Omar Al-Khayyam - Page 2

~AnnA~ · 13-02-09, 11:32

Citim:

Postimi origjinal nga gjini
20

Një Engjëll më tërhiqte në Xhami,
Një Djall po më zvarrniste në Dolli;
Po Ver' e kuqe e fitoi davanë:
Gërshet këtej - edhe andej Hardhi.

Me aq sa kuptoj une,poeti me keto vargje ka dashur te thote,qe rruga e drejte eshte ajo e engjujve(dmth,ajo qe te drejton per ne xhami),ndersa e djallit eshte shmangia nga kjo rruge...
Dmth.kush shmanget nga rruga e drejte nuk drejtohem mé dhe kush merr rrugen e drejte nuk ndahet nga ajo...Zoti n'a tregon te dy rruget dhe n'a udhezon per ate te drejten dhe mendjen e vullnetin e len ne doren tone,e tani eshte detyre e jona te zgjedhim njeren nga rruget..
Por kjo nuk do te thote se Zoti e shtyn perdhunisht njeriun ne rruge te shtrember ose e drejton ne rruge te drejte pa asnje iniciative apo akt te njeriut e, keshtu ky behet, do apo s'do, o nje i çoroditur, o nje i drejte...
Flm gjini per keto Rubaira te Omar-it.
Ne vazhdim do sjelle dhe ca te tjera:
21

Në prehërin e Hurisë kur gëzohesh

Veten humbet, e veten gjen, bekohesh:

Kur pi kungatën shpirtrëmbenjëse,

Përsipër Jetës, Vdekjes lartësohesh.

22

Te Shpell' e Verës kemi hedhur mendjen,

Dehemi, puthim për të mbledhur mendjen:

C'pyet? Gjykim e tru na kanë rrjedhur,

Se Vajzat na e kanë vjedhur mendjen.

23

"Pse s'pi më pak?" më thonë njerëzia,

"Për ç'arësye s'ka kufi Dollia?"

Një: Faq'e Vajzës; dy: Rubin'i Verës,

Ja shkaqe si kristal nga qartësia.

24

Drit' e Kungatës vlen çdo mbretëri

N'Evropë dhe n'Afrikë dhe n'Azi:

Rënkim'i Vajzës mallëngjen më rëndë

Se çdo shamat' e turmës në Xhami.

25

Fito një Zemër, puthe dhe rrëmbeje,

Dhe adhuroje si Altar prej Feje:

Një qind Qabera s'vlejnë sa një Zemër;

Zemër kërko, Haxhi, jo Gur Qabeje.

26

Si mjer' ay që Dashuri s'ka ndjerë

Dhe zemra s'i ka ndritur në prënverë:

Pa Ver' e Dashuri çdo dit' e shkuar

Prej meje s'nëmërohet asnjëherë.

27

S'ka hir apo shëmtim në Dashuri,

Për Ferr e për Parajsë s'ka mërzi,

As për pallate a kasolle a shpella

As për mëndafsh a rrecka a stoli.

28

Kjo zemr' e marr' e mbytur në mjerime

Pa prerë vuan e lëshon rënkime:

Kur më dha Zoti Verë Dashurie,

Ma mbushi kupën gjak prej zemrës sime.

29

E prisja! Si rrufeja më tronditi!

E Dashura më shkoi, më neveriti:

S'e çmoja kur e kisha... Ah, çma priti!

Në Ferrin nga Parajsa më vërviti.

30

Rënkoj e psherëtij, se s'të kam pranë,

M'u çuar zëmra, vojtjet mënt s'më lanë,

Askujt s'ia qaj dot hallin, djall' o punë:

Vrermjalt' e flagëves' e qiellhapsanë!

gjini · 13-02-09, 21:11

Nga hidhërim'i ndarjes jam përpirë,
Sa e sa herë zemra m'është grirë:
Ty natën të kujtoj e psherëtij,
Nga malli digjem, si qiriri kam shkrirë.

