Enver Hoxha

[Symbyllur]

DY HERË HERO I POPULLIT DHE HERO I PUNËS SOCIALISTE
Udhëheqës i madh e i lavdishëm i PPSH-së, PRS të Shqipërisë dhe i popullit shqiptar. Themeluesi dhe organizatori i Partisë Komuniste të Shqipërisë ( më vonë Parti e Punës së Shqipërisë ). Prijës legjendar, organizator e strateg i Luftës Antifashiste Nacionalçlirimitare e i revolucionit profesionist popullor. Themelues e Komandant i Përgjithshëm i Forcave të Armatosura të Republikës Popullore Socialiste të Shqipërisë. Krijues e drejtues i pushtetit popullorë, burrë shteti i shquar dhe arkitekt i Shqipërisë Socialiste. Personalitet i shquar i revolucionit ndërkombëtar dhe i luftës çlirimtare të popujve të shtypur. Figura më e madhe historike e kombit shqiptar, i cili tërë jetën ia kushtoi atdheut e popullit shqiptar.
Dy herë Hero i Popullit dhe Hero i Punës Socialiste.
Enver Hoxha lindi në Gjirokastër më 16 tetor 1908, në një familje me tradita të njohura patriotike. Fëmijërinë dhe rininë e hershme (1908-1927) i kaloi në një mjedis familjar e shoqëror të lidhur ngushtë me luftërat për çlirimin kombëtar nga zgjedha osmane, me ngjarjet që quan në Shpalljen e Pavarësisë dhe më përpjekjet për sigurimin e ruajtjen e tërësisë territoriale të Shqipërisë nga synimet e shovinistëve fqinjë.
Pasi përfundoi shkollën qyetëse "Drita" (1917-1924) vazhdoi studimet në Liceun fracez, në fillim në Gjirokastër (1924-1927) dhe më pas në Korçë (1924-1930). Në këtë periudhë, nxënës i zellshëm, i etur për dije e kulturë, ai u formua edhe si një i ri demokrat revolucionar. Admirues i Avni Rustemit, i shoqërisë përparimtare "Bashkimi", i revolucionit demokratiko-borgjez të qershorit 1924. Pas kthesës kundërrevolucionare dhe ardhjes në fuqi të A. Zogut (dhjetor 1924), Enver Hoxha do të rreshtohej me forcat kundërshtare të regjimit obskurantist e mesjetar që sundonte në Shqipëri.
Në mënyrë të veçantë, vitet e qëndrimit në Korçë (për të përfunduar Liceun) luajtën një rol të madh për formimin dhe edukimin revolucionar të të riut Enver Hoxha. Këtu ai u afrua me punëtorët korçarë, përmes të cilëve ra në kontakt me literaturë dhe u lidh me lëvizjen e atëhershme komuniste.
Pas përfundimit të Liceut me rezultate të larta, në tetor 1930 fiton të drejtën për të vazhduar studimet universitare, por në kundërshtim me dëshirat dhe pasionin e tij për shkencat politike e historike, bursa iu dha për në Fakultetin e Shkencave të Natyrës (specialiteti i biologjisë) në Universitetin e Monpeljesë në Francë. Në mars të vitit 1934 i ndërpritet bursa nga mbretëria zogiste dhe shkon në Paris ku qëndron gjer nga fundi i vitit 1935.
Për të siguruar mjetet më minimale të jetesës kryen punë të rëndomta dhe një kohësisht ndjek leksionet në Fakultetin e Drejtësisë, futet në ambientët e punëtorëve parisienë, frekuenton klubet e edukimit marksist të Partisë Komuniste të Francës, krijon lidhje me organin e KQ të PKF-së "Ymanite". Më pas arrin të sigurojë punë në Bruksel, por pas disa muajshë (në fillim të verës 1936) pushohet nga qeveria shqiptare për pikëpamjet e tij revolucionare dhe sepse zyrën e vetme të konsullatës e kishte mbushur me literaturë marksiste.
Në korrik të viti 1936 kthehet përfundimisht në atdhe dhe prej këtyre momenteve i përkushtohet luftës për çlirimin e popollit. Betimi që bëri më 29 korrik 1936 mbi varrin e Bajo Topullit në Gjirokastër se ai dhe gjithë të rinjtë do të luftonin "për një Shqipëri më të mirë", "për mbarëvajtjen e atdheut", "për bashkimin e vërtetë të kombit", ishte një program lufte për të.
Pasi mbetet muajë të tërë pa punë, për njëfarë kohe jep mësim si pedagog i jashtëm në gjimnazin e Tiranës, kurse në prill të vitit 1937 mundi të siguroj një vend si profesor në Liceun e Korçës, ku shumë shpejt i rivendos lidhjet me Grupin Komunist "Puna" të Korçës, dhe me horizontin teorik e veprimtarinë e tij praktike, bëhet një ndër anëtarët më aktivë e më me perspektivë të lëvizjes komuniste të Shqipërisë.
Në pragun e pushtimit fashist të Shqipërisë ( prill 1936 ), së bashku me gardën e vjetër të komunistëve korçarë, Enver Hoxha veproi me të gjitha forcat për mobilizimin e vullnëtarëve, për organizimin kudo të qëndresës popullore dhe udhëhoqi demonstratat e gjëra që shpërthyen edhe në Korçë si anembanë Shqipërisë.
Veprimtaria e tij revolucionare mori hov pas pushtimit, gjë që u ra në sy të fashistëve, të cilët në dhjetor 1939 e pushuan nga puna me motivacion: "element kundër regjimit". Me kërkesën e tij dhe me vendim të qëndrës së Grupit Komunist të Korçës, në janar të v. 1940, Enver Hoxha u dërgua në Tiranë me detyrë të zgjeronte mbi baza të shëndosha veprimtarinë e grupit. Që në këto momente për Enver Hoxhën nis rruga e gjatë, vështirë dhe e lavdishme - rruga e revolucionarit profesionist.
Dega e Grupit Komunist të Korçës në Tiranë, me Enver Hoxhën në krye, u kthye në një qëndër të rëndësishme të lëvizjës komuniste antifashiste në kryeqytet. Deri në tetor 1941 ai e mbulonte veprimtarinë e tij me "profesionin e shitësit-tregtar" në dyqanin "Flora", kurse pas demonstratës së 28 tetorit u hodh në ilegalitet.
Merita më e madhe historike e Enver Hoxhës për këtë periudhë qëndron në faktin se ai e kuptoi thellë domosdoshmërinë jetike të krijimit të Partisë Komuniste të Shqipërisë, si kusht vendimtar për mobilizimin, organizimin dhe udhëheqjen e popullit në luftën për çlirimin kombëtar e shoqëror. Shumë shpejt krijoi lidhje të shëndosha me militantë të tillë komunistë si Qemal Stafa, Vasil Shanto etj., dhe së bashku me ta luftoi për krijimin e Partisë Komuniste të Shqipërisë.
