Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione

[Zero Cool]

Veriu – aranzhmanet nuk duhet ndryshuar


Burim Ramadani

Nuk është hera e parë që flitet për veriun. Qëndrime të shumta janë dhënë në opinion. Nga bisedimet me ilegalët dhe aranzhmane të reja deri tek ndarja dhe shkëmbimi i territoreve. Dhe, kjo do të thotë se qëndrime të ndyrshme janë dhënë edhe në takime private a zyrtare. Ndëkohë, e vërtëta është se veriu mbetet plotësisht jashtë kontrollit të shtetit të Kosovës. Madje, përveç KFOR-it (misionit të NATO-s në Kosovë), as organizmat dhe misionet e tjera ndërkombëtare nuk kanë qasje të lehtë atje. E kemi parë se si një grumbull udhëheqësish ilegalë politikë atje luajnë me EULEX-in.

Këto dy elemente janë baza e analizës që duhet bërë për atë se çka po ndodh apo mund të ndodhë me veriun e Kosovës. Pra, së pari, nuk ka një unitet qëndrimesh mes faktorëve vendorë e ndërkombëtarë për të ardhmen kushtetuese dhe funksionale për atë pjesë të territorit të Kosovës. Në parim pothuajse të gjithë pajtohen se nuk duhet të ketë ndryshim kufijsh, por politikisht kërkojnë një rrugë të re për tejkalimin e situatës problematike, të thelluar nga shkurti i vitit 2008. Dhe, së dyti, realiteti në terren është në kundërshtim të plotë me kapacitetet që mund të përdorin Qeveria e Kosovës dhe misionet ndërkombëtare në vend. Është jashtë çfarëdo lloj përdorimi të autoritetit dhe fuqisë ekzekutive e financiare të shtetit të Kosovës dhe partnerëve ndërkombëtarë prezentë në vend.

Në pak fjalë, Kosova dhe misionet ndërkombëtare këtu kanë fuqinë për të ndryshuar për të mirë gjendjen në veri. Por, nuk po mund të gjejnë formën e saktë se si duhet vepruar. Dhe, për këtë faji nuk duhet të kërkohet tek ndërkombëtarët. Është Qeveria e Kosovës ajo që duhet të prijë me plane, programe të veçanta, ndihmesë për qytetarët tanë atje dhe të jetë plotësisht aktive në vendosjen e agjendës për rregullimin e situatës në veri. Derisa nuk po ndodh kjo, pra Qeveria është e padije për këtë, pala e tretë (misionet ndërkombëtare) tentojnë vetëm të raujnë stabilitetin dhe kjo logjikë nuk është për t’u hedhur poshtë. Dhe, në kërkim të zhvillimit të stabilitetit, këto misione mendojnë gjithnjë e më shumë në zgjidhje politike që duhet t’i jepet veriut.

E në të njëjtën kohë, ekzekutivi i Kosovës pretendon të largojë përgjegjësitë e vetë karshi qytetarëve të vendit. Shpeshë na është thënë nga Qeveria e tashme e Kosovës se situata në veri është e njëjtë që nga përfundimi i luftës në Kosovë. Kjo nuk është aspak e vërtetë. Është konfuzion i qëllimshëm që tenton ta bëjë udhëheqja e tashme e vendit. Ata tentojnë të fshehin përgjegjësinë e vet për dështimin atje.

Më 25 korrik 2011 ndodhi një operacion policor për “marrjen” nën kontroll të pikave kufitare dhe doganore 1 dhe 31 në veri të Republikës. Operacion totalisht i papërgatitur. Pa vlerësime inteligjente dhe pa plan operacional që do të duhej të bazohej në analizë inteligjente për situatën atje. Që nga ajo kohë, kanë kaluar më shumë se gjashtë muaj. Asgjë e mirë nuk doli. Për më tepër, nuk po ndihet asnjë efekt pozitiv, sado i vogël, për shkak të atij operacioni.

E keqja tjetër është fakti se me disa marrëveshje me Beogradin në Bruksel, Qeveria e Kosovës i ka hapur derën mundësisë së aranzhmaneve të reja në veri. Kjo vërehet sidomos me marrëveshjen për targat e veturave. Qeveria e Kosovës është pajtuar dhe ka marrë obligim që të prodhojë targa të veturave KS (sikurse në kohën e UNMIK-ut), duke u bazuar në Rezolutën 1244 të Këshillit të Sigurimit të OKB-së. Automatikisht, kjo do të thotë aranzhman i ri për një komunitet të caktuar në Kosovë. Pra, për serbët e Kosovës. Dhe, praktikisht kjo është më së shumti e mundshme të ndodhë në veri të Kosovës. Kështu del se Qeveria e Kosovës është pajtuar që serbët në veri të vendit të kenë trajtim tjetër në këtë aspekt, të ndryshëm nga qytetarët në pjesët e tjera të vendit.

Kur Kosovës iu vu fusnota me referim edhe në Rezolutën 1244, dera është hapur edhe më shumë. Tashmë, i është dhënë një legalitet i fuqishëm edhe përdorimit të targave të veturave KS. Ta supozojmë se do të mund të ndodhin marrëveshje edhe për gjykatat dhe doganat dhe këtu dalim saktësisht në Planin e famshëm 6-pikësh të Ban Ki-Munit.

Por, e tërë kjo e rrezikon konsolidimin e shtetit të Kosovës. Dhe, ky duhet të jetë argumenti kryesor që duhet të përdoret në këto lloj situatësh. Baza e padiskutueshme e Planit të Ahtisarit është një model i demokracisë së ndërtuar mbi ‘pushtet-ndarjen’ ose ‘konsociacionalizmin’. Në këtë lloj demokracie të gjitha grupet (komunitetet në rastin e Kosovës) janë të përfaqësuara në të gjitha nivelet e jetës politike dhe publike, me qëllimin e shmangies së ndjenjës së armiqësisë ndaj shtetit. Obligimet që merr Kosova sipas Planit të Ahtisarit në mënyrë të qartë janë në përputhje me teorinë e konsociacionalizmit, të themeluar nga politologu holandez Arend Lijphart, në vitin 1968. Si model për rregullimin e konflikteve etnike, demokracia konsociacionale është një prej strategjive më shumë demokratike dhe largon çfarëdo përdorimi të dhunës.

Teoria konsociacionale është duke u bërë një prej teorive më të rëndësishme në botën akademike, e cila merret me tejkalimin e përçarjeve ndërmjet komuniteteve të ndryshme në shoqëritë postkonfliktuoze. Një shoqëri e këtillë, e karakterizuar me ndarje të thella është edhe shoqëria kosovare. Alternativat ndaj kësaj strategjie janë kryesisht më pak demokratike dhe variojnë nga kontrolli hegjemonik deri te federalizmi dhe ndarja. Alternativa të tilla nuk është koha të analizohen, pa parë nëse aranzhmanet e tashme vlerësohen si të dështuara.

Ndryshimi i aranzhmaneve të përcaktuara me Planin e Ahtisarit rrezikon funksionalitetin e shtetit të Kosovës. Nuk zgjidh problemin, por e shtyn atë për një fazë tjetër, pas disa vjetësh. E atëherë do të jetë edhe më vështirë.

(Autori është sekretar i përgjithshëm i AAK-së dhe deputet në Kuvendin e Kosovës)

[Neferta]

Rifat Jashari i zhgenjyer me qeveritaret e Kosovës(video)



Siq duket keqpërdorimet dhe padrejtësit, janë arsyet përse disa nga pushtetarët nuk po kan ftyrë te trokasin ne deren e Jasharajve.Kjo mund te kostatohet pas kesaj interviste te cilen kini mundesi ta shikoni ne vazhdim
Rifat Jashari,kryefamiljari i Familjes Legjendare nga Prekazi në një intervsitë në emisionin “Parrotlla” shprehu shumë mllefë të madh për qeveritaret e Kosoves.
“Krejt kjo garnitur qeveritare që janë tani kan bërë akuzat të mdha ndaj qeverive te kaluara,se po e han shtetin se po keqperdorin buxhetin e shtetit etj.Me tregoni cka bënë këta qe janë ne qeveri tani.Cka bënë më shumë se te tjerët”tha Rifat Jashari
“Në Kosovë nuk funksionon ligji dhe cdo shkels i ligjit lirohet pas nje intervenimi.Mjafton te kesh dikend ne pushtet. Qeveritaret tan nuk i fikin vetuarat me orë të tëra per t’i mbajtur te nxeta dhe keqperdorin paran publike,derisa ka njerz qe nuk kan bukë me ngrënë”tha nder te tjera Rifat Jashari ne intervistë me gazetarin Milaim Zeka,raporton kosovalbaner.com