32

Kur s'dhëmp e s'shëmp nuk është Dashuri,
Pa Ferr s'gjen dot Parajsë dhe Huri:
Kur zjarr' e ke në gji, me nat' e ditë
Sot ndrit me gas e nesër ndes më zi.

33

Te rrug' e Trëndafilit plot me gjëmba
Pikova gjak, u çora dhe u shëmba:
Pa qindra plag' e çpojtje s'qepeht krehri
Në flokët e së Dashurës me dhëmba.

34

Zemrën me sy e dashura ma ndes,
Zemraqiri me flakën rron e vdes:
Te flak' e bukur zemraflutur turret,
Kurban e tëra digjet pa kujdes.

35

Me syrin bukuri e dritë çpall,
Në zemrën Dashuri e zjarr më kall:
Ti s'më vë re aspak ose më tall,
Kur unë pshërtij për ty me mall.

36

Zefire, fryre, syri im të pa,
Nga gjoksi zemra m'iku dhe më la
Dhe dyke fluturuar pas të ra:
Banesën sot në gjoksin tënt e ka.

37

Selvia që më bëri skllav e mbret
Tani më nisi prapë muhabet;
Më qesh me buz' e sy, se shpirti i thotë:
"Bëje të mirën dhe e hith në det".

38

E dashura shkëlqeu, më vërboi,
Zemra më fliste gjuha më pushoi:
Kush pa me sy torturë kësisoj?
Nga etja u dogja, u shova mun te kroj.

39

Kush në Gërmadhen të ka prurë, kush?
Kush ta ka çfaqur natën mirë, kush?
Kush të ka fryrë të më ndezësh furrë
Nga Dashuria të sëmurë, kush?

40

Në këtë Dhe pa prehje, pa pushim,
Jam lodhur me kërkim e udhëtim:
Të bukur Qiparis si ti s'kam parë,
S'të kapërcen as hëna në shkëlqim.

Raportoje E identifikuar

gjini · 13-02-09, 21:12

41

O ti mbi Dhe m'e zgjedhura Selvi,
M'e shtrenjtë je se shpirt dhe syt' e mi:
Gjë më të çmuar se sa jeta s'ka;
Një qind herë më e çmuar më je ti!

42

Si në mëngjes burbuqi i vesuar
Me rrezet buzëqesh i ngushëlluar,
Më ndrit me gas fytyra e përlotur
Kur zemrën ti ma ngroh me syt' e shkruar.

43

Ti, që me faqe Rrushin e kapërcen,
Dhe që me zë Bilbilin e gënjen,
Një sy i luan Mbretit t'Babilonës
Dhe mbretëresh' e kulla ia rrëmben.

44

Për ty bëj be të hedh në det dhe nderin;
Në shkelça fjalën, shkelmin nem dhe vrerin:
Në mos mjaftoftë jeta ime e zezë,
Laj borxhin në të Funtmin Gjyq me Ferrin.

45

Sa kohë munt, e Dashur, ngushëllomë,
Nga barr' e vrerit zemrën lehtësomë;
Se bukuria jote s'rron për jetë;
Shpejt! Nesër zbresim që të dy në Llomë.

46

Me buzët gjak, Sirenë, dehm' e mpimë,
Me dhëmbët e me thonjtë çirm' e grimë:
Me krah' e me gërshetë mbytm' e shtrimë,
Me syt' e tu të zjarrtë tretm' e shkrimë!

47

Me Bukë sa për shpirt, me Hën' e Zanë,
Me Ver' e Harp' e Vjersha dhe ty pranë
Në Pjergull të Gërmadhës jam m'i lumtur
Se në pallat a fron një qint Sulltanë.

48

"Sa bukur të jesh Mbret!" disa mendojnë;
"Sa ëmbël në Parajsë!" ca besojnë:
Ah, merr trumpetat e ler kusurin,
Daullet, pompat lark le të gjëmojnë.

49

Në botë kotësira mos lakmo
Të mirat e të ligat ia harro:
Kthjelloje zemrën si ky Qiell i kaltër,
Si Yll më ndrit, si Diell perëndo.

