Purhajr Hashuret!

[Neferta]

Postimi origjinal është bërë nga Alima

...


Nuk po mundem me i ra ne fije , a nime nuk po kuptojn do do , a po shtihohen !?


Daudi alejhiselam ishte musliman ( monoteist ) ... , si dhe te gjithe tjeret para dhe pas tij , deri te Muhamedi paqa dhe meshira e Allahut qofte mbi te ! ... e se njerezit e kan deviju pastai , ata ( te derguarit) nuk kane faj !



.

Shum te fameneres se pak e kam ditur qe jena vllazni arab e qifut po kerkush nuk e besonte pra prej sotit nuk kan dallim as ahmadinexhadi as Asadi as Baraku......

[Alima]

Postimi origjinal është bërë nga Neferta

Shum te fameneres se pak e kam ditur qe jena vllazni arab e qifut po kerkush nuk e besonte pra prej sotit nuk kan dallim as ahmadinexhadi as Asadi as Baraku......

...

jemi vllazni , jemi ...ama jemi leqit prej se do ( si shume ) e kane dallashit udhen !


.

[premium]

Postimi origjinal është bërë nga GURI SYLAJ

premium spjegona kete shkrim pak me mire, te lutem.

Sevap "ka" ,ne thojza, i bjen qe nuk ka!
Xhynahe nuk ka ,pa thojza, i bjen qe nuk ka !
Po ,te Allahu, ka shperblim !!!?
E ME CKA SHPERBLEN ALLAHU ??

Ti si mundesh me spjegu që sevape nuk ka
si mundesh me vertetu që shpërblim nga Zoti nuk ka

në thojza i vura për me vulos se ka sevap ka edhe shperblim .

shperblimi mundet me qenë në diten e gjykimit , per lehtesimet e mëkateve,
atje nuk ka intervencë per shpërblime me fitu tilivizorin ,apo tranzistorin :)

mësë miri IMADHI ZOT din .

[Zero Cool]

Dita e Ashures, bektashinjtë në festë



Qindra besimtarë bektashianë në Kryegjyshatën Botërore Bektashiane në Tiranë kremtuan dje Ditën e Ashures, që festohet në ditën e 11-të të muajit Muharrem, sipas kalendarit hënor. Ajo përkujton zinë e 72 dëshmorëve të Qerbelasë. Dita e Ashures, së bashku me festën e Sulltan Nevruzit, cilësohen si dy nga ditët më të rëndësishme të besimit bektashian.
Me rastin e kësaj dite, kryegjyshi i Kryegjyshatës Botërore Bektashiane, Baba Reshat Bardhi, mëngjesin e djeshëm dërgoi lutjet e tij për të gjithë besimtarët kudo që janë. "O Zot i madh pranoi këto lutje, për nderimet që treguan dëshmorët e Qerbelasë, bekoi të gjithë njerëzit e mirë dhe të urtë që me metodat e tyre punojnë dhe sakrifikojnë për shoqërinë e tyre dhe ndjekin rrugën e përsosjes për t‘u afruar te Zoti i madhërishëm", u shpreh ai. Një mesazh të veçantë Baba Reshat Bardhi u dërgoi të rinjve shqiptarë, me urimin "që të gjithë të rinjtë që jetojnë jashtë vendit të kthehen në tokën e tyre, të punojnë dhe të kontribuojnë në mirësi dhe përparim". Kryeministri Sali Berisha ka uruar dje besimtarët bektashinj në Selinë e Shenjtë të Kryegjyshatës Botërore në Tiranë. "Uroj të gjithë bektashinjtë shqiptarë, të gjithë besimtarët shqiptarë, në këtë ditë të bardhë, ditë të madhe, ditë të shenjtë, siç është Dita e Ashures. Ju uroj këtë ditë bektashinjve, të cilët, pas besimit te Zoti, virtytin më të madh kanë shpirtmadhësinë e tyre, tolerancën, mirëkuptimin dhe frymën e pafundme njerëzore. Le të jetë kjo ditë dhe ky vit, viti më i mirë për bektashinjtë shqiptarë dhe për të gjithë shqiptarët", u shpreh Kryeministri në urimin e tij. Urime në këtë ditë të shënuar për besimtarët bektashinj ka bërë edhe kryetari i PSSH-së, Edi Rama.

Menjëherë pas 10 ditëve të Matemit (agjërimi bektashian), në përkujtim të dëshmorëve të Qerbelasë, në krye me nipin e profetit Muhamed të madhin Imam Hysen, një natë përpara përgatitet ëmbëlsira e ashures, me grurë dhe fruta të ndryshme.

[Alima]

Postimi origjinal është bërë nga Zero Cool

Dita e Ashures, bektashinjtë në festë


Menjëherë pas 10 ditëve të Matemit (agjërimi bektashian), në përkujtim të dëshmorëve të Qerbelasë, në krye me nipin e profetit Muhamed të madhin Imam Hysen, një natë përpara përgatitet ëmbëlsira e ashures, me grurë dhe fruta të ndryshme.

...

ata tjetrit nuk e lexova , do e lexoi !


fute tani mire ne laborator edhe qeta qe citova ...

agjerim per perkujtim deshmoreve .... agjerimi behet per perkujtim Krijuesin dhe te mirat e Tij !

kjo ke njo , e dyta :


po festoikan tuj hanger grur ( ani me dite me zi , e han njeri ni tengjere dej ti fryhet plonci ) ... e çka o njo e mire e Zotit si gezim e fest qe e ka mbyte ne tradheti Huseinin nipin e Muhamedit alejhi selam , pasi e kane ba vehten kreht gjake me kamgji !


hajt tregom çfar logjike po sheh qetu !?


.

[Neferta]

Postimi origjinal është bërë nga Alima

...

jemi vllazni , jemi ...ama jemi leqit prej se do ( si shume ) e kane dallashit udhen !


.

Kush ashtu arabet apo jehudet, udhen e Zotit apo udhen personale. Qysh bre eshte kjo pune krejt profetet e botes qenkan heude e me hup udhen ne oborr marre e madhe po a kan lan shenja keta jehud neper libra apo vetem gjuture besojn ,dhe kujt i besojn tani masi nuk besojn ne Krijuesin e vete.

[Alima]

Postimi origjinal është bërë nga Neferta

Kush ashtu arabet abo jehudet, udhen e Zotit apo udhen personale.

...

qe? kush ?

....krejt qata qe e kan humb ... te Zotit , pra !


.

[Zero Cool]

Postimi origjinal është bërë nga Alima

...

ata tjetrit nuk e lexova , do e lexoi !


fute tani mire ne laborator edhe qeta qe citova ...

agjerim per perkujtim deshmoreve .... agjerimi behet per perkujtim Krijuesin dhe te mirat e Tij !

kjo ke njo , e dyta :


po festoikan tuj hanger grur ( ani me dite me zi , e han njeri ni tengjere dej ti fryhet plonci ) ... e çka o njo e mire e Zotit si gezim e fest qe e ka mbyte ne tradheti Huseinin nipin e Muhamedit alejhi selam , pasi e kane ba vehten kreht gjake me kamgji !


hajt tregom çfar logjike po sheh qetu !?


.

Une nuk shoh fare logjike ne islam , mu ky eshte problemi i fese tone

lexo vijimin !