A kini votuar ndonj here ne Kosovë?
“Ju skeni nevojë te tregoni per kened keni votuar ,sepse vota eshte e shejt ,por unë po te tregoj, kam votuar për Sabit Rrahmanin ,kryetarin e hashkalive te Ferizajt dhe ishte hera e parë dhe e fundit qe kam votuar” tha Milaim Zeka para se baci Rifat te pergjigjen ne kete pyetje.
“Unë mund te them vetem nje,kur kemi votuar per kryetar te Kosoves ne Gjermani ne vitin 1992,atëher ka qen Ibrahim Rugova,7000 votues kan marr pjesë,pasha naten qe kam me bërë vetem me zotin ne paqa ditë kush eshte Ibrahim Rugova ose qfar qehrje ka pa iman dalsha prej kesaj bote.Unë kam ruejt sanakun,kur revolen s ekam hjek prej shokës duke u tut se dikush po ma vjedh nej votë dhe ekam pas nje knaqesi në shpirt as bukë skam hanger nga gezimi se na e pruni zoti njehere ne jetën tonë si shqiptar me qit një votë për një lider tonin.Ndersa ne votimet e kaluara ne Kosovë po flitet se me qindra e qindra janë vjedh.Unë aty skam qen por edhe Delli ne Skenderaj i ka zënë këto magjupllake” tha nder te tjera Rifat Jashari/kosovalbaner.com/shiqo ketu

[Neferta]

Kushte të rënda për liberalizim

Qeveritarë, kryetarë komunash, drejtorë të kompanive publike e shumë të tjerë, me siguri se do të “trishtohen” prej një nga kushtet që pritet t’i jepet Kosovës, në kuadër të “Udhërrëfyesit” apo listës së detyrave që vendi ynë duhet të plotësojë për liberalizim të vizave. Nëse duam ta arrijmë këtë lehtësim nga BE-ja, atëherë Kosova, sipas draft-versionit të “udhërrëfyesit” që e ka siguruar “Zëri”, duhet të hetojë se si po pasurohen disa kosovarë në mënyrë të pashpjegueshme.
Zyrtarisht këtë dokument nuk duhet ta kenë as përfaqësuesit e shtetit të Kosovës, por përderisa ai iu është dërguar vendeve anëtare, dokumenti tashmë ka “rrjedhur” ndonëse statusi i tij vazhdon të jetë “TOP SECRET”.
Kërkesa e mësipërme thuhet në faqen tetë, Bllokun numër tre, me emrin, “Rendi Publik dhe Siguria” i cili përfshin “Parandalimin dhe luftimin e krimit të organizuar, korrupsionit dhe terrorizmit”.
Në këtë kapitull, pasi i kërkohet Kosovës që të miratojë dhe zbatojë ligjet e duhura në këtë drejtim, vendit tonë i kërkohet edhe: “Të kryejë hetime proaktive të pasurimit të pashpjegueshëm; të krijojë një sistem të shëndoshë kundër shpërlarjes së parave; dhe të zhvillojë e implementojë një sistem të fuqishëm të konfiskimit të pasurisë dhe menaxhmentit”.
Marrë parasysh formularët e deklarimit të pasurive që publikohen nga Agjencia Kundër Korrupsionit, organet e drejtësisë padyshim që do kenë shumë punë të hetojnë një mori zyrtarësh me rroga të vogla, por që kanë qindra mijëra euro në llogaritë e tyre bankare apo prona të reja që vlejnë edhe më shumë, totalisht të parsyetuara.
Në fund të muajit janar, komisionarja evropiane për Punë të Brendshme, Cecilia Malmstrom, gjatë vizitës në Kosovë, me të cilën e deklaroi zyrtarisht të nisur dialogun për vizat, ka përsëritur shumë herë nevojën që Kosova të luftojë korrupsionin dhe krimin e organizuar.
“Unë shpresoj që udhërrëfyesi të jetë gati gjatë kësaj pranvere, ndërsa autoritetet kosovare duhet të vazhdojnë të luftojnë korrupsionin dhe krimin e organizuar, menaxhim më të mirë të kufijve, menaxhim më të mirë të migracionit”, iu pati thënë gazetarëve në ndërtesën e EULEX-it, Malmstrom më 20 janar.
Kushti i përcaktimit të kufirit
Megjithëse versioni final i këtij dokumenti po diskutohet mes Komisionit Evropian dhe vendeve anëtare të BE-së, duke u mbështetur në deklarimet e rregullta të zyrtarëve të KE-së, ky kusht vështirë që mund të hiqet prej listës.
Një tjetër kusht i rëndë, i cili para së gjithash në aspektin politik është tejet i vështirë, për të mos thënë i pamundshëm për t’u realizuar, është kërkesa për demarkacionin e kufirit-pikave të kalimit apo shënimi i vijës së gjelbër kufitare me vendet fqinje.
Në Bllokun numër 2 i emërtuar “Menaxhimi i migracionit dhe kufirit-pikave të kalimit”, si kusht për Kosovën është shkruar edhe demarkacioni i kufijëve-pikave të kalimit me shtetet e rajonit, më saktë me vendet fqinjë. Ky kusht e shtyn Kosovën që të shënojë vijën, ku ndahet edhe Kosova me Serbinë, diçka që momentalisht është ndoshta i pamundshëm marrë parasysh qëndrimet politike të Prishtinës dhe Beogradit rreth statusit të Kosovës.
Demarkacioni i kufirit është kryer me Maqedoninë, me Shqipërinë dihet se nuk ka problem, ndërsa ka kohë që ajo po diskutohet edhe me Malin e Zi, sidoqoftë me Serbinë nuk dihet se çfarë formule do përdoret për të arritur deri te kjo.
Mbështetur në përvojat e deritashme, Brukseli ka ditur shpeshherë “të mbyllë një sy” në kushtet e veta, sidomos në marrëdhëniet mes Kosovës dhe Serbisë, siç ka bërë edhe me vetë Serbinë, e cila është pjesë e grupit të parë të vendeve të Ballkanit Perëndimor që ka përfituar nga liberalizimi i vizave, pa e kryer demarkacionin e vijës kufitare-pikave të kalimit me Kosovën.
Shtetet “telashgjike”
Në përgjithësi, draft-versioni i “udhërrëfyesit” që e ka siguruar gazeta “Zëri” ka 12 faqe. Pika D e hyrjës (Kornizave të Përgjithshme) shpjegon që “dialogu i liberalizimit do të trajtojë katër lloje të çështjeve: sigurimi i dokumenteve; menaxhimi i migracionit dhe kufirit-pikave të kalimit; rendi publik dhe siguria; dhe e fundit, të drejtat fundamentale që kanë të bëjnë me lirinë e lëvizjes”.
Aty nuk harrohet të kujtohet ajo që thuhet shpesh se suksesi varet “nga progresi i Kosovës në aprovimin dhe implementimin e masave dhe plotësimin e kushteve që janë vënë në këtë udhërrëfyes”.
Për shkak të statusit “Top Secret” të këtij dokumenti, “Zëri” e ka pasur të pamundur të konfirmojë zyrtarisht nëse këtë dokument e ka edhe Qeveria e Kosovës si dhe të bisedojë për të me zyrtarë të BE-së.
Burime diplomatike të njërit prej vendeve anëtare i kanë thënë “Zërit” se vendi që po shkakton telashet kryesore për finalizimin e “udhërrëfyesit” janë vendet e Beneluksit, por pak më shumë Franca.
“Halli kryesor i Francës është çfarë performance do të japë shteti i Kosovës në luftimin e azilkërkuesve, që francezët frikësohen se do të rritet në momentin kur liberalizohen vizat. Ata duan shumë më tepër punë nga zyrtarët kosovarë që t’i bidnin qytetarët e tyre të mos ua mësyjnë fare vendeve të BE-së, njëjtë siç bën jo pak ballkanas, kryesisht me origjinë shqiptare, kur iu liberalizuan vizat vendeve fqinj të Kosovës”.
Një hall tjetër i Francës dhe disa vendeve të BE-së është edhe menaxhimi i rreptë i migracionit ilegal nga shteti i Kosovës.
Zyrtarë të shtetit të Kosovës, ka kohë që e përmendin faktin që ndonëse kushtet janë të njëjta me vendet tjera të Ballkanit Perëndimor, këmbëgulja evropiane për implementimin e tyre në tërësi e bën pak më të rëndë arritjen e liberalizimit të vizave.

[Zero Cool]

AAK:Raporti i DASH-it është shumë negativ për Kosovën

1

Prishtinë, 9 mars 2012 (15.45)
Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës (AAK) ka shprehur shqetësimin e saj për raportin e fundit të Departamentit Amerikan të Shtetit (DASh), të cilin e ka cilësuar si shumë negativ për vendin. Përfaqësues të saj kanë thënë se AAK-ja ka kohë që e ka ngritur një shqetësim, të tillë edhe në Kuvendin e Kosovës, por që, sipas tyre, kjo nuk është marrë fare në konsideratë nga Qeveria e Kosovës.
Sekretari i Përgjithshëm i AAK-së, Burim Ramadani, në një konferencë për media ka thënë se raporti i fundit i Departamentit Amerikan të Shtetit (DASH) është shumë negativ për vendin.
Sipas tij, raporti i DASH-it tregon për defektet që ekzistojnë në kontrollin dhe menaxhimin e kufijve, në mënyrë që të bëhet parandalimi i hyrjes së drogës në vend.
Ai ka shtuar se AAK-ja lidhur me këtë çështje ka iniciuar debat edhe në Kuvendin e Kosovës, por kjo nuk është marrë parasysh nga Qeveria e Kosovës.
Mirëpo, duke e parë këtë situatë, Ramadani ka ngritur pyetjet se “A është kjo Kosova që ne po duam ta ndërtojmë? A është kjo Kosova që ne duam ta kemi në familjen euro-atlantike?”
Sekretari i Përgjithshëm i AAK-së, Burim Ramadani, ka shpalosur planin e kësaj partie lidhur me parandalimin dhe luftimin e kësaj dukurie negative që e ka kapluar Kosovën.
Lidhur me këtë çështje, Ramadani ka thënë se për t’i vetëdijesuar qytetarët e Kosovës se marrja me këtë dukuri është shumë e rrezikshme, ata, së bashku me Aleancën e të Rinjve të Kosovës (ARK), do të iniciojnë projekte për vetëdijesimin e qytetarëve. /kosovapress/