50

Shpirti për ku m'u bë prej Perëndie?
Për Qiell a Ferr? S'e di, po veresie
S'lë gas të saktë, Ver' e Vajz' e Këngë,
Për profka, ëndrra, prralla shenjtërie.

gjini · 13-02-09, 21:15

nese fillojme me e analizue kete njeri kaq te madhe per ate kohe dhe i cili nuk ka ra nga kreu i njerzve te mijvjeqarit as tash. mundemi vetem te lexojm dhe te knaqemi me shkrimet e tij.

Shqiptare_ne_Turqi · 13-02-09, 22:27

Citim:

Postimi origjinal është bërë nga GURI SYLAJ

Nga njëra dorë Trëndafil e Grua,
Nga dora tjatër patsha Rrush e krua:
"Zotit - po thoni - i ardhtë keq për mua!"
Po as m'a fal pendimin, as ia dua.

I mora keto vargje sa per te thene dy fjlae!
Ne shiqim te pare ,po u ngutem ,do te thonim se Autori gabon kur nuk e don pendimin ,por ,ne te vertete Ai nuk kerkon as me shume e as me pak se PARAJSEN dhe ate ,jo dikund ne amshim por ketu ne kete jete dhe ne kete Bote!
Dhe ka plotesisht te drejte sepse te gjitha u krijuan per njeriun ,ndoshta edhe per sprove ,por megjitheate ,ne kete sprove duhet te mundohet me e zgjedhe me te miren qe jeta te kete kuptimin e saje!
Autori nuk po kerkon dhune ,vrasje ,nenqmim apo tallje me te tjeret dhe nga kjo nuk i duhet fare pendimi pavaresisht cka thone te tjeret,ata qe nuk kan koncept pozitiv per jeten dhe gjithecka qe i rrethon!
Poeti ,edhe njehere po e verteton shpirtin e tij te qilter dhe deshiren e qellimin e tij qe kjo BOTE te jet vend i gezimit ,harese ,defrimit ku e keqja nuk duhet te gjeje vend!

I nderuar, a té ja shtojm dhe két ,

Ne shumicen e strofave té Khayyamit shohim fillozofin e thell, humanizmin té pa kufishme dhe botékuptimin e thjesht dhe larg té extremizémit ...

Në botë kotësira mos lakmo
Të mirat e të ligat ia harro:
Kthjelloje zemrën si ky Qiell i kaltër,
Si Yll më ndrit, si Diell perëndo.

**GURI SYLAJ** · 13-02-09, 22:35

Pajtohem dhe do e ndjek kete porosi .Te lexoj dhe te knaqem .
Njerezit e mdhenje si Omar Khajami jan zakonisht te till .Jeta e tyre eshte nje dallge oqeani ,her ngritet e her bije por me forcen e saj (me forcen e vargut )te perlane .Po dite te notosh do te freskohesh po nuk dite do te mbytesh .As ne rastin e pare e as ne te dytin faji nuk eshte i autorit !!?

Shqiptare_ne_Turqi · 13-02-09, 22:45

Citim:

Postimi origjinal është bërë nga Makresh

Postova dy strofa nga ai, gje e cila e shpjegon fort mir gjendjen e tij shpirtrore e cila ne parim te par eshte kaotike, i deshpruar revoltohet kunder asgjeje, kunder te tjereve, kunder vetvetes sepse kupton qe dijen te cilen e posedon si mjafton per ta siguruar te ardhmen, dhe aq me shum qe plaket, aq me shum friga dhe tmerri e kaplon, ai gjen mbeshtetje tek pija e cila ben qe ai te dal pak nga kjo bot te cilen po mundohet te ik me çdo kusht ! Kritika eshte shtylla e poezis, poeteve ! E dhash edhe mendimin tim rreth arsyes se pse u be kaliber boteror. Interesi, arma me e fuqishme e kesaj bote, krenaria, dobsia me e madhe e kesaj bote dhe kur ti besh keto dy bashk rezultati eshte Perfekt !

