Ta mësojmë Islamin së bashku!

[Albanian eX|PerT]

Pendimi...

Cilësitë, kushtet dhe mjetet që ndihmojnë pendimin...
Ebu Seid el-Hudriu t thotë:
"Ju sot po bëni disa vepra, të cilat në sytë e juaj duken më të holla se qimja, kurse ne në kohën e Pejgamberit e i konsideronim si mëkate të mëdha"
Këto fjalë të këtij as-habi të nderuar na sqarojnë rrezikun e gjendjes sonë, këto ditë kur kemi filluar t'i konsiderojmë mëkatet të imta dhe nuk e shohim rrezikun e veprimit të tyre, edhe pse mëkatet që i bëjmë mund të jenë të mëdha, madje disa prej nesh nga pakujdesia bëjmë mëkat as duke mos e hetuar.
Të ndiesh keqardhje për gabimin e bërë është kushti më i rëndësishëm i pendimit.
Muhammedi e thotë: "Të ndiesh keqardhje (për mëkatin e bërë) është pendim."
Kështu mund ta humbim një rast të volitshëm për pendim. Gjithashtu, konsiderimi i mëkateve të vogla bën që mëkatari të adapatohet në mëkate dhe të mos ketë kujdes a bën mëkate ose jo, edhe pse All-llahu i Madhëruar na ka ofruar rast për pendim dhe kërkim faljeje, siç thotë Muhammedi e:
"Pronari i të majtës (meleku që i shkruan mëkatet) ngren lapsin e tij gjashtë orë nga muslimani mëkatar, nëse pendohet dhe kërkon falje për këtë (mëkat), e lëshon, përndryshe ia shkruan një mëkat"
Për këtë shkak, në rast se muslimani bën mëkat, nuk guxon të dëshprohet, por e ka për detyrë ta pranojë mëkatin ndërmjet tij dhe Zotit, të pendohet dhe ta dijë se "zvogëlimi" i mëkatit nuk i bën dobi, as që e zvogëlon krimin, përkundrazi - e shton dhe e zmadhon atë, ngase kjo është nënçmim i ndalesave të All-llahut.
Rruga e vërtetë është pendimi, që muslimani të përfitojë nga gjërësia e mëshirës së All-llahut dhe të ecë rrugës së vërtetë, në ç'mënyrë do ta shpëtojë vehten nga dënimi i All-llahut .
Njeriu, qoftë edhe besimtar shembullor, mund të gabojë. Për këtë shkak ekziston pendimi ndaj Zotit Madhështor, pendim, i cili nuk ka nevojë për ndërmjetësim të dikujt, por mjafton zemra e pastër. Muhammedi e thotë:
"Cdo bir i Ademit gabon, ndërsa më i miri prej gabimtarëve është ai, i cili pendohet."
Pra, për të qenë ndër njerëzit më të mirë në këtë dhe në botën tjetër, jemi të obliguar me pendim ndaj Zotit të Vetëm.
Domosdoshmëria e pendimit të sinqertë
Duhet ditur se pendimi i sinqertë është obligim i çdo muslimani.
All-llahu thotë:
"O ju që keni besuar, pendohuni tek All-llahu me një pendim të sinqertë..."
"Ata që nuk pendohen, janë mizorë"
Muhammedi e thotë:
"O njerëz, pendohuni te All-llahu, sepse unë pendohem njëqind herë në ditë!"
Të gjithë dijetarët islamikë pajtohen në atë, se pandimi është i obliguar dhe i domosdoshëm.
Kurtubiu, Zoti e mëshiroftë thotë: "I gjith ummeti dakordohet në atë se pendimi është farz për çdo besimtar."
Ibnu Kudame El-Mekdisi, Zoti e mëshiroftë thotë: "Ekziston konsenzus (pajtim i të gjithë dijetarëve) për domosdoshmërinë e pendimit, ngase mëkatet janë shkatërruese, që largojnë nga rruga e All-llahut. Për këtë shkak duhet ikur nga to sa më shpejt."
Kjo thuhet sepse çdo njeri pa përjashtim i ekspozohet mëkatit.
Për këtë shkak duhet patur kujdes këto vepra:
Një:
Duhet patur kujdes të mos na duken mëkatet që i bëjmë të imëta, pa marrë parasysh se a janë të vogla ato ose të mëdha, se nëse tubohen mëkatet e vogla duke mos u penduar për to, mund të na shkatërrojnë. Muhammedi e thotë:
"Keni kujdes mëkatet e vogla, sepse shembulli i mëkateve të vogla është sikur shembulli i një populli që kishte zbritur në një luginë dhe vjen një njeri me një degë, vjen tjetri poashtu me një degë, derisa tubuan aq drunj, saqë poqën bukën. Nëse dikush bën mëkate të vogla (pandërprerë), ata e shkatërrojnë ate."
Dy:
Ka njerëz që i konsiderojnë mëkatet e veta të imëta, kurse ato te All-llahu janë të mëdha. Për këtë shkak, ata vazhdojnë t'i veprojnë mëkatet, sidomos kur shohin edhe njerëz tjerë duke i bërë këto mëkate haptazi.
Transmeton Imam Ahmedi nga Ebu Seid El-Hudriu t, i cili thotë:
"Ju po bëni disa vepra që në sytë e juaj duken më të holla se qimja, kurse ne në kohën e të Dërguarit të Zotit e i konsideronim prej mëkateve të mëdha."
Pra, assesi nuk duhet konsideruar mëkatet të vogla, edhe pse njerëzit nuk u japin rëndësi.
Tre:
Duhet patur kujdes të mos bëjmë mëkate haptazi dhe të mos u tregojmë njerëzve mëkatet që i kemi bërë në të kaluarën:
Muhammedi e thotë:
"I gjith ummeti është i falur, përveç atyre që i bëjnë mëkatet haptazi. Dikush bën natën ndonjë mëkat, pastaj në mëngjes, pasiqë All-llahu e ia ka mbuluar, thotë: Unë mbrëmë kam bërë këtë e këtë.
Mbrëmë ia mbuloi All-llahu, kurse sot ai e heqë mbulesën e All-llahut prej tij!"
Një prej shkaqeve që bërja e mëkatit haptazi konsidrohet mëkat në vehte është se kjo gjë ndikon që edhe njerëzit tjerë t'i konsiderojnë këto mëkate të vogla, e kështu përhapet amoraliteti në shoqëri.
All-llahu thotë:
"Ata, të cilët dëshirojnë të përhapin amoralitet ndër besimtarët, i pret dënim i dhembshëm në këtë dhe në botën tjetër. All-llahu di, e ju nuk dini!"
Kjo nuk domethënë se kur dikush është larg syve të njerëzve, ose nëse nuk e tregon mëkatin e bërë, i lejohet të bëjë mëkat. Hadithi i lartcituar ka kuptim se nëse dikush bën ndonjë mëkat me qëllim ose pa qëllim, le të mos ua tregojë njerëzve atë që ka vepruar, le ta mbulojë mëkatin dhe le të mos e përhapë.
Muhammedi e atyre, të cilët kur janë vetë ia lejojnë vetvehtes bërjen e mëkateve, ua tërheqë vërejtjen duke thënë:
"Njoh një grupë njerëzish prej ummetit tim, të cilët do të vijnë Ditën e kijametit me vepra të mira sa malet e bardha të Tihamit, jetojnë natën ashtu sikur që jetoni edhe ju (dmth-bëjnë ibadet), por atyre All-llahu do t'ua bëjë veprat pluhur, sepse kur vetmohen (nga njerëzit tjerë), bëjnë mëkate."
Pra, duhet patur kujdes nga të bërit mëkate haptazi dhe duhet patur kujdes të mos bëjmë mëkate kur jemi të vetmuar, ngaqë All-llahu e di të fshehtën dhe ashiqaren. Ai është i Gjithdijshmi.
Katër:
Duhet patur kujdes vonimin e pendimit.
Askush nuk e di se kur mund t'i vjen vdekja. Ajo mund të jetë më afër se sa mendon, mund të vjen papritur, kurse pendimi nuk pranohet gjatë gargaritjes së vdekjes, kur vjen shpirti në fyt.
Muhammedi e thotë:
"All-llahu i Lartësuar pranon pendimin e robit derisa ai nuk gargaritë (para vdekjes)."
Pra, duhet shpejtuar pendimin prej çdo mëkati dhe nuk duhet vonuar atë.
Muhammedi e thotë:
"Cdo robi (të Zotit) që bën mëkat, pastaj merr abdest mirë dhe i fal dy rekate namaz e në fund kërkon falje prej All-llahut për këtë mëkat, All-llahu ia fal mëkatin e bërë."
Pesë:
Duhet patur kujdes vazhdueshmërinë në të bërit mëkate.
All-llahu thotë:
"...Edhe ata, të cilët kur bëjnë ndonjë të shëmtuar ose i bëjnë zullum vetes së tyre, e përmendin All-llahun dhe kërkojnë falje për mëkatet e tyre-e kush i fal mëkatet përveç All-llahut?-dhe që duke e ditur, nuk vazhdojnë atë që kanë punuar."
Gjashtë:
Duhet patur kujdes të mos i bëjmë gabimet, të cilat më i kanë bërë njerëzit tjerë.
Kur disa njerëz nuk i kryejnë disa obligime (vaxhibe) ose nuk largohen prej disa harameve, thonë: "Kjo nuk është vaxhib ose kjo nuk është haram." Polemizojnë dhe mendojnë se në këtë mënyrë kanë larë vehten nga përgjegjësia dhe dënimi. Mirëpo, nuk është kështu... All-llahu di atë që fsheh gjoksi. Për këtë shkak, duhet patur kujdes këtë cytje të shejtanit.
Shtatë:
Disa njerëzve u jep Zoti U të mira në këtë botë, ndërsa ata akoma vazhdojnë të bëjnë mëkate. Për këtë flet edhe Muhammedi e:
"Kur të shohësh se All-llahu i jep një robi (të vet) prej kësaj bote atë që e do, kurse ai akoma bën mëkate, dije se kjo është shkallëzim drejt shkatërrimit të tij nga All-llahu"
Kjo ndodh ngase prej ligjeve që i ka vendosur All-llahu është, siç thotë Pejgamberi e edhe ky: "All-llahu ia jep dunjanë atij që e do dhe atij që nuk e do, mirëpo fenë ia jep vetëm atij që e do..."