POEZI DHE PROZE...VETEM PER TY....QE JE KETU...ATJE.

[AKT]

Një dashuri e vjetër , kam frik se po tretet,
një fjalë e ëmbël më erdhi në ëndërr,
dhe i zgjuar rri , shtrir në krevat
prap u largove , por prap të uroj fat.
Nuk e dij se pse gjithmon ti më pëlqeve
edhe pse zemren time,si askush e theve.

Ndoshta një ditë,kur të zbardhë një i bukur agim
ndoshta do zgjohemi së bashku,ndoshta në përqafim...
Nuk mërzitem për dashuri,rinia po kalon
më dhimbsej TI, vetëm po jeton...

[AKT]

Në qiellin e largët isha ngritur
më kapluan mendimet,kujtimet
si njeriu i vetëm në shkretëtir
i afruar shumë afër,pak mbi greminë
djersa më kaploj,buzët u thanë
dikush seç e shembi,nga brenda
kalanë...
Ashtu i ngrir do rrija deri në amshim
por erdhe dhe më shpetove,TI..
o shpirti im...
Nuk më pëlqejnë ëndrrimet ditën
nata është më nostalgjike,nuk e sheh dritën.
Eh...sa herë natën kam ëndërruar,
aty buzë dritares,gjerë në mëngjez
i lodhur e zgjuar!
Sot,më duket se tjetër kujt i ndodhen të gjitha...
Sot,më duket se unë , ai nuk isha...

[AKT]

Të thashë:merre unazen,
është për ty!!!
ule koken dhe...
me lotë të u mbushen ato sy!
Je vonuar më the,
fjalën e kam dhanë
të lutem më fal,
unë faj nuk kam...

[Domira]

AKT, uroj te mos shterren kurre vargjet tua te bukura per dashurine.

[AKT]

desha të shkruaj diçka por nuk shkon
kështu ndodh gjithnjë kur diçka mungon...
malli për ty gjithnji po më merr
por nuk e dij se pse, poezia s'po del...
ndoshta jam merzitur duke kërkuar fatin
ndoshta u lodhë dora duke mbajtur lapsin...
shkruaj dhe i fshi , rreshtat më mungojnë
më gëzon një gjë-vera na bashkon!!!

[AKT]

Nëse ndodhesh afër,
dua të të takoj,
nëse je larg ,
për ty mendoj...
nëse më thua ,
që nuk më don mua
unë prap shpresoj
dhe të them TË DUA...

Nëse një ditë më gjeni gjallë
kaloni afër por pa asnjë fjalë
premtimin e saj ende e pres
të më puth njëher edhe të vdes...

[AKT]

Nuk e kam mendu asnjëher se prap kam me të pa
asnjëher nuk të harrova që nga dita që jemi nda
por fati gjithmonë dhuron, ate çka njeriu nuk e beson
të kërkoj në ëndërr e të gjejë në qytetin tonë...
Thonë që rasti është mbreti i mrekullirave,
është si shkopi magjik,plotësim i dëshirave...
Vetëm rastësi ishte edhe takimi ynë sot
Jam munduar gjithë jetën,por s'të harroj dot.

Më kanë thënë se kurr s'do kthehesh në vendlindje
se i ke harruar të gjithë,por fjalët s'më binden
të gjallë e kam ruajtur kujtimin në ty, imazhin tim
bukuria yte , gjithmonë më mbushte më gëzim...

Numron rrullat në ballën tim,falësh para meje,
ah sa e kam pritur nga TI ,vetëm një përkëdhelje...
Më kërkon ndjesë që kurr s'më kujtove
zemra ime e dashur e ndjen se s'më harrove...
Kohë e gjatë ka kaluar,një shekull pa u parë,
nuk e thotë goja,por malli më ka marrë...

Shoqa jonë e klasës,më fliste shpesh për ty
kujtimet e vjetra sillnin lotë në sy...
Asnjë shpresë s'më dha, se ti do të kthehesh,
Ej....një jetë pa të parë,trupi më rrënqethet...

[AKT]

Sonte do doja,të të kem pranë
por je shumë largë,një botë na ndanë
sonte do pushoje në krahërorin tim,
së bashku do zbardhnim , deri në agim.

Sonte, veç TI më bënë të lumtur,
pyete magjistarin,le të të bëj flutur.
Eja të lutem,gjithnjë po të pres
prap sonte festohet deri në mëngjez.