Makresh,ndash té jet njeri shum i thjeshté por i qmuar dhe i famshém si Khayyami ,ndash té jet njeri i thjesht e jo i famshém, por duhej té pajtoheni njé gjé se,sa té "sillet bota" ka me pas edhe njerz qé nuk mendojn si ju !!! ...

Për ty bëj be të hedh në det dhe nderin;
Në shkelça fjalën, shkelmin nem dhe vrerin:
Në mos mjaftoftë jeta ime e zezë,
Laj borxhin në të Funtmin Gjyq me Ferrin.

Kaotik ju thua ketyre vargjeve ti ?? ...si mundet ma e rafineruar, té shfaqej njé mendim !!....

gjini · 13-02-09, 22:54

51

Se save që për Dhenë bëjnë rragë
Dhe save që për Qiell hedhin flagë,
Nga Kull' e Natës Korbi u bërtet:
"Të çmëndur! S'ka as lart as poshtë çpagë!"

52

Me vajzën në prënver' e në lëndinë
Me Këngën, me Lahutën, me Dollinë
Dëfrej: le të më shajnë; s'më ha malli!
Këtu e gjej Parajsën, Perëndinë.

53

Me Ver' e Valle, me Huri - në pastë,
Te vija në lëndin' u shtri - në pastë,
Dhe humbi fare Ferr'i zi - në pastë,
Dhe ja, Parajsa na u gdhi - në pastë.

54

Një kupë Verë, mor Saki - ta puth!
Vajzën e bukur si selvi - ta puth!
Atë gërshet si lak të zi ku kapet
I urti plak e djal'i ri - ta puth!

55

Nem kupën dhe këndo një melodi,
Me Engjëj dhe Bilbilë simfoni:
Se Vera qesh, këndon, kur rrjeth nga shishja
Dhe s'duhet pirë veç me brohori.

56

Me gjithë Trëndafijt' Irami u shua,
Qelqi magjik Xhamshid u çduk në prrua,
Po prapë Vreshta Rrush rubin na nxjerr
Dhe kopshti lulëzon ku rrjeth një krua.

57

Shih, mijëra burbuqe lulëzojnë
Dhe erët mijëra përdhe rrëzojnë;
Dhe ditët që na sjellin Trëndafilin
Xhamshid e Kaj-Kobad na i çkallmojnë.

58

Po eni me Khajamin dhe ia shtroni
Dhe Kaj-Kobad e Kas-Khosro harroni:
Rustemi le t'ju ftojë në kushtrim
E Taji në zijafet, mos i dëgjoni.

59

Eja, mbush Kupën e në zjarr gëzimi
Vërvit çdo vrer e helm të zi pendimi:
Se Shkab' e Kohës Jetën na shkurton,
Dhe shih se sa shpejton nga fluturimi.

60

E Dashur, mbushma Kupën që kthjellon
Të sotmen nga vreri q'ikën, tmerr q'afron:
Po nesër? nesër ndofta fryra, humba
Në shqotën ku e djeshmja fluturon.

gjini · 13-02-09, 22:54

61

Na fryri dita, mor Saki: sill Verë!
Jetën s'e shohim përsëri: sill Verë!
Bota një her' u mbyt në kataklizmë,
Ashtu u mbytshim me Dolli: sill Verë!

62

U bëra prapë djal' i ri: sill Verë!
Kërcej me flag' e lumturi: sill Verë!
S'ka gjë, në qoftë e hidhur, mor Saki,
Si jeta ime në Persi: sill Verë!

63

Sakinjtë derdhin Ver' e vala rrushi,
Në zemra shuajn' afsh' e avull prushi:
Lavdi, o Zot, se dhe këtë ballsam
Që na shëroi e me shëndet na mbushi.

64

Si merimanga vallë pse ta tjerim
Perin e Jetës, kur pastaj e çtjerim?
C'do të fitojmë kur aspak s'e dimë
Frymën që marrim jasht' a do ta nxjerrim?

