Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione - Page 7

natyra · 21-10-12, 06:03

Dua të jem e lirë!

GENTIANA RAMADANI
Ndryshe do të kishin qenë gjërat sot për shumë nga vajzat e gratë që nuk jetojnë më nëse ato do të kishin zë, do të kishin folur dhe do të ishin dëgjuar. Ndryshe, për viktimat e njëpasnjëshme të dhunës në Shqipëri. Viktima të një shoqërie të dhunshme dhe pa zë. Tmerrin që panë me sy sa ishin gjallë, e tmerrin që lanë pas në familjet e fëmijët e tyre. Rastet e fundit të grave që humbën jetën prej kapriçove të partnerëve të tyre më bëjnë të besoj se Shqipëria është ende një shoqëri krejtësisht patriarkale. Patriarku është rregulli i babait, rregulli i një burri, më pas rregulli i një shefi dhe kështu ky rregull bëhet një zë arbitrarisht dominues deri në marrjen e jetës. Nuk dua të bëj kronologjinë e kronikës së zezë të muajve të fundit, por dua të kaloj në mendje skenat e krimit, armët e përdorura për masakrimet, vetëmbrojtja (jo) e munguar, e paragjykuar apo edhe e dënuar më shumë se vetë krimi dhe krimineli. Të gjitha këto, për të kuptuar se sa pak flitet e sa shumë heshtet.
Të gjithë këto elemente së toku ia kanë humbur rëndësinë dhe vlerën lirisë.
Të drejtën për të jetuar i lirë!
E meqë ky është viti i 100-vjetorit të pavarësisë sonë dhe shqiptarët anembanë ngrenë lart historinë dhe vlerat e këtij kombi, nocioni i lirisë, i aq shumë luftuar për të, duket sikur ka humbur fillin deri në shpërdorim. Ç’kuptim ka që një komb është i lirë nëse gjysma e tij, pra gratë, nuk janë të këtilla? Po ç’është liria? Po sjell në vëmendje përkufizimin e publicistit dhe mendimtarit shqiptar Faik Konica, i cili thotë se “Liria është të mundet njeriu: 1) të besojë ç’i do zembëra; 2) të thotë ç’i do zembëra; 3) të shkrojë ç’i do zembëra; 4) të bëjë ç’i do zembëra, veç ato që janë kundër lirisë së tjatëri njeriu”.
Ah sikur të mund të flitej apo të besohej, të shkruhej apo edhe të bëhej aq sa duhej nga viktimat, por edhe shoqëria, sot bilanci nuk do të ishte kaq dramatik! Të gjithë inatin e kam me të folurën, me të qenit i lirë për t’u shprehur. Me këtë proces të munguar e të deformuar, i cili në fakt duhet të jetë gjithmonë aktiv në tri drejtime: 1) të folurit në familje; 2) të folurit në shoqëri; 3) të folurit në institucionet shtetërore.
Prej kohësh më ka ngacmuar ideja se si do të ishte jeta e njerëzve dhe kryesisht ajo e grave nëse do t’u jepnin zë gjithë mendimeve të tyre. Atyre mendimeve të cilat vërtiten e vërtiten në kokë, në zemër e në trup për të mos pranuar më të dhunohen.
Mendime të pandashme nga veprimi që duhet të luftojë në të njëjtën kohë kundër të gjitha formave të shtypjes dhe dhunës. Në këtë kontekst, t’i japë frymë çdo forme tjetër që e respekton individin (gruan) dhe e vesh me “liri”. Lirinë e mendimit, të shpirtit, të trupit, të mendjes dhe të fjalës. Kësaj fjale kaq të pushtetshme, e cila në thelb nuk është gjë tjetër veçse një e drejtë që do të duhej ta kishte e ta gëzonte çdokush në këtë vend, por që në fakt nuk është kështu.
E drejta për liri si një e drejtë themelore e gjithsecilit prej nesh, është ajo e drejtë e cila duhet parë edhe në një kontekst moral që shkon kundër apo paralel me rregullat dhe mentalitetet tona. Me këtë dua të them se të gjitha ato gra që iu është marrë jeta barbarisht nga burrat apo të dashurit e tyre, iu është mohuar një e drejtë e qenësishme, ajo e të jetuarit. Kjo për nder apo për dashuri posesive, për ego apo për urrejtje, për një mentalitet budalla apo paragjykime, të cilat i shoqëron edhe moshat e reja e shpeshherë bien pre e këtij modeli të dhunshëm. Këto raste i bashkon një sjellje: heshtja. Ato nuk kanë mundur të flasin, sepse gjithmonë ka qenë një burrë që i ka frikësuar, një baba a një vëlla e më pas një partner. Kultura e heshtjes ka filluar të bëhet përherë e më shpesh e pranishme jo vetëm në shtëpitë tona, por edhe jashtë saj. Sot heshtet në punë, heshtet në shkollë, heshtet në drejtësi, heshtet për drejtësi, heshtje në shoqëri, qoftë kjo individuale apo kolektive. Heshtet kur nuk duhet, pikërisht në një vend ku flitet kudo, për këdo dhe pa pushim. Dhe nuk pipëtin miza para një padrejtësie që të bën të ulërish, qoftë kjo karshi vetes apo edhe karshi fenomenit që shqetëson jetën shoqërore.
Nevoja e ndryshimeve sociale, ekonomike, arsimore, edukative dhe kulturore për të krijuar praktikat e reja në qëndrimet dhe sjelljet individuale dhe shoqërore për të drejtat e njeriut, kryesisht të grave, është një ndryshim që duhet të nisë pikërisht tani. Koha s’pret më për fëmijët tanë.
“Mjaft vojti e gjora Shqipëri jetën e Kurmit, duhet dhe ajo të nisjë tani të rrojë jetën e mëndes” –thoshte Konica.

...Me shume nga kjo kategori:
Nji aspekt politik i grevës së urisë
Mbi telenovelën Hoxha-Kadare
Ne ndryshojmë në ide!
Ishim mirë kur ishim keq!
Absurdi rreth rekomandimeve të pambyllura
Amerikanët dhe “kujtimet” e Ismail Qemalit
Konsolidim vs Stimulus
Agresivitet jonjerëzor
Praktika e projektimit të tregut, “NOBEL” në Ekonomi
Për një debat mbi arsimin e lartë

Gazeta/PANORAMA

"Nese nje Tem e Tille/Ekziston?...mund ta bartni ne vend te duhur.Flm.

