POEZI DHE PROZE...VETEM PER TY....QE JE KETU...ATJE.

[XheBraiLi]

dore poetiii kjo qe ka s hkruar ketop vargjee

[AKT]

Nuk ndalohet dashuria,kur e fal perëndia,
janë dy zemra që shumë duhen,
janë dy yje që nuk shuhen...
S`lejon zoti me i nda
dielli e hëna i kanë pa...

Ti je mollë e ndaluar
por me shpirt të dashuruar,
Ti je engjull e jo femër
do të ruaj unë në zemër...

Një minut pa ty,më duket një shekull,
unë pa ty jam hije e vdekur...
buzët dridhen,s`të kam pranë,
zemra ime , me lotë qanë...

Nuk ndalohet dashuria...
as kur vjen e rëndë pleq`ria.

[AKT]

Thonë që është vera më e nxehtë në Ulqin...
Zemra nuk e duron këtë vapë, e dashura ime,
por ti e lodhë më shumë shpirtin tim
boll me gënjeshtra , mashtrime,premtime...

Thonë... që ti shpejt do largohesh,
barierat e këtij sezoni nuk i përballon,
nga orvatjet e mia, ti papritmas lëndohesh,
të verteten e shpirtit,jo TI se pranon!!!

E kam vendosur,nuk dua të të bezdis,
pres thirrjen tënde,që vet e ke folur
kam frikë, se unë, do gabohem sërish,
shiqimet e fshehta zemrën më kanë lodhur!!!


Mëngjezet e kësaj vere,gjumin më trazojnë
shumë netë të gjata i vijnë në përqafim
e ashtu së bashku ulen e rënkojnë :
"unë të dua ,kur jam në mërgim"...

Dashuri dhuron ,vetëm shpirti që don,
gënjeshtra të zymta femrat i kanë ves,
përse me sy, rrugës më kërkon,
më duket se më thua: "eja se të pres".



Trupi nga kjo vapë , kërkon pak freski,
shpirti im nga TI , kërkon DASHURI...
për çlodhjen e tij , e vetmja mundësi...
E gjitha kjo ,u bë një HISTORI !!!

[AKT]

E bëre mbrëmjen më të bukur kur më thirre...
e unë i lodhur nga etja për një shikim u ringjalla...
nuk më vret largësia kur më afrohej,
por vitet që me dashuri ti fala.
Sot,përsëri të kam pranë dhe përsëri shumë largë,
pyes vehten në çdo mëngjez:kush është fajtor?
nuk më intereson bota,kush çka ka me thanë
kam frikë se mundem prap të të lëndoj...

Nuk i çuditem njerëzis që thashëtheme qëndis
për një puthjen tënde,tani i lutem...
PERËNDIS.

[AKT]

Nuk i prita fjalët nga TI,
prita vetëm përshëndetje,
një mori njerëzish
një atmosfer
më bënë për vehte...

nuk e dallova ngjyrën e syve tuaj
asaj nate,
mu kujtuan fjalët tuaja
që dikur ti i the,
moj shpirt dinake.

U ktheva dhe përsëri
bëra rrëmujë
kështu më ndodhë përher
kur më lodhin
sytë e tuj...

Po...më pyesnin..
akoma e do?
pyeta zemren,shikova anash,
ula koken dhe thashë...
PO.

[AKT]

Mundohem diçka të shkruaj,ty të të kujtoj,
mundimet,luhatjet, zemres t ia lehtësoj...
mundohem por fjalët nuk i gjejë dot
sytë e mi përsëri qajnë por kësaj rralle nuk kanë
lotë.
E dij se ti i lexon me kureshtje dhe krenari,
atëher kërkon këshilla nga ato që unë nuk i dij,
por...për ty nuk ka pengesa,asgjë ska rëndësi.

Në muzgun e netëve të gjata do bie edhe shi
sepse saharë u bëmë,shkrum edhe hi...
Për të vetmen ndjenjë të shenjtë
të bukurën dashuri...
Nuk e kam vështirë unë të të kujtoj,
se zemra ime pranon veç dashuri...
bota ka femra plot.
Nuk ndalon më ,shqisa e nuhatjes sime,
vetëm në trëndafilat që i ujiti vetëm dora ime...

[AKT]

shiu përsëri erdhi në vendlindjen time,
retë e zeza errësirë mbodhen,
e unë inspirimin riktheva pa u munduar
për një person të dashur qenie gjeniale
që kësaj nate prap e kam kujtuar...

dhe ra shiu si dikur,nuk kishte harruar
zbriste pika-pika ,lagu flokët tuaj
për dore të mora dhe derën pas meje e hapa
për të të strukur,për të të dashuruar

nuk u zvarrite as nuk u tërhoqe pas
bëre sikur u skuqe por në fund qeshe me gaz

shiu vazhdonte,diçka më pushtoj shpirtin e lodhur
një ndjenjë nostalgjie për ty më u kujtua
je tani aq largë lumi që se mori
edhe këtë fat që zoti ta ka dhuruar

[AKT]

nuk i mora me gjithë mend
ato që i the në atë vend
nuk i besova fjalëve tuaja që ëmbëlsi dhuronin
shumë vite në errësirë flisnin për diçka tjetër
shumë vite në shkretëtirë diçka tjetër tregonin


...por sot veshët nuk mund ta besonin

mendova se është ëndërr me shtajzavalle
me lakuriqe nate dhe me sorkadhe
që pyjeve dhe lëndinave tatëpjetëzat kërkojnë
por e dij e dashur për gjithëçka tani është shumë vonë...

