Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]Borë mbi barrikada[/B]


[COLOR=#525252][FONT=georgia]Beqë Cufaj[/FONT][/COLOR]

[FONT=georgia][COLOR=#525252]Nëse ia vlen të bëhet politikë në këtë dimër të madh që ka mbërthyer edhe Kosovën, nuk e dimë, por ajo që bie në sy është se këto ditë askush, ama askush, nuk po flet për barrikadat. Po pra. Pikërisht barrikadat e vendosura në pikun e verës nga serbët në pjesën veriore të territorit të Republikës së Kosovës në drejtimin e pikave kufitare 1 dhe 31 në kufirin me shtetin fqinjë, Serbinë. [/COLOR][/FONT]
[FONT=georgia][COLOR=#525252]Në anën tjetër, ndoshta pikërisht pse e kemi këtë acar e këtë borë të paparë ndonjëherë për dekada me radhë, s’kanë së rreshturi propozime e supozime, plane e përpjekje për ta zgjidhur problemin e veriut dhe me këtë edhe për të shënuar shkëputjen përfundimtare të Kosovës nga orbita politike e historike serbe. [/COLOR][/FONT]
[FONT=georgia][COLOR=#525252]“Statusi special” për veriun e Kosovës, “katërpikëshi” konkret i Tadiqit, propozime pensionistësh të politikës për ndarjen, përkatësisht “shkëmbimin” e veriut të vendit me Luginën e Preshevës dhe një mori propozimesh të kësaj natyre i servohen opinionit çdo mëngjes e çdo mbrëmje, thuajse Kosova dhe Serbia janë në prag të një lufte të re apo tensionesh, të cilat u ngjajnë atyre të verës së vitit të kaluar. Në të vërtetë asgjë nuk po ngjet. [/COLOR][/FONT]
[FONT=georgia][COLOR=#525252]Ose që të jemi edhe më të sinqertë, krejt ato që kanë ngjarë javën e kaluar, përfshirë edhe zbulimet a propozimet e lartpërmendura a të ngjashme me to nuk do të duhej të ishin gjë tjetër pos një vazhdimësi e qartë e gjetjes paqësore të konfliktit mes Prishtinës e Beogradit, shqiptarëve dhe serbëve. [/COLOR][/FONT]
[FONT=georgia][COLOR=#525252]Ngjarja më e rëndësishme që për Kosovën shënohet javën e kaluar, s’ka dyshim që është ajo e aprovimit të Rezolutës së Kuvendit të Kosovës për përfunimin e mbikëqyrjes së pavarësisë së vendit. Ndërlidhur me këtë, s’ka kurrfarë dyshimi, ishte dhe është takimi që Presidentja e Republikës, Atifete Jahjaga në margjinat e Konferencës së Munihut për Siguri kishte me (super)ministrin e BE-së për Zgjerim, Shtefan Füle. Dhe porosinë që ai presidentes së vendit ia dha me vete në Prishtinë: duhet ta keni platformën për veriun.[/COLOR][/FONT]

[FONT=georgia][COLOR=#525252]Jo pa qëllim duhet lënë pak anash punën e vizitës së Cooperit apo atyre të negociatave. Kjo, sepse njeriu i Baroneshës e ka mëse të qartë që Tadiqi nuk është i gatshëm ta vrasë veten politikisht duke pranuar të shkruhet “Republikë” në takimet rajonale, kurse Thaçi e di, e ka mëse të qartë që po qe se do ta jepte këtë shprehje për Brukselin e Beogradin, do ta vriste po ashtu mantrën e tij të vetme politike - dukjen, pamjen, imazhin... armën e tij kryesore dhe mbase të vetme politike që e ka për të mbijetuar mes kaosit dhe keqqeverisjes, e cila di të jetë talenti i tij i vetëm prejse e ka marrë në dorë udhëheqjen e vendit. [/COLOR][/FONT]
[FONT=georgia][COLOR=#525252]Kthehemi pra te Rezoluta e Kuvendit dhe te porosia e Shtefan Füles. Mes të cilave si Thaçi ashtu edhe Tadiqi kanë filluar jo veç të flirtojnë, por edhe t’i çojnë njëri-tjetrit “selame” a “pozdrav”-a politikë për “takime” të mundshme. Në tërë këtë lojë ka një logjikë të shëndoshë. I mbërthyer me këtë talentin defektuoz të keqqeverisjes, Thaçit i duhet kohë dhe i duhet si infuzion permanent veriu. Tadiqit po ashtu, sepse sivjet i ka dy palë zgjedhje - për parlament dhe për karrigen e vet - të presidentit. [/COLOR][/FONT]
[FONT=georgia][COLOR=#525252]Loja nxehtë-ftohtë apo gota e mbushur a e zbrazur, por kryesorja është përgjysmë, do të jetë ajo që do na përcjellë për muaj e muaj të tërë gjatë këtij viti. Pa ndonjë përparim signifikant, qoftë në bisedimet e Editës e Borkos, ashtu edhe gjendjen e përgjithshme në veri. [/COLOR][/FONT]
[FONT=georgia][COLOR=#525252]Derisa të kryhen zgjedhjet presidenciale në Serbi (e mori kjo statusin e kandidatit apo jo) në fundvit. Dhe ja, pikërisht në këtë fundvit, edhe Kosova duhet ta përmbyllë procesin (ligjor, politik etj.) të ICO-së dhe të mbikëqyrjes së pavarësisë. [/COLOR][/FONT]
[FONT=georgia][COLOR=#525252]Atëherë dhe kjo do të thotë pas rreth një viti si sot planet janë të hapen kartat e veriut të vendit. Tadiqi sipas gjasës do të rizgjidhet president, Thaçi do t’i fërkojë duart që mbijetoi edhe një vit, kurse Brukseli, sidomos Brukseli, do të na thotë: Ahtisaari është përmbyllur ... prandaj hajdeni me propozimin e ri për autonomi të atij rripi toke. [/COLOR][/FONT]
[FONT=georgia][COLOR=#525252]Sot të mbuluar me barrikada e borë. E gjatë tërë vitit me tensione e frymëmarrje të zorshme, të cilat shefave u hyjnë në punë për mbijetesë, kurse popullatës i ofrohen si opium i politikave të pështira proteksioniste... A do ta lejojmë këtë?! [/COLOR][/FONT]

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]I ftohtë... i frikshëm[/B]


[COLOR=#525252][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Beqë Cufaj[/SIZE][/FONT][/COLOR]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Lot. Ngado lot. Lot të hidhur. Lot përmallimi. Në shtëpi, në tren, në aeroport, në televizor, në telefon, në libra, në gazeta. Dhe në qiell e tokë. Është muaji shkurt dhe ky muaj nuk di, nuk mundet, nuk do të jetë ndryshe, pos i turbullt. Me shi e borë dhe gri, plot gri, i cili kryeneç siç është... sikur lufton të mos shkojë për t’ua lëshuar vendin pranverës dhe verës. Qiellit të kaltër me re të bardha dhe fytyra të çelura fëmijësh, pleqsh, grashë dhe burrash të cilët nuk ia kanë besën këtij moti si sot e mot.[/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Është e premte dhe më fshijnë djersët e ftohta derisa shoh kokat e këtyre mijëra e mijëra njerëzve. Mendoj në Gaußin (matematicientin e madh gjerman) dhe faktin sesi në ditët e pleqërisë nuk bënte gjë tjetër pos që për mbretërinë prusjane bënte ca statistika të çuditshme në bazë të të cilave llogariste kohën, ose thënë edhe më mirë probabibilitetin e jetëzgjatjes së banorëve të varfër të Mbretërisë. Dhe prejse shkrimtari i ri gjerman Daniel Kehlmann ka botuar librin e tij „Matja e botës“ (Die Vermessung der Welt), roman ky i cili për tre-katër vjet është përkthyer në dyzet gjuhë dhe është shtypur e shitur me miliona e miliona ekzemplarë. [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Një gjetje gjeniale. Për dy njerëz gjenialë. Aty ku është matematicienti Guaß, atëherë s’ka si bëhet edhe pa Humboldtin e madh. Sepse për Gaußin dhe Humboldin rrëfehet në romanin në fjalë. Për dy shkencëtarë të mëdhenjë dhe dy rrugë jetësore: njëra (e Gaußit) me moslëvizje por për këtë me plot ëndërra e ankthe dhe tjetra (e Humboldtit) me marrjen e botës së egër në sy e nën këmbë. [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Një matje- të themi më mirë e jetës sesa e botës, përmes dy pikëshikimeve por me një dhe të vetmin cak: atë të gjetjes së një përgjigjeje për kapërcyellin e ndërrimeve të mënyrës së të jetuarit në të katër anët e botës. Nga amazonat e Amerikës Latine të Humboldtit drejt Qiellit me planetet dhe numrat e matjeve të tokës e jetës së Gaußit. Një punë jo edhe aq e lehtë kjo e cila edhe njëherë dëshmon sesi edhe gjenialiteti nuk ndihmon që ta japë përgjigjen e fundit në pyetjet të cilat edhe atëbotë si edhe sot vazhdojnë të ngarkojnë kokat e kthjellëta të gjenive e ngapak edhe vdektarëve të zakonshëm.[/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Më duhet ta zgjedh Humboldtin dhe lëvizjen e tij fizike edhepse Gaußin e dua më tepër. Sepse ky është më ekscentrik. Më kontradiktor. Më depresiv. Humboldi i di të gjitha këto por nuk do dhe nuk mund të dorëzohet. Deri në pleqëri. Në udhëtimin e tij të fundit përgjatë stepave ruse. Deri në çastin kur e sheh dhe takon një mbrëmje të ftohtë në oborrin mbretëror të Berlinit njeriun i cili e di se çfarë do të ndodhë edhe nja 100 vjet. Si do të ndryshojë kjo botë. Dhe për këtë mallkon çdo gjë por më së shumti vetveten. Për faktin që ka lindur në një kohë të keqe, në një kohë të pakohë. Kur njerëzit ende nuk e dijnë se sa shpejt do të ecë çdo gjë. Makinat, trenat, avionat, medicina, armët... Njerëzimi.[/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Në Gaußin mendoj këtë mesditë shkurti në këtë qytet. Tramvajet dhe trenat janë plot njerëz. Të gjithë janë të thelluar në mendime apo libra e gazeta. Çdo gjë është e vetëkuptueshme. Thuajse nuk i drejton lokomotivat, makinat e avionët dorë njeriu... por ligjet e matematikës. [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Prandaj kthehem tek Humboldti. Më mungojnë amazonat: jo të Amerikës Latine por të Ballkanit. [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Boshnjakja e re është varur në dritaren e trenit i cili do të niset. Merr një faculetë dhe fshin lotët. Qan me dënesje. Nuk shoh kujt ia bën me dorë. Kjo skenë e cila ngjet këtë mesditë në një tren përkon me një pamje të një kiç filmi i cili nuk do të duhej të ishte nga Hopolywoodi por nga Boollywoodi. Këtë gjë e mendoj derisa shoh indusin e ri i cili në tryezën e ngrënies në bistro ka nxjerrë kompjuterin e tij portabël dhe shikon diçka në të... Punon në të.[/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Më vjen keq që gjykoj kaq rëndë për lotët e boshnjakes. Kushedi çfarë fati e fatesh e përcjellin atë edhe kësaj radhe. Pas tmerreve të Bosnjës dhe Ballkanit të cilat e kanë hedhur në vendin e pasardhësve të Gaußit e Humboldit. Nuk dua të mërzitem dhe të mërzis. Prandaj më duhet të bëj diçka. Të telefonoj dikë. Nga dhe në amazonat ballkanike. Shkoj tek shkronja B. Dhe shoh emrin e (Mahmut) Bakallit. Më duhet ta fshij. Ta shlyej përgjithmonë (edhe) këtë numër dhe këtë emër. Çdo gjë do jetë vetëm një kujtim i përjetshëm. Asgjë më pak as më shumë.[/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Shikoj nga boshnjakja e re. Filloj të mendoj dhe dua të kuptoj për lotët dhe mërzinë e cila sikur më kishte grishur të përfundoja aty ku nuk do të duhej.[/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Mbylli telefonin dhe shikoi nga qielli. I cili vazhdon të luftojë me vetveten. Mes grisë dhe të kaltrës... Në këtë të ftohtë frikësues. [/COLOR][/SIZE][/FONT]

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B][SIZE=3]Opinion: Gara vazhdon…![/SIZE][/B]

[SIZE=3]Shkruan: Zejdush Kastrati 13 Shkurt 2012 [/SIZE]
[B][SIZE=3]Heq dorë nga dituria,dhe nuk do të dish për vuajtje !(Lao-Tse)[/SIZE][/B]

Të premtën e kaluar,siq raportuan mediet në Britaninë e Madhe , Ministri britanik i Energjetikës,
Chris Huhne,ka dhënë dorëheqje nga ky post,pasi që ai , ka mësuar, se së shpejti, do të dali para drejtësisë londineze, meqë sipas këtyre mediave ,ishte përpjekur ta fshihte, nje tejkalim të shpejtësisë, me veturën e tij,ngjarje që kishte ndodhur, në vitin 2oo3.
Gjithnjë sipas këtyre medieve ,ky ministër me reputacion dhe figurë e fuqishme në partinë Liberaldemokrate në kooalicionin qeveritar, ka deklaruar se është i pafajshëm,por me qëllim të vetëm,që të evitoj cfardo interference, me funksionet që ka, ai ka dhenë dorëheqje nga ky post.
Në rrethanat dhe kushtet në të cilat po jetojmë dhe veprojmë ne në Kosovë, ky veprim dhe kjo sjellje e këtij ministri britanik, për shumkend është befasues, kurse për pjesën dërmuese të liderëve dhe pushtetarëve tanë, pse jo, ndoshta, edhe një budallallëk, i llojit të vet!
Hiq më largë, vetëm një ditë para publikimit të kësaj informate, në njërin nga shtetet më të fuqishme ,jo vetëm në aspektin ekonomik të Europës,jemi dëshmitarë kur në Kosovën tonë të mjerë, dhe më të varfër në këtë kontinentë, për mbi dy orë , jo në ndonjë aheng sic ndodh gjatë vikendeve dhe festave të ndryshme,anë e kend këtij vendi, dhe ate, jo vetëm shtetërore, por edhe ato private, dhe jo larg opinionit të gjërë,gati gjitha veturat zyrtare të markave më të shtrejta, me të cilat voziten ZëvëndësKryeministra e Zëvëndës Kryeministresha ,pastaj Ministra e Zyrtarë tjerë të lartë,por dhe ajo e Kryeparlamentarit dhe Nënkryetarve të Parlamentin, qëndruan të ndezura në parkingun e Parlamentit, me te vetmin qëllim, që kur të zgjedhurit e Thacit,përkatësisht të popullit, kur të dalin nga objekti i legjislativit, të akomodohen butë e nxehte, në këto vetura, me të vetmin aryetim që të mos ftohen, deri sa të shkojnë në ndonjërin nga restoranet e preferura luksoze,apo në shtëpitë e tyre!
Skenë tjetër domethënëse, ishte edhe ajo, kur po atë ditë, dhe në atë kohë, ambasadori britanik Ian Cliff i cili ishte pjesë e vëzhgimit të punës së Parlamentit, posa doli në hollin e kuvendit, pa përcjellje nga askush nga stafi i tij i afert, i veshur më keq se shumica e stafit adminsitrativ të këtij institucioni,me pantollona si të “katërfertalshëve”,pa ndonjë “qallum”,nxorri telefonin , dhe ftoi stafin e tij, që ti vijë vetura, për ta marrë nga ambasada, dhe nuk hezitoi, që nëpër të ftohtë e me borë, të dali e të presë, për pak kohë edhe në oborr të Parlamentit, duke shikuar qiellin e borën që binte.
Vetëm disa ditë më parë,pas këtij rasti, me veturat”e nxehta” të zyrtarëve të lartë,në oborrin e Parlamentit, e që, pa pardon , janë cikrrima, krahasuar edhe me deformime e keqëpërdorime tjera edhe më të mëdha ,ishte edhe një informatë tjetër, e publikuar, ku publikohen të dhëna, se si, në njërin nga Agjensionet që menagjohen nga Qeveria , përkatësisht në KPMM,(Komisioni i pavarur për minera dhe minerale),vetëm për servisim të tri veturave të blera, nga e njeta kompani për shitjen e vetuarve”Hundai Auto” , për një vit janë paguar 72 mijë euro në emër të servisimit të atyre automjeteve, të cilat janë blerë vetëm 1 mijë euro më shtrejtë se servisimi,(pra 73 mijë euro), edhe pse me rastin e blerjes,ky servis ,ka pasur obligim për mirëmbajtje të tyre.
Kur jemi te servisimi i automjetev me të cilat vozisin jo vetëm vehten por edhe familjet…,nuk e ka lënë keq edhe Ministri i cili në shikim të parë të duket “melaqe”, dhe duhet të jete shembull, sa i përket menagjimit të parasë publike. Edhe, Ministri i financave, Bedri “Mercedesi”, sic është quajt, për servisim të dy vetyrave të kësaj ministrie, gjithashtu ka dhënë mbi 5o mijë euro për një kompani nga e cila janë blerë veturat, nga ish kolegu i tij,meraklia i parasë,Ahmet Shala.
Kur,me njërin nga misistrat e Qeverisë Thaci, para disa ditësh, bisedova për këto fenomene, që po tregojnë për(mos) nikoqirllëkun e kësaj Qeverie ,dhe planin zhvillimor që po premton, gjithnjë kjo Qeveri,edhe me këtë fillim viti, ai paksa, duke qeshur më fuqizoi edhe më shumë këto fenmene,kur tha se një Zëvëndësministër i tij, për cdo vikend, shkon në një shtet jashtë Kosovës, dhe kuptohet, ditën e hënë,përkatësisht, ditët në vijim të javës,dorëzon faturat te Sekretari Permanent i Ministrisë, për ti paguar këtij zëvëndësministri shpenzimet, në emër të udhëtimit zyrtar!
Këto raste që janë cekur në këtë shkrim janë minore nëse krahasohen me tendere e keqëpërdorime tjera milionshe, gati në të gjitha fushat e minsitritë,për cka po dëshmohen edhe nga auditimet,por në radhë të parë, mosveprimi dhe ndërhyrjet politike, janë fajtorë dhe shkaktarë kryesor të kësaj gjendje,që nuk ka të ndalur, e që ka vetëm një emër:PAPERGJEGJESI dhe JAVASHLLEK INSTITUCIONAL!
Fundja fundës, këso situata, fatkeqësisht, sjellin dhe prodhojnë, vetëm dëme, ,iritim,provokim …që herë herë, rezultojnë me anarki e rebelizëm, që nuk i dihet fundi.
Rasti dhe veprimi i ministrit britanik Huhne,por edhe shumë zyrtarëve tjerë nga bota ku funksionojnë ligjet dhe normat demokratike,ku askush nuk është mbi ligjin,janë shembuj, që bile ndonjëherë, duhet ti kopjoj dhe zbatoj edhe Qeveria Thaci dhe institucionet tjera kosovare,por si duket Kosova është ba një arenë perfekte, ku po bahet gara, se kush po merr më së shumti,kush po rren më së shumti,kush kujt po ja fut…,kush po e falimenton më shumë ketë shtet!
Ska dilemë,sikur të veprohej në Kosovë, sikur në rastin e Ministrit britanik, mbi gjysma e kabinetit qeveritar Thaqi, afër gjysma e deputetëve,por edhe e shumë zyrtarëve tjerë të lartë, do të duhej, jo të ballafaqoheshin me dorëheqje, por me “flladin…”

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B][SIZE=3]Shteti – Tradhtarët dhe patriotët[/SIZE][/B]


Shkruan: Leon [B]DUHANAJ[/B]
[SIZE=2][[B]B][I]Tradhti është çdo vepër, e cila bie ne kundërshtim me parimet juridike, politike, morale, të cilat janë ne shërbim te një kauze kombëtare (shtetërore) qoftë ajo tradhti ne kohe lufte për liri dhe çlirim apo paqeje për shtet ndërtim.[/I][/B][/SIZE]
[B][I][SIZE=2]Nocionet tradhtar dhe patriot, në Kosovë, sidomos kohëve te fundit janë bere madje mode. Sot, secili merr guximin qe ta cilësoj tjetrin si tradhtar apo veten si hero. Çfarë është kjo ? Çfarë i sjell kjo shtetit, ne këtë rast Kosovës? Asgjë përpos huti e kaos, ku përzihet lëmshi dhe askush me nuk ja gjen as fijen. Dhe nëse këto nuk i shërbejnë vendin atëherë kujt pra i shërbejnë këto terma ekstrem dhe abstrakt, të cilët sidomos në kohe paqe nuk do duhej të gjenin hapësirë ne diskursin publik, madje aq me pak ne atë te elitave politike gjegjësisht e Parlamentit dhe institucionet me te larta te shtetit.[/SIZE][/I][/B]
[B][I][SIZE=2]Në një kohë (gjendje) lufte, këto nocione do te ishin normale ku ndodh që nga një popull te dalin shumë patriot dhe heronj, por që po nga ai popull mund te dalin edhe tradhtar. Nëse këto terma hyjnë në përdorim me të madh dhe madje janë ne trend, në një kohe paqe ku preokupimi kryesor do duhet të ishte shtet ndërtimi, zhvillimi, integrimi, mirëqenia dhe perspektiva e vendit. Atëherë, ajo shoqëri lirisht për mendimin tim mund te quhet shoqëri e sëmurë, e cila nuk është ne gjendje te analizoj dhe nuk është ne gjendje të prodhoj kualitet, por gjithnjë e me shumë futet ne kolaps politik, ekonomik dhe social, duke prodhuar institucione te paafta, te korruptuara deri ne palcë.[/SIZE][/I][/B]
[B][I][SIZE=2]Si ka mundësi që në Kosovë, një politikan, i cili përfaqëson institucione publike, mund te akuzohet për te gjitha veprat e liga të mundshme të bëra gjatë një mandati, duke shfrytëzuar postin politik dhe institucionet për qëllime mafioze, kriminale, duke pasuruar gjithnjë në mënyre te paligjshme veten, rrethin e ngushtë dhe atë të gjerë klanore , fisnorë dhe ideologjik dhe pas tërë këtyre veprave kriminale, jo vetëm që nuk thirret në përgjegjësi para drejtësisë, por e keqja më e madhe, i njëjti ne rast votimi prapë “fiton” votat e popullit.[/SIZE][/I][/B]
[B][I][SIZE=2]Kosova është në krizë shumë të thellë, si rezultat i një politike te paafte dhe te korruptuar. Si rezultat i krimit te organizuar, i cili është bere pjesë e pa ndashme e politikes dhe mekanizmave te saja, politika kosovare e ka humb çdo koncept normal, i cili do te shërbente ne favor te vendit. Kosova është bërë rob e akuzave te llojllojshme, si shtet dhe si komb, pikërisht si rezultat i një politike te pa përgjegjshme. Sot, secili individ merr guximin të thirret në emër të shtetit dhe te nxjerr plane për Kosovën, qoftë ai vendor apo edhe ndërkombëtar. Kjo nuk do te ndodhte sikur Kosova te kishte një udhëheqësi të afte dhe të përgjegjshme, sepse një shtëpi qe ka zot shtëpie nuk ka nevojë secili qe kalon rrugës të jap sugjerime, por në një shtëpi qe s’ka zot shtëpie, të përgjegjshëm, atëherë secili e ndjen thirrjen qe te përkujdeset për te dhe natyrisht qe secili e bën sipas mendimit dhe interesave te veta.[/SIZE][/I][/B]
[B][I][SIZE=2]Kosova është bere arene e një nacionalizmi populist, e të rrejshëm, i cili është i ndare ne dy ekstreme, totalisht te kundërta dhe që asnjeri nuk i shërben te mirës se vendit në formën siç do duhej t’i shërbente. Te gjitha aktivitetet politike ne Kosovë sot bëhen në shërbim të pushtetit.[/SIZE][/I][/B]
[SIZE=2][B][I]Një demokraci apo një shtet demokratik, funksionon ne baze të një mirëqenie te lartë, gjithëpërfshirëse ekonomike, e jo ku një grup i vogël qe gllabëron pasurinë e vendin dhe ku shumica e popullatës jeton ne skamje kjo s’është demokraci dhe ai shtet më se paku mund të cilësohet si demokratik.[/I][/B][/B][/SIZE]

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]Qosja: Lugina e Preshevës me Kosovë, Veriu i Kosovës me Serbi[/B]


Unë mendoj se për t’u zgjidhur përfundimisht çështja e Kosovës, duhet të zgjidhet edhe një breng e brendshme në Kosovë, për t’u çliruar nga serbët e Veriut dhe kush është interesuar nga këta serbë nga brendia e Kosovës, mund të kalojnë atje në Veri dhe ajo pjesë t’i jepet Serbisë, ndërsa Lugina e Preshevës t’i bashkohet Kosovës. Do të thotë të bëhet shkëmbi i territoreve, për të cilin opsion unë jam dakord, kështu ka deklaruar akademik Rexhep Qosja, për agjencinë Presheva Jonë.
“T’i mbash me zor serbët e Kosovës dhe shqiptarët e Luginës së Preshevës nën një shtet që nuk e duan është jo e drejtë dhe jo demokratike, që ndryshe mund të thuhet t’i mbash ata nën okupim”, citon kjo agjenci, të ketë thënë Qosja.
"Edhe pse ky ishte shekulli ynë, çështja shqiptare në Ballkan nuk është zgjedhur si duhet, nuk është zgjidhur drejtë ajo ende nuk është e zgjidhur përfundimisht", shkruan tutje kjo agjenci.
Duke folur në vazhdim rreth vizitave të krerëve të shtetit serbë në Kosovë, Qosja një gjë të tillë as nuk e kundërshton e as nuk e lejon por pohon se: “Lëvizja e njerëzve çofshin ata edhe funksionar duhet mundësuar edhe atë në mënyrë reciproke. Dhe nëse këta serbët e Beogradit vijnë e futen në Kosovë sa herë t’ju teket, këtë gjë duhet mundësuar edhe krerëve të shteteve tona nga Prishtina e Tirana për të vizituar vëllezërit tanë momentalisht nën Serbi.
Ketë duhet bërë sikur Atifete Jahjaga edhe Bamir Topi, bile çoftë dhe për fushatë vetëm e vetëm për t’i treguar atyre vëllezërve se nuk janë të vetëm, nuk janë jetim, dhe nuk ju kemi harruar, por edhe për t’i treguar Serbisë dhe botës e ato toka janë shqiptare deri te molla e kuqe. Politikanët tanë nuk duhet të kenë frikë të shkojnë me pi një kafe tek vëllezërit tanë në Preshevë, me një kafe nuk do të dilte Kosova e as shqiptarët si faktor destabilizues”.
Ndërsa, sipas kësaj agjencie, pyetjes se si i ka gjetur sot shqiptarët 100 vjetori i pavarësie Qosja ka deklaruar: “Dorën në zemër dekadave të fundit janë arritur mjaft suksese në avancimin e proceseve të kombit tonë në përgjithësi nga gjitha sferat si në kulturë ashtu edhe në ekonomi, turizëm, politikë ...Edhe pse ky ishte shekulli ynë, çështja shqiptare në Ballkan nuk është zgjedhur si duhet, nuk është zgjidhur drejtë ajo ende nuk është e zgjidhur përfundimisht”.

U tranu ky plaku!!