Natyra.

natyra · 21-10-12, 06:29

Ndarja e Kosovës po përgatitet butësisht

http://images.botasot.info/uploads/l...1350751405.jpg

“Ndarja finale do të mbetet e ndërvarur me skenarin pasues që ndërlidhet me hartën e re politike të Ballkanit në prag të aderimit të Ballkanit Perëndimor në Unionin Evropian, diku pas vitit 2025”, thotë Ramabaja.
Thuaja pak veta në Kosovë pajtohen për bisedimet e filluara në Bruksel. Por, ai që nuk çan kokën për kundërshtarët është Kryeministri. Por, sa kanë mbetur kundërshtarë të bisedimeve është vështirë të thuhet. Nga partitë në parlament vetëm një është kundër, ndërsa thuaja opinioni ka vetëm një mendje se bisedimet do ta kërcënojnë shumë të ardhmen e Kosovës, pavarësisht disa gjërave pozitive që mund të ndodhin.
Kryeministri i Kosovës Hashim Thaçi e ka vlerësuar si mjaft konstruktiv takimin e sotëm me kryeministrin e Serbisë, Ivica Daçiq….

Daçiq: Takimi me Thaçin - protokolar, pa simbole shtetërore

http://images.botasot.info/uploads/l...1350738899.jpg

Kryeministri i Serbisë, Ivica Daçiq, tha sot se qeveria e tij prej nesër do ta filloj punën në përgatitjen e platformës për bisedime me Prishtinën.

Ai u tha sot gazetarëve se dialogu me Prishtinën nuk ka të bëjë me statusin e Kosovës, por me zgjidhjen konkrete të problemeve.

Në këtë kuadër zoti Daçiq ka përmendur çështjen e të pagjeturve, të drajtat e serbëve në pjesën jugore dhe veriore të Kosovës, mbrojtjen e pasurisë kulturore dhe fetare dhe privatizimin.

Ai theksoi se, pos institucioneve shtetërore, në përpilimin e platformës për bisedime me Prishtinën, duhet të përfshihen edhe opozita dhe institucionet kulturore dhe shkencore.

Kryeministri i Serbisë, Ivica Daçiq, e vlerësoi si protokolar takimin e djeshëm me kryeministrin e Kosovës, Hashim Thaçi, në Bruksel, në të cilin ishte e pranishme edhe përfaqësuesja e lartë e Bashkimit Evropian, Catherine Ashton. Ai me këtë rast ka theksuar se me Hashim Thaçin nuk është përshëndetur me shtrëngim duarsh dhe se këtë do ta bëjë kur bisedimet të përfundojnë në mënyrë të suksesshme.

Mëtutje, ai ka theksuar se Thaçi është negociator më me përvojë se ai, pasi ka marrë pjesë në negociatat në vitin 1998 dhe në ato në vitin 1998 në Rambuje.

“Pasi kam luftuar kundër Thaçit, përse tash të mos zhvilloj negociata”, u tha Daçiq gazetarëve në qytetin Vërbas.

Sipas tij, në takimin e djeshëm nuk ka pasur kurrfarë simbolesh shtetërore.

KomentetKomente (2) | Kthehu
daqiq e as thaqi nuk kan luftue njeri kunder tjetrit, kjo kush se ka dit deri me tash tash e pan me syt e tij, se daqiq e thaqi apo ma mire me than kryesija e ped kes kan luftue kunder shqiptarve,shume here e kam cek e po e theksoi edhe sot se pdkja eshte parti e len me porosi nga milloshi,se sa eshte e verrtet u pa se shqiptar vrau e dhunoj ushtrija e milloshit,shqiptar vrau e dhunoj usjhtrija ecila ishte nen komanden e pdkes,shqiptart iken nga kosova prej milloshit,shqiptart po ikun prej pdkes.milloshi ishte per coptimin e kosoves ne pjes si lkura e leopartit,ket pun e perfundoi thaqi e beri kosoven lecka e shara,tash e ka vetem ta krye edhe dorzimin e kosoves ne duart e pushtetit te ti serb,kjo sdo shkoj larg e do behet.

natyra · 21-10-12, 06:37

Takimi që e “theu akullin”

http://images.botasot.info/uploads/l...1350742447.jpg

Takimi i kryeministrave të dy vendeve, të Republikës së Kosovës dhe të Republikës së Serbisë, i cili ka ndodhur në Bruksel, është mjaft pozitiv edhe pse ky takim më tepër ka vlerën simbolike, vlerësojnë njohësit e rrethanave dhe zhvillimeve politike në Kosovë.

Analisti i çështjeve politike, Shkëlzen Maliqi, thekson se takimi i kryeministrit të Kosovës, Hashim Thaçi, me kryeministrin serb Ivica Daçiq, është fillimi i hapjes së rrugës për rregullimin e raporteve ndërmjet Kosovës dhe Serbisë, gjë që edhe është kërkesë e Bashkimit Evropian dhe Shteteve të Bashkuara të Amerikës, në mënyrë që të përfundohet struktura e re e sigurisë dhe e stabilitetit të rajonit.

“Është një takim që, për momentin, ka më shumë vlerën simbolike apo të ‘thyerjes së akullit’, po është shumë me rëndësi, në kuptimin se hap rrugë për zhbllokimin e Kosovës në ecurinë e saj që të njihet pavarësia e saj në mënyrë universale. E dimë se i kemi bllokadat edhe për ecurinë e Kosovës drejt anëtarësimit në Kombet e Bashkuara, por edhe në Bashkimin Evropian”, thotë Maliqi.

Edhe analisti tjetër, Shenoll Muharremi, e vlerëson si pozitiv takimin ndërmjet Thaçit dhe Daçiqit, takim të cilin, sipas tij edhe shumica e partive politike, por edhe opinioni në vend, e kanë pranuar si diçka të nevojshme për Kosovën.

“Mendoj se është pozitive që është mbajtur takimi, për shkak se ne pa diskutuar, nuk mund t’i zgjidhim mosmarrëveshjet që i kemi. Andaj, ne shpresojmë që takimet e ardhshme kanë për të qenë të strukturuara. Por, gjithashtu, kërkojmë nga kryeministri Thaçi që të jetë transparent dhe t’i marrë parasysh opinionet dhe pozicionet e partive politike dhe shoqërisë civile në Kosovë, kur bisedon me Serbinë”, shprehet Muharremi.

Analisti Maliqi vlerëson se takimi i dy kryeministrave, të Kosovës dhe Serbisë, është takim inaugurues i dialogut politik, ku përcaktohen kornizat e tij.

“Takimi i parë, besoj se ka qenë më shumë protokollar dhe me deklarime parimore, por është thënë se në nëntor do të jetë vazhdimi, do të thotë, takimi i dytë”.

“Besoj se të dyja palët, atëherë do t’i kenë platformat e veta paraprake dhe do të bisedojnë edhe për kornizën dhe për temat, për të cilat do të bisedohet. Cilat janë temat e reja që do të hapen, kjo është diçka që është më e ndjeshme. Besoj se ky vit do të kalojë në përcaktimin e tyre (temave) dhe dialogu i vërtetë do të fillojë, besoj, pas vitit të ri”, vlerëson Maliqi.

