Pyet dhe përgjigju!
 

Përshëndetje për të gjithë që do të lexoni apo shkruani në këtë temë!

Mbase kësaj teme do i shkonte edhe titulli "dialog me vetveten" por unë u përcaktova pikërisht për këtë titull.

Gjatë gjithë jetës na mundojnë pyetje të ndryshme, disa prej tyre i parashtrojmë dhe marrim përgjigje e disa të tjera i mbajmë për vete. Shpesh ndodhë që në ndoj pyetje edhe arrijmë të marrim përgjigjen po nga koka e jonë! Pikërisht për ato pyetje të cilat në një mënyrë apo tjetër kemi arritë të definojmë një përgjigje që neve e quajmë si më realja është kjo temë.

Do të jetë plotësisht jashtë teme nëse tentoni të përgjigjeni pyetjeve që të tjerët ja kanë bërë vetes, pra shkurt pyet dhe përgjigju për veten tënde, në mënyrë që edhe ne të tjerët të mësojmë diçka nga përvoja yte!

Titulli: Pyet dhe përgjigju!
 

Pse linda?

Gjatë fëmijërisë as që më vinte në mendje një pyetje e tillë. Isha në këtë botë vetëm e vetëm si e si të gjeja lojën më të përshtatshme për të argëtuar veten, vetëm që të bëja çapkanllëqet më të mira që ti bëja të tjerët të qeshnin.

Nuk e di kur për herë të parë më ka ardhë në mend kjo pyetje, besoj që ka qenë në vitet e adoloshencës, për mua në atë kohë mendoj të ketë ardhë përgjigjja se kam lindur si fryt i dashurisë së prindëve të mij (pak e pasigurtë mbase, se deri në një kohë më kishin bindur se më kishin gjetur në lug të mullirit, së paku ashtu më kishin thënë, dhe kogja ja u kisha zili të tjerëve që kishin marr përgjigjen të ishin gjetur diku në lule :biggrin:)

Tash mendoj që kam lind për të arrit të jem vetvetja, të jem vajza, motra e dashura, gruaja, nëna, shoqja e dikujt. Mendoj se kam lindë edhe për të ndihmuar të tjerët (falë aftësive të mia, kam marrë shumë falënderime në jetën time për ndihmë të çfarëdo lloji) kam lind ta bëj të lumtur, nervoz të hidhëruar të ja lumturoj apo nxij jetën dikujt tjetër.
Jam në paqe me veten nga kjo pyetje (nuk mendoj më pse kam lindur) sepse mendoj që çdo ditë e më tepër jam e bindur se po e kryej misonin tim pse kam lindur!

Titulli: Pyet dhe përgjigju!
 