[Zero Cool]

Dita e ashures tek rafidhat



Bismilahi Rrahmani Rrahim


Dita e ashures tek rafidhat


Nëse vdekja e një njeriu nuk do të ishte caktim i Allahut, pavarësisht nga mënyra e vdekjes, padyshim që vdekja e profetëve me në krye Profetin tonë (salallahu alejhi ue selem) do të ishte fatkeqësia më e madhe që ka provuar njerëzimi. Por sado e dhimbshme që është vdekja e njerëzve të tillë të mëdhenj siç ishin të dërguarit e Allahut ajo nuk përbën një rastësi në ligjin e Zotit, përkundrazi një ligj të cilit çdo qenie njerëzore do t’i nënshtrohet. Dhe Allahu i madhëruar mjaft qartë na e tregon këtë ligj hyjnor në librin e Tij kur thotë: Çdo shpirt do ta shijojë vdekjen.[1] Madje Ai i drejtohet edhe vetë Profetit duke i thënë: Sigurisht që ti (o Muhamed) do të vdesësh një ditë e, sigurisht që edhe ata do të vdesin.[2]

Por të jetosh me një njeri që e do së tepërmi për një kohë të gjatë në momentet e humbjes së tij mund ta humbësh toruan, dhe të gjithë e dimë seç ndodhi me sahabet dhe në veçanti me Umerin (radijallahu anhu) kur vdiq Profeti ashtu siç edhe e kujtojmë atë qëndrim sa të mençur aq edhe burrëror të atij njeriu për të cilin i dashuri i Allahut pat thënë: Nëse do kisha marrë prej umetit tim një mik tepër të ngushtë (halil) ai do të qe Ebu Bekri, por miku im i ngushtë është Allahu.[3] Ky qe ai njeri, të cilit rafidhat nuk duan t’ia njohin vlerat, që i përmendi njerëzit nga tronditja e vdekjes së Profetit (salallahu alejhi ue selem) duke u kujtuar atyre fjalët e Allahut: Muhamedi është vetëm i Dërguar, para të cilit ka pasur edhe të dërguar të tjerë. Nëse ai vdes ose vritet, a mos do të ktheheni ju prapa? Kushdo që kthehet prapa, nuk i bën kurrfarë dëmi Allahut. Dhe Allahu do t’i shpërblejë falënderuesit.[4] Dhe njerëzit kur dëgjuan këto fjalë shumë shpejt erdhën në vete. Të tillë ishin besimtarët e parë, jo si shumë prej shiave që akoma edhe sot e kësaj dite mbas qindra vjetësh nuk e kanë marrë veten nga fatkeqësia e martirizimit të Husejnit duke e konsideruar atë gabimisht si fatkeqësinë më të madhe në Islam!

Ja seç thotë Muhamed Ibrahim El-kazuini, një shiitë, në librin e tij të përkthyer në shqip: Masakra e Kerbelasë, fq. 9:

Kjo ditë – dita e Ashurasë- është dita më e dhimbshme në Islam dhe dita më e madhe në historinë e botës. Në këtë ditë u krye masakra më e rreptë e cila nuk gjindet e ngjashme me të në histori. Kjo është dita më e përgjakshme dhe më e lënduara në Islam dhe për myslimanët. Kjo ditë i lotoi sytë dhe do ti lotoi në çdo kohë, në çdo shekull në çdo epokë. Po ashtu kjo ditë ka djegur zemrat me zjarrin e pashuar të hidhërimit.

Subhan Allah! Dita më e dhimbshme, dita më madhe në historinë e botës, maskara më rreptë, dita më e përgjakshme…!

Aliu u vra pabesisht nga Ibn Mulxhim kur ai shkonte në xhami dhe megjithatë kjo nuk qe dhe as që është dita më e dhimbshme! Umeri gjithashtu u vra pabesisht nga dora e një idhujtari (ditë e cila për disa rafidha është festë) dhe përsëri kjo ditë nuk qe më madhja e historisë! Nëse do të kishte ditë më të dhimbshme për historinë e këtij umeti ajo do të ishte dita e vrasjes së Uthmanit. Mënyra sesi ai u vra dhe ngjarjet që rrodhën më pas, madje edhe vetë vrasja e Aliut dhe Husejnit qenë në njëfarë mënyre rrjedhë e pasojave që solli vrasja e Uthmanit. E megjithatë kjo nuk qe dita më trishtuar në historinë e njerëzimit dhe as më e përgjakshmja, Husejni madje ra si dëshmor në fushën e betejës dhe nuk e vra si Uthmani në shtëpi duke lexuar Kuran. Ne nuk i kremtojmë këto ditë sepse feja jonë nuk kremton vdekjet e njerëzve dhe as nuk bën mateme e nuk vë kujë për kë do qoftë, kështu na ka mësuar Profeti ynë dhe ne kështu veprojmë.

Ibn Tejmije duke folur për pozicionin që mbajnë sunnijtë për vdekjen e Husejnit thotë:

Allahu e begatoi atë duke e bërë martirë dhe i poshtëroi ata që e vranë apo ndihmuan në vrasjen e tij, apo edhe u kënaqën me vrasjen e tij. Ai ka pas shembuj të mirë edhe nga martirët e tjerë që qenë para tij. Ai dhe vëllai i tij janë zotërinjtë e të rinjve në Xhenet. Ata qenë rritur në kohën e krenarisë së Islamit dhe nuk patën përfituar nga shpërblimi i hixhretit, xhihadit dhe vuajtjet që hoqi familja e tyre, ndaj dhe Allahu u dhuroi atyre martirizimin për tua plotësuar shpërblimin dhe për tua ngritur gradat. Vdekja e tij qe një fatkeqësi e madhe, por Allahu i madhëruar na ka ligjëruar që në rast fatkeqësish të përkujtojmë Allahun, dhe këtë kur thotë:

Prandaj, përgëzoji të duruarit, të cilët, kur i godet ndonjë fatkeqësi thonë: “Të Allahut jemi dhe vetëm tek Ai do të kthehemi!” Ata do të shpërblehen me bekim dhe mëshirë nga Zoti i tyre; ata janë në rrugën e drejtë![5]

Por fatkeqësi vërtetë e madhe është kur shikon sesi grupe të mëdha njerëzish kudo që gjenden shia copëtohen me thika dhe shpata apo rrahin vetveten në përkujtim të kësaj dite! Dhe sikur të mos mjaftonte kjo ka edhe nga ata që nuk kursejnë as fëmijët e tyre foshnje pa i gjakosur! Dhe për çfarë? Për një krim që nuk e kanë bërë as ata dhe as baballarët e tyre! Po edhe nëse një pjesë e vogël e tyre rrjedhin vërtetë nga ata njerëz që qenë përgjegjës për vrasjen e Husejnit, ç’faj kanë pasardhësit e tyre?! A nuk ngjanë një veprim i tillë me doktrinën e krishterë të trashëgimit të mëkatit që nga Ademi e deri tek njeriu i fundit?! A e harruan këta njerëz që Allahu thotë: Kushdo që bën diçka, punon për vete dhe askush nuk ngarkohet me barrën e tjetrit. [6] Realiteti tregon se po, dhe pikërisht kjo është fatkeqësia më madhe!

Këta njerëz e shohin historinë e Islamit vetëm si një mynxyrë, të mbushur me kremtime vdekjesh dhe fatkeqësish! A thua se ky umet nuk ka pasur preokupim tjetër vetëm se të dhunonte dhe tu bënte padrejtësi Ehli Bejtit! Këta njerëz të çuditshëm nuk paskan pritur tjetër vetëm sa të vdes Profeti për të marrë të drejtën i Kalifatit Aliut e për poshtëruar Fatimen, e për të vrarë Aliun, Hasanin dhe Husejnin…! Fe e mbushur me përkujtime vdekjesh dhe vizita varrezash që çuditërisht kanë sevapin e Haxhit! Njerëz që vetëm vajtojnë dhe çirren tek varri Husejnit, tek varri i Aliut, tek varri Fatimes tek varri Sadikut, tek varri Hatixhes në Mekë, tek varrezat e Bekies në Medine…etj. Kudo që gjenden varreza dhe në to ka njerëz të shenjtë për shiat do të gjesh dikë prej tyre që qan e vajton! Një fe e mbushur me zymtësi, ndaj dhe s’të habit fakti kur sheh se shumë prej tyre e kanë fytyrën të nxirë, fytyra që rrallë buzëqeshin, fytyra që pak ditë të gëzuara kanë parë nga kjo fe! Dhe nuk të habit fakti kur lexon nëpër librat e shiave për ditën kur do të shfaqet Mehdiu i tmerrshëm shiitë, i cili sipas tyre do të ndëshkojë edhe të vdekurit e para qindra viteve të cilët do të ringjallen para Ditës së Kiametit për t’iu marrë hakun e gjithë kësaj mynxyre imagjinare në të cilën jetojnë këta njerëz të lebetitur!

