Jam unë egoist, apo pa ndjenja?

[Drinni]

Gjithnjë e më shumë njerëz sot konfrontohen me një Ego-trip. Është marr si modë pavarsia nga gjithçka dhe me çdo qmim- përgjegjësi për të tjeret merret me pak vullnet, apo fare jo. Karriera dhe suksesi qëndrojn në rendë të parë- një arsye pse sot shumë nga njerëzit hyjnë në një lidhje pa përgjegjësi(pa obligime), Bashkëshortësitë shpesh edhe çdo ditë bëhen edhe më të pakta, çdo ditë vëren familje të ndara, e shtëpi të mbetura single(vetëm).
Egoizmi në formen më të tmerrshme duket me vetëdrejtësin, kjo vetëdrejtësi lejuar vetëvetes lindë edhe një mbrendi të shterpt(zbrazet). Egoistet nuk jan të ndjenjave të thella, kushtë për mardhënie të njerzëve për një partneritet të shëndoshë, ata nuk tregojn emocione, në mënyr qe të tjret të mos ken në asnjë mënyrë fuqi mbi ta. nga kjo arsye ata jan të kurdisur qe gjithçka qe i rrethon të mos i besojn dhe ta shohin në mënyren më skeptike.

Kjo do të ishte në përgjithësi edhe një përgjegjie pak a shumë nga unë të nderuar lexues, edhepse Egoizmi shfaqet në mënyra të ndryshme te personat e ndryshem...!

[Ignis]

Pikërisht këtu qëndron edhe gabimi fatal i egoizmit, sepse pamvarësinë e kemi parë si një modë. Fatkeqësisht Ego-ja jonë nuk na lejon të shohim përtej asaj që kemi ne në mëndjen tonë dhe që nuk pranon asgjë tjetër përveç asaj që përshtatet dhe adoptohet me standartet e ''kopesë'' dhe me kufinjtë e lirisë së mendimit dhe veprimit të tjetrit.. Egoizmi nuk të lejon të mund të pranojmë kurrsesi se dikush tjetër ka mundësinë që ne nuk e kemi.

Ç'farë të them këtu?!

Mu kujtua një përrallë e lashtë e Ezopit:- Ishin thonë tre miq të vjetër në rrjedhë pranë kënetës Dy zogj dhe një bretkosë. Ktheheshin zogjtë në mbrëmje dhe gjithsecili thoshte historitë e tija. Bretkosa?.... Ç'të thoshte e gjora nga ai vend i baltës......
Ç'të reja?!-pyeste.- Zogjtë nuk përmbaheshin nga kënaqësia për të treguar ndodhitë e tyre. Nuk dinin se cilën histori t'i tregonin më parë mikeshës së tyre. Bretkosa vetëm shqyente sytë dhe thoshte pa pushuar.- Bo, bo....
Një ditë bretkosa po rrinte mendueshëm. Kam një plan tha. Dhe zogjtë dëgjuan planin.
Emënçur , tha njëri nga zogjtë. Në rregull tha tjetri, nesër herët në mëngjes do të nisemi.
Ishte e thjeshtë. Zogjtë do të merrnin një shkop, njëri do t'a mbante nga njëra anë, tjetri nga ana tjetër. Ndërsa bretkoca do të kafshonte shkopin diku në mes. Do të fluturoni zogjtë do të ngrihej edhe bretkosa. Mrekulli!!!
Fluturua kështu. Shkuan larg madje edhe sipër detit, kështu bretkosa pa për herë të parë edhe anije. Fluturuan edhe mbi një shkollë. Një fëmijë pa arritjen dhe i habitur mrekullohej.
Bravo, ja shikoni zogjtë sa bukur e menduan.....
E dëgjoj bretkosa këtë....
E jo edhe kështu de....- i'u duk shumë e rëndë. Planin e kishte menduar ajo vetë dhe jo zogjtë....
Fëija e kishte prekur pa dashur thellë në sedër dhe e zemëruar bërtet:- Unë eeeeeeee.....
Dhe ndërsa thirri, hapi gojën , e lëshoj shkopin që kishte kafshuar dhe kështu duke rënë dhe duke u copëtuar në shkëmbinjtë.