Më 8 nëntor 1941, pas dy vjetësh pune të palodhur e të ndërprerë në kushtet e rënda të terrorit fashist, Enver Hoxha bashkë me komunistët e vërtetë shqiptarë kryen veprën më të madhe: themeluan Partinë Komuniste të Shqipërisë, udhëheqësen besnike që do t'i tregonte popullit rrugën e luftës për çlirim kombëtar e shoqëror.
Mbledhja Themeluese ( 8 - 14 nëntor 1941 ) e zgjodhi Enver Hoxhën anëtar të Komitetit Qendror të Përkohshëm dhe, ndonëse nuk u caktua asnjë sekretar I KQ, ai u ngarkua me drejtimin e punëve të KQ të Përkohshëm. Dorës së tij, në bashkëpunim me Qemal Stafën, i takojnë dy dokumentet e para programore të PKSh, ku përcaktohen bazat politike e organizative të Partisë: "Rezolucioni i Mbledhjes Themeluese" dhe "Thirrja e KQ të PKSh drejtuar popullit shqiptar". Më 23 nëntor Ai merr pjesë dhe drejton në emër të KQ të PKSh, mbledhjen për themelimin e Organizatës së Rinisë Komuniste Shqiptare.
I njohur në Parti e në radhët e simpatizantëve me pseudonimet: "Tarasi", "Shpati", "Valbona", "Hasani", "Saliu", "Malo" etj., duke u paraqitur herë si punëtor e herë si tregëtar e intelektual, ai gjatë gjithë dimrit 1942, në kushtet e terrorit e të ilegalitetit më të rëndë zhvillon një veprimtari të dendur e të fryshme revolucionare në kryqytet. Nga mesi i dhjetorit e gjer në maj 1943 vepron kryesishtë në zonën e Elbasanit, kurse nga mesi i majit 1943 largohet nga Tirana dhe deri në çlirimin e plotë të atdheut popullor nga krahinat e qytetet e Elbasanit, Korçës, Skraparit, Përmetit, Beratit etj.
Të gjitha ngjarjet e shënuara e jetike të Partisë e të popullit gjatë viteve të Luftës Antifashiste Nacionalçlirimtare kanë vulën e mendimit e të veprimit të shquar revolucionare të Enver Hoxhës. Me inisiativë e nën drejtimin e tij zhvilluan me sukses punimet mbledhje të rëndësishme si: Konsulta e Parë e Aktivit të PKSh ( prill 1942 ), Konferenca e Jashtëzakonshme e PKSh ( qershor 1942 ) dhe Konferenca e Parë e Vendit e PKSh ( mars 1943 ), e cila për problemet e mëdha që analizoi zgjodhi Enver Hoxhën anëtar të Byrosë Politike dhe Sekretar të Përgjithëshëm të PKSh.
Enver Hoxha, në krye të Partisë, zhvilloi një punë të pandërprerë për krijimin dhe zgjerimin e lidhjeve me masat popullore, për t'i bërë këto të ndërgjegjshme e për t'i bashkuar në një lëvizje të fuqishme antifashiste. Konferenca e Pezës ( shtator 1942 ) e organizuar me iniciativën e PKSh e personalisht të Enver Hoxhës, hodhi themelet e Frontit Nacionalçlrimitar, si një organizatë politike ku do të realizohej bashkimi luftarak i popullit shqiptar nën udhëheqjen e PKSh.
Në krye të KQ të PKSh, Enver Hoxha përpunoi dhe udhëhoqi zbatimin e vijës ushtarake të Partisë për organizimin dhe zgjerimin e kryengritjes së armatosur në të gjitha anët e atdheut dhe për krijimin, në luftë e sipër, të Ushtrisë Nacionalçlirimtare Shqiptare. Si Komisar Politik i Shtabit të Përgjithshëm të UNÇ ( korrik 1943 ) e më pas Komandant i Përgjithshëm i UNÇ ( maj 1944 ), Enver Hoxha vuri gjithë aftësitë e talentin e tij për krijimin, rritjen e kalitjen e UNÇ Shqiptare, si një ushtri e popullit. Ai dha një kontribut të shquar për fitoren historike ë Luftës Anitfashiste Nacionalçlirimtare: çlirimin e atdheut me forcat e veta dhe vendosjen e mbrojtjen e rendit demokratik popullor.
Më 28 Nëntor 1944, pas 5 vjetësh lufte e përpjekjesh titanike, Qeveria e parë demokratike popullore e Shqipërisë, me kryeministër Enver Hoxhën, hyn në Tiranën e lirë.
Enver Hoxha ngriti kurdoherë lartë zërin e tij të fuqishëm në mbrojtje të të drejtave kombëtare e demokratike që u takojnë vllezërve shqiptarë të Kosovës me troje. Për këtë qëndrim parimor, të drejtë e korrekt, Enver Hoxha mbetet i dashur, i repeketuar dhe i nderuar nga revolucionarët kosovarë konsiderohet udhëheqës shpirtëror për çlirim e ribashkim kombëtar.
Enver Hoxha vdiq me 11. 4. 1985. Kjo ishte një humbje e rëndë për Partinë e Punës së Shqipërisë, populli shqiptar, lëvizjen revolucionare të Kosovës dhe lëvizjen punëtore e komuniste ndërkombëtare.
Duke filuar nga viti 1968 ka nisur botimi i Veprave të shokut Enver Hoxha. Janë botuar 46 vëllime. Krahas tyre janë botuar edhe seri me "Raparte e fjalime", dhe një varg veprash të veçanta si: "Imperializmi dhe revolucioni" (1978), "Vetadministrimi jugosllav..."(1978), "Eurokomunizmi është antikomunizëm" (1980). Gjithëashtu janë botuar edhe një seri librash me kujtimet e shënimet Historike të Heroit të Kombit - Enver Hoxha, si: "Më Stalinin", "Hrushovianët" (1980), "Kur lindi Partia" (1981), "Rreziku anglo-amerikan për Shqipërinë" (1982), "Titistët" (1982), "Kur u hodhën themelet e Shqipërisë së re" 1984. Nga ditari politik i këti
burri të madh të kombit tonë janë botuar vëllime më vete: "Shënime për Kinën" (1979), "Shënime për Lindjen e Mesme" (1984) dhe "Dy popuj miq" (1985).
Shumë nga veprat e Enver Hoxhës janë botuar e ribotuar në gjuhë të huaja dhe kan ngjallur një interes vëmendje të veçantë në radhët e revolucionarëve, popujve dhe proletariatit botëror.
Figura e Enver Hoxhës është një figurë e madhe poliedrike. Nuk ka fushë aktivitetit politik, ideologjik e shoqëror të PPSh e shtetit që të mos jetë shprehur mendimi i tij filozofik, forca organizuese dhe veprimtaria udhëheqëse. Në krye të Partisë, shtetit dhe popullit shqiptar punoi e krijoi tërë jetën deri në çastin e fundit për të mirën e begatinë e Shqipërisë, si: udhëheqës, revolucionar, komandant ushtarak, burrë shteti, diplomat, publicist, intelektual erudit, edukator masash, orator fjalëzjarrtë, mik i njërzve të thjeshtë, udhëheqës e inspirator i rinisë kosovare, dhe ideolog e klasik i pestë marksizëm-lininizmit.

