Reflektime

[panta_rhei]

Po bisedoja nji ditë me një mik timin. Mik të vjetër, më të vjetër se unë. E njoh si një person mjaft të matur, intelektual dhe, mbi të gjitha, që reflekton drejtë. Ka jetuar dhe jeton pjesën më të madhe të jetës në Kosovë, rrethanat e së cilës mendoj se i njeh mjaft mirë.
Derisa po e pyesja për disa miq e për disa persona, të njohur tanë të përbashkët, miku im u drejtua kah unë dhe me një fytyrë prej të befasuari më thotë:

-..., a po të duket bre edhe ty që diqysh kohëve të fundit njerëzit po sillen sikur me e dijtë që bota është në të sosur?
Nuk po e kanë fort gajle për fytyrë, nuk e kanë gajle për moral... nuk lodhen fort për pasojat e veprimeve të tyre... nuk brengosen fort për pasojat e fjalëve që flasin... nuk e kanë gajle fort nëse hyjnë borgj... nuk e shohin të arsyeshme të zgjedhin njerëzit nëse janë shokë të mirë e të ndershëm, ose nëse janë të pandershëm... besnikë a jobesnikë... nuk ju bën përshtypje fort përkushtimi ndaj familjes, prindërve... nuk lodhen fort me kënd shoqërohen, as me kënd dashurohen, as se me kënd martohen...
Kryesisht, njerëzit po jetojnë "sot për nesër"... pa të ardhme. Ose, nuk ju intereson fort të kujdesen se si do të jetojnë në të ardhmen e vet - mbi çfarë baze?

...këto ishin fjalët e mikut.
Personalisht, tentova që këtë reflektimin e mikut tim, ta kufizoj vetëm brenda shoqërisë shqiptare. Thënë të drejtën, në këtë kontekst, nuk m'u duk fort i pabazë konkludimi i tij. (Pa teprim, m'u duk edhe i arsyeshëm)

Edhepse konkludimi i mikut se "njerëzit po sillen sikur të jenë të vetëdijshëm se bota është së shpejti në të sosur", m'u duk i ekzagjeruar, dhe paksa i fryrë... mendoj se sjelljet e njerëzve (tanë sidomos), megjithatë tregojnë se, nëse jo bota, diçka është në të sosur në këtë shoqëri(?!)

[Pupi]

Jo veq tu ka dok ,tu ka dok tye e mikut tëndë, se jo jo. s'asht kurgjo n't'sosne, as gjysa so kry hala. Tranzicion hesapi, dela tranzicion në kuptimin e plotë të fjalës (hiq mos u bo marak).

[LOJETARI]

Dikush e formulon kulturen si forme apo menyre e te kuptuarit te jetes .Ky reflektimi i lartpershkruar eshte deftues jashtezakonisht domethenes per shoqerine tone .Jashte binareve .Pezull .As ne toke e as ne hava .Pa permbajtje .Gjithecka perfundon ne fasade .Nuk ka qelize qe nuk eshte infektue .Imunitet te dobet kishim pase .....

[4peace]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

-..., a po të duket bre edhe ty që diqysh kohëve të fundit njerëzit po sillen sikur me e dijtë që bota është në të sosur?
Nuk po e kanë fort gajle për fytyrë, nuk e kanë gajle për moral... nuk lodhen fort për pasojat e veprimeve të tyre... nuk brengosen fort për pasojat e fjalëve që flasin... nuk e kanë gajle fort nëse hyjnë borgj... nuk e shohin të arsyeshme të zgjedhin njerëzit nëse janë shokë të mirë e të ndershëm, ose nëse janë të pandershëm... besnikë a jobesnikë... nuk ju bën përshtypje fort përkushtimi ndaj familjes, prindërve... nuk lodhen fort me kënd shoqërohen, as me kënd dashurohen, as se me kënd martohen...
Kryesisht, njerëzit po jetojnë "sot për nesër"... pa të ardhme. Ose, nuk ju intereson fort të kujdesen se si do të jetojnë në të ardhmen e vet - mbi çfarë baze?