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]pse me linden ..![/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]hahahah, si duket dhe prinderit e mij do te jene ndjere te zhgenjyer nga hibridi qe nxoren ne drite .. nuk ishte faj i imi ...![/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]kishte shume faktore .. sidomos te jashtemet, kur nisa ti kem 5-6 vjet e ti kuptoj konfrontimet e para me eproret e mij , prinder thua qe cdo detal dhe veprim ta kishin ne kontroll me... mos, pse , qysh e bone. cka bone bre ..!.. e edhe ndonje shuplake te mire e qe me vone e kuptova qe quhet forme e edukimit ( nima, pse nuk ulen e me ja tregu femise prej fillimit p.sh tuj te ushqy tuj te thone , cka te bojshe si te ushqej .demek je vetem mandej kam me te piskat ,po te paralajmeroj sepse ne jete ky reaksion i yni eshte forme e te edukuarit ne jete dhe obligim i joni si prinder , por veq me artikullime urdheruese ..sa qe ta humbin udhen ne udhekqyq dhe ti pret cdo moment ka po te vjen ..e me e keqja nuk dine te llogjikosh pse cka po boj une koka keq e keta te rriturit po bertasin ..! dhe besa po ke i urte te formojne personalitetit dhe karakterin e ndrojtur me kohe ,e qe per ata deri sa te rrisin eshte mire rehat qetesi ,pak telashe por ty te marrin ne qafe me kohe kur te rritesh e duhesh te pozicionohesh vendin tend ne shoqeri ..hajde tash e dije si te veprosh ..! se pak qe kjo por dhe faktori i jashtem shoqeri .. kur nisa te dal vetem atebote , zbulova nje te vertet te trishte , gjithe miqte e babes , ne cilen do shitrore te mahalles qe u ndalesha si femi .. me qoj mama me ble ...ma kthenin , aaa qika e ...... je -a, sa koke rrite , ty qe te kemi gjete mbrenda ne xhami te Hadumit , /averzion qe ma mbollen mos me e shkel kemba atje mbrenda prej tutes mos po e gjej edhe une si femi naj sabi tjeter aty e po e rris obligimet e prinderve karshi te gjeturve si rasti im ,haha , demek u rrita e hiq ne xhami jo edhe fqinje ishim deri diten kur ma dhane detyre tek ne fakultet , incizimin dhe rivitalizimin e objekteve fetare , te them te verteten , tash kur e kujtoj , keto pergedheli te fqinjeve pleq , keshe na po te njohim e po te dojme , me paten ndihmuar ate kohe te rri pak ma urt , sa mujshe pa , me iden , flm prej tynve qe me morren e po me dojne , edhe pse i kqyrsha me bajgi dyshime , keta me me pas gjet e rrite me pasken dashte shume , e pse bre po me piskasin ..!.. shkoj nje faze qishtu ndoshta nje apo dy vjet , prap paknaqesi , epror dhe vasal .. erdhe si per dreq pa prit e pa kujtu faza e adolishences , tash filloj kontaofenziva vasali kunder eprorit , ne cdo paknaqesi , pse me bone , pse me bote ..!.. hej a mundeni me llogjiku bre , pa me vet pa marr leje , a ke qjef me jetu ne kete bote , ne kete familje , a po te vjen rond te te jetuarit , a po e kam lehte ne jete jete , a jam e knaqur a hiq , por hajt puro vendim i dy qenjeve egoiste qe ndjejne nevoje riprodukimi dhe e marrin ne qaf tjetrin e e bine ne jete jete , .hahhahaha..[/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]..e keshtu me radhe deri kur erdhi momenti qe ma kthej nje here e prgjithmone mama , ... nuk e dita , gabova, por keshille po ta le ne jete , mos e bere ti gabimin tim..[/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]kjo i vuri kapakun te gjithave ne ate kohe , u bera nje qike e urt e degjushme , dhe sot e ate dite po e vuaj denimin deri ne fund kur e ka shkruar i Lartemadheruari.. [/SIZE][/FONT]

Titulli: Pyet dhe përgjigju!
 

....pse linda? hmm...

....ne qe erdhem ne kete jete ne fakt jemi fitimtar ne nje gare milionshe, ia dolem ishim te paret qe arritem ne cak. Dikush ishte me i shpejt, dikujt i ndihmoi fati, e dikush pati te dyjat shpejtesin dhe fatin.Si do qe te jete ne jemi ngadhnjimtaret me te mdhenje te te gjitha kohrave, ne fituam trofene me emrin jete.Valle a ka trofe me me vlere? A munde te krahasohet me diqka aq te vlefshme? Une them qe jo, nuk ka gje me te vlefshem ne kete bote dhe as ne tere universin se sa jeta. Pra ne jemi te pasur dhe jemi ngadhnjimtaret te cilet e shijoin trofen e fituar, mire se te gjeta jete.

Titulli: Pyet dhe përgjigju!
 

Si është Zoti?

Eh një kohë e urreja madhërinë e tij Zotin. Gjënë më të shtrejtë që kisha më kishin thënë që "E ka marrë Zoti" e kur pyetja pse pikërisht kish marr prej meje, më thonin se Zoti i don të mirët.
Mundohesha të bëhem e mirë edhe unë që ta meritoja të më merrte,
E urreja për faktin që nuk po bëhesha e mirë për te, që të më merrte edhe mua e të më shpinte tek Ajo!
Dikur fillova të lexoja që të kuptoj kush është Zoti, ku gjindet, a është me të vërtet aq i keq sa e konsideroja unë. E mbi të gjitha a është e vërtetë që ai i don vetëm të mirët. Iknin edhe njerëz që për mua nuk ishin aq të mirë sa për t`i marrë ai dhe kuptova që Zoti nuk është edhe aq i keq, që vetëm merr njerëz e nuk ja nin për pasardhësit e tyre. Kuptova edhe pse e kishte marr Ate!
Ka 17 vite që kam lexu shumë gjëra rreth Zotit, më së shumti pëlqej rrëfimet për te që nuk mbështeten në përrallat fetare.
Kam ardhë në përfundim dhe i jam përgjigjur kësaj pyetje:
Zoti im i sotëm është i mirë, i kujdesshëm dhe mbi të gjitha ai më don mua, po aq sa edhe unë e dua, Ate!