Imagjinoni një njeri të porsa futur në Islam sikur t’i thuhet se shiimzmi me gjithë këto broçkulla është Islami i vërtetë! Çfarë përshtypje do të krijonte ai për Islamin? Për atë Islam për të cilin ne mburremi se ka qenë feja më autentike dhe më e suksesshme, ndërsa për shiat jo! Nëse ka ditë të vitit nga e cila myslimanëve u vjen turp para botës është pikërisht dita e Ashures! Një ditë agjërimi dhe ibadeti dhe jo ditë feste siç mund të thotë ndonjëri, kthehet në një ditë të shëmtuar në një ditë çmendurie masive mes rafidhave! Allahu na ruajt nga mendtë e kokës!

Historia islame ka problemet e veta, ajo ka pas të përpjetat dhe tatëpjetat e saj, gjëra pozitive dhe negative si çdo histori e njerëzimit. Por megjithëkëtë ajo në përgjithësi ka qenë historia më e lavdishme e ndonjë populli, historia e njerëzve më të mirë të ardhur në këtë botë për ta nxjerrë atë nga errësirat në dritë. Kalifati në duart e umevijve ka pasur probleme të shumta, probleme të cilat më pas edhe u bënë shkak për rënien e tij. Por ashtu siç është krim të mbulosh fajet e tyre ashtu është edhe e padrejtë tu mohosh meritat. Një nga meritat e tyre qe se derisa qenë në pushtet tërë tokat e Islamit njihnin një Kalif të vetëm dhe një pushtet të vetëm, gjë që pas rënies së tyre kurrë më nuk u arrit! Ndoshta ndonjëri do të thotë sepse ata ishin më të dhunshëm! Paçka, edhe dhuna nëse ka për qëllim ruajtjen e bashkimit nuk është gjithmonë e keqe, por tejkalimi i saj. Por nuk qe vetëm kjo arsyeja por edhe të tjera që bën të ruhej ky unitet në kohën e tyre, dhe më nga thelbësoret qe fakti se shteti umevij qe shteti i Xhihadit shumë më tepër sesa ata që erdhën më pas, qe shtet i shpatës jo vetëm ndaj të mirëve por edhe ndaj bitatçinjve të të gjitha ngjyrave, shtet që nuk lejonte të lulëzonin heretizmat qofshin këta rafidha apo hauarixh, profetë dhe mehdij të rremë e heretikë të të gjitha ngjyrave. Kush nuk e njeh mirë historinë islame do të më kundërshtoj për këtë gjë! Edhe një meritë tjetër interesante e këtij shteti është se në kohën e tij për afro një shekull (nga v. 41- 139 h) nën sundimin e Islamit u futën territore të gjera dhe tepër të rëndësishme. Po ta krahasojmë këtë me kohën që sunduan abasinjtë (pesë shekuj) apo osmanët (gjashtë shekuj) dhe territoret që ata futën nën sundimin islam del se umevijtë qenë më të suksesshëm në përhapjen e Islamit, duke përjashtuar këtu periudhën profetike dhe atë të katër Kalifëve që padyshim në mënyrë absolute qe më e suksesshmja. E pra kjo meritë rrallë u njihet umevijëve dhe vetëm të këqijat u përmenden, dhe kjo është padrejtësi, e Allahu na mëson të themi të drejtën edhe përkundrejt atyre që nuk i duam.

Këtu më poshtë po paraqes një hartë të përhapjes së Islamit në periudha të ndryshme, ku ajo në jeshile të errët parqet periudhën e Profetit, ajo në ngjyrë ulliri periudhën e katër Kalifëve të drejtë, ajo pak më e hapur periudhën e umevijvë, ajo akoma më e hapur periudhën e abasinjve dhe ajo me të verdhë të osmanëve dhe të tjerë përveç tyre. Harta është marrë nga Atlas tarihul islami (Atlasi i historisë islame) fq. 30-31 harta nr.27 i autorit Dr. Husejn Muenes botim i parë 1987 Kajro.

[Zero Cool]

Kush e vrau Husejnin radijallahu anhu?


Me pak fjalë dhe shkurt Husejnin e vranë ata që u bënë shkaku kryesor për vrasjen e tij dhe ata qenë pa më të voglin dyshim shiat e Kufes. Ata që pretendonin se e donin atë por që e lanë në baltë atëherë kur ai kishte më tepër nevojë, ashtu siç lanë në baltë të atin dhe vëllain e tij dhe ashtu siç do linin më pas edhe nipin e tij Zejdin!

Por për të mos qenë subjektiv në këtë vlerësim do tu citoj këtu vetëm disa tekste nga vetë librat shiitë që të bindeni për këtë që thashë.

Shumë njerëz të afërm dhe miq e këshilluan Husejnin që të mos u besonte letrave që i vinin nga Kufja ku i jepnin besën dhe tregonin besnikëri ndaj tij. Një nga këta qe edhe Muhamed ibn Hanefije, vëllai i tij nga babai kur i tha: O vëllai im! Ti e njeh pabesinë e banorëve të Kufes me babanë dhe vëllanë tënd. Kam frikë se do të gjendesh në njëjtën situatë sikur edhe ata që qenë para teje.[7]

Po kështu poeti i njohur arab El-ferzedek një nga miqtë e Husejnit, kur ai e pyeti për shiat e tij drejtë të cilëve ai po shkonte, El-ferzedeku i tha: Zemrat e tyre janë me ty ndërsa shpatat e tyre kundra teje, dhe çështja do të zbresë prej qiellit dhe Allahu bën çfarë të dojë. Dhe Husejni iu përgjigj: të vërtetën the, Allahut i përket çështja, Ai çdo ditë kryen çështje. Nëse vjen caktimi ashtu siç dëshirojmë do ta falënderojmë Allahun për mirësitë e Tij dhe vetëm Ai na vjen në ndihmë për ta falënderuar. Dhe nëse caktimi vjen ndryshe nga ç’shpresojmë; nuk qëndron larg ai njeri që e ka qëllimin të drejtë dhe devotshmërinë pjesë të tij.[8]

Po ashtu vetë Husejni, gjithmonë sipas librave shiitë tha: O Allah gjyko mes nesh dhe atyre që na ftuan për të na ndihmuar dhe pastaj na vranë![9]

Që ky nuk është vetëm konstatim i ynë këtu po citoj edhe disa shiiitë.

