Drenica

[lirik]

#3
Llapi
Syri i Shqiponjes




Anëtarësuar: 08-08-2002
Postime: 10,236


KJO PRANVERË-Shkruan Mehmet Bislimi


Plaku kurdoherë ishte në krah të shokëve tanë- luftëtarë si: Adem e Hamëz Jasharit, Azem Sylës, Hashim Thaçit, Kadri Veselit, Xhavit Halitit, Nait Hasanit, Rexhep Selimit, Sokol Bashotes, Bislim Zogajt, Ali Abazit, Emrush Xhemailit e shumë e shumë emrave të tjerë. Në mesin e firmave që u hodhën për themelimin e Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës është edhe firma e gjeneral Xheladin Gashit- Plakut e cila nuk do të thahet kurrë në historinë më të re të Kosovës. Ai deshi që Kosova të jetë e lirë mbi të gjitha, dhe për të nuk kurseu një jetë të tërë, ai edhe kur u sëmurë, pra edhe në shtratin e vdekjes nuk u dorëzua, pyeti shokët se çka ishin duke vepruar për Kosovën, dhe hijen e vdekjes e vuri në lojë!... Ai i priti shokët me humor, duke i forcuar ata moralisht, ai na la amanet që të vazhdojmë: përderisa të mos plotësohen aspiratat tona dhe amanetet e dëshmorëve tanë.

Sa herë që vjen pranvera na kujton shumë ngjarje të rënda, të madhërishme, kthesa të mëdha për fatin e Kosovës dhe në mënyrë të pamohueshme shkatërrimin e ish Jugosllavisë nga demonstratat e fuqishme shqiptare që tunden themelet e asaj kreatore përfundimisht. Kjo Jugosllavi nuk u ribë më ngase më në fund e vrau edhe me pushkë Ushtria Çlirimtare e Kosovës e ndër ato shumë pushkë, pa dyshim ishte edhe pushka e gjeneral Xheladin Gashit - Plaku.

Si në rastin e parë, pra me 1981, kur plaku ishte në kulmin e pjekurisë, ishte edhe punëtor arsimi, nga ku jepte idetë dhe kontributin e pa shmangshëm te brezi i ri për t'i armatosur ata me idenë e fuqishme në shërbim të çlirimi të atdheut tonë të dashur. Shumë nga ata nxënës të plakut dje, u bënë ushtarë të lirisë sot, dhe pa dyshim se do të jenë ndërtues të shtetit të Kosovës nesër. Është fakt i pa mohuar se pranvera ka marrë me vete edhe shumë lule tjera të Kosovës, si komandantin legjendar- dhe siç e mori edhe Plakun tanë vitin e kaluar më 21 mars.


Eh, mars, mars!... Gjeneral Xheladin Gashi, lindur e rritur në gjirin e Kosovës së zhuritur, me varfërinë mbi kokë si edhe shumë nga fëmijët tjerë të Kosovës, por jo të pa shpresë. Ai u shkollua me shumë sakrificë e përpëlitje, pa mundur të shmangej nga kthetrat e skamjes.

Mirëpo kjo gjendje nuk e gjunjëzoj plakun dhe shokët e tij të idealit që një ditë të mendojnë edhe ndryshe. Ata kujtuan me respekt bijtë e popullit tonë, bijtë e sakrificës si Fazli Grajqevcin, Adem Demaçin e shumë e shumë të tjerë.

Ata punuan, prandaj edhe nuk u ndalen me kaq, pra vetëm me kujtimet, ata vepruan pa ndalur ditë e natë, ata quan në vend amanetet e tyre, ata sakrifikuan për të tjerët, ata nuk pushuan për as një çast, ata çështjen e atdheut e vunë mbi të gjitha, ata jetën e vet e vunë peng në altarin e lirisë së popullit të Kosovës, ata i dolën vdekjes për ballë dhe i thanë: Ja ku jam! Ata nuk vepruan të veçuar, por në bashkërendim me shokët duke i ngjeshur radhët me organizim të mirëfilltë- të vetëdijshëm se vetëm kështu mund të arrihet diçka, të bindur se vetëm kështu mund të fitohet. Këtu edhe fillon lidhja e zinxhirit që pushtuesi Jugosllav dhe shërbëtoret e tij, kishin menduar se e kishin këputur një herë e përgjithmonë.

Në Mbledhjen e Katërt të Përgjithshme të Lëvizjes Popullore të Kosovës që u mbajt vëren e 1993 se bashku me plakun ishim të deleguar nga bazat tona.

Ai nga Këshilli i rrethit të Drenasit, dhe unë nga Këshilli i rrethit të Skenderajt. Aty kam parë madhështinë, qetësinë dhe filozofinë e plakut, ai kishte mendimin e avancuar dhe tepër largpamës për zgjidhjen e çështjen e shqiptarëve të Kosovës.

Ai mbështeste pa hamendje tezën dhe idenë se ishin pjekur kushtet për veprime luftarake kundër pushtuesit. Plaku, këtë mundësi e shihte si një, dhe të vetmen, prandaj kërkonte përgatitje dhe sakrifica nga të gjithë ne sa ishim aty. Plaku, nuk u ndal kurrë së vepruari në këtë drejtim, si në furnizim me armatime, në organizimin e radhëve, në trajnimin e tyre, në shërbim të logjistikës, në ndihmë të strehimit të popullatës në Kosovë dhe Shqipëri, në mbështetje morale të tyre etj.

Plaku kurdoherë ishte në krah të shokëve tanë- luftëtarë si: Adem e Hamëz Jasharit, Azem Sylës, Hashim Thaçit, Kadri Veselit, Xhavit Halitit, Nait Hasanit, Rexhep Selimit, Sokol Bashotes, Bislim Zogajt, Ali Abazit, Emrush Xhemailit e shumë e shumë emrave të tjerë. Në mesin e firmave që u hodhën për themelimin e Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës është edhe firma e gjeneral Xheladin Gashit- Plakut e cila nuk do të thahet kurrë në historinë më të re të Kosovës.

Plaku kurrë nuk rrihte gjoksin e kurrë nuk çirrej e nuk fliste në vetën e parë, ai gjithmonë thoshte: Shokët! Plaku veproi edhe në diasporë, duke biseduar e bashkërenduar me bashkatdhetarët tanë anë e kënd Zvicrës e më gjerë, për t'i bindur ata që të ndihmohet UÇK- ja si e vetmja shpresë e popullit tanë e cila pa dyshim se flamurin e triumfit mbi barbarinë Serbe do ta ngriti në piedestalin më të lartë të lirisë.

Plaku jetoi dhe veproi pa shikuar mbrapa, ai rrugëtoi vetëm drejt, ai nuk u ankua kurrë nga hallet e jetës, atë nuk e mundi kurrë lakmia për pushtet, as smirëzia kundër të tjerëve.