...këto ishin fjalët e mikut.
Personalisht, tentova që këtë reflektimin e mikut tim, ta kufizoj vetëm brenda shoqërisë shqiptare. Thënë të drejtën, në këtë kontekst, nuk m'u duk fort i pabazë konkludimi i tij. (Pa teprim, m'u duk edhe i arsyeshëm)

Edhepse konkludimi i mikut se "njerëzit po sillen sikur të jenë të vetëdijshëm se bota është së shpejti në të sosur", m'u duk i ekzagjeruar, dhe paksa i fryrë... mendoj se sjelljet e njerëzve (tanë sidomos), megjithatë tregojnë se, nëse jo bota, diçka është në të sosur në këtë shoqëri(?!)

Mjaft bukur e paska reflektuar (përshkruar) gjendjen e sotme ai miku yt.
Ne, vërtet, edhe më heret kemi jetuar "sot për nesër" por me një dallim të madh nga sot.
Sot njerëzit hyjnë borxh për kumar, për bastore...e qebesa edhe për bizllese (biznese) nga më të dyshimtat, pëkundër asaj që më herët njrëzit hynin në borxh kryesisht nga nevoja: për ushqim, ngritje shtëpie apo dasëm.
Ishim me një shok (i cili gjithashtu jeton në vendlindje) në një shitore dhe, siç ishim duke biseduar (rreth një pune që kishin në atë dyqan) hyri një njeri, bleu diçka dhe iku pa e përshëndetë asnjërin nga ne. Pasi doli, ky shoku po më thot: "A e pe këtë që posa doli"? "Po", i thash unë, " e kush ishte ai?", e pyeta. "Ky", m'u përgjigj ai, "në besim të një shokut tim m'i ka marrë (hiq më shumë e hiq më pak se) 12.000 € hua. E tash as s'don të më njohë."

Raste si ky ka me qinda tek ne. T'i marrin lekët e nuk të njohin, sepse atë hua me siguri e kanë djegur diku, kështuqë s'ka as gjasa minimale për t'i kthyer ato. Sa ka ra morali tek ne e tregon si shembulli im ashtu edhe i phanta-rei.

Me siguri që një gjendje e tillë tregon se diçka është në të sosur e sipër. Pyetja është: Edhe sa do të zgjasë kështu?!


***

[lovely]

Neve hon e don na ka sunu dikush, e jena msu veq me force. Veq tuta na vjen hakesh. Sot jena bo qe thojne ni fjale; si qenin kur te zgidhsh prej zingjirve! Kjo vlen per shumicen qe besa.
Na ka hup respekti per prind mas pari, per familje, per shoqerine.. Gjithkush e kqyr VEQ interesin e vet. Nuk jem falenderues. Munohum veq me "ia lshu dikuj". Nuk menon kush per t ardhme, qysh paska thane shoku i Pantes, nuk punon kush per me pas ni t ardhme ma t mire, veq sot per neser....

Thojke ni gru e dajes tem; Kur t hup rahmeti ne prind per fmine e vet, atehere eshte ngat kiameti! Se fmise per prind i ka hup!!!

njoh njerez, qe kan ka 7 fmi, e kan shit me shpi e me qka ka, e hanger paret neper dur qishtu, e shku e nxan njerit t huj shpine, pa e ngjoft pa e dit, neser vjen jarani, e qet prej shpise edhe jet n sokak vet i 8-i. a jan normal kta njerez??? a kan logjike t njerit? a menon per fmi t vet? me ia siguru ni kulm mi kry..ncncnc.

E plot plot raste tjera....


mos ti harrojme mas pari "udheheqsit tane" :(:( me tu dhimt ky popull!!

ps; temes ia dhashe 5 yje!

[Pupi]

Ani bohuni miuslimona more, krejt kallaj kjo punë. Ata po e ofrojn për momentin "zgjidhjen" për shpëtimin e njerzimit.