Ndërkaq, analisti Muharremi shpreh mendimin se, ndryshe nga takimi i parë i dy kryeministrave, të Kosovës dhe të Serbisë, i cili, siç thotë ai, ishte më shënjues, takimet e ardhshme nuk do të ngjallin shumë bujë.

“Tash, ne i dimë interesat e palëve dhe ne shpresojmë që Kosova është në pozitë më të mirë se sa që ka qenë më herët, pas formulimit që ka bërë Bashkimi Evropian, rreth respektimit të integritetit territorial të Kosovës”.

“Unë mendoj se edhe partitë opozitare - edhe ato që janë më të zhurmshmet - në vend se të përdorin qasje më tradicionale dhe konservative, duhet të bëhen më pragmatike dhe më kreative, në mënyrë që të ofrojnë solucione dhe t’i ndihmojnë pozicionit të Kosovës karshi Serbisë dhe Brukselit, për të pasur në fund një solucion sa më të favorshëm për Republikën e Kosovës”, thekson Muharremi.

Ndryshe, takimi i kryeministrit të Kosovës, Hashim Thaçi, me kryeministrin serb, Ivica Daçiq, ka ndodhur një ditë pas miratimit të rezolutës nga ana e Kuvendit të Kosovës, për normalizimin e marrëdhënieve me Serbinë.

<<<<<<<<<<<<<
............Duke shkelur ne ato ne te cilat me zhurme te papare u thirre dhe vetem sa per sy dhe faqe,tani Thaqi tejkalon emocionet e tija duke u perqafur me keshilltarin dhe zerin nje te Milloshit. Po te vepronete Hyjnori yne Ibrahim Rugova keshtu,ose ndokush nga LDK qfar do te ndodhete??? Ky far Thaqi me banden e tije ndezi flamurin Dardan rrugeve te Prishtines,po te bente LDK kete gje me flamurin qe erdhi tani qfar do te ndodhte me ata jnerez me me LDK?? gjithesesi do te shpalleshin tradhetar dhe me pas do i priste plumbi pas shpine. Kush eshte sot tradhetari i Kosoves??? Jakup Krasniqi eshte kah na tregon me se miri.

Komentin e fundit,e kopjova nga/Mustaf Shabani/Bota Sot.

Natyrisht.

natyra · 21-10-12, 07:44

Anëtarësimi në Partitë Popullore Evropiane, sukses i gjithë Kosovës!

http://images.botasot.info/uploads/l...1350743010.jpg

Eh,u mytsha n'Filxhan!...Kush mbeti me perfaqsua LDK/pas Dr.Rugovs

Nejse,dalni pak merrni frym,ashtu marr frym,se shka /qka ka dasht me tha o Jadore mos mendo se po te Emitoi qy

Nejse, edhe qeky Isaja medet

Jo more po Tlumt na deshta me than per ksi/ksi (fare qe na kan met en der me zor mi votua)Tybe une njet se kam kerkuj mi dhan Voten pas Dr/Rugoves:

LAVDI ATIJ

Me falni perpak,se u vonova me sjell qka ka tha ky i partis me harrna?!

hajr dalt o Zot,se kurr ma ngusht punt si kem pas ne kete Kosoven e Lire!
..........,
QE dhe shkrimi po e filloi prej qetune,,,,,,,,,,,

Lidhja Demokratike e Kosovës është parti që promovon vlerat evropiane dhe angazhohet në përmbushjen e të gjitha kritereve për nënshkrimin e Marrëveshjes së Stabilizim Asociimit. Kështu tha lideri i LDK, Isa Mustafa, në ceremoninë me rastin e anëtarësimit në Partitë Popullore Evropiane.

Anëtarësimi i LDK-ës, në Partitë Popullore Evropiane është sukses jo vetëm i LDK-ës, por edhe i Kosovës, që do të kontribuojë në proceset evropiane, tha kryetari i LDK-ës, Isa Mustafa.

“Është sukses i gjithë Kosovës, ne duhet ta përjetojmë që të gjithë sepse do t’i kontribuojë proceseve evropiane, hapjes së dyerve të BE –së, bashkëpunimit me shtete evropiane dhe do të kontribuojë për të mirë, për të ardhme evropiane të Kosovës”, tha Mustafa.

Sipas, kryetarit Mustafa, LDK-ja është anëtarësuar në Partitë Popullore Evropiane, pasi këta të fundit kanë vlerësuar se LDK-ja është parti me program dhe statut që afirmon demokracinë dhe vlerat evropiane. Mustafa foli edhe për angazhimin e LDK-ës, në përmbushjen e të gjitha kritereve për nënshkrimin e Marrëveshjes së Stabilizim Asociimit:

“Ne po punojmë si kosovarë në përmbushjen e kushteve tona që të fillojë procesi i Stabilizimit dhe Asociimit dhe të krijojmë kushte që qytetarët tanë të udhëtojnë lirshme në BE”.

Ndryshe, ditë më parë, Asambleja Politike e Partive Popullore Evropiane ka miratuar propozimin për anëtarësimin e Lidhjes Demokratike të Kosovës në familjen e madhe të Partive Popullore Evropiane.

Partitë Popullore Evropiane janë parti të qendrës së djathtë. Ato janë parti shumicë në pjesën më të madhe të vendeve të anëtare të BE-së.

<<<<<<<<<<<<
P.s.Tash kam drejt me dha dhe doni koment A pO?

Ja Komenti,A jeni te kenaqur qe postova dhe diqka per LDK?..Sa mos me tha qe Natyra/ka postua veq per PDK-LOL

Edhe se une nuk e perfasoi asnje nga Partit.

Partia/Perndryshe Njeriu qe ia kam dhan voten e lire me krejt qenien time ishte/ka qen I ndjeri Dr/Rugova:(dhe se meriton kush ma voten time pas tij)...po tjetet dhe djal i Tij.

Vetem nese dhe nihere le ni Dr.Rugov?

LAVDI ATIJ PERGJITHEMON....E JONA IKONA...DR/RUGOVA:

Natyra/Hajla Rugovase

ShqipeAutoktone

natyra · 21-10-12, 07:52

Mirembeteshit per Sot...per te gjithe uroi ni dite te mbare....

P/S.Ju lutem mos me flisni pas shpine!..Jo per gje,veqse nuk me pelqen qe une tflase per diken!:P

klb.

