Titulli: lirik
 

Si i shoh shpirtat mikroskopik

AUTORI XHELAL EFRIZI

Shpirtrat mikroskopik un i shoh nga lartsia
me nji zmadhues sa hapsira
kur bie poshtë e më fton mëria
o zot sa shum shoh qudira

si ka mundesi në shpirtë kaq të vogel
që nuk e sheh dot qiellorë teleskopi
me miliona her ma mikro se nji gogël
mbanë gjithfar trup ciklopi

habitem me ket fenomen natyre
gjithfra shpirti mbi dhe
qe mbanë gjithfar trupi e fytyre
që të mdhej po quhen nder ne

ata me at shpirtë te vogël cilimik
kan vu pasuri të mëdha dollari
por zemra e tyre nuk ka kaqik
sa i ushk i thatë as sa i fije bari


ka shpirtra të vegjël që jan bë madhorë
ne fron kan hypë si mbreti
shpirti i tyre nji trend mikrokohorë
po mbanë aq famë sa deti

habitem mahnitem me ket fenomen
dikush shpirtvogel karrierist politikan
dikush demagog dikush biznesmen
legjanda po bëhen per vatan

autori xhelal ferizi ne mergim

Titulli: lirik
 

Qe tridhjet vjet

autori xhelal ferizi ne mergim

qe tridhjet vjet me vargun dhe të vargut qeliza
dhe nuk po arrijë me asnji gjuhë të magjisë
as me artin që e përmbanë aroma e puhiza
as fjala shpirt'rrezja e njerzisë

sa do që kam hy nëpërmes portes së margaritarit
me të gjith fjalorët qiellorë
edhe me vizllimen ma të bukur të arit
e me qelsin e portes se dashurisë në dorë

me sa kalorse vargje e heshta kureshtare
me sa shigjeta loti e joshje sherbet vlime
me ma të bukurat vargje nga huazimet ylltare
me ma thelbsoret fjalë e botkuptime


qe tridhjet vjet nuk po mund te hyj në mbrendi
te porta e kalasë së dashurisë po sillem
her her imagjinarisht talentin gjenial duke e pi
rreth zemres së sajë fenomen po mbshtillem

pse dashuri qenke aq magjike
cili qels të qelë ty i karajfilit
cila gjuhë oj ndikimtare diellorike
cila cicërimë apo këngë e bilbilit

qe tridhjet vjet neper qeliza lulesh me varg
asnji bletë kshtu nuk thithi nektare
her afer saj isha e her larg
por thelbin s' ja deshifroj dot ksaj lulje magjistare

a thua perendija me denoi mua poet
i mohuar e pshty nga dheu i të parve
që të hulumtoj në yje në qiell e në det
e prap dashurinë të mos u zbërthej nektarve

pse mua më zgjodhët simbol të mundimit
të hyj në kët kala qudije
kur mua nuk më mjaftojnë të gjitha artet e shkrimit
të hyj deshifrueshëm në kët art mahnije

a nuk ju dhimbsem un qe tridhjet vjet
viktimë e kërkimeve magjike
a nuk e shihni se shterra me varg secilin det
sa vargje të gjata lirike

e kot të gjitha lulet i thitha të mjera
pranverë nuk lash pa vjelë
nuk lash kund mbi dhe as lule që i mbanë vera
pa i marrrë at sharm në kordelë

nuk lash kund krah të larm të shpenisë
të zogut të fllanxes e pllumb
pa e pyet per sekretin dehtarë të dashurisë
u bëra tash hi e shkrumb

u djega u dogja u përvlova u mahnita
kërkim mbas kërkimi n' sekrete
nëpër qelsa shpitrash m' kaloj shekulli e dita
në margaritarë nëpër fund dete

ajo qenka maja finale e jetes
ajo qenka fjala që nuk thuhet
ajo qenka ma u bukur se qdo art i fletes
n' krahasim edhe hana i druhet

fjala nuk paska qels thithtarë
nuk paska shprehje në shkollë
dashurija qenka mbi qdo margaritarë
arti mbi dhe ma i hollë


neper nektare kahdo laboratore
nuk paska shprehjefjalë as nder analiza
dashuria qenke shprehje mbi qiellore
prandaj i nenshtrohet aroma e puhiza

ajo qenka zemra qiellore dehë ëmbla që nuk përshkruhet
mbretresha e përhershme që nuk mund të thuhet me fjalë
deri sa te jenë yjet han e diell nuk shuhet
as vargjet e ndjenjat e ëmbla s' ka me i ndalë

ajo qenka vërtetë burim kërkimi
zemër magjike që nuk shterret kurrë
e un i gjori jam nji varg mundimi
që dot nuk e shterri kët gurrë

autori xhelal ferizi ne mergim

Titulli: lirik
 

Lulja në mes te gjembave

xhelal ferizi autori ne mergim

oh lulja trupi po i shpohet
gjembat po shtohen për ditë pa kriter
ajo ma kruspull gjithmonë po tkurrohet
por gjembat po e therrin lulen e mjerë