[pirro]

Nuk ke pas nevoj me e qit nikun "symbyllur".Krejt keto cka i ke shkru e argumentojn nikun tan.
Nje pytje: Cka ka arrit SHQIPERIA me partine e punes nder dekada??

[Symbyllur]

Qa arriti shqiprija mbas partis ?

[Arb]

Eh nonen e nons edhe Gjermanise qe man kryecetnike si puna jote...

[sunshine]

Postimi origjinal është bërë nga Arb

Eh nonen e nons edhe Gjermanise qe man kryecetnike si puna jote...

Oj mbeturine e rrugeve te Amerikes! Nuk jam simpatizant i Enver Hoxhes, por nuk ke aspak te drejte ta quajsh asnje njeri qe e do ata çetnik!

[Guri i madh]

enver haxha e muceduni sikur buka e nji brumi kujt i kruhen vesh e brena let,ja msyn andej nga kina

tani po i japim lajmet e ores 20
te nderuar telespektator sot ne rrethin e pogradecit perfundoj perrqitja e dhive ku plani u realizue 120% per sukseset e arritura vlen te permendet capi i agushit pasi beri perrqitjen 2500 krerve te dhis nga koperativa e pogradecit u dekurue me tre kilogram miser hibrid

edhe ky gjagji kish pas udh,heq me sy mbyllur kur kombet tjera benin projekte per te derguar SATELIT ne han ky merrej me perrqitjen e dhive

[Symbyllur]

Ari apo si kishe nikun klysh amerike... leco

Enver Hoxha përpunoi, konceptin për lirinë kombëtare të shqiptareve, i dha përparësi, çlirimit dhe lirisë kombëtare, dinjitetit dhe personalitetit kombëtar. Lirinë e individit ai e pa në funksion dhe në varësi të lirisë së vendit, apo për fitimin e lirive dhe të drejtave kombëtare. Ai ishte për çdo lloj cungimi të lirisë së individit, kur vinte puna për çlirimin, ruajtjen dhe mbrojtjen e lirisë kombëtare, deri ne sakrificen më të lartë: dhenien e jetes. Me këte Enver Hoxha shprehte dhe mbronte nacionalizmin e tij. Ja thelbi i enverizmit në këtë çështje të madhe :