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

......Qosja paska huq krejt, ev ev te paskan ba muhabet atje edhe ti hygjym me i ndrru teritoret por paske harru qe ky nuk do te ishte nje ndrrim dushk per gogla. Ne duhet tu dalim zot tokave tona, teritorit tone, ngase nuk kemi toke per te falur. Kosova duhet te shtrije kontrollin ne tere hapsiren teritoriale dhe shtetrore me kufijte aktual, ndersa vllezrit tane ne kosoven lindore duhet te jene zote te tokes se tyre stergjyshore.Sa u perket te drejtave qe do te gezojne serbet ne shtetin e kosoves dhe shqiptaret ne shtetin e serbise ato duhet te jene te njeita ne menyre absolute. Vetem keshtu do te ia arrijme te mbrojme ate qe na takon dhe jo ndryshe duke ia fale serbise veriun e kosoves..

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]Shikim nga Brukseli[/B]

[IMG]http://www.koha.net/repository/image.php?source=journalists/07_06_11_33558_augustin-palokaj-240x320.jpg&x_=1&y_=0[/IMG]Augustin Palokaj





Publikuar: 14.02.2012 - 20:16
[B]Kemi pasur më shumë shpresa për shtetin e Kosovës para 4 vjetësh[/B]
[B]Pakkush do të mund ta ketë menduar shtetin e Kosovës që 4-vjetori i Pavarësisë do ta gjejë duke negociuar çështjen e përdorimit të emrit me Serbinë, që në javën e Pavarësisë në një pjesë të territorit të saj serbët të zhvillojnë referendum për të mos pranuar Qeverinë qendrore të Kosovës, që në skenën ndërkombëtare të mos jetë e njohur nga asnjë organizatë e rëndësishme ndërqeveritare, të mos ketë 100 njohje nga shtetet individuale, ndërsa të mos jetë nisur fare në rrugën formale të integrimit në BE[/B]

U gëzuam shumë atë ditë të 17 shkurtit të vitit 2008 kur Kosova shpalli Pavarësinë dhe menduam se ajo shpallje shënonte përmbylljen e një procesi të bërjes së Kosovës shtet dhe nisjen e rrugës së zhvillimit ekonomik, ndërtimin e subjektivitetit ndërkombëtar dhe nisjen e realizimit të aspiratave për integrimet euroatlantike të Kosovës. Sot katër vjet më vonë, Kosova e mbuluar me borë dhe me një tragjedi të madhe të shkaktuar në bjeshkët e Sharrit nga një ortek bore, me emocione të përziera shënon katërvjetorin e kësaj Pavarësie me një ndjenjë se pak nga aspiratat e shprehura janë realizuar.

Kryeministri i atëhershëm, i cili është kryeministër edhe sot, premtonte se brenda disa ditëve pas shpalljes së Pavarësisë hiç më pak se 100 shtete do ta njohin Kosovën. Jo që nuk u arrit ai numër brenda disa ditëve, por nuk u arrit as brenda disa muajve e nuk është arritur as sot pas katër vjetësh. Mungesa e njohjeve nga vendet tjera nuk është i vetmi dështim i shtetit të ri të Kosovës, sepse edhe ashtu ka qenë e ditur se do të ketë aq njohje sa do të sigurojnë sponsoruesit e Pavarësisë së Kosovës, para së gjithash Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Britania e Madhe, Franca, Gjermania e deri diku edhe Turqia. Sot në Kosovë ende bëhen gara se kush ka pasur merita për njohje, por pakkush e merr përsipër përgjegjësinë për dështimin e njohjeve. Jo rrallë dëgjohet nga zyrtarë të Kosovës se „shtetet mike nuk i kanë siguruar njohjet që i kishin premtuar“.

Kjo lojë e stilit „unë i kam meritat për të gjitha sukseset“, ndërsa „për dështime fajin e kanë të tjerët“ është shndërruar në filozofi pune të politikanëve të Kosovës në çdo fushë. Mungesa e përgjegjësisë, llogaridhënies dhe vullnetit për të ndërtuar shtetin demokratik është evidente. Apo këto katër vjet dëshmuan se është shumë lehtë të shpallet pavarësia, por jo edhe të ndërtohet shteti i mirëfilltë.

Këtë javë do të dëgjojmë me siguri shumë fjalime të politikanëve, sidomos të atyre në pushtet, për arritjet e mëdha të shtetit të Kosovës. Do të dëgjojmë përsëri për planet që të përmbyllet mbikëqyrja e Pavarësisë dhe të kemi pavarësi të plotë. Do të dëgjojmë edhe nga disa diplomatë të huaj fjalë të mira për arritjet dhe vërejtje për sfidat që kanë mbetur. Por realiteti është ndryshe nga ajo që kosovarët e entuziazmuar në vitin 2008 e kishin pritur. Edhe në rastin e Kosovës u dëshmua ajo thënia se pas lirisë dhe Pavarësisë së pari vjen lehtësimi dhe gëzimi e më vonë shpesh zhgënjimi.

Pakkush do të mund ta ketë menduar shtetin e Kosovës që 4-vjetori i Pavarësisë do ta gjejë duke negociuar çështjen e përdorimit të emrit me Serbinë, që në javën e Pavarësisë në një pjesë të territorit të saj serbët të zhvillojnë referendum për të mos pranuar Qeverinë qendrore të Kosovës që në skenën ndërkombëtare të mos jetë e njohur nga asnjë organizatë e rëndësishme ndërqeveritare, të mos ketë 100 njohje nga shtetet individuale, ndërsa të mos jetë nisur fare në rrugën formale të integrimit në BE. Ajo që sot i ofrohet Kosovës nga ana e Bashkimit Evropian, shpesh edhe si një lloj „shpërblimi“ për kompromiset me Serbinë, është nisja e dialogut për liberalizimin e vizave (të cilat janë hequr qëmoti për të gjitha vendet tjera të rajonit) dhe disa „dialogë“ tjerë me BE-në për „rendin dhe ligjin“ apo edhe për „marrëveshjen tregtare“ ose për „pjesëmarrjen në programet komunitare“. Asnjë prej këtyre nuk nënkupton integrimin e Kosovës në BE.

Dialogu mes Prishtinës dhe Beogradit, i lehtësuar nga BE-ja, vazhdon të na paraqitet si një përpjekje për të „zgjidhur çështjet praktike që do të përmirësojnë jetën e qytetarëve“. Asnjë nga këto „çështje praktike“ nuk është problem i cili nuk ka shkaqet politike si shkaktarë. Pra në një mënyrë ky dialog sikur pranon se pas shpalljes së Pavarësisë janë krijuar disa probleme praktike që tash duhen zgjidhur, duke lënë anash çështjen e statusit. Tash Kosova, edhe në rrugën e saj drejt BE-së, e ka kushtëzuar përparimin me rezultatet e dialogut e në këtë mënyrë i ka dhënë një rol Beogradit edhe në rrugën evropiane të Kosovës. Nëse nuk do të ketë zgjidhje me Beogradin (për shembull për çështjen e përdorimit të emrit) Kosova sot kërcënohet se do të pengohet nga BE-ja, duke u thirrur në 5 vendet të cilat refuzojnë njohjen e shtetit të Kosovës edhe 4 vjet pas shpalljes së Pavarësisë. Pra Kosovës sot në 4-vjetorin e Pavarësisë së saj i dërgohet porosia se duhet të merret vesh me Beogradin edhe rreth rrugës së Kosovës drejt BE-së, por edhe për çështje të brendshme territoriale të Kosovës.

Ndër ato pak suksese që ka pasur Kosova në skenën ndërkombëtare kanë qenë padyshim mendimi pozitiv e Gjykatës Ndërkombëtarë të Drejtësisë se me shpalljen e Pavarësisë Kosova nuk ka shkelur normat e së drejtës ndërkombëtare, pastaj anëtarësimi në Bankën Botërore dhe në Fondin Monetar Ndërkombëtar. Por këto suksese nuk janë shfrytëzuar si duhet dhe Mendimi i GJND-së nuk ka rritur shumë numrin e njohjeve, ndërsa anëtarësimi në FMN dhe Bankën Botërore nuk ka ndihmuar në zhvillimin ekonomik të Kosovës dhe zbutjen e papunësisë.

Në gjithë këtë kohë nuk është ndryshuar shumë imazhi i Kosovës në vendet perëndimore, në vendet mike të cilat e kanë njohur pavarësinë e Kosovës, por ku opinioni nuk ka ndonjë simpati për këtë shtet dhe vazhdon ta identifikojë për nga korrupsioni, krimi i organizuar, droga, trafikimi (nëntokë dhe mbi tokë), spiunimi (legal apo ilegal), vrasje dhe dukuri tjera negative.

Prandaj këtë javë kur shënohet 4-vjetori i shpalljes së Kosovës si shtet duhet përqendruar në punë për ta ndërtuar atë shtet si shtet demokratik, për të përmirësuar imazhin e shtetit jo duke paguar firma të cilat bëjnë reklama televizive, por duke luftuar dukuritë negative në vend. Duhet respektuar edhe veten dhe nuk duhet harruar se, nëse BE dhe disa organizata tjera ndërkombëtare mund të kenë qëndrim „neutral ndaj statusit“, Kosova nuk mund të ketë qëndrim të tillë ndaj pavarësisë së vet. Një këmbëngulje më e madhe e Kosovës në shtetësinë e saj, duke dëshmuar se e kemi marrë seriozisht pavarësinë, do të ishte porosi edhe për „lehtësuesit ndërkombëtarë“ . Nëse duam, e duam gjithsesi, që BE-ja të na trajtojë si shtet të pavarur, duhet ta trajtojmë veten si të tillë para se të presim që atë ta bëjnë të tjerët.

Titulli: Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[QUOTE=sherri;2191671][B]Qosja: Lugina e Preshevës me Kosovë, Veriu i Kosovës me Serbi[/B]


Unë mendoj se për t’u zgjidhur përfundimisht çështja e Kosovës, duhet të zgjidhet edhe një breng e brendshme në Kosovë, për t’u çliruar nga serbët e Veriut dhe kush është interesuar nga këta serbë nga brendia e Kosovës, mund të kalojnë atje në Veri dhe ajo pjesë t’i jepet Serbisë, ndërsa Lugina e Preshevës t’i bashkohet Kosovës. Do të thotë të bëhet shkëmbi i territoreve, për të cilin opsion unë jam dakord, kështu ka deklaruar akademik Rexhep Qosja, për agjencinë Presheva Jonë.
“T’i mbash me zor serbët e Kosovës dhe shqiptarët e Luginës së Preshevës nën një shtet që nuk e duan është jo e drejtë dhe jo demokratike, që ndryshe mund të thuhet t’i mbash ata nën okupim”, citon kjo agjenci, të ketë thënë Qosja.
"Edhe pse ky ishte shekulli ynë, çështja shqiptare në Ballkan nuk është zgjedhur si duhet, nuk është zgjidhur drejtë ajo ende nuk është e zgjidhur përfundimisht", shkruan tutje kjo agjenci.
Duke folur në vazhdim rreth vizitave të krerëve të shtetit serbë në Kosovë, Qosja një gjë të tillë as nuk e kundërshton e as nuk e lejon por pohon se: “Lëvizja e njerëzve çofshin ata edhe funksionar duhet mundësuar edhe atë në mënyrë reciproke. Dhe nëse këta serbët e Beogradit vijnë e futen në Kosovë sa herë t’ju teket, këtë gjë duhet mundësuar edhe krerëve të shteteve tona nga Prishtina e Tirana për të vizituar vëllezërit tanë momentalisht nën Serbi.
Ketë duhet bërë sikur Atifete Jahjaga edhe Bamir Topi, bile çoftë dhe për fushatë vetëm e vetëm për t’i treguar atyre vëllezërve se nuk janë të vetëm, nuk janë jetim, dhe nuk ju kemi harruar, por edhe për t’i treguar Serbisë dhe botës e ato toka janë shqiptare deri te molla e kuqe. Politikanët tanë nuk duhet të kenë frikë të shkojnë me pi një kafe tek vëllezërit tanë në Preshevë, me një kafe nuk do të dilte Kosova e as shqiptarët si faktor destabilizues”.
Ndërsa, sipas kësaj agjencie, pyetjes se si i ka gjetur sot shqiptarët 100 vjetori i pavarësie Qosja ka deklaruar: “Dorën në zemër dekadave të fundit janë arritur mjaft suksese në avancimin e proceseve të kombit tonë në përgjithësi nga gjitha sferat si në kulturë ashtu edhe në ekonomi, turizëm, politikë ...Edhe pse ky ishte shekulli ynë, çështja shqiptare në Ballkan nuk është zgjedhur si duhet, nuk është zgjidhur drejtë ajo ende nuk është e zgjidhur përfundimisht”.

U tranu ky plaku!![/QUOTE]



O Sherri kti sduhet me ja pa per tmadhe e ki pa se ju ka shtjerr kryt si ka met asigja mrene asht ba si ata percekat

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]Letër-reagim kundër qëndrimit të Rexhep Qosjes për ndarjen e Kosovës![/B]

[B][URL="http://www.albobserver.com/archives/46822/luan-asllan-dibrani"][COLOR=#15527e][IMG]http://www.albobserver.com/wp-content/uploads/2012/02/Luan-Asllan-Dibrani.jpg[/IMG][/COLOR][/URL]Nga Luan (Asllan) Dibrani[/B]
(Mendimet janë të autorit dhe jo domosdoshmërisht pasqyrojnë qëndrimin e Albania Observer)
[B][I]Rexhep Qosja , bagazhin e dijes dhe intelektin e vet e shprehu përmes një deklarate lidhur me termin “ndarje të Kosovës”[/I][/B]
Kohët e fundit po përmendet statusi special për veriun e Mitrovicës dhe ,se ndarja e Kosovës është si shprehje e shpeshtë nga qarqe serbe , evropiane por edhe nga ndonjë qyqar politik shqiptar qe sa janë irituese, po aq banale në propozimet e tyre!Një gjë e tillë u theksua edhe nga Ish-koordinatori i Paktit të Stabilitetit për Evropën Juglindore, Erhard Busek, në takimin e Munihut në Gjermani. Idetë për ndarjen e Kosovës dhe për shkëmbimet e territoreve midis Kosovës dhe Serbisë, ka deklaruar se Prishtina dhe Beogradi duhet të nisin diskutimet për ndarjen. Fill pas kësaj doli me një deklarate edhe i “madhi akademik Rexhep Qosja “!?…
Po ,Rexhep Qosja , bagazhin e dijes dhe intelektin e vet e shprehu përmes një deklarate lidhur me termin “ndarje të Kosovës” prononcohet me sa vijon nga pyetje se çka mendon rreth disa ideve për ndarje e Kosovës apo shkëmbimin e territoreve ,profesor Rexhep Qosja është përgjigjur se ( Unë mendoj se për t’u zgjidhur përfundimisht çështja e Kosovës, duhet të zgjidhet edhe një brengë e brendshme në Kosovë, për t’u çliruar nga serbët e Veriut dhe kush është interesuar nga këta serbë nga brendia e Kosovës, mund të kalojnë atje në Veri dhe ajo pjesë t’i jepet Serbisë, ndërsa Lugina e Preshevës t’i bashkohet Kosovës. Do të thotë të bëhet shkëmbi i territoreve, për të cilin opsion unë jam dakord), kështu ka deklaruar akademik Rexhep Qosja, për agjencinë “Presheva Jonë”.
Po fillojmë me një fjalë te urtë nga i Sami Frashëri kur thotë;”Njeriu merret me dituri dhe me shkencë gjatë gjithë jetës së tij. Në fëmijëri i mëson ato, në rini i vë në zbatim e në pleqëri mëson të tjerët, por te zoti Rexhep Qosja kjo e fundit sikur nuk përputhet me realitetin dhe qëndrimet e tij për çështjen kombëtare , jo qe po mëson po, po denigron .ç’orjenton , abuzon dhe po dezinformon !!! [URL="http://www.albobserver.com/archives/46822/rexhep-qosja-2"][IMG]http://www.albobserver.com/wp-content/uploads/2012/02/Rexhep-Qosja.jpg[/IMG][/URL]
[B][I]Rexhep Qosja në prononcim shkëmbim territoresh[/I][/B]
[B][I]shqiptaro -shqiptare me Serbinë![/I][/B]
Gjithherë,ndarësit,për të mos thënë përçarësit e popullit,gjegjësisht të kombit tonë,mjerisht në forma dhe nga motive të ndryshme,akoma vazhdojnë të jenë prezentë ,për fat të keq edhe aktiv,më,apo pa vetëdije, le të mbetët ta vlerësojnë publiku se me prononcime ,deklarata dhe opinione të tilla po e dëmtojnë kauzën e bërthamës autoktone shqiptare, qe për fat te keq kësaj po i frymojnë disa njerëz me reputacion letrar , por në konceptin politik zero siç është zoti Rexhep Qosja!?…
[B]Prononcimi i Rexhep Qosjes ,Lugina e Preshevës me Kosovën, Veriu me Serbinë, absurditet,denigrim,naivitet dhe abuzim drejt shkallëzimit të vetëfundosjes si personalitet me vlerë ne fushën e letërsisë ![/B]
Me një parullë të Qosjes , “Lugina e Presheves me Kosovën” ndërsa “veriu i Mitrovicës me Serbinë” , jo qe është i bindshëm për shqiptarët, por ai opsion nuk e bind as faktorin ndërkombëtar ,madje, madje edhe vet politikajt e Serbisë, po qe janë largpamës, sikur qe u shpreh para disa ditësh edhe presidenti serb Tadiqi, (“Ndarja nuk është qasje e mirë, dhe në një farë mënyre madje është edhe e rrezikshme, sepse do të kishte pasoja të këqija edhe në shtetet tjera të rajonit” , por politika serbe e provon qe në “hangësh e bajsh me shëndet”[B]Referendumi qe po mbahet në veri të [URL="http://www.albobserver.com/archives/46822/ndarja-e-kosoves"][IMG]http://www.albobserver.com/wp-content/uploads/2012/02/Ndarja-e-Kosoves.jpg[/IMG][/URL]Kosovës nga minoriteti serb, është garantuesi i dështimit përfundimtar të bisedimeve Kosovë-Serbi. Qeveria e Kosovës në një mbledhje të jashtëzakonshme duhet të mblidhet dhe të shpallë dështimin e bisedimeve për shkak se në veri të Kosovës është shkel sovraniteti dhe integriteti i vendit dhe është bërë agresioni i Serbisë, përmes strukturave të saja të instaluara në Veri të Kosovës[/B][B] )[/B].
[B]-[/B]Prononcimi i Rexhep Qosjes ,Lugina e Preshevës me Kosovën, Veriu me Serbinë, absurditet,denigrim,naivitet dhe abuzim drejt shkallëzimit të vetfundosjes si personalitet me vlere ne fushën e letërsisë !
Një fjalë e urte popullore thotë ;”Mos e nis një punë, në të cilën ti sheh për veten tënde 9 dobi dhe një dëm për publikun, sepse do t’i humbasësh të 9 dobitë, ndërsa konsekuencën e dëmit të
përgjithshëm do ta heqësh për se gjalli dhe pas vdekjes sate” andaj kujdes zoti Qosja për imponimin tuaj te një përfitimi skeptik ndaj teje. deklarata e juaj na ka indinjuar në ne mase te madhe nga qëndrimi aq naiv, aq të ultë dhe aq të pa vlere qe u gjete si akademik. Profesor, Qosja, do ishte mire të merret me pleqërinë e vet . Le te merret me gjurmime dhe studime në krijimtarinë letrare të gjuhës shqipe, të pasuroi, thesarin e Institutit Albanologjik, këto janë vlerat e tij ma te mira sesa me dhënë konstruksione shkëmbimesh të vendeve me territore shqiptaro-shqiptare, tu dhuroj armiqve shekullor tokë shqiptare !!!!???…
Zoti profesor Qosja , për fat te keq, ju keni anatemuar, historinë e Shqipërisë etnike dhe dëmeve të bëra nga qarqet serbe dhe evropiane,se këtë ide destruktive, tepër antishqiptare dhe proserbe, japin impulse, e cila e rrite Serbinë me territor dhe nuk ia zvogëlon pretendimet ndaj territoreve shqiptare, është për tu gjykuar nga faktori shqiptar po edhe ma gjërë. [URL="http://www.albobserver.com/archives/46822/mali-i-zi"][IMG]http://www.albobserver.com/wp-content/uploads/2012/02/Mali-i-Zi.jpg[/IMG][/URL]

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B][I]..........Rexhep Qosja nuk përpiqet ta përmirësoje gjendjen e shqiptareve të Malit te Zi atje dhe t’i bashkoj me shtetin amë Shqipërinë apo edhe me Kosovën![/I][/B]
Profesor Qosja ke një prejardhjeje nga territoret shqiptare të Malit të zi , nga Plavë e Guci, qe si pasoje e një ndëshkimi sllav, ke ndërruar vendbanimin ,pse nuk shkon ti ndihmoj dhe jap mësime instruksionesh Plavës e Gucisë qe babë- babadem është shqiptare, qytetit të bukur turistik Ulqinit ,Tivarit dhe territoreve tjera nën administrimin sllav të Malit te Zi . Lind pyetja se çka bëri Rexhep Qosja , për gjendjen aktuale të shqiptarëve në Mal të Zi ,për një status politik për të partë e tij ? Po thuajse u boshatis ai vend ne tërësi si pasojë e politikes sllave . Përse i” madhi “Rexhep Qosja nuk përpiqet ta përmirësoje gjendjen e shqiptareve të Malit te Zi atje dhe t’i bashkoj me shtetin amë Shqipërinë apo edhe me Kosovën , po derdh lot krokodili për gjendjen e katër fshatrave serbe në veriun e Mitrovicës, si ardhacak në tokat tona?
[B][I]Edhe ato territore, Presheva,Bujanovci, Medvegja 90% janë shqiptare. Vraja,Leskovci dhe Periferia e Nishit janë “Toka” nga këto pjesë ku u ndoqën me dhunë, terror dhe djegie shqiptarët autokton!!!.[/I][/B]
Kjo deklaratë qe ma se shumti nënshtron “Kombin Shqiptar” është ,kur dëgjohet një shprehje e tillë nga goja e një akademiku me një memorie të skaduar , me një pseodopolitikë të gabuar , ku harron pjesët tjera të Sanxhakut. T’i kujtojmë zotit Qosja se nuk është moti, sllavët bënë pazarllëqet e vata dhe i ndanë në mes vete këto territore ,duke i shporuar me dhune e zjarre shqiptaret , ku si pasoje e asaj kohe edhe Zoti Rexhep Qosja u shpërngul nga vendi ku ke lindur.
Mendimi i juaj për shkëmbim territoresh dhe ndërrim kufijsh për brenda Kosovës do të thotë akoma humbje territoresh shqiptare. Edhe ato territore, Presheva,Bujanovci, Medvegja 90% janë shqiptare. Vraja,Leskovci dhe Periferia e Nishit janë “Toka” nga këto pjesë ku u ndoqën me dhunë, terror dhe djegie shqiptarët autokton!!!. Ata shqiptarë qe kanë mbet janë asimilua në serb edhe pse sot nuk po mundemi t’i fusim nën administratën shtetërore të Republikës se Kosovës, së paku mos të humbim territore tjera. Nuk i dihet kohës dhe të nesërmes?. Ti , zoti akademik nëse nuk je i ngopur me të kaluarën tuaj ne sensin politik nga disfatat, ti rikujtoj dhe ndërgjegjësohu qe të mbetesh se paku një njeri me vlere në letërsi dhe asgjë ma tepër! Me rastin e këtyre provokimeve, po me befason fakti ,se si “Intelektualët shqiptar, akademitë dhe njerëzit adekuat nuk reaguan ,por kane heshtur dhe po heshtin ndaj një deklarate destruktive të dëmshme dhe shume naive ?!!!. Përse mos të reagohet nga zyrtarët tanë për (Zërat ) të ngjashëm , qe si zgjedhje adekuate shkundin plagë te reja për gjakderdhje dhe lufta të reja, gjejnë ndarjen e Kosovës si ky tipi, edhe nga të tjerë duke u prononcuar ,pos ndarjes, edhe shkëmbimin e territoreve,( Lugina e Preshevës t’i bashkohet Kosovës dhe veriu i Kosovës Serbisë)!. Nga njeriu i ndërgjegjshëm, i vetëdijshëm , largpamës , me vizione të spektrit politik, duhet ta gjykojnë dhe mos të pranohet një marketing politik i tillë, kur dihet se ato territore janë shqiptaro -kosovare , aq sa janë territore tonat Lugina e Preshevës po aq është edhe pjesa veriore e Kosovës qe pretendohet ti përfitojë Serbia përmes diplomacisë se vet ,por edhe nga individ shqiptar siç është Rexhep Qosja. Zotëri i nderuar Akademik Qosja, gjeneza e shqiptareve në “Kosovën Lindore” është autokton në trojet e tyre etnike. Besoj qe ketë e din edhe ti shumë mirë, ndërsa serbët në veri të Kosoves, janë ardhacak nga Karpatet, të cilët pastaj nga Serbia me dhunë janë vendosur në tokat dhe trojet shqiptare, qe po pretendojnë akoma ta zvogëlojn tokën tonë ,sipas projekteve të akademive serbe qe për çështjen kombëtare janë ma patriot se ne shqiptarët qe për toka të huaja bëjnë projekte dhe memorandume antishqiptare shumë shpesh, ndërsa ju në Akademinë e Kosovës as qe brengoseni , as qe flisni ne mes vete ,as qe bashkëpunoni me Akademinë e Shqipërisë me qellim qe të jeni zëdhënëse të planeve dhe koncepteve mbarëkombëtare.
[B][I][URL="http://www.albobserver.com/archives/46822/deshtimi"][IMG]http://www.albobserver.com/wp-content/uploads/2012/02/Deshtimi.jpg[/IMG][/URL] T’i kujtojmë disfatat e karrierës politike[/I][/B][B][I] dhe dështimet në te gjitha betejat e humbura si politikan[/I][/B][B][I],[/I][/B] [B][I]duke kaluar si përçarës i shoqërisë shqiptare në Kosovë dhe ma gjerë[/I][/B]!
T’i kujtojmë disfatat e karrierës politike dhe dështimet në te gjitha betejat e humbura si politikan, kur u bë një lëvizje e veprimeve për ndryshimin e statusit të Kosovës ,në status republike , përshpejtove me formuar edhe ti një parti politike “Partinë demokracia e bashkuar” me çka në zgjedhjet e asaj kohe humbe, pos qe ja zbehe autoritetin vetit u deklasove politikisht në rival te partive tjera! Pastaj vajte me veprimtarinë e juaj , karshi proceseve politike si “intelektual i pa varur” nga i cili destrutivitetin tuaj e tregove ne emër të qëndrimeve tua të njëanshme duke ra pre e interesave personale a thua përse, ti e din ma se miri? Ndërrimi i sistemit komunist në Shqipëri dhe lëvizjet për një demokraci qe u digjte Shqiperia në flakë , ti u gjete në rolin e ndezësit të zjarrit, propagandistik në një krah politik me çka dole me opinionin tuaj me “Demokracia e Vonuar në Shqipëri”. Në vitin e kaluar kur ishin zgjedhjet për kryetar bashkie në Tiranë dhe ishte mjaft gjendje alarmante dhe e elektrizuar në shkallë vendi , ti prapë , dole ne krahun e partisë socialiste, pro Edi Rames kundër kandidatit demokrat Lulzim Bashes , me çka mjaft solle përçarje dhe shokizëm me deklaratën tuaj ,qe gati e solle vendin në luftë civile kur dihet se ju keni mundur te luani një rol pozitiv me i ul gjakrat se aty ishte populli po thuajse i përgjysmuar ne vendvotime!!! Gara e juaj politike me partinë tuaj në zgjedhjet e lira në Kosovë, si rezultat ishte me o vota , andaj u shprehtë se “ky popull nuk donë pavarësi”. Kur dolën me larguar foton e Enver Hoxhës në Tirane ti dole në krahun e socialisteve gjë qe nuk përkon me njerëzit e artit kulturës dhe shkencës ?…Nuk e di zotëri Qosja pse , pos përçarjeve në Kosovë, ju keni arritur edhe në Shqipëri të prononcoheni, ndaj një krahu politik , e nuk e dini se fjala e juaj qon ne ujë ne mullirin shkapërderdhjes e jo bashkimit. Kur del dikush për projekt “Bashkim me Shqipërinë” prapë dilni me lloj, lloj shpifjesh duke i injoruar planet e kundërshtarëve , me çka, ma në fund, ju po mbeteni ma i injoruar se ata , kur nuk ja qëlloni prognozës politike. Ismail Kadare para disa ditsh doli me një deklaratë, se integriteti dhe sovraniteti i vendit duhet të ruhet, ju pas pak dolët me projekt të ri me “coptuar “Kosovën. Vitin e kaluar ekstremiteti islamik morri hov me bërë çdo gjë fetare në Kosovë saqë u bënë objekt diskutimi, se çka janë ky popull edhe në arenën ndërkombëtare ,ju prapë, zoti Rexhep Qosja keni dal me prononcime dhe shkrime propagandistike dhe përçarëse pro fesë islame gjë qe harrove edhe dy fe tjera qe ekzistojnë në Kosovë, nga e cila keni ndezur akoma revoltën e pa arsyeshme te ekstremitetit islamik vehabiste . Nga ato nxitje sot të rinjtë tanë në shumë vende perëndimore po gjinden në krahun vehabist me çka po bien ndesh me shtetet ku jetojnë dhe po nxisin një urrejtje ndaj kombit shqiptar në tërësi . Veprimet destruktive të tyre po e humbin edhe imazhin dhe vlerën e kombit shqiptar, po e cenojnë edhe vete Qendrën Islame të Kosovës qe asnjëherë nuk kishin mosmarrëveshje fetare deri ne këtë shkalle qe reflektohet sot në shoqërinë shqiptare. Nga kjo rrjedh se njeriu nuk mundet me u pajtuar assesi me konfuzoitetin tuaj të pa qartë ,qe me vetëdije a pa vetëdije je duke kaluar ne një njeri përçarës i shoqërisë shqiptare në Kosovë dhe ma gjerë? [URL="http://www.albobserver.com/archives/46822/harta-3"][IMG]http://www.albobserver.com/wp-content/uploads/2012/02/Harta-300x230.gif[/IMG][/URL]