Ai deshi që Kosova të jetë e lirë mbi të gjitha, dhe për të nuk kurseu një jetë të tërë, ai edhe kur u sëmurë, pra edhe në shtratin e vdekjes nuk u dorëzua, pyeti shokët se çka ishin duke vepruar për Kosovën, dhe hijen e vdekjes e vuri në lojë!... Ai i priti shokët me humor, duke i forcuar ata moralisht, ai na la amanet që të vazhdojmë: përderi sa të mos plotësohen aspiratat tona dhe amanetet e dëshmorëve tanë. Pranvera na e mori plakun për t'na e hequr një lulëkuqe nga kopshti ynë i dashurisë njerëzore- duke i dhuruar dëshmorëve të kombit tanë në mesin e tyre edhe një lulëkuqe të freskët. Lavdi jetë dhe veprës së Xheladin Gashit- Plakut.

PLAKU

E përbuzi të djeshmen
Me vdekjen u tall
Në përqafim të së nesërmes
Amshim...
S'ishte futur rastësisht
Në shërbim të atdheut
Prandaj rrugëtoi
Qetë e
Vertikalisht
Plaku

Mars 2006, Mehmet BISLIMI

[lirik]

XHELADIN GASHI HYRI NË LEGJENDË

NE PËRKUJTIM TE VEPREËS SË LAVDISHME TE XHELADIN GASHIT - PLAKUME XHELADIN GASHIN DHE AZEM SYLËN MË BASHKOI UÇK-JA

LETËR

Nga Abdullah Prapashtica, me 19 Mars 2008

E nderuara Familje e, të nderuar bashkëluftëtar, miçë të nderuar të Xheladin Gashit - Plaku!Në pamundësi që sot të jam i pranishëm mes juve, po ju drejtohem me këtë letër për të ju treguar se pavarësisht pse kundër dëshirës time jam me mija kilometra larg nga Atdheu, me mendje me shpirt jam dhe do të mbesë gjithmonë në mes e juve dhe nga këtu në mërgim i ndaj të gjitha hidhërimet e gëzimet bashkë me ju!.Me Xheladin Gashin – Plakun u njoftova posa hyra në radhët e UÇK përmes të Azem Sylaës, Komandant i Shtabit të Përgjithshëm, para se të formohej Qeveria e Luftës në Kosovës, dhe pastaj Ministër i Mbrojtjes pas themelimit të saj. Në atë kohë rrugën e par për në veri të Shqipërisë e bëmë bashkë dhe Plaku filloi të më njoftoi me detyrat me të cilat do të ballafaqohem ne përegaditjen e Operacionit Shigjeta. Pasi që nga ai morra vesh se do të marr detyra drejtuese ne Qendrat Stërvitore të UÇK në Shqipëri, ati i thash se: “kur u ndava nga puna e nga familja ne Gjermani u nisa për në Kosovë për tu përpjekë me shkaun që ma terrorizonte popullin e atdheun tim e jo për tu ndal këtu”!. Ai me tha shkurte e prerë: “në Ushtri nuk ka dëshira por detyra që duhet zbatuar si pas urdhrave të Shtabit të Përgjithshëm të UÇK”. Pastaj u takuam edhe herëve tjera gjatë luftës e pas luftës dhe sa herë që takoheshim ky njeri më hynte edhe me shumë ne zemër. Ai qëndrimi i ti burrëror, me fjalë të pakta e të matura prej një kreshniku tipik të Drenicës së lavdishme.Por, kur flas për Xheladin Gashin që tani është në legjendë, nuk mund të mos i them edhe disa fjalë për Komandantin Azem Syla sepse ata ishin për UÇK si dy gjymtyrë të një trupi. Nuk më vjen mirë që nuk po ndriçohet edhe vepra e jeta luftëtarëve të gjallë që luajtën rolë vendimtar në momentet më të rëndësishme historike gjatë luftës së UÇK, si është roli i Komandantit të Shtabit të Përgjithshëm të UÇK, Azem Syla dhe të zëvendësit të ti Sokol Bashota! Lavdi për jetë e mote Komandantit Legjendar Adem Jasharit dhe gjithë heronjve e dëshmoreve të ren, por as atyre nuk do të ju vinte mirë që të mos respektohen si duhet edhe shokët e tyre që rastësisht janë sot gjallë! Sidomos Azem Syla i cili kurrë nuk e kishte mendjen te vetvetja por gjithmonë kujdesej për të tjerët. Burrë që i ka fjalët e pakta dhe i le veprat të flasin vet! Por, ja se sot nuk ka kush ti sheh veprat por më shumë dominon zhurma e demagogjia!Detyrë e secilit shqiptarë është të e nderon dhe afirmon të vërtetën dhe vlerën, sepse sot kur u nisë zgjedhja e çështjes së Popullit Shqiptar që ishte nën sundimin e Beogradit pjesë - pjesë që nga 1878, më shumë se kurrë duhet potencuar emrat e atyre që dha kontributin më të madh që kjo të ndodh, sepse ata do të jen shembuj për brezat e ri që të vazhdojnë pune që akoma nuk është kryer!Vetëm ata popuj që ka kësi njerëzish si Xheladin Gashi – Plaku dhe vetëm ata popuj që nuk flejnë nën sundimin e huaj dhe që janë të gatshëm të sakrifikojnë edhe gjakun e bijave e të bijve te vet për lirinë e Kombit e të Atdheut, e meritojnë që të ekzistojnë dhe detyrojnë të respektohen edhe nga miqtë edhe nga armiqtë e tyre. Ata popuj që nënshtrohen para mashtrimeve e para shtypjes së pushtuesve, vet janë fajtor pse janë të përbuzur dhe pse gjithkush i merr nëpër këmbë!


Pikërisht pse Atdheu dhe Kombi i ynë kishte, ka dhe do të ketë gjithmonë bija e bijë si Xheladin Gashi që me vëllezër e me djem e vajza e me nipa e mbesa hyn ne luftë për liri, kombi i ynë nuk di të humb kurrë! Ashtu si bën Dëshmorët tan të shtrenjtë, që i dolën edhe brezat e ri do ti dalin zot vendit të vet edhe me jetët e tyre. Populli i ynë i mbijetoi sundimet shekullore bizantine, romake, osmane dhe po i mbijeton edhe mezeritë sllavo-greke edhe okupimet e huaj nazifashiste të Evropës së vjetër dhe të Evropës së re. Duke ju falënderuar m Luftëtarëve si Xheladin Gashi – Plaku dhe Dëshmorëve të Kombit e familjeve të tyre që i dhanë ata, si dhe duke ju falënderuar edhe luftëtarëve të gjallë që e vazhdojnë luftën për remizimin e qëllimeve të tyre, ne sot akoma flasim dhe jetojmë shqip!Edhe pse mbi Atdheun dhe Kombin ton përsëri janë grumbulluar retë e zeza të Fuqive té vjetra evropiane , agimi i ditës së lirisë nuk është më larg. Kombi dhe Atdheu i ynë nuk do të lejoi më kurrë që të hynë nën sundimin e huaj tiran! Sepse ne e kemi një rini kreshnike që nuk do të pranoi as një zgjedhje tjetër për pos lirisë së plote dhe bashkimit kombëtar ne një shtet dhe nën një flamurë të vetëm!

