Reflektime

[halla e madhe]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Dardanë të humbur

Gjallë jemi e gjallë nuk jemi
Por të gjithë juve në mendje u kemi
E vertetë, po dukemi rrallë
Po për ju, prapë, kemi shumë mall.

Se këtu është "sofra e vjetër"
S'e braktisim për asnjë tjetër.
Ndoshta dukemi, (me siguri dukemi)
Por jemi plakë, kemi frikë se tutemi.

Se na lëshohen me "kazana"
Janë disa, ksajde, që "s'i ban nana?!"
S'e durojmë ne "erozionin"
Se na e çon lart tensionin.

Nejse... kaq për sot, për nesër... shohim.
Përqafojmë ata që na njohin.
Edhe po s'erdhëm, ne prapë do t'jemi këtu
"Vdekja ma afër se k'misha"! ... e dini ju.


P.S.
përshëndetje hallë e nderuar,
deshta me t'nguc' pak

Qofsh mirë kudo që je!

..tash e shof qe ke prirje aq te mira ne poezi sa shume shpejt mund te harroja debatet tua ku shpesh i theme vetes;_eshte ky pantha apo mos fshehet dikush tjeter?

ps:ne vargje te bukura aty shijoj artin e letersise dhe mendimin e poetit, deshiroj qe te lexoj me shume keso vargje te bukura!

kalo mire kudo qe je!:)

[halla e madhe]

Postimi origjinal është bërë nga vjeshta

Storia e Kësulkuqës e treguar nga Ujku


Mali ishte shtëpia ime .Aty jetoja unë dhe u kujdesësha për të .
U mundohesha qe ta mbja paster .Kur nje dite me dielll ,ku nderkohe u mundohesha qe ta ripastroja nga berllogu qe nje kamper kishte lene mbas ,u ndegjuan disa te ecura.Me nje kercim u fsheha mbas nje lisi dhe pashë një vajze shume te pakuptimte qe zbritke nga nje rruge me nje shportë.

Dyshova menjehere ne te sepse ishte e veshur ne menyre qesharake ,e gjitha ne te kuqe ,me koken e fshehur sikur qe donte te mos jete e njohur .Natyrishte u ndala per kontrolluar se kush ishte .E pyeta se kush ishte ,ku po shkonte e diqka te tille .Me tregoi se shkonte tek shtepia e gjyshes per te ia sjellur dreken .Mu duk nje person i ndershem ,por gjindej ne malin tim e qe mu kjartsisht dukej nje person i dyshimte me ate kësule te quditeshme .Keshtu vendosa qe te ia mesoje krejt thjeshte se sa ishte e rrezikshme qe ta tejkalonte malin pa u lajmeruar dhe ne ate menyre aq qesharake .E lejova qe ta vazhdonte rrugen ,por vrapova shpejt drejt shtepise se gjyshes .

Kur pashe ate plake simpatike ,ia spjegova problemin tim dhe ajo u pajtua qe mbesa e saj kishte nevoje per nje leksion .Ishte dakord qe ajo te rrinte jashte shtepie derisa do e thirrja une ,faktiskisht ajo u fsheh nder shtrate .

Kur mberrijti vajza ,e ftova ne dhomen e fjetjes mbasi qe une isha i mbuluar ne shtrat i veshur sikur gjyshja .

Vajza ,e gjitha e bardhe dhe e kuqe ,hyri dhe tha diqka pak simpatike mbi veshet e mi .Isha i fyer edhe me heret se kesaj radhe dhe vendosa te beje ajo qka me vinte me mire ,duke i sugjeruar se veshet e mije te medhenj me lejonin qe te ndegjoja me mire .

Tash ,ajo qe doja une dhe qe me pelqente te degjoja ,qe ajo te kishte vemendje ne ate qe thoja ,ku ajo vazhdoi me nje tjeter koment mbi syte e mi te spikatur .
Tash mundeni me imagjinu ate qe une fillova te provoj per kete vajze qe kishte nje pamje ashtu ,por qe ishte nje antipatike e dukeshme .Edhe nje here ,qe per mua eshte nje dukuri e fituar qe tia kthej edhe faqen tjeter ,i thashe qe syte e medhenj me nevojiteshin qe ta shihja me mire .

E fyerja e ardhshme me shkaktoi dhimbje me te vertet .Ne te vertet e kam problemin e dhembeve qe i kam te medhenje .E kjo vajze beri nje koment fyes duke iu riferuar atyre .E di qe do duhesha te kontrollohesha ,por kerceva nga shtrati dhe uliriva qe dhembet e mi me nevojiteshin per ta ngren ma mire .