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

gjerë? ........... [URL="http://www.albobserver.com/archives/46822/harta-3"][IMG]http://www.albobserver.com/wp-content/uploads/2012/02/Harta-300x230.gif[/IMG][/URL]
[B][I]I vetmi koncept përfundimtar është përmirësimi i gabuar i historisë , pro ribashkimit në një shtete të bashkuar në Shqipërinë ajo qe ishte, ajo qe ka qenë dhe ajo qe nesër do të jetë![/I][/B]
T’i kthehemi edhe njëherë temës : Më duhet t’ua përkujtoj zotëri akademik dhe politikan Qosja, se populli shqiptar nuk ka toka me fal, por ne duhet ta ndjekim një politikë qe ti kthejmë ato, qe na u kanë marrë me dhunë, qe padrejtësisht ju aneksuan dhe ju dhanë vendeve ballkanike. Lugina e Preshevës ju dha Serbisë , gjysma e Maqedonisë është shqiptare, pjesët e banuara me shqiptar në krahinën e Çamërisë ju dhanë Greqisë,siç cekem ma lart , gjysma e territorit në Mal të Zi është shqiptare , prandaj zoti Qosja ne duhet te përpiqemi qe ti përmirësojmë gabim tona historike në dëmin e kombit shqiptar, drejt konceptit të bashkimit e jo ndarjes , drejt forcimit e jo dobësimit, drejt rimëkëmbjes e jo rrënimit, drejt integritetit të vendit e jo copëtimit të mëtutjeshëm, drejt lirisë e jo robërisë , drejt stabilitetit e jo destrutivitetit, dmth i vetmi koncept përfundimtar është përmirësimi i gabuar i historisë , pro ribashkimit në një shtete të bashkuar në Shqipërinë ajo qe ishte, ajo qe ka qenë dhe ajo qe nesër do të jetë. Një Shqipëri natyrale as e madhe as e vogël ajo që ishte me një gjuhë , kulturë dhe gjak , me kufijtë e vet pa kufi në zemrën shqiptare!!!???.. .
Ky do të jetë një “kompromis qe duhet politika kosovaro-shqiptare ta ndjek pran faktorit ndërkombëtar” , atij serb dhe pran faktorëve në Ballkan ,ku edhe ti edhe unë edhe te gjithë shqiptarët duhet me qene në shërbimin këtij programi.
[URL="http://www.albobserver.com/archives/46822/kufijt"][IMG]http://www.albobserver.com/wp-content/uploads/2012/02/Kufijt-300x193.jpg[/IMG][/URL]











[B][I]Asnjëherë në histori, shqiptarët nuk kanë vendosur për kufijtë e Shqipërisë, pos kur kanë bërë kinse “kompromise të dhimbshme në dëmin e Shqipërisë” nga “kuislingë dhe bashibozuk” qe e tradhtuan Shqipërinë! [/I][/B][B][/B]
Pra edhe ti zoti Qosja duhet te pajtohesh se teza për ndarjen e Kosovës do te jete një skandal politik në rajon dhe nxitje kah destabiliteti i Ballkanit me çka do ti harroni presionet ,imponimet apo lakmitë qe te jeni një politikan i moderuar pro politikes agresive serbe qe keni shprehur ne këto kohë të nxehta poetike në rajon!Asnjëherë në histori, shqiptarët nuk kanë vendosur për kufijtë e Shqipërisë, pos kur kanë bërë kinse “kompromise të dhimbshme në dëmin e Shqipërisë” nga “kuislingë dhe bashibozuk”, largoju këtij epiteti i nderuari Rexhep Qosja sa nuk është vonë se ky popull e ka paguar shume shtrenjtë lirinë dhe tokën e vet për ndryshe mos harro se ne nuk kishim pas nevojë as me hy ne burgje, as me demonstruar për te drejtat tona qe 100 vjet , as me hy në front të luftës e lavdishmja dhe e shtrenjta Ushtria Çlirimtare e Kosovës për ta mbrojtur sovranitetin e Kosovës.
[B][I]Shkruan Asllan Dibrani Shkurt 2012[/I][/B]

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B][SIZE=3]“Koha që Izraeli ta njohë Kosovën”[/SIZE][/B]



E përditshmja prestigjoze izraelite, Haaretz në katër vjetorin e shpalljes së pavarësisë, ka ngritur idenë për njohjen e mundshme të shtetit të ri nga Izraeli. Në një opinion të botuar në faqet e saj, thuhet se mbase është koha më e duhur që të Izraeli ta njoh Kosovën për arsye historike dhe morale.
Aty përmendet fakti se shteti i ri nuk ka krijuar kurrfarë reperkusione tjera negative nëpër botë dhe si rezultat as mundësinë që Palestina ta shfrytëzoj këtë rrugë kosovare, pasi vendi është njohur nga fuqitë më të mëdha botërore.
“Katër vite më parë, më 17 Shkurt 2008, Kosova deklaroi pavarësinë. Kjo lëvizje erdhi pasi ndërkombëtarët nuk arritën të gjejnë një zgjidhje mes Serbisë dhe Kosovës, por pavarësia u njoh menjëherë nga vendet më të fuqishme botërore përfshirëëë. SHBA, Kanadaja, Gjermania, Britani e Franca. Katër vite më pas, Izraeli ka dështuar ta njoh shtetin ballkanik. Ky dështim nuk është vetëm një ngecje diplomatike por edhe dështim historik e moral” shkruan në artikull.
Më tej, përmendet roli i shqiptarëve në Ballkan gjatë holokaustit, kur hebrenjtë u mbrojtën dhe u strehuan vullnetarisht nga shqiptarët duke e konsideruar një përgjigjësi morale e historike për ta njohur Kosovën.
“Në festimin e katër vjetorit të pavarësisë, Izraeli ka një mundësi të përmirësoj gabimin duke e njohur Kosovën. Ky akt nuk do ti drejtohej vetëem Kosovës por edhe popullit hebraik” përfundon shkrimi.

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]Urimi i 4-vjetorit të pavarësisë u takon; kombit, UÇK-së, heronjve dhe dëshmorëve[/B]

Shkruan: (Qerim Pllana), 16 Shkurt 2012
[B]Injorimi i patriotizmit është rreptësisht i dënueshëm Ekziston patriotizmi kolektiv human njerëzor e kombëtar dhe ai individual Është krenari kur kryhet një vepër e mirë humane patriotike dhe kombëtare [/B]

Në një shkrimin para këtij, pata shkruar për patriotizmin e vërtet puro të pastër dhe atë “modernë”! Patriotizmi i vërtetë, i pastër dhe i pranuar në shkencë, pra në vepër, është atëherë kur njerëzit apo njeriu vihet në shërbim të sinqertë të popullit dhe vendit të vetë. Qoftë në luftë për liri me besnikëri vetëmohim dhe dinjitet, qoftë duke kryen një shërbim madhor ndaj kombit, atdheut, njeriut dhe perëndisë. Kjo u shpreh këto ditë në tragjedinë e fshatit Restelicë të komunës së Sharrit në (Dragash). Këta banor janë të Kosovës dhe Kosova ka përgjegjësinë ndaj tyre, kur sesi Serbia, por as Maqedonia, siç u dëshmua në vepër dhe në luftë për shpëtimin qoftë edhe të vetmes vajzë, Amserës së njomë, mbetur pa familje, por nën përkujdesje të dajave dhe humanizmit njerëzor, që duhet të dëshmohet ndaj saj dhe për te! Kurse injorimi i veprës kombëtare-patriotike është rreptësishtë i dënueshëm!
Intervenimi vetëmohues i bashkëfshatarëve, FSK-ës, Policisë, Zjarrfikësve dhe gjithë atyre që u gjinden pranë kësaj tragjedie natyrore, e cila mori 10-viktima sa (qelë e mbyll sytë nga orteku i madh i dëborës), ndaj dy familjeve Reka. Ngase në vepër u shpreh solidariteti dhe patriotizëm kolektiv. Në kushtet në të cilat u zhvillua aksioni në luftë për shpëtimin dhe nxjerrjen e viktimave, fletë për një vepër humane dhe njerëzore. Varësisht kushteve të vështira të motit të ashpër, që s`u mundësua diçka më shumë. U shpëtua një fëmijë (vajzë), e cila do të mbetet legjendë kohe e shpëtimit e gjetur gjallë në gjoksin e së ëmës. Por edhe një legjendë e dhembshme e humbjes së familjes, një histori tjetër kohe, roman jete për jetën e Amserës bonjake!
Në jetën e përditshme, luftën për liri, bashkim - ribashkim, në çdo kohë, vend dhe hapësirë, njeriu i ndershëm, patriot dhe atdhetar i devotshëm, ndeshet me vepra të tillë, duke kryen një obligim patriotikë. Patriotizmi është edukatë, pastërti ndaj veprës së kryer me nxënës, studentë popullin në nevojë. Patriotizmi është puna e ndershme mësimi, respekti, frymë bashkuese dhe vëllazërore, kudo që e gjen njeriun. Në shkollë, fakultet, kuvend, qeveri, presidencë, në situata të tilla si në Restelicë, pranë halleve të shumta njerëzore, humane e shoqërore.
Është krenari kur me sukses kryhet një vepër njerëzore dhe patriotike
Shprehja patriotizëm paraqet nderë dhe respekt, sidomos kur finalizohet me sukses një vepër e tillë, por edhe kritika ka vendin e vet. Apeli për të bërë dhe për t`u sjellë mirë, ndershëm, ndaj votuesit, elektoratit, popullit, i cili i ka mundësuar; një deputeti, udhëheqësi, gjyqtari, porotës, gjykatës, avokatit të popullit, policit, ushtarit, punëtorit, arsimtarit etj., një vend meritor. Nëse në vendin e punës u është afruar besimi, obligimi duhet kryer me respekt. Gjithsesi është një patriotizëm i kryer ndaj shtetit, popullit, komunitetit, rrethit familjar, si pjesë dhe celulë e shtetit. Me ç`rast është krijuar një ind më shumë kombi, shteti dhe populli. Është patjetër nderë, mirësi, humanizëm dhe valerë e çmuar patriotike. Nëse për rrethin, mjedisin ku gjendesh, ke bërë një shërbim qoftë ai edhe ngritje e një burimi, i cili do t`u mundësoj kalimtarëve, për ta shuar etjen, është një vepër patriotike e vlerave humanitare-njerëzore shoqërore. Me ketë ke kryer një shërbim human e kombëtar.
Në hierarkinë shtetërore, për çdo orë, çdo ditë dhe javë, mund të kryhet një vepër humanitare, patriotike, por mund edhe të keqpërdorët, nëse kryhet shkel e shko, ose ara-mara, siç i thuhet veprës së keqe. Vepra patriotike kërkon një përkushtim më të sinqertë sesa vepra e zakonshme dhe e rëndomtë. Patriotike ishte vepra e njerëzve të FSK-së në ndihmë banorëve të fshatit Restelicë. Por, jo sall e ushtarakëve. Sepse në luftë për shpëtimin nga fenomeni i ortekut të borës, nga i cili e pësuan disa viktima, morën pjesë bashkëfshatarët, shumë individë vullnetarë, pavarësisht pësimeve...
Në ndodhitë e fenomeneve të natyrës, ujërave, zjarreve, tërmeteve, vullkaneve, ortekët e dëborës, furtunave dhe të ligave tjera të tilla, pasqyrohet dhe dëshmohet vepra patriotike e çdo njeriu të aftë, për të ofruar ndihmë, duke u përpjekur që rreziqet apo rreziku të jetë sa më i vogël. Pra, patriotizmi dëshmohet në shpëtimin e jetës së njerëzve. Në fatkeqësi dëshmohet patriotizmi individual dhe kolektiv. Por, gjithmonë shteti duhet bartë barrën kryesore, obligimin ligjor me organizmat dhe institucionet; ushtrinë, policinë, grupet e intervenimeve të shpejta, zjarrfikësve, pastaj përfshirja e çdo individi, çdo njeriu me shpirt humanisti dhe patriotizmi.
Për raste të tilla, dikur ekzistonin çmime, lavdërime, shpallje heronjsh pune dhe sakrifice, nderi dhe shpëtimi njerëzish, nga pësime të mundshme dhe të rrezikshme. Ndonëse veprat patriotike nuk kanë nevojë për lavdërime, as për çmime, meqë janë obligim njerëzor, moral, human e kombëtar për çdo individ, i cili merr për obligim vullnetar, me dinjitet dhe vullnet të pastër e të sinqertë, për ta kryer cilëndo detyrë që i është besuar. Qoftë vullnetarisht dhe pa u obliguar dhe pa u detyruar nga askush! Me fjalë tjera, atdhedashuria dhe patriotizmi nuk njohin kategorizime të posaçëm të vlerësuara në shkallë gradimi. Pos heronjve, sakrifikuesve, dhe flijuesve për liri atdhe dhe për komb, të cilit i takojnë. Nuk është thënë kotë në popull: “Bënë mirë në mal, gjen mirë në shtëpi, ose me “sjellje të mirë në Prizren ke siguruar konak (bujtinë) në Shkodër” dhe anasjelltas ! Është krenari kur kryhet një vepër e mirë humane, njerëzore dhe e çmuar në shkallën patriotizmi human e kombëtar!
Përbuzja e patriotizmit arealit etnik gjuhësor historik është e dënueshme!
Në fund do të shtoja edhe këtë referencë politike: Në Bruksel po takohen ekspertë nga Kosova dhe Serbia, me ndërmjetësimin ndërkombëtar evropian. Grupi nga Kosova, (populli s`i njeh kush janë ata), por duhet të jenë të kujdesshëm sa të mos shpallën anti-patriotë të kombit dhe vendit të cilit i takojnë! Ata duhet të shkojnë më larg sesa Rambujea! Më larg takimeve të Vjenës dhe pranimit të Pakos shumë të dhembshme të Ahtisarit! E cila Kosovës i ka sjellë lëshime të tepërta për komunitetin serb! Pasojat e të cilës Pako u panë që në Ditën e Pavarësisë më 17 shkurt 2008! Me heqjen e simboleve, pranimin e të drejtave jashtë kushtetuese me komunat etnike serbe. Shembulli konkret i strukturave paralele kriminele, referendumi serb në veri, i cili shkel sovranitetin, integritetin dhe kushtetutën, ligjet e shtetit “sovran”, të pranuar nga afro 90-shtete dhe GJND-ja. E cila në jetën praktike dhe juridike në Kosovë nuk po zbatohet. Strukturat kriminele, Kosovën e sollën para aktit të kryer, luftës së haptë politike..! Kjo është pasojë e bisedimeve kuturu, t`imponuara me hile nga Brukseli me vendorët! Kjo është shkelja me dy këmbët mbi patriotizëm! Amanetin e heronjve, dëshmorëve dhe gjithë patriotëve të kombit. Ky më nuk është patriotizëm, por shkelje e veprës, të së drejtës për liri, sovranitet, patriotizëm dhe amanet i heronjve dhe dëshmorëve të rënë për liri. Të gjallëve, të cilët s`do të pajtohen kurrë me shkeljen e gjakut për liri, unitet, bashkim dhe ribashkim të kombit, Kosovë-Shqipëri!
As me këmbim territoresh tua, me territorin tënd! E keni gabim z. akademik, Rexhep Qosja, po ua them përherë të dytë, se jeni kah gabon atdhetarisht! Nuk dhurohet ara jote për ta marrë arën tënde, që gjithashtu është okupuar, është marrë me dhunë. Mbase ju z. akademik dini më shumë sesa ne “idealistet”, për atdhe dhe për ruajtjen të paktën të asaj tërësie, qe ka mbet, e pranuar edhe nga GJND-ja, ndërkombëtaret, nga afro 90 shtete më të fuqishme të botës. Pos pesë të tjerave në Evropë, të cilat luajnë lojën e futbollit me Brukselin dhe me vendorët në Kosovë! Pjesa veriore e Kosovës, dikur me qendër në Rasë (Rashkë), fundi i mesjetës së hershme, ishte themeluar nga dinastia e Nimanasve. Pra Stefan Nimani i kësaj dinastie u kurorëzuar për mbret, nga Papa, që do të thotë se ky mbret ishte shqiptar dhe i takonte Kishës Shqiptare. Për ketë dëshmojnë faktet si këto:
Emri Deçan, si llagap i mbretit Stefan, si emër i manastirit dhe si emër fshati, ka etimologji shqipe: Deç-an, anë e deçëve, ( e deshve; vend blegtorë i dhenve e deshve). Stefani i dinastisë së Nimanasve, themeloi principatën e Rasës të shtrirë deri në Pantinë. Shih:”Shqiptarët dhe Serbët në Kosovë”, fq. 12, Kapitulli:”Kush janë shqiptarët? Kush janë serbët? Kush është Kosova? Prof, dr. Skënder Rizaj, historian dhe njohës i shkëlqyeshëm i Mesjetës së hershme të mesme dhe mesjetës së vonë. Prandaj, pjesa veriore e Mitrovicës, përkatësisht e Kosovës, është po aq autoktone shqiptare sa edhe Lugina e Preshevës, respektivisht Kosova Lindore! Duke mos u mohuar kurrë historikisht, Sanxhaku i Nishit dhe ai i Jeni Pazarit si toka të okupuara nga Serbia me përkrahjen ryse, pikërisht si aktualisht me tri komuna, gjysmë fshatra të imagjinuara, nga strukturat kriminele serbe të përkrahura nga Serbia, hilet e Brukselit si përherë ndaj shqiptarëve. Pra, z. akademik Qosja, është një thënie e Hamletit te Shekspiri, ju e dini, po ju kursej, s`po ua them..! Nuk falët toka jote për tokën tënde! Kosova i ka humbur brenda më pak se 150- vjet, dy Kosova tjera, deri kur kështu z. Qosja?! Jemi në 4-vjetorin e pavarësisë, urimi u takon; (kombit, UÇK-së, heronjve, Familjes Jashari, Banorëve të Reçakut, Mejës, Gllogjanit, Gjakovës, Izbicës, Prekazit, Drenicës). I takon popullit i cili sakrifikojë. Atyre që u flijuan për atdhe, bashkim dhe ribashkim. Prandaj, injorimi i patriotizmit është rreptësishtë i dënueshëm, i papranueshëm..!

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]Kultura politike gjermane[/B]


[COLOR=#525252][FONT=georgia]Lehtësia e durueshme[/FONT][/COLOR]
[FONT=georgia][COLOR=#525252]Beqë Cufaj [/COLOR][/FONT]
[FONT=Georgia][COLOR=#525252][/COLOR][/FONT]
[FONT=Georgia][COLOR=#525252][/COLOR][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Është një ngjarje e cila duhet të shënohet. Edhe pse politike deri në thelb, megjithatë ajo është një peisazh dhe leksion njëkohësisht, se si politika, ose thënë edhe më saktë politikanët - qofshin ata edhe në postet më të larta të mundshme, nuk mund t’i rezistojnë asaj që quhet opinion publik. Me opi[/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]nion publik mund të përmbledhim këtu: mediet dhe ndikimin e tyre te qytetarët (votuesit?), por edhe drejtësia e cila e kryen punën e saj, sepse në bazë të asaj që mediet printojnë a emetojnë edhe reagojnë. [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Rasti i presidentit të Republikës Federale të Gjermanisë, Christian Wulff, i cili dje dha dorëheqje nga posti më i lartë shtetëror në këtë shtet, tregon se si pikërisht roli i medieve jo vetëm që është esencial për shpirtin dhe para së gjithash funksionimin e një demokracie, por në pah nxjerr edhe një të vërtetë të madhe, e cila i ka dy anë të cilat mbase janë një dhe e vetmja gjë: sado që një shtet të ketë traditë dhe institucione të shëndosha, megjithatë politika dhe politikanët dijnë të jenë të korruptuar. [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Por ja që janë mediet, është dimensioni i “pushtetit të katërt”- pra i medieve, ai i cili edhe pse jo i shkruar në kushtetutat e vendeve demokratike megjithatë si akterë qenësorë luan këtë rol kaq të rëndësishëm për të ruajtur shëndetin e shteteve nga sëmundjet e korrupsionit, joligjshmërisë e jokorrektësisë. [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Pak a shumë e kësaj natyre mund të quhet historia e ngritjes dhe rënies së ish-presidentit të Gjermanisë, Christian Wulff. [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]I zgjedhur si president i Gjermanisë, post ky i cili ka më shumë karakter etik dhe reprezentativ dhe për këtë është edhe mëse i çmuar për çdo politikan, Wulff ishte i përzgjedhuri i kancelares Angela Merkel, por edhe partnerëve të saj të koalicionit nga liberalët. Me shtrëngime dhëmbësh- pse ishte i ri nga mosha, pse prapa vetes linte një post të kryeministrit të Niedersachsen-it, pse ishte tepër afër kancelares (para dy vitesh kishte deklaruar edhe vetë që nuk donte dhe nuk do të bëhej kurrë kancelar i Gjermanisë as pas Merkelit)... disi u arritën votat në Asamblenë Federale të Gjermanisë dhe Wulff fitoi. [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Dhe kjo u bë pas turbulencave që ngjanë kur Horst Koehler, paraardhësi i tij në mënyrë befasuese pati dhënë dorëheqje sepse ndjehej i injoruar nga kancelarja. Gjë kjo e cila dihej dhe deri diku edhe u kuptua si një ndërskamcë e kësaj gruaje me talente të jashtëzakonshme si për politikë të brendshme ashtu edhe të jashtme. Wulff pra ishte i përzgjedhuri i saj dhe është vërtet larg mendësh që Merkel ishte prapa lojërave që presidentit të saj dhe të Gjermanisë dalëngadalë por sigurt t’i nxirreshin në shesh afera të mëdha dhe pak më të vogla të cilat atë e detyruan që dje të jepte dorëheqje. Thjesht- politikanët jo rrallë dinë ta luajnë edhe mikun në publik dhe armikun në prapavi. Këtë gjë e kemi ne, e kanë gjermanët, francezët e amerikanët. Por kauza Wulff, kjo gjë nuk vlen.[/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Natyrisht që për pikëshikimin tonë- ajo që Wulff kishte bërë nuk ishte asgjë. Ose ishte diçka që nuk do t’ia vlente të përmendej sepse... sepse te ne politkanët bëjnë... e ç’nuk lënë pa bërë dhe janë aty ku janë. Edhe më të fortë se sa që mund të imagjinojmë. Christian Wulff-in e kishte përcjellë me vete posti i kryeministrit të Niedersachsenit. Atje, duke e mbajtur këtë post- ai kishte marrë një kredi private nga një ndërmarrës i madh gjerman dhe atë kredi nuk e kishte lajmëruar siç e do rregulli. Këtu- kur ky lajm u bë i ditur Wulff bëri gabimin e tij fatal. [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Nga Arabia kishte kapur telefonin dhe i kishte thirrur një kryeredaktor të një gazete (asaj më të madhes dhe më të verdhes) “Bild Zeitung” dhe pas tij edhe shefin e krejt Imperiumit Axel Springer- dhe të dyve u ishte kërcënuar me “luftë” nëse do ta botonin lajmin në fjalë... Më pas, si në formë të një orteku bore... nuk u ndalën ngjarjet me dhe rreth presidentit. Përkundër mbrojtjes morale e publike që kancelarja e koalicioni i bënin, mediat në formë sistematike zbuluan që kredia që e kishte marrë për kthimin e borxhit ishte kthyer me një kamatë shumë më të ulët se sa qytetarët tjerë e paguajnë. Që kishte udhëtuar e pushuar me kostot e miqve të tij bujarë të biznesit në pjesë të ndryshme të botës... dhe ata për këtë kishin marrë privilegje nga ky sa ishte kryeministër. [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Një aferë, jo dramatike por për këtë sistematike ku dilte e qartë që të qenit politikan atij i jepte privilegje- të cilat ky ua kthente miqve të tij. Rreth 4 muaj luftë mediale dhe zig-zage mes presidentit dhe medieve të pavarura gjermane- të të gjitha ngjyrave. [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Derisa parmbrëmë, prokuroria e Hannoverit kërkoi nga Bundestagu që të fillonte me procedurën e heqjes së imunitetit të presidentit të Gjermanisë. Për herë të parë në historinë e këtij shteti.[/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=#525252]Nuk mjaftuan as 12 orë... dhe Wulff shkoi. Përgjithmonë dhe i përulur ndaj demokracisë, shtetit të së drejtës dhe... kulturës politike gjermane. Kaq[/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3] [/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3] [/SIZE][/FONT]

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[SIZE="3"]Fusnota - Kungji i Nastradinit
[/SIZE]

Ernest Luma
Kompromis i dhimbshëm dhe kohë e keqe për Kosovën, sot kur Rezolutën 1244 po e kontrabandojnë në Fusnotën 1244. Serbia po e fiton një argument tjetër, pas banalizimit të Rezolutës 1244. Po e fiton fusnotën. Kosova po e devalvon dukshëm 17 Shkurtin e vitit 2008 dhe Vendimin e Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë

Kungji i Nastradinit është figurë e huazuar nga anekdotat therëse, por me shumë mesazhe, që i sjellë ky personazh i tyre. I kemi parë të shkruara, por edhe i kemi dëgjuar, shpeshherë. Nastradin Hoxha ia kishte shitur një personi shtëpinë me të gjithë pasurinë përqark – me oborr, ara e livadhe… Por, nuk ia kishte shitur vetëm një kungj, të cilin e mbante të varur në brendi të shtëpisë. Palët ishin marrë vesh: kungji do të jetë përherë i Nastradinit. Ky i fundit, sërish, vite me radhë, çdo ditë hynte e dilte në shtëpinë që e kishte shitur. Pa leje të pronarit të ri. E varte në kungjin e tij ndonjë rrobë të veten – pallto, setër e çkado. Të nesërmen, e merrte njërën dhe e varte tjetrën. Dikur, i zoti i shtëpisë mërzitet me hyrje-daljet e Nastradinit dhe i thotë: Merri të gjitha – shtëpinë e tërë pasurinë. Pronari i ri, pa fjalë të tjera, heq dorë nga shtëpia. Nastradini e rikthei sërish pronën e vet, plus i ruajti paratë, për të cilat e kishte shitur.

