dikund para 7- 8 vjetësh pranë liqenit Wansee në afërsi të Berlinit - pikërisht aty pra ku ishin qëndisur planet për Holokaustin, pas ligjëratës për punën e tij si diplomat... në një pyetje nëse ishte penduar për ndonjë gabim në punën e tij të, pasi u mendua paksa... u përgjigj me fjalët: “Po, jam penduar me një gabim në Dayton. Jo me planin, sepse plani ishte e vetmja rrugë e mundshme për ta ndalur atë tmerr. Por, ajo që s’ia fali vetes është se si pranova para Milosheviqit e Karaxhiqit, që zonat serbe t’i quanim “Republika Srpska”.
Edhe sot e kësaj dite, edhe në këtë çast, sa herë mendoj për atë lëshim çmendem nga hidhërimi dhe pendimi... Sepse e dini, në Ballkan, njerëzit mund t’i lini edhe pa bukë e ujë... por t’u merrni apo jepni “Republika”... është diçka më shumë se emocionale!...”.
Këto fjalë të Holbrookut do të duhej t’i mendojmë sot e këto ditë kur shohim se çfarë me Republikën (apo thënë edhe më mirë) ish-Republikën e Kosovës ndodhi e po ndodh. Në morinë e krahasimeve dhe shembujve pse Hashim Thaçi ka gabuar e ka shkalluar, ka tradhtuar e poshtëruar, s’ka dyshim që edhe ky i “Republika Srpska”-s do të duhej të na sillte te një fakt sado i dhembshëm aq edhe i vërtetë: me gjak dhe luftë, agresion dhe vrasje - fitohet Republika. Kështu kanë bërë fqinjët serbë.
Dhe janë po këta serbë që shtetit të Kosovës ia bënë jetën e vështirë dhe tashti, menjëherë pas katër vjetësh Republike e Pavarësie, arritën atë që askush nuk do të mund ta imagjinonte: t’ia heqin Kosovës Republikën, e bile bile edhe të varin fusnota këmbëve e qafës së saj.
Edhe një dilemë e frikshme: nëse Kosova e paska fusnotën për “takime rajonale”... kush dhe si nuk na garanton që ajo fusnotë nuk do shfaqet edhe në takime të cilat do mbahen në Uashington, Berlin, Paris, Londër e të mos flasim për vende tjera.
Natyrisht, që do shfaqet ajo fusnotë dhe do hiqet Republika, sepse në shumicën e rasteve edhe Serbia edhe fqinjët do jenë aty, ku do të jemi edhe ne. Enver Hoxhaj t’ua përgatitë diplomatëve të tij qaforet me 1244! Sepse aty ku ai i ka ata - do t’i ketë edhe serbët që do kërkojnë 1244!
Pa radhitur këtu morinë e mungesave tjera që Kosova NUK merr si shpërblim për këtë pabesi të Thaçit dhe kryekëput Thaçit... s’ka njohje nga pesëshja e BE-së, s’ka anëtarësim në OKB, s’ka anëtarësim në FIFA, UEFA etj. etj. etj.
Pyetjes pse Thaçi e bëri një gjë të tillë tashmë i jemi përgjigjur të gjithë dhe e dimë: ta shpëtojë shpirtin (edhe ashtu të shitur) nga hetimet, keqqeverisja, rrëshqitja e shpejtë. Teorisë së konspiracionit që amerikanët e gjermanët duan ta dobësojnë atë me këtë hap... nuk duhet besuar sepse Thaçin nuk mund ta shpëtojë as vetë Thaçi.
Ky njeri është thjesht një aksident në historinë e re dhe politikën e shqiptarëve të Kosovës. Vendin e ka ku të dojë ai, por jo aty ku është. Ata "ministra" të tij që janë skaj tij sot - do të duhej të turpërohen kë e kanë shef.
Gjëja më e rëndë që Kosovës po i ndodh me këtë “po” është se po prishet Pako e Ahtisaarit, po zhvlerësohet shtetësia dhe po Tajvanizohet e Maqedonizohet Kosova. Pa përmendur këtu korrupsionin, krimin, keqmenaxhimin etj. etj. të Thaçit e kompanisë së tij te të cilat edhe duhet gjetur gjeneza e këtij hapi tragjik.
Është perverze kur dikush akuzon opozitën për “gjuhën” e saj - siç bënin njerëz të Thaçit dje në medie. Kosova s’ka opozitë - e aq më pak Qeveri. Ose, në këtë lëshim të Thaçit opozitë është dhe do jetë çdo qytetar i këtij vendi dhe kjo punë do ta ketë një bisht. Apo t’i harrojmë ato se çfarë Holbroooke thoshte në Wansee para 7-8 vjetësh...
Le t’ia shtojmë edhe një fakt skanimit të situatës sot - rrëfimin e Havelit në Columbia, në vitin 2006. Vizionari i madh thoshte: "Si disident që isha, jo rrallë vizitohesha nga gazetarë perëndimorë...dhe ata më pyesnin: -"Cili është kuptimi i kësaj që po bëni? Nuk keni as edhe një shans të fitoni apo keni rezultate, sepse jeni një grup i vogël dhe si mund ta ndryshoni tërë këtë sistem të madh?".
Ose shtonin "Ku janë ata miliona punëtorë të cilët do të duhej t'iu përkahnin juve?". Dhe gjithmonë u përgjigjesha: "Keni kujdes: diçka po ndodh përfundi sipërfaqes. Ju nuk e dini këtë por një ditë do të mund të jeni shumë, shumë të befasuar". Dhe vërtet - ju nuk e dini. Ose po bëheni që s’e dini!