LAVDI DËSHMORËVE TË RËN DHE LUFTËTARËVE TË GJALL TË KOMBIT

[lirik]

Në kujtim të bashkëluftëtarit Xheladin Gashi



Tri vjet pa gjeneral Xheladin Gashin - “Plakun”



· Xheladini, i njohur mes bashkëmendimtarëve dhe bashkëluftëtarëve me pseudonimin “Plaku” një periudhë të ilegalitetit e kaloi në mesin e luftëtarëve të komandantit legjendar Adem Jashari, në Prekaz dhe baza të tjera. Së bashku me Mujë Krasniqin e bashkëluftëtarë të tjerë, ai lëvizte kudo ku kishte nevojë nëpër Kosovë. “Plaku” ka qëndruar edhe në mesin e bashkëluftëtarëve të Jablanicës, por edhe në baza të tjera të Nerodimes duke mbajtur kontakte me veprimtarë.



· Foto: Komandant Xheladin Gashi – „Plaku“

· Foto: Xheladin Gashi me bashkëluftëtarët e tij



Shkruan: Azem SYLA

Prishtinë, 20. III. 2008



Para tre vjetësh nga ne u nda Xheladin Gashi, një burrë me virtyte të rralla. Për njerëz, si “Plaku”, vetëm kur më nuk janë mes nesh, kuptojmë se ç’vend kishin zënë dhe sa të mëdhenj janë ata në jetën tonë.



Xheladinin e kam njohur që në fillim të viteve të shtatëdhjetë, si punëtor të arsimit. Që në atë kohë shquhej me qëndrime që dallonin nga të tjerët. Ishte pedagog i disiplinuar dhe i përkushtuar në punë me nxënësit. Ai sikur nuk kënaqej me veprimtarinë thjesht arsimore. Sado që kishte një lloj liberalizmi në vitet e shtatëdhjeta, Xheladinit i lexohej në sy pakënaqësia me gjendjen e përgjithshme politike dhe statusin e shqiptarëve nën Jugosllavinë titiste.



Vitet tetëdhjetë ishin vite kur u sprovuan veprimtarët e shumtë me ngjarjet tashmë të njohura. Ndodhën demonstratat, por edhe burgosjet. Në këtë periudhë të ballafaqimit të elementit patriotik me strukturat e pushtetit zyrtar Xheladini ka mbajtur qëndrime të drejta dhe të pa luhatura përgjatë gjithë zhvillimeve politike. Në fillim të viteve të 90, Xheladin Gashi u bë pjesë e veprimtarisë themeluese të formacionit politiko - ushtarak, Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.



Në të gjitha detyrat dhe angazhimet Xheladini ka shpalosur energji të mëdha, përkushtim, kujdes dhe ka qenë shembull i veprimtarit të palodhshëm. Ai nuk njihte për vështirësi dhe pengesa, kur ishte për t’u kryer një punë, një porosi ose mbajtje lidhjesh midis njerëzve të ilegales së asaj kohe. Angazhimi i tij serioz bëri që në një moment të vlerësohet si e domosdoshme forma e kalimit në jetë ilegale.



Xheladini, i njohur mes bashkëmendimtarëve dhe bashkëluftëtarëve me pseudonimin “Plaku” një periudhë të ilegalitetit e kaloi në mesin e luftëtarëve të komandantit legjendar Adem Jashari, në Prekaz dhe baza të tjera. Së bashku me Mujë Krasniqin e bashkëluftëtarë të tjerë, ai lëvizte kudo ku kishte nevojë nëpër Kosovë. “Plaku” ka qëndruar edhe në mesin e bashkëluftëtarëve të Jablanicës, por edhe në baza të tjera të Nerodimes duke mbajtur kontakte me veprimtarë.



“Plaku” qëndroi një kohë edhe në botën jashtme, gjithmonë duke pasur vizion të qartë se në rrugën e çlirimit të Kosovës nuk ka asnjë çast hamendjeje, dyshimi a lëkundjeje. Përkundrazi, ai angazhohej pa ndalur në mobilizimin politik të njerëzve dhe në forcimin logjistik të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.



Si anëtar i strukturave të larta qendrore të UÇK-së, Xheladin Gashi u dëshmua veçanërisht në ditët e luftës në vitet 1998 / 1999, kur kreu me përgjegjësi të lartë detyrën e Komandantit të UÇK-së në Veri të Shqipërisë. Shpirti i sakrificës, vetiniciativa, përkushtimi dhe aftësitë organizative të “Plakut” u shpaluan në ngjarjet e vrullshme të luftës, kur u ballafaqua me përgatitjet në terren, me vullnetarët e shumtë, me operacione ushtarake dhe detyra të tjera, që i kryente me ndërgjegje të lartë.



Pas luftës Xheladin Gashi bëri një jetë modeste. Ndonëse me gjendje të rëndë shëndetësore, ai nuk u ndal për të dhënë kontributin e tij në institucionet që po ngriheshin pas luftës. Në kuadër të Shoqatës “Miqtë e Trupave Mbrojtëse të Kosovës” kontribuoi në ngritjen e strukturës organizative me seriozitetin që e shquante kudo që angazhohej. “Plaku” ishte i palodhshëm dhe kurdoherë i gatshëm për të ndihmuar familjet e dëshmorëve dhe fëmijët jetimë, që ballafaqoheshin me vështirësi nga më të ndryshmet.