E kam përdorur këtë figurë dikur, në disa shkrime, duke iu referuar manastireve ortodokse në Kosovë, të cilat Beogradi synonte dhe synon t’i përdorë përherë si kungj Nastradini. Dhe kështu po ndodhë. Tadiqi dhe IQ-ët tjerë të Beogradit zyrtar, me mjekrra, kravata e pa to, sa herë që duan i vizitojnë ato, pavarësisht se manastiret i takojnë një shteti tjetër – Republikës së Kosovës. Dokumente e marrëveshje, të shkruara të pashkruara, nuk po ua ndalojnë këtë.

Manastiret Ortodokse në Kosovë, Serbia i shndërroi në kungje të vetat politike, dhe po i përdorë kështu. Dhe kështu do t’i trajtojë e shfrytëzojë gjithmonë, derisa politika zyrtare e Kosovës do të vazhdojë ta shtrijë qafën e të bëhet urë e çfarëdo kompromisi në dëm të Kosovës, vetëm e vetëm për t’i ruajtur sulltanatet e veta.

Për të mos e lënë me kaq, këto ditë, në emër të kompromiseve të tilla, Republikës së Kosovës po synojnë t’ia fusin edhe një kungj tjetër, tash në letër, në dokument – fusnotën e famshme. Një shenjë të vogël mbi emër, që do t’i bëjë sherr të madh shtetit tonë në të ardhmen.

Këtë nuk po e thonë vetëm politikanët, sa për ta bërë opozitën apo sfiduesin, por edhe ekspertët e shquar të kësaj fushe. Që të gjithë, argumentueshëm folën e po flasin për dëmet e mëdha që do t’i bartë për Kosovën, fusnota e vogël. Ky pranim, ky dakordim, flet edhe një herë për qafështrirjen e gjatë, ndër vite, të një pjese të politikës në Kosovë. Tek e fundit, kjo do të mbetet vetëm dakordim i një personi apo një ekipi rreth tij, por jo edhe pajtim i popullit dhe qytetarëve të Kosovës.

Lufta për liri e popullit të Kosovës, është fusnota më e rëndësishme, që nuk përmendet në dokumente dhe nga e cila varet apo do të orientohet edhe në të ardhmen fati i vendit dhe i popullit tonë.

Fusnotat e tilla sigurisht se nuk mund të kenë pasoja me fatalitet për popullin tonë, por mund të na kushtojnë me humbje kohe e vitesh të shumta, në të ardhmen, për ta hequr atë kungj Nastradini mbi emrin e Kosovës, në kohën kur Serbia, mbase para nesh do jetë pjesë e Evropës së Bashkuar, në kohën kur Serbia do të jetë në pozicion shumë më të favorshëm se ne, politikisht e diplomatikisht. Fajtorët e sotëm mund të jenë të pensionuar nesër, kur kungji me fusnotë do t’u nxjerrë telashe të tjerëve.

Sigurisht se askush nuk e ka në dorë komandën Ctrl-Alt-Delete, për ta fshirë këtë fusnotë, të cilën e shpiku në kohë të liga dhe plot lëmsh nëpër të cilat po kalon vendi ynë. Do të duhet kohë për ta hequr. Kohë dhe mund, madje më shumë se sa për ta shbarrikaduar veriun e lodhur të vendit tonë, apo për t’i shpëtuar copat tjera të shtetit tonë, të cilin po e hanë përditë e nga pak, vendas e të huaj.

Kompromis i dhimbshëm dhe kohë e keqe për Kosovën, sot kur Rezolutën 1244 po e kontrabandojnë në Fusnotën 1244. Serbia po e fiton një argument tjetër, pas banalizimit të Rezolutës 1244. Po e fiton fusnotën. Kosova po e devalvon dukshëm 17 Shkurtin e vitit 2008 dhe Vendimin e Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë.

Ata që e pranuan këtë, nëse nuk janë naivë të skajshëm politikë, atëherë janë djaj të vërtetë të politikës, apo, së paku aventurierë të kauzës që janë të thirrur ta përfaqësojnë.

(Autori është zëdhënës i Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës)

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B][URL="http://www.shekulli.com.al/shekulli/2012/02/23/shba-nje-shqiptar-akuzohet-se-ka-perdhunuar-nje-qen/"][SIZE=3]SHBA, një shqiptar akuzohet se ka përdhunuar një qen[/SIZE][/URL][/B]

Banorët e një pallati të mbingarkuar në Rye Colony afër Nju Jorkut e kanë akoma të pamundur ta besojnë se një bashkëshort dhe baba shqiptar ka arritur të përdhunojë një qen të racës Labrador Retriver të një qiraxhiu, që ishte fqinj me shqiptarin.
“Eshtë e pabesueshme”, thotë Kris Lumaj shqiptar edhe ai, që punon në ndërtim dhe që e njeh përdhunuesin prej vitesh. “Kjo është kafshëri! Ai ka grua dhe dy fëmijë dhe nuk ka asnjë precedent penal. Madje nuk njoh asnjë njeri që mund të thotë ndonjë gjë të keqe për të”. Kujtim Nicaj quhet shqiptari që ka ndërmarrë këtë akt të çuditshëm. Ai u ndalua në shkurt për akuza të dhunës dhe sjellje të turpshme seksuale.
Nicaj, një njeri miqësor dhe që punon shumë nuk ka thënë asgjë publikisht. Nuk është shfaqur as edhe një sekondë në bllokun ku banon që nga koha kur u arrestua dhe u lirua me kusht. Askush nuk iu përgjigj ziles së gazetarëve në shtëpinë e tij, ndërkohë që i vetmi që mban kontakte me 41 vjeçarin dhe gruan e tij është avokati. Rasti në fjalë e ka shndërruar Nicaj në objekt talljeje dhe për këtë arsye ai ka humbur edhe punën. “Kam qenë në kontakt me familjen e tij përgjatë gjithë fundjavës”, tha avokati Steven Davidson. “Përpos faktit që është bërë objekt talljeje ai shqetësohet ngaqë nuk ka më mjete financiare për të siguruar familjen e tij.Eshtë një moment jashtëzakonisht i vështirë për ta. Nuk duan asgjë më shumë se e gjithë kjo histori të marrë fund”.
Policia tha se kanë një video të të gjithë incidentit që ndodhi në 8 shkurt, pasi Nicaj hyri me çelës në apartamentin e tij që ekish dhënë me qera. Ngaqë qiraxhiu kishte kohë që dyshonte se dikush I hynte në shtëpi, kishte vendosur të instalonte kamera të vogla. Avokati Davidson e mohon që klienti I tij përdhunoi qenin. Ai sqaroi se as klienti i vet dhe as ai, nuk e kishin parë akoma videon që policia duhet akoma ta bëjë publike. Nicaj u lirua pasi pagoi një garanci prej 100 mijë dollarësh dhe pritet të dalë para gjykatësve në 6 mars.
[B][I]Marre nga The Journal News[/I][/B]

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[SIZE=4]Dekadenca e garantuar [/SIZE]
[SIZE=4]Albin Kurti[/SIZE]
[SIZE=3]Qeveria e Kosovës po i ndihmon Serbisë që ajo ta fitojë statusin e vendit kandidat për në BE më shumë sesa që këtë gjë po e bën vetë Qeveria e Serbisë. Në Beograd mbizotëron diskursi publik i politikanëve atje që thonë se nuk e japin Kosovën, ndërkohë që e duan BE-në. Përmes koncesioneve të vazhdueshme Qeveria e Kosovës po ia mban gjallë shpresat Serbisë që mund të forcohet brenda Kosovës pa e rrezikuar udhëtimin drejt BE-së. [/SIZE]
[SIZE=3] [/SIZE]
[SIZE=3] [/SIZE]
[SIZE=3] [/SIZE]
[SIZE=3]Në anën tjetër, Gjermania po e ndihmon Kosovën karshi Serbisë dhe situatës në veri të vendit tonë më shumë sesa që këtë gjë po e bën vetë Qeveria e Kosovës. Sa për Qeverinë e Kosovës, Serbia tashmë do ta kishte të fituar statusin e vendit kandidat për në BE, ndërsa kufijtë veriorë të Kosovës s’do të ishin aty as formalisht. Megjithatë, shtetet e tjera nuk mund të mbajnë tepër gjatë qëndrim më të avansuar për Kosovën sesa që Kosova mban për veten e saj. Nga shtetet kryesore të BE-së, Gjermania tashmë ka nisur të ndjehet e vetmuar. [/SIZE]
[SIZE=3] [/SIZE]
[SIZE=3]Kompromisin e radhës ndaj Serbisë e paralajmëroi kryeministri i Kosovës personalisht. Do të na ndërrohet emri sepse do të largohet fjala ‘Republikë’ nga emërtimi i shtetit, kurse shtetësia e Kosovës do të shfaqet e kontestuar në fusnotë. Ky kompromis nuk e bën vetëm përmbledhjen e koncesioneve të tetë raundeve të zëvendëskryeministres Edita Tahiri përgjatë vitit 2011 në dialogun e Brukselit me Serbinë. Ky kompromis i tejkalon të gjitha ato duke hapur rrugë për koncesione të reja drejt kompromiseve të tjera. Bëhet fjalë për lëshime pe që nuk e ndërpresin zinxhirin e lëshimeve pe. Përkundrazi: këto koncesione thelbësore shndërrohen në garanci të dominimit të koncesionit si koncept (që mandej rregullisht mishërohet konkretisht). [/SIZE]
[SIZE=3] [/SIZE]
[SIZE=3]Ankesat e ndryshme që vetëm Serbia po përfiton kurse Kosova asgjë, vijnë nga një keqkuptim elementar. Së pari, nuk mund të ketë përfitime për Kosovën përderisa bisedimet me Serbinë zhvillohen pa kushte për Serbinë dhe për çështje të brendshme të Kosovës. Së dyti, koniunktura udhëheqëse në pushtet në Kosovë nuk ka hyrë në këto bisedime sepse ka hall Kosovën, por për shkak se ka hall veten e saj. Fundja, kjo koniunkturë është ngjitur lart (në pushtet) duke e futur Kosovën (si shtet) në pazar dhe pastaj duke e zbritur aty pazarin. Është ky model dekadent që është instaluar në Kosovën e pasluftës dhe i cili e imponon konkurrencën negative politike e partiake: kush përkulet më shumë, ngjitet më lart; kush e zbret Kosovën, arrin ta lartësojë veten. [/SIZE]
[SIZE=3] [/SIZE]
[SIZE=3]Me fusnotë në emrin e shtetit tonë dhe pa fjalën Republikë në të, përfundimisht po legjitimohet mosnjohja e pavarësisë së Kosovës nga mosnjohësit e saj. Teorikisht mund të imagjinohet se kushdo do të mund ta bënte këtë gjë. Por, vetëm për njërën instancë të mundshme është e paparamendueshme që të bënte këso legjitimimi. Është kjo Qeveria e Kosovës, qeveria e shtetit që po e pëson këtë degjenerim. Pikërisht ajo (na) e bëri këtë shkallnim. Mbase, realiteti është gjëja më fantastike, ashtu siç thoshte Jorge Luis Borgesi. [/SIZE]
[SIZE=3] [/SIZE]
[SIZE=3]Kryeministri i Kosovës hoqi dorë nga Republika. Statusi i Kosovës po bëhet sërish i papërcaktuar. Dialogu i Brukselit në vitin 2011 po na kthen te negociatat e Vjenës të vitit 2006. Fusnota s’ka të bëjë me emrin ose emërtimin por me cilësinë e rregullimit juridiko-kushtetues të Kosovës. Qeveria e Serbisë po propozon plane shumëpikëshe për Kosovën. Ajo thotë se i ka përgatitur pesë alternativa për emrin e Kosovës. S’ka mundur të jetë ndryshe përderisa Serbia u legjitimua edhe njëherë si hisedare në Kosovë, si faktor që na paska të drejtë të pyetet për Kosovën. Vetë pranimi i dialogut me Serbinë edhe e ka mundësuar, edhe e ka kushtëzuar këtë gjë. [/SIZE]
[SIZE=3] [/SIZE]
[SIZE=3]Tash, prej Kosovës kërkohet që t’i propozojë edhe ajo solucionet e saj për veten e saj! Këto propozime do të ndodhen karshi propozimeve të Serbisë dhe në të njëjtin kontekst me to. Në mënyrë që mandej të gjenden mese të arta të pozicioneve të palëve për njërën prej palëve (që jemi ne). Gjithçka duket se i përngjan asaj situatës tragjikomike ku një person, teksa i afrohet tjetrit, i thotë: “Unë dua të ta thyej këmbën ty. Cila është alternativa jote?”. E ky tjetri hutohet, harron të ngrihet në këmbë e t’i thotë: “Alternativa ime është të mos ma thyesh këmbën”.[/SIZE]

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]“Ju nuk e dini”![/SIZE][/FONT][/B]


[COLOR=#525252][FONT=georgia][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Beqë Cufaj[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]I emocionuar mbase pse ishte kthyer në një vend ku vetë kishte punuar për vite të tëra (American Academy) por edhe më tepër për faktin që fliste para sallës së mbushur plot e përplot, buldozeri i diplomacisë amerikane Richard Holbrook, dikund para 7- 8 vjetësh pranë liqenit Wansee në afërsi të Berlinit - pikërisht aty pra ku ishin qëndisur planet për Holokaustin, pas ligjëratës për punën e tij si diplomat... në një pyetje nëse ishte penduar për ndonjë gabim në punën e tij të, pasi u mendua paksa... u përgjigj me fjalët: “Po, jam penduar me një gabim në Dayton. Jo me planin, sepse plani ishte e vetmja rrugë e mundshme për ta ndalur atë tmerr. Por, ajo që s’ia fali vetes është se si pranova para Milosheviqit e Karaxhiqit, që zonat serbe t’i quanim “Republika Srpska”. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Edhe sot e kësaj dite, edhe në këtë çast, sa herë mendoj për atë lëshim çmendem nga hidhërimi dhe pendimi... Sepse e dini, në Ballkan, njerëzit mund t’i lini edhe pa bukë e ujë... por t’u merrni apo jepni “Republika”... është diçka më shumë se emocionale!...”. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Këto fjalë të Holbrookut do të duhej t’i mendojmë sot e këto ditë kur shohim se çfarë me Republikën (apo thënë edhe më mirë) ish-Republikën e Kosovës ndodhi e po ndodh. Në morinë e krahasimeve dhe shembujve pse Hashim Thaçi ka gabuar e ka shkalluar, ka tradhtuar e poshtëruar, s’ka dyshim që edhe ky i “Republika Srpska”-s do të duhej të na sillte te një fakt sado i dhembshëm aq edhe i vërtetë: me gjak dhe luftë, agresion dhe vrasje - fitohet Republika. Kështu kanë bërë fqinjët serbë. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Dhe janë po këta serbë që shtetit të Kosovës ia bënë jetën e vështirë dhe tashti, menjëherë pas katër vjetësh Republike e Pavarësie, arritën atë që askush nuk do të mund ta imagjinonte: t’ia heqin Kosovës Republikën, e bile bile edhe të varin fusnota këmbëve e qafës së saj. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Edhe një dilemë e frikshme: nëse Kosova e paska fusnotën për “takime rajonale”... kush dhe si nuk na garanton që ajo fusnotë nuk do shfaqet edhe në takime të cilat do mbahen në Uashington, Berlin, Paris, Londër e të mos flasim për vende tjera. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Natyrisht, që do shfaqet ajo fusnotë dhe do hiqet Republika, sepse në shumicën e rasteve edhe Serbia edhe fqinjët do jenë aty, ku do të jemi edhe ne. Enver Hoxhaj t’ua përgatitë diplomatëve të tij qaforet me 1244! Sepse aty ku ai i ka ata - do t’i ketë edhe serbët që do kërkojnë 1244! [/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Pa radhitur këtu morinë e mungesave tjera që Kosova NUK merr si shpërblim për këtë pabesi të Thaçit dhe kryekëput Thaçit... s’ka njohje nga pesëshja e BE-së, s’ka anëtarësim në OKB, s’ka anëtarësim në FIFA, UEFA etj. etj. etj. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Pyetjes pse Thaçi e bëri një gjë të tillë tashmë i jemi përgjigjur të gjithë dhe e dimë: ta shpëtojë shpirtin (edhe ashtu të shitur) nga hetimet, keqqeverisja, rrëshqitja e shpejtë. Teorisë së konspiracionit që amerikanët e gjermanët duan ta dobësojnë atë me këtë hap... nuk duhet besuar sepse Thaçin nuk mund ta shpëtojë as vetë Thaçi. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Ky njeri është thjesht një aksident në historinë e re dhe politikën e shqiptarëve të Kosovës. Vendin e ka ku të dojë ai, por jo aty ku është. Ata "ministra" të tij që janë skaj tij sot - do të duhej të turpërohen kë e kanë shef. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Gjëja më e rëndë që Kosovës po i ndodh me këtë “po” është se po prishet Pako e Ahtisaarit, po zhvlerësohet shtetësia dhe po Tajvanizohet e Maqedonizohet Kosova. Pa përmendur këtu korrupsionin, krimin, keqmenaxhimin etj. etj. të Thaçit e kompanisë së tij te të cilat edhe duhet gjetur gjeneza e këtij hapi tragjik. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Është perverze kur dikush akuzon opozitën për “gjuhën” e saj - siç bënin njerëz të Thaçit dje në medie. Kosova s’ka opozitë - e aq më pak Qeveri. Ose, në këtë lëshim të Thaçit opozitë është dhe do jetë çdo qytetar i këtij vendi dhe kjo punë do ta ketë një bisht. Apo t’i harrojmë ato se çfarë Holbroooke thoshte në Wansee para 7-8 vjetësh... [/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Le t’ia shtojmë edhe një fakt skanimit të situatës sot - rrëfimin e Havelit në Columbia, në vitin 2006. Vizionari i madh thoshte: "Si disident që isha, jo rrallë vizitohesha nga gazetarë perëndimorë...dhe ata më pyesnin: -"Cili është kuptimi i kësaj që po bëni? Nuk keni as edhe një shans të fitoni apo keni rezultate, sepse jeni një grup i vogël dhe si mund ta ndryshoni tërë këtë sistem të madh?". [/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Ose shtonin "Ku janë ata miliona punëtorë të cilët do të duhej t'iu përkahnin juve?". Dhe gjithmonë u përgjigjesha: "Keni kujdes: diçka po ndodh përfundi sipërfaqes. Ju nuk e dini këtë por një ditë do të mund të jeni shumë, shumë të befasuar". Dhe vërtet - ju nuk e dini. Ose po bëheni që s’e dini![/SIZE][/FONT]

[/FONT][/COLOR]

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

Azem Syla mori qindra mija franga, i bindur se i takonin

Bernë, 27 shkurt – Mbi 16 vjet Zvicra i ka përkrahur financiarisht Azem Sylën
dhe familjen e tij. Sot refugjati i dikurshëm është anëtar i Kuvendit të Kosovës. Megjithatë, Syla kërkon që Zvicra edhe më tutje të mbulojë shpenzimet e tij të jetesës dhe të mbajë lejeqëndrimin C. Po ashtu ai refuzon t’i kthejë kontributet financiare që i ka marrë në formë të pensionit. Dy procedura gjyqësore janë duke u zhvilluar, ka konfirmuar avokati i Sylës për “SonntagsZeitung”.

Syla nuk ka punuar kurrë në Zvicër. Pasi mori ndihma sociale, ai nga viti 2002 mori një pension, sepse gjoja ishte 100 për qind invalid për arsye psikike. Pasi “SonntagsZeitung” në janar 2011 kishte njoftuar se Syla ende e ka lejeqëndrimin C, kantoni i Solothurnit më 1 shkurt 2011 i ndërpreu pagesat. Deri atëherë ai kishte marrë 426 mijë franga. Syla nuk e pranon ndërprerjen e pagesave, ai dëshiron të marrë edhe më tutje pension. Për këtë duhet të vendosë gjykata e çështjeve të sigurimeve.

Në janar 2012, kantoni i Solothurnit vendosi të kërkonte nga Syla që t’i kthente prapa 190,954 franga që i kishte marrë si pension, pasi këto para i kishte tërhequr pa pasur të drejtë. Edhe këtë ai e kundërshton.

Ky kosovar gjatë gjithë këtyre viteve, kur kinse ishte i paaftë për punë, ishte mjaft aktiv: gjatë luftës së Kosovës 1998/99, ai ishte shef i Shtabit të Përgjithshëm të UÇK-së, mori pjesë në negociatat për paqe në Rambouillet, u bë anëtar i Kryesisë së Partisë Demokratike të Kosovës të kryeministrit Hashim Thaçi dhe ministër i Mbrojtjes në Qeverinë e Përkohshme. Ai kreu studimet në distancë në një universitet privat amerikan dhe në dhjetor 2010 u zgjodh deputet në Parlament. Në webfaqen e Parlamentit të Kosovës figuron kjo adresë e Sylës: Kishnarekë në Kosovën Qendrore.

Por avokati i Sylës thotë se klienti i tij ende banon në kantonin e Solothurnit. Sipas tij, kur kantoni ia ndali pagesat, ai u detyrua që bashkë me gruan e tij të shkonte për të banuar te e bija e tij.

Megjithatë, Syla nuk është i detyruar të heqë të zitë e ullirit. Sipas medieve kosovare, ai para zgjedhjeve ka bërë publike pasurinë e tij: ai merr 12 mijë euro rrogë vjetore si anëtar i Kryesisë së Partisë Demokratike të Kosovës. Rroga mesatare vjetore në Kosovë është 3600 euro. Syla ka deklaruar se shtëpia e tij në Kishnarekë vlen 170 mijë euro, ndërsa në xhirollogari bankare i ka 150 mijë euro. Po ashtu, siç thotë avokati i tij, ai merr rrogë edhe si deputet.

Ish-pjesëtari i UÇK-së, Azem Syla, është famëkeq: sipas raportuesit të Këshillit të Evropës, Dick Marty, ai është i përfshirë në tregtinë e mundshme me organe, të kryer nga njerëz të UÇK-së. Po ashtu edhe një ish-anëtar i shërbimit sekret të UÇK-së SHIK e ka akuzuar atë rëndë. Ish-anëtari i SHIK-ut (fjala është për Nazim Bllacën, v.j.) ka thënë se Syla i takon kuadrit të trupës, e cila pas luftës është angazhuar për interesa të kryeministrit Hashim Thaçi dhe mendohet të ketë vrarë kundërshtarë politikë.

Enti i Migracionit i kantonit të Solothurnit tani dëshiron ta dëbojë Sylën. Deri më tani ai ka kundërshtuar me sukses. Por, më 13 shkurt 2012 ai humbi para Gjykatës Administrative. Në vendimin, të cilin e ka SonntagsZeitung, gjyqtarët flasin qartë: ata thotë se Sylës nuk është dashur t’i jepej lejeqëndrimi C në vitin 1999. Atëbotë ai ishte anëtar i Qeverisë së Përkohshme të Kosovës. Gjyqi shkruan: “Që një ministër i mbrojtjes në detyrë i një vendi të prekur nga lufta parimisht duhet të qëndrojë në vendin e tij, kjo duhet të konsiderohet si e vetëkuptueshme”.

Më tutje gjykatësit theksojnë se Syla “pa asnjë dyshim është në gjendje” të punojë dhe të fitojë para. Duket se ai nga kjo “dëshiron të heqë dorë” dhe “me vite të tëra në mënyrë drastike e ka shfrytëzuar dhe madje keqpërdorur sistemin social të Zvicrës”.

Gjykata Administrative e Solothurnit ka vendosur që Azem Syla ta lëshojë Zvicrën deri më 15 maj 2012. Ende është e hapur nëse ai do të ankohet kundër këtij vendimi gjyqësor.

Në komentin e “SonntagsZeitung” theksohet se Syla e dëmton imazhin e bashkëkombësve të tij të ndershëm

Azem Syla nuk është i vetmi nga kasta drejtuese e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, të cilin Zvicra e ka pranuar si refugjat gjatë viteve 90. Zvicra lejoi që këta aktivistë nga këtu të organizojnë luftën e armatosur në Kosovë. Pas vitit 1999, prijësit e UÇK-së pak a shumë vullnetarisht hoqën dorë nga lejeqëndrimet zvicerane C dhe nga ndihma sociale. Që në vitin 2011, politikani i privilegjuar në Kosovë, Azem Syla, lufton me gjyq kundër ndërprerjes së domosdoshme të ndihmës sociale zvicerane, është diçka e padëgjuar. Me kësi parazitësh socialë Syla e dëmton edhe imazhin e bashkëkombësve të tij në Zvicër.

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]Çka pas fusnotës z. Kryeministër?[/B]


Burim Ramadani

Jo pak njerëz janë konfuzuar. Shumë të tjerë janë të pakënaqur, madje të hidhëruar. Tashmë, dikush edhe nuk po mund t’u besojë veshëve të vet. Jo pse veshët e kanë tradhtuar më herët, porse janë shurdhuar nga daullja patriotike e kryeministrit Hashim Thaçi.

Daullja e tij rrahu fuqishëm për javë të tëra. Ishte në lajmet kryesore të televizioneve dhe në ballinat e gazetave. “Unë jam i fundit në skenën politike që mund të pranoja diçka të tillë”, pati thënë Thaçi me entuziazëm fëmijëror. Këto lloj deklaratash kishin vetëm një temë: Rezolutën 1244 në fusnotën që do t’i vihej emrit të Kosovës në përfaqësimin rajonal të shtetit tonë. Dhe, e tërë kjo fushatë tipike elektorale e llojit të “Në jetën time i kam pasur 3 qëllime...”, po bëhej pa kurrfarë koordinimi me ata që kanë ndihmuar popullin dhe vendin tonë në rrethana vërtet të rënda. Pra, me partnerët e fuqishëm ndërkombëtarë të Kosovës, në rend të parë me SHBA-të dhe vendet kryesore të Bashkimit Evropian.

Sjellja e kryeministrit Thaçi gjatë këtyre javëve të fundit ka tejkaluar çdo nivel të papërgjegjësisë. Ka dëshpruar ata që i besonin deri tash, nëse ende mund të themi se kishte njerëz të tillë. Dhe, ka vërtetuar definitivisht ato që po i themi ne (opozitarët) për vite me radhë, se ky Thaçi nuk është lider me të cilin mund të mbështeten populli dhe institucionet e Kosovës, parnterët strategjikë të vendit dhe definitivisht e ardhmja jonë e përbashkët.