Tash ,ta thejme te verteten ,asnje ujke nuk do ta ngrente nje vajze , te gjithet e dijne ,po ajo vajza e qmendur filloi te vraponte neper shtepi duke uluritur ,me mua qe shikoja ta qetsoja .I kisha hjekur rrobat e gjyshes ,por ishte me keq .Papritmas dera u hap me nje force dhe qe nje gjuetar me nje sepate .E shikoja dhe e vrejta qe jam ngushte .Ishte nje dritare e hapur mbas meje dhe ika jashte .

Do te me pelqente te thoja se kjo ishte e gjitha ,por ajo gjyshja nuk e tregoj kurre versionin e stories sime .

Mbas pak filloj te sillen zera qe une isha nje tip i keq dhe antipatik e te gjithet kerkonin qe te me evitonin .Nuk di me asgje mbi ate vajzen me ate kesul te kuqe dhe qesharake ,por mbas atij rasti me nuk kam jetuar i lumtur .


(L.Fearn )

..sa me shume thellohem ne kte tregim aq me shume me pelqen Ujku! ;)

[murrizi]

Pijna viski e bojm politik eeee

Nuk e dijë veqse aty diku kah ora tre e mëngjesit pash t'më ishte bër boll, i hodha një sy aty te qoshi dy "gastareve" të rrokullisura dhe thash "a po qohmi o burra"
..Hajt edhe njo, hajt edhe njo për hatër timin, dhe e ç'pikëm edhe të treten "gastare", i mblodhem forcat e fundit sa për ti gjetur telefonat mobil e dikush për ta thirrur noj taksixhi.
Nuk vonoj shumë dhe Taksija ja bëhen e vizatume sikur të kishin mbir prej dheu, gotat që mbanin në dorë derisa prisnim para dere gati kishin filluar tu dikej fundi, por se lëshoje dot nga doraaq leht atë "virane" .
Pasi ishim kusuritur me kafegjiun, me shpres që ishim kusuritur ?! Me forcat e fundit shtërnguam edhe një her njëri tjetrin, disi ndryshe prej herave tjera ku poashtu kishim ndenjur deri në orët e agimit, diqysh sikur të ishe nata e fundit .

[panta_rhei]

Krujë, o qytet i bekuar,

prite, prite Skenderbenë!

Po vjen si pëllumb i shkruar,

të shpëtojë Mëmëdhenë.

Këto vargje, poeti ynë kombëtar, i ka shkru para më shumë se 100 vjetëve.

Çka kanë qenë duke ba shqiptarët para 100 viteve???!!!

Çka kanë qenë duke ba shqiptarët para 500 viteve, në kohën e Skenderbeut???!!!

Çka jemi duke ba na sot???!!!

Kurrgja hiç!!!

Duke ndejtë! Duke ndejtë n'kokerr t'shpines e duke "pritur, pritur" qat "burrin e panjohur" e te madh, me mjekërr, me kali t'madh e me shpatë të gjatë në dorë, të vijë e të na bashkojë e të na e shpëtojë Mëmëdhenë (mëmëdhimbjen).

Këto vargje të Naimit, janë kultura jonë kombtare. Mallkimi ynë kombtar!

E na! Menzi presim që me krenari t'ua ngulim në kokë fëmijëve tanë këto vargje e këtë psikologji të të qëndruarit në kokerr të shpines e të të priturit. Qashtu qysh neve na i kane ngulë prindërit tanë.

Çka ka ndryshim? Çka ka lidhje a vjen Kristofer Delli, a vjen Skenderbeu???!!!

Kryesorja na me pritë! E Ai me ardhë!

Qe 500 vjet presim na! ("Godonë" e samuel becketit?!)

Kulturë është kjo.

Pse thojnë "Dembelat e Stambollit", e nuk thojnë "Dembelat e Stokholmit"?!
(Garant prej aristokratëve turq, prej beglerëve e agallarëve).

Pse thojnë "po rrnojke si beg"?
Pse thojnë "po punojke ditë e natë si qen"?
Pse thojnë "kish ba pare qaq shume sa s'kish nevojë me prek punë me dorë as vet as djemtë"?

Se e kemi kulturen e Stambollit.
Me ba mos me e thy gjumin nja dy-tre sahat n'pik t'drekes, na smuhemi keq! (Se gjumi i drekes është i shëndetshëm !!! Pash familjen?????)

Çka me sha tjetër???