Kur unë ni këtë motze uluroja këtu, e u mundohësha i pari të bëja Kthes nga kjo dukuri e ligë e mos sinqeritetit të njerzimit, po funja punë e madhe njerzimi kisha gajlen e popullit që i takoj, të gjithë këtu "qeshnit" me mua, ka disa këtu tu ketë mbetur goja ende hapt nga të qeshurat e forta të dikurshme bile.
Poooo... qeshnit, edhe nuk e bënit ama hiq men që kush kesh e vesh, kush ma heret e kush ma vonë !
Tash kur "kemi" vendosur ti ndrrojm rolet e të aktruarit, tash menjiher ooooouuuu çka u bo ?! E jo valla çka uou bo hiq, se fort hyzmetin ja kemi boe.

[Erëlehta]

Postimi origjinal është bërë nga 4peace

Mjaft bukur e paska reflektuar (përshkruar) gjendjen e sotme ai miku yt.
Ne, vërtet, edhe më heret kemi jetuar "sot për nesër" por me një dallim të madh nga sot.
Sot njerëzit hyjnë borxh për kumar, për bastore...e qebesa edhe për bizllese (biznese) nga më të dyshimtat, pëkundër asaj që më herët njrëzit hynin në borxh kryesisht nga nevoja: për ushqim, ngritje shtëpie apo dasëm.
Ishim me një shok (i cili gjithashtu jeton në vendlindje) në një shitore dhe, siç ishim duke biseduar (rreth një pune që kishin në atë dyqan) hyri një njeri, bleu diçka dhe iku pa e përshëndetë asnjërin nga ne. Pasi doli, ky shoku po më thot: "A e pe këtë që posa doli"? "Po", i thash unë, " e kush ishte ai?", e pyeta. "Ky", m'u përgjigj ai, "në besim të një shokut tim m'i ka marrë (hiq më shumë e hiq më pak se) 12.000 € hua. E tash as s'don të më njohë."

Raste si ky ka me qinda tek ne. T'i marrin lekët e nuk të njohin, sepse atë hua me siguri e kanë djegur diku, kështuqë s'ka as gjasa minimale për t'i kthyer ato. Sa ka ra morali tek ne e tregon si shembulli im ashtu edhe i phanta-rei.

Me siguri që një gjendje e tillë tregon se diçka është në të sosur e sipër. Pyetja është: Edhe sa do të zgjasë kështu?!


***

Edhe kjo është një shkallë shoqërore e cila nuk do të shuhet kurrë, nëse njeriu mendon se këtë që ka marrë huan ta lë fajtor është gabim. Ai ka punuar ashtu si i ka thënë mendja e vet për të mirën e vet( se a i ka humb ato para në bastore apo casino kjo është një kapitull tjetër).

Dhënësi është në këtë formë fajtor e jo marrësi(Ligj i natyrës)

[4peace]

Postimi origjinal është bërë nga Erëlehta

Edhe kjo është një shkallë shoqërore e cila nuk do të shuhet kurrë, nëse njeriu mendon se këtë që ka marrë huan ta lë fajtor është gabim. Ai ka punuar ashtu si i ka thënë mendja e vet për të mirën e vet( se a i ka humb ato para në bastore apo casino kjo është një kapitull tjetër).

Dhënësi është në këtë formë fajtor e jo marrësi(Ligj i natyrës)

S'ishte çështja se kush e ka fajin por në çfarë niveli moral kemi rënë (sa s'bëhet më). Sepse mashtrues e matrapazë të të gjitha llojeve ka pasur, ka dhe do të ketë edhe në të ardhmen. Jo vetëm ndër ne por edhe në të gjithë popujt. Problemi është se numri i të tillëve është rritur e po rritet tutje. Kjo është më shqetësuesja në gjithë këtë.
Mikpritja, bujaria e besa... si virtyte të shqiptarit, siç po shihet, kanë vdekur qyshmoti!