Jo pse fusnota bëri namin e zi për Kosovën, por fakti se Thaçi e maltretoi vendin me formulime plotësisht të papërgjegjshme ka sjellë një situatë më të rënduar për të gjithë ne.

Prandaj, është e pashmangshme nevoja për qartësime të fuqishme të tërë kësaj që ndodhi, po ndodh dhe do të ndodhë. Sigurisht se secili i ka përshtypjet e veta për këto zhvillime. Por, të gjithë kemi nevojë për sqarime shtesë, të sakta dhe të afatizuara. Ajo që mund të jetë nevoja kryesore për vendin tash është sqarimi për përfitimet e mundshme për Kosovën.

Ta themi se çështja e fusnotës është e mbyllur (sepse vërtet është e mbyllur), atëherë çka pas fusnotës z. Kryeministër? Çka fitoi Kosova nga ky vendim i juaji, sikurse thatë tashmë, “vendimi i vështirë”? Kur do të shihen sukseset e vendit tonë në përfaqësimin rajonal të llojit të këtillë? Cilat janë nevojat e Kosovës për përfituar nga kjo situatë e tashme? Çka keni kërkuar që t’i mundësohet Kosovës për të arritur këtë “vendim të vështirë”? A do të kemi Kodin Telefonik të Kosovës në fusnotë? A do të ndalojmë tashmë Serbinë që të mbajë të drejtën për Kodin Telefonik edhe për Kosovë? Apo, a do të kemi domenin tonë në internet, qoftë edhe me fusnotë?

Kryeministri Thaçi dhe anëtarët e Qeverisë së tij na folën gjatë këtyre ditëve se Kosova do të jetë në gjendje të nënshkruajë Marrveshjen e Stabilizim-Asociimit (MSA) me BE-në. Kur do të ndodhë kjo z. Kryeministër? Si do të zhvillohet ky proces? A do të marrim mbështetjen edhe të pesë vendeve të BE-së që nuk na kanë njohur shtetësinë që të nënshkruhet MSA-ja? Kur do të ndodhin takimet tuaja me udhëheqësit e këtyre vendeve për të pasur të qartë se nuk do të bllokojnë Kosovën në këtë proces?

Cili do të jetë rezultati i fusnotës në çështjen e aviacionit civil? A do të ndikojë kjo që hapësira ajrore e Serbisë mund të përdoret tashmë për aviacionin civil në prej dhe për në Aeroportin Ndërkombëtar të Prishtinës? A do të ndikojë kjo në uljen e çmimemeve të udhëtimit ajror dhe si rezultat i kësaj përmirësim i një elementi të standardit jetësor të kosovarëve? Të paktën, a keni menduar për këtë?

Çka do të ndodhë me sportin e Kosovës? A nënkupton që fusnota do t’u mundësojë ekipeve sportive dhe sportistëve kosovarë të përfaqësojnë Kosovën në gara të ndryshme rajonale dhe ndërkombëtare? A e keni bindur BE-në dhe vendet tjera se përfaqësimi në këto gara tashmë mund të bëhet edhe me fusnotë? Pse jo? Fusnota është çështje e kryer dhe po pajtohemi se nuk mund të kthehet mbrapsht. Atëherë, pse të mos përfitojmë sa më shumë që është e mundur?

Në vend se të kapni daullen e patriotizmit z. Kryeministër, është dashur që të bëni një listë të gjatë dhe të detajuar për nevojat që Kosova i ka dhe të cilat do të mund të adresoheshin si rezultat i “vendimit të vështirë” për fusnotën.

Të gjitha këto duhet t’i sqaroni z. Kryeministër. Dhe, ne do të të mbajmë për fjalësh. Sqaroni këto detaje dhe thuajani popullit qartë se kur do të arrihen të gjitha këto. Tregoni po ashtu se cili është hapi juaj i ardhshëm nëse këto nuk arrihen gjatë këtij viti? Normalisht, besoj e dini se morali në politikë nuk do t’ju linte të vazhdoni edhe më tutje të udhëheqni Qeverinë. Nëse keni edhe pak moral politik.

Edhe një gjë: dijeni qartë se askush më nuk beson se Ju do të mund të rregulloni ndonjë gjë në Kosovë. E tërë shpresa është në angazhimin e fuqishëm të SHBA-ve për të ruajtur sovranitetin, integritetin territorial dhe shtetësinë e Kosovës. Pa besimin e popullit të Kosovës në Qeverinë amerikane, vështirë se do të ruhej stabiliteti. Por, populli i Kosovës nuk ka pasur, nuk ka dhe nuk do të ketë dilema në miqësinë me SHBA-të.

(Autori është sekretar i Përgjithshëm i AAK-së dhe deputet në Kuvendin e Kosovës)

[B][URL="http://www.zeri.info/artikulli/3/20/44662/cka-pas-fusnotes-z-kryeminister/"]1[/URL][/B]

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][B]Fusnota dhe çamçakëzi si perspektiva europiane [/B]

Shkruan: Milazim Krasniqi , 26 Shkurt 2012

[B]Perspektiva jonë europiane nuk është si çamçakëzi, por të gjithë ne si shoqëri, jemi duke e përtypur perspektivën tonë europiane si çamçakëz.[/B]

Arritja e pajtimit për përfaqësimin e Kosovës në nismat rajonale, me anën e një fusnote tek emri i saj, e cila përmban edhe rezolutën 1244, ndër të tjera solli edhe një të mirë: ajo ndihmon që shumë njerëz të kuptojnë disa gjëra që nuk i kanë kuptuar me kohë lidhur me statusin sui generis të këtij vendi. Fjala vjen, tash disa kanë rast të kuptojnë se Marrëveshja e Rambujesë-Parisit, po të nënshkruhej nga Serbia, do ta linte Kosovën me një autonomi substanciale brenda Jugosllavisë së Zhablakut. E drejta, edhe me një perspektivë fluide të deklarimit për fatin e saj, falë këmbëngultësisë personale të shefit të atëhershëm të delegacionit të Kosovës në atë konference. Lëshimet pe që u bënë në atë në atë kohë, për shkak se ngjarjet morën tjetër drejtim, janë paketuar si interes i vendit, por të gjitha kompromiset e mëvonshme kanë qenë variacione të atij kompromisi.
Jo rastësisht është e mbikëqyrur pavarësia e Kosovës
Sot nuk ka pse të hamendësohet se si do të dukej ai “deklarim i popullit”, siaps dokumentit të Rambujesë/Parisit, pas një periudhe kalimtare brenda shtetit jugosllav, por nëse e ndjekim logjikën e kritikuesve të pajtimit më të ri, mund të thuhet që presioni i Fuqive të Mëdha do të mund ta shfytyronte edhe vullnetin e popullit, në emër të ruajtjes së stabilitetit të rajonit dhe të integrimit europian të tij. Sidoqofë, askush nuk duhet të gënjejë se në Kosovë ka elita politike që janë aq të forta e refuzuese ndaj ofertave të komunitetit ndërkombëtar e veçmas të propozimeve të aleatëve të Kosovës, SHBA-ve dhe BE-së. Në fund të fundit, duhet të thuhet haptas se këto elita dhe shoqëria jonë ende nuk janë të afta as që të qeverisin plotësisht të pavarura. Jo rastësisht pavarësia e Kosovës është e mbikëqyrur dhe sipas gjasave, në një formë a në një tjetër, do të mbetet e këtillë edhe për shumë kohë.
Kjo nuk është atraktive për ta thënë, por kjo e vërtetë është si tableta e idhët, që është më mirë të pihet, për të filluar një proces eventual shërimi. Përndryshe, nga sa po shihet edhe kësaj radhe, shumë politikanë e opinionistë, nuk kanë vullnet që gjërat të shihen realisht. Madje as nga ish të moderuarit, të cilët në opozitë janë shndërruar në patriotë radikalë, as nga kompomisaxhinjtë tradicionalë, të cilët betejat e humbura politike duan t’i kompensojnë me hakmarrje duke nxitur radikalizëm, po as nga stalinistët e ndryshkur, që edhe kur janë afër sahanave të pushtetit, më shumë kanë urrejtje ndaj bashkëkombasve të vet se sa ndaj ish pushtuesit e poshtëruesit të tyre. Me këso elita hileçare e hipokrite dhe në ndonjë rast edhe sadiste, zor se mund të mbrohet diçka më shumë se sa ajo që definohet si interes i Kosovës nga sponsorët e pavarësisë së saj, SHBA-të, NATO dhe BE. Reduktimi i interesave shtetërore në interesa partiake, klanore e në shumë raste mafioze, që ka ndodhur që nga çlirimi i vendit në vitin 1999, nuk ka si të prodhojë koncensus e aq më pak fuqizim të shtetit. Askush nuk duhet të luajë rolin e moralistit në këtë mes (absolutisht nuk jam duke e luajtur as unë në këtë tekst), sepse të gjithë jemi përgjegjës për krijimin e kësaj elite politike hipokrite e kleptomane dhe të një shoqërie, e cila nuk ndjen nevojë të brendshme për reforma të thella. Përgjegjësi kanë qeveritë gjithsesi, por për këtë shoqëri të paralizuar e të çmoralizuar, kanë përgjegjësi edhe gjyqësori, edhe mediet, edhe shoqëria civile, edhe arsimi publik.
Rezoluta 1244 dhe lufta e demave
Poashtu, disa njerëz kanë rast të rikuptojnë tash se rezoluta 1244 e Këshillit të Sigurimit, e miratuar në ditët kur Kosova ishte tërësisht e shërbërë, jo vetëm politikisht e ushtarakisht, po edhe demografikisht, është një realitet me të cilin ka rrezik se do të jetojmë edhe për shumë kohë, jo vetëm në fusnotë, por në jetën e përditshme. Ata që e kanë lexuar librin “Misioni të Beograd” të Marti Ahtisarit, e kanë të qartë që tratativat për mbylljen e konfliktit mes NATO-s e Serbisë dhe për rezolutën 1244, kanë qenë si një luftë demash ndërmjet SHBA-ve dhe Rusisë. Ajo rezolutë edhe sot është pjesë e asaj beteje. Prandaj, nuk është e ndershme që ekzistimi i saj dhe kontekstualizimi i saj të përdoret rishmi në betejat e brendshme politike në vendin që është peng i saj. Fatkeqësisht, edhe këtu del sheshit prirja sadiste e një pjese të politikanëve dhe të kuazianalistëve, të cilët duan me çdo kusht që edhe ekzistimin e rezolutës 1244 ta paraqesin si dështim të qeverisë aktuale, e jo si dobësi historike të krijimit të shtetit.
Në këët mes edhe Konferenca e Vjenës e bashkë me të edhe Plani Gjithëpërfshirës i Ahtisarit janë produkt i rezolutës 1244. Tjetër punë është pse institucionet e Kosovës e kanë pranuar Planin, ashtu si është, dezintegrues e paralizues. Por, disa nga ata që kanë qenë ithtarë të flakët të Planit, tash po shtiren se e kanë harruar dhe e dredhin muhabetin e po e paraqesin dialogun teknik dhe pajtimin më të ri si diçka e papritur, e padëgjuar dhe jashtë realitetit. E vërteta është se Plani i Ahtisarit e ka bërë Kosovën shtet jofunksional dhe shtet i tillë do të mbetet deri sa të mbetet i dizajnuar sipas atij plani. Plani i Ahtisarit e ka shndërruar Kosovën në një organizëm (në kuptimin funksionalist) që mbahet në këmbë me dializë. Edhe për këtë faj është i elitave e jo vetëm i qeverive, sepse në instancë të fundit, qeveritë janë produkt i tyre. Pra, në këtë kontekst të kësaj kujtese, duhet të kundrohet edhe pajtimi më i ri i qeverisë për përfaqësimin rajonal të Kosovës, me një fusnotë që nuk paragjykon statusin e saj në raport me Serbinë. Por, kjo funsotë në fakt shpreh një realitet të prekshëm. Statusi i Kosovës në raport me Serbinë, si me funsotë si pa të, është i pazgjidhur dhe rrjedhimisht i padefinuar. Serbia nuk e njeh Kosovën dhe për më tepër e konsideron pjesë të shtetit serb. Megjithatë, edhe Serbia detyrohet të zhvillojë dialog e negociata me Kosovën, bile të sponsorizuara nga komuniteti ndërkombëtar. Serbia thirret në rezolutën 1244 por në të njëjtën kohë, ajo bashkë me Bashkimin Europian, ka bashkësponsorizuar në Asamblenë e Përgjithshme të OKB-së rezolutën ku opinioni i Gjykatës Ndërkombëtare sipas të cilit pavarësia e Kosovës është në pajtim me rezolutën 1244 dhe nuk është në kundërshtim me të drejtën ndërkombëtare, mirren në dijeni me kënaqësi. Pra, edhe Serbia, si rezultat i epilogut të sanksionuar me Marrëveshjen e Kumanovës, ka politikë të dyzuar në raport me Kosovën e jo vetëm Kosova në raport me Serbinë. Ajo marrëveshje është larg përfshirjes në negociata dhe në fakt paraqet themelin e sigurisë dhe pavarësisë faktike të Kosovës.
Edhe Serbia po detyrohet të bëjë lëshime
Rrjedhimisht, edhe Serbia po detyrohet të bëjë lëshime, për të paguar tagrin e Marrëveshjes së Kumanovës, tagrin e dobësive të veta të tashme shtetërore, po edhe të aspiratës së saj për t’u integruar në Bashkimin Europian. Prandaj, “cilësia e marrëdhënieve”(një sintagmë e përdorur këto ditë me pasion nga Veton Surroi), ndërmjet Kosovës e Serbisë nuk do të ndryshojë me këtë pajtimin e fusnotës e nuk do të ndryshojë esencialisht as në të ardhmen e afërt. Në dokumentet ku ka filluar të ngjizet liria dhe pavarësia e Kosovës, Serbia dhe Kosova nuk kanë qenë palë në proces, po kanë qenë palë në luftë. Ato faktikisht as sot nuk janë palë të proces, por palë të varura nga procesi të cilin e dizajnojnë Fuqitë e Mëdha. Prandaj, insistimi i disa politikanëve dhe opinionistëve tanë që agjenda e integrimit të Serbisë të mbahet pas qerres së Kosovës, është jorealiste. Mund të jetë moralisht e drejtë, por është politikisht jorealiste, sepse Bashkimi Europian e ka agjendën e vet për integrimin e Serbisë, qoftë dhe të përshpejtuar e deri dikund edhe të imponuar.
Sa i përket “perspektivës europiane të Kosovës”, pas pajtimit për përfaqësimin rajonal, është cinike të thuhet se kjo perspektivë është si çamçakëzi. E vërteta, ajo persektivë tashmë është prezente dhe në dispozicion. Por, se a do të shfrytëzohet në mënyrë adekuate, kjo mbetet që të shihet. Perspektiva jonë europiane nuk është si çamçakëzi, por të gjithë ne si shoqëri, jemi duke e përtypur perspektivën tonë europiane si çamçakëz. Edhe deklarimi radikal kundër pajtimit më të ri për për përfaqësimin rajonal të Kosovës, i cili është një kompromis i sponsorizuar nga Fuqitë e Mëdha, (që të hapet disi një shteg drejt integrimit europian), është përtypje e padobishme e perspektivës europiane.[/SIZE][/FONT]

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]B[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]ëjeni të dobishme marrëveshjen e dialogut![/SIZE][/FONT][/B]

[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][IMG]http://www.kohaditore.com/repository/image.php?source=images/&x_=1&y_=1[/IMG][/SIZE][/FONT][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]
[/SIZE][/FONT]

[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Publikuar: 28.02.2012 - 22:36,Ulrike Lunacek[/SIZE][/FONT][B][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]

Letër qytetarëve të Republikës së Kosovës nga një mikeshë e ngushtë e Kosovës dhe mbështetëse e integrimit në Bashkimin Evropian e të gjitha shteteve të Ballkanit Perëndimor[/SIZE][/FONT][/B]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Duke lexuar dhe dëgjuar për dëshpërimin e fortë me marrëveshjen e dialogut ndërmjet Serbisë dhe Kosovës, të premten e kaluar, nga ana e partive opozitare dhe zërave të tjerë në Prishtinë, më lejoni t'ju drejtohem juve për ta interpretuar dhe për ta bërë të dobishme këtë marrëveshje sipas MËNYRËS SUAJ dhe të mos bini në kurthin e Beogradit - i cili, ta merr mendja, do ta interpretojë marrëveshjen sipas mënyrës qysh e sheh vetë (mos harroni se është koha e zgjedhjeve në Serbi).

Hidheni prapa shpine interpretimin që po i bën Serbia kësaj marrëveshjeje dhe fitoni dobitë që marrëveshja ju ofron në përfaqësim dhe bashkëpunim: Kosova do të marrë pjesë dhe do të nënshkruajë marrëveshje të reja në emër të vet dhe do të flasë në emër të vetin në takime rajonale. S'ka më UNMIK! Nëse politikanë nga Serbia apo nga ndonjëri prej pesë vendeve anëtare të Bashkimit Evropian që nuk e kanë njohur Kosovën kërkojnë që anash një përfaqësuesi kosovar të jetë edhe një i UNMIK-ut, ose nëse kërkojnë që ai të nënshkruajë ose të flasë në emër të Kosovës, ju dhe qeveria juaj lirisht mund t’i referoheni marrëveshjes të së premtes: Përdoreni atë. Kudo që të jetë, në CEFTA, në RCC, apo në çdo ngjarje të ngjashme rajonale: Përdoreni fusnotën!

Madje edhe në OSBE - që gjithashtu është një organizatë rajonale, edhe pse rajoni është më i gjerë - deri tash gjithnjë ishte Shqipëria ajo që ka folur në emër të Kosovës: është koha që kjo ulëse të merret nga vetë diplomatët e Kosovës. Përdoreni!

E në lidhje me fusnotën: Fjala "në linjë me" u referohet ngjarjeve kronologjike: 1244-shi i Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara, dymbëdhjetë vjet më parë, nuk është zëvendësuar nga një rezolutë e re e Këshillit të Sigurimit, ky është një fakt, ku pengesa bëjnë Rusia dhe Kina me qasjen e ngjashme të kohës së luftës së ftohtë, të cilat si dy nga pesë vendet anëtare të Këshillit të Sigurimit gëzojnë të drejtën e vetos. POR fusnota nis me 1244-shin, por mbaron me Opinionin Këshillëdhënës të Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë të 12 korrikut të vitit 2010 për Deklaratën e Pavarësisë së Kosovës - që Beogradi e di fort mirë, theksonte se Deklarata e Pavarësisë ishte në pajtim të plotë me të drejtën ndërkombëtare. Përdoreni fusnotën me qëllim të përafrimit të Republikës me Bashkimin Evropian!

IBM-ja është marrëveshja e parë ndërmjet Kosovës dhe Serbisë - kjo është de fakto njohje e shtetësisë së Kosovës. Qeveria mund ta mohojë atë sa herë që të dojë, por gjithsecili e di se ky është një fakt. Përdoreni fusnotën!

Dhe Komisioni Evropian ka deklaruar se do të nisë një studim të fizibilitetit për Marrëveshjen e Stabilizim-Asociimit me Kosovën. Ky është hapi i parë në rrugën drejt statusit të kandidatit për vendet e Ballkanit Perëndimor. E njëjta gjë vlen edhe për Kosovën: është një hap i rëndësishëm drejt Bashkimit Evropian. Përdoreni!

E dini se unë si Raportuese e Parlamentit Evropian për Kosovën kam mbrojtur fuqishëm shtetësinë dhe pavarësinë e Kosovës. Unë nuk jam prej atyre që duan që Serbia të çojë përpara e Kosova të ngelë prapa. Dhe ju e dini se kam qenë kritike ndaj kryeministrit të Kosovës dhe Qeverisë së tij sa herë kam menduar se kjo ishte e nevojshme, sa herë që kam menduar se veprimet e zbatuara nuk ishin në linjë me standardet e Bashkimit Evropian (si puna e zgjedhjeve të vitit 2010). Kësaj here jam fort e sigurt se Edita Tahiri ka bërë një punë të mirë për vendin tuaj - më e mira e mundshme, edhe pse unë, ju dhe ajo do të donim shumë më shumë. Ju e dini se Bashkimi Evropian nuk është plotësisht i unifikuar (jo vetëm në rastin e Kosovës!) sikur se unë dhe shumë të tjerë do të donim të ishte. Kjo nuk ka asnjë lidhje me Kosovën, por me rrugën e vjetër dhe të vështirë drejt Shteteve të Bashkuara të Evropës. Kjo ka të bëjë më shumë me deficitet demokratike, me shumë kompetenca të mëdha që ende janë në duar të qeverive kombëtare anëtare të BE-së. Fatkeqësisht ne nuk jetojmë në një botë ideale, asnjë prej vendeve anëtare të BE-së, e as Kosova. Duhet të luftojmë për atë që synojmë.

Serbia do ta ketë të vështirë ta përpijë marrëveshjen. Dhe për aq kohë sa Serbia po mundohet të mbrojë se gjithçka do të mbetet ashtu siç është tani, dhe se asgjë nuk do të ndryshojë: kjo thjesht nuk është e vërtetë. Dhe mos e harroni: Tadiqi ka qenë shumë i sigurt se Serbia do ta merrte statusin e kandidates së BE-së dhe se do t'i niste negociatat e pranimit deri në fund të vitit 2011. Madje edhe nëse Serbia do ta marrë statusin e kandidates së BE-së në fund të kësaj jave: Serbia do të duhet të bëjë edhe shumëçka përpara për t'i nisur negociatat.

Pra, me qëllim që ta finalizoj: Nëse dëshironi ta përdorni dëshpërimin tuaj me marrëveshjen për argumentime të brendshme kundër Qeverisë suaj, natyrisht se kjo është e drejtë juaja demokratike. Por, mos harroni se dialogu ishte iniciuar nga Bashkimi Evropian dhe ishte mbështetur nga Shtetet e Bashkuara dhe të tjerët në gusht-shtator në vitin 2010 në Kombet e Bashkuara kur Serbia përsëri mundohej të kundërshtonte pavarësinë e Kosovës. Ishte negociuar nga BE-ja me qëllim për të shënuar progres të mëtejshëm të mundshëm për të dyja vendet në rrugën drejt BE-së. Pra PËRDORENI këtë marrëveshje kurdo që mundeni dhe mbrojeni pavarësinë e Kosovës, siç u theksua edhe nga GJND-ja!



(Autorja është raportuese e Parlamentit Evropian për Kosovën)[/SIZE][/FONT]

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

A ben nje keshille per kete teme ?

Shkruani vetëm titullin e artikullit, dhe postone lidhjen/burimin e websitit, e jo tere shkrimin.

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]Bugajski: Pjesëmarrja pozitive, fusnota negative [/B]

Marrëveshja do ta sjellë Qeverinë e Kosovës në forumet ndërkombëtare me Serbinë. Por, anë negative është fusnota, e cila është potencialisht dëmtuese, ka vlerësuar Janusz Bugajski, nga Qendra për Studime Strategjike dhe Ndërkombëtare, me seli në Washington, në një intervistë dhënë Radios Evropa e Lirë.
Ai ka thënë se marrëveshja e vë në pyetje legalitetin e pavarësisë së Kosovës, duke thënë se paragjykon. Me fjalë të tjera, nëse diçka nuk paragjykohet, logjikisht do të nënkuptohet se nuk është zgjidhur. Ky është pozicioni i qeverisë së Serbisë prej fillimit.
“Unë mund ta paramendoj një situatë ku Serbia do të vazhdojë ta sfidojë Kosovën, duke e theksuar këtë marrëveshje, duke theksuar se më nuk quhet Republikë në këto forume ndërkombëtare dhe duke deklaruar se përfundimisht kërkohet zgjidhje.
Pra, shoh probleme të ardhshme si pasojë e kësaj marrëveshjeje dhe nuk jam i befasuar me kundërshtimet në Prishtinë ndaj fusnotës dhe heqjes së termit Republikë”, ka thënë Bugajski.
Sipas tij, dialogu ndërmjet Kosovës e Serbisë është i rëndësishëm dhe çdoherë duhet të ketë dialog. Por, dialogu duhet të ketë rezultate të caktuara, nga të cilat përfitojnë të dy palët. Ai më tej, shtoi se pasi Serbia qartazi po përfiton nga dialogu, meqë duket se tash do ta ketë statusin e kandidatit për BE, shtrohet pyetja se çka po fiton Kosova?
“Në rregull, ka fituar përfaqësim potencial në organizata ndërkombëtare dhe forume, por ende nuk ka një plan drejt kandidaturës për në BE, drejt një statusi në BE. Shpresojmë se kjo do të zgjidhet më vonë këtë vit. Me fjalë të tjera, që Kosova të lëvizë nga të, qenit subjekt i BE-së, nën misionin EULEX, te kandidatura ose aspiranti potencial për anëtarësi në BE”, tha Bugajski.
Duke folur për veriun, ai theksoi se statusi i veriut të Kosovës mund të zgjidhet dhe duhet të zgjidhet gjatë bisedave me Serbinë, me presion më të fuqishëm të BE-së dhe të Shteteve të Bashkuara.
Sipas tij, nëse ka pasur presion ndaj Kosovës për të bërë kompromis për emër në përfaqësimin në strukturat rajonale, atëherë duhet të ketë presion ndaj Serbisë për t’i tërhequr të gjitha strukturat paralele nga Kosova dhe ta pranojë integritetin e plotë politik dhe administrativ të Kosovës si një shtet.
“Mendoj se tash duhet të ketë presion të njëjtë ndaj serbëve, siç pamë presion ndaj kosovarëve gjatë disa javëve të kaluara”, tha ai.
Bugajski më tej vlerësoi se Beogradi dhe serbët lokalë, për momentin, kanë arritur në një konkluzion se çfarëdo bisede për ndarje do të krijonte probleme të mëdha për kandidaturën në BE.
“Si rezultat i kësaj, ata tash po flasin për autonomi, status special, po e shtrojnë modelin e sistemit dy-entitetësh në Bosnjë... me fjalë të tjera, po shikojnë për çfarëdo lloj formule, sipas së cilës komunat veriore nuk do të ishin pjesë e autoritetit të qeverisë në Prishtinë. Çfarëdo vendimi i tillë, mendoj se do të jetë i keq, pasi do të krijojë një konflikt të ri ndërmjet veriut dhe pjesës tjetër të vendit dhe do ta lejonte Serbinë të vazhdojë të ushtrojë presion ndaj Prishtinës. Për këtë arsye, mendoj se këto katër komuna duhet të integrohen plotësisht në shtetin e Kosovës. Kjo duhet dhe do të jetë temë e bisedimeve gjatë muajve të ardhshëm”, u shpreh Bugajski.
Ai ka folur edhe raportet se Shtetet e Bashkuara do t’i tërheqin disa ushtarë nga Evropa. Mirëpo, sipas Bugajskit, tash për tash, Washingtoni ka deklaruar se prania e trupave amerikane në Kosovë do të vazhdojë.
“Mendoj se forca e brendshme e Kosovës duhet të përmirësohet, të rritet dhe të bëhet më efektive. Kuptohet se trupat e Shteteve të Bashkuara do të jenë të pranishme, por nuk është e nevojshme që ato të jenë të pranishme në formë masive”, tha ai.
Bugajski, duke folur për njohjet e shtetit të Kosovës tha se numri duhet të ishte më i lartë.
“Besoj se numri duhet të ishte më i lartë. Nuk mendoj se, veçanërisht në fazat e para, është bërë mjaft nga Uashingtoni ose Brukseli, për të mbledhur njohje jashtë Evropës, veçanërisht në botën arabe dhe më gjerësisht në atë myslimane. Nuk mendoj se vetë qeveria në Prishtinë ka bërë mjaft në vitin e parë, që të arrijë njohje. Por, kuptohet se politika e Serbisë, e veçanërisht gjatë katër viteve të pavarësisë, është që të parandalohen vendet nga njohja e Kosovës”, tha ai.