"Popullin shqiptar, nuk e polli as Roma e Cezareve, as sllavët e Stefan Dushanit, as sulltanët e Osmaneve dhe as Italia fashiste e Musolinit. Populli shqiptar ka historinë e tij
shumëshekullore, plot me luftëra për liri, për ekzistencë. U përpoqën armiqtë e tij ta zhduknin ate, po nuk munden. Populli shqiptar luftoi dhe rrojti në shekuj. Ai qendroi një etni kompakte, pavarësisht se e perçanë dhe e coptuan. Kush e mohon këtë realitet, jo vetëm që shkakton të qeshura, por tregon dhe ndjenjat e tij të egra shoviniste. Shqiptarët e "Shqiperisë së vogel" prej gati tre milion banorësh, ose të "Shqiperisë së madhe", prej me tepër se pesë milionësh, janë të gjithë shqiptarë. Kësaj nuk keni çfarë i bëni zotërinj shovinistë serbë. Ekzistojnë dy Gjermani, një e Lindjes dhe një e Perendimit, ashtu siç ekzistojnë dy Kore një e Jugut dhe një e Veriut. Por askush nuk dyshon se ekziston një popull dhe një komb gjerman i vetëm, ashtu siç ekziston një popull dhe një komb korean. Shqiptarët janë një etni, një popull, quaje "Shqipëri të vogël", ose "Shqipëri të madhe". Këta shqiptarë të kësaj "Shqipëri të vogël" ose "te madhe", që përbëjnë një popull kompakt, dhe që kanë të gjitha tiparet e një kombi të vërtetë, as kanë zaptuar tokat e të tjerëve, as kanë shkelur të drejtat e ndokujt. Ata vetëm të drejtat e veta i kanë kërkuar, i kanë mbrojtur dhe do t`i mbrojnë. "
Per 45-vjet, ai, punoi dhe luftoi, që Shqipëria, të kishte në gjirin e vendeve dhe popujve të Evropës, vendin e saj të merituar, dinjitetin dhe personalitetin e saj. Ai nuk pranonte dhe nuk pranoi qe vendi i tij të ishte koloni apo vasal i të huajve. Enver Hoxha e arriti një gjë të tillë. Mjeshtër i kombinacioneve dhe taktikave diplomatike në arenën ndërkombëtare, shfrytëzues i mrekullueshem i kontradiktave ndërmjet fuqive të mëdha të botës apo blloqeve që ato përfaqësonin, ai arriti që veçanërisht pas viteve 1960-te, t`i siguronte Shqipërise vendin e saj shumë të merituar në mardhëniet ndërkombetare. Shqipëria e Enver Hoxhës siç quhet sot ishte një partnere e barabartë, kishte mendimin e saj për probleme të ndryshme të zhvillimit të botës. Brenda një prapambetjeje të theksuar ekonomike, brenda një territori të cunguar tmerrësisht, brenda një ftohtësie siberike evropiane, brenda një bajraktarizmi dhe kapadajllëku të përgjithshëm, brenda një xhelozie dhe karrierizmi të përhershëm, me kulturën, zgjuarsinë dhe aftësine psikologjike të jashtëzakonshme; ai arriti që për 45-vjet ta bashkonte popullin t`i shkonte pas, ta miratonte vijen e tij, t`i pranonte privacionet dhe sakrificat personale për hir të dinjitetit kombëtar. Shqipëria e vogël, e varfër për 45-vjet brenda organizimit të jetës së saj politike dhe shoqërore mendoi dhe foli shqip në mardhëniet ndërkombëtare. Sot, njerez të ndryshëm që e mbajnë veten për patriotë, për teoricienë apo analistë, për të shvleftësuar këte periudhë, këte dinjitet dhe autoritet të vendit të tyre në mardhëniet ndërkombëtare, pohojnë nëpër shkrimet që shkruajnë apo intervistat që japin se ky qendrim i Shqipërisë spjegohet me faktin se bota dhe Evropa e kishte braktisur dhe harruar këtë vend, nuk donte të dinte për atë. Pallavra shqipfolësish. Njerëz që për të fshehur kozmopolitizmin, nuk ngurojnë të hedhin baltë mbi vendin e tyre. Njerëz që mendojnë anglisht, frengjisht, greqisht, serbisht apo italisht për hir të shtratit të ngrohtë personal, fyejnë vendin e tyre. Njerëz të paaftë mendërisht për të drejtuar nje shtet, një komb, një popull, por të aftë për të sunduar një grumbull shkretanësh pa dinjitet kombëtar. Parti politike që luten, lypin, shtrijnë dorën duke aktualizuar Migjenin "Me jep pak, zoti të dhashtë". Parti politike që leshojnë interesa kombëtare, copa Shqipërie për të ekzistuar, për të fituar pak pushtet, që marrin lloj-lloj preferencash të huaja, por asnjëherë shqiptare, për të gëzuar kredibilitet politik. Të verbër që nuk e shohin lengatën kombëtare, por vazhdojnë të shesin në kazanet e Evropës, "gështenja demokracie". Mjeranë që janë të pafuqishëm të kundershtojnë një punonjës të thjeshtë ambasade, që dridhen nga çdo i huaj. Paganë që nuk u intereson kurrë e nesermja e vendit të tyre, që prapa kishave dhe xhamive fshehin filisteizmin e tyre. Tregëtarë historie që predikojnë se vetem në periudhen 1990-1994, shqiptarët u bënë shqiptarë të mirë dhe stabilë për Evropen. Pasi deri në këte periudhë, qysh nga koha e Teutes, Pirros, Skenderbeut, Ismail Qemalit, Hasan Prishtinës, Sulejman Vokshit, Abdyl Frashërit, Isa Boletinit, Qemal Stafës e Zenel Hajdinit, Vojo Kushit e Ramiz Sadikut etj, ata paskishin qenë destabilizues dhe grindavece. Matrapazë politikë dhe karieristë, që për hir të reputacionit të tyre personal, për hir të emrit të tyre mohojnë historinë e vendit të tyre, duke përdhunuar dhe poshtëruar një luftë gjiganteske 50-vjeçare. Sharlatanë politikë, që për hir të luftës kundër komunizmit, preferojnë të bashkëjetojnë me servilizmin, me korrupsionin, hipokrizinë, mashtrimin, gënjeshtrën, me ashqiptarizmin, me përdhosjen e karakterit, boll të ketë hedhur një firmë mbi antikomunizmin dhe antienverizmin e tij. Kaq dhe asgjë tjetër.Tragjedi kombëtare!!!

[Symbyllur]

Postimi origjinal është bërë nga Guri i madh

enver haxha e muceduni sikur buka e nji brumi kujt i kruhen vesh e brena let,ja msyn andej nga kina

tani po i japim lajmet e ores 20
te nderuar telespektator sot ne rrethin e pogradecit perfundoj perrqitja e dhive ku plani u realizue 120% per sukseset e arritura vlen te permendet capi i agushit pasi beri perrqitjen 2500 krerve te dhis nga koperativa e pogradecit u dekurue me tre kilogram miser hibrid

edhe ky gjagji kish pas udh,heq me sy mbyllur kur kombet tjera benin projekte per te derguar SATELIT ne han ky merrej me perrqitjen e dhive

Ti Kry madh apo si .. quhesh

www.enver-hoxha.com

[Symbyllur]

Postimi origjinal është bërë nga Arb

Eh nonen e nons edhe Gjermanise qe man kryecetnike si puna jote...

sa te perket ty klysh amerike ja ... shiv kush ka qen Xhaxhi

www.kombetare.com/enverhoxha/vdekjaxhaxhit/index.html

[Guri i madh]

Postimi origjinal është bërë nga Symbyllur

Ti Kry madh apo si .. quhesh

www.enver-hoxha.com

haaaaa haaaaa bash mir e kie se kryt e kam shum te madh thojn kryemdhejt jan njerz te permbajtur po nuk ish e vertet qe PSH une jam shum temperamen .

nuk mundem me hesht ndaj shkrimit tuaj se ENVERI paska qen superior ky far gjagji i juaj se kish pas fort gajle per kosov .populli i thjesht ne SHQIPRIN ish nana e KOSOVES e njerka e KOSOVARVE nuk kan pas kurrfar njohurish shum pak ne shkollat e shqipris kan msue per vllezerit e vet qe kan mbet matan gardhit


qishtu kryemadhi po thot mos besofsh vetem mue

[Symbyllur]

Postimi origjinal është bërë nga Guri i madh

haaaaa haaaaa bash mir e kie se kryt e kam shum te madh thojn kryemdhejt jan njerz te permbajtur po nuk ish e vertet qe PSH une jam shum temperamen .

nuk mundem me hesht ndaj shkrimit tuaj se ENVERI paska qen superior ky far gjagji i juaj se kish pas fort gajle per kosov .populli i thjesht ne SHQIPRIN ish nana e KOSOVES e njerka e KOSOVARVE nuk kan pas kurrfar njohurish shum pak ne shkollat e shqipris kan msue per vllezerit e vet qe kan mbet matan gardhit


qishtu kryemadhi po thot mos besofsh vetem mue

Po kët haha haha se kuptoj un.. ti më thuaj mua... qfra dush të thuash me ket...

[Prishtinasja_]

Ooo ti simpatizant i flaket i xhaxhit Enver, nuk te kuptoj fare se si mundesh te mburresh me nje diktator komunistqe ka faj per vrasje dhe ekzekutimet e qindra shqiptareve te pafajshem qe mendonin ndryshe. Nje bandit qe e la shqiperine ne gjendjen e sotme.Me nje fjale : Nje diktator i felliqur!!!