Me sjelljen e tij në jetë “Plaku” kishte bërë miq kudo. Në çdo periudhë të angazhimit kishte krijuar lidhje me veprimtarë të shumtë. Të gjithëve u binte në sy karakteri i tij i fortë. Ishte fjalëpakë por shumë i vendosur dhe i qetë. Xheladini më është gjendur pranë në situata të ndryshme jetësore. Me të më lidhin ngjarje të shumta dhe kujtime që do të jenë objekt i shkrimeve të natyrës tjetër.
__________________

[lirik]

Gjeneral Plaku, një jetë e shkrirë për atdheun

21 Mars 2009
Gjeneral Plaku, një jetë e shkrirë për atdheun

Fadil Bajraktari

Gjeneral Xheladin Gashi – Plaku ishte një person që nuk mendonte për vete, nuk i lakmonte pozitat dhe pasurinë, por në vazhdimësi breng të veçantë kishte çlirimin e atdheut, pas luftës fëmijët e dëshmorëve dhe familjet e tyre.(Në 4 vjetorin e ndarjes 25.05.1945-21.03.2005)

Tri ditë para se të ndërronte jetë, në mesin e atyre dhembjeve shpirti i Plakut ishte trazuar, jo nga sëmundja, por ngase kishte dëgjuar se familjen e dëshmorit të kombit Tahir Sinani e kishin larguar nga shtëpia ku banonte në Prizren. “Qysh bre me nxjerrë në rrugë familjen e Tahir Sinanit, po a e din ky popull kush ka qenë Tahir Sinaini dhe çfarë ka bërë për këtë komb”, ishin fjalët që kishte shqiptuar me vështirësi dhe dëshpërim gjenerali.

Gjeneral Plaku, kujtohet me respekt, dashuri dhe krenari nga bashkëluftëtarët, familjaret dhe të gjithë ata që e njohën, si njeri me virtyte të rralla, i cili deri në frymën e fundit të jetës së tij punoi dhe veproi në shërbim të atdheut dhe popullit të tij, duke u mbetur besnik qëllimeve dhe dielave të veta.

Zonja Shefkie, shoqja e jetës së gjeneral Plakut kujton me mburrje dhe krenari veprimtarinë që ai kishte filluar në fillim të viteve të 70-ta bashkë me Azem Sylajn.

Ajo në retrospektivë thekson momente të veçanta nga jeta e Xhelës. “Qysh në fillim të veprimtarisë Xhela kishte rregulluar orarin në punë. Të hënën, të martën, të mërkurën dhe të enjten mbante orët e mësimit, ndërsa që nga e premtja pasdite deri të dielën në mbrëmje nuk vinte në shtëpi. Çdo herë udhëtonte këmbë, pa ndje kurrë lodhje dhe ankime, çdo herë kishte një vullnet të madh. Ato pak para që i merrte në arsim i shpenzonte për këtë qellim. Kishte një bindje se vetëm me luftë do të çlirohemi, për këtë thoshte që duhet të punojmë shumë pa ra në sy të askujt, sepse vetëm në heshtje dhe të palodhur mund ta arrijmë këtë qëllim.”

Ai ishte i vetëdijshëm për forcën e madhe që armiku kishte koncentruar në Kosovë, dhe për këtë qellim mendonte ne bashkimin e popullit shqiptar. Në fillim të viteve 90-ta, kur ishte organizuar Lëvizja për pajtimin e gjaqeve, PLAKU (pseudonimi në ilegalitet) me një grup studentësh, që vinin nga të gjitha trojet shqiptare dhe intelektual të tjerë kishte përshkuar tërë trevën e Drenicës dhe më gjerë, duke arritur rezultate, dhe fal tyre u pajtuan pothuaj se të gjitha familjet në hasmëri.

Po ky nuk ishte aktiviteti i vetëm për bashkimin dhe përgatitjen e popullit për një luftë që do të fillonte, kishte bërë regjistrimin e popullatës, ekonomisë familjare në vendlindjen e tij, për të ditur saktë se me çka mund t’i kundërvihemi armikut. Po ashtu përmes videoprojektorit, ushtrimeve dhe literaturës kishte përgatitur një grup të rinjsh për dhënien e ndihmës së parë, ndërsa një grup më të madh stërvite për luftime, dhe çdoherë takimet me ta i linte herët në mëngjes. Po ashtu kishte bindur shumë qytetar që të lëshonin troje falas për të gjithë shqiptarët e shpërngulur në mërgim që dëshironin të ktheheshin në Kosovë.

Shefkija tregon se në vitet `93-`95 rrethi i bashkëpunëtorëve të Xhelës u rrit. “në shtëpinë tonë vinin dhe rrinin me javë të tëra Nait Hasani, Rexhep Selimi,... e shumë të tjerë, në atë kohë nuk ia dinim emrin e vërtet asnjërit, dhe tërë kohën rrija duke shikuar, kisha frikë se mos po vije policia serbe e na i zen djemtë.”

Ajo tregon se pas arrestimit të Nait Hasanit, Xhela erdhi dhe me tregoi se do të largohej nga shtëpia, pasi qëndrimi i mëtejmë në shtëpi është i rrezikshëm, pas dy ditësh, më 1 shkurt, herët në mëngjes policia serbe e kishte rrethuar shtëpinë tonë, atë mëngjes arrestoi Ilirin, djalin e Xheladin Gashit, i cili po ashtu ishte i kyçur në UÇK, ndërsa gjeneral Plakun nuk arrin ta kapin kurrë, madje policisë serbe i ishte lëshuar një urdhër në momentin që ta takonin ta vritnin, për këtë qellim mbante në vëzhgim 24 orë shtëpinë dhe anëtarët e familjes Gashi. Në stacionin e policisë në Bushat, që ishte vetëm pak metra larg shtëpisë Gashi, policia serbe kishte vendosur disa familje rome, në mënyrë që të përmes tyre të kontrollohej çdo lëvizje në këtë familje.

Pastaj zonja Shefkie kujton kohën sa kishte qëndruar bashkë me Xheladinin në Krumë. “Merrej me organizimin dhe sistemimin e ushtarëve që vinin nga mërgimi e Kosova. Të gjithëve u duhej armatim, veshmbathje, ushqim për të hyrë në vijë të frontit, përveç problemeve për t’i siguruar të gjitha këto, ai ishte i rrezikuar nga serbët, spiunët dhe disa shqiptarë të pandërgjegjshëm që shfrytëzonin këtë situatë për qëllime përfituese.”

Nga të gjitha këto kujtime të mbushura krenari dhe vuajtje, ajo kujton me dhembje brengen e madhe që Plaku kishte për fëmijët e dëshmorëve dhe familjet e tyre. “Shkuam me Xhelën që t’i vizitojmë fëmijët e dëshmorëve që si udhëheqës i shoqatës “Miqtë e TMK-së” ua kishte mundësuar të shkonin 700 fëmijë për pushime në Rugovë, kur u kthyem në shtëpi e pashë që i dolën lotët, e pyeta, pse po qanë, më tha se po qaj për ata fëmijë, dhe po ta jap fjalën se vitin tjetër së pari do t’i dërgoj të vishen e të mbathen me rroba të reja e pastaj do t’i dërgoj në pushim, se nuk i lë të shkojnë kështu më. Dhe amaneti i tij fundit që ua ka lënë disa shokëve të tij ishte që mos të ndërpritet dërgimi i fëmijëve në bjeshkët e Rugovës, por të përmirësohen kushtet edhe më mirë.”