*

[Urata]

Postimi origjinal është bërë nga jadore

Drinni ,
..nese te gjitha keto qka ke ceke ( psiko-test) po del qe jo Egoist por Idealist duhet te jete ai karakter ..

nje gje kuptova , qe cilido qofte ai karakter qe posedon apo mundohet ti kete keto veti , duhet te kete kaluar faza te ndryshme te transformimeve dhe parimeve ne perpunim te formesimit si karakter stabil ..

...do te doja shume qe t'isha/jam egoiste!

ps: vetem te tillet po ia dalin kesaj kohe te zhurzhmshme....

[elsaaa08]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Drinni unë nuk po të përgjigjem ty por po e përshkruaj pak vetveten në mënyrë që të tjerëve të ju jap mundësinë të bëjnë analizë tek dy persona.


a) Nëse të tjerët më luten tua kryej një punë, ndodhë që sponatnisht të ju them po, ama kjo më ndodhë rrallë se të shumtën e rasteve mendoj sa kam mundësi t`u kryej atë punë
b) Nuk e kam të vështirë të shfaq dëshirat e mia, edhe pse e di se shumica s`më realizohen
c) Në një rreth ku të tjerët ndihen mirë bëj të pamundshmen që edhe unë të ndjehem mirë për të mos prishë të mirën e përgjithshme edhe nëse unë vet ato momente nuk ndjehem mirë.
d) As unë nuk baj kompromis me askend, thjesht është kundër natyrës time..
e) Gëlltis çdo ditë të këqia në favor timin që të tjerët të ndihen fitimtar
f) Unë s`kam fare kohë të mendoj për veten time
g) Paraja (letër) Liria (fjalë e shkruar që në fakt nuk egziston) Luksi (me sapun Luks lahem shpesh ) nuk i kam poseduar asnjëherë që me ja u ditë vlerën
j) Mendoj se bashkimi bën fuqinë po mvaret shpesh edhe me kënd bashkohesh
k) Më pëlqen që shoqëria që më rrethon të jetë ashtu si jam unë
i) Drejtësia nuk më intereson edhe fort pasi që e di se secili ka të drejtë në një mënyrë
m) Urrej çështjet e kota që të tjerët ju japin rëndësi të madhe
n) Kur dikush më takon së pari mendon se jam shumë mendjemadhe por më vonë bindet në të kundërtën dhe nuk e kam të vështirë të depërtoj në mbrendësinë e tyre...


Tani më thoni ju lutem sa unë jam egoiste??

me keto qe ke cek murgjesha une mendoj se nuk je aspak egiste aspakkkk por veq nje me habiti te ti dhe dreni se thoni nuk mendoni per vete shum sa per te mos then fare kjo sme bind po kjo verteton se nuk jeni aspak egoiste a une valla ne rend te pare shoh veten pastaj merrem me te tjetere
une po dal se jam egiste hehehe shaka kalofshi mire

[elsaaa08]

Postimi origjinal është bërë nga Ignis

Pikërisht këtu qëndron edhe gabimi fatal i egoizmit, sepse pamvarësinë e kemi parë si një modë. Fatkeqësisht Ego-ja jonë nuk na lejon të shohim përtej asaj që kemi ne në mëndjen tonë dhe që nuk pranon asgjë tjetër përveç asaj që përshtatet dhe adoptohet me standartet e ''kopesë'' dhe me kufinjtë e lirisë së mendimit dhe veprimit të tjetrit.. Egoizmi nuk të lejon të mund të pranojmë kurrsesi se dikush tjetër ka mundësinë që ne nuk e kemi.

Ç'farë të them këtu?!