[sherri]

Azem Syla mori qindra mija franga, i bindur se i takonin

Bernë, 27 shkurt – Mbi 16 vjet Zvicra i ka përkrahur financiarisht Azem Sylën
dhe familjen e tij. Sot refugjati i dikurshëm është anëtar i Kuvendit të Kosovës. Megjithatë, Syla kërkon që Zvicra edhe më tutje të mbulojë shpenzimet e tij të jetesës dhe të mbajë lejeqëndrimin C. Po ashtu ai refuzon t’i kthejë kontributet financiare që i ka marrë në formë të pensionit. Dy procedura gjyqësore janë duke u zhvilluar, ka konfirmuar avokati i Sylës për “SonntagsZeitung”.

Syla nuk ka punuar kurrë në Zvicër. Pasi mori ndihma sociale, ai nga viti 2002 mori një pension, sepse gjoja ishte 100 për qind invalid për arsye psikike. Pasi “SonntagsZeitung” në janar 2011 kishte njoftuar se Syla ende e ka lejeqëndrimin C, kantoni i Solothurnit më 1 shkurt 2011 i ndërpreu pagesat. Deri atëherë ai kishte marrë 426 mijë franga. Syla nuk e pranon ndërprerjen e pagesave, ai dëshiron të marrë edhe më tutje pension. Për këtë duhet të vendosë gjykata e çështjeve të sigurimeve.

Në janar 2012, kantoni i Solothurnit vendosi të kërkonte nga Syla që t’i kthente prapa 190,954 franga që i kishte marrë si pension, pasi këto para i kishte tërhequr pa pasur të drejtë. Edhe këtë ai e kundërshton.

Ky kosovar gjatë gjithë këtyre viteve, kur kinse ishte i paaftë për punë, ishte mjaft aktiv: gjatë luftës së Kosovës 1998/99, ai ishte shef i Shtabit të Përgjithshëm të UÇK-së, mori pjesë në negociatat për paqe në Rambouillet, u bë anëtar i Kryesisë së Partisë Demokratike të Kosovës të kryeministrit Hashim Thaçi dhe ministër i Mbrojtjes në Qeverinë e Përkohshme. Ai kreu studimet në distancë në një universitet privat amerikan dhe në dhjetor 2010 u zgjodh deputet në Parlament. Në webfaqen e Parlamentit të Kosovës figuron kjo adresë e Sylës: Kishnarekë në Kosovën Qendrore.

Por avokati i Sylës thotë se klienti i tij ende banon në kantonin e Solothurnit. Sipas tij, kur kantoni ia ndali pagesat, ai u detyrua që bashkë me gruan e tij të shkonte për të banuar te e bija e tij.

Megjithatë, Syla nuk është i detyruar të heqë të zitë e ullirit. Sipas medieve kosovare, ai para zgjedhjeve ka bërë publike pasurinë e tij: ai merr 12 mijë euro rrogë vjetore si anëtar i Kryesisë së Partisë Demokratike të Kosovës. Rroga mesatare vjetore në Kosovë është 3600 euro. Syla ka deklaruar se shtëpia e tij në Kishnarekë vlen 170 mijë euro, ndërsa në xhirollogari bankare i ka 150 mijë euro. Po ashtu, siç thotë avokati i tij, ai merr rrogë edhe si deputet.