Njëri nga udhëheqësit e SHP të UÇK-së, Rexhep Selimi deklaroi se me Xheladin Gashin-Plakun, është njohur në pranverën e vitit 1994, bashkë me Mujë Krasniqin -Kapuçin, Sokol Bashotën e Nait Hasanin.

“Ato ishin rrethana të veçanta, deri atëherë dhe gjithsesi kohë shumë e rëndësishme në fazën e vënieve të themeleve të para të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Roli Plakut ishte shumë i rëndësishëm në përpjekjet e tij shumë të suksesshme për themelimin e strukturës së organizimit ushtarak dhe në vënien dhe mbajtjen e lidhjeve të këtij organizimi me lëvizjet jashtë vendit dhe me persona të caktuar në LPK. Duke marrë parasysh edhe moshën e tij dhe njëkohësisht edhe vitalitetin e tij fizik përkundër moshës, gatishmërinë dhe urtësinë e tij karshi nesh si më të rinj, ishte Mujë Krasniqi, i cili në atë kohë ia vuri nofkën Plaku, nofkë të cilën e mbajti gjatë gjithë aktivitetit të tij para dhe gjatë luftës, e edhe pas luftës deri në vdekje,” theksoi Selimi.

Siç kujton Selimi veprimtaria e Plakut ishte shumë e bujshme edhe para themelimit dhe aktivitetit të UÇK-së, kohë për të cilën mund të flasin shumë bashkëveprimtarët e tij të atëhershëm. Por, veprimtaria e tij në themelimin, organizimin dhe zhvillimin e UÇK-së ishte veprimtari e cila jo vetëm la gjurmë por edhe përcaktoi kahe të rëndësishme. “Ai, qysh në fillim kontribuoi në trazimin e linjave të para të komunikimit ne mes shumë grupimeve dhe personave në strukturën e UÇK-së, theksoi ai, për të shtuar se, Plaku qysh në themelimin e parë të strukturës së UÇK-së ishte anëtar i Shtabit të Përgjithshëm të saj, që në atë kohë quhej Shtabi Qendror. Në saje të volumit të madh të aktiviteteve dhe rolit të tij në UÇK, ai u detyrua që janar 1997 të kalojë në arrati dhe ilegalitet të plotë të veprimit dhe të lëvizjes, ku nga kjo kohë kemi qëndruar dhe vepruar bashkë me Plakun, Mujë Krasniqin e me shumë bashkëluftëtar tjerë në Prekaz, në shtëpinë e Adem Jasharit e Sahit Jasharit, pastaj në Jabllanicë në familjen e Lahi Brahimajt, në Llaushë në familjet e Jetullah e Sabit Gecit e në shumë vende e baza të tjera të UÇK-së.”

Selimi tregon se pas shumë aktiviteteve dhe rendimit të vështirësive në terren ku vepronim, Plakun e sugjeruam dhe e dërguam në një mision tjetër në Shqipëri për të siguruar një mbështetje shumë të nevojshme në atë kohë për UÇK-në, atë të mbështetjes logjistike me armatim pajisje e mobilizim. “Ishte koha më vendimtare që një njeri dhe personalitet kyç i UÇK-së ta luante këtë rol, sidomos para përhapjes dhe shpërthimit të luftës së hapur frontale në mes UÇK-së dhe forcave serbe, situatë e cila po afrohej nga dita në ditë dhe e cila jo shumë kohë më vonë edhe ndodhi.”

Me shpërthimin e luftës dhe ballafaqimit frontal me forcat serbe, roli i Plakut në organizimin dhe udhëheqjen e Komandës së Logjistikës në Krumë e Kudo në Shqipëri ishte padyshim një rol shumë i rëndësishëm, që veç Plaku dhe njerëzit si ai mund ta bënin një punë të tillë vetëmohuese.

[lirik]

Ai diti, mundi dhe e udhëhoqi gjithë mbështetjen logjistike dhe mobilizimin e luftëtarëve vullnetarë që vinin nga të gjitha anët e botës. Domosdo kjo ishte jo vetëm një punë e madhe, e lodhshme dhe që kërkonte angazhim maksimal, por ishte edhe punë me shumë përgjegjësi, punë të cilën mundi dhe diti ta bëjë vetëm Xheladin Gashi. Gjatë aktivitetit të tij në udhëheqjen e Komandës së Logjistikës së UÇK-së, Plaku jo vetë që ia arriti të krijojë një rrjet të pashembullt të furnizimit të UÇK-së, por ai diti që edhe të mbledh rreth vetës njerëz shumë të përkushtuar për luftën dhe lirinë, djem nga Kosova e nga Shqipëria, siç ishin Haki Drenica e Qamil Cahani me shumë bashkëluftëtarë tjerë këndej e andej kufirit, që shumë prej tyre ranë heroikisht në kalim të kufirit. Plaku gjeti në Hasin e andej kufirit një trevë që e priti dhe e mbështeti fort, si në Krumë, Kukës, Cahan, Vlahne, në Tropojë e ne gjithë zonën e andej kufirit, njerëz të cilët ishin shumë të lidhur me fatin e vëllezërve të tyre që luftonin në luftë kundër Serbisë. Ajo zonë kufitare e Hasit dhe Tropojës, e priti dhe e mbështeti shumë Plakun në punën e tij, e cila zonë tani ruan kujtime dhe respekt të lartë për të madhin gjeneral Xheladin Gashi,” tregon Rexhep Selimi.

Ish-ministri i Rendit në Qeverinë e Përkohshme, Rexhep Selimi vlerëson se gjeneral Xheladin Gashit nuk i mjaftoi vetëm puna e tij në luftë, edhe pas përfundimit të luftës ai u angazhua në mbështetje të ish-bashkëluftëtarëve të tij duke u angazhuar dhe udhëhequr Shoqatën “Miqtë e TMK-së” derisa i pushoi trupi.

Xhavit Haliti, po ashtu ish-anëtar i Shtabit të Përgjithshëm të UÇK-së, kujton se komunikimet e para me Xheladin Gashin-Plakun kanë filluar 1994, për mes shkresave, kurse për herë të parë janë takuar në Tiranë, në një mbledhje të Shtabit të Përgjithshëm të UÇK-së.

Për kontributin e Xheladin Gashit si në Kosovë, po ashtu edhe në diasporë, ai tha se ka pas një kontributi të jashtëzakonshëm në Kosovë, sepse ka qenë njëri ndër drejtuesit e UÇK-së për vetë faktin se ai ka qenë anëtar i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.