Mu kujtua një përrallë e lashtë e Ezopit:- Ishin thonë tre miq të vjetër në rrjedhë pranë kënetës Dy zogj dhe një bretkosë. Ktheheshin zogjtë në mbrëmje dhe gjithsecili thoshte historitë e tija. Bretkosa?.... Ç'të thoshte e gjora nga ai vend i baltës......
Ç'të reja?!-pyeste.- Zogjtë nuk përmbaheshin nga kënaqësia për të treguar ndodhitë e tyre. Nuk dinin se cilën histori t'i tregonin më parë mikeshës së tyre. Bretkosa vetëm shqyente sytë dhe thoshte pa pushuar.- Bo, bo....
Një ditë bretkosa po rrinte mendueshëm. Kam një plan tha. Dhe zogjtë dëgjuan planin.
Emënçur , tha njëri nga zogjtë. Në rregull tha tjetri, nesër herët në mëngjes do të nisemi.
Ishte e thjeshtë. Zogjtë do të merrnin një shkop, njëri do t'a mbante nga njëra anë, tjetri nga ana tjetër. Ndërsa bretkoca do të kafshonte shkopin diku në mes. Do të fluturoni zogjtë do të ngrihej edhe bretkosa. Mrekulli!!!
Fluturua kështu. Shkuan larg madje edhe sipër detit, kështu bretkosa pa për herë të parë edhe anije. Fluturuan edhe mbi një shkollë. Një fëmijë pa arritjen dhe i habitur mrekullohej.
Bravo, ja shikoni zogjtë sa bukur e menduan.....
E dëgjoj bretkosa këtë....
E jo edhe kështu de....- i'u duk shumë e rëndë. Planin e kishte menduar ajo vetë dhe jo zogjtë....
Fëija e kishte prekur pa dashur thellë në sedër dhe e zemëruar bërtet:- Unë eeeeeeee.....
Dhe ndërsa thirri, hapi gojën , e lëshoj shkopin që kishte kafshuar dhe kështu duke rënë dhe duke u copëtuar në shkëmbinjtë.

*

hahhahahha ky ashte egizem hahhha

[Ignis]

Postimi origjinal është bërë nga elsaaa08

hahhahahha ky ashte egizem hahhha

Ndoshta edhe ky është egoizëm të mos pranoni mendimet e të tjerëve.
Do t'ju rekomandoja të lexoni më shumë përsa i përket termit Egoizëm,
Kështu do të kishit mendim më të kthjellët dhe nuk do t'ju udhëhiqte egoizmi juaj të bëni gabime edhe në drejtshkrim, të paktën jo fatale.

[LABI]

Mendoj qe fjala/nocioni "egoist" dhe "egoizem" , ne kete kontekst ilustracioni - te cilesise se personalitetit (apo personazhit) ne fjale nuk eshte adekuati ... Ky tip karakteri eshte nje tip afrues (jo vetmitar) ne t'gjitha nderveprimet dhe jeten sociale e shef si jetike te vete-ekzistences dhe vet-realizimit si qenie , entitet te individualizuar/personifikuar ..... Kete nocion me shume do e perceptoja si "antonim" i t'gjitha vetive dhe atirbuteve qe i atribuohen nje personi konkret (apo ndonje personazhi imagjinare) ...

Tiparet e larteshenuara me shume pershkruajn personalitetin e tipit "afrues", "altruist" , "konsensual" ... sesa "vetmitare", "fragmetare", "egoist", "individualist".

[Ignis]

Postimi origjinal është bërë nga LABI

Mendoj qe fjala/nocioni "egoist" dhe "egoizem" , ne kete kontekst ilustracioni - te cilesise se personalitetit (apo personazhit) ne fjale nuk eshte adekuati ... Ky tip karakteri eshte nje tip afrues (jo vetmitar) ne t'gjitha nderveprimet dhe jeten sociale e shef si jetike te vete-ekzistences dhe vet-realizimit si qenie , entitet te individualizuar/personifikuar ..... Kete nocion me shume do e perceptoja si "antonim" i t'gjitha vetive dhe atirbuteve qe i atribuohen nje personi konkret (apo ndonje personazhi imagjinare) ...

Tiparet e larteshenuara me shume pershkruajn personalitetin e tipit "afrues", "altruist" , "konsensual" ... sesa "vetmitare", "fragmetare", "egoist", "individualist".