***

[Erëlehta]

Postimi origjinal është bërë nga 4peace

S'ishte çështja se kush e ka fajin por në çfarë niveli moral kemi rënë (sa s'bëhet më). Sepse mashtrues e matrapazë të të gjitha llojeve ka pasur, ka dhe do të ketë edhe në të ardhmen. Jo vetëm ndër ne por edhe në të gjithë popujt. Problemi është se numri i të tillëve është rritur e po rritet tutje. Kjo është më shqetësuesja në gjithë këtë.
Mikpritja, bujaria e besa... si virtyte të shqiptarit, siç po shihet, kanë vdekur qyshmoti!

***

Më ra të lexojë; " Wer schreibt der bleibt"

Edhe ai dhënësi i parave, po të kishte shkruar një marrëveshje me atë shokun e vet se me këtë marrësin e parave jo se jo(qëllimi i tij, merri parat e mos njih askënd më), do të ishte më lehtë për dhënësin.

Besa kurrë nuk ka qenë, ajo që ti apo disa të tjerë e quajnë besë, nuk ka qenë besë por ka qenë frika e marrësit se nëse nuk i kthen parat, dhënësi i del e ja bënë fytyrën kallamoq. Kjo ishte besa!
E tash, e kanë kuptuar marrësit se askush nuk po flliqet me ta edhe pse huazojnë para, për atë edhe nuk i kthejn e ajo që e ka thënë ai shoku yt edhe nuk të njeh se kush je.

Mos harro, besa e atëhershme ka qenë frika!

Sa për mikëpritjen, mos e përziej mikpritjen këtu se mikëpritja nuk ka munguar te shqiptarët kurrë dhe jam e bindur se edhe më tutje do të jetojë.

Duhet bërë përjashtim, për të huajin nuk ka mikrpitje më se kur të del jashtë të shan bukën.

E pabesueshme ëh!

[4peace]

*
Aha...?!

Atëherë,
"Bukë kripë e zemër" (Mikpritja),
"Besa e shqiptarit" dhe
"Bujaria"...


...paskan qenë...
...përralla të moçme...
...legjenda e mite...
...ëndërra gjat ditës...
...dhe fantazi e dëshirim i shqiptarëve.

Ja që nuk e paskam ditur deri tash!

Unë gjithnjë mendoja (deri sot) se populli im posedom me ca virtyte, ja që gabim e kisha pasur.


***

[Erëlehta]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Po bisedoja nji ditë me një mik timin. Mik të vjetër, më të vjetër se unë. E njoh si një person mjaft të matur, intelektual dhe, mbi të gjitha, që reflekton drejtë. Ka jetuar dhe jeton pjesën më të madhe të jetës në Kosovë, rrethanat e së cilës mendoj se i njeh mjaft mirë.
Derisa po e pyesja për disa miq e për disa persona, të njohur tanë të përbashkët, miku im u drejtua kah unë dhe me një fytyrë prej të befasuari më thotë:

-..., a po të duket bre edhe ty që diqysh kohëve të fundit njerëzit po sillen sikur me e dijtë që bota është në të sosur?
Nuk po e kanë fort gajle për fytyrë, nuk e kanë gajle për moral... nuk lodhen fort për pasojat e veprimeve të tyre... nuk brengosen fort për pasojat e fjalëve që flasin... nuk e kanë gajle fort nëse hyjnë borgj... nuk e shohin të arsyeshme të zgjedhin njerëzit nëse janë shokë të mirë e të ndershëm, ose nëse janë të pandershëm... besnikë a jobesnikë... nuk ju bën përshtypje fort përkushtimi ndaj familjes, prindërve... nuk lodhen fort me kënd shoqërohen, as me kënd dashurohen, as se me kënd martohen...
Kryesisht, njerëzit po jetojnë "sot për nesër"... pa të ardhme. Ose, nuk ju intereson fort të kujdesen se si do të jetojnë në të ardhmen e vet - mbi çfarë baze?