“Për moshën e tij ka qenë e paimagjinueshme që të jetë çdo kund me gjeneratën e re, i shoqëruar nga Rexhepi, Naiti, Sokoli, Adem Jashari dhe nga të gjithë këtë burra të mëdhenj të Kosovës, të cilët ia sollën së bashku lirinë këtij vendi,” thekson Haliti.

“ Ne Shqipëri ka drejtuar një operacion mjaftë të rend dhe të rëndësishëm me mjaft telashe të mëdha, pra ka drejtuar trajtimin e armatimit, të cilët nga pjesa e veriut të Shqipërisë ka ardhur në Kosovë”, thekson Haliti.

Kur shohim veprimtarin e pandalshme që bëri gjeneral Plaku gjatë një jete të tërë në shërbim të atdheut, me dhembje duhet të theksojmë se personat që udhëheqin institucionet e Kosovës nuk gjetën asnjëherë kohë dhe mundësi që të nderojnë sado pak këtë figurë të madhe të atdheut tonë. Do t’i theksojmë dy çështje të veçanta, Ministria e Shëndetësisë kishte pranuar që të paguajë shërbimet për shërimin e tij në Turqi, të cilat obligime ende nuk ia ka kryer. Po ashtu edhe Kuvendi Komunal i Drenasit i kishte thënë familjes Gashi se faturën e varrimit të gjeneral Plakut do ta paguajë komuna.

I pyetur nga Kosovapress, se pse nuk është bërë kjo pagesë, edhe pse është shumë simbolike, nënkryetari i KK të Drenasit Gani Halilaj i deklaroi përmes telefonit Kosovapress-it: “Ka mbetur si mungesë e orientimit dhe dedikimit të mjeteve, pasi nuk po dimë si t’i arsyetojmë, më është thënë nga financierët.”

Për ironi, apo ndoshta është edhe rastësi, të fatit të Gjeneralit amaneti që të dërgohen fëmijët e dëshmorëve në bjeshkët e Rugovës për pushime këtë vit nuk u realizua, Shoqata “Miqtë e TMK-së” shpalli të mbyllur veprimtarinë e saj, të cilën Plaku e udhëhoqi me palodhshmëri, madje edhe në ditët kur ishte sëmurë, ndërsa dega e PDK-së në Drenas, e cila për katër herë radhazi sa Plaku ishte shef i Shtabit zgjedhor i kësaj dege, PDK-së i dhuroi maksimumin e votave, tani kjo degë nuk e ka fuqinë dhe organizimin që e kishte.

Xheladin Gashi u lind më 25.05.1946 në fshatin Bushat (ish-Komoran). Shkollën fillore e kreu në Bushat, për të vazhduar më pas në Shkollën Normale në Prishtinë, të cilën e përfundoi më 1968 dhe për të mos u ndalë me kaq dhe vazhduar me Shkollën e Lartë, drejtimi Kimi-Biologji në Shkup, të cilën e përfundoi në vitet ‘72/73. Fillimisht punën e vet e filloi arsimtar e më pas drejtor në shkollën fillore në fshatin Nikaj (ish-Nekoc), për të vazhduar më pas arsimtar i lëndës biologji në Bushat. Rreth viteve ‘90-ta rrethanat e reja politike kërkonin angazhime të reja.

Me veprimtarinë dhe angazhimin e tij u bë sinonim i luftës çlirimtare, i cili ishte ndër organizatorët e parë dhe drejtuesit e UÇK-së, ishte bashkënënshkrues i themelimit të UÇK-së bashkë me shokët: Azem Syla, Xhavit Haliti dhe Nait Hasani. Ishte anëtar i Shtabit Qendror të UÇK-së, i cili zhvilloi aktivitete më tutje në strukturimin dhe zgjerimin e UÇK-së anekënd Kosovës në bashkëpunim të ngushtë me Nait Hasanin, Rexhep Selimin, Zahir Pajazitin, Lah Ibrahimin dhe shokët tjerë.

Gjatë luftës ishte komandant i Zonës së Veriut të UÇK-së, në Qeverinë e Përkohshme ishte zv/ministër i Rendit, pas zgjedhjeve të para të pushtetit lokal ishte nënkryetar i KK të Drenasit, dhe në fund udhëheqës i Shoqatës “Miqtë e TMK-së”./ky shkrim është publikuar me 20 mars 2006, vitin e kaluar dhe ketë vitë nuk është organizuar asnje akademi apo organizim as nga zyra e kryeministrit as nga shoqatat e dalura nga lufta/
__________________

[lirik]

KUR NE LUFTENE NOVI PAZARIT U SHPALL KUSHTRIMI I VULLNETARVE -

SHQIPTARëT E DRENICES SI SI GJITHMONë SI SHQIPET E LEHTA SI GJITHMONë PATRIOT TE FLAKT E TRIMA PER ATDHE NEPER BETEJA -
U GRUMBULUAN NE NJISI VULLNETARE PER TE DESHMUAR BETEJA TE RREPTA HEROIKE -

ME HORDHITë QETNIKE TE QETNIKVE SERBIJAN NE N UDHHEQJEN E DRAZHA MUIHAJLOVIQIT MARKOVIQIT DREKALOVIQIT-

iSHTE VITI 1943 QETNIKT PO BENIN MASAKRA-

NE POPULLISINë SHQIPTARE E BOSHNJAKE NE BOSNJE E SANGJAK DUKE MASAKRUAR DHE DHUNUAR GRA E PRE DJEPA DUKE Bë KERDI MIZORE-
VULLNETARET E SHQIPTRAVE TE DRENICES U GRUMBULLUAN NE QETA VULLNETARëSH DHE SE BASHKU ME VLLEZERIT SHQIPTARë TE ZONAVE TJERA TE MOBILIZUAR ME NJI RREPTESI TE PA SHIOQE RANë MBI QETNIK SI I FMASHMI MEHMET GRADICA ISUF GRADICA REGJEP MIKUSHNICA MULLA ILAZ BROJA LAH LIBOVECI E SHABAN GALICA SHABAN POLLUZHA SHUM NGA KETA NJERZ E SHUM TJERë NJERZ ME AUTORITET NGA DRENICA GRUMBULLUAN VULLNETARë SHQIPTARë DHE U DOLEN PARA QETNIKVE ME NJI TRIMERI TE PASHOQE BETEJAT SHUM HER KAN KEN FYT PER FYTI ME QETNIK E SHUM HER NE DISATANCA JO TE LARGTA NEPER LLOGORE KU SHQIPTART KAN BE KERDI NE NJISITET QETNIKE TE SERBVE -