Kam ndegjua dhe kam lexua disa libra rreth tij dhe nuk mund ti kuptoj njerezit si ti qe e "adhurojn" vepren e ti!!
Tung

[Symbyllur]

Postimi origjinal është bërë nga Prishtinasja_

Ooo ti simpatizant i flaket i xhaxhit Enver, nuk te kuptoj fare se si mundesh te mburresh me nje diktator komunistqe ka faj per vrasje dhe ekzekutimet e qindra shqiptareve te pafajshem qe mendonin ndryshe. Nje bandit qe e la shqiperine ne gjendjen e sotme.Me nje fjale : Nje diktator i felliqur!!!

Kam ndegjua dhe kam lexua disa libra rreth tij dhe nuk mund ti kuptoj njerezit si ti qe e "adhurojn" vepren e ti!!
Tung

Më thuaj qfar ke lecu kush shenoj.. TITA apo ndonje sllav tjeter
Juve zojush me me thuj si quhen ato libra se qfar lecuat ju ?
Ëesht koha tasht>>
Atdhetaro-Tradhëtarët » dhe « Tradhëtaro-Atdhetarët »

1. Enver Hoxha : Komandant i pergjithshem i Ushtrise NC, udheheqesi kryesor i Partise se Punes per afro 50 vjet. Per 45 vjet rrjesht konsiderohej si figura me e shquar e kombit shqiptar. Aktualisht nga propaganda zyrtare shqiptare, cilesohet si armiku me i madh i kombit shqiptar.Per kete propagande sot te jesh enverist eshte me keq se sa te jesh fashist, te jesh titist. Nuk dihet se çfarë emërtimesh do të marrë më vonë. Per kombin shqiptar aktualisht eshte me dy emra : « Atdhetaro-Tradhetar »
2. Ahmet Zogu : Ish-mbret i Shqiperise ne periudhen 1928-1939. Në periudhën kohore 1945-1991, ka qëne konsideruar si tradhetar i popullit shqiptar, si njeri qe përmbysi « revolucionin demokratik te qershorit te vitit 1924 » me ndihmen e Pashiqit dhe shiti Shqipërinë per interesa te tij personale. Pas ketij viti , fillon rehabilitimi i tij. Në propaganden zyrtare shqiptare, flitet gjeresisht për të si për nje figurë të shquar.Arrihet deri aty sa te shpallet figure me e madhe edhe se Skenderbeu. Nuk dihet se çfarë emërtimesh do të marrë në të ardhmen Aktualisht vazhdon te jete me dy emertime : « Tradhetaro-Atdhetar ».
3. Mitat Frasheri : Ish-kryetar i Ballit Kombëtar në Shqipëri. Më vone i ikur nga Shqiperia se bashku me mbeturinat e forcave gjermane. Në periudhën kohore 1945-1990, është cilësuar tradhëtar i vëndit. Pas pluralizmit, me ardhjen ne fuqi te Partise Demokratike, fillon rehabilitimi i tij dhe cilesohet si nje nder atdhetaret me te medhenj te kombit shqiptar. Zyrtarisht ky emërtim i ka mbetur dhe pas 29 qershorit 1997. Aktualisht vazhdon te jetë me dy emertime : « Tradhetaro-Atdhetar ».
4. Ali Bej Kelcyra : Një nga udhëheqësit kryesor te Ballit Kombëtar ne kohen e Luftes se Dyte Boterore. I njohur veçanerisht per firmosjen e protokollit me gjeneralin fashist italian Dalmaco, sipas te cilit forcat e Ballit nuk do t’i luftonin pushtuesit italian. Ne historine e deritanishme ky protokoll njihet me emrin Dalmaco-Kelcyra. Për 45 vjet, në peiudhën kohore 1945-1990 cilësohet tradhëtar. Propaganda zyrtare shqiptare e pas vitit 1992, e rehabiliton dhe e quan si nje nder atdhetaret e medhenj te Shqiperise. Zyrtarisht ky titull i ka mbetur dhe pas 29 qershorit 1997. Aktualisht eshte me dy emertime : « Tradhetaro-Atdhetar ».
5. Mehmet Shehu : Një ndër udhëheqësit kryesorë në luftën antifashiste nacional-çlirimitare. Pas luftës, emërohet ministër i brëndshëm dhe kryeministër i vëndit deri në vitin 1981. Pas kësaj kohe cilësohet armik, tradhëtar dhe poliagjent. Përfundoi me vetvrasje. Në propagandën e sotme zyrtare të shtetit shqiptar nuk ka ndryshuar asgjë në qëndrimin ndaj tij. Eshtë lënë në fuqi vendimi dhe cilësimi i mëparshëm për të. Prandaj vazhdon të mbajë dy emërtimet e së kaluarës : « Atdhetaro-tradhëtar-poliagjent ».
6. Nako Spiru : Një ndër udhëheqësit kryesorë të luftës nacional-çlirimtare dhe të Partisë Komuniste shqiptare.Pas çlirimit një ndër drejtuesit kryesorë të shtetit të ri shqiptar. Vret vehten në 1947 dhe cilësohet tradhëtar i popullit. Rehabilitohet në vitin 1948 dhe cilësohet atdhetar. Dënohet përsëri pas vdekjes në vitin 1982 si pjesmarrës në komplotin e mehmet Shehut. Por nuk lejohet heqja e eshtrave të tij nga varrezat e dëshmorëve të kombit. Në 3 maj 1992 me dekret presidencial çvarroset nga varrezat e dëshmorëve të kombit me motivacionin se ka qënë komunist dhe partizan. Propaganda e sotme zyrtare e shtetit shqiptar ka lënë në fuqi emërtimet e mëparshme të tij. Eshtë i veçantë në emërtimet që ka : « Atdhetar-agjent-atdhetar-komplotist-i çvarrosur ».
7. Hasan Dosti : Ish-ministër i drejtësisë në qeverinë fashiste të Mustafa Krujës. Më vonë një ndër udhëheqësit kryesorë të ballit Kombëtar, me cilësinë e nënkryetarit të komitetit qëndror. Cilësohet armik në periudhën 1945-1992. Pas vitit 1992, rehabilitohet zyrtarisht dhe shpallet atdhetar në periudhën 1992-1997. Aktualisht propaganda e sotme zyrtare e shtetit shqiptar ka lënë në fuqi emërtimet e mëparshme : « Tradhëtaro-atdhetar ».
8. Ramiz Alia : Ish-komandant i formacioneve partizane gjatë luftës së dytë botërore. Më vonë ish-udhëheqës i rëndësishëm i Partisë së Punës. Prej vitit 1985, udhëheqësi kryesor i Shqipërisë duke mbajtur dy poste, atë të Presidentit dhe atë të sekretarit të parë të partisë. Opinioni jashtë Shqipërisë e cilëson si element demokrat që bëri të mundur ndryshimin e pushtetit në Shqipëri pa gjakderdhje. Në periudhën 1992-1997 u bënë përpjekje që zyrtarisht ti ngjitej emërtimi « gjenocidist ». Por kryengritja popullore e shpëtoi dhe aktualisht vazhdon në mënyrë zyrtare të ketë vetëm emërtimin e monizmit : « Atdhetar »
9. Abaz Kupi : Ish-kryetar i legalitetit gjatë luftës nacional-çlirimtare. Në fillimet e luftës ishte pjesmarrës në Konferencën e Pezës dhe antar i Shtabit të Përgjithshëm të ushtrisë antifashiste. Iku nga Shqipëria me ndihmën e forcave aleate angloamerikane. Për 45 vjet ka qënë i cilësuar armik e tradhëtar. Në periudhën 1992, rehabilitohet duke u cilësuar zyrtarisht si një nga atdhetarët e mëdhenj të vëndit. Propaganda zyrtare e shtetit të sotëm ka lënë në fuqi dy emërtimet e mëparshme : « Tradhëtaro-atdhetar ».
10. Nevzat Halili :Ish-anetar i LKJ dhe profesor i gjuhes angleze. Merr pjese aktive ne levizjen pluraliste ne Maqedoni dhe zgjidhet kryetar i Partise me te madhe shqiptare Posperiteti Demokratik. Deri ne nentor te vitit 1993 nga propaganda zyrtare eshte cilesuar si atdhetar dhe demokrat. Po ne kete muaj, nga propaganda zyrtare e Shqiperise u cilesua si « kuisling » dhe i « shitur ». Pas disa vitesh rikthehet për¨seri në politike në krye të një partie shqiptare në Maqedoni dhe ricilësohet « atdhetar ». Aktualisht mban emertimet « atdhetaro-kuisling-i shitur-atdhetar ». Te shohim a do t’i ndryshoje emertimi me vone.