gjembat kahdo po hapen
e lulja në trup po hahet
ato sa shum po përhapen
e lulja në trup po thahet


ma shum gjemba se lule
pse o i madhi zot
si njiher nuk i shkule
gjembat që shtohen mbi botë

që lulet të mos i therrin
që fletët të mos i vrasin
gjembave ua shohim sherrin
lulet gjëmojnë e bërtasin

gjembat erdhen nga ferri
ato shpojnë qdo bimë
ato burojnë nga sherri
edhe vargjet i therrin në rimë

autori xhelal ferizi

Titulli: lirik
 

Qerpikt e pa faj

autori ne mergim xhelal ferizi

si shiu si loti si moti
ranë nëpër shekuj mbi ta
nuk e di pse e ka shkrua zoti
qerpikt gjithmonë me qa

pse qerpik në qepallë
si strehë gjynahqare
me pikë si ujë me mallë
lot e dhimbje shqiptare

qerpik përse ju prore burim
kush ua shkruajti kët fat
a thua qielli im
o larg ndonji lugat

mos qani ndaluni
mbani ndonji rreze
se nji dit fundi i lotit
do të vijë për ju o breze

mos qani ju mbi dhe
mos qani ju nën diell
se gzim do të ket si she
i derdhur porsi qiell

për ne do të ket gazmore
mbi tokë edhe mbi troje
kangë lojë dasmore
shqip ëmbël si hoje

xhelal ferizi autori ne mergim

Titulli: lirik
 

XHELAL FERIZI

Në PREHRIN TëND MëSOVA DASHURINë
E NINULLAT ME BIBRON GOJE
ne prehrin tënd ndëgjova për shqipërinë
për etnike të lashta troje

nëna ime kosovare
ti ma mësove fjalen
dhe gjuhen e bukur shqiptare
a i ndjenë tash vargjet qe s' ndalen

te guri i vorrit tënd me kujtime
do të vij me të zgjedhur varg
por tash o nëna ime
shekujt më treten larg

e di se më don ti te guri
ti them të bukura do fjalë
t' betohem në gjak flamuri
se lotin e mbajë të valë

e di se ishe ëngjull mbi dhe
e di se vdiqe kur un isha në mergim
por o nënë armiqt kokat kerkonin me i pre
të derdhur e donin gjakun tim

mos më gjyko o nënë fisnike
un ika nga armiku
ti ndejte gjat si qelike
por të qau i mjerë qerpiku

të qau o e mjera o nënë shqiptare
të qau se edhe tradhtari
na ndiqte së bashku me hordhitë barbare
sa i zi që ishte tinzari

o nënë te guri i varrit tënd do të sjell gojtarinë
dhe artin e të shprehurit të zgjedhur
dhe dhimbjet gjithkah kujtimet që vijnë
e lulet në trojet etnike mbledhur


autori xhelal ferizi ne mergim

Titulli: lirik
 

Në PREHRIN TëND MëSOVA DASHURINë

Në PREHRIN TëND MESOVA DASHURINë
E NINULLAT ME BIBRON GOJE
ne prehrin tënd ndëgjova për shqipërinë
për etnike të lashta troje

nëna ime kosovare
ti ma mësove fjalen
dhe gjuhen e bukur shqiptare
a i ndjenë tash vargjet qe s' ndalen

te guri i vorrit tënd me kujtime
do të vij me të zgjedhur varg
por tash o nëna ime
shekujt më treten larg

e di se më don ti te guri
ti them të bukura do fjalë
t' betohem në gjak flamuri
se lotin e mbajë të valë

e di se ishe ëngjull mbi dhe
e di se vdiqe kur un isha në mergim
por o nënë armiqt kokat kerkonin me i pre
të derdhur e donin gjakun tim

mos më gjyko o nënë fisnike
un ika nga armiku
ti ndejte gjat si qelike
por të qau i mjerë qerpiku

të qau o e mjera o nënë shqiptare
të qau se edhe tradhtari
na ndiqte së bashku me hordhitë barbare
sa i zi që ishte tinzari

o nënë te guri i varrit tënd do të sjell gojtarinë
dhe artin e të shprehurit të zgjedhur
dhe dhimbjet gjithkah kujtimet që vijnë
e lulet në trojet etnike mbledhur

KUSHTUAR NëNëS TIME QE VDIQ KUR UN ISHA NE MERGIM


autori xhelal ferizi ne mergim

Titulli: lirik
 

AH JU

xhelal ferizi autori ne mergim

ah ju njoh un ju
ju doni te bëni hile
doni që arti me u shu
me tallaven tuaj kopile

xhelal ferizi

Titulli: lirik
 

Qdo dit lutem

Xhelal ferizi autori


qdo ditë duke u lutur
do të arrijë qëllimin madhorë
nuk do të mbetem ma fije e këputur
që hasmi më këputi me dorë

zoti do t ë më ndihmoj
në qëllimin tim final
qielli do të më dhuroj
fat sa deti me mal

lutja do të pranohet
e shkruar në librin e zotit
robëria do të largohet
rob nuk do të jem ma i lotit

