"Brejtja e Ndërgjegjies"-Denimi më i rënd për njeriun?!

[lyra2]

Ndërgjegja e pastër është jastëku më i mirë.

[Linka_pz]

Une per vete nese shof qe kam bere ndonje gabim apo nuk kam vepruar drejt, me bren ndergjegjja edhe shume bile, edhe pse sot rralle here hasemi me njerez te ndergjegjshem , apo qe i bren ndergjegjja.

Edhe pse sot pendimi apo brejtja merret (eshte )gjeja me e pa vlere ne bote.

Remorse is the echo of a lost virtue

[Arkza]

Postimi origjinal është bërë nga Linka_pz

Une per vete nese shof qe kam bere ndonje gabim apo nuk kam vepruar drejt, me bren ndergjegjja edhe shume bile, edhe pse sot rralle here hasemi me njerez te ndergjegjshem , apo qe i bren ndergjegjja.

Edhe pse sot pendimi apo brejtja merret (eshte )gjeja me e pa vlere ne bote.

Remorse is the echo of a lost virtue

Pajtohem me ty Linka Plotsisht se keshtu edhe une jam

[Pupi]

Temë e rëndë kjo more njerz.
Lexova qe nga fillimi, sa shumë ishte folur e përfolur, definicione të bukura lidhur me NDËRGJEGJIEN.
Karekteristik ishte se askush nuk kishte dhënë, ama asnjë shembull më të voglin të tijë personal(edhe pse anonym)Dilka se të gjithë, aqë të ndërgjegjshëm qenkemi?!

,,Vetëm njeriu i fort thotë/fletë të vërtetën"

Kujtoj një rast nga një i njohur.

Meq gurbeti e kishte katandisur jasht Kosovës, që nga vitet e 90-ta, Ai qëlloj në Kosovë mu atë kohë kur krisi lufta në Kosovë, pikërisht ngjarja në Prekaz me Familjen e Jasharajve.
Në Kosovë, vendlindjen e tijë, ai ishte detyruar të hynte me Vizë turistike të kufizuar me një muaj.
Dhe mu atë ditë, pa pritur e kujtuar, bile ende pa e ditur mirë se çkishte ndodhur, ai qëlloi në autobus kur politeska serbe veq kishte filluar shtetërrethimet anembanë Kosovës.
Ndante të gjithë meshkujt nga autobusi, e disa edhe i ndalte.
Personi në fjalë ishte friguar aq shumë atë ditë, sa që kishte pranuar që si intereson se çfar ndodhë këtu, unë jam vetëm si turist. as nuk e kishte parë, e as dëgjuar kush. Shkijet e kishin lëshuar, me kusht që ta lëshoj Kosovën mbrenda 24 Orëve. Kishte marruar arratin përmes shqipëris dhe nga atje kishte ikur për në shtetin ku jetonte tanimë.
NDERGJEGJIA, duket ta kishte brerë aq shumë për fjalët e thëna sa që kurrë nuk u bë rehat/qetësua.
Kur krisi lufta frontale pak më vonë, nuk pati njeri që ta ndalte për të mos marrur pjes aktive(Edhe pse kishte ndihmuar materialisht shumë).
Kishte patur fatin ti shpëtoj luftes me ca plagë të lehta, dhe duket ta kishte qetsuar kjo pakë, por jo krejtësisht.
Një gjë dijë, qe qysh nga ajo ditë ai njeri i ka shpallur luft personale serbis!