65

Në Nishapur ose në Babilon,
Me Kupën që tharton e ëmbëlson,
Fletët e Jetës një nga një na bien
Dhe lëngu i saj pa reshtur na pikon.

66

Ah, mbushini Kupat! Zemra na thërret,
Se Koha nëpër këmbë po na shket:
E djeshmja vdiq, e nesërmja s'na gjen;
C'mërziti kur e sotmja ka lezet?

67

Ditën e shkuar fare e harro
Dhe për të nesërmen mos u mendo:
Gëzo një çast të lumtur, faqebardhë,
Dhe Jetën n'erë mos e çkatërro.

68

Për nesër mos u verdh sa pa e parë,
Të sotmen e gëzo, mor djal' i mbarë:
Shpejt ikim nga ky Han e hasim shokët
Që shkuan shtatë mijë vjet më parë.

69

Me Buzët trëndafilen shtatselvi
Këndo e nat' e ditë zbras Dolli:
Se nesër Vdekja fryn, te çthurr si lule
Dhe fletët t'i përmbledh në Dhe të zi.

70

Të shkuarat mos i kujto me lot
Dhe për të pritmet mos u loth më kot:
Sa kohë në luadhin je, kullot;
Nga drapr' i Vdekjes nukë shpëton dot

gjini · 13-02-09, 22:55

sHQIPE E NDERUAR PO TE DERGOJ VARGJE TE SHKRUARA NGA oMERI E TE LUTEM : knaqu me bukurin e vargjeve e mos u merrni me njerz te kot.....!

krijuesiii · 14-02-09, 10:36

...mua sme paska ra te lexoj kurr nga ky njeri i madhe i vogel se di se kush e ka mate ateher, po nga vargjet e ti qe i lexova ketu po shihet se eshte fare i c´orjentuar deri ne cmendure dhe se shkrimet e tija tingellojne me fjalet e nje te dehurit, (cfare do pene ne bahnhof) apo te ne nje alkoholiste me e e marre dhe me i jepe me pi do te nxjerre te njejta vargje nga goja e ti si keto vargjet e keti Omeri...

...kujt i pelqen le ta lexone e vlersone
por ne realite e per realitein shume cka
do ti mungone, edhe lehte qenka
me e kuptue se perse avropa e paska cmue...

tungiii

Shqiptare_ne_Turqi · 14-02-09, 21:50

Omar Khayyami ne poezit e tij tregon: padrejtésité,matrapazélleqet dhe paudhesit e asaj kohe..
Temat e poezisé te tij jan,dashuria,vera,dynjaja (globi ) jeta e njeriut, lumturia pér té jetuar "jeten e kaluar" té cilat qé kan lidhje té ngusht me vet njeriun e jan veprime reale .. Esenca e jetes sé njeriut ésht e thurur me keto realitete.

Ne shumicen e strofave té Khayyamit shohim fillozofin e thell, humanizmin e pa kufishm dhe botékuptimin e thjesht e
larg- extremizémit ...

Mendimet qé shfaq ne strofat " Khayyami " ju pérshtaten dhe mendjes bashkékohore ... Khayyami as nuk ésht kunder krijuesit e as kunder besimit ..

Esht fillozof qé e din dhe e tregon mire besimin. Esht kunder ligjeve extreme qé ju kan shtuar me pas,por ne realitet qé nuk i pérkasin besimit ...

Pra,duhej ta komentojm me domethénjen se q'far don té thot
"rubaijet" (strofat ) Porosia e Khayyamit.....!

O ti mbi Dhe m'e zgjedhura Selvi,
M'e shtrenjtë je se shpirt dhe syt' e mi:
Gjë më të çmuar se sa jeta s'ka;
Një qind herë më e çmuar më je ti!