...këto ishin fjalët e mikut.
Personalisht, tentova që këtë reflektimin e mikut tim, ta kufizoj vetëm brenda shoqërisë shqiptare. Thënë të drejtën, në këtë kontekst, nuk m'u duk fort i pabazë konkludimi i tij. (Pa teprim, m'u duk edhe i arsyeshëm)

Edhepse konkludimi i mikut se "njerëzit po sillen sikur të jenë të vetëdijshëm se bota është së shpejti në të sosur", m'u duk i ekzagjeruar, dhe paksa i fryrë... mendoj se sjelljet e njerëzve (tanë sidomos), megjithatë tregojnë se, nëse jo bota, diçka është në të sosur në këtë shoqëri(?!)

Duke u nisur nga ajo thënia:

- Çdo gjë e re (për momentin e parë) është për Sy dhe për Vesh e papranuar (kështu e spjegon ligji i trurit), konkludojmë se ai miku yt është vonuar tepër.
Është vonuar aq shumë sa që rrjedhat e fundit, ndryshimet e fundit që janë bërë në shoqërin botërore, në shoqërin shqiptare nuk i paska rrok syni dhe veshi i tj.
Tash i paska hapur sytë dhe veshët e e gjitha kjo i ka ra si një guri në tru, për këtë edhe të ka pyetur ty se a mos nuk i ka pa këto ndryshime(kështu mund ta zbërthesh konkludimin e tij, si pyetje).

Të lutem qetësoje atë mikun tënd sepse asgjë nuk po soset por vetëm rrjedha shoqërore, shkallë të ndryshme të shoqrisë janë këto.

[sherri]

Lutjet e mëdha
Miliona hebrenj, të tharë krejt, mbështetur për muri u pushkatuan vetëm pse ishin hebrenj.
Ata, disa ditë, disa orë, disa minuta dhe disa sekonda para vdekjes, në fakt edhe gjersa plumbat shtegtonin nga tytat në koka e tyre, të mekur iu lutën Zotit me zë të shterur: “Ooo Zot, na ndihmoooo...!” Sapo pushuan lutjet, ata u dogjën nëpër furra të ndryshme dhe u zhdukën nga faqja e dheut. Tashmë si hi, edhe pse disa çaste më parë, qenë njerëz...
...
Mijëra boshnjakë u vranë vetëm pse ishin boshnjak. Edhe derisa plumbat çanin me vrull drejt tyre, drejt parakufomave, ata luteshin. Ata luteshin edhe të mbuluar me gjak. Gjersa gjaku u ngjizej në gojë mezi pëshpëritnin: “Ooo Zot, na ndihmoooo...!” Kur pushuan lutjet, ata u hodhën në një gropë shumë të madhe njëri mbi tjetrin dhe u mbuluan me disa eskvatorë, kurse shoferët tymosnin cigare “Drina” ...
...
Mijëra shqiptarë u vranë. U vranë vetëm pse ishin shqiptarë. Edhe këta, si hebrenjtë dhe boshnjakët, iu lutën Zotit para dhe gjatë vdekjes. Por, u rrëzuan njëri mbi tjetrin. Njëri pranë tjetrit apo duke i shtrënguar dorën njëri tjetrit. Dhe, ashtu, në rënie e sipër, apo gjatë plandosjes, u dëgjuan fjalët e fundit: “Ooo Zot, na ndihmoooo...!” Kur pushuan lutjet, trupat u shpërndanë me kamion nëpër tokën e huaj, gjersa shoferët pinin raki të kumbullave..
...
Oh, sa lutja të thella e të shpeshta ishin ato! Sa lutje nga shpirti e nga zemra iu drejtuan Zotit...Por, pa avionët e Burrit të Dheut, vdekja nuk do të kishte pushuar deri tek i fundit: hebre, boshnjak e shqiptar...Lutje të mëdha, nuk ishin vetëm ato që i bëheshin Zotit në qiell, por lutjet prindit, që bënin fëmijët në tokë, të kapur për këmbën e babit, të mëmës dhe çirrma e tyre me buzë të varura: shikim i përlotur, duar përpjetë, flokë të shpupurishura dhe lot teposhtë faqeve të skuqura! Mirëpo, u pushkatuan edhe fëmijët. Kaq. Kështu urdhëronte ligji i urrejtjes, sepse ata ishin fëmijë shumë të mirë dhe të përshtatshëm për shfarosje. Ata qenë vogëlush hebrenj, boshnjakë e shqiptarë. Faj i madh ky, në epokën e bishave dhe derrave të egër. Kështu u jetua bukur gjatë, në kohën e lutjeve të mëdha drejtuar Zotit në Qiell dhe Burrit të Dheut në Tokë, por, zakonisht, lutjet drejtuar Zotit, nuk dëgjohen as aq lart, sa mund të fluturojë trumcaku...