11. Sali Berisha : Ish-antar i partisë së Punës dhe mjek kardiolog. Në kohën e shpalljes së pluralizmit del në krye të Partisë Demokratike. Në kongresin e parë të saj, në shtator 1991 zgjidhet kryetar i partisë. Pas fitores së 22 Marsit 1992, lë detyrën e kryetarit të partisë dhe zgjidhet kryetar i republikës. Në propagandën zyrtare shqiptare të periudhës 1992-1997, mori emërtime të tilla si « atdhetar, demokrat i shquar, reformator » etj. Në maj të vitit 1992 për nder të tij u këndua kënga « Mirse vjen o yll o dritë ». Pas kryengritjes së marsit 1997 detyrohet të largohet nga pushteti. Aktualisht propaganda zyrtare e shtetit shqiptar ndaj tij mban qëndrim të dyzuar dhe të paqartë. Në raste acarimesh të klimës politike cilësohet « kriminel i veshur me imunitet politik », në raste të tjera të uljes së tensionit si « partner i rëndësishëm në politik ». Pas 14 shtatorit 1998, mori dhe emrtimin « puçist ». Nuk dihet se çfarë emërtimesh do të marrë më vonë.
12. Ibrahim Rugova : Ish-antar i Lidhjes Komuniste të Jugosllavisë dhe shkrimtar. Në vitin 1989 përjashtohet nga lidhja e komunistëve. Me krijimin e Lidhjes demokratike të Kosovës, zgjedhet kryetar i saj. Në zgjedhjet e 24 majit 1992 zgjidhet president i republikës së Kosovës, rizgjidhet përsëri president i saj në 22 Mars 1998. Gjatë kësaj periudhe propaganda zyrtare e ka cilësuar « atdhetar, demokrat, patriot, yll demokracie » etj. Lëvizja nacional-çlirimtare që ka filluar në Kosovë, ka filluar ta akuzojë për bashkëpuntor të Millosheviçit dhe kolaboracionist. Nuk dihet se çfarë emërtimesh do të marrë më vonë, veçanërisht kur të mos jetë më president.
13. Rexhep Qosja : Intelektual i shquar i kombit shqiptar. Në fillimet e pluralizmit në Shqipëri, Partia demokratike e cilësonte si një ndër atdhetarët më të spikatur duke mbajtur portretin e tij në mitingjet e shumta që zhvillonte. I tillë u pranua nga tërë kombi shqiptar. Pas vitit 1993 në propagandën zyrtare të shtetit shqiptar ndryshoi emërtimi ndaj tij. Atdhetari zyrtarisht filloi të cilësohej « titist, ekstremist, terrorist, enverist etj » U arrit deri atje sa ju ndryshua dhe mbiemri duke e quajtur « Qosiç ». Pas vitit 1997, përsëri në propagandën zyrtare të shtetit shqiptar, ndryshoi emërtimi ndaj tij, duke e konsideruar si një atdhetar të madh. Në festimet e 85 vjetorit të shpalljes së pavarsisë, ftohet zyrtarrisht nga pushteti shqiptar dhe në koncertin e dhënë, këndohet dhe një këngë për të. Brënda harkut kohor 1991-1998 ka marrë këto emërtime : « Atdhetar-titist-terrorist-enverist-atdhetar-rilindas i madh ». Nuk dihet se çfarë emërtimesh do të marrë në të ardhmen.
14. Neritan Ceka : Ish-nënkryetar i Partisë demokratike. I cilësuar nga propaganda e vitit 1991 si demokrat dhe atdhetar. Në fund të vitit 1991 boton një deklaratë duke dalë kundër kursit politik të partisë së tij. Në harkun kohor 1992-1997 nga propaganda zyrtare e shtetit shqiptar trajtohet si agjent, armik i demokracisë. Pas vizitës në beograd cilësohet zyrtarisht me anë të një komunikate televizive « kuisling dhe i shitur ». Pas zgjedhjeve të 29 qershorit ndryshon emërtimi ndaj tij duke u konsideruar si atdhetar. Brënda harkut kohor 1991-1998, ka marrë zyrtarisht këto emërtime : « Atdhetar-armik-agjent-kuisling-atdhetar ». nuk dihet se çfarë emërtimi do të marrë në të ardhmen.
15. Fatos Nano : Ish-antar i Partisë së punës. Ish-kryeministër i Shqipërisë në mars-prill 1991. I cilësuar nga opinioni i brëndshëm dhe i jashtëm i periudhës tetor 1990-shkurt 1991 politikan reformator dhe ekonomist i prirë drejt ekonomisë së tregut. Më vonë Kryetar i Partisë Socialiste. Gjatë vitit 1992-1993, nga propaganda zyrtare konsiderohet si « koka e korrupsionit, destruktiv, progrek, enverist ». Në 30 korrik 1993 arrestohet. Lirohet nga burgu në sajë të kryengritjes populloree të marsit 1997. Pas zgjedhjeve të 29 qershorit, ndryshojnë emërtimet ndaj tij, duke u cilësuar atdhetar. Aktualisht është kryeministër i Shqipërisë. Emërtimet zyrtare të harkut kohor 1991-1998 janë : «Demokrat-i korruptuar-enverist-demokrat-dezertor». nuk dihet se çfarë emëtimesh do të marrë më vonë.