Husejn Korani thotë: Banorët e Kufes nuk u mjaftuan që u ndan nga Imam Husejni por si rezultat i ngjyrimeve të shumta që ata merrnin kaluan në një pozicion të tretë. Filluan duke shkuar për në Kerbela për të luftuar Imam Husejnin alejhi selam. Dhe atje në Kerbela garonin se kush e kush të bënte gjëra që i pëlqenin shejtanit dhe zemëronin Allahun. Për shembull Amr ibn El-haxhaxh që deri dje në Kufe ishte shfaqur si të qe mbrojtësi i nderit të ehli bejtit dhe luftëtar i tyre…i kapërdinë që të gjitha qëndrimet e tij të mëparshme për të arritur deri atje sa të akuzoj Imam Husejnin se ka dalë nga feja, vini re fjalët e tij kur u thotë shokëve të tij: vriteni atë që ka dalë nga feja dhe është ndarë nga xhemati…[10]

Po kështu ky shiitë po aty thotë: Ne do të gjejmë një tjetër qëndrim që tregon për nifakun e banorëve të Kufes. Abdullah ibn Hauzet et-temimi qëndron para imam Husejnit alejhi selam dhe bërtet: a është në mes jush Husejni? Edhe ky njeri qe nga banorët e Kufes, dhe deri dje qe nga shiat (pasuesit) e Aliut alejhi selam, dhe ndoshta ka qenë prej atyre që i patën shkruar imamit… dhe pastaj ai thotë atij: O Husejn të përgëzoj se do të shkosh në zjarr…! (fq.61)

Një tjetër shiitë, Kadhim El-ihsai en-nexhefi thotë: Ushtria e cila doli për të luftuar kundra imam Husejnit alejhi selam përbëhej nga treqind mijë vetë, që të gjithë prej banorëve të Kufes, në mes tyre nuk kish asnjë nga Shami, Hixhazi, India, Pakistani, Sudani, Egjipti apo Afrika, por që të gjithë qenë nga Kufja të mbledhur nga fise të ndryshme.[11]

Shikoni hiperbolat e shiave: treqind mijë veta për të luftuar një grusht njerëzish!


Një tjetër autor shiitë, një historian, Husejn ibn Ahmed el-beraki en-nexhefi thotë: El-kazuini ka thënë: një nga gjërat e urryera që bën banorët e Kufes qe edhe fakti se ata e goditën Hasanin të birin e Aliut alejhima selam dhe vranë Husejnin alejhi selam pasi e ftuan atë të vinte.[12]

Një tjetër shiitë, i konsideruar si dijetar i madh mes tyre me epitetin Ajetullah el-udhma Muhsin El-emin thotë: Më pas ia dhanë besën Husejnit njëzet mijë njerëz nga banorët e Irakut të cilët e tradhtuan. Ata dolën kundra tij ndërkohë që i kishin dhënë besën atij, dhe pastaj e vranë atë.[13]

Xheuad Muhadithi, një tjetër shiitë thotë: Të gjitha këto shkaqe e bën imam Aliun alejhi selam të vuante prej tyre. Po kështu edhe imam Hasani alejhi selam e provoi tradhtinë e tyre, mes tyre u vra pa të drejtë edhe Muslim Ibn Akil (djali vëllait të Aliut), u vra Husejni i etur për ujë në Kerbela, në afërsi të Kufes nga duart e ushtrisë së Kufes.[14]

Dijetarë shia si Ebu Mensur et-tabersi, Ibn Taus etj. transmetojnë nga Ali ibn Husejni, i biri Husejnit që mbeti gjallë, e që njihet ndryshe edhe si Zejnul Abidin (bukuria e adhuruesve) Allahu qoftë i kënaqur prej tij, i cili duke folur për pasuesit e tij të cilët tradhtuan të atin derisa e vranë tha: O njerëz po ju pyes për hirë të Allahut, a nuk ishit ju ata që i shkruat babait tim dhe e mashtruat atë, i dhatë atij besën dhe fjalën dhe pastaj e braktisët dhe e vratë. Mjerë për ju për çka bëtë. Me çfarë sysh do ta shikoni të dërguarin e Allahut salallahu alejhi ue selem kur t’iu thotë: ”keni vrarë familjen time dhe keni shkelur mbi nderin tim ndaj nuk jeni prej umetit tim.”

Nga çdo anë filluan të dëgjoheshin zërat e grave që qanin, dhe njeri- tjetrit i thoshin: u shkatërruat dhe nuk e kuptoni. Dhe Ali ibn Husejni u tha: Allahu e mëshiroftë atë që pranon këshillën time dhe e ruan porosinë time për Allahun të dërguarin e Tij dhe ehli bejtin, sepse ne tek Profeti kemi shembullin më të mirë. Dhe ata të gjithë njëzëri i thanë: ne që të gjithë do të dëgjojmë ty dhe do të bindemi, do ta ruajmë besën tënde pa u larguar prej teje, ndaj na urdhëro Allahu të mëshiroftë. Sepse ne do të jemi në luftë me atë që ti e lufton dhe në paqe me atë që ti bën paqe. Do ta ndëshkojmë Jezidin dhe do të distancohemi nga ata që të kanë bërë ty edhe neve padrejtësi. Por Aliu ibn Husejn u tha: Ah sa larg u çon mendja! O ju tradhtarë intrigantë, juve nuk u lenë pasionet tuaja! A mos dëshironi të ma bëni ashtu siç ja bëtë baballarëve të mijë para meje? Jo pasha Zotin, plaga akoma nuk është mbyllur, dje u vra im atë dhe familja e tij ishte me të…[15]

Po kështu në një transmetim tek shiat kur Ali ibn Husejn po kalonte nëpër Kufe dhe atë e kish drobitur sëmundja tha me zë të dobët: ata qajnë për ne, e kush na vrau tjetër veç tyre?[16]

Subhan Allah! Është për tu habitur sesi Allahu bën çudira edhe sot e kësaj dite me këta njerëz që pretendojnë se duan ehli bejtin dhe Husejnin dhe përsëri e ndjejnë veten fajtorë për vrasjen e tij! Skenat makabre që ata shfaqin në ditën e ashures është treguesi më i mirë se kush qenë shkaktarët e vrasjes së Husejnit! Le ta mbajnë mbi supe këtë faj meqë duan!


Përkujtimi i zisë për Husejnin është bidat


Që për sunnijtë është një bidat i shëmtuar është e tepërt të argumentohet. Por ajo që të bën përshtypje është se edhe këtë e pranojnë indirekt edhe mjaft dijetarë shiash kur thonë se një gjë e tillë nuk ka qenë bërë në kohën e sahabeve dhe as të imamëve. I vetmi ”justifikim” që ata japin është se ata nuk i bënin ato nga frika, pra silleshin me tekije!

Dhe mesa duket nga vetë librat shiite kuptohet që të tilla kremtime kanë filluar në shekullin e katërt të hixhretit në kohën e sundimit të Buejhijinëve shiitë, që kishin futur në dorë administratën abaside në Bagdad.[17] Sipas shumë prej tyre nëse shiat do të kishin qenë më të lirë siç janë sot do të kishin bërë edhe më tepër për të përkujtuar këtë ditë! Kuptohet kjo është përgjigjja e tyre kur nuk gjejnë sesi ta mbrojnë këtë bidat të shëmtuar që nuk e kanë praktikuar as imamët e tyre, e se gjoja ata do ta bënin një gjë të tillë po të qenë më të lirë! Medemek siç edhe e kemi cekur edhe më parë paskan qenë frikacak! Metodë tepër naive për të mbrojtur bidatin!

Ceremonia e shëmtuar mortore e Kerbelasë

Ditë përpara se të vijë dita e ashures në qytetin Nebtije të Libanit ngado vendosen flamuj të zinj. Ditën e ashures në mëngjes nga ora tetë (gjashtë me të Shqipërisë) fillon ceremonia me recitime e këndime deri nga ora nëntë e gjysmë. Pastaj zhvillohet skena teatrale e vrasjes së Husejnit! Çmenduri tjetër kjo! Më pas djem gjysmë lakuriq bredhin nëpër qytet duke rrahur veten me zinxhirë, shpata dhe thika! Të tilla skena gjakatare i sheh në Iran, Pakistan, Indi e tashti edhe në Irak.