[lirik]

deshmorë i parë shqiptarë ne betejat me qetnik ne novi pazarë ra deshmori i kombit hysen lekaj nga polaci i drenices ballë per ballë me qetnik ne beteja heroike trim i qartur e sy pa trmebur
pasi kishte be kerdi te madhe me qetnik hyseni shpeshehr ua kthente bombat qetnikve ishte nji shejtarë i p shoq qe siq tregojn deshmitart ne llogore kokë qetniku nuk guxonte me que krye sepse
pushka e hysenit e merrte ne lule te ballit

[lirik]

gjat betejave me qetnik jan vra edhe shum shqiptarë drenuicas e plagosur ne betejen en ovi pazarit por shum her vehten duke e paguar-
Ne ato beteja ra Ramë zuka ahmet galica trim i qartur kusheri i Azem Galices trimi i rrallë kamer tushila e ramë krasaliqi shaban shipoli sali regja vetem ne nje aksion shqiptart siq tregohet kishin vra rreth treqind qetnik dhe kishin shpetuar nga maskarat e qfarosja krejt popllusinë e sangjakut sepse qetnikt kishin ndermend me hy edhe thell ne bosnje-
qetnikt ju ankoheshin komanndantve gjerman qe te ndalnin turrin e shqiptarve -

[lirik]

Ne Ato Beteja Ishte Edhe Daja Im Ibrahim Mujani Si Dhe Agjallaret E Mi Mustafë Dhe Hetem Ferizi Si Dhe Shum Kusheri Te Babait Tim Te Fisit Ferizi E Lagjeve Tjera -
Siq Tregojn Te Vjetrit Ne At Luftë Nga Kullat E Drenices-

Nga Nji Shtepi Kan Marrë Pjes D Eri Ne Gjasht Mashkuj Nga Nji Shpi E Dy E Tre Po Ashtu Nga Nji Shpi Ne Betejat E Mdha Me Qetnik-

[lirik]

Sasdik Lutani Shaban Ppolluzha Mehmet Gradica Te Gjith Kishin Mbledhur Deri Nga Treqind Vullnetarë Shqiptarë Nga Drenica Legjendare Dhe Kishin Luftuar Me Nji Heroizem Te Pa Shoq Ne Te Gjitha Zonat Andej Me Armikun Serbian Qetnik-
Si Dhe Ne Shum Beteja Tjera Duke Mbrojt Kufijt E Kosoves -
Ne Luftra Te Shpeshta Ete Pergjakshme Sa Her Sulmonin Qetnikt Andej E Ne Drejtim Te Koloshinit- E Lugut Te Mitrovices Kah Lugina E Ibrit

[shfletuesi_]

Vend qe askush smundi ti bej Rezistenc as keta te fundit NATO ( ushtaret rus ) qe per inati i sollen por dhe ketu hasen ne rezistenc ku nje i ri nga Drenica i terhek Kallashin nje Ushtari Russ dhe e godet per vdekje....

Ja ketu ka rrenjet Shteti i Kosoves... per ata qe se din...

[lirik]

Ymer Fazlija Cen Bajraktari E Miftar Bajraktari Kishin Mbledhur Po Ashtu Deri Nga Dy Treqind Vullnetarë-

Neper Drenicë Dhe Ne Brigada Vullnetare

Ua Kishin Ndalur Turrin Bandave Te Njsiive Qetnike-

Qe Doni n Komplet Sangjakun Ta Qitnin Fare -

Ato Beteja Jan Shum Te Lavdishme-

Dhe Pati Te Vrarë E Te Plagosur Nga Ana E Shqiptareve Por Njistë Qetnike Jan Thye Ku Do-

Dhe Jan Vra Numer I Madh I Tyre-

Si Hakmarrje Pastaj Qetniket E perzier Te Veshur Si Partizan -

Gjat Sulmit Mbi Drenicë Si Hakmarrje Kan Masakruar Shum Shqiptarë Drenicas-

Rreth Tridhjet Mashkuj Te Masakruar Kan Ken Te Maskruar Ne Terstenik-


E Sa E Sa Tjer Te Fshatrave Tjera-


Por Siq Tregohet Ne Betejen E Qetnikve Me


Vullnetart E Shaban Polluzhes S mE hemet GardiCes Ne Drenicë Vetem Ne Terstenik-

Te Drenices Qetnikt I Kan Humbur Tri Brigada-

Ku Siq Tregohet Me Kerr Me Llotra Kan Bajtur Kufoma SHKIET -

Por Jan Hakmerrë Ne Popllsinë Civile SHQIPTARE Pastaj -

Deri Kur Vriten Shaban Polluzha E Me hemet Gradica Regjep Gjeli E Tjeret Shqiptarë Trima Te Ksaj Ane-

Qe Ishin Aq Trima Si Skyftera -

U Vranë Edhe Ne Drenicë Ballë Per Ballë Me Brigadat Qetnike-

Dhe Mbeten Heroj E Deshmorë Te Kombit Per Lirinë Atdheut Te Dashures Kosovë Dardane

[lirik]

Shote Galica


Shote Galica, emëruar në lindje si Qerime Galica, (1895 - 1927) ishte luftëtare e shquar e çetave kryengritëse kosovare për çlirimin dhe bashkimin kombëtar të të gjitha viseve shqiptare dhe për një regjim shtetëror demokratik në Shqipëri, Heroinë e Popullit. Pa përfillur terrorin e armikut dhe ligjet e ashpra të fesë e të kanunit luftoi heroikisht për 12 vjet me radhë kundër pushtuesve serbë, austrohungarezë e bullgarë.
Shote Galica mori pjesë në më shumë se 40 aksione të rëndësishme kundër armikut. Kundërshtoi me konsekuencë politikën e dhunës e të terrorit të regjimit shovinist të Beogradit ndaj popullsisë shqiptare, shpronësimin e shpërnguljen e saj dhe kolonizimin sllav të trevave shqiptare. Më 1919 mori pjesë në Kryengritjen e Rrafshit të Dukagjinit, ndërsa më 1922-1923 luftoi për mbrojtjen e Zonës Neutrale të Junikut, e cila shërbente si bazë për kryengritjen e Kosovës e të Malësisë. Në korrik 1924 mori pjesë në mbrojtjen e zonës së lirë të Drenicës (Arbanisë së Vogël). Në korrik 1924 pas vdekjes së të shoqit Azem Galicës, vazhdoi luftimet në krye të çetës së tij. Së bashku me qindra luftëtarë të Kosovës në dhjetor të 1924 luftoi kundër ushtrive intervencioniste serbe e bjellogardiste dhe mercenarëve të Ahmet Zogut. Humbi në luftime nga masakrat e shovinistëve serbë 22 anëtarë të familjes.
Nga fundi i vitit 1926 Shote Galica u vendos në Shqipëri, ku vdiq në Fushë Krujë e braktisur nga regjimi zogist

[lirik]

DERI KUR DO TË KËRCASË PUSHKA E TRADHËTISË NË DRENICË?