Guri i madh · 21-10-12, 10:19

Publikuar: 21.10.2012 - 08:28Prishtinë, 21 tetor – Jakup Krasniqi mund ta ruajë postin e kryetarit të Kuvendit vetëm nëse arrin të gjejë gjuhë të përbashkët me shumicën e përfaqësuesve të PDK-së dhe me kabinetin qeveritar. Diplomatë të jashtëm, sipas burimeve të “Kohës Ditore” kanë thënë haptas se nuk duan të shohin pengesa të brendshme gjatë punës së institucioneve qendrore të shtetit, veçanërisht tash kur ka filluar procesi i dialogut politik për normalizim të marrëdhënieve Kosovë-Serbi. Sipas burimeve të gazetës, seanca e së enjtes, e cila është ndërprerë dy herë, ka shtuar trysninë e ndërkombëtarëve ndaj lidershipit të PDK-së, për të garantuar rrjedhë normale të punës së Kuvendit.

Në PDK besojnë se kanë kapacitete për ta ruajtur Krasniqin dhe për ta tejkaluar këtë situatë.

(Gjerësisht lexoni sot në gazetën Koha Ditore)

**Naki** · 29-10-12, 18:30

Raundi i fundit

Beqë Cufaj

Ahtisaari është tashmë pjesë e së kaluarës së Kosovës. Plani i tij për pavarësinë e mbikëqyrur, e cila më 10 shtator të vitit 2012 u “përmbyll”- do të shërbejë si shembull për studiues të së drejtës ndërkombëtare dhe historianë të kohës së re. Në të njëjtën kohë në Serbi ndodhi trandja më e madhe politike pas rënies së Milosheviqit para më shumë se një dekade. Demokratët dhe krejt spektri politik “reformator” me në krye dikur Koshtunicën e Gjingjiqin dhe më pas Tadiqin u rrëzua përmes zgjedhjeve të lira dhe demokratike në shtetin fqinj.
Gjithsesi: humbja e madhe e demokratëve të Tadiqit nuk duhet faturuar politikës së tij për dhe ndaj Kosovës, por shumë më tepër gjendjes së rëndë në ekonominë serbe, korrupsionit, klientelizmit dhe paaftësisë për të çuar vendin drejt integrimeve europiane. Formula e tij “Edhe Europë edhe Kosovë” dështoi njëherë e përgjithmonë dhe tash, ish-i preferuari i fuqive perëndimore po rropatet ta ruajë karrigen si shef i demokratëve serbë.
Në të njëjtën kohë, në Serbi në krye të shtetit kemi një tandem, i cili sidomos kur Kosova është në pyetje paraqet simetrinë perfekte për diplomacinë perëndimore që me “çështjen” e Kosovës të mbyllet njëherë e përgjithmonë. Përparimtarët e Tomiqit- shef i të cilit dikur ishte Shesheli, dhe socialistët e Daçiqit- shef i të cilit ishte Milosheviqi, i kanë të gjitha “kredencialet” që përmes bisedimeve me Prishtinën edhe me letra: ta vulosin humbjen e Kosovës. Këtë fakt e dinë këta dy po aq sa edhe opozita serbe (pos Koshtunicës) por edhe opinioni i gjerë atje.
Çka është edhe më me rëndësi: politika aktuale serbe nuk ka një plan dhe nuk do të hartojë asnjë plan për Kosovën. E tëra do të jetë vetëm një “bllof” në mënyrë që të nxirren dy elementet esenciale për politikën e Beogradit: një autonomi sa më e gjerë për serbët në veri të Kosovës me çmimin e një përshpejtimi në procesin e integrimeve europiane për Serbinë. Kjo është e tëra. Ndryshe nuk ka si të shpjegohet loja, gjithsesi e koordinuar e dy shefave të shtetit serb kur i pari (Nikoliqi) thotë: duhet që sa më shpejt të fillojmë bisedimet me Prishtinën; kurse i dyti (Daçiqi) shton: bisedimet do të zgjasin së paku sa ky mandat qeveritar.
Situata në Prishtinë paraqitet pak më ndryshe. Kosova e ka të qartë që duhet hyrë një procesi të rëndë bisedimesh në mënyrë që filtrave të korrupsionit e të krimit që në veri mbretëron t’u vihet kapaku. Pos Lëvizjes së Albin Kurtit, e cila do të provojë me çdo kusht ta ndalë këtë proces, spektri politik në Prishtinë, përfshirë edhe LDK-në e AAK-në, të gjithë të varur nga ndërhyrja perëndimore, por edhe më shumë të vetëdijshëm që nuk mund të barten mbi supe edhe një qeverisje e keqe edhe një veri në kaos dhe pa sovranitet, tashmë kanë dhënë pëlqimin për fillimin e bisedimeve.
Por, ajo që më së shumti frikëson në këtë mes është që as Prishtina nuk ka një plan për bisedimet. Floskulat politike të presidentes dhe kryeministrit që s’ka e s’ka e s’ka janë vetëm për konsum të kronikave ditore. Dhe që është edhe më e palejueshme: si Jahjaga ashtu edhe Thaçi e shohin dhe lidhin procesin e bisedimeve edhe me mbijetesën e tyre politike. Këtu është problemi i madh që Kosova e ka dhe do ta ketë.
Dhe këtu duhet një intervenim i shpejtë i opozitës në Prishtinë- LDK-së, AAK-së dhe krahut të Krasniqit e Limajt në PDK. Me apo pa vota në Kuvend, opozita duhet që sa më shpejt ta shohë dhe update-ojë rolin e saj në këtë proces. Hartimi i platformës duhet bërë në mënyrë të përbashkët. Nëse ngecin reformat kushtetuese dhe ato zgjedhore, atëherë duhet (ri)menduar themelimin e një Grupi Uniteti nga i gjithë spektri politik i Kosovës në mënyrë që bisedimet të ecin kurse proceset e tjera të shtetësisë (zgjedhjet dhe forcimi i shtetit të brishtë) të vazhdojnë paralelisht.
Ardhja e Clinton dhe Ashton në Prishtinë do të nisë një proces të gjatë nga i cili të gjithë do të fitojmë, por edhe humbasim. Kosova nuk ka as lider(ë) as vizionar(ë) që do të mund të bartnin tërë këtë proces mbi supe vetjake. Prandaj, duhet një bashkim forcash. Fjala është për raundin e fundit dhe për këtë më të rëndësishmin të ndeshjes Prishtinë- Beograd.