16. Gjergj Kastrioti-Skënderbeu. Për shekuj dhe dekada të tëra, legjendë dhe burim frymëzimi për shqiptarët. I shpallur Hero Kombëtar në periudhën 1945-1990. Në periudhën 1992-1997 fillon atakimi i figurës së tij. Në një nga distertacionet për gradën shkencore doktor i shkencave, ai cilësohet tradhëtar dhe shkaktar i fatkeqësive të popullit shqiptar kur ishte gjallë. Disertacioni me emërtimin e tij « tradhëtar », miratohet nga organet zyrtare të shtetit shqiptar. Pra pranohet zyrtarisht se autori i disertacionit kishte të drejtë. Aktualisht dhe Skënderbeu është me dy emërtime : « Hero-tradhëtar ». Nuk dihet se çfarë emërtimesh do të marrë më vonë.
Lista mund të vazhdojë akoma dhe të zgjatet pambarimisht. Por konkluzioni, gjithsesi është i qartë :
Përfundim i pjesshëm
Kaq shumë « tradhëtarë » dhe kaq pak figura historike të panjollosura kanë në themel të tyre disa shkaqe që kanë nevojë të evidentohen dhe të dihen.
Së pari :Historikisht po dhe aktualisht, në cilësimet « tradhetar, armik apo i shitur », më shume ka vepruar dhe vepron jo llogjika dhe analiza kombetare, por llogjika dhe analiza partiake, ideologjike dhe personale. Kushdo që ishte kunder Ahmet Zogut dhe ideologjise monarkiste, ishte tradhëtar dhe i shitur. Kushdo që ishte kundër Enver Hoxhes dhe Partise se Punes, ishte tradhetar dhe i shitur. Kushdo që ishte kunder S.Berishes dhe Partise Demokratike, ishte tradhetar, armik i terbuar i demokracise, apo i shitur.
Ne te tria rastet, pavaresisht nga ngjyrimet ideologjike , thelbi eshte nje dhe i vetem. Drejtuesi kryesor i shtetit dhe partia qe drejtonte dhe drejton ai, ishte njehsuar dhe vazhdon te njehsohet me kombin. Rrjedhimisht kush ishte dhe kush eshte kunder tyre , a priori eshte dhe kunder kombit, pra eshte tradhetar.
Se dyti : Qeveritaret shqipetare as kane njohur dhe vazhdojne te mos e njohin akoma llogjiken e dialogut dhe te doreheqjes. Nëqoftese kjo ishte e justifikuar me periudhat e mëparshme, pasi Shqiperia ne vitet 1928-1939 ishte monarki, dhe pas vitit 1945 diktature proletariati, eshte e pajustifikueshme në periudhën 1991-1998, kur te paktën formalisht quhet vend pluralist. Shëmbulli më tipik ishte qëndrimi i qeverisë së periudhës janar-shkurt 1997, e cila për të mos dhënë dorëheqje, për të mos ikur nga pushteti, shkatërroi shtetin. Si per qeveritaret e së kaluarës ashtu dhe per te sotmit : Dialog do të thotë poshterim dhe doreheqje do te thote dorëzim. Me kete llogjike qe sot perben vijen e sjelljes se qeveritareve shqipetare , kush kerkon dialog dhe kush ben dialog, kush kërkon dorëheqje, ai menjehere do te akuzohet per fyerje, menjehere do te cilesohet armik i demokracise, menjehere do te akuzohet per destabilizues, per perçares i kombit, tradhetar etj.
Ajo qe ka me tepër rëndësi, ne kete çeshtje eshte fakti se qeveritaret dhe lideret e sotem partiake te Shqiperise , kane shume nevoje te nxjerrin mesime nga e kaluara. Megjithate faktete e deritanishme te zhvillimit te jetes politike ne Shqiperi, tregojne se ata jane shume larg nje gjeje te tille . Perse valle ?…Nuk e kuptojne se çfare tragjedie po i pergatisin vvendit me nje menyre te tille te vepruarit. Veshtire te besohet, por siç duket atyre u pelqen e kaluara , megjithese bejne sikur e shajne dhe e kritikojnë. Gjejne me komode dhe me te pershtatshme sharjet dhe etiketimet, se sa analizen llogjike, gjejne me reale termat « armik, tradhetar, i shitur », perdorimin e te cilave ua jep posti dhe qenja ne pushtet. Me kete qendrim dhe kete praktike, ata perfundimisht pushojne së qëni politikanë dhe shnderrohen ne monarke dhe sundimtare. Dhe sa rrëzohen nga posti, sa bien nga posti, menjehere nderrohen vendet. Atdhetaret shnderrohen ne tradhetare dhe tradhetaret ne atdhetare.
Pra me llogjiken e deritanishme « tradhetaret dhe armiqte » do te vazhdojne te shtohen ne Shqiperi. Me kete llogjike, Shqiperia nuk do te kete kurre tradhetare apo atdhetare. Por do te kete qenje me dy koke te quajtur « tradhetaro-atdhetare dhe atdhetaro-tradhetare ».