Gotat me uiski tash i kam rrallitur
njerën nuk e mbushi,ti ketu pa arritur,
pranë gotës sime krejt e kam afruar
tash një mijë herë, në vehte them GËZUAR...

Fotografinë tënde e mbaj në murë,
ishe shumë e re,e bukur si nurë,
eja ti sonte,bashkë ne le t`festojmë
rinia kalon,bashkë le ta kujtojmë.

Sonte më lodhi,dashuria e vjetër
por ty akoma të ngushëllon një tjetër
eja ti sonte,unë ty po të pres
drita e dhomës për ty po rri ndezë.




Më the....

Dikur,më ndalove në rrugë dhe më the:
Të dua sikur lulen,e cila ngushllon dimrin me borë...
ke qenë zjarr që më ke mbajtur gjallë,
dhe lexoje një letër që e mbaje në dorë...
Më the:
Mendo më tepër për fuqin time
si femër ti them,në sy të gjitha...
pa luhatje,shqetsime,dyshime...
Mos mendo për mua,mendo për forcën time...


Më the:
Unë po shkoj,ruaje kujtimin
imazhin që ke krijuar për mua
sepse kudo që do gjindem
unë vetëm ty...do të dua!
Më the:
Në dashuri vendos fati
fati...në vendin tonë,
edhe pse e duam ndryshe
ne nuk mund ta ndërrojmë...


Më the:
Një mijë betime premtime...
vdesin në letër,
dhe kurr s`realizohen në jetën time...
Njeriu para vdekjes e ndjen vehtën më pak të vetmuar
kur pas le dike ,që shumë ka dashuruar...


Më the:
...e ashtu me rrallë,tani të gjitha i kujtoj
pëshpëris me vehte dhe kam frikë kush mos t`më ndigjoj....
Sekret e ruaj kujtimin e hidhur
dashurinë,në të cilën bënim be,
të gjalla mbetën fjalët që në ikje më i the...



Kujtesa e tretur

Në ditët e kaluara harrova diku kujtesën,
shpejt u ktheva pas,por nuk e gjeta....
takova disa të njohur,për mua të panjohur
që i kishte dërmuar fati,i kishte lodhur jeta...
...i pyeta për kujtesën time,
por u habitën,përse nuk i njoha,
me vehte kishin nga një valixhe
heshta pranë tyre,kujtesën mora...
...e gjeta,në një degë të thyer
e kishin mbuluar gjethët,pemët pa fryte
disa portokalle të egër dhe ca lule shtrydhe...

Në ditët e kaluara harrova kujtesën...
u ktheva por ngadalë...dhe me shpejt e gjeta!


Nuk e dij...

Nuk e dij,kur të desha më shumë?!
Në fillim,apo tani në fund...
Nuk e dij përse largohem nga TI
kur gjithmonë të kthehem,me mallë përsëri.

E ashtu me rrallë pyetje pa mbarim,
përse s`jam i lumtur si dikur nfillim?!
Çka është ajo , që dashurin e lodhë
e ringjallë ate por jeta s`vazhdon!!!

Vitet po kalojnë,tjetri shumë afrohet
nuk e dij përse,zemra më sgëzohet?
Rrullat në ballë frikë tani e kanë
duan veç një gjë: të vij më ngadalë...

[AKT]

Vehtes një gabim,kurr nuk do t'ia fali
nga ti u largova,tani më merr malli.
Përsëri më kthehesh në ëndrrat e mia
prap unë jam i s'mur,prap nga dashuria.

Ditë e natë mendoj,prap me të taku
du me hjek merzinë,me të përqafu.
Nuk e dij moj zemër,pse pa ty unë mbeta
tani e kuptova,vetëm ty të desha.

Nga ti u largova,pa një lamtumirë
shpirti im po vu'n,kujton dashurinë,
zemra ta pranon,unë ende të dua
kthehu tash e dashur,kthehu rri me mua.

Kurr nuk u pajtova,unë me fatin tim
të rri unë pa ty,më duket mallkim
ti harroj nuk mundem,kurr unë ato sy
fati më denoi,të jetoj pa ty...