[panta_rhei]

E hodhën bretkosën në ujë të vluar dhe ajo kërceu përpjetë me sa fuqi që pati dhe shpëtoi.
E futën pastaj në ujë të ftohtë dhe ia nxehën ujin pak e nga pak. Bretkosa u zie edhe cofi, por nuk e kuptoi nga i erdhi e keqja, as qysh ke puna.

Qitu në Kosovë, po edhe gjithandej, shqiptarëve, identitetit dhe kulturës kombëtare po u nxehet uji si kësaj bretkosës...

...reagimi i shqiptarëve???

Askund?

Si duket, tashmë ose janë zier...

... ose kanë cofë!?

[panta_rhei]

Vendlindje, ti ëndërr që më ftofesh

lëshoma një zë, pash' Hirin tënd!

Shëtita pash' më pash' (edhe Ferrin),

por Prushin tënd s'ma dogj dot, asnjë vend!

[valiii]

OK, nje rezyme e shkurte/potpuri karakteresh qe "zhallavatin" ketu ne forum me bene sa here, aq here edhe te ndjehem mire, por edhe shume here hy ne mendime, meditime, reflektime, analiza (apo qysh t'keni qef ngjitjani emrin)...
Per te qene ne qender te vemendjes gjithon duhet te jesh unikat, te thesh ndonje tabu, te besh nje gjest, nje reagim ndryshe nga te tjeret. Pak ka rendesi a flet dikush keq per ty... Kryesorja eshte te flitet per ty.
Kategorite e njerzeve ne qendrueshmeri perpara provokimeve dalloje shume, disa prej tyre i mashtrojne cikerrimet dhe i terbojne menjehere, kurse disa prej tyre i shqetsojne fatkeqsite, e ata mbeten me dhimbjen e tyre duke e mbrojtur mendimin e tyre objektiv dhe sjelljen njerzore.
Padyshim qe vetit qenesore te njeriut kane ndikim te madh ne hisen e njerzeve prej ashpersise dhe qetesise, azhuritetit dhe maturise, njollosjes dhe pastertise, perseri egziston nje lidhje e forte ne mes bindjes se njeriut ne vetvete dhe sjelljes se tij te matur me te tjeret, si dhe faljes se gabimeve te te tjereve. Njeriut te madh, realisht, sa here qe ngjitet ne horizontet e perkryeshmerise, i zgjerohet kraherori, i shtohet butesia, ua fal gabimet personale dhe ua pranon arsyetimet njerzeve per leshimet e tyre !!! Nese ate e sulmon ndonje mendjelehte, duke dashur ta kompromitoje, ai ate e shikon nga pozita e larte e tij, ashtu siç i shikon filozofi femijet te cilet luajne ne rruge, e qe ndoshta edhe mund ta gjuajne me gurre.
Kemi pasur rast te shohim se si i shpie hidherimi njerezit deri ne kufijte e çmendurise: kur e urrejne edhe veten edhe mendojne se aq rend jane te nençmuar, sa qe kete nuk e pastron asgje tjeter por vetem derdhja e gjakut.
Te keqijat e provokimit dhe hidherimit jane te shumta kurse rezultatet e tyre jane te mjerueshme dhe te ulta, andaj gjakftohesija eshte argument i fuçise se lavderuar dhe solidarizimit fisnik...

tu bi vazhdued...