Shqiptare_ne_Turqi · 14-02-09, 22:06

Citim:

Postimi origjinal është bërë nga krijuesiii

...mua sme paska ra te lexoj kurr nga ky njeri i madhe i vogel se di se kush e ka mate ateher, po nga vargjet e ti qe i lexova ketu po shihet se eshte fare i c´orjentuar deri ne cmendure dhe se shkrimet e tija tingellojne me fjalet e nje te dehurit, (cfare do pene ne bahnhof) apo te ne nje alkoholiste me e e marre dhe me i jepe me pi do te nxjerre te njejta vargje nga goja e ti si keto vargjet e keti Omeri...

...kujt i pelqen le ta lexone e vlersone
por ne realite e per realitein shume cka
do ti mungone, edhe lehte qenka
me e kuptue se perse avropa e paska cmue...

tungiii

tungiiii.....Qiky njeri i q'mendur e i pa i orientum shiqo qa paska zbulu !!!

Omar Al-Kajami eshte i famshem dhe per nje tjeter veper te tij ,atij i kerkuan te zhvillonte nje Kalendar Diellor te perpikte i cili do te perdorej per mbledhjen e te ardhurave shteterore dhe qellime te tjera administrative.

Per te plotesuar kete detyre, Omar Kajami nisi detyren e tij ne observatorin e ri ne Ray ne vitin 1074 e.r. Kalendari i tij i quajtur "Al-Tarikh-al-Xhelali" (Rruga e Xhelalit) eshte superior ne krahasim me kalendarin Gregorian dhe eshte i perpikte brenda nje dite ne 3770 vite.

Ai percaktoi qe gjatesia e vitit perbehej nga 365.24219858156 dite. Kjo tregon qe ai e njihte rendesine e perpikmerise duke dhene rezultatin ne 11 thyesa dhjetore. Gjatesia e vitit ne kohet tona njihet 365.242190 dite. Kjo shifer krahasuar me ate dhene prej Omer Kajamit ndryshon vetem tek shifra e gjashte e thyeses dhjetore.

tungiiiii dhe ty ...

Shqiptare_ne_Turqi · 14-02-09, 22:10

O ti mbi Dhe m'e zgjedhura Selvi,
M'e shtrenjtë je se shpirt dhe syt' e mi:
Gjë më të çmuar se sa jeta s'ka;
Një qind herë më e çmuar më je ti!

Kaq bukur shprehen ndjenjat e dashuris ....

Dhe nga ketu,me vargjet e té madhit Khayyamit urime dita e té dashuruarve

krijuesiii · 14-02-09, 22:35

Citim:

Postimi origjinal është bërë nga Shqiptare_ne_Turqi

tungiiii.....Qiky njeri i q'mendur e i pa i orientum shiqo qa paska zbulu !!!

Omar Al-Kajami eshte i famshem dhe per nje tjeter veper te tij ,atij i kerkuan te zhvillonte nje Kalendar Diellor te perpikte i cili do te perdorej per mbledhjen e te ardhurave shteterore dhe qellime te tjera administrative.

Per te plotesuar kete detyre, Omar Kajami nisi detyren e tij ne observatorin e ri ne Ray ne vitin 1074 e.r. Kalendari i tij i quajtur "Al-Tarikh-al-Xhelali" (Rruga e Xhelalit) eshte superior ne krahasim me kalendarin Gregorian dhe eshte i perpikte brenda nje dite ne 3770 vite.

Ai percaktoi qe gjatesia e vitit perbehej nga 365.24219858156 dite. Kjo tregon qe ai e njihte rendesine e perpikmerise duke dhene rezultatin ne 11 thyesa dhjetore. Gjatesia e vitit ne kohet tona njihet 365.242190 dite. Kjo shifer krahasuar me ate dhene prej Omer Kajamit ndryshon vetem tek shifra e gjashte e thyeses dhjetore.

tungiiiii dhe ty ...

...une e dhashe mendimin time per vargjet e tija dhe jo per punete tjera te tij se nuk i di te arriturat e tija
thojne se cdo gjeni e ka ka nje drras mangu thene shkurt e ne shqip...

....te pershendes edhe une ty Shqipetare ...

tungiii