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

Zijadin Gashi
29.02.2012


Qeveria e Kosovës e mirëpriti vendimin e Këshillit të Ministrave në Bruksel për studimin e fizibilitetit. Kryeministri Hashim Thaçi tha se ky vendim paraqet avancim të pozicionit të Kosovës drejt integrimeve evropiane. Përderisa nga opozita thanë se çmimi që ka paguar Kosova për këtë studim fizibiliteti, duke arritur marrëveshje me Serbinë për përfaqësimin e Kosovës me anë të fusnotës, është shumë i lartë krahasuar përfitimet.

Sidoqoftë, ishte kryeministri Thaçi ai i cili tha se vendimi i Këshillit të Ministrave paraqet një avancim të madh për Kosovën.

“Kosova do të trajtohet si të gjitha vendet tjera, e barabartë, dhe ky hap, ky standard bëhet vetëm për vendet e pavarura dhe sovrane dhe të njohura ndërkombëtarisht. Kjo do të bëjë shkurtimin e rrugës për liberalizimin e vizave për Kosovën dhe do të vazhdohet me marrëdhëniet kontraktuale me BE-në”, u shpreh kryeministri Thaçi.

Në anën tjetër, opozita vazhdon kritikat ndaj Qeverisë se ka bërë kompromise të dhimbshme krahasuar me përfitimet. Burim Ramadani, deputet dhe sekretar i Përgjithshëm i Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës tha se çdo avancim i pozitës së Kosovës drejt integrimeve evropiane, është pozitiv. Por, ai tha se çmimi që po paguan Kosova për hapat e vegjël që po bën, është shumë i lartë.


“Ne besojmë se ky është një hap i vogël përpara drejt integrimeve evropiane, por besojmë po ashtu se çmimi në krahasim me këtë hap, është tepër i madh”, tha Ramadani.

Duke iu referuar lëshimeve që Kosova bëri në dialogun me Serbinë për pranimin e fusnotës, Burim Ramadani tha se mendon që Kosova duhet të insistojë që të përfitojë edhe në përfaqësimin e saj në nisma tjera ekonomike, politike, kulturore dhe sportive.

“Besojmë se janë edhe shumë elemente që mund të përfitohen, duke përfshirë kodin telefonik, domenin në internet, hapësirën ajrore dhe tekefundit edhe pjesëmarrjen sportive në rajon e Evropë, ngase Kosova tashmë mund të përfaqësohet në to, qoftë edhe me fusnotë. Por, ne po shohim dështim të Qeverisë në përfitimet e Kosovës pas këtij kompromisi që është bërë”, deklaroi Ramadani.

Mirëpo, me kritikat e opozitës dhe të tjerëve nuk pajtohen në Qeveri. Sipas zëvendëskryeministrit Hajredin Kuçi, rruga e Kosovës për në BE po përshpejtohet shumë. Ai tha se çështja e fusnotës po përdoret tashmë për pretekste e përfitime politike.

“Kjo çështja e yllit (fusnotës) është bërë çështje e pretekstit për ndonjë garë politike. Por, Kosova po trajtohet si të gjitha shtetet pretendente për anëtarësim në Bashkim Evropian me subjektivitet të vet juridik ndërkombëtar, dhe me një trajtim krejt të veçantë nga të tjerët. E keni parë edhe dje (të martën), nuk është thënë studimi i fizibilitetit për dikë tjetër, por për Kosovën, për një shtet, entitet të veçantë”, theksoi Kuçi.

Ndryshe, studimi i fizibilitetit paraqet vetëm fazën fillestare, pasi që deri te nënshkrimi i marrëveshjes për Stabilizim-Asociim, vendet e rajonit kanë pritur më pas edhe me vjet.

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

Lamtumire QEVERIA THAÇI?
[B]Sami Islami[/B]
[URL="http://www.albaniapress.com/lajme/15953/QUO-VADIS-QEVERIA-THACI.html#"][/URL][B]Siç po shihet politika e qeverisë Thaçi është në çorrsokak. Kjo për arsye se politikën e Kosovës po e diktojnë të huajt (ambasadorë te shteteve të tjera në Kosovë, Euleksi etj.). Në mungesë të një strategjie kombëtare, Thaçi vëhet në dispozicion të të huajve dhe vepron siç thonë ata. Ai po tregohet dorëlirë, sikur Kosova të kishte qenë pronë e tij. Serbia kërkon diçka, qeveria e gatshme t’i japë. Kryeministri me politikën e tij duket se nuk e ka hallin t’i mbrojë interesat e popullit. Me gjasë sikletin e ka të qëndrojë në pushtet sa të mundet më gjatë. [/B]


[FONT=Verdana][URL="http://www.albaniapress.com/lajme/15953/fotot/lajme_foto/feb_12/356qvriakosovs.jpg"][/URL][/FONT]
Po ta shikosh vetëm ambasadorin amerikan Dell, e sheh qartë se ai në Kosovë është gjithçka! Ai është mbi kryeminstrin, mbi kyetarin, e mbi çka jo? Ke përshtypjen se Thaçi është vetëm zbatues i urdhërave të Dellit! Kjo është politka shqiptare e Kosovës! Në zgjedhjet parlametare në Kosovë kishin dorë të huajt, po Delli ishte padyshim kryesori. Zgjedhja e kryetares së shtetit u bë me “ndërmjetësimin” e Dellit. Kryetarja u zgjodh sikur kur zgjedhet fituesi në lotari (duke e tërhequr një prej zarfave!). Delli, të cilit, fatëkeqësisht, po i përfundon mandati, do të mbahet në mend se ishte a-ja dhe zh-ja e poltikës kosovare. Unë nuk di rast tjetër në botë, përveç Kosovës (edhe, do të thosha, Shqipërisë) që ambasadori i një shteti tjetër të përzihet në politikën e brendshme të shtetit ku ai emërohet, sikur që po ndodh në shtetet shqiptare? Vetëvendosja prej se hyri në parlament, me aq sa kishte hapësirë, i tregoi se ku e kishte vendin ai. Delli nuk u muar fare me Veteverndosjen!

Se si do të përfundonin negociatat e fundit të Kosovës me Serbi për përfaqesimin e Kosovës në forumet rajonale Delli, kësaj radhe, dukej më “i shqetësuari”. Me Thaçin e dinte se s’do të kishte problem, po problem i doli pak me partinë më të madhe opozitare, me LDK dhe me kreun e saj Isa Mustafën, pse kjo parti nuk e përkrahu marrëveshjen për pranimin e fusnotës me Serbinë. Dhe Delli pa asnjë fije turpi tha se Mustafa dhe partia e tij, jo vetëm se ishte kundër marrëveshjes së tillë, po se ishte kundër Amerikës! Kështu vepron ambasadori amerikan në politikën kosovare, udhëhequr nga Thaçi.

Po meditoja: po sikur ky Delli të ishte emëruar ambasador p.sh. në Angli, apo Francë, a thua do të kishte pasur këtë “autoritet”? Një gjë jam i sigurt që as nga dyert e ministrive, ndoshta, e as e parlamentit britanik nuk besoj se do të kishte pasur mundësi të afrohej! Nejse.

Një lëvizje taman si i ka hije një qeverie popullore, qe, kur qeveria Thaçi bëri më 25 korrik 2011, kur i angazhoi forcat speciale për t’i marrë nën kontroll dy pikat doganore ndërmjet të Kosovës dhe Serbisë, pra pikën 1 dhe 31. Edhe pse Brukseli pati njëfarë lloj reagimi për këtë ,qendrat e tjera Vashingtoni, Berlini, Londra, Parisi e ndonjë tjetër e mirëpritën këtë gjest të qeverisë së Kosovës.
Po kjo zgjati vetëm një natë. Thaqi u tërhoq. U kthy mbrapsht dhe ia la KFOR-it ta zgjidhte këtë problem! Po këto janë çështje të brenshme të shtetit e jo të KFOR-it. Ai është vetëm për ta zbatuar rezolutën e “famshme” të Këshillit të Sigurimit, që nga themelimi i tij e deri më sot, rezolutën 1244! Pra KFOR-i është për të mbajtur qetësi. Dhe qetësia u vu por forcat speciale të Kosovës u kthyen me shumë të lënduar dhe pa një polic, i cili u vra nga bandat serbe. Dhe kjo përfundoi me kaq. Qeveria Thaçi heshti.
Kuvendi merr vendim për reciprocitet tregtar me Serbinë, qeveria Thaçi, nuk e zbaton. Kur Vetëvendosja organizon protesta, policia, e urdhëruar nga Thaçi i sulmon protestuesit paqësor me mënyrën më brutale, qe t’i përkujton sulmet serbe të para luftës në Kosovë!

Qeveria Thaçi duke e parë se nuk kishte më argument, për moszbatimin e vedimit të Kuvendit, atëherë në një mbledhje tjetër (të jashtëzakonshme!) zhvleftëson vendimin e mëparshëm të Kuvendit me votat e partisë së vet! O tempora o mores (O kohëra të çuditdhme, o njerëz të çuditshëm)! do të thoshte një fjalë latine. Kësaj i thonë: “Për inatë të resë më vdektë djali”!

Bisedimet “teknike” me Serbinë, vetëm një i marrë nuk e ka ditur se ato kurrë nuk kanë qenë “teknike”. Ato që nga fillimi qenë, janë dhe do të jenë politike. Ia filluan të “merren vesh” përfaqësuesit e qeverisë së Kosovës, për lëvizjen e lirë, për njohjen e tabelave të regjistrimit e ku ta tij unë se çka (të cilat “marrëveshje” nuk u zbatuan kurrë); por jo, në asnjë çast për çështjet vitale, si Veriu i Kosovës, kthimi i eshtrave të viktimave shqiptare (edhe pas 12 vjetësh pas luftës), regjistrat civilë, pensionet etj.
Loja politike e Serbisë dhe zemërgjërësia e qeverisë Thaqi vjen deri aty sa një ditë Serbia e shpiku edhe FUSNOTËN. Pasi që qeveria Thaqi kishte lëshuar pe vazdhimisht (edhe pse Thaçi një ditë më parë deklaroi se përsa i takon republikës nuk mund të bënte kompromis), një ditë më vonë ai e ndërroi mendimin. Fusnota u krijua asisoji sa të gjithë dolën “fitues”! Qeveria Thaçi thoshte se ne jemi fitues se në marrëveshje kemi futë deklaratën e pavarërsisë dhe vendimin e Gjykatës së Hagës; Serbia thoshte se ne jemi fitues se rezoluta 1244 është pjesë e marreveshjes dhe kjo tregon sovranitetin serb mbi Kosovën! Hajde e merre vesh se çfarë hallakame u bë! Njerëzit s’po marrin vesh asgjë! Krejt dolën fitues!
Kjo puna e fituesit ma kujtoi vjetin 1998, kur Serbia atëherë filloi ta rrënonte atë pak autonomi që kishin shqiptarët e Kosovës. U përhap një lloj propagande nga të gjithë politikanët,në atë kohë, se Kosova nuk humb asgjë, veçse Serbia fiton më shumë kompetenca! Pra njerëzit e politikës së atëhershme, gati njësoj si qeveritarët e sotit, trumpetonin dhe i gënjenin shqiptarët se ne nuk po humbnim asgjë, veçse Serbia po merrte më shumë kompetenca në Kosovë! Më kujtohet, se si popullata u hutua, sikur edhe sot me fusnotën, sepse përditë në ekran dilnin koka të njohura të politikës së Kosovës (shumica shqiptarë) dhe, edhe ata i përsëritnin frazat se” Kosova nuk po humbte asgje”! Bile shpesh njerëzit bënin pytje: si është e mundur që Serbia të fitojë, e Kosova të mos humbas? Kjo zgjati deri kur presidenti i atëhershëm i Serbisë Sllobodan Millosheviqi, para suspendimit të autonomisë së Kosovës, erdhi në Obiliq (Kastriot). Pas një fjalimi që mbajti në Elektroekonominë e Kosovës u përgjegj në shumë pytje të punëtorëve. Dhe një nga pyetjet që iu bë qe edhe kjo: Si është e mundur z. kryetar, që Serbia të fitojë, po Kosova të mos humbas?! Kryetari serb iu përgjigj: Serbia ka fituar, atë çfarë është dashur ta fitonte, kurse Kosova ka humbur, atë çfarë është dashur ta humbte” dhe doli nga salla.
E kjo fusnota e tashme, në mos tërësisht, pak a shumë ka ngjajshmëri me këtë. Qeveria Thaçi po thotë se ky është një një kompromis i dhimbshëm, po s’kemi pasur çfarë të bëjmë. Po, zotërinj, kjo është kur juve ju mungon strategjia e punës! Qeveria vepron në krye në veti. Në vend që ta arsyetoni votën e popullit, ju po e nëpërkëmbëni atë. Ju po veproni kështu që Serbisë t’ia rregulloni punët për të hy në Bashkimin Europian. Kurse ju zonja Edita Tahiri, fusnota nuk do të jetë një fluskë bore që do të shkrihet shpejt, por zoti e di se sa do të qëndrojë e ngrirë. Deri atëherë i ngrirë do të mbetet edhe përfaqësimi i Kosovës në prezentimet rajonale!

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

Kurban Afgan për politikën në Tiranë

Autor: Olsi Jazexhi
E mërkure 22 Shkurt 2012 09:08 AM

1.
Sulmi i datës 20 shkurt ndaj dy komandove shqiptarë të Kontigjentit “Eagle-4” në Kandahar të Afganistanit, ku si pasojë e një sherri mes ushtarësh, njëri u vra e tjetri u plagos, duket se ka qënë një lajm i mezipritur për elitën politike të Tiranës. Klasa politike që sundon sot Shqipërinë është një prej grupeve më servile dhe të bindura në radhën e vendeve që Amerika kontrollon sot nëpër botë. Frika dhe bindshmëria e klasës politike shqiptare ndaj amerikanëve mund të krahasohet me bindshmërinë që Aleanca e Veriut në Afganistan tregon ndaj amerikanëve apo me nënshtrimin që pushtetarët e ish-republikës sovjetike të Abkhazisë kanë ndaj Rusisë. Po ndërsa në rastin e Afganistanit dhe Abkhazisë, përulja e këtyre dy grupeve politike ndaj amerikanëve dhe rusëve bëhet për shkaqe ekzistenciale, në rastin e Shqipërisë, servilizmi i klasës sonë politike ndaj amerikanëve vjen si pasojë e natyrës legene që shqiptarët zhvilluan gjatë kohës së sundimit komunist, ku bindja ndaj Partisë së Punës dhe Enver Hoxhës, i ktheu elitat intelektuale shqiptare në puthadorë ndaj pushtetit dhe të fortit.
2.
Personat që kanë patur mundësinë të lexojnë raportet e ambasadës amerikane në Tiranë në Wikileaks do të kenë mbetur të tmerruar kur kanë kuptuar sesi në Shqipëri, amerikanët kanë instaluar jo një regjim të lirë dhe demokratik siç pretendohet nëpër botë, por një regjim të kontrolluar nga ambasadorët e Uashingtonit. Ambasadorët e pazgjedhur amerikanë që qëndrojnë në rrugën e Elbasanit në Tiranë, nuk i ngjajnë përfaqësuesëve të paanshëm të vendeve demokratike. Por në të kundërt, ambasada e tyre është një qendër okulte pushteti nga ku ambasadorët i japin fetva njerëzve me pushtet të Tiranës dhe u tregojnë se ç’duhet të bëjnë dhe mos bëjnë. Raportet e Wikileaksit tregojnë që ambasadorët fuqiplotë të Amerikës në Tiranë u diktojnë qeverive shqiptare pothuajse çdo send. Ata çertifikojnë vlefshmërinë e zgjedhjeve, aprovojnë qeveritë, justifikojnë apo sulmojnë pushtetarët te drejtuesit e Shtëpisë së Bardhë, ndajnë para për atë që ata konsiderojnë “shoqëri civile”, spiunojnë, merren me thashetheme e zënka politikanësh e në disa raste edhe me muhabete grashë. Raportet e Wikileaksit i tregojnë ambasadorët amerikanë të Tiranës si disa guru më fuqi magjike apo si pashallarët e kohës së Turqisë, të cilët kanë fuqi të bëjnë sus sa Ramën aq edhe Berishën, edhe në rastet kur ata i ndërsehen njëri tjetrit me kodoshë e me zagarë për të djegur Shqipërinë.
Kur përpara disa muajsh lexova raportet e Wikileaksit për Shqipërinë, përveç se u tremba, në të njëjtën kohë, më duhet të pranoj, që edhe u magjepsa ndërsa i bëja pyetje vetes nga ku e fitonin gjithë këtë fuqi këta ambasadorë të zinj apo të bardhë që i kemi peshqesh nga Amerika? Mesa unë di, amerikanët, Shqipërinë nuk e mbajnë të pushtuar me tanke dhe me avionë dhe as që e bombardojnë më drone siç bëjnë fjala bie ne Afganistan apo Libi. E as nuk e mbajnë me bukë, siç besonim ne në barcaletat e kohës së Mehmet Shehut. E kur nuk bëhet një gjë e këtillë, pyetja që më mundonte ishte të dija se çfarë marifetesh përdorin këta guru që poshtërojnë kaq shumë krerët e vendit tonë, të cilët, nëpër libra shkollorë që ne kemi në Shqipëri. thonë se rrjedhin nga një rracë trimash, e janë kreshnikë ilirë e pellazgë?
3.
Personat që kanë lexuar kabllogramet e ambasadorëve amerikanë në Tiranë, një gjë e kanë të qartë; pushteti i palimituar i tyre te ne nuk vjen si pasojë e ndonjë presioni kush e di se çfarë i tyre. Në shumicën e rasteve vetë shqiptarët janë ata që si pasojë e servilizmit që kanë për të tradhëtuar njëri tjetrin, i fuqizojnë të parët duke u dhënë statusin e supermenit. Në raportet e Wikileaksit dikush mund të lexojë fjala bie spiunllëqet që Ben Blushi bënte kundër Edi Ramës. Apo si nënkryetari i Komunitetit Musliman spiunonte shokët e tij dhe besimtarët muslimanë, apo si ambasadori amerikan raportonte në Uashington sesa pilaf e mish hallall hanin myslymanët për Ramazan, apo edhe sesi Rama dhe Berisha i kanë kthyer ambasadorët në guru e fallxhorë për tu ankuar e gjetur derman.
Lexuesit që duan të kuptojnë sesa servilë janë politikanët shqiptarë ndaj amerikanëve u mjafton të lexojnë kabllin e datës 14 qershor 2006 numër 06TIRANA743. Në këtë raport lexuesi ska si të mos skandalizohet kur lexon servilizmin e Sali Berishës ndaj ambasadores Marcy Ries. Berisha i kërkon pothuajse me përgjërim që të rrisë numrin e mercenarëve shqiptarë në Afganistan dhe po të jetë e mundur të dërgojë trupa edhe në Darfur të Sudanit. Ambasadorja Ries e cila çuditej nga përgjërimi i Berishës për të çuar sa më shumë ushtarë edhe në vende ku atyre nuk u kërkohej një gjë e këtillë e pyet e habitur “po në Darfur pse kërkon të çosh trupa”. Berisha, si një kone e lumtur i përgjigjet "We want to be anywhere you are" – “Ne duam të jemi kudo ku ju jeni.” Në komentet cinike që ambasadorja Ries i bën këtij servilizmi të ulët të vasalit shqiptar, konkludon si e zënë në hall duke thënë se “ndërsa kryeministri, në shumicën e rasteve, thotë gjërat që duhet të thotë… disa nga iniciativat që qeveria ndërmerr janë shkel-e-shko… megjithatë ne do të vazhdojmë të punojmë ngushtësisht me qeverinë që t’ia drejtojmë zellin në drejtimin e duhur…”
Servilizmi i klasës politike shqiptare ndaj amerikanëve dhe dëshira për të çuar nizamë nuk mungon as në rrëfimet që kryetari i socialistëve, Edi Rama, bën përpara ambasadorëve amerikanë. Në kabllon 07TIRANA1067 ambasadori Uithers tregon sesi Rama, ndërsa ishte i tërbuar me sundimin e Berishës, i xhelozohej amerikanëve se duke e futur Shqipërinë në NATO në kohën që Berisha është në krye të qeverisë, kreditet për këtë do i fitonte Berisha dhe jo ai. Pra si ndërmjet Ramës “socialist” ashtu edhe Berishës “të djathtë” nuk kishte asnjë kundërshtim ideologjik për futjen e Shqipërisë në NATO. Halli i vetëm që kishin të dy kryepalikarët e ambasadorëve ishte se kush do të shihej si legeni më i bindur i Amerikës; Rama apo Berisha?
Kabllot e Wikileaksit janë shumë të dobishme për tu lexuar, pasi ato shpjegojnë hapur dhe troç se ç’politikë bëhet me fatet e popullit në Shqipëri dhe sesi përfshirja e Shqipërisë në konfliktet e Amerikës në Sudan, Afganistan, Irak, Libi, Siri e kudo gjetkë nuk bëhet as për liri e as për demokraci siç gënjen narrativa jonë zyrtare. Mercenarizmi dhe dërgimi i ushtarëve tanë “përtej urës së Qabesë” bëhet thjeshtë për ti bërë qejfin ambasadorit nga i cili varet fati i vasalëve të tij shqiptarë.
4.
Kur në Prill të vitit 2009, Shqipëria mori ftesën për në NATO, unë rastisa të isha në Tiranë. Ndryshe nga vendet e tjera të Evropës, ku një pjesë e mirë e elitës intelektuale, e sidomos e majta e urren inkuadrimin e vendeve të tyre në aleanca militariste dhe imperialiste si NATO, në Tiranë nuk kishte aspak opozitë për këtë hap që Shqipëria po ndërmerrte. Nuk kundërshtonin as muslimanët mjekërroshë të xhamisë Dine Hoxha në Tiranë, të cilët i ka zbutur e trembur SHIK-u aq shumë saqë i thanë Bushit “Welcome” kur ai erdhi në Tiranë. Nuk kundërshtonin as ortodoksët, të cilët, siç dihet Nato synon që një ditë t’u mundi Rusinë Ortodokse. E nuk kundërshtonin as katolikët, kryeprifti i të cilëve, Rrok Mirdita mban flamurin amerikan në zyrë; e nuk kundërshtonte as shoqëria civile, pasi siç të gjithë e dinë, në Tiranë nuk ka shoqëri civile jashtë suazave të USAID-it. Në këtë situatë fantastike bindje për në NATO unë pata rastin të takoj edhe një hoxhë me mjekër të madhe nga Kavaja, i cili ishte i lumtur që Shqipëria po hynte në NATO pasi mendonte se NATO ishte Bashkimi Evropjan dhe pas kësaj shqiptarët do të hanin me lugë florini.
I vetmi debat që bëhej në media dhe në qytet ishte ndërmjet Berishës me Partinë Demokratike dhe Edi Ramës me PS-në, ku secili klan kishte ndërsyer militantët e tij, që futjen në NATO ta tregonte si vepër të doktorit apo të piktorit. Mbaj mend që në ato ditë, kur pyesja shumë qytetarë nëpër autobuzë, shkolla dhe rrugë përse ishin aq të lumtur që po hynin në NATO, përgjigja që merrja ishte se “tani do marrim lekë nga Amerika”, “morrën fund hallet tona”, “tani do na hajë m. serbi dhe greku”, dhe anekdoda të këtij lloji. Këto mite urbane që populli besonte nxiteshin edhe nga qeveria dhe mediat militante. Në parrullat që Berisha kishte vënë nëpër Tiranë shkruhej “Shqipëria në NATO, This is a miracle of freedom (kjo është mrekullia e lirisë)”, “Shqipëria në NATO, sigurojmë lirinë, të ardhmen tonë.”
Po se ç’lidhje kishte Nato-ja me mrekullinë e lirisë apo me ardhjen e parave në Shqipëri, një Allah e di. Çfarë Shqipëria ka fituar që nga futja e saj në NATO, është që vendi ynë është bërë pjesë e bllokut agresiv ushtarak i cili sillet me botën më keq se Traktati i Varshavës në kohën e Bashkimit Sovjetik. NATO-ja është fajtore për një seri agresionesh sot në botë; që me djegjen e Libisë e vrasjen e liderit të saj, pushtimin e Afganistanit, rrethimin e Sirisë dhe vrasjen e qindramijë njerëzish të pafaj. Si pasojë e futjes në këtë organizatë militariste, Shqipëria harxhon me miliona dollarë nga buxheti i saj për të çuar nizamë që të vdesin e vrasin muslimanë për amerikanët në shkretëtirat arabe dhe afgane. E për faj të NATO-s vendi ynë ka fituar pamjen e një vendi mercenar të Amerikës. Merhumi Feti Vogli që u vra në Afganistan në 20 shkurt është po ashtu viktimë e futjes sonë në një aleancë të pakuptimtë dhe mëkatare e cila vret njerëz e bën luftë që nga Sudani e deri në Afganistan.

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

5.
Vrasja dhe plagosja e ushtarëve shqiptarë në Afganistan ka qënë një lajm i mezipritur dhe do të thoja, i mrekullueshëm, për klasën politike shqiptare. Tamam si në filmin “Wage the Dog” Robert De Nirot e politikës shqiptare mezi presin që të vriten ushtarë në luftime, pasi këta heroizojnë kombin dhe heqin vëmendjen e publikut nga varfëria, i ftohti, uria, mungesa e dritave dhe shkatërrimi politik dhe social.

Edi Rama, Sali Berisha, Ilir Meta, Jozefina Topalli, Arben Imami etj, duket, se mezi e kanë pritur vrasjen e një shqiptari në Afganistan për ta përdorur si kartë besnikërie ndaj amerikanëve. Edi Rama i cili ishte i pari të reagojë me yrysh në emër të Partisë Socialiste e të gjithë opozitës, pas hapjes së lajmit të gabuar të vrasjes së “dy shqiptarëve në Afganistan,” ka shprehur ngushëllimet ndaj “dy familjeve të zakonshme”. Rama i rrëfen të rinjtë si patriotë dhe dëshmorë të Shqipërisë të cilët i janë bashkangjitur “mijëra e mijëra dëshmorëve të NATO-s në luftën e universit demokratik me forcat e një errësire kërcënuese.” Duke qënë se Rama është kaur me soj e me sorrollop, vdekjen e “dy shqiptarëve” e ka përshkruar si një epope biblike; si ato të përrallës së sakrificës së Jezu Krishtit për mëkatin e botës. Ky flijim sipas Ramës tregohet të jetë bërë për “kauzën e madhe të botës së lirë në luftën me një të keqe që synon asgjësimin e vetë lirisë së botës”. Rënien e “dëshmorëve të kombit” Rama, tamam si në filmin e De Niros ku amerikanët bërtasin “Courage Mom” e tregon si një arsye më shumë për të mbajtur Shqipërinë në NATO “krah për krah me Shtetet e Bashkuara e me të gjitha forcat e NATO-s, kundër fashizmit të këtij shekulli.” Fjalimi Ramës, të cilin unë “vë bast” se ia ka shkruar ose fanatikja katolike Ledia Shamku Shkreli, ose misionari protestant Erion Velija ose ortodoksi Ben Blushi, është një fjalim patriotik-teologjik të cilin do e kishte zili edhe Xhorxh Bushi. Ndërsa dy të vrarët shpallen patriotë të “Shqipërisë së vogël”, luftën që NATO bën në Afganistan, Rama e rrëfen si luftë “Mes botës së lirë (Krishtërimit) dhe “botës së palirë” (Islamit), “mes universit demokratik’ (Krishtërimit) dhe “errësirës kërcënuese” dhe mes “fashizmit të këtij shekulli“ (Islamit). Vizioni që Rama i ka dhënë kurbanizimit të shqiptarëve në Afganistan është jashtëzakonisht interesant dhe teologjik. Në paragrafin përmbyllës, ai Shqipërinë e tregon si një vend të rreshtuar “krah për krah me aleatët tanë të mëdhenj” të “universit demokratik” kundër të cilëve qëndrojnë “forcat djallëzore të së keqes” dmth. ajo që Bushi përshkruante si “Axis of Evil” - muslimanët (dhe për Ramën muslimanët variojnë që nga Berisha e deri të Mullah Omari).