2

[sherri]

Deputetit Azem Syla i ndalohet përjetësisht hyrja në Zvicër

Autoritetet e entit për migracion në Sollothurn të Zvicrës, konfirmojnë lajmin për agjencinë e lajmeve “COMEZE”
Me duar të përlyera përmes likuidimeve të ndryshme në Policinë sekrete të Kosovës, Azem Syla vazhdonte të mbaj “Vizën C” lëshuar nga entet Zvicerane. Kësaj i ka ardhur fundi pasi EULEX-i ka kontaktuar Entin për Migracion të Zvicrës.
Pasi EULEX ka zbuluar se Azem Syla është i lajmëruar në Zvicër në mënyrë oficiale, mirëpo ai ka atje vetëm një adresë, kjo gjë ka shtyre entin për migracion të Zvicrës që të kontrolloj dokumentacionin e tij të lëshuar nga zyra e Migracionit në Sollothurn.
Për këtë, Azem Syla është lutur të dorëzoj dokumentacionin e tij para Entit për Migracion deri më datën 20 Maj të këtij viti, përndryshe ai do të kërkohet nga Entet Zvicerane me fletëarrest ndërkombëtar.
Gjykata në Sollothurn ka sjellë vendimin për këtë që nga data 13 Shkurt dhe ka informuar Azem Sylën mbi këtë, mirëpo deri më tani nuk ka ardhur ndonjë dokument nga ai, informon për agjencinë e lajmeve “COMEZE” një punëtor i entit për migracion në Sollothurn.
Sipas informatës së mësuar nga agjencia e lajmeve “COMEZE.NET”, në vendimin e gjykatës nga Azem Syla kërkohen rreth 426.000 (katërqind e njëzetegjashtëmijë) Franga të kthehen prapa ngase ato ai kishte marrë me mashtrime nga shteti Zviceran. Kjo shumë të cilën Azem Syla mori nga shteti zviceran daton vetëm nga viti 2002- 2011, ndërsa për shumën e marrë me të padrejtë vite më parë është duke u analizuar nga Enti për ndihmë sociale.
Azem Syla kishte kërkuar azil nga Entet Zvicerane në vitin 1994 ku edhe iu pranua, por ai nuk punonte , duke marrë kështu ndihmë sociale vite me radhë. Për shkak të një atesto në të cilin vërtetohej se Azem Syla është i sëmurë psiqikisht, Ai është pensionuar para kohe si një invalid 100% dhe pa shanse shërimi.
Kjo nuk ishte e tëra ku Azem Syla mashtroj shtetin Zviceran. Në prokurorinë e Sollothurn-it ka arritur një akuzë ku Azem Syla përmes mashtrimeve ka marrë një shumë të madhe parash dhe tani kjo gjë u zbulua si një mashtrim.
Në anën tjetër, Enti për Migracion në Zvicër është duke bashkëpunuar me EULEX-in për të nxjerrë këtë shumë “Borxhesh” nga ai. Sipas Gjykatës ekziston një mundësi që prona e patundshme e Azem Sylës të cilën ai posedon në Kosovë të shitet dhe me paratë e nxjerra të paguhet ky borxh.
Gjykata nuk fajëson vetëm Azem Sylën në këtë çështje. Ajo ka fajësuar po ashtu Entin për Migracion të Sollothurn-it ngase Vazhdimi i vizës së tij në vitin 1999 nuk duhej të bëhej sepse ai posedonte një vend të punës në Kosovë si parlamentar.
Shoqata e Sigurimeve e cila ka dërguar Azem Sylën para Gjykatës për shkak të mashtrimeve ka lutur Gjykatën që të mos kthej atë për në Kosovë përderisa nuk ka përfunduar gjykimi mbi çështjen e Sigurimeve. Gjykata ka shpjeguar se vendimi i marrë për kthimin e tij për në Kosovë është i paprekshëm, ndërsa për mashtrimin e Sigurimeve do të arrihet një dëmshpërblim pas shitjes së pronës së tij në Kosovë (nëse arrihet deri tek kjo pikë). Gjykata ka shpjeguar Shoqatës së Sigurimeve se nëse nuk mund të nxjerrin paratë nga prona e patundshme e Adem Sylës në Kosovë, atëherë Shoqata e sigurimeve mund të nxjerrë paratë e saja në brendësi të shtetit pranë Entit Kryesor për sigurime në Zvicër.
EULEX-i ka kërkuar nga Enti për Migracion i Zvicrës që të nxjerrë një regjistër nga Gjykata zvicerane, ku përmes këtij regjistri do nxirreshin fakte të reja në krimet e bëra nga Azem Syla gjatë kohës së tij pranë Policisë Sekrete. (Agjencia e lajmeve “COMEZE”)

“Patriotët” e Prishtinës dhe “tradhtarët” e Mitrovicës

Autor: Nexhmedin Spahiu
E premte 9 Mars 2012 23:47 PM

Çfarë domethënie inkurajuese do të kishte për banorët në Veri të Kosovës, nëse do të përhapej lajmi se kryeministri i Kosovës, filan ministri, filan gjenerali, filan biznesmeni, filan artisti, etj, etj ka blerë pronë në veri të Kosovës?!

Raportet kryeqytet- provincë
Në një tubim ndërkombëtar, më rastisi të jem i pranishëm në bisedën mes një gazetareje serbe nga Beogradi dhe një gazetari serb nga Kosova. Gazetarja nga Beogradi e pyeti se sa fëmijë ka. Katër - u përgjigj gazetari serb nga Kosova. Ohu, shumë pak, ju serbet në Kosovë duhet të keni shumë fëmijë që t’ua kaloni shqiptarëve. Po gruaja ime nuk lind dot më, ma jep një fëmijë tuajën ta adaptoj dhe do ta rris ne Kosovë - tha gazetari. Jo, unë jam divorcuar nga burri sepse nuk desha që të kem fëmijë për ta ruajtur estetikën e trupit tim-iu përgjigj gazetarja nga Beogradi.
Kjo si duket është logjika e kryeqytetasve që kanë paturpësinë të kërkojnë sakrificë nga provincialët, në ndërkohë që vet nuk bëjnë as minimumin.

Mungesa e patriotizmit
Menjëherë pas luftës ne Kosovë kur shqiptarët në veri te Kosovës u ballafaquan me terrorin e strukturave të shtetit serb, thirrja e të gjithë politikanëve dhe opinionit publik ne Prishtinë ishte: “mos i lëshoni vatrat tuaja, mos i shisni pronat tuaja në veri të Kosovës”. Në ndërkohë që në Prishtinë bënin kokrrën e sefasë duke lëshuar me qira shtëpia dhe banesa ndërkombëtarëve të shumtë dhe duke hapur lokale e restorante për ta. Harronin se e gjithë kjo prani e madhe e ndërkombëtarëve nga të cilët ata po përfitonin ishte pikërisht për shkak të problemeve me veriun e Kosovës. Nuk kujtoheshin që të paktën një sasi të vogël të përfitimeve te qerasë ta investonin duke blerë një pronë në veri të vendit. Madje këtë nuk e bën as politikanët më të zëshëm me fjalorin patriotik që përfituan goxha pasuri viteve të fundit. Le që nuk denjuan të blejnë prona me çmime shumë të lira (krahasuar me Prishtinën) nga serbët në veri por as edhe nga shqiptarët kur ata filluan t’ua shesin serbëve.

Shërbimet inteligjente serbe dhe politika kosovare
Çfarë domethënie inkurajuese do të kishte për banorët në Veri të Kosovës, nëse do të përhapej lajmi se kryeministri i Kosovës, filan ministri, filan gjenerali, filan biznesmeni, filan artisti, etj, etj ka blerë pronë në veri të Kosovës?!
Po përse kjo nuk ndodhë? Nuk ndodhë për shkak të mungesës së patriotizmit.
Ndërsa patriotizmi mungon ngase ai nuk çmohet në Kosovë. Pikërisht për këtë shërbimet inteligjente serbe e drejtojnë jetën politike në Kosovë.
Ato pak raste të demonstrimit të patriotizmit kosovar e pësojnë dhe të tjerët tremben.
Pikërisht atëherë kur deputeti me stazhin më të gjatë në parlamentin e Kosovës, Ramadan Kelmendi ndërtoi shtëpi në veri të Mitrovicës nuk u zgjodh më deputet. Ndërsa e njëjta gjë i ndodhi deputetit Naim Rustemi në momentin që nuk pranoi t’ua shes serbëve shtëpinë në veri te Mitrovicës.
Në ndërkohë ata shqiptarë që ua shitën pronat e tyre qeverisë së Serbisë në veri të Kosovës rezultuan të kenë sukses në politikën kosovare. Kjo shpjegon se në ç’masë shërbimet inteligjente serbe e drejtojnë politikën kosovare.
Zmbrapsja më e madhe e institucioneve të Kosovës nga veriu i saj ndodhi pikërisht pasi autoritetet kosovare mbyllën Televizionin e Mitrovicës (31.12.2007). U desh një vit që TV Mitrovica t’i humbë gjyqet një pas një në Kosovë, për ta fituar rastin në panelin e Kombeve të Bashkuara dhe për t’u rikthyer. Por u rikthye TV Mitrovica, por nuk u rikthyen institucionet kosovare që ishin në veri. Kështu dikush apo shumëkush i kreu punë Beogradit brenda natës. Tani në TV Mitrovica mund të këndojnë me çiftelia dhe ta vajtojnë Kosovën sa të donë, por institucionet kosovare nuk po arrijnë të kthehen në Veri.