Po.
Na kogja mesele e kogja punë e zajmë me u qu me i la durtë para buke, veç me i pervjelë kraht e me i pastru enët vet e me e përgaditë bukën vet, na e zajmë "vdekje per s'gjalli"?!

"Pasha familjen me mujtë diqysh me e ba punën me na i la dikush enët me ZARF, edhe me na i përgaditë buken me ZARF, fill na i kish thy, a!"

[valiii]

S'ka rryme, s'ka uje edhe batarija e telefonit ish ka ma lshojke... Me 700 sabaha nji kallaballek inkasanta n'teren, per berdhog, mem m'fal n'shprehje per higjijene, per uje, kabllovik e ptk... Kuku kuku ani ai i rrymes, mire se isha zgju prej gjumit mamushem (vet i 40-ti) edhe ai nji ftyre bry (qe sagllam oshte i malisheves) ja nisi burrnijave, jo jeni per çkyqje jo anejna knejna.

Nejse... veq po thom, a din ... S'rrnohet bre n'qet shtet tybe. Ai, perpara menxi s'pritsha mem ardhe rroga e mi ble nipar lleviska ose dizellka t klases t'pare e tash pi shofe edhe vet, e kam lshu veten krejt, bile edhe plaka jeme pom thote : o njeri nrequ pak e mos del si i shtihum...
Kanihere a din po lakmoje e po thome qysh si pata 1 milion €ki po apet edhe mi pas çka ki me bo me to, prap del me ni jaran n mramje pi pishe ka ni kafe dmth rutina e njejte...
Nejse qeshtu tu mendu pa lidhje veq m'erdhe vakti me dal n'pune, t'hina nseter pantolle u pegllata pak kishe mu doke ma "in" edhe po eci kadale... Ai 'fati' jem para meje ishin kone tu hece 2 tinejgjerka e veq qashtu qelloje trotuari i ngushte qe s'mjepshin shance as mi "pretisate" e ato petullejkat qaq kadale hecshin, ta merr menja qe jane ne sfilate, ani njana prej tyne kish veshe sandalle me nje fustan t stilit llambada kurse tjetra hellanke apo unihopke t zeza me nje maice te bardhe, e maicen e kish pa lshu bajagi nder kuka, demek mi mbulu ose ma mire me thane mi theksu te prapmet. S'kish faj as ai zalloga me kerr qe i njeke e ja kish pa lshue zanin " do daske" put it down on me put it down on me e shkojke sa mujke leshinari i jepke me kry... Kur dikur mriva diqysh deri n pune dhe u stabilizova, si dje e si pardje edhe kete dite e harxhova. T beepsha shtetin shume here vetit ja bana...

P.S| nese s'oshte edhe qekjo reflektim, obligohet moderatori perkates te ma transferoje shkrimin te tema "si e kaluat diten sot"... Mua diqysh ma ngat qetu m'erdhe me postu... Ma bani hallall !!!

[panta_rhei]

Edhe nja, o moj Bjondina, edhe nja, bre, se e kam hak
Se m'u ça shpirti në grima, don me m'ba mendja çfap!
Edhe nja, veç mbushmani plot; edhe nja, edhe s'du tjetër
Se m'u shky shpirti si rrobë; (normal qe t'shkyhet rroba vjetër.)

Rroba e vjetër s't'jep më andrra, por n'bërllog nuk muj e çoj!
Se prej jetës keq u vrava, por me vdekjen kurrë s'e ndrroj
Ndaj, luftoj, me shpirt' n'ër dhamë, ndaj luftoj e nuk dorëzohna
Eh! Dashnisë, i bie n'ër kamë, për dashninë edhe flijohna.

[panta_rhei]

Lufta asht nji zanat i hollë poaq sa edhe vujtja
Qitni shpatat e drunit
Prej shoke, o burra!

Vraje, por jetën mos ia merr
Mos ia le synin në terr
Mushkninë, zemrën mos ia prek
Idhnushëm nji ditë ai ka me vdek’…
…pra, ti vec ban demek.

Paj, lufta asht nji zanat i hollë poaq sa edhe vujtja
Lum ai qe duron e pret.

[panta_rhei]

Primo Levi ka qene i mbyllur ne kampin nazist ne Auschwitz. Ka vrare veten duke u hedhur nga shkallet e nderteses, ne vitin 1987. Ceshtja e tij eshte "par excellence" çeshtja e shqiptarëve.

