Nezir Myrta - Buzëqeshjet E Lirisë

[Odise@]

Nezir Myrta / UJËRAT E ZEZA




merre veten me të mirë
zakonisht thonë ata që mbysin
vetveten nga xhelozia -

nuk donë që edhe dikush
të bëhet katil i vetvetes

qyteti i ri i fjalës
po ndërtohet -
po kanalet e ujërave të zeza
të qytetit të vjetër
mund të kene shpërthyer dikund
nga erozioni e oksidimi e shtërzimi
i legurave metalike bel ame

merr kohë -
derisa të largohen duhmat

veç mos ta njollosin
fjalën -
ujërat e zeza

don mund e kohë -
te pastrohet themeli
i qytetit te fjalës!

[LABI]

Arti shkenca kultura s'i duron dote barrierat te cfaredo lloj cofshin ato .
Nese doni t'sjellni diq edukative , informuese per lexuesin e ketij reportuari ne forme leksikoni atehere , urdheroni iniconi tema te reja ... keshtu qe mos shpenzoni s'koti energji dhe mos denigroni rubrikat dhe temat me bastardime .

flm per mirekuptim !

[>>{SpOnGeBoB}<<]

Postimi origjinal është bërë nga LABI

Arti shkenca kultura s'i duron dote barrierat te cfaredo lloj cofshin ato .
Nese doni t'sjellni diq edukative , informuese per lexuesin e ketij reportuari ne forme leksikoni atehere , urdheroni iniconi tema te reja ... keshtu qe mos shpenzoni s'koti energji dhe mos denigroni rubrikat dhe temat me bastardime .

flm per mirekuptim !

shife mara ku naj paska shlye qeky LABI postimat. Ani qe i paska hjeken po a nuk bani pa shkrue qasishna definiciona. Kallezo ja kom fshie per qita, per qita e per qita.

E pse be na me qelen tema te reja ku kem tu diskutue qysh osht mas miri. Ev shoq qita as per kulture as per kugjo nuk te lajne me diskutue.

[Odise@]

Nezir Myrta / MAJA E DASHURISË


Një det ndjenjash -
një ndjenje detra
nga një zemër e thjeshtë
me moton lakonike:

Njëherë u linde!
Njëherë dashuro!
Njëherë vdis!

Veti Shqiponje!
E Perëndishme!

Heret -

ndjehet dashuria
gjithmonë heret

vonë -

ndjehet ndamja
gjithmonë vonë!

Vdekja gjithmonë ndjehet vonë!

Në dyluftim -
Veç poezia e mbytë vdekjen

Ajo mbetet e pavdekshme!

Mos i digj gishtat në zemër të zjarrtë
Ruaje trupin ruaje Jetën

Jeta Madhështore
vlenë ma shumë se dashuria
sepse poeti tha: për dashuri japi jetën
e për atdhe edhe dashurinë!

Ruaje dashurinë ta japesh për Atdhe!
E bëre Atdhedashuri!

Nëse don të jetosh përgjithmonë

se shumëherë nuk dihet -
a është djalli pjellë e njeriut
apo njeriu pjellë e djallit!

Kujto se -
atdhedashuria

MAJA E DaSHURISË!

[Odise@]

Nezir Myrta / QE ANTIKA




Një puhizë lehtë frynë prej tejantike,
gjithçka më spjegon se ç'po ndodh -
brënda gufon një dallgë tejoqeanike;
shpirtat e trazuar kahdo i ka lodhë.

Disa e shohin vetëm një degë lisin,
që rri në hava dhe lëkundet në erë -
trungun s'ia shohin as n'maje plisin,
germa kote thurin edhe disa tjerë.

Gërmon gjoja thellë për një fosile,
çohet edhe bie ushtar i dorëzuar -
shtërzon se gjoja ajo paska hile -
që s'po i bijka ashtit tij të dërmuar!

Ashti i fosiles është një asht vigani,
që në zemër kish një det plot tallaze -
e ka ndrydhur koha e ka shtyp tirani!
Antika i rri n'gjunj gjamë plot maraze.

Çohen disa që s'ia dijnë as nishanin,
gjoja po i ngjasin për qiell e për tokë -
gjak i përdhosur që ka shitë vatanin -
hartë shkrum humbë pashënjepadokë!

Dikush dënesë si i vdekuri prej urie,
shpurdh si kukuth zërin plot me vaje -
pa asnjë pikë gjaku të asaj historie,
don ta shohu lisin mu deri në maje!

Mu aty ku dielli ishte në flamur -
Emri i trojeve trime emër i përdhosur.
Ngrehu gjamë gjaku shpërthe n'gur!
Dallga n'damarë kurr s'mu ka sosur!

Mos shih anash kudo vajin e qyqeve,
Lekët janë shpëtimi Pellgasët Lelek -
Rrethimin e çanë shpërthimi Shqipeve!
Që lë me sy hapur monstrat plot lek.

Leka i Madh bëri botën sa një gogël,
Kush është gjak i tij le ta vërtetojë -
Aty ku vijojë fjalën dje Ai Leka i Vogël,
Aty vet illiriku dje e sot të dëshmojë!

Në hallka të këputura dridhet historia,
Shqipja prapa yjeve si rrin e mbuluar -
N'përbirim sferash që i dredh dinakëria.
Shqipja n'ballë luftrash prore ka valuar!