xhelal ferizi autori mergimtarë i vargjeve shqiptare

Titulli: lirik
 

Nëse bëhem lule

xhelal ferizi autori i vargjeve shqiptare

nëse bëhem lule nuk jam ma mëri
psehet i kam thënë me lot
nuk dua që të jem ma njeri
të derdhi gjak e hile nëpër botë

nuk dua të jem rob as tank e hekur
nuk dua të jem barot
nuk dua luftra masakra e të vdekur
të gënjej të madhin zot

lule ësht mirë qdo kush të don
me të larme fletë
dielli me gaz gjithkah të rrezaton
si lule shekujve ju jep sharm e jetë

lule ma mirë ësht se njeri ' krim
lufra gjaqe konflikte e prish natyren
lule të jeshë nga zoti je bekim
s a të bukur ta jepë perendia fytyren

njeri përse të jem mbi dhe
ma mirë lule me fat
njeriu ka hile me kombe e fe
globin nuk e len rehat

njeriu don raketë
nuk e njeh aromen paqsore
un dua jetë
lule më quajn toksore

autori mergimtarë xhelal ferizi

Titulli: lirik
 

MOS O DET

xhelal ferizi autori ne mergim

Mos o det mos derdh mbi zemren time aq shum dashuri
aq shum vargje mos zbraz
se un pastaj nëpërmes pendes time plot dhembshuri
po i derdhi në botë plot maraz

mos o qiell mos lsho aq shum fjalë
në shpirtin tim të vetmuar
se penda ime nuk din ma me u ndalë
yjet duke i përshkruar

mosni o lule aq shum nektare
mos derdhni mbi ndjenjen time
se un me penden e gjuhen shqiptare
nuk ndalem pastaj me shkrime

xhelal ferizi autori ne mergim

Titulli: lirik
 

lirik disa vargje per ty ta kam borq..
[URL="http://koti.mbnet.fi/~akvanet/Pkuvat/tuntruusu1kukka.JPG"][IMG]http://koti.mbnet.fi/~akvanet/Pkuvat/tuntruusu1kukka.JPG[/IMG][/URL]
[COLOR=sandybrown]trendafili i bardhe...[/COLOR]

e keputa nje gonxhe trendafili te bardhe
ne agimin e nje dite pa shkelqim
dielli fshihej pas reve te zeza
dielli nuk leshonte me nxehtesi
nuk kishte ma force
nuk kishte ma jete
ishte shuar

si mund te çelte trendafili i bardhe?

e vendosa ne nje vazo te kristalte
ne dhomen time te vetmuar
ku diell ishte dashuria
ku drite ishte miresia

u magjepsa me lulezimin e trendafilit
me shkelqimin e petaleve te bardha
u mahnita nga kjo bukuri e rralle....

nuk shpresoja te lulezonte
nuk shpresoja te shkelqente
nuk shpresoja te rilindte...

lulezim i saj do te thoshte harrim i se kaluares
shkelqimi i saj ishte fillim i nje shprese
ne rilindjen e nje miqesie te madhe
qe asnjehere me nuk do keputet

Titulli: lirik
 

E nderuara Selvi

vargjet shum miqsore dhe te bukura që mi keni kushtuar nëse nuk të vjen keq ti vendosni aty
te tema Mendimi mbi poetin lirik sepse at mandej edhe jam ma i lirë të shkruaj edhe komente e vargje.
Ktu ësht rubrika ose faqja ku lexohen poezi nga lexuesit ndersa atje te tema ësht edhe e nderuara mikesha ime Natyra që mi ka shkruar vargjet mi kushton mua sepse jemi miq te vjeter te forumeve
shqiptare.
´
këTO VARGJE TE BUKURA VENDOSI ATY NE TEMEN TIME ME TITULL
MENDIME MBI POETIN LIRIK TE LETERSIA
ATY PASTAJ JEMI M A TE LIRë PER DISKUTIME E VARGJE FALEMIDNNERIT PER MIRKUPTIMIN dhe vargjet shum te bukura qe mi kushtove .
VARGJET JEN SHUM MIQSORE DHE TE KENDSHME KE VARGZUAR BUKUR

Titulli: lirik
 

NUK KAM ATDHE

shkruan xhelal ferizi nga Mitrovica

o glob nuk kam atdhe
nuk kam as fat as shpresë as shpetim
o botë sa shum ne besë jemi pre
shqiptarë sa komb i gjorë jetim

oj botë un jam i tretur
si qyqet neper an e mbanë neper huj
un jam dhimbje barrë e globit kam mbetur
me ikje neper dhe e ujë

o botë loti im esht det
esht oqean esht ujvarë
un jetim i tokes s e djegur udhkryqeve te botes qe jam tretë
emri i vuajtjes qenka shqiptarë

oj tokë me fise e me fe
me kombe e rraca e kultura
A nuk e shihni se un jam i biri i lotit mbi dhe
me jan keputur shpresa e rreze ura

o tokë rrumbulllake
qe permbanë flori argjend diamant e metale
un jma i biri i rradakes idhnake
po me grryhet dheu nen fusha kodra e male