Shiiti dr. Musa El-museui duke folur për kremtimet e kësaj dite në librin e tij Esh-shia ue et-tes’hih thotë: Nuk e dimë me saktësi se kur ka filluar të shfaqet rrahja me zinxhirë ditën e ashures që është përhapur në zona shiite si Irani, Iraku etj. Por pa dyshim që çarja e kokës me shpatë si zi për Husejnin në ditën e dhjetë të Muharremit ka depërtuar në Iran dhe Irak nga India në kohën e largimit të pushtimit anglez nga ai vend. Anglezët qenë ata që shfrytëzuan injorancën e shiave dhe naivitetin e tyre dhe dashurinë e zjarrtë për imam Husejnin dhe ua mësuan atyre tu bien kokës. Deri afër[18] ambasadat britanike në Teheran dhe Bagdad financonin kortezhin mortor për Husejnin, i cili shfaqej me atë pamje të shëmtuar nëpër rrugë dhe portikë. Qëllimi i politik i kolonializmit anglez që nxiste të tilla gjëra të shëmtuara qe që t’i jepte një justifikim të logjikshëm popullit anglez dhe gazetave të lira të cilat kundërshtonin kolonializmin e Indisë dhe tokave islame, kështu ata u jepnin atyre një pamje të egër të këtyre popujve të cilët kanë nevojë për vlera për t’i nxjerrë ata nga injoranca dhe egërsia. Pamjet e kortezhit që ecte nëpër rrugë ditën e ashures dhe që përbëhej nga mijëra vetë që rriheshin me zinxhirë dhe godisnin kokat e tyre me kamë dhe shpata përhapeshin nëpër gazetat angleze dhe evropiane. (fq. 134-135) Dr. Musa përmend edhe përpjekjet e shiave të moderuar për ta zhdukur këtë zakon duke e konsideruar atë haram, siç qe për shembull gjyshi i tij i cili në kohën e tij ishte kreu i shiave, por që mbas vdekjes së tij dhe mbas revolucionit të Iranit kjo ceremoni e shëmtuar filloi të riforcohej pasi qe zbehur së tepërmi. Ai vazhdon e thotë: dhe mbasi në Iran u shpall Republika Islamike dhe pushtetin e morën në dorë fakihët shiitë të cilët dhanë urdhra për të ringjallur këto vepra si pjesë e politikës medh’hebore. Republika e re islame filloi tu vijë në ndihmë grupeve shiite në të gjithë botën dhe t’i nxisë ata moralisht dhe materialisht për ta ringjallur këtë bidat të cilën e futi kolonializmi anglez në botën islame shiite që para dyqind vjetësh. Për ti nxirë faqen Islamit dhe myslimanëve dhe për të justifikuar kolonizimin e vendeve islame, siç e cekëm edhe më parë. Ndërkohë që unë shkruaj këto rreshta qytete të ndryshme në Iran, Pakistan, Indi dhe Liban, për fat të keq, janë dëshmitare në ditën e dhjetë të Muharremit të çdo viti të kortezheve që ecin nëpër rrugë ashtu siç ua përshkrova. Dhe pa mbaruar orët e asaj dite pamje nga ai barbarizëm njerëzor dhe çmenduri trishtuese shfaqet nëpër ekranet e televizioneve të botës në lindje dhe në perëndim për tu dhënë kështu forcë armiqve të Islamit dhe myslimanëve që u rrinë atyre në pritë. (fq.138)

[Zero Cool]

Rafidhat janë pasqyrë e saktë e kohës së injorancës para islame

Një nga dijetarët e tyre të mëdhenj i mbiquajtur si Saduk ( i sinqerti), Muhamed ibn El-husejn El-kumi thotë: prej fjalëve të Profetit salallahu alejhi ue alihi të cilat nuk i ka thënë kush më parë është edhe: Kuja (vajtimi me të bërtitura dhe me të çjerra) është prej veprave të xhahilijetit.[19]

Po ashtu sipas librave shiitë vetë Aliu radijallahu anhu ka thënë: Tre gjëra janë prej veprave të injorancës nga e të cilat njerëzit nuk do të heqin dorë deri ditën e kiametit: të kërkuarit shi nga yjet, ofendimi në prejardhjen e tjetrit dhe kuja mbi të vdekurin.[20]

Po kështu Buhariu i shiave El-kulejni transmeton nga Xhafer Sadiku se ka thënë: Nuk shkon të lëshosh britma për të vdekurin dhe nuk duhet, por njerëzit nuk dinë.[21]

Po ashtu ai transmeton një thënie tjetër të Xhafer Sadikut: Nuk duhet të ulërish për të vdekurin dhe as të grisësh rrobat. [22]

Siç edhe shihet rafidhat ua kanë kaluar edhe kohës së injorancës para islame që nuk kursejnë jo më rrobat pa grisur por as trupin e tyre pa u çarë dhe gjakosur, zi që do ta quaja alla shiite super xhahilije!

Më kujtohet njëherë kur isha në Mekë gjatë kohës së Haxhit dhe bashkë me disa shokë po falnim sunetet e sabahut në xhaminë e Qabes kur papritur nga do filluan të dëgjoheshin fishkëllima dhe përplasje duarsh. Duke qenë në katin e tretë na u dha mundësia të shikonim sesi shiat e Iranit nga do që ishin nëpër xhami në mënyrë të organizuar ishin ata që e kryenin këtë veprim për afro dy minuta. Dukej sheshit që ishte diçka e organizuar dhe i shikoja shumë njerëz sesi ngelën të habitur nga kjo ngjarje e pazakontë. Ndërkohë mua mu kujtua ajeti kur Allahu përshkruan faljen e idhujtarëve në Qabe me këto fjalë: Lutja e tyre në Shtëpinë e Shenjtë ishte vetëm me fërshëllima dhe rrahje duarsh.[23] Me dallimin e vetëm se këta xhahilat e sotëm atë e bënin për protestë ndaj mos plotësimit të një kërkese të tyre në Haxh nga shteti saudit! Sidoqoftë idhujtarët e kohës së injorancës duhet të krenohen që së paku edhe si veprim, paçka se me nijet tjetër, injorantët e kohës së sotme, me dije ose pa dije, e ringjallën qoftë edhe njëherë këtë veprim të fëlliqur xhahil, mbas katërmbëdhjetë shekujsh! Kush nuk më beson le të pyes haxhijtë e vitit 98 apo 99 (tani nuk më kujtohet fiks).


Hiperbolizimet shiite

Nuk desha të zgjatem më pasi tema ka shumë për të thënë, por desha të ndalem pak tek fakti që shiat për ta bërë sa më të madhe fatkeqësinë e kësaj dite kanë sajuar lloj-lloj përrallash dhe gënjeshtrash për të krijuar një skenë sa më të përgjakshme dhe të trishtuar me fëmijë që vriten, gra që përfundojnë si robëresha, njerëz të sëmurë që tërhiqen me zinxhirë, etje uri …etj. por në të njëjtën kohë shikon edhe fakte kontradiktore absurde sikur me një grusht njerëzish që çuditërisht vrasin me mijëra luftojnë kundra qindra mijëra vetëve! E plotë e përplot sajesa pa kurrfarë vërtetësie. Unë mendova të shkëpusë disa prej këtyre gjërave nga libri Masakra e Kerbelasë e përkthyer në shqip nga një shiitë i quajtur Vullnet Merja që para emrit të tij shkruan sheh, por që në fakt kush lexon përkthimet e tij e kupton që ka të bëjë me një njeri me dije të pakët.


Husejni shkon qëllimisht në Irak për tu vrarë!


1- Hysejni i tha atij: O Ibën Abas Profeti i Allahut më ka urdhëruar dhe unë do ta zbatoj atë. Ibën Abas tha: Për çfarë të ka urdhëruar gjyshi jot? Imam Hysejni tha: Gjyshi im (Profeti Muhamedi (sa)) e pashë në ëndërr dhe tha: O Hysejn shko në Irak se Allahu dëshiron të të shohë ty të vrarë. (fq. 12)!!!!!


Një ushtri prej dhjetëra mijëra vetësh kundra një grusht njerëzish!