Fshatari · 30-10-12, 09:00

Citim:

Postimi origjinal është bërë nga Naki

Raundi i fundit

Beqë Cufaj

Ahtisaari është tashmë pjesë e së kaluarës së Kosovës. Plani i tij për pavarësinë e mbikëqyrur, e cila më 10 shtator të vitit 2012 u “përmbyll”- do të shërbejë si shembull për studiues të së drejtës ndërkombëtare dhe historianë të kohës së re. Në të njëjtën kohë në Serbi ndodhi trandja më e madhe politike pas rënies së Milosheviqit para më shumë se një dekade. Demokratët dhe krejt spektri politik “reformator” me në krye dikur Koshtunicën e Gjingjiqin dhe më pas Tadiqin u rrëzua përmes zgjedhjeve të lira dhe demokratike në shtetin fqinj.
Gjithsesi: humbja e madhe e demokratëve të Tadiqit nuk duhet faturuar politikës së tij për dhe ndaj Kosovës, por shumë më tepër gjendjes së rëndë në ekonominë serbe, korrupsionit, klientelizmit dhe paaftësisë për të çuar vendin drejt integrimeve europiane. Formula e tij “Edhe Europë edhe Kosovë” dështoi njëherë e përgjithmonë dhe tash, ish-i preferuari i fuqive perëndimore po rropatet ta ruajë karrigen si shef i demokratëve serbë.
Në të njëjtën kohë, në Serbi në krye të shtetit kemi një tandem, i cili sidomos kur Kosova është në pyetje paraqet simetrinë perfekte për diplomacinë perëndimore që me “çështjen” e Kosovës të mbyllet njëherë e përgjithmonë. Përparimtarët e Tomiqit- shef i të cilit dikur ishte Shesheli, dhe socialistët e Daçiqit- shef i të cilit ishte Milosheviqi, i kanë të gjitha “kredencialet” që përmes bisedimeve me Prishtinën edhe me letra: ta vulosin humbjen e Kosovës. Këtë fakt e dinë këta dy po aq sa edhe opozita serbe (pos Koshtunicës) por edhe opinioni i gjerë atje.
Çka është edhe më me rëndësi: politika aktuale serbe nuk ka një plan dhe nuk do të hartojë asnjë plan për Kosovën. E tëra do të jetë vetëm një “bllof” në mënyrë që të nxirren dy elementet esenciale për politikën e Beogradit: një autonomi sa më e gjerë për serbët në veri të Kosovës me çmimin e një përshpejtimi në procesin e integrimeve europiane për Serbinë. Kjo është e tëra. Ndryshe nuk ka si të shpjegohet loja, gjithsesi e koordinuar e dy shefave të shtetit serb kur i pari (Nikoliqi) thotë: duhet që sa më shpejt të fillojmë bisedimet me Prishtinën; kurse i dyti (Daçiqi) shton: bisedimet do të zgjasin së paku sa ky mandat qeveritar.
Situata në Prishtinë paraqitet pak më ndryshe. Kosova e ka të qartë që duhet hyrë një procesi të rëndë bisedimesh në mënyrë që filtrave të korrupsionit e të krimit që në veri mbretëron t’u vihet kapaku. Pos Lëvizjes së Albin Kurtit, e cila do të provojë me çdo kusht ta ndalë këtë proces, spektri politik në Prishtinë, përfshirë edhe LDK-në e AAK-në, të gjithë të varur nga ndërhyrja perëndimore, por edhe më shumë të vetëdijshëm që nuk mund të barten mbi supe edhe një qeverisje e keqe edhe një veri në kaos dhe pa sovranitet, tashmë kanë dhënë pëlqimin për fillimin e bisedimeve.
Por, ajo që më së shumti frikëson në këtë mes është që as Prishtina nuk ka një plan për bisedimet. Floskulat politike të presidentes dhe kryeministrit që s’ka e s’ka e s’ka janë vetëm për konsum të kronikave ditore. Dhe që është edhe më e palejueshme: si Jahjaga ashtu edhe Thaçi e shohin dhe lidhin procesin e bisedimeve edhe me mbijetesën e tyre politike. Këtu është problemi i madh që Kosova e ka dhe do ta ketë.
Dhe këtu duhet një intervenim i shpejtë i opozitës në Prishtinë- LDK-së, AAK-së dhe krahut të Krasniqit e Limajt në PDK. Me apo pa vota në Kuvend, opozita duhet që sa më shpejt ta shohë dhe update-ojë rolin e saj në këtë proces. Hartimi i platformës duhet bërë në mënyrë të përbashkët. Nëse ngecin reformat kushtetuese dhe ato zgjedhore, atëherë duhet (ri)menduar themelimin e një Grupi Uniteti nga i gjithë spektri politik i Kosovës në mënyrë që bisedimet të ecin kurse proceset e tjera të shtetësisë (zgjedhjet dhe forcimi i shtetit të brishtë) të vazhdojnë paralelisht.
Ardhja e Clinton dhe Ashton në Prishtinë do të nisë një proces të gjatë nga i cili të gjithë do të fitojmë, por edhe humbasim. Kosova nuk ka as lider(ë) as vizionar(ë) që do të mund të bartnin tërë këtë proces mbi supe vetjake. Prandaj, duhet një bashkim forcash. Fjala është për raundin e fundit dhe për këtë më të rëndësishmin të ndeshjes Prishtinë- Beograd.

Pse Prishtina duhet te kete "nje plan per bisedimet" ?
Per çfare plani aludon autorthi i ketij atikullthi ?!
Paska pas zgjedhje demokratike n'serbia a ! Nuk e kemi dit...

Perfundim : - "raundi i fundit i ndeshjes" asht luejt ne kryeqytetin austriak para shume vitesh;
-Shteti kosovar e jo Kosova*, ka pas e ka edhe sot lidere vizionare po Cufaj paska i problem me "vizion"(me sy)!
_________________________________

*"Tadiqi u rrëzua përmes zgjedhjeve të lira dhe demokratike në shtetin fqinj. "!(Beqë Cufaj)

"Kosova nuk ka as lider(ë) as vizionar(ë) që do të mund të bartnin tërë këtë proces mbi supe vetjake".(Beqë Cufaj) : Karshi "shtetit fqinj","demokrat" e me "zgjedhje te lira", autori e sheh shtetin e Kosoves si nje toponim gadi inekzistent, si jo-shtet,jo-demokrat, pa zgjedhje te lira,pa lidere e pa vizion.
Kush po na del i verber ne kete mes ?!
Çdo antar i ketij forumi, me 2 pike mende ne koke, do ia qelloje, pa asnje problem.

**Zero Cool** · 31-10-12, 22:14

Branko Manojlovski:

Qysh në fëmijëri kam menduar dhe jam ndjerë shqiptar. Nëna ime fliste shqip, gjyshërit flisnin shqip me nënë Zafiran dhe baba Manojlon, i lindur me 19.08.1941 në fshatin Kiçinicë, Reka e Epërme, jo larg Gostivarit.. Shkollën katërvjeçare e kam kryer në Beliçicë, kurse tetëvjeçaren në Gostivar. Shkollën e mesme e kam mbaruar në Tetovë, ndërsa studimet në Zagreb. Në vitin 1969 kam emigruar në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, prej kur jam edhe shtetas amerikan Branko Manojlovski: - Kam tre fëmijë, një vajzë dhe dy djem. Kam gjashtë nipër. Ata janë në Çikago, në Amerikë.