[Odise@]

Nezir Myrta / PROVË




Nuk janë bij të shqipes -
ata që s'e kanë zemrën shqiponje
vetiu humbin e treten në mashtrime të botës

nuk janë bij të shqipes -
ata mohojnë Gjuhën e Të Parëve

zogjëve të qyqes -
iu duken ma të bukura krrokamat e korbave

nuk janë bij të shqipes -
ata që harrojnë gjëmimin e gjoksit të Mic Sokolit
- mbi topa sulltanësh

ata që harrojnë Shkambin Jakup Ferri -
me Shtat plagë mbshtetë për shkamb

ata që harrojnë Oso Kuken -
nën të cilin ecën kuk bjeshkët e lame n'gjak

ata që harrojnë Elez Isufin -
Epikë e tymosur në shkambij në Radikë

ata që harrojnë Çerçiz Topullin -
O do t'ju skuqë ore me boje në kala

ata që harrojnë Isa Boletinin -
që nënshkroi Shqipninë me grykë koburje

ata që harrojnë Tahir Mehen -
tu i shpua kodrat e hekurta e korbat e çelikt

ata që nuk vizitojnë Shtatoren Adem Jashari e
Kullën e Ramush Haradinajt Flamur!

Nuk janë bij të shqipes -
ata që harrojnë vrullin e luftës çlirimtare
nga Janina e deri tek eshtrat tonë të dhëmbshën në Tivar!

Nuk janë bij të shqipes -
ata që s'e kanë zemrën shqiponje!

[Zeqiri]

Nezir Myrta

Burrit të dheut

Titos-me rastin e tetëdhjetë vjetorit të lindjes

Në rrugën tonë të shtruar me eshtra martirësh

E të rime me djersë,gjak e krajata...

Në rrugën tonë,Ti,fuqi të reja ngjesh


Dhe çel horizonte,ndrit si meteor...

Me Ty u hap qielli,u fashit shtërngata-

O Burr i Dheut me fatin tonë në dorë!


Për Ty-me flakë në zemër

Që vigan qëndron mbi kohra të vjetura

Dhe rrit ata gjer dje të paemër;

Për Ty-me mëngë të përvjetura;

Për atë Fuqi jete që na bashkon-

Orfeu i ri,sot,në liri të këndon

(Nezir Myrta,botuar në JETA E RE nr.3-maj-qershor-viti XXIV,faqe 393)



Ja ky Nezir Myrta sa me zell i ka shkruar Titos ne ish Jugosllavi e tani paraqitet patriot

[Odise@]

Nezir Myrta / KU JANË POETËT


O poetët janë gjithkund e gjithkah
burime të gjalla që rrjedhin ujë akull,
vërejnë shushunjat që dolen në gjah
e mbesin si klysh udhës ngrirë shakull!

Poetët janë gjihtkund e gjithkah
kudo kopshteve majave shkollave,
vështrojnë ata që drdhin vrer n'pah
e vet e pinë mu si lëngun e mollave!

Poetucat shterruan derdhin veç fjalë
si struca në zall qesin kokën jashtë -
në secilen fjalë skelet kanë një halë
përbihen qitje si për zorrë t'trashtë!

O poetët janë gjithkund e gjithkah
në etër nëntokë nënujra e mbiyje -
te gurtë e varreve e në shkreptima
rrufeshë të skuqura dhe i lidhin nyje!

S'shtërzejnë gjakush majesili poshtë
shkrepin shkëndia t'lashta mijavjeçe -
nuk janë sikur kallami zemërshoshtë
flakadaj i binë trup edhe udhës leqe!

Poetët nuk vdesin pse nuk shkruajnë
kur burimi n'shpirt çdo kohë pret gufim,
vdesin poetucët që bishtat iu kruajnë
në fjalë ecin caca e kujtojnë fluturim...!

Poetët janë gjallë gjithkund e gjithkah
n'përkundje djepi e maje krateri vullkan;
edhe maje plumbi rrinë me plumb n'krah
aty përbirohet si pika e lotit për vatan!

Nuk mund t'i gjejsh poetët aty ku ti don
me hapin e vockël që thurë veç fjalëgoje.
Ai që Drillon uragan veç me hukamë krijon
Ai që krijoi mu nga pelimi mjaltin në hoje!

Poetët janë gjallë gjithkund e gjithkah
edhe kur trupat si lëvozhga iu varrosen,
O vargjet poetike iu rrinë kurorë në krah
Bukuritë nuk vdesin as kurr nuk sosen !

Nëse t'i shohësh poetët malli të mori
Ata diellor mund t'i shohesh nga larg;
i sheh veç ai që zjarr nga zemra nxori
vetëm ai që lindet e vdes për një varg!

Gjama e Orës së Maleve jo veç oshtimë
po gjamën e kthen në melodi gitareje -
ai që shpirtin gastartë e then copegrimë
ai zemrën e ka zi pa asnjë xixë hareje!

Poetët janë gjallë gjithkund e gjithkah
aureola duken me yllësitë e tyre rreth;
trupojnë edhe ëndrra mos me pasë kah
qëndrojnë lartë e nuk binë si një gjeth!

(03.12.09)