më thua se shumë tani më don...
më puth me epshe dhe dorën më shtërngon
e ulë kokën në krahëror dhe lotët të pikojnë
me zë të dridhur më thua :
jo zemër,tani nuk është shumë vonë

[AKT]

shetita rrugë të pa para as në gjumë
bota në shuplak të dorës
qielli më dukej i kapshëm
femrat më të bukura,shiqim çlodhës,
por jo si TI ne zemër të europës

atëher mendova më gjatë...
kush meriton dashuri në largësi
dhe përsëri i sigurt jam
ajo që ruan fëmijët e mi.

nga largësia e pakufishme
oqeani më rrënqeth
kur tokën poshtë shihja
më i sigurt isha, dhe i bëra për tu qesh

nga ajo që flakron dhe largohet pa shpresë,
ndjenjë e pashterrshme , ndjenjë që premton
nuk i duhet jetës mos ta lëjnë të vdes
por për shpirt të saj buzëqeshje gjithmon...

[AKT]

Në qiell me xhelozi të mbaja
në ëndërr të shihja çdo natë
në zemër ndjeja të njëjtin tik-tak
nuk je e imja dhe të uroj fat...

Në fotografi ngulita një shiqim
për të kujtuar një kujtim
në dorën time argjenti ytë
në vesh kam fjalën që shpirtin mbytë.

Në jetën time harrohet e nesërmja
fjalët e buta në mjegull ngatrrohen
si jetim më duket vehtja
në punë të shkoj e s mund të zgjohem

Kur detyrohesha të flisja me vehte
pëshpëritje dhuron qiellza dhe fyti
në mendjen time streptokok mbete
e njëjta gënjeshter shpirtin e mbyti

[AKT]

Këtu më tha ...më gjen prap mua,
shko,shetit botën dhe mos harro:
se vetëm unë të dua...
Këtu do të jem unë gjithmon...
unë , ti dhe dashuria jonë...

Nuk i thahen lotët asnjëher,duke shpresuar,
as zani i saj kurr nuk u çirr,duke më thirrur,
edhe në këtë botë unë erdha i vonuar,
sepse unë nuk zgjodha as të jem i lindur.

Më pyesin kur isha më i lumtur në jetë...
të i harroj çastet modeste s më duket e drejtë,
e kur,si dhe cila ishte më e dashur...
atëher unë desha...kur ecja këmbëzbathur

[AKT]

një miku im diku kështu kishte lexuar një thënie:
"nuk më duhet të shkoj në shtrat me miliona në xhep
kur në ditë pendohem për të gjitha , më se njëmij her"
ashtu tha dhe unë mendjen e lodha, s dija ta kuptoj
nuk u pajtova me këtë thënie por sot ndryshe mendoj...
nuk më lodhin më gjërat e mëdha në jetë,
por ato që si kuptoj sikur të jetoja edhe njëqind vjet...
sillen vërdall,kruajnë kokën e asgja nuk punojnë
kur i pyesin ,të parët lajmërohen, githnjë gjithmon...
e atëher fillojnë e bërtasin ,kërkojnë respekt
presin të ulesh kokën e derën nuk dijnë me gjet...
sot më lodhin më shumë se dje,i pëshpërita shokut,
por mirë ndigjuan,veshët e tyre si të maçokut...
dhe atëher mburrën për miliona,llogari bankare
se dijnë se për to , se çan kush kokën fare...
atëher thënia e bukur për milionat në xhep
nis nga dita në ditë e më shumë më pëlqen...

[AKT]

puthjet tuaja sikur prushi më dogjen...
më ngrohen zemren dhe shpirtin ngushlluan
por me vesen e mëngjezit të gjitha u larguan
ditët tona të lumtura sa shpejt u harruan

sot,përsëri të takoj aty ku se mendoja
më flet ëmbël por zëri të dridhet
mundohesh të thuash diçka por s të bë goja
pas viteve të shumta dashuria nuk fshihet

20 vite nuk të kam parë,dashuri e vjetër
nuk e besova se deshte një tjetër
tash në vite,të takoj fare papritur

[AKT]

puthjet tuaja sikur prushi më dogjen...
më ngrohen zemren dhe shpirtin ngushlluan
por me vesen e mëngjezit të gjitha u larguan
ditët tona të lumtura sa shpejt u harruan

sot,përsëri të takoj aty ku se mendoja
më flet ëmbël por zëri të dridhet
mundohesh të thuash diçka por s të bë goja
pas viteve të shumta dashuria nuk fshihet

20 vite nuk të kam parë,dashuri e vjetër
nuk e besova se deshte një tjetër
tash në vite,të takoj fare papritur
mos shiqo ashtu,tani s jam i mitur...

[AKT]

Nga larg ,përshëndet me dorë
por ...s 'më afrohesh mua!
Ashtu është më mirë,
rri largë ,
ashtu edhe unë dua...
Nga dita në ditë,
më shumë buzëqeshje dhuron
syri yt i bukur diçka po tregon...
Nëse një ditë do më pyesësh
përse nuk u afrova...
Leht gjindet përgjigja:
kurr nuk të kuptova!!!

Respekti dhe fjala e butë,
femres i dhurohet
por zemra e lodhur
vështir dashurohet!

Ti, përsëri bën me dorë
e unë prap asgjë s kuptoj...
rri largë,të lutem sa më larg
plagët e vjetra duhet t'i sheroj!!!

Një ditë pranvera do lulzoj,
e behari i gjelbër rrugën do ndriçoi
në kopshtin tim do k'pus një trëndafil
merri erë e dashur, veç për hatrin tim...