[Symbyllur]

Postimi origjinal është bërë nga Prishtinasja_

Ooo ti simpatizant i flaket i xhaxhit Enver, nuk te kuptoj fare se si mundesh te mburresh me nje diktator komunistqe ka faj per vrasje dhe ekzekutimet e qindra shqiptareve te pafajshem qe mendonin ndryshe. Nje bandit qe e la shqiperine ne gjendjen e sotme.Me nje fjale : Nje diktator i felliqur!!!

Kam ndegjua dhe kam lexua disa libra rreth tij dhe nuk mund ti kuptoj njerezit si ti qe e "adhurojn" vepren e ti!!
Tung

Sot flitet shumë për tradhëtinë e P.P.SH-së dhe Enver Hoxhës. Shumë njerëz që e mbajnë veten për analistë dhe patriotë, i kanë konsideruar dhe konsiderojnë ata, si tradhëtarë dhe antikombëtarë. Nëpër shkrime të ndryshme gjatë periudhës 1991-1994, është thënë me mllef dhe urrejtje se "Enver Hoxha është tradhëtar, ai e shiti Kosovën. Enver Hoxha për hir të komunizmit, tradhëtoi popullin shqiptar. Ai është një antikosovar i tërbuar. Ai ishte spiun i Titos dhe i sërbëve etj"
Çfarë argumentesh sillen për këto pohime? A mund të jetë mendimi apo bindja argument? A mund të jetë propaganda partiake dhe shtetërore me gazetë dhe televizion, argument? Le ta analizojmë me qetësi këtë problem të madh, që lidhet jo vetëm me Enver Hoxhën, por me Shqipërinë, sepse ai për 50-vjet ishte udhëheqësi kryesor i Shqipërisë.
Së pari: Sipas ideologëve dhe analistëve të sotëm të demokracisë shqiptarë, Enver Hoxha e ka shitur Kosovën. Ndërsa gjatë 45-vjetëve që ishte në pushtet, nuk ka mbrojtur asnjëherë, interesat e popullit shqiptar që jeton në trojet e tij në ish-Jugosllavi.
Së dyti: Gjatë luftës Nacional-çlirimtare, Enver Hoxha e tradhëtoi kauzën e popullit, sepse nuk zgjodhi rrugën e Ballit kombëtar për marrëveshje dhe bashkëpunim me pushtuesit italo-gjermanë, por zgjodhi rrugën e luftës së armatosur. Sipas tyre, ai nuk pranoi ti ndante frytet e luftës me ata që bënë dashuri me fashistët, dhe në këtë çështje paska qënë i frymëzuar nga sllavo-komunistët.
Së treti: Enver Hoxha nuk ka zbatuar interesat e popullit shqiptar gjatë kohës që ishte në pushtet, por vetëm se çfarë i kanë thënë jugosllavët.
Përgjithësisht këto janë akuzat që i janë bërë dhe vazhdojnë ti bëhen Enver Hoxhes në periudhën 1990-1994.
Meqë këta analistë, teoricienë dhe patriotë, kanë folur në këtë mënyrë me të drejtën që u ka dhënë dhe u jep, partia dhe shteti, me të drejtën që u jep qënia në pushtet apo në këtë e atë parti, dhe jo argumenti apo faktet, ne do të përdorim një rrugë tjetër. Do te zbatojmë dhe do ti nënshtrohemi, thënies latine që thotë : "Ma jep argumentin ta jap të drejtën të flasësh"
.....

[Prishtinasja_]

Postimi origjinal është bërë nga Symbyllur

Sot flitet shumë për tradhëtinë e P.P.SH-së dhe Enver Hoxhës. Shumë njerëz që e mbajnë veten për analistë dhe patriotë, i kanë konsideruar dhe konsiderojnë ata, si tradhëtarë dhe antikombëtarë. Nëpër shkrime të ndryshme gjatë periudhës 1991-1994, është thënë me mllef dhe urrejtje se "Enver Hoxha është tradhëtar, ai e shiti Kosovën. Enver Hoxha për hir të komunizmit, tradhëtoi popullin shqiptar. Ai është një antikosovar i tërbuar. Ai ishte spiun i Titos dhe i sërbëve etj"
Çfarë argumentesh sillen për këto pohime? A mund të jetë mendimi apo bindja argument? A mund të jetë propaganda partiake dhe shtetërore me gazetë dhe televizion, argument? Le ta analizojmë me qetësi këtë problem të madh, që lidhet jo vetëm me Enver Hoxhën, por me Shqipërinë, sepse ai për 50-vjet ishte udhëheqësi kryesor i Shqipërisë.
Së pari: Sipas ideologëve dhe analistëve të sotëm të demokracisë shqiptarë, Enver Hoxha e ka shitur Kosovën. Ndërsa gjatë 45-vjetëve që ishte në pushtet, nuk ka mbrojtur asnjëherë, interesat e popullit shqiptar që jeton në trojet e tij në ish-Jugosllavi.
Së dyti: Gjatë luftës Nacional-çlirimtare, Enver Hoxha e tradhëtoi kauzën e popullit, sepse nuk zgjodhi rrugën e Ballit kombëtar për marrëveshje dhe bashkëpunim me pushtuesit italo-gjermanë, por zgjodhi rrugën e luftës së armatosur. Sipas tyre, ai nuk pranoi ti ndante frytet e luftës me ata që bënë dashuri me fashistët, dhe në këtë çështje paska qënë i frymëzuar nga sllavo-komunistët.
Së treti: Enver Hoxha nuk ka zbatuar interesat e popullit shqiptar gjatë kohës që ishte në pushtet, por vetëm se çfarë i kanë thënë jugosllavët.
Përgjithësisht këto janë akuzat që i janë bërë dhe vazhdojnë ti bëhen Enver Hoxhes në periudhën 1990-1994.
Meqë këta analistë, teoricienë dhe patriotë, kanë folur në këtë mënyrë me të drejtën që u ka dhënë dhe u jep, partia dhe shteti, me të drejtën që u jep qënia në pushtet apo në këtë e atë parti, dhe jo argumenti apo faktet, ne do të përdorim një rrugë tjetër. Do te zbatojmë dhe do ti nënshtrohemi, thënies latine që thotë : "Ma jep argumentin ta jap të drejtën të flasësh"
.....

Simpatizant i xhaxhit Enver

ato libra jane disa libra historike ku behet fjale per Enver Hoxhen por mundesh edhe ne kete web site te lexosh per xhaxhin qe e adhuroni ti, pasi besoj se e kupton edhe gjuhen gjermane !!!

http://de.wikipedia.org/wiki/Enver_Hoxha

S'dua te ngridem ketu me ty edhe eshte mendimi yt i lire por vetem desha te them se nuk i kuptoj njerzit qe e adhurojn nje diktator te "flliqur" si Enver Hoxhen !!

Te pershendes