por jam i biri i pafatsisë
pran detit i lindur e pran fushave te pa ana
jam i biri i rropatjes i biri i pafajsisë
jetime quhet shqipni etnike ajo qe me lindi nana

o dhe elipsorë
me formë si gjysem vezake
qe sillesh neper gravitimin qiellorë
un jam shqiptarë gjaknxehtë ne rradake

nuk kam as fe edhe kam shum fe
nuk kam as vatan stabil
te gjitha ato fe i kam shitë e nga te huajt i kam ble
un jam gjysem qyqe e jam gjysem bilbil

jam pak shqipe dy krenore
pak jam edhe shpreskotë
jam nga te gjitha kombet i lanun pas dore
nuk me don as qiell as i madhi zot

o glob
ne fron me vijnë mjegullarët
disa jan mish me sy
sa kob
a shihni si jam thy

jam mbush o glob deri ne grykë
nji dit do te shperthej
o glob a thue ju me keni mykë
se bashku me romak me sllav me akej

me keni mbytë me shum fe
me perzierje qorbash katrane
ne secilin gurë e dhe
me rrin anarkia mjerane

o glob nuk kuptoj kush jam un
q far rrace qfar fisi qe ecë
i varfer nder shekuj pa punë
kot si hije tue ecë

ne fron hypur demoni
i kujt esht ai mbi karrigë
kopil i juaj apo i joni
e kujt esht kjo dhuratë e ligë

botë un jam shqiptarë
po me vritet krenaria
pse heshtni o nderkombtarë
ku esht perthurë shqiperia

bujku nuk e ka faren
as punes nuk i buzqeshë
nder shekuj ne luftë per idaren
nder shekuj varfrija me gjveshë

shqiptar jam nuk kam pushtet
nuk kam minister as deputet
i kam po jan vetem per vete
dhe vetem per veten e vet

nuk kam kah te ja mbajë
ju solla rrotes globale
o botë sa hallet i kam qe nuk mund ti mbajë
ma shum kam halle s e male

botë mizore njerzore me kandare
me thuani nji fjalë me vulë
pse toka e pergjakur shqiptare
gjithmonë me rrënjë bijt e vet i shkulë

pse mbi ket dhe si askund mbinë anarkia
pse nuk na zgjatet dorë
ne as nuk vdesim as nuk na jeton etnija
her shpresojm ne akull e nganjiher ne borë

fund nuk kan oj botë nder ne kto klane
ndrrohen pronart e shtetit ne qast e ne qdo orë
sipas radhes se tyre mjerane
sa shum sa shum oj botë sa shum puthadorë

per atdhe vetem flas
ne veper jam punëvogel
deri ne qielll qjerrem e bertas
dhe ne fund mbetem nji hiq a nji gogel

nji ide e nxjerri ne dritë pastaj nji te vogel punë sa per rend
por sa i paqendrueshem jam
nuk e mbaj punen as idenë ne mend
harresat un ushqim babë nanë shpresë te jetes i kam

nuk me hiqen qafet urdhernxitsit e mbrapsht ngatrrestarë
as ata qe endin pelhura marimange me rrjeta
un kam mbet perthurur i varë
as gjall as vdekë por as i premtuar kah jeta

kambanat minaret me perzihen
sa shum mejtepe fetare
sa shum falltorë qe ngrihen
ne kembë me fjalime shqiptare

duart me shrengohen e nofullat
me shum te ftuar ete paftuar ardhacak
sa shum me jan mbushur strofullat
agjent sabotatorë e dhelprak

oj botë un jam shqiptari
nëna ime shqiperi etnike jetime e mjera
pse me merrni krom zink plumb baker nikel e ari
me vjedhni aq shum tendera e miniera

botë o kazan pezhgve e pa meshirë e pa kuptim
un nuk kam atdhe
ne vend te luleve me kan mbjellur krim
me flasin per miqsi e fe

deputeti partia projekti
kufomat e mia prej mishi
kam mbetë lypsarë un shqiptari i vobekti
se punet mi drejton padron kamishi

botë qfar borgji te kam
qe te zezat me sjellë me grek
konsum plehrash un nuk jam
nuk dua i varfer me vdekë

po llafet boshe neper parlament
sorollatjet me gojë
un jam pa atdhe botë jam pa president
qe tre mij vjet me ket lojë

botë e garave maratone qe shkelë
pa meshirë me qizme mbi vrap
qe tremij vjet demoni nga mbrendija e jonë nuk po del
a ju a vetvetja kush po na mbanë ne zap

botë ti ke shum dije
intelekt mendjehollë
a mundesh me i ra ne fije
demonve te mi me shkollë e pa shkollë

un flas per punë
por punen se kam ne farë
disi mbeshtillem neper dhunë
te gjith jemi kryetarë

ma mbeshtollen udhen me mjegull
as punes nuk ja gjej ma koken
nuk me lan as themel as tjegull
ne sy kam marr tash token

token shpernda globit neper shum pendime
me gjakun qe me zien plot vnerë
ne dofar caqesh te huaja e pa percaktime
pa nam pa nishan e pa nderë