2- Ibën Zijadi i formoi atij një batalion i përbërë prej katër mijë burrash. Në mëngjes ishte batalioni i Umer ibn Sa’d i pari batalion i cili marshoi në drejtim të Kerbelasë. Të gjithë batalionet shkonin njeri pas tjetrit derisa u grumbulluan në ditën e nëntë të Muharremit tridhjetë mijë apo pesëdhjetë mijë apo më shumë. (fq.13) !!!!!



Husejni i tregon shokëve të tij vendet në Xhenet dhe ata e shohin këtë me sy!



3- Të gjithë shokët folën ato që thanë dhe kur Hysejni e pa këtë gjë te ata i tha atyre: Nëse jeni të tillë atëherë ngrini kokat dhe shikoni vendet tuaja. Me urdhër të Allahut ata i panë vendet e tyre, huritë, kështjellat e tyre. (fq. 17)!!!!!!!!!!!


Subhan Allah! As Profeti (salallahu alejhi ue selem) që Allahu i ka pas dhënë mundësi të shikonte në Xhenet ua ka treguar me fjalë atë sahabeve dhe jo live! A thua Husejni (radijallahu anhu) dhe miqtë e tij qenë më të mirë se Profeti dhe sahabet e tij?! Për ne jo, për shiat ndoshta po!


Numri i vogël i ushtarëve të Husejnit


4- Husejni thërriti që ti sjellin kalin e Profet Muhamedit (sa) dhe përgatiti shokët e tij. Me të ishin tridhjetë e dy kalorësa dhe dyzet këmbësor thuhet më tepër se aq. (fq.20)


Profeti (salallahu alejhi ue selem) ka vdekur në vitin e dhjetë (10 h.) të Hixhretit, ndërsa Husejni është vrarë në vitin 61 të hixhreti. Ç’moshë kishte kali i Profetit që vazhdonte akoma të kalëronte?!


Fuqia e habitshme e çdo njërit prej ushtarëve të Husejnit!


5- Çdo burrë prej shokëve të Hysejnit kur hynte në fushën e betejës vriste një numër të madh prej banorëve të Kufes derisa gjendja e armiqve u shtrëngua. (fq.27)


6- Një nga ushtarët e ushtrisë së Ibn Zijadit që më pas kaloi me Husejnin El-Hur tha: Unë jam Huru dhe ju gjuaj juve me shpatën time për hirë të famëlartit i cili erdhi në këtë tokë. Ju gjuaj juve dhe nuk i frikësohem vdekjes…

Ai sulmoi ato dhe vrau dyzet e tre burra. Ata vranë kalin e tij dhe ai i luftoi ata këmbësor pastaj armiqtë e tërbuar e vranë. (fq.29)


7- Mbas Hurit doli Burejr ibën Hudhejr El-Hamadani. Ai ishte prej besimtarëve të sinqertë të Allahut. Ai i sulmoi armiqtë dhe thonte: ”Afrohuni tek unë o vrasës të fëmijëve të Profetit të Allahut dhe pasardhësve të tij të mbetur.” Derisa vrau prej tyre tridhjetë burra. (fq.30)


8- Një tjetër person i quajtur Vahab ibën Abdullah El-kelbij: … Ai u kthye dhe vazhdoi të luftoi derisa vrau nëntëmbëdhjetë kalorsa dhe njëzet këmbësorë. (fq.33)


9- Një tjetër person Habib ibën Mudhahir: Ai vrau gjashtëdhjetë e dy kalorës pastaj e vranë. (fq.35)


10- Një tjetër person Zuhejr ibën El-kajn: Ai i dha lamtumirën Hysejnit dhe u kthye në fushën e betejës derisa vrau njëqind e njëzet burra pastaj u vra. (fq.35)


11- Një tjetër person Abas ibën Shebib El-Shakirij: Një transmetues hadithi thotë: pasha Allahun unë e pashë atë kur po luftonte me më shumë se dyqind burra derisa e rënduan plagët e shpateve të shigjetave të gurëve dhe e vranë. (fq.37)

12- Një tjetër person Xhoni Moula Ebi Dher El-Gafari: Ai vrau njëzet e pesë burra pastaj u vra. (fq.37)


13- Një tjetër Xhabir ibën Urretu El-Gafarij i cili ishte plak i moshuar. Ai mori pjesë sipas shiave në luftën e Bedrit: Ai doli në fushën e betejës dhe filloi të luftoi derisa vrau tetëdhjetë burra pastaj u vra. (fq. 39)


14- Ali El-Akbar biri i Hysejnit: Ai i sulmoi armiqtë dhe vrau shumë prej tyre derisa njerëzit u tmerruan prej shumicës së të vrarëve. Në një hadith thuhet se ai vrau njëqind e njëzet burra…. Ai u kthye në fushën e betejës duke thënë: Të vërtetat e luftës u dukën. Dhe mbas saj do të shfaqen vërtetësitë… ai luftoi derisa vrau dyqind burra. (fq.41, 42)

Pra gjithsej mbi treqind burra.


15- Kasim i biri Hasanit i cili ishte në moshë të vogël: Ai luftoi si trimat derisa vrau tridhjetë e pesë burra thuhet shtatëdhjetë kalorsa edhe pse ishte në moshë të vogël. (fq. 43)


16- Mbas Kasimit doli për luftim vëllai i tij Ahmedi i biri Hasanit i cili ishte në moshën gjashtëmbëdhjetë vjeçare. Ai luftoi si trimat derisa vrau tetëdhjetë burra… Ai u kthye te armiqtë dhe vrau prej tyre gjashtëdhjetë kalorsa derisa u vra. (fq. 44)


17- Dhe tani vetë Husejni (radijallahu anhu): Ata e sulmuan atë dhe ai u vërsul atyre si luan i inatosur, dhe çdo ushtar që i afrohej e godiste me shpatë dhe e vriste derisa vrau një numër të madh prej tyre. Në një thënie thuhet se ai vrau njëmijë e nëntëqind e pesëdhjetë burra… Edhe meleqtë zbritën për ta ndihmuar Hysejnin por ai nuk i dha leje atyre. (fq. 51)


Subhan Allah! Nuk u dha leje engjëjve!


Duket qartë e tërë ngjarja po ta lexosh nga libra të tillë se është e sajuar. Foshnje që lihen pa ujë të vdesin! Fëmijë që u pritet koka… e të tjera skena makbre që për nga hollësia sesi përshkruhen të duket sikur po shikon film, dhe një film absurd ku këtej bëhet luftë dhe këtej kanë kohë të numërojnë edhe sa vrau filani apo të kenë kohë të varrosin një tjetër! Kuptohet që skena të tilla ekzagjerohen me hollësi për tu bërë sa më prekëse dhe për t’i dhënë ngjarjes një lloj shenjtërimi të paqenë.


Allahu na ruajt nga gënjeshtrat dhe gënjeshtarët!


[1] Ali imran:185.

[2] Zumer:30.

[3] Muslimi. Nr.532

[4] Ali Imran:144.

[5] Mexhmu El-fetaua 4/511.

[6] En-amë:164.

[7] Ashura e El-ihsait fq.115, El-mexhalis el-fakhire e Abdulhusejnit fq. 75, Munteha el-amal 1/454 etj.

[8] El-mexhalis el-fakhire e Abdulhusejnit fq. 79, Ala khuta el-husejn fq. 100, Mealim el-medresetejn 3/62 etj.

[9] Munteha el-amal 1/535.

[10] Fi rihabi kerbela fq.60-61.

[11] Ashura fq.89

[12] Tarihul kufe fq.113.

[13] Ajan esh-shia 1/26.

[14] Meusuatu ashura fq.59.

[15] Ibn Taus në librin El-melfuf fq.92, Abas El-kumi në Munteha el-amal 1/572 ..etj.