Do të doja të filloj përgjigjen time me një pyetje:
Nëse komenti i personazhit që ju merrni në mbrojtje, nuk quhet egoizëm, atëherë si quhet?!
Nëse ju personazhin në fjalë e keni lexuar, do të doja të di edhe unë që gjithashtu e kam lexur (sepse nuk do t'ë shkruaja nëse nuk do t'a kisha lexuar), ku i shikoni tiparet e lartpërmendura?!
Vetëm nëse ju jeni i preokupuar të bëni ''avokatin e djallit'' , atëherë nuk më mbetet tjetër vetëm se të pranoj sqarimin tuaj.

Egoizmi në kuptimin e vet primitiv, shpesh rradhitet ndër vetitë negative të moralit. Mirëpo nëse bazohemi në nevojat primare të njeriut, qofshin ato të nevojës së tashme ose një të ardhmeje më të largëte me kuptimin kohor më të gjatë jetik, do të shohim se në rradhë të parë egoizmi në rradhë të parë është lëvizje racionale e subjektit për bijetesë dhe zhvillim personal nga ku vetvetiu nxjerr përfitim edhe shoqëria. Pra ky egoizëm është i domasdoshëm dhe i nevojshëm për vetegzistencë dhe ecje. EGOIZMI QË NUK SYNON DËMTIMIN E TJETRIT ; NUK ËSHTË ASPAK I DËMSHËM.
Pëerkundrazi kësaj qëndron qëllimi i paramenduar për përfitime me ç'do kusht në dëm të të tjerëve, duke shkelur interesat e gjithkujt. Kjo është jomorale dhe etikisht e papastër. Pra nuk duhet të akuzojmë më pas nëse na mund egoizmi inteligjent.

Edhe egoizmi pra ashtu si dhe njerëzit ndahet në kategori.
Nuk do të doja të përcaktoja llojin e egoizmit të personazhit tuaj , andaj nuk u zgjata më shumë në përgjigjen time ndaj tij (personazhit).
Si përmbledhje pra, ekziston egoizmi inteligjent dhe ky e dërgon njeriun drejt virtyteve të larta dhe egoizmi injorant (i sëmurë) që të zhvesh nga ç'do lloj virtyti dhe të dërgon drejt shkatërrimit.

[panta_rhei]

Sinqerisht është e dhimbshme dhe, mbi të gjitha, dëshpëruese kur sheh se si njerëzit që e mbajnë dhe e mendojnë veten për intelektualë... bëjnë çmos e i japin zor në mënyrë që të duken sa më të mjerë, sa më të lodhur e sa më idiotë nga truri!

[LABI]

Postimi origjinal është bërë nga Ignis

Do të doja të filloj përgjigjen time me një pyetje:
Nëse komenti i personazhit që ju merrni në mbrojtje, nuk quhet egoizëm, atëherë si quhet?!
Nëse ju personazhin në fjalë e keni lexuar, do të doja të di edhe unë që gjithashtu e kam lexur (sepse nuk do t'ë shkruaja nëse nuk do t'a kisha lexuar), ku i shikoni tiparet e lartpërmendura?!
Vetëm nëse ju jeni i preokupuar të bëni ''avokatin e djallit'' , atëherë nuk më mbetet tjetër vetëm se të pranoj sqarimin tuaj.

Egoizmi në kuptimin e vet primitiv, shpesh rradhitet ndër vetitë negative të moralit. Mirëpo nëse bazohemi në nevojat primare të njeriut, qofshin ato të nevojës së tashme ose një të ardhmeje më të largëte me kuptimin kohor më të gjatë jetik, do të shohim se në rradhë të parë egoizmi në rradhë të parë është lëvizje racionale e subjektit për bijetesë dhe zhvillim personal nga ku vetvetiu nxjerr përfitim edhe shoqëria. Pra ky egoizëm është i domasdoshëm dhe i nevojshëm për vetegzistencë dhe ecje. EGOIZMI QË NUK SYNON DËMTIMIN E TJETRIT ; NUK ËSHTË ASPAK I DËMSHËM.
Pëerkundrazi kësaj qëndron qëllimi i paramenduar për përfitime me ç'do kusht në dëm të të tjerëve, duke shkelur interesat e gjithkujt. Kjo është jomorale dhe etikisht e papastër. Pra nuk duhet të akuzojmë më pas nëse na mund egoizmi inteligjent.