nuk kam vatan as strehë askund
se me ndjek ne qdo hap varfrija
jam lindur per dhimbje per lot e per mund
fabrika ime prodhuese pshtjellimi e anarkija

me quajn shtet por jam i pa shtet
a ky qenka ideali
ardhmeri mos me pasë ne jetë
si qyqet me kja buzë mali

shtet vetem me emer ne leter

dhe luftë per mbijetesë
por loja gjithmonë e vjeter
shqiptari i varfer po lind e po vdes

vjen pushtet mba s pushteti
e gjithfar lloj taksidari
dikush me emitim si mbreti
dikush si shpetimtari

atdhe nuk kam un jo
oj botë me fe me kryq e me dinë
sa per kufij e etni ata mos i shiko
ne gjak me duhet disciplinë

shpetimin e shoh gjith nga qielli
e jo nga kazma e lopata
ne ara as buka as mielli
ne magje sa shum duar vendase e te gjata

projektet askund oj botë as fabrikë
as brengë e ndoj deputeti
kahdo kush te mundet me ik
kah ajri kah toka e deti

kravatat i ndrrojn ne per foltore
agallaret e shilteve moderne
por urdhrat percjell dor mbas dore
pshtjellime akciza koncerne

nuk dihet se ku e kah shkojn kta emra
ku esht ai destinacion
dikush shet ndoj prrrall e dikush shet femra
formohet her pas here komision

sa shum komisione sa shum parti
oj botë nuk kam atdhe
nuk kam ku te mbahem ne dheun e zi
ndihmoni o kombe e fe

kalojn vitet shekuj kalojn edhe epoka
shqipnija etnike ne vaj e lot
oj botë nuk i kam vetem dy por kam me mija koka
si dje ne kohra si sot

shqiptar jam e nuk merrem vesh
bajrak mbi bajrak krenari e zbrazur pelim
un planet i nxjerri por me behen pershesh

nga psehja ne pse ne ngatrrim

shqiptar jam por punë nuk kam
as buk as plang as shtepi
dua lavdi dua emer e famë
dhe dua pa shum mund me ngranë e me pi

per mbijetesë oj botë
po e sjelli trurin verdallë
nuk lash kund nder skuta pa e sjell fatin rrotë
por mbeta si peshku mbi zallë

ne atdhe rruget mbyllur’ gjithkah drejt meje me gisht
me quajn dembel e satan
shqiptar me quajn te eger me bisht
por shteg kah jeta s’ me lan

nuk kam atdhe nuk kam qeveri
as nanë a s babë as pushtet
jetim ne europ jetim n glob te zi
pse glob shpresat mi vret

puna nuk me ecë se nuk kam ku te punoj
se dheun ma dreJtojn ushujzat e nates
un kot me pak shpresa si hije mbijetoj
i zbathur po eci permbi teh te shpates

i rrethuar me viza i rethuar ne qakaj
oj botë q’ esht ky rrethim
nuk e di a ma shum kam miq e shok a djaj
ardhmeritë me sabotim

fajtorë me quajn edhe kur me grryejn
ne mish ne asht e ne gjak
edhe kur m’ ringjallin edhe kur me thyejn
edhe kur me varin ne lak

oj botë nuk kam atdhe
kam vetem kufij per hartë
un jam mozaik shqiptar me tri fe
qe lojrat me ndrrohen me kartë

oj botë me dhe e me ujë
me ngjyra me sy e qerpik
un ne ket glob dukem si i huej
nuk kam kumbar a s mik

ne fshat nuk kam as dalje as udhë
n qytet nuk kam fabrikë
me duket si jetim globi me ka hudhë
ne paqe me quan armik

me dofar rruza me do far kryqe mercennare
pastaj me do pedofila
vijn gjithar llojesh grupesh misionare
ne duar me karajfila

e u dalin para puthadoret me fjalore
me plot vagona fjalë
sa shum flasin per zhvillimet arbnore
zhvillimin gjithmonë tue ndalë

kercejn permbi banka mbrenda parlamneti
shajn e hanë e ulerijnë
ministri zyrtari antari presidenti
mandej shkojn e hanë e pijnë

nuk dihet se qka jan artist nenpuns a teater
qe her mbas here vjellin
thue s e njeri tjetrit koken ia duan n sater
por bashk pastaj sherre mbjellin

e pret i mjerë shqiptari pret
me shekuj e vite oj botë
loti e vujatja e dhimbja po shtohen si det
s po ndalet gremines kjo rrotë

shqiptar jam oj botë
as shtet as punë nuk kam
as dje as ne kohra as sot
askund mbi dhe nuk jam

me thuaj botë ku e kam vendin
ku bej pjes si rracë
ku ta bejm nji ditë s e bashku kuvendin
nuk rri ma mbi zjarr e gacë

jo jo keshtu nuk dua as gjall as ne jetë as vdekë
me le pak fat oj botë edhe mua SHQIPTARIT
a nuk sheh n’ mjerime se si jam stermekë
NGA DORA e zgjatur e tradhtarit