Kjo vazhdimisht më ka munduar, por historia e bën të veten. Shkollimi në maqedonisht, serbokroatisht, e rrethana të tjera, të gjitha e bënë të veten. Asimilimi vinte nga e majta, nga e djathta. Unë pareshtur mendoja, kujtoja, se si kam folur me vetveten, si një ditë ta them të vërtetën. Ajo, mjerisht, për një kohë, nuk mund të thuhej. Mirëpo, ja që erdhi koha, falë Zotit, falë meje, që më në fund ta them këtë të vërtetë. Tash, nëna ime fliste shqip, më jepte tambël nga gjiri i saj shqiptar. Fjalët e para që i kam dëgjuar ishin “djal’i nënës!” Kjo vazhdimisht më ka preokupuar dhe, para se të vija nga Amerika, iu thash djemve të mi, unë kam dy djem, se çfarë do të bëj, se do të tregoj të vërtetën. Ata më thanë, ki kujdes, ruaju, sepse kjo temë është e ndjeshme në Maqedoni. Kjo është e vërtetë. Njerëzit këtu ende nuk janë të vetëdijshëm. Historia e ka bërë të veten, ama është e vërtetë se Reka e Epërme me të gjitha fshatrat, ka folur shqip deri në vitin 1960. Në kohën e industrializimit, të promovuar nga Tito, njerëzit nisën të shkojnë nëpër qytete dhe nisën të ndjehen maqedonas, serbë, bullgarë. Normalisht, gjithkush ndjehet ashtu si dëshiron, por gjenerata e re duhet ta dijë të vërtetën .

**Naki** · 05-11-12, 15:16

Për zërin e të zhdukurve!

Beqë Cufaj
Do të hapen apo s’do të hapen zyrat ndërlidhëse? E Kosovës në Beograd dhe e Prishtinës në Serbi? Do të jenë vërtet zyra, apo, siç Daçiqi po u thotë, “zyrtarë” që do ta ndihmonin jetësimin e marrëveshjeve? Do të marrë pjesë opozita krah Qeverisë së Kosovës në dialog apo jo? Po serbët e veriut të Republikës sonë vërtet do jenë pjesë e delegacionit të Beogradit në tryezat e takimeve? Të futen edhe shqiptarët e Luginës së Preshevës në këtë dialog? Do të marrë veriu autonomi siç po flitet në Beograd, apo do të jetë kjo vetëm edhe një ëndërr e kotë serbe, siç po thotë Thaçi?!... Të gjitha këto dhe këso pyetjesh vazhdojnë të shtrohen këto ditë kur është paralajmëruar takimi i radhës mes kryeministrave të dy vendeve, Thaçit e Daçiqit këtë javë në Bruksel. Pa lënë anash këtu edhe refuzimin kategorik të “Vetëvendosjes” në njërën anë dhe “Demokratëve serbë” të Koshtunicës ndaj këtij raundi të bisedimeve shqiptaro - serbe.
Të gjitha këto pyetje dhe trajtime që janë bërë, po bëhen dhe ditëve në vijim do të vazhdojnë të kenë fokusin e mediave e ekspertëve, politikanëve e diplomatëve shqiptarë, serbë e ndërkombëtarë, kanë logjikën e tyre dhe me këtë edhe janë legjitime të diskutohen. Përfshirë këtu edhe shumë kontribute të intelektualëve e publicistëve, shqiptarë por edhe serbë për atë se çfarë do të duhej të diskutohej dhe ku do të duhej të fokusohej ky dialog i cili mbetet të shpresohet që edhe do ta sjellë paqen përfundimtare mes shqiptarëve dhe serbëve.
Duhet thënë që derisa serbët dhe opinioni i atjeshëm duket paksa i hutuar me guximin pragmatik të kryeministrit të tyre që të takohet me Thaçin dhe ofansivën mediale që koalicioni radikalo- socialist në Beograd ka ndërmarrë për “nevojën” e përmbylljes së konfliktit me shqiptarët, në mënyrë që "brezave që vijnë të mos u lihet barrë ky problem"... te ne ekziston një diskurs më i gjallë me propozime të cilat shkojnë nga akuzat për “tradhti” të hapur të Qeverisë e një pjese të opozitës e deri tek ofrimi i “modeleve” dhe “kushteve” me të cilat shqiptarët duhet të dalin karshi serbëve. Këtu kemi propozime që kanë për bazë përvojat mes gjermanëve dhe hebrenjve apo edhe gjermanëve dhe francezëve. Në këtë mes, përkundër logjikës dhe qëndrueshmërisë së argumentimit them që gjasat që të “përvetësohen” këto modele të kërkimit të faljes, kompenzimeve të dëmeve të luftës etj., nga Serbia për Kosovën, gjasat janë megjithatë të vogla që diç e tillë do të ngjajë. Sepse “disponimi” por edhe kompasi i Brukselit dhe Washingtonit do të jetë shumë më pragmatik. Duke e harruar “paksa” të shkuarën e përgjakshme provohet të preken temat “praktike” në mënyrë që në tunelin shqiptaro-serb të shihet pak dritë. Pa lënë anash këtu edhe ndihmën e madhe që shoqëria shqiptare e Kosovës i ka bërë vetes duke e dëmtuar imazhin herë me ndihmën e “misioneve” ndërkombëtare në Prishtinë e herë me korrupsionin e krimin e organizuar që vazhdon të jetë një njollë e madhe kur bëhet fjalë për pamjen e Kosovës nga jashtë.
Përkundër krejt këtyre problemeve pozita e Kosovës është më e mirë sesa e Serbisë në këtë start të bisedimeve. Por kjo përparësi e vogël mund të na kthehet si bumerang qysh në fillim nëse nuk niset mbarë dhe me temën kryesore. Beogradi është duke punuar dhe duke insistuar që si shpërblim për fillimin e bisedimeve pos legjitimitetit nga Washingtoni e Brukseli ta marrë edhe datën për fillimin e bisedimeve për Stabilizim-Asocim me BE-në. Dhe në këtë frymë, njerëzve që dikur ishin dora e djathtë e Milosheviqit dhe Sheshelit dhe sot e kanë pushtetin bashkë me shërbimet informative dhe policinë duhet thënë: i fillojmë bisedimet me temën më të vështirë- si për ju ashtu edhe për ne- dhe ajo është çështja e të zhdukurve gjatë luftës së Kosovës. Askush më mirë se Nikoliqi e Daçiqi nuk e di ku janë ata njerëz tanë. Dhe askush nuk duhet të kujtojë që nëse kjo temë lihet “njëherë” anash mund të ketë edhe të dialog të frytshëm. Nëse duam të dialogojmë- e bëjmë pra: por ta nisim aty ku duhet. Te plagët e së kaluarës të cilat ende vazhdojnë të jenë të hapura! Çdo temë tjetër për fillim: do të jetë vetëm (vetë)mashtrim!