Hurbinek ishte nje djale i vogel qe askush nuk ia dinte moshen, bashkatdhetaret e tij çifute mendonin se duhet te ishte rreth 3 vjeç. Nuk dihet se kend kishte babë apo nanë. Mbase i kishin djegur qysh diten e pare. Mbase ishte nje femije i lindur ne kamp, nga ndonje dashuri qorre ne kampin e vdekjes. Mbase ishte nje jete e ardhur ne kete jete thjesht per te thene se eshte e pamundur qe jeta te lulezoje ne kampin e vdekjes. Sepse Hurbinekun e vogel tre vjeçar, nuk e pa me askush se ku perfundoi. Nuk dinte te fliste, nuk e dinte asnje gjuhe. Vuajtja e tij ishte pa goje, pa ze, nuk dihet çfare ndjente apo çfare shihnin syte e tij. Emri Hurbinek ishte nje emer i shpikur aty per aty, sepse djali i vogel nuk e dinte as emrin e vet, nese ka pasur ndonjehere nje te tille. Thjesht disa belbëzime kishin vendosur qe ta pagëzonin Hurbinek.

Vite me vonë, Primo Levi, i dalur nga kampet naziste, asht e lëkurë, mediton papushim per Hurbinekun e vogel.
Edhe thotë: mire une qe e kam gojen dhe mund te flas per vuajtjet e mia, po per vuajtjet e Hurbinekut, kush do te flase?
Atehere Levi thote se NEVE NA BIE PËRSIPËR, SI NJË BARRË, DETYRA E DËSHMIMIT, DETYRA E KUJTESËS. Ne duhet te deshmojme per te gjithe ata qe nuk kane zë, të pagojët, per te humburit, te vdekurit, te zhdukurit.

"Duam apo s'duam, ne jemi dëshmitarë dhe e mbajmë krejt barrën e dëshmimit dhe të kujtesës".

Ne tragjedite njerezore si pushtimet, luftërat, diktaturat, dikush duhet te jete aty qe te deshmoje, qe te thote fill e per pe, deri ne hollesite me te vogla, çka ndodhte neper masakra, neper burgje, neper tortura, neper pushkatime, neper deportime, qysh thyheshin jetet e njerezve, eshnat e njerezve, te gjitha duhen treguar. Edhe, te gjitha do te duhej te futeshin neper programet tona shkollore.
Per respekt, per detyre ndaj vetvetes. Nuk mund te rrish i pandjeshem ndaj viktimave te çështjeve famekeqe serbiste a naziste a komuniste, s'ka lidhje.

Kjo behet per dy arsye:

- per nderim ndaj viktimave (dmth e kthejme koken prapa)

- dhe per edukim te pasardhesve (dmth koken perpara).

Derisa e para behet per te respektuar vet thelbin tend si njeri, e dyta behet ne forme mase mbrojtese, qe keto gjera te mos perseriten me. Me fjale te tjera, detyra e kujteses eshte higjienike (dmth pastrimi i shpirtit tone), por dhe profilaktike (dmth parandalimi i kesaj semundjeje per te ardhmen).

nejse,

Kur çifutet e pakte te shpetuar nga kampet u kthyen neper vende e tyre, ne Angli, France e Amerike, ata nuk flisnin, nuk deshmonin. Tmerri ishte teper i madh, e tejkalonte fjalen. FJALA NUK KISHTE FUQI PËR TA PËRSHKRUAR TMERRIN.

Por,
heshtja s'ishte e lidhur vetem me kete fakt: kishte dhe nje fakt tjeter, pervers: askush nuk dëshironte t'i dëgjonte.

Viktimat, edhe te gjalle, edhe te vdekur, ishin bezdisese, të mërzitshme. Ato e helmonin festen e fitores. Te gjithe donin te ladronin, të festonin, lufta mbaroi, dhe askush s'ia hidhte syte viktimes se lene menjane qe ishte shndërruar në memec.

Vone, shume vone, kane filluar te zgjidhen gjuhët dhe gojët e atyre pak te mbijetuareve.

Po shqiptarët?

Kur shqiptarët dojnë te deshmojne tmerret qe kane perjetuar, edhe ketyre iu mbyllet goja nga serbet me pretekstin: të gjithë kemi vuajtur. Te gjithe ishim ne lufte.
Çka do te ndodhe me popullin shqiptar pas 80 vjetesh, kur te kene vdekur deshmitaret e tmerreve? Kush do t'i kujton ata? A do te jemi te sigurte se nuk do te ndodhe perseri?

Pse te mbijetuarit çifute, qe ende i kane ne krah tatuazh numrat nga kampet naziste, u çuan ne kembe kur i pane ne TV trenat e mbushur me shqiptarë duke u deportuar?
A nuk ishte kjo nje perseritje e te njejtit tmerr?