Makro dhe mikro politika kosovare
Fatbardhësia e Kosovës qëndron në atë se makro-politikën e Kosovës e udhëheqë Amerika sado që shërbimet inteligjente serbe po na e udhëheqin mikro-politikën. Amerika nuk mund ta mbulojë çdo vrimë të Kosovës se ka mjaft telashe të tjera në botë.
Derisa të jetë kështu, gjithmonë do të duket sikur Amerika po i imponon gjërat në Kosovë siç është rasti me flamurin e Kosovës.
Në fakt, sikur mos t’ishte operacioni i shërbimeve inteligjente serbe për djegien e flamurit të propozuar nga Ibrahim Rugova, amerikanët nuk do t’kishin telashe ta bëjnë Kosovën me flamur duke u parë ky si një imponim, sepse Kosova do ta kishte natyrshëm flamurin e vetë kombëtar – atë të propozuar nga Presidenti i saj Rugova.
Kjo situatë nuk ka ilaç tjetër pos që të ngritët vetëdija patriotike e shqiptarëve të Kosovës.

[Royal]

S’e mbyllim gojën
Arbana Xharra

Gjysmë milionë euro kërkoi dëmshpërblim për shkrimin që kam botuar dy vjet më parë, i titulluar “S’po na vjedhin, po na plaçkitin” . Duke konsideruar se ia kam humbur shanset në karrierën e tij profesionale, dinjitetin njerëzor dhe profesional dhe autoritetin, ish- drejtori i PTK-së, Shyqri Haxha, megjithatë nuk u paraqit në gjykatë, si paditës ndaj meje.

Kjo vërtetoi përpjekjet e tij për të më frikësuar. I vetëdijshëm që një gazetar s’mund të sigurojë këto të holla edhe sikur të punojë tërë jetën, ai ka zgjedhur këtë formë të kërcënimit me tendencë që të ma mbyll gojën. Me sigurinë maksimale se ka pushtet dhe qëndron mirë financiarisht në atë kohë, ai ka marrë guximin që të ngre padi për një shkrim, i cili flet me fakte për mënyrën se si ai e ka keqmenaxhuar këtë ndërmarrje publike, duke e zhvlerësuar me të madhe atë. Ai ka kërkuar me padi që të demantohet nga ana ime ky shkrim.

Detyrimet për përgënjeshtrim të shkrimeve të bazuara në fakte që kritikojnë ashpër, janë duke u bërë praktikë e shpeshtë e kapadaive që e njohin sistemin totalitar të instaluar në sektorët kyçë të shtetit të Kosovës. Ata i janë adaptuar rrethanave lehtësuese për t’ia arritur qëllimin që të pastrojnë emrat nga keqpërdorimet dhe krimet që kritikohen nga gazetarët përmes sistemit të drejtësisë, që shumë prej tyre e kanë në dorë.

Procese penale të ngritura ndaj gazetarëve, janë forme e re e presioneve dhe e shantazhit që ia kanë mësyrë zyrtarët me pushtet në këtë vend. Me dhjetëra raste janë shënuar gjatë vitin që lamë pas, të padive të ngritura ndaj gazetarëve, ku dëmshpërblimet e kërkuara për t’u paguar nga gazetarët kapin shumat qindra mijëra euro. Nga ana tjetër qasja selektive e drejtësisë në Kosovë, bën që gazetarët ta druajnë se çfarë vendimi mund të nxjerrë drejtësia.

As numërimi në vend nuk i ngjason zhvillimeve aktuale në Kosovë. Sistemi i funksionimit të të “fortëve” tregon se si Kosova po është kthim prapa në demokraci. Ata që mbështesin të vërtetën nuk kanë fuqi, sepse duke mbështetur të vërtetën dhe drejtësinë je kundër atyre që janë në pushtet, të cilët kanë forcë dhe lidhje kudo që atyre u duhet.

Për të pasur më të lehtë dënimin e gazetarëve, së fundi është propozuar amendamentimi i Kodit të Procedurës Penale, përkatësisht neni 187 dhe neni 188 që kanë të bëjnë me veprën penale Fyerje dhe Shpifje, vepra për të cilat janë paditur gazetarët në disa raste. Këto vepra janë propozuar që të mos jenë vepra penale por që këto çështje të zgjidhen në konteste civile. Pra deri tash vepra Fyerje dhe Shpifje ka qenë vepër penale dhe kjo është kërkuar që të hiqet. Kështu që me këtë ndryshim palët mund të padisin gazetarët në konteste civile dhe dënimi është vetëm me gjoba marramendëse dhe jo me burgim.

Kjo është taktika e re e pushtetit për t’ua futur frikën gazetarëve përmes shtrimit të infrastrukturës së re ligjore që dënon kush të ketë qejf gazetarët.

[Royal]

Në Shkup ka ndërruar jetë Agim Tanallari
Ka ndërruar jetë Agim Tanallari (31) i plagosur mbrëmë, në afërsi të fshatit Rashçe, e Shkupit.
Ai dhe babai i tij, pronar i këmbimores “Vrella” janë sulmuar me armë zjarri, nga persona të maskuar. Informacionet e para flasin se sulmi është kryer nga dy vetura, të cilët më pas janë gjetura të braktisura nga sulmuesit.
* * * * *
Rreth orës 18 e 30 minuta në afërsi të fshatit Rashçe ka ndodhur një incident me ç’rast persona të panjohur kanë sulmuar me armë zjarri babë e birë pronar të këmbimores ‘Vrella’. Gjatë shkëmbim zjarrit mbetet i plagosur njëri nga pronarët e këmbimores A.T. 31 vjeç, supozohet të jetë i biri i pronarit të këmbimores. Incidentin e konfirmojnë edhe nga Ministria e brendshme dhe njoftojnë se në trupin e të plagosurit kanë përfunduar katër plumba. Raportohet se sulmuesit kanë qenë gjashtë persona me dy vetura të maskuar dhe armatosur me armë zjarri dhe kanë pasur për qëllim plaçkitjen e pronarëve të këmbimores ‘Vrella’.
Shpërnd

[Royal]

Tripi* i Editës për 8 Mars ia merr 50 mijë euro buxhetit

Publikuar: 14.03.2012 - 08:51


Prishtinë, 14 mars – Ndaj grave të Zyrës së Kryeministrit është treguar zemërgjerë për 8 Mars Edita Tahiri, por pa prekur në kuletën e saj. Ka prekur në të shtetit.

Diku 50 mijë euro është kostoja publike e shpenzuar për tripin në Shqipëri të autorizuar nga zëvendëskryeministrja Tahiri, si dhe për ekipin e saj mbështetës. Pjesë e tij ishin 36 femrat që punojnë në zyrën më me rëndësi të ekzekutivit. Të enjten kishin mbërritur në Tiranë, e të dielën pasdite qenë kthyer në Prishtinë.

Nga atje kanë postuar fotografi në rrjetin social Facebook, madje nga Mali i Dajtit, ku nga Tirana shkohet me teleferik.

Gratë e Qeverisë jo veç që nuk kanë pasur nevojë të fusin dorën në xhep gjatë kësaj vizite, por ato kanë realizuar edhe të ardhura shtesë. Ndonëse ishin pjesë e një tripi, secila nga to ka realizuar nga dy mëditje. E tarifa për një mëditje të udhëtimit zyrtar në Shqipëri është 209 euro.

Njëra nga pjesëmarrëset ka treguar në kushte anonimiteti arsyen e vetme që i ishte bashkëngjitur tripit.

“Veç për mëditje shkova”, ka treguar ajo. “Mëditjet në Shqipëri janë të mira, se përndryshe nuk i kisha lënë tri net fëmijët vetëm”.
(Trip - udhëtim, aventurë)

Më gjerësisht lexoi sot në gazetën “Koha Ditore”

[Royal]

Sa kushtoni*?

Zejdush Kastrati


Nëse e thua të vërtetën, s’ke nevojë të mbash mend se ç’ke thënë (proverb anglez)

Gati të gjithë pushtetarët, pa dallime të mëdha, prej vitit 1999, me përjashtime shumë të rralla të ndonjë ministri “aksidental” apo të ndonjë zyrtari tjetër të lartë (me moral të fortë), në kontinuitet, në çdo kabinet qeveritar, por edhe në institucionet tjera të pasluftës e deri më tash, kanë pasur të identifikuar si “specialitet” shumë të preferuar në “meny”, keqpërdorimet, abuzimet dhe keqmenaxhimin e parasë publike.