**Naki** · 12-11-12, 18:51

A duhet platformë?

Beqë Cufaj

Takimi i dytë i kryeministrit të Republikës së Kosovës, me atë të Serbisë, kishte diçka bizare më vete. Jo pse nuk duhej të ndodhte. As për atë se çfarë aty ndodhi (tekefundit ai raund ishte i mbyllur për publik). Por pse më pas sërish në pah doli dhe vërtetua ajo që e njohim qe vite e vite të tëra dhe ka të bëjë me atë që e quajmë jokulturë, mentalitet i mbrapshtë, josinqeritet dhe banalitet i një njeriu që pretendon të jetë udhëheqës shteti dhe kryeministër Republike. Fjala është për Daçiqin, dhe atë sesi ai e përshkruante “darkën” me homologun e tij nga Kosova.
Nuk është që u bë kiameti nëse Daçiqi ka pirë ujë, e Thaçi verë të kuqe... por është ai stili i moçëm serb, që gjërave t’u vihet bishti, takimeve t’u bëhen njolla, bisedimeve t’u jepen kahe për nevoja të brendshme, gjithsesi me tone shtypi të verdhë dhe në një formë a tjetrën të na bëjë të ndjehemi që kemi të bëjmë me njerëz që jetojnë në kohë tjera, por për këtë as zanatin e as qimen s’e kanë ndërruar. Aspak.
Një remineshencë shëmtie tipike e babait të tij (shpirtëror) dhe këlyshëve tjerë të viteve ’90, kur Kosova dhe populli i saj ishin të shtypur dhe këta tregonin të njëjtat gjëra. Me dallimin e vetëm që atëbotë krekoseshin sesi pos në fushëbeteja edhe në tavolina pune e bisedimesh pinin edhe rakinë e rrushit!
Nëse Daçiqi tashti paska kaluar tek “uji” atëherë vërtet duket që ka ndodhur diçka. E ka kuptuar që e ka humbur Kosovën, dhe përkundër lotëve që me 18 shkurt të vitit 2008, kishte derdhur kur shpallëm pavarësinë, atëherë duket po kështu ta ketë kuptuar që Kosova, jo vetëm që është shtet por edhe nuk do të lëvizë as edhe një milimetër prapa në rrugën e saj të mëvetësisë dhe sovranitetit territorial.
Njeriu edhe mund të thotë që s’ia vlen të diskutohet për të dhe ta. Sepse janë pra të njëjtit. Pjesërisht edhe ka diçka të vërtetë këtu. Nga ana tjetër, duhet theksuar që jo vetëm se kemi nevojë të mësojmë si flasin e çka thonë –sepse mund ta marrim vesh ku duan të dalin, por kjo paraqitet edhe si nevojë, e cila mund të na sjellë te konkluza për nevojat tona, të vendit e shtetit, qeverisë e popullit në këtë ballafaqim përfundimtar me ta.
Në këtë frymë, pos që ndjehemi të vërtetuar që mentaliteti i tij dhe tyre është i moçmi- me suadat e përshkrimeve të darkës, duhet parë edhe atë që quhet lansim për keqkuptim dhe bishtnim të asaj për të cilat palët merren vesh. Kështu duhet parë “ndërrimin” e drejtimit të autostradës. Apo mospërmendjen e të pagjeturve si temë e bisedës. Por, edhe mënyrën sesi do të implementohen marrëveshjet e arritura paraprakisht.
Nëse tërë kësaj i shtojmë edhe ngutjen e Daçiqit dhe partnerit të tij Nikoliqit, që të bëhet diçka (gjysmë marrëveshje e gjysmë premtime mes Prishtinës e Beogradit) me çdo kusht në mënyrë që të sigurohet data e fillimit të bisedimeve mes Beogradit dhe Brukselit, atëherë s’kemi si të mos shprehim skepticizmin e thellë që me ta mund të bëhet diçka.
Kjo mund të thuhet edhe për faktin që treshja e qeverisë së Kosovës, pothuajse me të njëjtin takt thonë diçka për të mos kuptuar asgjë. Thaçi thotë “platforma ime është Kushtetuta”, Hoxhaj është i bindur që bisedimet sjellin “njohjen e pesëshes së BE-së dhe anëtarësimin e Kosovës në OKB”, kurse Kuçi herë siguron që pasi të kryhet do kemi “Traktat paqeje” por edhe “hartim platforme me miqtë ndërkombëtarë”.
Prej të gjitha këtyre deklaratave të treshes në fjalë kujtoj që kjo e fundit - e Kuqit sa është më naivja po aq është edhe më e vërteta. Sepse në pah nxjerr pasigurinë e Thaçit, dëshirat e Hoxhajt, por edhe neve dhe të papriturat e mundshme që “miqtë” mund të na i serojnë - sidomos kur veriu i vendit është në pyetje.
Në këtë frymë: ndoshta Kosova edhe s’ka nevojë për platformë sa do të kishte nevojë për hartimin e vijave të kuqe, të cilat do të fundosnin çdo ëndërr serbe për Republikën e Kosovës.

**Naki** · 25-11-12, 13:23

Historikisht - histerik!