Ish-pjesëtari i UÇK-së, Azem Syla, është famëkeq: sipas raportuesit të Këshillit të Evropës, Dick Marty, ai është i përfshirë në tregtinë e mundshme me organe, të kryer nga njerëz të UÇK-së. Po ashtu edhe një ish-anëtar i shërbimit sekret të UÇK-së SHIK e ka akuzuar atë rëndë. Ish-anëtari i SHIK-ut (fjala është për Nazim Bllacën, v.j.) ka thënë se Syla i takon kuadrit të trupës, e cila pas luftës është angazhuar për interesa të kryeministrit Hashim Thaçi dhe mendohet të ketë vrarë kundërshtarë politikë.

Enti i Migracionit i kantonit të Solothurnit tani dëshiron ta dëbojë Sylën. Deri më tani ai ka kundërshtuar me sukses. Por, më 13 shkurt 2012 ai humbi para Gjykatës Administrative. Në vendimin, të cilin e ka SonntagsZeitung, gjyqtarët flasin qartë: ata thotë se Sylës nuk është dashur t’i jepej lejeqëndrimi C në vitin 1999. Atëbotë ai ishte anëtar i Qeverisë së Përkohshme të Kosovës. Gjyqi shkruan: “Që një ministër i mbrojtjes në detyrë i një vendi të prekur nga lufta parimisht duhet të qëndrojë në vendin e tij, kjo duhet të konsiderohet si e vetëkuptueshme”.

Më tutje gjykatësit theksojnë se Syla “pa asnjë dyshim është në gjendje” të punojë dhe të fitojë para. Duket se ai nga kjo “dëshiron të heqë dorë” dhe “me vite të tëra në mënyrë drastike e ka shfrytëzuar dhe madje keqpërdorur sistemin social të Zvicrës”.

Gjykata Administrative e Solothurnit ka vendosur që Azem Syla ta lëshojë Zvicrën deri më 15 maj 2012. Ende është e hapur nëse ai do të ankohet kundër këtij vendimi gjyqësor.

Në komentin e “SonntagsZeitung” theksohet se Syla e dëmton imazhin e bashkëkombësve të tij të ndershëm

Azem Syla nuk është i vetmi nga kasta drejtuese e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, të cilin Zvicra e ka pranuar si refugjat gjatë viteve 90. Zvicra lejoi që këta aktivistë nga këtu të organizojnë luftën e armatosur në Kosovë. Pas vitit 1999, prijësit e UÇK-së pak a shumë vullnetarisht hoqën dorë nga lejeqëndrimet zvicerane C dhe nga ndihma sociale. Që në vitin 2011, politikani i privilegjuar në Kosovë, Azem Syla, lufton me gjyq kundër ndërprerjes së domosdoshme të ndihmës sociale zvicerane, është diçka e padëgjuar. Me kësi parazitësh socialë Syla e dëmton edhe imazhin e bashkëkombësve të tij në Zvicër.

[Oqeani]

Shemsi Nuhiu (ekstradohet) dergohet ne Serbi !!!!!!!!!!

[Oqeani]

Jade - vertete je "gazetare" !!! Me nderime !