kalojn vite muaj e shekuj edhe stinë
kalojn edhe shum mote
e un shqiptari nuk shoh ardhmerinë
mos jam ndoj tepricë bote

botë un nuk kam atdhe
as fis as farë a formulë
hije jam hije qe po silem mbi dhe
me rrenjet qe me jan shkulë

ftoftesija me endet neper bijt e mi
un jam shqiperia
etnikja e akullt e ngrirë pa dashuri
ne fron me rrin anarkija

satan ma shum se engjuj ne leter
teater llum politikë
prodhues rrenues pengues e lugeter
n’ mergim o burra me ikë

shkruar nga mergimtari autori xhelal ferizi

Titulli: lirik
 

--------------------------------------------------------------------------------

Ku kam ardhë

KAM ARDHë Në HESHTJEN Që VRET

SHKRUAN XHELAL FERIZI

KU KAM ARDH ORE Më THUANI SE NUK PO DI
KëTU PASKA VETëM MEMEC
KTU NATA QENKA MBULUE ME HI
FJALA KëTU PASKA NGECë

KëTU S' PASKA NJERI Në KTO DJERRINA
AS NE KëTO ANë GJUMI
O ZOT PO ME DUKET PA GJALLRI SI SHKRETINA
KëTÁ Të HESHTUR QFAR BRUMI

TRISHTOHEM NGA ATA Që HESHTIN

S; KAM ARDHë KëTU PëR HESHTJE QE VRET
IKA NGA DJAJT E SA KOHRAVE ;Që DESHTEN Të;Më ZHVESHIN
PO JU QFAR GURëSH JENI SE EDHE GURI FLET

KOSOVA JENI JU THONë DARDANIA
DHE GJUHA FLITET SHQIP
JO QE BESA ;KETU QENKA E TRISHT VETMIJA
Të RRIN SI GREMINA N ë;ZGRIP

KëTU S' PASKA NJERZ KëTU S' PASKA FJALë
ASKUSH S' Të FLET ME PENDë
KëTU AGU I DIELLIT FARE S' PASKA DALë
S 'PO FLITKAN AS QIKë AS DJALë ME SHEND

AS MIRSEARDHJE AS GJUHë KURFARE
NUK PASKA AS GERMë PëR FARë
KTO ANë THONë SE JAN SHQIPTARE
POR S; SHIHET ME SY KUND SHQIPTARë

SA Të HESHTUR KëTU Të PA LIDHUR ME URA
NGA ZEMRA Në ZEMER ME FIJE
A THUA DARDANI ;KJO ëSHT MODë KULTURA
ME HESHTë SI LAPSI PA DIJE


AS MIRSEARDHJE NUK I DESHTëT POETIT
ME FJALë AS ME NDOJ FTESë
Që VARGJE U SJELLë SA SYPRINA E DETIT
; S' ME SHKRUAT NJI FJALë SA I VESë

ME IKë MA MIRE PREJ KTU QE BESA
Më THOT AH PENDA E SHKRIMIT
SE KUND NUK KA FJALë NUK RRIN AS JETESA
AS GJAKU NUK NXEHET PREJ VLIMIT


KALUAN SA DITë POR ASKUSH NGA JU
POET E TJERë LETRARë
ASKUSH NJI GERMë PER VUAJTARë ME E SHKRU
S' PO DEL KUSH NDER SHQIPTARë

SHKRUAN XHELAL FERIZI

Titulli: lirik
 

Djeg'ja nji pendtari në shekull

xhelal ferizi

u dogj në nji shekkull njiher nji shpirtë qiellorë
që mbante të gjitha oqeanet në varg
dhe zbriste sa her dëshironte yjet me dorë
dhe pinte nji glob ujë bukuri për art

u dogj se e lan shpuztarët në flakë
thingijt e zi hijanet
ai ishte penda në cak
qe donte lumturi per njerzoren jetë

e lan të digjet pshtymtartë
e lan te shkrumbet në dëshirë
me penden e tij të artë
që e mbajten gjithmonë në zingjirë

autori xhelal ferizi

Titulli: lirik
 

--------------------------------------------------------------------------------

Djeg'ja e nji pend'tari në shekull

xhelal ferizi autori ne mergim

u dogj në nji shekkull njiher nji shpirtë qiellorë
që mbante të gjitha oqeanet në varg
dhe zbriste sa her dëshironte yjet me dorë
dhe pinte nji glob ujë bukuri për art

u dogj se e lan shpuztarët në flakë
thingijt e zi hijanet
ai ishte penda në cak
qe donte lumturi per njerzoren jetë

e lan të digjet pshtymtartë
e lan te shkrumbet në dëshirë
me penden e tij të artë
që e mbajten gjithmonë në zingjirë