Si përmbledhje pra, ekziston egoizmi inteligjent dhe ky e dërgon njeriun drejt virtyteve të larta dhe egoizmi injorant (i sëmurë) që të zhvesh nga ç'do lloj virtyti dhe të dërgon drejt shkatërrimit.

Ne kete kontekst tematike , e tere rrejdha (dilematike) aktualizohet/zhvillohet ne veten e PARE - "UNE " . Pra, e gjithe "meselja" e kesaj storje sillet dhe zhvillohet perreth keti far "uni-it" (vetes se pare) dhe si e tille tani s'dua te leshohem ne gjini letrare e artistike , a behet fjale per personazhe, a personalitete ; apo t'leshohem t'i komentoj interpretimet apo opinionet/komentet e bera (perderisa nuk eshte nje orvajtje me sens kritke/te shendoshe) blla blla blla...!!


Une vetem u ndala dhe e dhash nje koment timin perkitazi me dilemat qe hapen (apo mbesin te hapura ) per t i diskutu me subjektin qe dilemizon ne veten e "pare". !!!

[lirik]

dallimi ne mes te un-it te drejt un it te fsktit un it te reagimit ndaj padrejtesisë un it te te qenurit ne anen e te vertetes un it per tu lavdruar pa meritë ka dallim ne mes te ktyre uneve si nata me diten

[Ignis]

Postimi origjinal është bërë nga LABI

Ne kete kontekst tematike , e tere rrejdha (dilematike) aktualizohet/zhvillohet ne veten e PARE - "UNE " . Pra, e gjithe "meselja" e kesaj storje sillet dhe zhvillohet perreth keti far "uni-it" (vetes se pare) dhe si e tille tani s'dua te leshohem ne gjini letrare e artistike , a behet fjale per personazhe, a personalitete ; apo t'leshohem t'i komentoj interpretimet apo opinionet/komentet e bera (perderisa nuk eshte nje orvajtje me sens kritke/te shendoshe) blla blla blla...!!


Une vetem u ndala dhe e dhash nje koment timin perkitazi me dilemat qe hapen (apo mbesin te hapura ) per t i diskutu me subjektin qe dilemizon ne veten e "pare". !!!

Vërtetë, shumë zhurmë për asgjë!!!

Filozofia është shumë më e thjeshtë nga ajo që ndërlikojmë ne.

[LABI]

Postimi origjinal është bërë nga Ignis

Vërtetë, shumë zhurmë për asgjë!!!

Filozofia është shumë më e thjeshtë nga ajo që ndërlikojmë ne.

Amo bash , "shume, shume ... shume,shume...zhurme, sa zhurme , sa zhurme !!!

Me vjen mire qe SUPER-EGO (ndergjegja ) zotroj mbi EGO-ne (veten/vetedijen)

[emine]

Ahuuu sa teste mi ka dhan jeta,dikure cdo gje qe eshte sill rreth jetes sime ka qen vetem per te tjeret,pa me then a me ndimone kam shpreh deshiren te ndimoi te jem aty atje ,gjithandej per te gjithe,skam pushu se ndimuari,po me kohe jeta me mesoi edhe diqka te rendesishme:Nese e len veten anash dhe mendone vetem per te tjeret ateher je njeri qe nuk ke rrespekt ndaj vetes,ndaj deshirav tua,ndaj kohes e cilla eshte e nevojshme ta kesh dhe vetem per vete,poashtu kam mesu se ka njerz qe presin te perfitojne nga njerzit e tille,kshtuqe koha me imponoi shume pak kohe te kem,te vlersoi veten dhe punen time,dhe sote sjam spontane dhe humanitare per te tjeret,sot ndimoi po vetem aty ku vertet eshte e nevojshme ndima,sote kam msu se te kesh egoizem te shendoshe eshte dashuri ndaj vetes ,dhe kjo eshte primare per cdonjeri,

[jadore]

Postimi origjinal është bërë nga Urata

...do te doja shume qe t'isha/jam egoiste!

ps: vetem te tillet po ia dalin kesaj kohe te zhurzhmshme....

ku ike ti ..!!
vertet e mendon qe po u bere egoizte zhurma e kohes ndalon..?