Të ngrihen të gjithë shqiptaret për të kerkuar bashkimin kombëtar
Shkruan: RESHAT BADALLAJ
Opinion nga diaspora
Motorët e makinerisë luftarake që e zotërojnë hegjemonistet sllavojugorë të Ballkanit akoma janë të ndezur dhe të drejtuar me nishan kundër shqiptareve, që janë të paret dhe këmbëkryq në trojet e tyre denbabaden të Arbërit. Pra, në të gjitha trojet ku flitet shqip,sternipat e Car Dushanit, brenda oborrit dhe jashtë gardhit i kane kurdisur bombat me sahat dhe pak gjë mungon që të ndizet fitili.
Rreth e rrotull, për stërnipat e Gjergj Kastriotit po fryenë veriu i sertë dhe po bien këmbanat e mortit. S´do mend se planet për këtë marifet, që do të këtë pasoja të paparashikueshme, gatuan në kuzhinat e Moskes nga tellallët e kishave ortodokese të zhupaneve, vojvodeve dhe heleneve. Evropa shpeshherë po luan bisht dhe ka shumë hise në këtë hile, ndonëse kohëve të fundit i ka "korigjuar" ca gabime të moçme.P o vezhgon nga bregu,sepse ajo vete na ka lenë as në tokë e as në qiell. këtë mesele,ajo po e shfrytezon nga paaftesite dhe përçarjet e "liderve tanë", sipas asaj:"Perça e sondo". Dhe për këtë arsye, me provokimet e tyre ndërsen here pas here bandat kriminale dhe mercenare rusë, për t´iu versulur shqiptareve tamam si llavë ujqish të uritur për vaktin e tyre. Nuk zgjedhin mjete kundër shqiptareve; perdorin sakicë,hanxhar, dajak e hu biki. Perbuzen në baza etnike, vrasin ,dhunojnë, rrahin shtazarakisht,na shajnë në nënë e babë e tej e për tej,kercnohen me gelltitje teritoresh,per therje të foshnjeve në djep e në gji nanash. Oreksi i barkëmdhenjeve sllavojugor nuk ka të ngopur...
Përse po e bëjnë këtë ulkonjat ortodokse? Sepse, mjerisht në nuk kemi lider tamam burrë. Ta zëmë:
Sali Berisha, kryeminister e Shqiperise, u deklarua haptazi, dite me pare, se është KUNDER BASHKIMIT KOMBETAR. Sala i Ramës se veriut, në fillim u lidhe me disa sheik arab,amshur që kishin hallin e ushkurit. në anen tjeter greku kerkon të përbije ujerat tona që e lagin token e etur të ARBËRIT dhe Sala nuk bene as gëk e as mëk. Falangat e Janullutosit,ne pike të drekes futen në Himare, si në tokë babës dhe thonë se kjo eshte greke dhe perdhunosin varret tona. Sala i Rames, kreministër i vendit vetëm bene "dua"...
Edvin Rama,kryetar i Partise Socialiste, çuni i Krista Rames, fare nuk ka hallin e vatanit. I shkreti ka halli se si ta largoj nga pushteti, burrin e kanunit,Salën. Ca parti tjera të vogla, që nuk e mbushin asnjë autobuz me anëtarë, mblidhen njëherë në gjashte muaj,per ta lagur fytin me raki Skrapari dhe duke bere gosti me def e me violinë dhe duke i dhene zor fytit me kengen labe eeeeeeeeeeeee
Po Çamerinë! Çamerinë nuk guxojne të zene n´goje!?
Ne Kosovë, Hashim Thaci, kryeministër e Republikës së Kosovës, Hashim Aga i Drenices, nga një malok u bë shumë degjueshëm ndaj faktorit ndërkombëtar, tamam si nje pule në shi. Ata, të huajt,kur të dojne i´a ngrehin veshin si çyraves dhe nuk bënë ze a i dhemb, a si dhemb. Mitrovica e veriut, toka Dardane ka mbetur e huaja. Hashim Aga, i beri ca poteza, në kordinim me Nderkombetaret dhe shkijet,sic u shprehte Gjergj Fishta,vetem sa për t´i hedhur pluhur syve popllit në pike të dites. Por, Hashim Thacin,tani për tani askush nuk mund ta largoj nga shkami,sepse e thirri e Amerik Xh. Bajden de i tha:Gatitu! Ti, je XHORXH Washingtoni i Kosoves dhe kush ta terbullon ujin, ka për të perballur me Hagen, ja me Eulexin... Por,populli bene cdo gje...
AAK-ja kryetarin e vet Ramush Hajradinajn e ka në Hagë. Kryetari nga Haga here pas here u dergon "selam" anetareve të saj. Pra, AAK-ja e ka hallin se si ta nxjerre Rambon nga "hapsanja"...
Isa Mustafa, krytari i LDK-es, as që e ka ndrmend Bashkimin Kombetar. Largqofte! Primare për Isen, që akoma e ka nostalgji stafeten e Titos, hallin e ka se si ta ruaj karriken nga Fatmiri i Llapit dhe frymën e Ibrahim Rugoves...
Ne Mal të Zi, malazezet edhe Flamurin KUQEZI po i´a ndalojne malesoreve në dasem e çati,bile edhe këngët kresnike të lashtesise...
Ne Maqedoni para ca ditesh plasi sherri. Provokim i ndersyere nga Beogradi. I preku shqiptaret në palcë. Aty ku janë me të ndishem.Ne femije dhe në BAJRAK. Al iAhmeti, beri kurore martese me sllavomaqedonet dhe akoma e ka bute fotelen. Menduh Thaci, ka nje halle tjeter shume interesant, se si ju duket mjekra para kamerave telivizive...
Pra lideret tane, që tashme u ka daluroja po veprojne sipas:"TAMBOLLI PO DIGJET,KURVA PO KRIHET"
Është koha e fundit që në shqiptaret ta zgjedhim një lider që interesat kombëtare i ve mbi interesat personale dhe se me 28 nëntor 2012, të na prij në ballë dhe të kërkojmë bashkimin kombëtar. Zotin dorëzan!