autori xhelal ferizi

Titulli: lirik
 

Krimet e tmerrit

autori xhelal ferizi



shiheni pra ,ju shqipe mali
farë e fise djalë mbas djali
deri më sot në ditët tona
se qfar sjellë e mjerë zezona
shum t' , pa pritura ,n' viset tona
ku me vepër , e tmerr barbari
vritet fmiu ah nënd vjeqari
digjet guri digjet ,hana
digjet turpit shqipni nana
se shkaktarë ësht e mjerë,varfrija
mos kujdesi e anarkija
por edhe mendsia jo stabile
qani o lule karajfile
qani medet sa shum ka krime
po ku jeni o edukime
po qajnë yje e galaktika
te nji pjesë ka humb logjika
edhe mendja ka dalë binare
mirë nuk ecë n' koka shqiptare
krimi don me na qitë fare
mendja nuk duket aspak stabile
vrasje e krime shum katile
se q' po prishin kuptim jete
edhe duken shum defekte
ne kanalet pa vetëdije
mendja e krimit prej kërdije
nuk po ecë e shendoshë binarit
nëpër matjet e kandarit
as nuk mbanë at baraspeshen
vrasjet krimet veq po reshen
porsi breshri përmbi tokë
shqipja u prish në gjak e në kokë
e ka mendjen veq me vra
zemra nanash veq me tha
vrit e prej e grij në thikë
burrë e grua e djalë e qikë
krimi i zi kahdo llahtare
po e mbulon token shqiptare
ah q po prishet e mjerë etnija

n'edukim,,s,flet ma shqipnija
sot nuk ecë ma shkolla as feja
as,per t' ri e as për t'reja
thua se vendin,e vrau rrfeja
humbi ,dija e mendjeholli
humbi nderi e,kontrolli
po kjanë koha ,ditë e nata
humbi shqipja e edukata
humbi nami ,e karakteri
humbi besa e fjala e nderi
gjith ma shum , lidhen bizneset
per kah krime e,intereset
prandaj kshtu na del vrastari
krimineli edhe barbari
e shendrrohet,n bishë,me kthetra
me gurë të ashper merr shum jet'ra
vret pa ,nda,pa mshirë ,n logjikë
kend ta gjen kund djal a qikë
dikush sater e diksuh n thikë
disa tjerë me psitoletë
sa i poq kundgulli shkon nji jetë
thue se tregje jan a pazare
kshtu shkon lirë jeta shqiptare
prehet grue eprehet fmi
qoft i djepit,,a,qoft i ri
pa u thellue aspak mendrisht
jan shqiptar po kta mjerisht
per kah fisi e per kah fara
derdhet gjak por si ujvara
nuk po ndalet vrasja as krimi
thue në kokë s' ësht ligj mendimi


per me pri per kah ,e mbara
sot shqipnis thonë po i humbë fara
se po ndodhin ,shum bizare
krime të zeza,sa barbare
komb e fe na i qesin fare
na turprojnë në sy t'planetit
para ftyres të dheut e t'detit
Shëmtojnë arat t' bereqetit
edhe të zi na e nxejrrin namin
e na nxijn porsi katranin

para bote e qytetrimi
me shemtime e mendje krimi
duhet te ndalet të shërohet
mndja duhet të tjetërsohet
të jet e shndoshë e në binare
t' mos koris fise shqiptare
XHELAL FERIZI AUTORI NE MERGIM
autori i vargjeve shqiptare

Titulli: lirik
 

Në vargjet tua te bukura Selvije nderuar e kuptova shum drejt zemren tënde dhe shpirtin e
bardhë qellimin fisnik kur thua harroj vuajtjet harroj mundimet shpirtrore qe ka ke kaluar
dhe kalo ne miqsi me njerz ne optimizem te flameniderit per vargjet e bukura shum miqsore e ndruara bashkatdhetare te flamendirit per kshillat dhe perkrahjen morale te gjith ktu miq shoë e shoqe mikesha e bashkatdhetarë flaminderit nga ju per simbolet ebukura pershendetjet dhe vullnetin
gjithsesi miqsija esht diqka eshejtë dhe njerzore ,perkrahja ehst humane kur njeriut i jep shpresa dhe optimizem humanitarë duke ja besaur vuajtjet dhe te kaluaren.
Me gongje trendafilin e bardhë un nen kuptoj mos vuaj rilin ktheju vullnetit dhe shpresave optimizmit
rignjallu nga vuajtjet harroje te kaluaren vargje shum te bukura dhe miqsore selvi natyrisht miqsija njerzore nuk kputet dhe nuk trubullohet faleminderit per vargjet tua shum humanitare dhe perkrahse
e simbolike te uroj gjith t mirat e nderuara bashkatdhetare mikeshë .

Titulli: lirik
 

E nderuara mikesha humanitare selvije -----------------------------------------------