Prandaj, krimet duhet ta kene fytyren, duhet t'i dijme, t'i perfytyrojme, duhet t'iu ikim numrave.

Te thuash se jane vrare 10 000 vete, kjo nuk eshte kurrgjë. Nuk na prekë, sepse eshte thjesht një numer. Por kur lexon deshmine e njerit prej ketyre dhjetë mijeve, atehere kjo na prek ne shpirt, na rrenqeth. Atehere krimi merr fytyre, e shohim duke u kryer, nderhyjme me mendjen tone per te mos u bere te tillë, lartesohemi pak si njerez, i nxjerrim mësimet tona.

Nuk eshte kurre e tepert qe viktima te shprehet, kurrë.

Te pakten kurrkush s'ka te drejte morale me i thanë nje viktime: boll se na merzite.
Sepse viktima nuk flet tash per vete, por flet per miqte e vet te çuar ne ate dynja, edhe ka ende frike se mos po perseritet.

Ne fakt, viktima, me deshmine e saj, eshte thjesht duke na mbrojtë neve, qe nuk e kemi jetuar jeten e saj.

P.S.

postimi ka te beje, kryesisht, me iniciativen per mbledhjen e fakteve per krimet e luftes ne ish-Jugosllavi - KOMRA.

[panta_rhei]

Nuk jam i mrrolshëm si vranësira, miku im, jam veç një re,
që heshtë pas vetëtimës
e vranësimi më është një mënyrë e të ekzistuarit,

OK, po, e kam një shpjegim, një shpjegim të bukur si lulet e kurorës mbi varr,
që i sqaron të gjitha dhe, prehet në fund e qetë mbi rrëfim siç pushon gjethja e thatë mbi rrasë të gurit,

Edhe,
dija do t'na plakë të dyve, miku im, si një shi i përbashkët,
do të lagë trupin e saj, e do ta bëjë si bisht balene,
dija e tepërt të dyve do t'na plagosë, o mik i largët.

[murrizi]

Rrugeve te Berlinit cdo i katerti nuk e di kush eshte kruetari i Gjermanis,
Rrugeve t Kruequetetit Franqoise poashtu nuk e ditkan cdo i treti kush eshte Minister i jashtem i Frances,

Rrugeve te Tirones e Prishtines te gjithe dijne kush eshte dhe kush do te jete:

Kryetare edhe Kryeminister, e edhe kryebashkiak .

[panta_rhei]

Katunarin prej katundit, edhe mundesh me e hjekë.
Por, katundin prej katunarit, nuk mundesh me e hjekë kurrë.

[Neferta]

Postimi origjinal është bërë nga murrizi

Rrugeve te Berlinit cdo i katerti nuk e di kush eshte kruetari i Gjermanis,
Rrugeve t Kruequetetit Franqoise poashtu nuk e ditkan cdo i treti kush eshte Minister i jashtem i Frances,

Rrugeve te Tirones e Prishtines te gjithe dijne kush eshte dhe kush do te jete:

Kryetare edhe Kryeminister, e edhe kryebashkiak .

Ku mos me ditur kure nje dite do te dalin edhe tv me marken kryetar e kryeminister. Pasi nje dite ishte per vizite Jakupi te K. Dell, Delli kishte nje tavolin nje pc me emrin dell kupa kur ktheu ne qeveri i tha nje IT ju lutem porositma nje pc Krasniq.

[Neferta]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Katunarin prej katundit, edhe mundesh me e hjekë.
Por, katundin prej katunarit, nuk mundesh me e hjekë kurrë.

Sa kojshi te paskan ardhur nga fshati se si po shifet te paskan rrethua krejt

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga Neferta

Sa kojshi te paskan ardhur nga fshati se si po shifet te paskan rrethua krejt

Jo tybe, jo.

Perkundrazi, ishte thjeshte nje reflektim mbi vetveten.

i/e nderuar,
by the way, une mendoj se "katunaria" nuk eshte dukuri me baze gjeografike.
"Katunaria" eshte mentalitet, ka baze kulturore.

[Neferta]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Jo tybe, jo.

Perkundrazi, ishte thjeshte nje reflektim mbi vetveten.

i/e nderuar,
by the way, une mendoj se "katunaria" nuk eshte dukuri me baze gjeografike.
"Katunaria" eshte mentalitet, ka baze kulturore.

E kuptoj dhe eshte formulimi juaj, kurse une per keta kam thenjen llabud.