Po ndërsa kauri Edvin Rama, luftën pushtuese të NATO-s e ka përshkruar si luftë mes Jezu Krishtit e Satanait (lexo Krishtërimit kundër Islamit), myslymani Berisha, vdekjen e ka rrëfyer si vepër heroike të një ushtari të kombit i cili ka qënë në një “mision të rëndësishëm paqeje” por që është sulmuar nga një “sulm i pabesë”. Arben Imami, kapiten Fetiun e ka rrëfyer si një “trim”, i cili vdiq “siç vdesin burrat shqiptarë” e si “një hero”, “ushtarak i shkëlqyer karriere,” dhe “çmim i shtrenjtë që populli paguan për lirinë dhe sigurinë e tij dhe paqen dhe sigurinë në botë.” Ndërsa president Topi i cili u ka dhënë dy ushtarëve ‘Medaljen e Artë të Shqiponjës’, në prononcimin e parë që bëri ndaj lajmit të “rënies në krye të detyrës të paqeruajtësve shqiptarë, Kapiten Voglit dhe Nëntetar Peçit”, martirizimin e tyre e ka përshkruar si “vepër heroike”, “vetëmohim dhe heroizëm… në mbrojtje të vlerave të lirisë e demokracisë në botë, në luftën pakompromis kundër terrorizmit ndërkombëtar krah për krah me partnerët tanë të Aleancës më të madhe të paqes e sigurisë në botë”. Në valën e glorifikimit të herojve të vrarë e plagosur të kombit ka hyrë edhe kryeparlamentarja Jozefina Topalli e cila vdekjen e kapitan Voglit e ka përshkuar si rënie në krye të “një detyre të madhe dhe fisnike në Afganistan” nga ku kapiten Vogli “donte të projektonte paqen për fëmijët e popullit afgan.” Në përmbyllje të gjithë këtyre përlëvdimeve, Ministria e Mbrojtjes kapiten Voglin e ka dekoruar pas vdekjes me statusin “Dëshmor i Atdheut”. Varrimi i tij është njoftuar që do të bëhet në varrezat e Dëshmorëve të Kombit dhe siç pritet, ardhja e tij do të kthehet në një ceremoni mburrje kombëtare dhe hakërrimi mes pozitës dhe opozitës, ku secila palë do mundohet që ti dëshmojë amerikanëve kurbanin që Tirana, Shqipëria, Rama dhe Berisha u ofruan atyre në Afganistan. Robert De Niro do e kishte zili ceremoninë mortore që pritet të ndodhë në Tiranë.
6.
Vdekja e kapiten Feti Voglit dhe plagosja e Aleksandër Pecit janë dy incidente tragjikë, ama jo në sensin e heroizmit të luftës për mbrojten e kombit shqiptar apo të luftës kundër terrorizmit. Talebanët, tani që Amerika po mundet e zbythet nga Afganistani, po kthehen në miq të Amerikës, ashtu siç ishin deri në vitin 2001 kur amerikanët i sollën në pushtet. Amerikanët sot janë në bisedime me talebanët dhe janë në aleancë me Al-Kaedën në Siri dhe në Libi. Për punë pak muajsh, Mulla Omari, ka shumë mundësi të shpallet hero i kombit amerikan dhe Bamir Topi do të urdhërohet nga ambasadori amerikan që të shkoj në Kandahar dhe të pijë çaj me atë.
Siç raporton CNN-i, kapiten Feti Vogli dhe Aleksandër Peci nuk janë sulmuar nga talebanët apo nga forcat armike. Si pasojë ata nuk janë as heronj të Natos dhe as të Nënës Shqipëri. Mediat amerikane raportojnë që ushtarët shqiptarë janë sulmuar nga vetë policet afganë të forcave të Hamit Karzait për sherre ordinere. Por edhe pse CNN-i tregon që kapiten Vogli dhe Peci janë vrarë dhe plagosur për çështje ordinere, sërisht fati i tyre duhet të na brengosë. Kapiten Vogli dhe Peci ashtu si disa mijëra shqiptarë që kanë shkuar nëpër misione të NATO-s nëpër botë, e kanë bërë këtë jo për ideologji, por pse janë fukarenj dhe pse kështu u kërkon politika e Tiranës. Vogli dhe Peci kanë shkuar në Afganistan si mercenarë, siç bënin shqiptarët në kohë të turkut, pra për të marrë një rrogë të mirë. Sikur Peci dhe Vogli të ishin çuna të Edi Ramës apo Berishës ata nuk do të shkonin në shkretëtirat e Afganistanit të shoqëronin agjentët e USAID-it nëpër Kandahar e të rriheshin e vriteshin me afganë. Sikur të ishin çuna të Edi Ramës, Berishës, Jozefina Topallit apo Ben Imamit ata tani do të ishin diku në Paris, Romë apo te Blloku në Tiranë duke bërë kokrrën e qejfit. Por për fat të keq Feti Vogli që jetonte në Baldushk e Aleksandër Peci i Bathores janë disa nga qytetarët më të varfër të Shqipërisë, të cilët, shesin veten si nizamë të Natos, Ramës dhe Berishës nga që nuk kanë bukë të hanë. Ata shkuan në Afganistan për të fituar disa para për të bërë një jetë më të mirë dhe jo për të luftuar me afganët apo përhapur misionin pushtues të NATO-s nëpër botë. Sikur Shqipëria të mos ishte në NATO dhe ato para që ajo harxhon për të çuar nizamë ti investonte në Shqipëri për të hapur vende pune për miletin, Peci dhe Vogli tani do të ishin me ne në Tiranë, duke punuar dhe qënë të lumtur pranë familjeve të tyre. Por për fat të keq, sot, Shqipëria sundohet nga një klasë politike hajdutësh e rrugaçësh të cilët e kanë futur atë në NATO dhe çojnë shqiptarë nëpër botë që të luftojnë e vrasin popuj që atyre nuk u kanë bërë kurrë keq. Vdekja e kapiten Fetiut duhet ti shërbejë shoqërisë shqiptare si një shtysë morale dhe qytetare, për ti kërkuar pushtetarëve tanë që të ndalojnë mercenarizmin e tyre për interesa të një shteti të huaj, ndaj të cilit ne nuk kemi ndonjë borxh. Qytetarët e Shqipërisë duhet ti kërkojnë pushtetarëve tanë që ta nxjerrin Shqipërinë nga NATO, mos ti bëjnë me zorr heroj të kombit dhe Natos këta djem fukarej, dhe ti japin fund sundimit të vendit tonë nga ambasadorët e pazgjedhur amerikanë të rrugës së Elbasanit. Vetëm në këtë mënyrë ne nuk do të kemi viktima të reja, nga disa luftëra që për ne nuk kanë as sens dhe as kuptim.
Opinionet e autorëve nuk paraqesin domosdoshmërisht edhe opinionin e redaksisë së portalit [url]www.mesazhi.com[/url]

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[FONT=Arial][SIZE=2]Kelmendi: Riza Salihu, vrasësi i Jusuf Gërvallës
[B]Ibrahim Kelmendi, një nga themeluesit e LPK-së dhe ish-udhëheqës i Fondit “Vendlindja thërret”, ka deklaruar se e njeh me emër e mbiemër vrasësin e Jusug Gërvallës [/B][/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial][SIZE=2]Si mysafir në Zona B, në Klan Kosova, ai për herë të parë publikisht rrëfeu të dhënat e “Rezilit” të tij, të cilit thotë se ia vuri këtë nofkë atentatorit të 17 janarit të vitit 1982. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial]“E njoh me emër dhe mbiemër, e ka emrin Riza Saliu. Këtë e kam thënë në gjykatë…”.[/FONT]
[FONT=Arial] Kelmendi thotë se këtë dëshmi e ka dhënë edhe në prokurorinë gjermane. Madje, sipas tij, bashkë me Saliun ka qenë edhe një shqiptar tjetër, emrin e të cilit e ka deponuar në hetuesinë e shtetit në fjalë, por që nuk e thotë publikisht.[/FONT]
[FONT=Arial] Në librin “Lindja e përgjakur”, bashkëbisedim me Ibrahim Kelmendin, të autorit Bedri Islami, Kelmendi thotë: “Ndoshta është vendi të informoj se hetimet kundër Rizës gjermanët i riaktivizuan në vitin 1992, pasi shteti gjerman nuk kishte më interesa për të përkrahur Jugosllavinë, e cila kishte filluar të shpërbëhej.
[/FONT]
[FONT=Arial]Unë mora pjesë në atë proces gjyqësor si dëshmitar kundër Riza Salihut. Gjykata e liroi Rizën nga akuza për vrasje në mungesë të provave, pasi vuajti ndoshta një vit e gjysmë burg”.[/FONT]
[FONT=Arial] “Kryehetuesi dhe unë biseduam se ai ishte njëri nga dorasët, por gjykata nuk kishte të drejtë t’i shfrytëzonte si dëshmitarë nipat e Riza Salihut, meqë kur ka ndodhur vrasja, ata ishin të mitur. Ata e kishin informuar kryehetuesin se në momentin që ishte bërë vrasja, Riza nuk kishte qenë të motra e tij, që ai po e përdorte si alibi”. [B][I]Lajmonline[/I][/B]
[/FONT]

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

Për tu njohur me veprimtaritë ilegale të asaj kohe klikoni[URL="http://pashtriku.beepworld.de/files/Gervalla/Gervalla08/xhefaerdurmishi_mozaikupolitikimrgatsshqiptare_16.1.08.htm"]/ketu[/URL]

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]Veriu – aranzhmanet nuk duhet ndryshuar[/B]


[URL="http://www.zeri.info/artikulli/3/21/45158/veriu-aranzhmanet-nuk-duhet-ndryshuar/"]Burim Ramadani[/URL]

Nuk është hera e parë që flitet për veriun. Qëndrime të shumta janë dhënë në opinion. Nga bisedimet me ilegalët dhe aranzhmane të reja deri tek ndarja dhe shkëmbimi i territoreve. Dhe, kjo do të thotë se qëndrime të ndyrshme janë dhënë edhe në takime private a zyrtare. Ndëkohë, e vërtëta është se veriu mbetet plotësisht jashtë kontrollit të shtetit të Kosovës. Madje, përveç KFOR-it (misionit të NATO-s në Kosovë), as organizmat dhe misionet e tjera ndërkombëtare nuk kanë qasje të lehtë atje. E kemi parë se si një grumbull udhëheqësish ilegalë politikë atje luajnë me EULEX-in.

Këto dy elemente janë baza e analizës që duhet bërë për atë se çka po ndodh apo mund të ndodhë me veriun e Kosovës. Pra, së pari, nuk ka një unitet qëndrimesh mes faktorëve vendorë e ndërkombëtarë për të ardhmen kushtetuese dhe funksionale për atë pjesë të territorit të Kosovës. Në parim pothuajse të gjithë pajtohen se nuk duhet të ketë ndryshim kufijsh, por politikisht kërkojnë një rrugë të re për tejkalimin e situatës problematike, të thelluar nga shkurti i vitit 2008. Dhe, së dyti, realiteti në terren është në kundërshtim të plotë me kapacitetet që mund të përdorin Qeveria e Kosovës dhe misionet ndërkombëtare në vend. Është jashtë çfarëdo lloj përdorimi të autoritetit dhe fuqisë ekzekutive e financiare të shtetit të Kosovës dhe partnerëve ndërkombëtarë prezentë në vend.

Në pak fjalë, Kosova dhe misionet ndërkombëtare këtu kanë fuqinë për të ndryshuar për të mirë gjendjen në veri. Por, nuk po mund të gjejnë formën e saktë se si duhet vepruar. Dhe, për këtë faji nuk duhet të kërkohet tek ndërkombëtarët. Është Qeveria e Kosovës ajo që duhet të prijë me plane, programe të veçanta, ndihmesë për qytetarët tanë atje dhe të jetë plotësisht aktive në vendosjen e agjendës për rregullimin e situatës në veri. Derisa nuk po ndodh kjo, pra Qeveria është e padije për këtë, pala e tretë (misionet ndërkombëtare) tentojnë vetëm të raujnë stabilitetin dhe kjo logjikë nuk është për t’u hedhur poshtë. Dhe, në kërkim të zhvillimit të stabilitetit, këto misione mendojnë gjithnjë e më shumë në zgjidhje politike që duhet t’i jepet veriut.

E në të njëjtën kohë, ekzekutivi i Kosovës pretendon të largojë përgjegjësitë e vetë karshi qytetarëve të vendit. Shpeshë na është thënë nga Qeveria e tashme e Kosovës se situata në veri është e njëjtë që nga përfundimi i luftës në Kosovë. Kjo nuk është aspak e vërtetë. Është konfuzion i qëllimshëm që tenton ta bëjë udhëheqja e tashme e vendit. Ata tentojnë të fshehin përgjegjësinë e vet për dështimin atje.

Më 25 korrik 2011 ndodhi një operacion policor për “marrjen” nën kontroll të pikave kufitare dhe doganore 1 dhe 31 në veri të Republikës. Operacion totalisht i papërgatitur. Pa vlerësime inteligjente dhe pa plan operacional që do të duhej të bazohej në analizë inteligjente për situatën atje. Që nga ajo kohë, kanë kaluar më shumë se gjashtë muaj. Asgjë e mirë nuk doli. Për më tepër, nuk po ndihet asnjë efekt pozitiv, sado i vogël, për shkak të atij operacioni.

E keqja tjetër është fakti se me disa marrëveshje me Beogradin në Bruksel, Qeveria e Kosovës i ka hapur derën mundësisë së aranzhmaneve të reja në veri. Kjo vërehet sidomos me marrëveshjen për targat e veturave. Qeveria e Kosovës është pajtuar dhe ka marrë obligim që të prodhojë targa të veturave KS (sikurse në kohën e UNMIK-ut), duke u bazuar në Rezolutën 1244 të Këshillit të Sigurimit të OKB-së. Automatikisht, kjo do të thotë aranzhman i ri për një komunitet të caktuar në Kosovë. Pra, për serbët e Kosovës. Dhe, praktikisht kjo është më së shumti e mundshme të ndodhë në veri të Kosovës. Kështu del se Qeveria e Kosovës është pajtuar që serbët në veri të vendit të kenë trajtim tjetër në këtë aspekt, të ndryshëm nga qytetarët në pjesët e tjera të vendit.

Kur Kosovës iu vu fusnota me referim edhe në Rezolutën 1244, dera është hapur edhe më shumë. Tashmë, i është dhënë një legalitet i fuqishëm edhe përdorimit të targave të veturave KS. Ta supozojmë se do të mund të ndodhin marrëveshje edhe për gjykatat dhe doganat dhe këtu dalim saktësisht në Planin e famshëm 6-pikësh të Ban Ki-Munit.

Por, e tërë kjo e rrezikon konsolidimin e shtetit të Kosovës. Dhe, ky duhet të jetë argumenti kryesor që duhet të përdoret në këto lloj situatësh. Baza e padiskutueshme e Planit të Ahtisarit është një model i demokracisë së ndërtuar mbi ‘pushtet-ndarjen’ ose ‘konsociacionalizmin’. Në këtë lloj demokracie të gjitha grupet (komunitetet në rastin e Kosovës) janë të përfaqësuara në të gjitha nivelet e jetës politike dhe publike, me qëllimin e shmangies së ndjenjës së armiqësisë ndaj shtetit. Obligimet që merr Kosova sipas Planit të Ahtisarit në mënyrë të qartë janë në përputhje me teorinë e konsociacionalizmit, të themeluar nga politologu holandez Arend Lijphart, në vitin 1968. Si model për rregullimin e konflikteve etnike, demokracia konsociacionale është një prej strategjive më shumë demokratike dhe largon çfarëdo përdorimi të dhunës.

Teoria konsociacionale është duke u bërë një prej teorive më të rëndësishme në botën akademike, e cila merret me tejkalimin e përçarjeve ndërmjet komuniteteve të ndryshme në shoqëritë postkonfliktuoze. Një shoqëri e këtillë, e karakterizuar me ndarje të thella është edhe shoqëria kosovare. Alternativat ndaj kësaj strategjie janë kryesisht më pak demokratike dhe variojnë nga kontrolli hegjemonik deri te federalizmi dhe ndarja. Alternativa të tilla nuk është koha të analizohen, pa parë nëse aranzhmanet e tashme vlerësohen si të dështuara.

Ndryshimi i aranzhmaneve të përcaktuara me Planin e Ahtisarit rrezikon funksionalitetin e shtetit të Kosovës. Nuk zgjidh problemin, por e shtyn atë për një fazë tjetër, pas disa vjetësh. E atëherë do të jetë edhe më vështirë.

(Autori është sekretar i përgjithshëm i AAK-së dhe deputet në Kuvendin e Kosovës)

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B][I][SIZE=3]Rifat Jashari i zhgenjyer me qeveritaret e Kosovës(video)[/SIZE][/I][/B]



[B]Siq duket keqpërdorimet dhe padrejtësit, janë arsyet përse disa nga pushtetarët nuk po kan ftyrë te trokasin ne deren e Jasharajve[/B].[B]Kjo mund te kostatohet pas kesaj interviste te cilen kini mundesi ta shikoni ne vazhdim[/B]
Rifat Jashari,kryefamiljari i Familjes Legjendare nga Prekazi në një intervsitë në emisionin “Parrotlla” shprehu shumë mllefë të madh për qeveritaret e Kosoves.
“Krejt kjo garnitur qeveritare që janë tani kan bërë akuzat të mdha ndaj qeverive te kaluara,se po e han shtetin se po keqperdorin buxhetin e shtetit etj.Me tregoni cka bënë këta qe janë ne qeveri tani.Cka bënë më shumë se te tjerët”tha Rifat Jashari
“Në Kosovë nuk funksionon ligji dhe cdo shkels i ligjit lirohet pas nje intervenimi.Mjafton te kesh dikend ne pushtet. Qeveritaret tan nuk i fikin vetuarat me orë të tëra per t’i mbajtur te nxeta dhe keqperdorin paran publike,derisa ka njerz qe nuk kan bukë me ngrënë”tha nder te tjera Rifat Jashari ne intervistë me gazetarin Milaim Zeka,raporton kosovalbaner.com

[B]A kini votuar ndonj here ne Kosovë?[/B]
[B]“Ju skeni nevojë te tregoni per kened keni votuar ,sepse vota eshte e shejt ,por unë po te tregoj, kam votuar për Sabit Rrahmanin ,kryetarin e hashkalive te Ferizajt dhe ishte hera e parë dhe e fundit qe kam votuar” tha Milaim Zeka para se baci Rifat te pergjigjen ne kete pyetje.[/B]
“Unë mund te them vetem nje,kur kemi votuar per kryetar te Kosoves ne Gjermani ne vitin 1992,atëher ka qen Ibrahim Rugova,7000 votues kan marr pjesë,pasha naten qe kam me bërë vetem me zotin ne paqa ditë kush eshte Ibrahim Rugova ose qfar qehrje ka pa iman dalsha prej kesaj bote.Unë kam ruejt sanakun,kur revolen s ekam hjek prej shokës duke u tut se dikush po ma vjedh nej votë dhe ekam pas nje knaqesi në shpirt as bukë skam hanger nga gezimi se na e pruni zoti njehere ne jetën tonë si shqiptar me qit një votë për një lider tonin.Ndersa ne votimet e kaluara ne Kosovë po flitet se me qindra e qindra janë vjedh.Unë aty skam qen por edhe Delli ne Skenderaj i ka zënë këto magjupllake” tha nder te tjera Rifat Jashari/kosovalbaner.com/[U][COLOR=#0000ff]shiqo ketu [/COLOR][/U]
[URL="http://www.youtube.com/watch?v=JkELPU5c2q8&feature=related"][IMG]http://i3.ytimg.com/vi/JkELPU5c2q8/default.jpg[/IMG][/URL][URL="http://www.youtube.com/watch?v=_PoSfSgGAgs&feature=related"][IMG]http://i4.ytimg.com/vi/_PoSfSgGAgs/default.jpg[/IMG][/URL]

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]Kushte të rënda për liberalizim[/B]

[URL="http://web.kosovalbaner.com/vm/wp-content/uploads/2012/03/ball_pasaporta-e-kosoves-viza-l.h.-1.jpg"][/URL]Qeveritarë, kryetarë komunash, drejtorë të kompanive publike e shumë të tjerë, me siguri se do të “trishtohen” prej një nga kushtet që pritet t’i jepet Kosovës, në kuadër të “Udhërrëfyesit” apo listës së detyrave që vendi ynë duhet të plotësojë për liberalizim të vizave. Nëse duam ta arrijmë këtë lehtësim nga BE-ja, atëherë Kosova, sipas draft-versionit të “udhërrëfyesit” që e ka siguruar “Zëri”, duhet të hetojë se si po pasurohen disa kosovarë në mënyrë të pashpjegueshme.
Zyrtarisht këtë dokument nuk duhet ta kenë as përfaqësuesit e shtetit të Kosovës, por përderisa ai iu është dërguar vendeve anëtare, dokumenti tashmë ka “rrjedhur” ndonëse statusi i tij vazhdon të jetë “TOP SECRET”.
Kërkesa e mësipërme thuhet në faqen tetë, Bllokun numër tre, me emrin, “Rendi Publik dhe Siguria” i cili përfshin “Parandalimin dhe luftimin e krimit të organizuar, korrupsionit dhe terrorizmit”.
Në këtë kapitull, pasi i kërkohet Kosovës që të miratojë dhe zbatojë ligjet e duhura në këtë drejtim, vendit tonë i kërkohet edhe: “Të kryejë hetime proaktive të pasurimit të pashpjegueshëm; të krijojë një sistem të shëndoshë kundër shpërlarjes së parave; dhe të zhvillojë e implementojë një sistem të fuqishëm të konfiskimit të pasurisë dhe menaxhmentit”.
Marrë parasysh formularët e deklarimit të pasurive që publikohen nga Agjencia Kundër Korrupsionit, organet e drejtësisë padyshim që do kenë shumë punë të hetojnë një mori zyrtarësh me rroga të vogla, por që kanë qindra mijëra euro në llogaritë e tyre bankare apo prona të reja që vlejnë edhe më shumë, totalisht të parsyetuara.
Në fund të muajit janar, komisionarja evropiane për Punë të Brendshme, Cecilia Malmstrom, gjatë vizitës në Kosovë, me të cilën e deklaroi zyrtarisht të nisur dialogun për vizat, ka përsëritur shumë herë nevojën që Kosova të luftojë korrupsionin dhe krimin e organizuar.
“Unë shpresoj që udhërrëfyesi të jetë gati gjatë kësaj pranvere, ndërsa autoritetet kosovare duhet të vazhdojnë të luftojnë korrupsionin dhe krimin e organizuar, menaxhim më të mirë të kufijve, menaxhim më të mirë të migracionit”, iu pati thënë gazetarëve në ndërtesën e EULEX-it, Malmstrom më 20 janar.
[B]Kushti i përcaktimit të kufirit[/B]
Megjithëse versioni final i këtij dokumenti po diskutohet mes Komisionit Evropian dhe vendeve anëtare të BE-së, duke u mbështetur në deklarimet e rregullta të zyrtarëve të KE-së, ky kusht vështirë që mund të hiqet prej listës.
Një tjetër kusht i rëndë, i cili para së gjithash në aspektin politik është tejet i vështirë, për të mos thënë i pamundshëm për t’u realizuar, është kërkesa për demarkacionin e kufirit-pikave të kalimit apo shënimi i vijës së gjelbër kufitare me vendet fqinje.
Në Bllokun numër 2 i emërtuar “Menaxhimi i migracionit dhe kufirit-pikave të kalimit”, si kusht për Kosovën është shkruar edhe demarkacioni i kufijëve-pikave të kalimit me shtetet e rajonit, më saktë me vendet fqinjë. Ky kusht e shtyn Kosovën që të shënojë vijën, ku ndahet edhe Kosova me Serbinë, diçka që momentalisht është ndoshta i pamundshëm marrë parasysh qëndrimet politike të Prishtinës dhe Beogradit rreth statusit të Kosovës.
Demarkacioni i kufirit është kryer me Maqedoninë, me Shqipërinë dihet se nuk ka problem, ndërsa ka kohë që ajo po diskutohet edhe me Malin e Zi, sidoqoftë me Serbinë nuk dihet se çfarë formule do përdoret për të arritur deri te kjo.
Mbështetur në përvojat e deritashme, Brukseli ka ditur shpeshherë “të mbyllë një sy” në kushtet e veta, sidomos në marrëdhëniet mes Kosovës dhe Serbisë, siç ka bërë edhe me vetë Serbinë, e cila është pjesë e grupit të parë të vendeve të Ballkanit Perëndimor që ka përfituar nga liberalizimi i vizave, pa e kryer demarkacionin e vijës kufitare-pikave të kalimit me Kosovën.
[B]Shtetet “telashgjike”[/B]
Në përgjithësi, draft-versioni i “udhërrëfyesit” që e ka siguruar gazeta “Zëri” ka 12 faqe. Pika D e hyrjës (Kornizave të Përgjithshme) shpjegon që “dialogu i liberalizimit do të trajtojë katër lloje të çështjeve: sigurimi i dokumenteve; menaxhimi i migracionit dhe kufirit-pikave të kalimit; rendi publik dhe siguria; dhe e fundit, të drejtat fundamentale që kanë të bëjnë me lirinë e lëvizjes”.
Aty nuk harrohet të kujtohet ajo që thuhet shpesh se suksesi varet “nga progresi i Kosovës në aprovimin dhe implementimin e masave dhe plotësimin e kushteve që janë vënë në këtë udhërrëfyes”.
Për shkak të statusit “Top Secret” të këtij dokumenti, “Zëri” e ka pasur të pamundur të konfirmojë zyrtarisht nëse këtë dokument e ka edhe Qeveria e Kosovës si dhe të bisedojë për të me zyrtarë të BE-së.
Burime diplomatike të njërit prej vendeve anëtare i kanë thënë “Zërit” se vendi që po shkakton telashet kryesore për finalizimin e “udhërrëfyesit” janë vendet e Beneluksit, por pak më shumë Franca.
“Halli kryesor i Francës është çfarë performance do të japë shteti i Kosovës në luftimin e azilkërkuesve, që francezët frikësohen se do të rritet në momentin kur liberalizohen vizat. Ata duan shumë më tepër punë nga zyrtarët kosovarë që t’i bidnin qytetarët e tyre të mos ua mësyjnë fare vendeve të BE-së, njëjtë siç bën jo pak ballkanas, kryesisht me origjinë shqiptare, kur iu liberalizuan vizat vendeve fqinj të Kosovës”.
Një hall tjetër i Francës dhe disa vendeve të BE-së është edhe menaxhimi i rreptë i migracionit ilegal nga shteti i Kosovës.
Zyrtarë të shtetit të Kosovës, ka kohë që e përmendin faktin që ndonëse kushtet janë të njëjta me vendet tjera të Ballkanit Perëndimor, këmbëgulja evropiane për implementimin e tyre në tërësi e bën pak më të rëndë arritjen e liberalizimit të vizave.