Beqë Cufaj

I ngjajmë dhe për këtë edhe duhet të jemi një familje e madhe. E përçarë dhe e shpërndarë: në tre-katër shtete në Ballkan dhe gjithandej në kontinente e vende nga më të ndryshmet e botës. Kemi vendosur që ta shënojmë jubileun e madh, më të madhin dhe më të rëndësishmin: 100-vjetorin e Pavarësisë së Shqipërisë. Datë dhe ditë e madhe. E rëndësishme po se po.
Për shumë shkaqe e arsye kur secili nga pjestarët e kësaj familjeje, pra të gjithë së bashku apo veç a veç, hedhim kokën prapa s’kemi si të mos konstatojmë që i ngjet një mrekullie sesi shpëtuam dhe mbijetuam: para fqinjëve të uritur për të na coptuar, fuqive të cilat herë na dënonin e herë shkelmonin, por para së gjithash vështirë na kuptonin dhe vetvetes, sidomos vetvetes për vullnetin vetëshkatërrues, iracionalitetin ideologjik, keqkuptimet kërcënuese kulturore e politike, gjuhësore e rajonale. Dhe shumë e shumë blloqe me bllofe dashamirësie të rrejshme.
Natyrisht që në këtë atmosferë në njërën euforike dhe në anën tjetër lehtësisht të manipulueshme nga kronistët e akterët e politikës ditore, nuk ka si të mos dalë në pah ajo që mund të quhet histeri. Për personalitete historike e politike, diplomatike, kulturore e kombëtare. Pse jo edhe ekonomike e financiare. Secili ka të drejtë ta ketë të përzgjedhurin e të përzgjedhurën e tij. Secili ka të drejtë të anojë nga “ajo” apo “kjo” kohë e figurë kombëtare. Por para së gjithash secili provon të vulosë dhe të ngjyrosë herë me njolla tradhtie e herë dashamirësie e adhurimi, për hir të së vërtetës, në të dy rastet me tone të forta naiviteti fatal, këto figura kombëtare a gjetje gjeografike.
Marrë në tërësi, para kësaj feste të madhe dhe të rëndësishme në pah del, për të mos thënë, kulminon mungesa e madhe e bazamentit dhe me këtë edhe paprekshmërisë së vijave të trasha të shenjtërisë së historisë dhe gjeografisë shpirëtore të kombit shqiptar. Kësaj i kemi ndihmuar më së shumti ne vetë. Si historianë, politikanë, shoqëri dhe shtete shqiptarësh në Ballkan. Tendencat për vetëcelebrime nevojash të politikës ditore, si sot e mot, janë fatale. Prandaj kemi këtë histori- me histeri. Si edhe gjithmonë. Dhe tashti me këtë shpërthim gati banal, i cili i ngjet më shumë një dehjeje para se ajo të fillojë të ngjajë mirëfilli.
Tërë këto suada (keq)përdorimesh për ta bërë sa më mirë këtë festë duhet parë paksa edhe me humorin e ditës dhe kohës që jetojmë. Së paku vegjëlia ime i sheh ashtu. Për shumë shkaqe por ndoshta më së shumti me argumentimin që një provim as një piramidë, një studim ose një libër, një parti ose një parlament, një investim ose shkëmbim (tregtar, financiar?), nuk mund të bëhen as brenda 24 orësh e as brenda 24 ditësh. Nëse doni as brenda 24 vitesh.
Prandaj mund të themi lirisht mund të shtrihemi prapa dhe të vëzhgojmë me kënaqësi e tone humori sesi vazhdojmë të shërbehemi me të gjitha- pa thyer ndonjë traditë dhe lakuar për të kaluar në shtegun e tabanit të të qenmit normalë: shajmë njëri-tjetrin dhe duam njëri-tjetrin. Vetëmashtrohemi dhe krenohemi. Akuzohemi dhe mallkohemi. Dhe fare në fund festojmë me të gjitha dallimet që s’ka si të jenë logjike para gjakut e luftërave shekullore, shtigjeve e maleve të pakalueshme, robërisë dhe me këtë edhe tendencave për synime e stigmatizime tradhtish...
Le të shërbehemi pra me të gjitha ngapak: kush si të dojë e si të mundet. Nga të gjitha shtresat e shoqërisë e shteteve shqiptare. Sepse jemi si jemi dhe duket që ende s’jemi vetëdijësuar të mësojmë të nxjerrim edhe leksionin kryesor: kjo shumësi dallimesh na bën edhe kaq të pathyeshëm dhe për këtë edhe me përparësi para fqinjëve, miqve dhe nëse duam edhe vetvetes. Leksioni i dytë: edhe këta që i kemi në pushtetet politike e shpirtërore, përkundër zaptimit të madh që i bëjnë jetës sonë me frymë teknokratike (të parët) e parazite (të dytët), edhe këta janë si ne! Me preferenca personale e histori- me histeri.
Në këtë frymë, sa më qetë që merret tërë kjo atmosferë parafestive aq më shumë do të mund ta festojmë 28 Nëntorin. Pa harruar që pas kësaj date vjen menjëherë 29 Nëntori- i cili këso radhe këso viti do të festohet dyfish!

Guri i madh · 26-11-12, 23:21

Vetëvendosje vendos flamurin kombëtar në Merdar (video)

MemphiSx · 27-11-12, 11:25

Malishevë, 27 nëntor - Protesta e ish bashkëluftëtarëve të Fatmir Limajt në autostradën “Ibrahim Rugova” ka eskaluar dhunshëm. Protestuesit kanë shkatërruar të gjitha pajisjet teknike në skenën e ndërtuar për ceremoninë e lëshimit në funksion të 60 km të radhës të kësaj autostrade, raporton KTV.

Protestuesit janë duke qëndruar në binë dhe po kërkojnë lirimin e menjëhershëm të Fatmir Limajt. Ata po dëshirojnë praninë e Limajt në këtë përurim.Njësia Speciale e Policisë së Kosovës është duke vëzhguar situatën por ende nuk ka ndërhyrë.

**Zero Cool** · 29-11-12, 15:41

Greqia e Serbia “dridhen” nga Shqipëria Natyrale

Publikuar,29.XI.2012

Greqia dhe Serbia i tremben idesë së krijimit të “Shqipërisë së Madhe”. Sipas qëndrimeve të shprehur na mediet e tyre, plani për “Shqipërinë e Madhe” po bëhet gjithnjë e më shumë e arritshme.

Gazeta “Ta Nea”, raporton se komenti nacionalist i Berishë që çoi në një krizë diplomatike është shkaktuar pasi kryeministri shqiptar i është referuar Prevezës si territor shqiptar. Sipas “Ta Nea”, Athina është shumë e shqetësuar lidhur me “shtimin e incidenteve nacionalistë kundër grekërve në Shqipëri”.

Me mbështetjen amerikane ata i morën Kosovën Serbisë në kuadër të planit të Shqipërisë së Madhe. Ekziston frika se shqiptarët mund të fitojnë një terren në politikën greke përmes numrit të madh të emigrantëve shqiptarë.

Gazeta “Protothema” e quan incident diplomatik greko-shqiptar dhe përkeqësim të papritur të marrëdhënieve greko-shqiptare, të cilat janë si zhiva, ftohen lehtë dhe nxehen po aq lehtë, ndërsa sqarimin e zyrës së kryeministrit shqiptar e cilëson përpjekje për të ndrequr një gabim trashanik.

Gazeta “Efimerida” shkruan se fjalimi i Berishës solli një përkeqësim të mëtejshëm të marrëdhënieve greko-shqiptare. E majta Demokratike, pjesë e koalicionit qeverisës deklaroi se deklaratat e Berishës minojnë bashkëjetesën paqësore të shqiptarëve me popullin grek dhe nxitin nacionalizmin ekstrem.

Syriza, partia opozitare e Aleksis Tsipras i cilësoi deklarata të rrezikshme të papërgjegjshme nga politikanët e krahut të djathtë. “Agimi i Artë” shkon edhe më tej duke deklaruar se bëhet fjalë për një çmenduri ta quash Prevezën shqiptare, ndërsa deputetja serbe në Kuvendin e Kosovës, Rada Trajkoviq citohet nga shtypi në Beograd të ketë thënë se shqiptarët në rajon, në mënyrë mjaft provokuese kanë dëshmuar edhe më tej se ekziston ideja e Shqipërisë së Madhe.