[AKT]

në dallgët e detit ishe tërbuar ti
nuk ishte posejdoni që gjëmonte
dridhej një buzë nga të ftohti
një zemër në rërë thellë po rënkonte

e unë prisja te shkallët...

të thirra të kthehesh,duhej të niseshim
një ditë e re veç po agonte
përsëri shiqimet largë ishin ngulitur
një zemër e lodhur vërtet po rënkonte

e unë të prisja te shkallët...

përtej valeve sulmuese kishte zbardhur
anija peshkatare dukej se po fundosej
të thirra të ikim,nuk i duroj dot tragjeditë
por ti për asgjë nuk po merakosej

e unë prisja te shkallët...

[AKT]

Eh sa e rëndë ishte kjo verë,më the në ikje,
nuk do i gëzohem nëse kështu prap do vij,
ishte saj nate kur bashkë dolëm në shëtitje
ty a të kujtohet, dua që ta dij...

I mbaj mend të gjitha fjalët tuaja
i përsëritësha që të mos i harroj,
asnjëher s'më dukej ,se je e huaja
më takon mua,ashtu përher mendoj..

Bën shumë vapë këtu,më the në ikje,
ti dukesh i mësuar,kurr nuk ankohesh
poashtu i mësuar , edhe me pritje,
nuk dua që nesër shpejt të pendohesh...

Sot të gjitha i kujtoj,edhe atë natë,
kur ti në rrugë sapo u nise
vërtet në zemër kisha shumë vapë
mos më harro,më the në ikje...

[AKT]

Çka ndodhë me ju,kur shiqimet iu takohen,
Shoku më pyet kur jemi vetëm.
A rrënqethet trupi,sytë vallë a vërbohen?
A je ti or mik ,ai shoku im i vjetër?

Çka ndodhë me ju ,kur e takon?
Vallë ku u tret ,gjithë ajo dashuri?
E dij që zemra gjithnë të rënkon,
më trego or mik,dua që ta dij...

Kështu ndodhë gjithnjë,viteve në kalim,
takova një botë,pashë me qindra sy
por secila ishte, për zemër helmim
se asnjëren s'desha si të desha ty...

Më pyesin,por përgjigje nuk kthej,
një kujtim i vjetër shpirtin më rrëmbej.
Më pyesin : vallë ende se ke harruar?
Të gënjej,më beso,ende s'jam mësuar....

[AKT]

Dua mamin,klithma përvëluese...
dua edhe njëher ta shoh,ashtu të bukur,
dua ta mbaj mend,mos ta harroj,
herën e fundit për të ta puthur...

Jo,mos më thoni që ajo ka vdekur,
nuk dua të rritem pa ledhatimin e saj,
zbulone edhe njëher,ju lutem
për fjalë të nderit,unë s'do të qaj...

Dua mamin,edhe dy fjalë , të ia them,
dua mamin,edhe njëher ta shiqoj
shpirti im fort po më dhemb,
sa të jetë jeta jo s'do ta harroj...

Dua mamin,ta përqafoj për herë të fundit
dua edhe njëher ta ledhatoj
faqet e mia të më i përkëdhel
sa të jetë jeta...jo,s'do ta harroj...

[AKT]

Nuk e harroj kur më thirri në emër
para se të nisej...
Më puthi në faqe dhe në vesh më pëshpëriti:
ruaju,zemra ime...
Sot,mbetën fjalët që e kujtojnë
fotografit dhe dhoma e saj,
në shtëpin tonë...

Kalojnë ditët,por shumë më ngadal,
më ngushllojnë të gjithë,dhe më thonë:
bëhu djalë i mbarë...

Nuk e harroj shiqimin e fundit të saj
fjalët e bukura që më i tha
në veshët e mi,në zemër i mbajë...
Nuk harroj përshëndetjen e fundit të saj,
fjalët e bukura dhe të ëmbëla
në veshët e mi,në zemër i mbajë...

Nuk u kthye më,ashtu si doli...
buzëqeshjet dhe fjalët e bukura
i mori arkivoli...

[AKT]

Netëve të gjata dimrore,të kujtoja ty
kur ditët kalonin, fluturimthi ,pa i hetuar fare,
nuk e dija si do pasonte fundi
se dita se TI, do ishe tradhtare....

Netëve të këtij dimri,prap të kujtova,
pranverat tona,ditët kur jemi dashtë
i kujtoj dhe s'më merr gjumi
për ato vite, që kaluam bashkë...

Nuk më intereson përse u ndamë
faji mbeti përsëri jetim,
e dij se prap të dua pranë,
dashurin e vjetër,për zemër shërim...