Opinioni i gjerë kosovar, por nganjëherë edhe ai botëror, gjatë gjithë kësaj periudhe kohore është njoftuar me informata jo të rralla, dhe jo të paargumentuara, për këto fenomene, të cilat, herë-herë janë përmendur dhe janë prezantuar nëpër disa nga mediet që nuk kanë qenë nën kontroll të këtyre qeverive, por edhe të institucioneve të tjera, edhe atë me emra personash e individësh që janë konkretizuar e zbërthyer edhe me raste shumë specifike të këtyre abuzimeve, por fatkeqësisht, pas një apo disa ditësh, këto informata shumë shpejt janë harruar e shpërfillur, në radhë të parë nga ata që është dashur të hulumtojnë dhe t’i zbardhin në detaje, por jemi dëshmitarë kur njëri skandal ka mbuluar tjetrin, dhe kështu është vazhduar deri më tani, në pafundësi.

Kështu, në të gjitha qeveritë e deritashme, dikush më shumë e dikush më pak, dhe pothuaj nga gjithë kryeministrat, pastaj zëvendëskryeministrat, shumë ministra e disa presidentë, shumë prokurorë e kryeprokurorë, fatkeqësisht edhe ata ndërkombëtarë, një kohë disa të UNIMK-ut, pastaj Guarda de Financa, e tani edhe të EULEX-it, pos premtimeve, dhe herë-herë ndonjë aksioni spektakular, sa për shou mediatik, rezultatet dhe pengimi i këtyre fenomeneve kurrsesi dhe assesi nuk ka rezultuar me ndonjë sukses, apo nuk ka shënuar rënie, e të mos flasim për minimizim (për çdo vit në ranglistë më të fuqishëm).

Keqbërës, falsifikatorë, njerëz të pangopur të pushtetit e të klaneve të nëntokës, ata që gjithnjë janë thirrur në emër të shtetit e Kosovës, disa prej të cilëve kur dalin para medieve e kanë gojën plot demokraci e shtet ligjor e funksional, shumë herë identifikohen në emër të luftës e UÇK-së, familjeve të dëshmorëve e sakrificës, janë pikërisht ata që me paranë publike të grumbulluar nga tatimpaguesit e mjerë kosovarë (shumica prej të cilëve jetojnë dhe mbijetojnë në pikën më kritike të ekzistencës), veprojnë dhe sillen sikur ato para të ishin të ndonjë shteti armik, apo të fituara në ndonjë lotari ndërkombëtare!

Vlen të ceket se, pos këtyre vendorëve, që Kosovën po shihet se e kanë bërë “rryp daulli”, edhe një pjesë e ndërkombëtarëve janë ata që falë terrenit në të cilin kanë ardhur dhe kanë vepruar e po veprojnë, qoftë në emër të krijimit të rendit e ligjit, por edhe disa tjerë, kinse në rolin e ndihmës dhe konsulencës në aspektin e zhvillimit ekonomik të Kosovës, që përkon dhe ka lidhje me donacione dhe me kredi e ndihma të tjera në emër të Kosovës, të shumtën e rasteve me shifra milionëshe, sa i përket asaj që kanë përzgjedhur nga “menyja” e kosovarëve, përcaktimi është i njëjtë edhe për disa nga këta ndërkombëtarë, të cilët nuk janë treguar “imunë”, sepse si duket kjo “gjellë” është shumë e “shijshme” edhe për ta, e që më së miri dëshmohet me faktin që, sipas disa shënimeve jozyrtare, flitet se në Kosovë brenda kësaj periudhe kohore të pasluftës, në forma të ndryshme, janë orientuar dhe destinuar mjete në vlerë mbi 30 miliardë dollarë (një zyrtar i Odës Ekonomike përmend shifrën 34 miliardë) e që sikur të ishin menaxhuar e orientuar me korrektësi, Kosova nuk do të krahasohej me Slloveninë apo me shtetet nordike, por me shtete të tjera të rajonit po se po, sa i përket zhvillimit të gjithmbarshëm.

Lufta kundër këtyre fenomeneve, që janë e keqja më e madhe e këtij vendi, është banalizuar skajshmërisht me deklarata nga gjithë ata që ishin dhe që janë për momentin në pushtet e në institucione të tjera, dhe atë duke formuar e inauguruar në mënyrë pompoze Task Forca e ekipe ministrore e ndërministrore në emër të luftimit të këtyre dukurive, disa të përziera edhe me “ekspertë” ndërkombëtarë, herë-herë me iniciativë të kryeministrave, së fundi edhe nga Presidentja, e që, sipas tyre, kanë të vetmin qëllim dhe destinim: të luftohen dhe të pengohen këto dukuri, por e keqja më e madhe është se shumica prej tyre në këto ekipe janë pikërisht njerëzit më të përfolur për këto afera!

Në një të pame, në Gjilan, apo kryeshëndosh si quhet në disa lokalitete të Kosovës, para disa ditësh, një pensionist (ish-mësues), ku si në gjithë Kosovën politika fatkeqësisht është temë e padiskutueshme edhe në këso ceremonish, dha një propozim sa sfidues por ndoshta për dikë paksa edhe komik, e që për Kosovën e “eksperimenteve” dhe të vakive nuk është edhe për t’u habitur e çuditur, kur kemi provuar gjithçka dhe po pranojmë gjithçka, pse të mos aplikohet dhe të provohet dhe (ndoshta) ky propozim me shpresë se do të jepte rezultate (shpresa vdes e fundit).

Ky pensionist propozoi që, në radhë të parë, njerëz nga kabineti qeveritar, por edhe të institucioneve të tjera, urgjentisht të prezantojnë para opinionit çmimin apo ofertën e tyre: sa kushtojnë, me qëllim që ato oferta të negociohen dhe të aprovohen, por me të vetmin kusht dhe garanci – pos këtij çmimi dhe kësaj shume të mos vjedhin dhe të mos keqpërdorin shuma të tjera.

“Na ropën e na tranuen. Nuk ka kush i ndal këta hajna. Të gjithë ishin të njëjtë. Nuk po dijnë me u ngi. Nuk po dijnë kur është boll. Janë të pashpirtë e katila. S’ka asgjë prej antikorrupsionit. Nuk kanë me ia pa hajrin…”, tha pensionisti i nervozuar, por shumë i bindur dhe i vendosur që do të paguajë një shumë bukur të madhe që do ta kërkonte nga dy djemtë që i ka në Angli, po qe se ata që janë dhe vijnë në pushtet, definitivisht, e caktojnë çmimin, sado i lartë qoftë ai, por me të vetmin kusht dhe garanci që të mos vjedhin më popullin dhe këtë Kosovë të mjerë, që po vuan nga këta njerëz, për të cilët paraja është mbi të gjitha, tha pensionisti, për të cilin, një shok, kur dolëm nga ajo shtëpi, më tha se ai gjatë pushtetit absolut serb në Kosovë kishte lëshuar shtëpinë e tij për shkollë, por edhe shquhej për korrektësi.

Propozim i qëlluar dhe interesant, por sa për satisfaksion është mirë t’i qitet edhe fusnota, me shpresë se ndërkohë ndoshta gjërat do të ndryshojnë.

Pra, tregoni çmimin: Sa kushtoni o njerëz*?

[Royal]

Jargaviten afër Thaçit
Arbana Xharra

Është i shkëlqyeshëm në lojën që luan, si nga jashtë ashtu edhe me ata që i mban rreth vetes. Luan aq mirë, sa që ata të cilëve ua luan lojën zor që e marrin vesh. Taktikat i ka të thjeshta, por të gjithë bien në lojën e tij. Është për t’ia zgjatur dorën sesi i sjell në gisht një kabinet ministrash kur atij i duhet të veprojë asisoj.

Edhe pse të devotshëm ndaj kërkesave të shefit të qeverise, ata kanë harruar se mjafton të futet diçka e re në agjendë dhe të digjen shumë prej atyre që janë të bindur se janë më të mirët në qeveri. Kryeministri i Kosovës, Hashim Thaçi, e di se s’ka gjë prej reformatizmit të qeverisë, ai e ka provuar të ndërrojë ministra, e ka bërë edhe herën e parë, për të na hedhur hi syve, mund ta bëjë edhe kësaj here.

Por, atij kohë pas kohe i duhet loja për ta mbajtur gjallë strategjinë, shtyllat e së cilës i kanë në dorë shumë pak veta. Edhe nëse nuk reformon qeverinë, mjafton ta nxjerrë këtë thashetheme për t’ua bërë me dije ministrave të jenë të dëgjueshëm ndaj pazareve të tij. Në anën tjetër, është përpjekja e tij për t’u paraqitur si i interesuar për përmirësimin e qeverisjes.

Ai bën se gjoja do të heqë qafe dështakët, në të njëjtën kohë me egoizmin e tij është duke krijuar amulli brenda qeverisë, ndërkohë që neve përpara syve po na shfaqen haptazi rivalitetet mes ministrave. Para disa muajsh kjo qeveri, sipas kryeministrit, ishte më e mira që ka pasur ndonjëherë Kosova.

Ata që e kishin kritikuar ashpër më parë, iu bashkëngjitën duke i shërbyer me devotshmëri; nga lezeti që u lidhën me më të fortin, u shkonin jargët nga goja. Por, ata që janë shprehur më së shumti se Thaçi do t’i mbajë afër vetes me pozita më të mira, me të përmendur reformatizimi ka nisur t’i kapë paniku.