[16] El-ihtixhaxh 2/29.

[17] Shih Adab el-menabir fq.192.

[18] Autori e ka fjalën për para viteve tetëdhjetë kohë kur është botuar edhe libri për herë të parë (1987).

[19] Men la jahduruhu el-fekih 4/271-272.,Uesail esh-shia 2/ 915.

[20] Bihar el-enuar /101, Mustedrek el-usail 1/143-144, Xhamiu ehadith esh-shia 3/488.

[21] El-kafi 3/226.

[22] El-kafi 3/225.

[23] El-enfal:35.

[Zero Cool]

Hajt tash tregoni, kujt me i besu na te gjoret ?

[Alima]

Postimi origjinal është bërë nga Zero Cool

Rafidhat janë pasqyrë e saktë e kohës së injorancës para islame

Një nga dijetarët e tyre të mëdhenj i mbiquajtur si Saduk ( i sinqerti), Muhamed ibn El-husejn El-kumi thotë: prej fjalëve të Profetit salallahu alejhi ue alihi të cilat nuk i ka thënë kush më parë është edhe: Kuja (vajtimi me të bërtitura dhe me të çjerra) është prej veprave të xhahilijetit.[19]

Po ashtu sipas librave shiitë vetë Aliu radijallahu anhu ka thënë: Tre gjëra janë prej veprave të injorancës nga e të cilat njerëzit nuk do të heqin dorë deri ditën e kiametit: të kërkuarit shi nga yjet, ofendimi në prejardhjen e tjetrit dhe kuja mbi të vdekurin.[20]

Po kështu Buhariu i shiave El-kulejni transmeton nga Xhafer Sadiku se ka thënë: Nuk shkon të lëshosh britma për të vdekurin dhe nuk duhet, por njerëzit nuk dinë.[21]

Po ashtu ai transmeton një thënie tjetër të Xhafer Sadikut: Nuk duhet të ulërish për të vdekurin dhe as të grisësh rrobat. [22]

Siç edhe shihet rafidhat ua kanë kaluar edhe kohës së injorancës para islame që nuk kursejnë jo më rrobat pa grisur por as trupin e tyre pa u çarë dhe gjakosur, zi që do ta quaja alla shiite super xhahilije!

Më kujtohet njëherë kur isha në Mekë gjatë kohës së Haxhit dhe bashkë me disa shokë po falnim sunetet e sabahut në xhaminë e Qabes kur papritur nga do filluan të dëgjoheshin fishkëllima dhe përplasje duarsh. Duke qenë në katin e tretë na u dha mundësia të shikonim sesi shiat e Iranit nga do që ishin nëpër xhami në mënyrë të organizuar ishin ata që e kryenin këtë veprim për afro dy minuta. Dukej sheshit që ishte diçka e organizuar dhe i shikoja shumë njerëz sesi ngelën të habitur nga kjo ngjarje e pazakontë. Ndërkohë mua mu kujtua ajeti kur Allahu përshkruan faljen e idhujtarëve në Qabe me këto fjalë: Lutja e tyre në Shtëpinë e Shenjtë ishte vetëm me fërshëllima dhe rrahje duarsh.[23] Me dallimin e vetëm se këta xhahilat e sotëm atë e bënin për protestë ndaj mos plotësimit të një kërkese të tyre në Haxh nga shteti saudit! Sidoqoftë idhujtarët e kohës së injorancës duhet të krenohen që së paku edhe si veprim, paçka se me nijet tjetër, injorantët e kohës së sotme, me dije ose pa dije, e ringjallën qoftë edhe njëherë këtë veprim të fëlliqur xhahil, mbas katërmbëdhjetë shekujsh! Kush nuk më beson le të pyes haxhijtë e vitit 98 apo 99 (tani nuk më kujtohet fiks).


Hiperbolizimet shiite

Nuk desha të zgjatem më pasi tema ka shumë për të thënë, por desha të ndalem pak tek fakti që shiat për ta bërë sa më të madhe fatkeqësinë e kësaj dite kanë sajuar lloj-lloj përrallash dhe gënjeshtrash për të krijuar një skenë sa më të përgjakshme dhe të trishtuar me fëmijë që vriten, gra që përfundojnë si robëresha, njerëz të sëmurë që tërhiqen me zinxhirë, etje uri …etj. por në të njëjtën kohë shikon edhe fakte kontradiktore absurde sikur me një grusht njerëzish që çuditërisht vrasin me mijëra luftojnë kundra qindra mijëra vetëve! E plotë e përplot sajesa pa kurrfarë vërtetësie. Unë mendova të shkëpusë disa prej këtyre gjërave nga libri Masakra e Kerbelasë e përkthyer në shqip nga një shiitë i quajtur Vullnet Merja që para emrit të tij shkruan sheh, por që në fakt kush lexon përkthimet e tij e kupton që ka të bëjë me një njeri me dije të pakët.


Husejni shkon qëllimisht në Irak për tu vrarë!


1- Hysejni i tha atij: O Ibën Abas Profeti i Allahut më ka urdhëruar dhe unë do ta zbatoj atë. Ibën Abas tha: Për çfarë të ka urdhëruar gjyshi jot? Imam Hysejni tha: Gjyshi im (Profeti Muhamedi (sa)) e pashë në ëndërr dhe tha: O Hysejn shko në Irak se Allahu dëshiron të të shohë ty të vrarë. (fq. 12)!!!!!


Një ushtri prej dhjetëra mijëra vetësh kundra një grusht njerëzish!


2- Ibën Zijadi i formoi atij një batalion i përbërë prej katër mijë burrash. Në mëngjes ishte batalioni i Umer ibn Sa’d i pari batalion i cili marshoi në drejtim të Kerbelasë. Të gjithë batalionet shkonin njeri pas tjetrit derisa u grumbulluan në ditën e nëntë të Muharremit tridhjetë mijë apo pesëdhjetë mijë apo më shumë. (fq.13) !!!!!



Husejni i tregon shokëve të tij vendet në Xhenet dhe ata e shohin këtë me sy!



3- Të gjithë shokët folën ato që thanë dhe kur Hysejni e pa këtë gjë te ata i tha atyre: Nëse jeni të tillë atëherë ngrini kokat dhe shikoni vendet tuaja. Me urdhër të Allahut ata i panë vendet e tyre, huritë, kështjellat e tyre. (fq. 17)!!!!!!!!!!!


Subhan Allah! As Profeti (salallahu alejhi ue selem) që Allahu i ka pas dhënë mundësi të shikonte në Xhenet ua ka treguar me fjalë atë sahabeve dhe jo live! A thua Husejni (radijallahu anhu) dhe miqtë e tij qenë më të mirë se Profeti dhe sahabet e tij?! Për ne jo, për shiat ndoshta po!


Numri i vogël i ushtarëve të Husejnit


4- Husejni thërriti që ti sjellin kalin e Profet Muhamedit (sa) dhe përgatiti shokët e tij. Me të ishin tridhjetë e dy kalorësa dhe dyzet këmbësor thuhet më tepër se aq. (fq.20)


Profeti (salallahu alejhi ue selem) ka vdekur në vitin e dhjetë (10 h.) të Hixhretit, ndërsa Husejni është vrarë në vitin 61 të hixhreti. Ç’moshë kishte kali i Profetit që vazhdonte akoma të kalëronte?!


Fuqia e habitshme e çdo njërit prej ushtarëve të Husejnit!