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]AAK:Raporti i DASH-it është shumë negativ për Kosovën[/B]

[B][URL="http://rtv21.tv/home/?p=63776"]1[/URL][/B]

Prishtinë, 9 mars 2012 (15.45)
Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës (AAK) ka shprehur shqetësimin e saj për raportin e fundit të Departamentit Amerikan të Shtetit (DASh), të cilin e ka cilësuar si shumë negativ për vendin. Përfaqësues të saj kanë thënë se AAK-ja ka kohë që e ka ngritur një shqetësim, të tillë edhe në Kuvendin e Kosovës, por që, sipas tyre, kjo nuk është marrë fare në konsideratë nga Qeveria e Kosovës.
Sekretari i Përgjithshëm i AAK-së, Burim Ramadani, në një konferencë për media ka thënë se raporti i fundit i Departamentit Amerikan të Shtetit (DASH) është shumë negativ për vendin.
Sipas tij, raporti i DASH-it tregon për defektet që ekzistojnë në kontrollin dhe menaxhimin e kufijve, në mënyrë që të bëhet parandalimi i hyrjes së drogës në vend.
Ai ka shtuar se AAK-ja lidhur me këtë çështje ka iniciuar debat edhe në Kuvendin e Kosovës, por kjo nuk është marrë parasysh nga Qeveria e Kosovës.
Mirëpo, duke e parë këtë situatë, Ramadani ka ngritur pyetjet se “A është kjo Kosova që ne po duam ta ndërtojmë? A është kjo Kosova që ne duam ta kemi në familjen euro-atlantike?”
Sekretari i Përgjithshëm i AAK-së, Burim Ramadani, ka shpalosur planin e kësaj partie lidhur me parandalimin dhe luftimin e kësaj dukurie negative që e ka kapluar Kosovën.
Lidhur me këtë çështje, Ramadani ka thënë se për t’i vetëdijesuar qytetarët e Kosovës se marrja me këtë dukuri është shumë e rrezikshme, ata, së bashku me Aleancën e të Rinjve të Kosovës (ARK), do të iniciojnë projekte për vetëdijesimin e qytetarëve. /[B][URL="http://rtv21.tv/home/?p=63776"]kosovapress[/URL][/B]/


[B][URL="http://www.indeksonline.net/?FaqeID=2&LajmID=16520"]2[/URL][/B]

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]Deputetit Azem Syla i ndalohet përjetësisht hyrja në Zvicër[/B]

Autoritetet e entit për migracion në Sollothurn të Zvicrës, konfirmojnë lajmin për agjencinë e lajmeve “COMEZE”
Me duar të përlyera përmes likuidimeve të ndryshme në Policinë sekrete të Kosovës, Azem Syla vazhdonte të mbaj “Vizën C” lëshuar nga entet Zvicerane. Kësaj i ka ardhur fundi pasi EULEX-i ka kontaktuar Entin për Migracion të Zvicrës.
Pasi EULEX ka zbuluar se Azem Syla është i lajmëruar në Zvicër në mënyrë oficiale, mirëpo ai ka atje vetëm një adresë, kjo gjë ka shtyre entin për migracion të Zvicrës që të kontrolloj dokumentacionin e tij të lëshuar nga zyra e Migracionit në Sollothurn.
Për këtë, Azem Syla është lutur të dorëzoj dokumentacionin e tij para Entit për Migracion deri më datën 20 Maj të këtij viti, përndryshe ai do të kërkohet nga Entet Zvicerane me fletëarrest ndërkombëtar.
Gjykata në Sollothurn ka sjellë vendimin për këtë që nga data 13 Shkurt dhe ka informuar Azem Sylën mbi këtë, mirëpo deri më tani nuk ka ardhur ndonjë dokument nga ai, informon për agjencinë e lajmeve “COMEZE” një punëtor i entit për migracion në Sollothurn.
Sipas informatës së mësuar nga agjencia e lajmeve “COMEZE.NET”, në vendimin e gjykatës nga Azem Syla kërkohen rreth 426.000 (katërqind e njëzetegjashtëmijë) Franga të kthehen prapa ngase ato ai kishte marrë me mashtrime nga shteti Zviceran. Kjo shumë të cilën Azem Syla mori nga shteti zviceran daton vetëm nga viti 2002- 2011, ndërsa për shumën e marrë me të padrejtë vite më parë është duke u analizuar nga Enti për ndihmë sociale.
Azem Syla kishte kërkuar azil nga Entet Zvicerane në vitin 1994 ku edhe iu pranua, por ai nuk punonte , duke marrë kështu ndihmë sociale vite me radhë. Për shkak të një atesto në të cilin vërtetohej se Azem Syla është i sëmurë psiqikisht, Ai është pensionuar para kohe si një invalid 100% dhe pa shanse shërimi.
Kjo nuk ishte e tëra ku Azem Syla mashtroj shtetin Zviceran. Në prokurorinë e Sollothurn-it ka arritur një akuzë ku Azem Syla përmes mashtrimeve ka marrë një shumë të madhe parash dhe tani kjo gjë u zbulua si një mashtrim.
Në anën tjetër, Enti për Migracion në Zvicër është duke bashkëpunuar me EULEX-in për të nxjerrë këtë shumë “Borxhesh” nga ai. Sipas Gjykatës ekziston një mundësi që prona e patundshme e Azem Sylës të cilën ai posedon në Kosovë të shitet dhe me paratë e nxjerra të paguhet ky borxh.
Gjykata nuk fajëson vetëm Azem Sylën në këtë çështje. Ajo ka fajësuar po ashtu Entin për Migracion të Sollothurn-it ngase Vazhdimi i vizës së tij në vitin 1999 nuk duhej të bëhej sepse ai posedonte një vend të punës në Kosovë si parlamentar.
Shoqata e Sigurimeve e cila ka dërguar Azem Sylën para Gjykatës për shkak të mashtrimeve ka lutur Gjykatën që të mos kthej atë për në Kosovë përderisa nuk ka përfunduar gjykimi mbi çështjen e Sigurimeve. Gjykata ka shpjeguar se vendimi i marrë për kthimin e tij për në Kosovë është i paprekshëm, ndërsa për mashtrimin e Sigurimeve do të arrihet një dëmshpërblim pas shitjes së pronës së tij në Kosovë (nëse arrihet deri tek kjo pikë). Gjykata ka shpjeguar Shoqatës së Sigurimeve se nëse nuk mund të nxjerrin paratë nga prona e patundshme e Adem Sylës në Kosovë, atëherë Shoqata e sigurimeve mund të nxjerrë paratë e saja në brendësi të shtetit pranë Entit Kryesor për sigurime në Zvicër.
EULEX-i ka kërkuar nga Enti për Migracion i Zvicrës që të nxjerrë një regjistër nga Gjykata zvicerane, ku përmes këtij regjistri do nxirreshin fakte të reja në krimet e bëra nga Azem Syla gjatë kohës së tij pranë Policisë Sekrete. (Agjencia e lajmeve “COMEZE”)

Titulli: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

“Patriotët” e Prishtinës dhe “tradhtarët” e Mitrovicës

Autor: Nexhmedin Spahiu
E premte 9 Mars 2012 23:47 PM

Çfarë domethënie inkurajuese do të kishte për banorët në Veri të Kosovës, nëse do të përhapej lajmi se kryeministri i Kosovës, filan ministri, filan gjenerali, filan biznesmeni, filan artisti, etj, etj ka blerë pronë në veri të Kosovës?!

Raportet kryeqytet- provincë
Në një tubim ndërkombëtar, më rastisi të jem i pranishëm në bisedën mes një gazetareje serbe nga Beogradi dhe një gazetari serb nga Kosova. Gazetarja nga Beogradi e pyeti se sa fëmijë ka. Katër - u përgjigj gazetari serb nga Kosova. Ohu, shumë pak, ju serbet në Kosovë duhet të keni shumë fëmijë që t’ua kaloni shqiptarëve. Po gruaja ime nuk lind dot më, ma jep një fëmijë tuajën ta adaptoj dhe do ta rris ne Kosovë - tha gazetari. Jo, unë jam divorcuar nga burri sepse nuk desha që të kem fëmijë për ta ruajtur estetikën e trupit tim-iu përgjigj gazetarja nga Beogradi.
Kjo si duket është logjika e kryeqytetasve që kanë paturpësinë të kërkojnë sakrificë nga provincialët, në ndërkohë që vet nuk bëjnë as minimumin.

Mungesa e patriotizmit
Menjëherë pas luftës ne Kosovë kur shqiptarët në veri te Kosovës u ballafaquan me terrorin e strukturave të shtetit serb, thirrja e të gjithë politikanëve dhe opinionit publik ne Prishtinë ishte: “mos i lëshoni vatrat tuaja, mos i shisni pronat tuaja në veri të Kosovës”. Në ndërkohë që në Prishtinë bënin kokrrën e sefasë duke lëshuar me qira shtëpia dhe banesa ndërkombëtarëve të shumtë dhe duke hapur lokale e restorante për ta. Harronin se e gjithë kjo prani e madhe e ndërkombëtarëve nga të cilët ata po përfitonin ishte pikërisht për shkak të problemeve me veriun e Kosovës. Nuk kujtoheshin që të paktën një sasi të vogël të përfitimeve te qerasë ta investonin duke blerë një pronë në veri të vendit. Madje këtë nuk e bën as politikanët më të zëshëm me fjalorin patriotik që përfituan goxha pasuri viteve të fundit. Le që nuk denjuan të blejnë prona me çmime shumë të lira (krahasuar me Prishtinën) nga serbët në veri por as edhe nga shqiptarët kur ata filluan t’ua shesin serbëve.

Shërbimet inteligjente serbe dhe politika kosovare
Çfarë domethënie inkurajuese do të kishte për banorët në Veri të Kosovës, nëse do të përhapej lajmi se kryeministri i Kosovës, filan ministri, filan gjenerali, filan biznesmeni, filan artisti, etj, etj ka blerë pronë në veri të Kosovës?!
Po përse kjo nuk ndodhë? Nuk ndodhë për shkak të mungesës së patriotizmit.
Ndërsa patriotizmi mungon ngase ai nuk çmohet në Kosovë. Pikërisht për këtë shërbimet inteligjente serbe e drejtojnë jetën politike në Kosovë.
Ato pak raste të demonstrimit të patriotizmit kosovar e pësojnë dhe të tjerët tremben.
Pikërisht atëherë kur deputeti me stazhin më të gjatë në parlamentin e Kosovës, Ramadan Kelmendi ndërtoi shtëpi në veri të Mitrovicës nuk u zgjodh më deputet. Ndërsa e njëjta gjë i ndodhi deputetit Naim Rustemi në momentin që nuk pranoi t’ua shes serbëve shtëpinë në veri te Mitrovicës.
Në ndërkohë ata shqiptarë që ua shitën pronat e tyre qeverisë së Serbisë në veri të Kosovës rezultuan të kenë sukses në politikën kosovare. Kjo shpjegon se në ç’masë shërbimet inteligjente serbe e drejtojnë politikën kosovare.
Zmbrapsja më e madhe e institucioneve të Kosovës nga veriu i saj ndodhi pikërisht pasi autoritetet kosovare mbyllën Televizionin e Mitrovicës (31.12.2007). U desh një vit që TV Mitrovica t’i humbë gjyqet një pas një në Kosovë, për ta fituar rastin në panelin e Kombeve të Bashkuara dhe për t’u rikthyer. Por u rikthye TV Mitrovica, por nuk u rikthyen institucionet kosovare që ishin në veri. Kështu dikush apo shumëkush i kreu punë Beogradit brenda natës. Tani në TV Mitrovica mund të këndojnë me çiftelia dhe ta vajtojnë Kosovën sa të donë, por institucionet kosovare nuk po arrijnë të kthehen në Veri.

Makro dhe mikro politika kosovare
Fatbardhësia e Kosovës qëndron në atë se makro-politikën e Kosovës e udhëheqë Amerika sado që shërbimet inteligjente serbe po na e udhëheqin mikro-politikën. Amerika nuk mund ta mbulojë çdo vrimë të Kosovës se ka mjaft telashe të tjera në botë.
Derisa të jetë kështu, gjithmonë do të duket sikur Amerika po i imponon gjërat në Kosovë siç është rasti me flamurin e Kosovës.
Në fakt, sikur mos t’ishte operacioni i shërbimeve inteligjente serbe për djegien e flamurit të propozuar nga Ibrahim Rugova, amerikanët nuk do t’kishin telashe ta bëjnë Kosovën me flamur duke u parë ky si një imponim, sepse Kosova do ta kishte natyrshëm flamurin e vetë kombëtar – atë të propozuar nga Presidenti i saj Rugova.
Kjo situatë nuk ka ilaç tjetër pos që të ngritët vetëdija patriotike e shqiptarëve të Kosovës.

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

S’e mbyllim gojën
Arbana Xharra

Gjysmë milionë euro kërkoi dëmshpërblim për shkrimin që kam botuar dy vjet më parë, i titulluar “S’po na vjedhin, po na plaçkitin” . Duke konsideruar se ia kam humbur shanset në karrierën e tij profesionale, dinjitetin njerëzor dhe profesional dhe autoritetin, ish- drejtori i PTK-së, Shyqri Haxha, megjithatë nuk u paraqit në gjykatë, si paditës ndaj meje.

Kjo vërtetoi përpjekjet e tij për të më frikësuar. I vetëdijshëm që një gazetar s’mund të sigurojë këto të holla edhe sikur të punojë tërë jetën, ai ka zgjedhur këtë formë të kërcënimit me tendencë që të ma mbyll gojën. Me sigurinë maksimale se ka pushtet dhe qëndron mirë financiarisht në atë kohë, ai ka marrë guximin që të ngre padi për një shkrim, i cili flet me fakte për mënyrën se si ai e ka keqmenaxhuar këtë ndërmarrje publike, duke e zhvlerësuar me të madhe atë. Ai ka kërkuar me padi që të demantohet nga ana ime ky shkrim.

Detyrimet për përgënjeshtrim të shkrimeve të bazuara në fakte që kritikojnë ashpër, janë duke u bërë praktikë e shpeshtë e kapadaive që e njohin sistemin totalitar të instaluar në sektorët kyçë të shtetit të Kosovës. Ata i janë adaptuar rrethanave lehtësuese për t’ia arritur qëllimin që të pastrojnë emrat nga keqpërdorimet dhe krimet që kritikohen nga gazetarët përmes sistemit të drejtësisë, që shumë prej tyre e kanë në dorë.

Procese penale të ngritura ndaj gazetarëve, janë forme e re e presioneve dhe e shantazhit që ia kanë mësyrë zyrtarët me pushtet në këtë vend. Me dhjetëra raste janë shënuar gjatë vitin që lamë pas, të padive të ngritura ndaj gazetarëve, ku dëmshpërblimet e kërkuara për t’u paguar nga gazetarët kapin shumat qindra mijëra euro. Nga ana tjetër qasja selektive e drejtësisë në Kosovë, bën që gazetarët ta druajnë se çfarë vendimi mund të nxjerrë drejtësia.

As numërimi në vend nuk i ngjason zhvillimeve aktuale në Kosovë. Sistemi i funksionimit të të “fortëve” tregon se si Kosova po është kthim prapa në demokraci. Ata që mbështesin të vërtetën nuk kanë fuqi, sepse duke mbështetur të vërtetën dhe drejtësinë je kundër atyre që janë në pushtet, të cilët kanë forcë dhe lidhje kudo që atyre u duhet.

Për të pasur më të lehtë dënimin e gazetarëve, së fundi është propozuar amendamentimi i Kodit të Procedurës Penale, përkatësisht neni 187 dhe neni 188 që kanë të bëjnë me veprën penale Fyerje dhe Shpifje, vepra për të cilat janë paditur gazetarët në disa raste. Këto vepra janë propozuar që të mos jenë vepra penale por që këto çështje të zgjidhen në konteste civile. Pra deri tash vepra Fyerje dhe Shpifje ka qenë vepër penale dhe kjo është kërkuar që të hiqet. Kështu që me këtë ndryshim palët mund të padisin gazetarët në konteste civile dhe dënimi është vetëm me gjoba marramendëse dhe jo me burgim.

Kjo është taktika e re e pushtetit për t’ua futur frikën gazetarëve përmes shtrimit të infrastrukturës së re ligjore që dënon kush të ketë qejf gazetarët.

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]Në Shkup ka ndërruar jetë Agim Tanallari[/B]
Ka ndërruar jetë Agim Tanallari (31) i plagosur mbrëmë, në afërsi të fshatit Rashçe, e Shkupit.
Ai dhe babai i tij, pronar i këmbimores “Vrella” janë sulmuar me armë zjarri, nga persona të maskuar. Informacionet e para flasin se sulmi është kryer nga dy vetura, të cilët më pas janë gjetura të braktisura nga sulmuesit.
* * * * *
Rreth orës 18 e 30 minuta në afërsi të fshatit Rashçe ka ndodhur një incident me ç’rast persona të panjohur kanë sulmuar me armë zjarri babë e birë pronar të këmbimores ‘Vrella’. Gjatë shkëmbim zjarrit mbetet i plagosur njëri nga pronarët e këmbimores A.T. 31 vjeç, supozohet të jetë i biri i pronarit të këmbimores. Incidentin e konfirmojnë edhe nga Ministria e brendshme dhe njoftojnë se në trupin e të plagosurit kanë përfunduar katër plumba. Raportohet se sulmuesit kanë qenë gjashtë persona me dy vetura të maskuar dhe armatosur me armë zjarri dhe kanë pasur për qëllim plaçkitjen e pronarëve të këmbimores ‘Vrella’.
Shpërnd

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]Tripi* i Editës për 8 Mars ia merr 50 mijë euro buxhetit
[/B]
Publikuar: 14.03.2012 - 08:51


Prishtinë, 14 mars – Ndaj grave të Zyrës së Kryeministrit është treguar zemërgjerë për 8 Mars Edita Tahiri, por pa prekur në kuletën e saj. Ka prekur në të shtetit.

Diku 50 mijë euro është kostoja publike e shpenzuar për tripin në Shqipëri të autorizuar nga zëvendëskryeministrja Tahiri, si dhe për ekipin e saj mbështetës. Pjesë e tij ishin 36 femrat që punojnë në zyrën më me rëndësi të ekzekutivit. Të enjten kishin mbërritur në Tiranë, e të dielën pasdite qenë kthyer në Prishtinë.

Nga atje kanë postuar fotografi në rrjetin social Facebook, madje nga Mali i Dajtit, ku nga Tirana shkohet me teleferik.

Gratë e Qeverisë jo veç që nuk kanë pasur nevojë të fusin dorën në xhep gjatë kësaj vizite, por ato kanë realizuar edhe të ardhura shtesë. Ndonëse ishin pjesë e një tripi, secila nga to ka realizuar nga dy mëditje. E tarifa për një mëditje të udhëtimit zyrtar në Shqipëri është 209 euro.

Njëra nga pjesëmarrëset ka treguar në kushte anonimiteti arsyen e vetme që i ishte bashkëngjitur tripit.

“Veç për mëditje shkova”, ka treguar ajo. “Mëditjet në Shqipëri janë të mira, se përndryshe nuk i kisha lënë tri net fëmijët vetëm”.
(Trip - udhëtim, aventurë)

Më gjerësisht lexoi sot në gazetën “Koha Ditore”

Re: Çka po shkruajnë Gazetat/Opinione
 

[B]Sa kushtoni*?[/B]

Zejdush Kastrati


Nëse e thua të vërtetën, s’ke nevojë të mbash mend se ç’ke thënë (proverb anglez)

Gati të gjithë pushtetarët, pa dallime të mëdha, prej vitit 1999, me përjashtime shumë të rralla të ndonjë ministri “aksidental” apo të ndonjë zyrtari tjetër të lartë (me moral të fortë), në kontinuitet, në çdo kabinet qeveritar, por edhe në institucionet tjera të pasluftës e deri më tash, kanë pasur të identifikuar si “specialitet” shumë të preferuar në “meny”, keqpërdorimet, abuzimet dhe keqmenaxhimin e parasë publike.

Opinioni i gjerë kosovar, por nganjëherë edhe ai botëror, gjatë gjithë kësaj periudhe kohore është njoftuar me informata jo të rralla, dhe jo të paargumentuara, për këto fenomene, të cilat, herë-herë janë përmendur dhe janë prezantuar nëpër disa nga mediet që nuk kanë qenë nën kontroll të këtyre qeverive, por edhe të institucioneve të tjera, edhe atë me emra personash e individësh që janë konkretizuar e zbërthyer edhe me raste shumë specifike të këtyre abuzimeve, por fatkeqësisht, pas një apo disa ditësh, këto informata shumë shpejt janë harruar e shpërfillur, në radhë të parë nga ata që është dashur të hulumtojnë dhe t’i zbardhin në detaje, por jemi dëshmitarë kur njëri skandal ka mbuluar tjetrin, dhe kështu është vazhduar deri më tani, në pafundësi.

Kështu, në të gjitha qeveritë e deritashme, dikush më shumë e dikush më pak, dhe pothuaj nga gjithë kryeministrat, pastaj zëvendëskryeministrat, shumë ministra e disa presidentë, shumë prokurorë e kryeprokurorë, fatkeqësisht edhe ata ndërkombëtarë, një kohë disa të UNIMK-ut, pastaj Guarda de Financa, e tani edhe të EULEX-it, pos premtimeve, dhe herë-herë ndonjë aksioni spektakular, sa për shou mediatik, rezultatet dhe pengimi i këtyre fenomeneve kurrsesi dhe assesi nuk ka rezultuar me ndonjë sukses, apo nuk ka shënuar rënie, e të mos flasim për minimizim (për çdo vit në ranglistë më të fuqishëm).

Keqbërës, falsifikatorë, njerëz të pangopur të pushtetit e të klaneve të nëntokës, ata që gjithnjë janë thirrur në emër të shtetit e Kosovës, disa prej të cilëve kur dalin para medieve e kanë gojën plot demokraci e shtet ligjor e funksional, shumë herë identifikohen në emër të luftës e UÇK-së, familjeve të dëshmorëve e sakrificës, janë pikërisht ata që me paranë publike të grumbulluar nga tatimpaguesit e mjerë kosovarë (shumica prej të cilëve jetojnë dhe mbijetojnë në pikën më kritike të ekzistencës), veprojnë dhe sillen sikur ato para të ishin të ndonjë shteti armik, apo të fituara në ndonjë lotari ndërkombëtare!

Vlen të ceket se, pos këtyre vendorëve, që Kosovën po shihet se e kanë bërë “rryp daulli”, edhe një pjesë e ndërkombëtarëve janë ata që falë terrenit në të cilin kanë ardhur dhe kanë vepruar e po veprojnë, qoftë në emër të krijimit të rendit e ligjit, por edhe disa tjerë, kinse në rolin e ndihmës dhe konsulencës në aspektin e zhvillimit ekonomik të Kosovës, që përkon dhe ka lidhje me donacione dhe me kredi e ndihma të tjera në emër të Kosovës, të shumtën e rasteve me shifra milionëshe, sa i përket asaj që kanë përzgjedhur nga “menyja” e kosovarëve, përcaktimi është i njëjtë edhe për disa nga këta ndërkombëtarë, të cilët nuk janë treguar “imunë”, sepse si duket kjo “gjellë” është shumë e “shijshme” edhe për ta, e që më së miri dëshmohet me faktin që, sipas disa shënimeve jozyrtare, flitet se në Kosovë brenda kësaj periudhe kohore të pasluftës, në forma të ndryshme, janë orientuar dhe destinuar mjete në vlerë mbi 30 miliardë dollarë (një zyrtar i Odës Ekonomike përmend shifrën 34 miliardë) e që sikur të ishin menaxhuar e orientuar me korrektësi, Kosova nuk do të krahasohej me Slloveninë apo me shtetet nordike, por me shtete të tjera të rajonit po se po, sa i përket zhvillimit të gjithmbarshëm.

Lufta kundër këtyre fenomeneve, që janë e keqja më e madhe e këtij vendi, është banalizuar skajshmërisht me deklarata nga gjithë ata që ishin dhe që janë për momentin në pushtet e në institucione të tjera, dhe atë duke formuar e inauguruar në mënyrë pompoze Task Forca e ekipe ministrore e ndërministrore në emër të luftimit të këtyre dukurive, disa të përziera edhe me “ekspertë” ndërkombëtarë, herë-herë me iniciativë të kryeministrave, së fundi edhe nga Presidentja, e që, sipas tyre, kanë të vetmin qëllim dhe destinim: të luftohen dhe të pengohen këto dukuri, por e keqja më e madhe është se shumica prej tyre në këto ekipe janë pikërisht njerëzit më të përfolur për këto afera!

Në një të pame, në Gjilan, apo kryeshëndosh si quhet në disa lokalitete të Kosovës, para disa ditësh, një pensionist (ish-mësues), ku si në gjithë Kosovën politika fatkeqësisht është temë e padiskutueshme edhe në këso ceremonish, dha një propozim sa sfidues por ndoshta për dikë paksa edhe komik, e që për Kosovën e “eksperimenteve” dhe të vakive nuk është edhe për t’u habitur e çuditur, kur kemi provuar gjithçka dhe po pranojmë gjithçka, pse të mos aplikohet dhe të provohet dhe (ndoshta) ky propozim me shpresë se do të jepte rezultate (shpresa vdes e fundit).

Ky pensionist propozoi që, në radhë të parë, njerëz nga kabineti qeveritar, por edhe të institucioneve të tjera, urgjentisht të prezantojnë para opinionit çmimin apo ofertën e tyre: sa kushtojnë, me qëllim që ato oferta të negociohen dhe të aprovohen, por me të vetmin kusht dhe garanci – pos këtij çmimi dhe kësaj shume të mos vjedhin dhe të mos keqpërdorin shuma të tjera.

“Na ropën e na tranuen. Nuk ka kush i ndal këta hajna. Të gjithë ishin të njëjtë. Nuk po dijnë me u ngi. Nuk po dijnë kur është boll. Janë të pashpirtë e katila. S’ka asgjë prej antikorrupsionit. Nuk kanë me ia pa hajrin…”, tha pensionisti i nervozuar, por shumë i bindur dhe i vendosur që do të paguajë një shumë bukur të madhe që do ta kërkonte nga dy djemtë që i ka në Angli, po qe se ata që janë dhe vijnë në pushtet, definitivisht, e caktojnë çmimin, sado i lartë qoftë ai, por me të vetmin kusht dhe garanci që të mos vjedhin më popullin dhe këtë Kosovë të mjerë, që po vuan nga këta njerëz, për të cilët paraja është mbi të gjitha, tha pensionisti, për të cilin, një shok, kur dolëm nga ajo shtëpi, më tha se ai gjatë pushtetit absolut serb në Kosovë kishte lëshuar shtëpinë e tij për shkollë, por edhe shquhej për korrektësi.

Propozim i qëlluar dhe interesant, por sa për satisfaksion është mirë t’i qitet edhe fusnota, me shpresë se ndërkohë ndoshta gjërat do të ndryshojnë.

Pra, tregoni çmimin: Sa kushtoni o njerëz*?