Dy ministret, ajo e Tregtisë dhe Industrisë, Mimoza Kusari-Lila, dhe ministrja e integrimeve Vlora Çitaku nuk po e fshehin ambicien për t’u kyçur edhe më fort në qeveri. Vlora ka kohë që ka mbrehur dhëmbët për pozitën e ministres së Punëve të Jashtme, sidomos pas paraqitjes në mbledhjen e Këshillit të Sigurimit të OKB-së, e cila u lavdërua për prezantimin që ka bërë.

Nga ana tjetër, Mimoza është duke ia bërë me dije kryeministrit se e ka kryer misionin me futjen e masave të reciprocitetit dhe se është e aftë për të bërë edhe më shumë në qeveri, duke u treguar edhe kryeneçe karshi kryeministrit me qasjen e tillë se “s’ka kush që më lëviz mua” .

Në të njëjtën kohë nga rrethi i kryeministrit dalin thashetheme se ai nuk qenka i kënaqur me punën e ministrit aktual të Punëve të Jashtme, Enver Hoxhaj, duke ua shtuar të tjerëve apetitet për këtë post. E gjithë kjo lojë ka bërë që pavijoni i Thaçit të hapë sytë se kujt po i përgatitet komploti, kush do të promovohet dhe kush do të largohet. Por, të gjithë janë produkt i politikës që e udhëheq vetë kreu i qeverisë.

Këta ministra nuk kanë ardhur aksidentalisht në pushtet, ata janë të përzgjedhurit e Thaçit. Para pak kohe po këta ministra me qasje dominuese, kanë performuar me arrogancë nga jashtë dhe në të njëjtën kohë kanë shërbyer me servilitet ndaj Thaçit. Por ata shumë thjesht brenda natës mund të shpallen të paaftë të gjenerojnë platforma të cilat i konvenojnë kësaj qeverie. Deri më tash ministrat e Thaçit kanë pozuar bashkërisht duke promovuar qeverisje të mirë si asnjëherë më parë. Por, në thelb kësaj qeverie i mbesin militantet “trima”, të tjerët vijnë e shkojnë, varësisht nga disponimi i Thaçit.

[Royal]

Hasreti i dallavereve, Besim Beqaj
Arbana Xharra

Sillet me autoritet sikur e ka shpëtuar këtë vend nga kriza ekonomike, duke lënë përshtypje se është duke e çuar me të madhe përpara zhvillimin ekonomik. Tenton të paraqitet si autoritet me peshë në Qeveri në ecjen përpara të këtij vendi. Për t’i ikur skandaleve të mundshme ai ka deklaruar se ka pasuri milionëshe si djalë hasreti, ka bërë publike tokat që ia ka lënë baba për ta arsyetuar shtëpinë e blerë në fshatin amerikan në vlerë qindra mijëra euro. Ai haptazi tregon se i ka punët mirë financiarisht dhe se nuk është nga ata ministrat që iu mbetet syri në paratë e buxhetit.

Por, nuk i ka zgjatur shumë sjellja e “pasanikut të ngopur”, sepse edhe ky, sikurse plot të tjerë, ia mësyn luksit të parave pa dhimbtë të taksapaguesve.

Në fillim si ministër i Integrimeve Evropiane, i ofroi luksin vetes të blejë makinë superluksose me vlerë 51 mijë euro. Akomodoi veten në ambient të shtrenjtë si “pasanik” i kyçur në qeveri vetëm pak kohë kur bënte kritika ndaj qeverisë sa ishte kryetar i Odës Ekonomike të Kosovës (OEK) për shpenzime alarmante. Për dallim nga kolegët e tij që kanë ardhur në qeveri nga strukturat partiake, Besim Beqaj, tash ministër i Zhvillimit Ekonomik, ka luajtur lojën ndryshe për të marrë post të rëndësishëm. Ai ka nisur strategjinë për t’u ngritur në pushtet duke përkrahur bizneset që e kanë financuar partinë më të madhe në pushtet PDK-në, përmes tyre i është afruar shefit të qeverisë. Ka mjaftuar që ai të besojë se është më i ngritur sesa një pjesë e madhe e ministrave, ndërkohë që interesi reciprok i një urë lidhëse me bizneset i është bërë një vend i mirë në qeveri.

I rrethuar nga biznesmenët milionerë, dhe duke e jetuar një jetë me standard të lartë, të cilin tash për tash ia ofrojnë kurrizi i qytetarëve të varfër Kosovës, si duket ka harruar se rreth 40 për qind e popullit është e papunë dhe me dhjetëra mijëra janë në varfëri të skajshme. Dhe pa fijen e turpit me paratë publike ai shpalli tender për të blerë telefonat mobilë më të shtrenjtë tash për tash ne treg ; “Iphone 4s” të kompanisë Apple- 64 gb, çmimi i të cilit sillet rreth 1000 euro.

A thua ministri Beqaj është i vetëdijshëm se sa qytetarë të këtij vendi i ka tmerruar lajmi për blerjen e Mercedesit sapo erdhi në qeveri, e tash Iphoni.

Ky zyrtar bashkë me shokët e tij në qeveri, kujt po i shesin mend me gjithë këtë luks, qytetarit, i cili sillet poshtë e lart duke kërkuar një vend pune sa për idare, atyre që hynë natë e del dritë e s’kanë nga t’ia mbajnë, se nuk kanë të njohur në qeveri për ta gjetur një vend pune, atyre që numërojnë centët në xhep për të blerë një bukë... Por Besim Beqaj nuk ka faj, sepse ka gjetur urtë e butë, ai i thërret mendjes “Zgjat Zot kësi moti”.

[Royal]

Nëna-ministreshë
Arbana Xharra

Para pak ditësh në qendër të Prishtinës, në një marshim simbolik në këmbë me rastin e shënimit të “Javës së të ushqyerit me qumësht të gjirit në Kosovë”, zëvendëskryeministrja e Kosovës, Mimoza Kusari-Lila, u bëri thirrje nënave që të ushqejnë fëmijët me gji.

Ishte për t’u përshëndetur porosia që ajo u përpoq të transmetojë te nënat që nuk dinë për rëndësinë e gjidhënies. Kur dihet se ka edhe aso nënash që nuk i ushqejnë fëmijët e tyre me gji për shumë arsye.

Disa nuk kanë qumësht të mjaftueshëm, por disa të tjera nuk duan t’u “prishet” forma e gjinjve, por ka edhe shumë asosh që zgjedhin karrierën dhe nuk sakrifikojnë disa muaj të merren vetëm me foshnjat e tyre, të cilat në muajt e parë të jetës deri në gjashtë herë në ditë kanë nevojë të ushqehen nga gjiri.

Është mirë kur personat që inkurajojnë për një veprim të tillë të jenë shembull adekuat dhe jo vetëm pse kanë pozitë në qeveri të dalin në rrugë me një moto të tillë. Nga ana tjetër nuk mjafton të jesh vetëm nënë, kur përvoja personale na tregon diçka tjetër.

Është pikërisht zëvendëskryeministrja ajo e cila me gojë plot foli për gjidhënie, e cila automatikisht lidhet me afërsinë që nëna duhet ta ketë me foshnjën e saj. Siç dihet, zonja zëvendëskryeministre vetëm katër ditë pasi lindi djalin e saj të dytë, iu kthye takimeve, madje edhe atyre të parëndësishme, siç ishte pritja e kryetarit të diskredituar të Hondurasit, i cili akuzohet për përndjekje e vrasje gazetarësh.

Po të kishte vepruar njëlloj një grua e cila ka pozitë dhe peshë në shoqëritë demokratike, atëherë ajo do të degradohej nga kritikat dhe analizat për karakterin e saj. Një gjest i tillë tregon shumë për ata që duan të marrin vesh se çfarë personaliteti ka një grua. Janë disa ligje të natyrës, instinkte, të cilat nuk mund të tradhtohen, qoftë edhe nga Kusari-Lila. Por, ja që ajo e bën këtë, shpesh vetëm për poza publike nga pseudotakimet.

Nuk e di nëse e arsyeton një njeri me logjik të shëndoshë një grua sado karrieriste të jetë ajo që ta privojë fëmijën e saj të posalindur nga afërsia që ka nevojë në ditët e para të jetës për nënën e vet. Është aroma e nënës ajo për të cilën ka nevojë ai fëmijë, më shumë se çfarëdo vendimi apo takimi që duhet të jetë pjesë nëna-ministreshë.

Çfarë ndjenja duhet të ketë ai person për vendin, kur është në gjendje që të rrijë larg apo ta bartë nëpër zyra fëmijën e porsalindur. Nuk mbaj mend të ketë pasur ndonjë emergjencë shtetërore, apo mos ka pasur frikë se do t’i ikë diçka nga dora.

Apo ndoshta është duke tentuar që të tregohet si “grua e hekurt”, e cila sakrifikon gjithçka për Kosovën. Si një grua e ngritur inteligjente, do të duhej t’i shkonte mendja se në këtë rast nuk mund të lavdërohet, sepse ky është potez i gabuar, i cili mund të cilësohet nga ndokush si çështje personale, por Kusari-Lila është fytyrë publike dhe ka peshë në këtë shoqëri.

Janë për t’u përshëndetur përpjekjet e saj për të arritur në karrierë, por jo të gjitha variantet që ka zgjedhur për të mbajtur pozitën janë për t’u lavdëruar. Është formuar si politikane me autoritet, si eksperte e ekonomisë, një femër e cila është marrë shembull për aftësitë e saj për të ecur përpara në një rreth ku dominon gjinia mashkullore me një mentalitet goxha të ulët.