--------------------------------------------------------------------------------

DERI KUR DO TË KËRCASË PUSHKA E TRADHËTISË NË DRENICË?

Prekazi i Ahmet Delisë, Prekazi i Tahir e Nebih Mehës, Prekazi i Adem Jasharit, edhe ti Drenicë e Azem Galicës, e Shaban Polluzhës, Bajraktarit të Llaushës, e Mehmet Gradicës, hapi sytë se po të vriten meshkujt në prag të shtëpisë nga tradhëtarët e kriminelët!

Shkruan: Gani GECI

Ju që vratë Azem Ahmetin nga Prekazi, nipin e Ahmet Delisë, ju nuk jeni asgjë më shumë se tradhtarë, dorë e zgjatur e UDB-së dhe KGB-së, dorë që di t*i vrasë vetëm burrat e mëdhenj, nipat e familjeve më të mëdha të Drenicës dhe të Kosovës. Ju që lavdëroni Qendrën e Krimit, ju që mbroni dhe këshilloheni nga UDB-ja e Beogradit, ju që këshilloheni nga Fatosi, ju nuk keni punë më të madhe për kombin përpos të vrisni shqiptarët. Ju që kurrë nuk keni vrarë asnjë shka, as para luftës e as gjatë saj, ju që prindërit e gjyshërit tuaj i burgosën, i vranë dhe i shfarosën baballarët dhe gjyshërit tanë.
Baballarët e juaj luftuan kundër Ahmet Delisë në anën e shkijeve, baballarët e juaj luftuan kundër Mehmet Gradicës dhe Jusuf Gradicës, baballarët e gjyshërit tuaj luftuan kundër Shaban Polluzhës dhe kundër Bajraktarit të Llaushës, baballarët e juaj e vranë Sefer Haxhinë në vitin 1947, tash ju tani luftoni prapë për serbin e për rusin, luftoni kundër nipit të Ahmet Delisë.
Ju që gjatë luftës vratë Ismet Rrahmanin, drejtorin e shkollës së Açarevës. Ju që menjëherë pas luftës vratë Haki Imerin, profesorin e nderuar në tërë Kosovën. Ju që vratë drejtorin e shkollës së Qubrelit, Xhafer Behramin, së bashku me të birin. Ju që plagosët drejtorin e shkollës së Polacit, Sejdi Kocën. Ju që rrahët Ismet Veliqin. Ju që vratë Bekim Kastratin. Ju që vratë Besim Dajakun.
Ju, jo, jo, ju nuk jeni shqiptarë. Ju jeni vetëm shkije, ose gjaku juaj është i përzier me të shkaut se, ai që është shqiptar dhe ka gjak shqiptari nuk i bën këto poshtërsi e tradhti.

Edhe kush ka mbetur pa u vrarë në Drenicë?

[lirik]

A jeni ju ata që e vratë nipin e Shaban Polluzhës? A i vratë nipat e Bajraktarit të Llaushës? A e vratë nipin e Azem Çunit? A e vratë nipin e Shaqë Kocës? A e vratë, tash edhe nipin e Ahmet Delisë? Ju me dorën tuaj tradhtare e vratë Drenicën, i vratë shtëpitë më të mëdha, e vratë historinë e Drenicës! Por unë e di mirë se ju mësimet i keni marrë prej Stalinit, sepse edhe ai i kishte vrarë mbi 20 milionë rusë për të mbajtur mirë pushtetin. Por edhe një e di, se historia nuk shkruhet për sot, por ajo do të shkruhet për të gjitha veprat e juaja. E gjithë bota po ju shikon se me të vërtetë jeni të marrë, të pacipë, të liq, ju vrani natën, ngase nuk keni guximin për të vrarë ditën, sepse komunistët gjithmonë kanë qenë tinzarë, gjithmonë kanë qenë tradhtarë, sepse ata nuk kanë Atdhe, ata nuk kanë Fe. Komunistët kanë vetëm ideologji.
E di se ju i përngjani -17 Nëntorit- të Greqisë. E di se ju u përngjani Brigadave të Kuqe të Italisë. E di se ju u përngjani bandave të kriminelit Millosheviq? E di se ju i përngjani Sadamit. E di se ju u përngjani talibanëve. Por, ju nuk u përngjani shqiptarëve as me doke as me sjellje. Puna e juaj po tregon se ju jeni serbë. Vepra juaj po tregon se jeni qyqarë e tradhtarë. Vepra juaj nuk lidhet as me Fe, as me Atdhe, por as me Kanun.
Lexojeni, o të mjerë Kanunin, sepse edhe Kanuni të tregon se vrasja tinëz është tradhti.

Pse e vratë nipin e Ahmet Delisë?

Po pse e vratë Azem Ahmetin, o tradhtarë? Ai nuk ka qenë as kryetar Komune, por as kryetar Kosove. Por ai pas luftës ka ndërtuar nja 40 shtëpi në Prekaz me anë të Fondit të Qeverisë së Republikës së Kosovës, i ka strehuar së paku 40 familje me qëllim që fëmijët e tyre të mos vdesin nga të ftohtit. Për rindërtim i është dashur të shkojë çdo ditë te Bukoshi. Të gjithë e dimë se Begu ka respektuar shtetin e Kosovës. Po sikur të ishte Azemi afër shtëpisë së tij në çastin kur donin t*ia merrnin shpirtin me siguri se nga dheu do të dilte Ahmet Delia për t*i ndihmuar nipit, të cilin po e sulmojnë prapë një rremë komite.
O Prekazi i Ahmet Delisë! O Prekazi i Tahir e Nebih Mehës! O Prekazi i Adem Jasharit, kthjellohu, sepse t*është vrarë mashkulli tinëzisht nga dora tradhtare! Oj Drenica e Azem Galicës! Oj Drenica e Shaban Polluzhës! Oj Drenica e Bajraktarit të Llaushës! Oj Drenica e Mehmet Gradicës, kthjellohu pak se pushka e tradhtisë po kërcet në Drenicë! Kthjellohu Drenicë, kthjellohu sa nuk është vonë! Kthjellohu se kemi për detyrë të bëjmë Kosovën shtet! Kthjellohu se e kemi edhe rastin e mirë, se po e humbëm, një Zot e di se kur do të vijë herën tjetër. A thua Azem Ahmeti duhej të vritej vetëm pse ishte nipi i Ahmet Delisë, tani kur po përgatitet përkujtimi i 100-vjetorit të rënies së Tij. Dhe për nderë të këtij 100-vjetori ju ia vratë nipin duke dashur që t*ia dërgoni porosinë Ahmet Delisë se edhe pas 100 vjetëve dora e tradhtisë vepron në Drenicë!

Bota Sot, 20 mars 2003
__________________