5- Çdo burrë prej shokëve të Hysejnit kur hynte në fushën e betejës vriste një numër të madh prej banorëve të Kufes derisa gjendja e armiqve u shtrëngua. (fq.27)


6- Një nga ushtarët e ushtrisë së Ibn Zijadit që më pas kaloi me Husejnin El-Hur tha: Unë jam Huru dhe ju gjuaj juve me shpatën time për hirë të famëlartit i cili erdhi në këtë tokë. Ju gjuaj juve dhe nuk i frikësohem vdekjes…

Ai sulmoi ato dhe vrau dyzet e tre burra. Ata vranë kalin e tij dhe ai i luftoi ata këmbësor pastaj armiqtë e tërbuar e vranë. (fq.29)


7- Mbas Hurit doli Burejr ibën Hudhejr El-Hamadani. Ai ishte prej besimtarëve të sinqertë të Allahut. Ai i sulmoi armiqtë dhe thonte: ”Afrohuni tek unë o vrasës të fëmijëve të Profetit të Allahut dhe pasardhësve të tij të mbetur.” Derisa vrau prej tyre tridhjetë burra. (fq.30)


8- Një tjetër person i quajtur Vahab ibën Abdullah El-kelbij: … Ai u kthye dhe vazhdoi të luftoi derisa vrau nëntëmbëdhjetë kalorsa dhe njëzet këmbësorë. (fq.33)


9- Një tjetër person Habib ibën Mudhahir: Ai vrau gjashtëdhjetë e dy kalorës pastaj e vranë. (fq.35)


10- Një tjetër person Zuhejr ibën El-kajn: Ai i dha lamtumirën Hysejnit dhe u kthye në fushën e betejës derisa vrau njëqind e njëzet burra pastaj u vra. (fq.35)


11- Një tjetër person Abas ibën Shebib El-Shakirij: Një transmetues hadithi thotë: pasha Allahun unë e pashë atë kur po luftonte me më shumë se dyqind burra derisa e rënduan plagët e shpateve të shigjetave të gurëve dhe e vranë. (fq.37)

12- Një tjetër person Xhoni Moula Ebi Dher El-Gafari: Ai vrau njëzet e pesë burra pastaj u vra. (fq.37)


13- Një tjetër Xhabir ibën Urretu El-Gafarij i cili ishte plak i moshuar. Ai mori pjesë sipas shiave në luftën e Bedrit: Ai doli në fushën e betejës dhe filloi të luftoi derisa vrau tetëdhjetë burra pastaj u vra. (fq. 39)


14- Ali El-Akbar biri i Hysejnit: Ai i sulmoi armiqtë dhe vrau shumë prej tyre derisa njerëzit u tmerruan prej shumicës së të vrarëve. Në një hadith thuhet se ai vrau njëqind e njëzet burra…. Ai u kthye në fushën e betejës duke thënë: Të vërtetat e luftës u dukën. Dhe mbas saj do të shfaqen vërtetësitë… ai luftoi derisa vrau dyqind burra. (fq.41, 42)

Pra gjithsej mbi treqind burra.


15- Kasim i biri Hasanit i cili ishte në moshë të vogël: Ai luftoi si trimat derisa vrau tridhjetë e pesë burra thuhet shtatëdhjetë kalorsa edhe pse ishte në moshë të vogël. (fq. 43)


16- Mbas Kasimit doli për luftim vëllai i tij Ahmedi i biri Hasanit i cili ishte në moshën gjashtëmbëdhjetë vjeçare. Ai luftoi si trimat derisa vrau tetëdhjetë burra… Ai u kthye te armiqtë dhe vrau prej tyre gjashtëdhjetë kalorsa derisa u vra. (fq. 44)


17- Dhe tani vetë Husejni (radijallahu anhu): Ata e sulmuan atë dhe ai u vërsul atyre si luan i inatosur, dhe çdo ushtar që i afrohej e godiste me shpatë dhe e vriste derisa vrau një numër të madh prej tyre. Në një thënie thuhet se ai vrau njëmijë e nëntëqind e pesëdhjetë burra… Edhe meleqtë zbritën për ta ndihmuar Hysejnin por ai nuk i dha leje atyre. (fq. 51)


Subhan Allah! Nuk u dha leje engjëjve!


Duket qartë e tërë ngjarja po ta lexosh nga libra të tillë se është e sajuar. Foshnje që lihen pa ujë të vdesin! Fëmijë që u pritet koka… e të tjera skena makbre që për nga hollësia sesi përshkruhen të duket sikur po shikon film, dhe një film absurd ku këtej bëhet luftë dhe këtej kanë kohë të numërojnë edhe sa vrau filani apo të kenë kohë të varrosin një tjetër! Kuptohet që skena të tilla ekzagjerohen me hollësi për tu bërë sa më prekëse dhe për t’i dhënë ngjarjes një lloj shenjtërimi të paqenë.


Allahu na ruajt nga gënjeshtrat dhe gënjeshtarët!


[1] Ali imran:185.

[2] Zumer:30.

[3] Muslimi. Nr.532

[4] Ali Imran:144.

[5] Mexhmu El-fetaua 4/511.

[6] En-amë:164.

[7] Ashura e El-ihsait fq.115, El-mexhalis el-fakhire e Abdulhusejnit fq. 75, Munteha el-amal 1/454 etj.

[8] El-mexhalis el-fakhire e Abdulhusejnit fq. 79, Ala khuta el-husejn fq. 100, Mealim el-medresetejn 3/62 etj.

[9] Munteha el-amal 1/535.

[10] Fi rihabi kerbela fq.60-61.

[11] Ashura fq.89

[12] Tarihul kufe fq.113.

[13] Ajan esh-shia 1/26.

[14] Meusuatu ashura fq.59.

[15] Ibn Taus në librin El-melfuf fq.92, Abas El-kumi në Munteha el-amal 1/572 ..etj.

[16] El-ihtixhaxh 2/29.

[17] Shih Adab el-menabir fq.192.

[18] Autori e ka fjalën për para viteve tetëdhjetë kohë kur është botuar edhe libri për herë të parë (1987).

[19] Men la jahduruhu el-fekih 4/271-272.,Uesail esh-shia 2/ 915.

[20] Bihar el-enuar /101, Mustedrek el-usail 1/143-144, Xhamiu ehadith esh-shia 3/488.

[21] El-kafi 3/226.

[22] El-kafi 3/225.

[23] El-enfal:35.

...




shkres e mire


ps.
hahaha... po ma pshtjell kajhere !
a ksajde koke , une kishe je shku ....me e pas dite , s'isha kthy !



.

[premium]

Postimi origjinal është bërë nga Zero Cool

Hajt tash tregoni, kujt me i besu na te gjoret ?

Ni ish krishter kish thonë ;
shyqyr që kam pranu Islamin nga Kur'ani e jo nga njerëzit muslimane
që domethonë në çdo religjion ka njerëz t'mirë e t'keq
andaj
beso në librin pa gabime Kur'ani fisnik , e shpallur si libër perfekt.

[Alima]

Postimi origjinal është bërë nga Zero Cool

Une nuk shoh fare logjike ne islam , mu ky eshte problemi i fese tone

lexo vijimin !

...

i di une keto , edhe pa i lexu !


mos pafsh logjike ne fene islame ,dil prej saj !


ti per çka e ke trurin e rezonin , a veq me bajt per s'roni qaty ?


a mundesh vet keshtu me i perceptu e vleresu gjanat , a veq qysh te shihsh dikend e te thote dikush !


a di ti me m'tregu , kur e ka rreh vehten kamgji deri e ka mbulu gjaku Muhamedi alejhi selam ?


a di ti me m tregu , kur u shpu onum one Muhamedi me quskia e baskia ?


a di ti mum tregu , kur u sill tuk kcy Muhamedi si vertemushk dej ka kalu ne trans ...shembulli i sufive ...


hajt sjellma nje te vetmin hadith qe e argumenton bile njeren nga keto ?


ata po i bajne me shume itibar Aliut e nipave te Muhamedit , se Muhamedit alejhi selam ....


oooo Zot , jep mend ku nuk ka , fali roberit e tu ngase nuk dijne !


AMIN!


.