Por, në rrugëtimin e saj drejt politikëbërjes, ka bërë disa veprime që kanë irrituar votuesit e saj, duke iu bashkëngjitur në koalicion partisë, udhëheqësit e së cilës i ka kritikuar ashpër vetë ajo. Mbetet të shpresojmë t’i ecë mbarë me karrierën e saj dhe të mos irritojë edhe më tutje ata që besuan në vlerat e saj.

[Royal]

“Bukuroshi” i LDK-së
Arbana Xharra

Nuk mjafton të kesh një diplomë në xhep, të marrë diku jashtë Kosovës, dhe përkrahjen e liderit të partisë, për të mbijetuar gjatë në politikë, e aq më pak të mbash qëndrimin e manekinit të pispillosur. Për momentin edhe mund të “dhezë”, por në periudhë afatgjatë të siguron dështimin në karrierën politike. Reputacioni politik nuk arrihet me arrogancë, qëndrim të ashpër, përkundrazi, kjo qasje largon votuesit. Arben Gashi (Beni), i njohur si njeri shumë i afërt i liderit të LDK-së, Isa Mustafës, ka nisur fushatën e tij politike me një angazhim të madh, duke përdorur taktika të tjera, për dallim nga kolegët e tij në LDK, mirëpo edhe pse pa ndonjë bagazh politik, ai e bëri vendin e vet afër Isës.

Mbështetja dhe hapësira që kreu i LDK-së i ka dhënë, bëri që Gashi të fitojë vetëbesim të shoqëruar me arrogancë dhe qëndrim të izoluar. Nga literatura psikologjike, por edhe analizat e karaktereve politike na është mësuar se ambientalizmi i politikanit me arrogancë dhe përpjekje të vazhdueshme për të shmangur të tjerët janë rezultat i injorancës së tij. Forma më e shpeshtë e mosdijes së dikujt shprehet me reagime të ashpra dhe ndjenjë të inferioritetit karshi të tjerëve. Me këtë qasje Gashi është nisur jo vetëm ndaj të tjerëve, por edhe veteranëve të LDK-së, që kanë një të kaluar politike të ndërtuar me sakrifica.

Ndoshta tash për tash mund edhe t’ju duket atraktiv Beni, por me kalimin e kohës ai do të shndërrohet në një figurë të dështuar politike, që për një kohë të shkurtër ishte i dëshirueshëm, por jo në saje të cilësive të tij, por nga privilegjet që ia ofruan të tjerët. Kreu i LDK-së duhet ta ketë të qartë se nuk reformohet partia me shembuj të tillë, nuk mjafton të jesh i ri dhe tërheqës për dy-tri kafehane në Prishtinë. Përkundrazi, kjo formë e përkrahjes dhënë këtij djaloshi, pa merita, ka irrituar të tjerët në parti dhe si rezultat krijohen klane të cilat të dezorientojnë si parti, në vend se të të çojë përpara.

Në një intervistë para pak ditësh, Beni tregoi sesi partia duhet ngritur, ai foli për strukturat ekonomike, zhvillimin ekonomik, e që realisht në debate politike na ka treguar se ka mësuar vetëm disa terma ekonomikë dhe se ka mungesë të madhe të dijes në këtë sektor të rëndësishëm. Në këtë intervistë ai ka falënderuar votuesit e tij që i kanë siguruar një ulëse në Kuvend, duke u paraqitur i gatshëm të japë kontributin për këtë shoqëri. Zhargon ky demode i atyre që synojnë karrierë politike e që e kanë një mangësi esenciale, e ajo është potenciali i të bërit politikë.

LDK-ja duhet të reformohet dhe duhet të largohen garda e vjetër e dembelëve dhe arrogantëve, por edhe të sillen njerëz të rinj, ekspertë, por jo tipa si Arben Gashi (Beni).

Një politikan të mirë e bën thjeshtësia dhe mënyra sesi ai kap mentalitetin e shoqërisë që pretendon ta udhëheqë. Kryelartësia e tij bën që votuesit të mendojnë dy herë përpara se t’ia japin nesër votën LDK-së dhe në të njëjtën kohë të largojë intelektualët dhe ata që mund të japin më shumë nga kjo parti.

[Royal]

Bac, ‘e kënaqën’!

Flaka Surroi

Publikuar: 26.02.2012 - 18:58
Kosovo* na ktheu 13 vjet mbrapa dhe na e dëshmoi pafuqinë e një populli të vogël, posaçërisht kur udhëhiqet nga injorantët mbi të cilët rëndon edhe barra e dyshimit se nuk i kanë duart të pastra
Se sa e mjerueshme është të jesh pjesëtar i një populli të vogël, që e shkel kush do, si do dhe kur do, posaçërisht kur udhëhiqet nga injorantët dhe arrogantët, e dëshmoi konkluzioni për fusnotën. Bashkë me të gjitha gjërat, e vendimet, e veprimet që sollën deri te pika në të cilën u miratua një marrëveshje për përfaqësimin rajonal të Kosovës, që, sipas deklaratës zyrtare të BE-së, thotë: “Emërtimi Kosovo* është pa paragjykimin e palëve për statusin dhe në linjë me Rezolutën e Këshillit të Sigurimit 1244 si dhe Opinionin e GJND-së për Deklaratën e Pavarësisë së Kosovës”. Sipas formulimit “pa paragjykim”, del se as Kosova s’e paragjykon shtetësinë dhe pavarësinë e vet. Që edhe Kosova ka statusin neutral karshi pavarësisë së vet.



Nuk ka pasur ditë që nga krisja e luftës në Kosovë që nuk jam pyetur se me çfarë e kishim merituar përkrahjen aq të fuqishme të Perëndimit. E dija se një pjesë e përgjigjes gjendej te rrethana se “kishim qenë me fat” që Bosnja u shkatërrua dhe u masakrua sistematikisht për tre vjet me radhë e që në fund ndodhi Srebrenica, në kohën kur ishte “zonë e mbrojtur” nga OKB-ja. Pjesë e përgjigjes ishte vendosmëria e Perëndimit që kjo e fundit të mos përsëritej në Kosovë dhe fakti se bota demokratike nuk ia dilte që të merrej vesh se më mirë ishte të parandalohej sesa të shërohej. Dhe në rastin e ish-Jugosllavisë, tri herë u detyra të ndërhynte për t’i shpëtuar jetët e civilëve, që u bënë pre e fashizmit serb që i nisi katër lufta, të cilat fatmirësisht i humbi.



Kam dashur të besoj se njëra nga arsyet ka qenë edhe fakti se si popull jemi specifik, e simpatik, e liridashës, e çfarëdo pozitive që mund të të bjerë në mend, dhe se për këtë arsye na donin të huajt, posaçërisht amerikanët. Zhvillimet në vitet e fundit që nga pavarësia, më bëjnë të mendoj se në mos ndoshta jemi shndërruar monedhë kusurimi: me djegien e Kosovës (fusnota*) arrihet kënaqja e aspiratave dhe e ambicieve të Serbisë (shndërrimi në shtet kandidat për BE) dhe njëkohësisht arrihet zbutja e qëndrimit të Rusisë në OKB – në raport me Sirinë dhe Iranin. Duke mbetur shtet i pakryer, me problemin shumë serioz të qeverisjes nga një strukturë e paaftë dhe e korruptuar, e me problemin edhe më serioz të veriut të barrikadave dhe të strukturave paralele serbe, Kosovo* mund të riaktivizohet kurdo qoftë si problem ose si zgjidhje shtesë për kënaqjen e ndonjë qejfi tjetër – për shembull federalizmin e Kosovës...



E që shteti mund të shndërrohet në një gjë kaq të pavlefshme e dëshmoi kryeministri i Kosovës, i cili, duke marrë parasysh se ka ardhur në pushtet me vota të vjedhura dhe se hëpërhë duket të jetë nën hetime pas raportit të zviceranit Marti, është brumë i jashtëzakonshëm për gatim ashtu siç kujt i konvenon në çastin e caktuar. Si njeri që ka problem t’i lidhë tri fjali pa i lexuar (të cilat edhe kur t’i lexon, i lexon gabimisht), është i prirë që të flasë shumë e të mos thotë gjë; ose të thotë diçka, e më pas ta demantojë veten pa asnjë fije telashe, as pa u skuqur e as pa u zverdhur.



Sa pak vlerë ka shteti ynë i udhëhequr nga kjo Qeveri, e dëshmon fakti se të huajt e bindën, thënë më mirë, e obliguan Thaçin që t’i niste “bisedimet teknike” me Serbinë. Ishte mahnitëse që gati pas një viti, ta dëgjonim zonjën Ashton (së cilës kryetari serb i drejtohet me “Keti”) tek e përsëriste të njëjtën fjali në lidhje me qëllimin e bisedave të ndërmjetësuara nga Cooperi: “Ekipin që e kemi dërguar atje për momentin është duke punuar bashkërisht në përpjekje për t’i mbështetur të dyja palët për të ardhmen e tyre. Shpresoj se të dyja vendet do të jenë në gjendje të punojnë në bazë të planit që do t’ia mundësojë Serbisë që ta marrë statusin e kandidatit, kurse Kosovës do t’i mundësojë hapjen e dialogut për vizat”.



Këtë e ka ditur edhe Thaçi, edhe Qeveria e Kosovës dhe, natyrisht, e kanë ditur të huajt që kanë insistuar që të shkohet me negociata teknike që janë thellësisht politike dhe që shkaktojnë pasoja politike. Do të ishte shumë tronditëse po të kuptohej se kryeministri dhe Qeveria nuk e kanë ditur pse po futen në bisedime me Beogradin. Mbase nuk do të kenë pasur iluzionin se me këto bisedime, Serbia përnjëmend do ta pranonte Kosovën shtet dhe se qysh vitin e ardhshëm do të bëhemi shtet kandidat për në BE dhe për në NATO.



E ajo që ka ndodhur në javën e shkuar, tregon thjesht se kjo Qeveri me shefin e vet e kanë parë se janë futur në një rrugë nga e cila nuk kanë ditur si të dalin, dhe prandaj i janë qasur për këshilla, përkatësisht urdhra, “miqve ndërkombëtarë”. Sa për ilustrim, ja pak kronologji, e cila jo pak i ngjet një vargu karikaturash të Pimpsonsave:



E enjte, 2 shkurt 2012; Hashim Thaçi: “...Dua t’ju siguroj juve (Kuvendin) dhe të gjithë qytetarët e RKS, se Rezoluta 1244, për mua, Qeverinë e Kosovës, Kuvendin e Kosovës, Popullin e Kosovës është e tejkalueshme, ndërsa shteti sovran dhe i pavarur i Kosovës është i përjetshëm”.



Siç do ta thoshte Konjufca nga “Vetëvendosja”, Rezoluta 1244 është “zgjidhje vamprisite”, se posa shpallet e vdekur, ajo ringjallet. Si dhompiri, i kishin thënë nëpër katundet tona. Nëse nuk e besoni, lexojeni deklaratën e ardhshme të kryeministrit.



E hënë, 20 shkurt; Hashim Thaçi: “Kosova, do të përfaqësohet edhe me marrëdhëniet regjionale, apo në përfaqësimin, pra do të përfaqësohet edhe me Deklaratën e Pavarësisë 17 shkurt 2008, Opinioni i GJND-së që konfirmon ndërkombëtarisht shtetin e Kosovës që ka bazë dokumentin e presidentit Ahtisaari, do të përfaqësohet me Rezolutën 1244 që njeh dhe garanton integritetin territorial të RKS dhe siguron prezencën e NATO-s në Kosovë, pra Kosova do të përfaqësohet si e barabartë dhe si shtet... Të gjithë ata që pretendojnë të vejnë sot dilema kanë një qëllim të kundërt, pra Kosovën e izoluar antievropiane, antiamerikane. Kjo nuk do të ndodhë”.



Dhe për ta bindur popullin se këtë punë po e bën sipas këshillave që vijnë nga Amerika, Qeveria doli me një komunikatë ku thuhej:



E martë, 21 shkurt: “Në një bisedë telefonike, sekretarja amerikane Hillary Clinton i ka rikujtuar edhe një herë kryeministrit Hashim Thaçi dhe gjithë popullit të Kosovës që SHBA-ja asnjëherë nuk do t'i sugjeronte Qeverisë së Kosovës të ndërmarrë veprime të cilat do t'i dëmtonin interesat e shtetit të Kosovës dhe të qytetarëve të saj”.



Nuk e dyshoj se Amerika na e do të mirën. Por problemi është se Amerika e pranoi dhe e legjitimoi këtë Qeveri, duke ditur se përfaqësuesi i saj në Kosovë pati thënë vetë se vjedhja votave, posaçërisht në Skenderaj, ishte e “përmasave industriale”. Për më keq, ishte përfaqësuesi i Amerikës në Kosovë, ai i cili e shpiku formulën e zgjedhjes së kryetarit me zarf, nga e cila pliko, mund të dalin deklarata sikur kjo:



E martë, 21 shkurt: Atifete Jahjaga “...Përfaqësimi i Kosovës në skenën ndërkombëtare dhe nismat rajonale bëhet vetëm mbi bazat e reciprocitetit dhe barabarësisë me të gjitha vendet tjera pjesëmarrëse”.



Kjo do të thotë se tash e mbas, në takimet ndërkombëtare, të gjithë kryetarët e shteteve të rajonit do të dalin nga zarfi i ambasadorit amerikan. Kjo gjithashtu do të thotë se pushtetarët, pavarësisht nivelit, tash e mbas do ta mbajnë nga një fusnotë si zbukurim në rever. Shembullin më së miri do t’ua paraqesë dikur zëvendëskryeministri i parë, e tash nuk e di cili me rend:



E mërkurë 22 shkurt: Në pyetjen “A e pranoni fusnotën?”, Hajredin Kuçi përgjigjet: “A dëshironi të përgjigjem sinqerisht. Nëse do të më kërkohej nga SHBA-ja, ose miq të tjerë, dhe që do të ishte e mirëseardhur për t’u integruar në BE, do ta pranoja – por nuk do ta ndërroja emrin e as identitetin".



Pra, fusnotistit që del për t’ia mbrojtur deklaratat Thaçit, sa herë që ky shkreton diçka, kësaj radhe iu bashkua edhe ambasadori amerikan, i cili, pos që e quajti LDK-në antiamerikane dhe antievropiane, na mbajti edhe një fjalim për dhompirin dhe për atë çfarë domethënie ka shteti dhe si forcohet shtetësia:



E enjte, 23 shkurt: Christopher Dell: “Shtetësia e Kosovës forcohet nëpërmjet ushtrimit të shtetësisë. Ai nuk ushtrohet duke u mbështjellë me flamur e duke thënë unë jam Kosova, jam i lirë. Jo. Ju e fitoni shtetësinë duke punuar për të. Ju e fitoni shtetin duke e ndërtuar atë. Ju e fitoni vendin në komunitetin ndërkombëtar duke punuar për të dhe duke punuar me të tjerët. Jo duke qëndruar ulur në shtëpi, duke pirë kafe në ndërtesën e Parlamentit dhe duke folur për simbole dhe formula të pakuptimta. Kemi parë komente të mira nga analistë ndërkombëtarë të cilët vërejnë se për arsye krejt praktike, Rezoluta 1244 është e vdekur. Ajo është në libra, sepse vende të caktuara që kanë të drejtë vetoje në Kombet e Bashkuara, nuk duan të lejojnë largimin e saj nga librat. Por, në pikëpamje praktike, nuk ka kuptim...”.



Atë që harron ta thotë ambasadori amerikan është se flamurin me të cilin mbështillemi na e ka dizajnuar paraardhësja e tij, e cila gjithashtu na ka treguar se himni ynë nuk bën të ketë fjalë. Në këto kushte dhe në rrethanat kur nuk e di sa njerëz e kanë hëngër burgun për formulën “Kosova Republikë”, ta mbrosh jo emërtimin, por esencën e saj, nuk do të duhej të ishte as krim, as antiamerikanizëm e as antievropianizëm. Por shprehje e një mendimi demokratik, i cili nuk është i dhunshëm.



Edhe pse nuk ka shumë nevojë për sqarime, megjithatë duhet rikujtuar se shumica e njerëzve rrinë në shtëpi për shkak se nuk kanë punë. Për këtë, në fakt, do të duhej të dilnin në rrugë e të protestonin, për shkak se programi ekonomik i “skijave” të Bullgarisë, nuk ka krijuar asgjë tjetër, pos më shumë varfëri. E nga ana tjetër, duhet thënë se deputetët pinë kafe në Parlament, për shkak se negocimi i stilit me ndërmjetësimin e Cooperit e mbyt demokracinë dhe i bart kompetencat legjislative te ekzekutivi. Në vend se Kuvendi të merrej me punë substanciale, merret me suxhuka. Por, natyrisht, ky nuk është faji i ambasadorit, por i atyre të cilëve ua legjitimuan votat e vjedhura për të krijuar qeveri – jo me duar të pastra.



Si për shembull i dikujt që të shikon në sy, të buzëqesh e të rren. I dikujt që sot ta thotë një gjë, nesër i ha fjalët e veta, pa një fije brejtje ndërgjegje e kërkimfaljeje, thuajse Kosova është prona e tij:



E enjte, 23 shkurt: Hashim Thaçi: “Krahas kërkesës së Serbisë, për Rezolutën 1244 do të jenë edhe mendimi i GJND-së për shpalljen e Pavarësisë së Kosovës dhe Deklarata e Pavarësisë së Kosovës. Nëse nuk pranohen edhe këto fusnota, atëherë nuk do të ketë marrëveshje me Serbinë”.



E marrëveshje megjithatë pati, ngase u fut në telashe, u ngul dhe “e nxorën” miqtë ndërkombëtarë, sepse, garant edhe atij i kanë thënë “se puna e fusnotës është si një fjollë bore që shkrihet në pranverë (sic!)”:



E premte, 24 shkurt; HashimThaçi: “Jam shumë i vetëdijshëm se formula në fusnotë nuk është ideale, por është më e pranueshmja, nëpër situatën nëpër të cilën po kalon rajoni. Kjo është formulë e përkohshme.



Sa herë e shoh fjalën “e përkohshme” më kujtohet puna ime e parë – dhe punëtorët sezonalë në Zvicër. Shumë nga ata që kanë shkuar në Zvicër më 1986, janë ende në punë të përkohshme në botën e jashtme.



Prej zemrës së plasur, s’kam çfarë them tjetër pos Bac, ‘e kënaqën’