Në vargjet tua te bukura me titull """ Disa vargje per ty liri9k ti kam borgj """ e nderuar e kuptova shum drejt zemren tënde dhe shpirtin e
bardhë
qellimin fisnik
kur thua harroj vuajtjet
harroj mundimet shpirtrore qe ka ke kaluar
dhe kalo ne miqsi me njerz në optimizëm.
Të faleminderit për vargjet e bukura, shum miqsore,, e nderuara bashkatdhetare
te flamendirit per kshillat dhe perkrahjen morale te gjith ktu miq shoë e shoqe mikesha e bashkatdhetarë faleminderit nga ju
për simbolet e bukura në luelen e bardhë miqsore
pershendetjet dhe vullnetin që ma nxitë për optimizëm.
Gjithsesi miqsija esht diqka e shejtë Për mua dhe njerzore ,
perkrahja ësht humane
kur njeriut i jep shpresa dhe optimizem humanitarë
duke ja besaur vuajtjet dhe të kaluaren kshtue kutova mesazhin .
Me gongje trendafilin e bardhë un nën kuptoj mesazhin apelin mos vuaj rilind
ktheju vullnetit dhe shpresave optimizmit,
rignjallu nga vuajtjet
harroje te kaluaren.
Vargje shum te bukura dhe miqsore selvi ; natyrisht miqsija njerzore nuk kputet dhe nuk trubullohet faleminderit për vargjet tua shum humanitare dhe perkrahse
e simbolike;
të uroj gjith t mirat e nderuara bashkatdhetare mikeshë .

PERMIRSIM

Titulli: lirik
 

Paqja me fjalë

shkruan xhelal ferizi

paqen e bëjn me fjalë,e mbshtjellin ,me shkelqim
vizllimë,që të merr sytë,urtsi e mjeshtri oratore
magji e shekullmendjes mbledhur në aktrim
e mbjellin me optikë,neper konferenca botrore

plot mëditje e stolisur,honorare me fjalë
fitim prrallorë i mashtrimit
sa her me lot dielli prej gzimit ka dalë
e ka ikë i mashtruar perëndimit

duar që premtojnë e shtrëngohen për paqe
me fjalë me rrënjët në zemër ferri
me thika mbështjellur n' piktura si manushaqe
me qëllime e shkolla terri

me at qeshje vizllimë që me i lakmu dielli
dhuratë thua qiellore mbi bina
paqja me fjalë thue se ëngjull qielli
e solli nder ne e shejta stina

por ajo n' mbrendi thikë kryq përmbanë
fe e krime me maskë
me fjalë ndërton shpresa ,e me vepër thanë
ne fytyrë engjull në zemër laraskë

pikturë vërrtëtë danajsh me gjarprij nga mbrenda
me bolla që lidhin glob
o paqja me fjalë ,sa shum her ngarenda
me gjith boten ,bashk që ,t' besojmë kët kob

paqja kriminale me fjalë dogmë satane
pikturë që nuk ngopet me gjak
ajo n' mashtrim,motesh thithë edhe dritë hane
e diellin e kurthon në lak

paqja n' konferenca paqja n' për pazare
falltore fjalësh estetike
ajo maskë fjalori me kode barbare
që mbulohet me shtresa vizlluese etike

paqja me fjalë brejtse që brenë asht e guri
në thellsi me brejtje i shkon ajo drejtsisë
teater tragjik,fis e farë me uri
që nën dhe e mbi dhe i rrin përjetsisë

paqja me fjalë kala demagoge
themel që mbahet nga mashtrimi
paqja me fjalë,teori analoge
që mbanë e permbanë brum prej krimi

paqja me fjalë valle gënjeshtare
me fjalë që ndërton shum rrudha
paqja me fjalë ,zbulimsi barbare
që mbjellë dështimet kahdo e qet udha

paqja me fjalë fryt i mbjelljeve djallzore
korrtare e luftrave , t' biznesit
ajo gënjen kokrrat të dheut e zallinore
qelizat i ka të interesit

paqja me fjalë lansim i demonve
që shpon shekujt në zemër
pronë konferencash lavire e padronve
qe nuk dijmë se si quhet me emër


xhelal ferizi autor i vargjeve paqja me fjalë

PëRMIRSIM

Titulli: lirik
 

KUR Të DASHUROHENI

këshilla brezave

AUTORI XHELAL FERIZI

Kur të dashuroheni mos u dashuroni në lëkurë
në buzët e mahnisë
dashurohuni në secilen qelizë shpirtë urë
në bukuritë e kristalta t' fisnikrisë

mos u dashuroni në lëmim
që e ka vizllima e mashtrimit
as në teatrin e fytyres plot mashtrim
as në pseudo aktin e ledhatimit

mos u dashuroni në zgërdheshje
as në belin e hollë
as në mashtrimet plot buzqeshje
se krymbi rrin edhe në të bukuren mollë

mbani këto këshilla të poetit
që nga palca e përvojave i nxorri
dhe kur të keni lot sa ujt e detit
eni mi lexoni te vorri

këshillat falas jan
se un nuk jam shpirtzi biznismen
nuk blejë shpirta e me shitë katran
nga shiprti mua fjala më vjen

dashurohuni në secilen bukuri
që ka besë në qelizë
e mos pini art me tradhti
mos dashuroni mashtrim si zhivë që lëvizë

mos dashuroni fjalë të maskuar
matuni shumher para se me pre
mos dashuroni fat të mallkuar
që jeten si myk mundet me u a bre

dashuroni bukuritë shpirtrore
jo artin e maskes kozmetike
në secilen madhështi njerzore
dashurohuni ku ka kualitete etike

ikni nga pamja e jashtme mos besoni
ato mashtrojnë edhe pikturen
aty mbrapa artit mund te mshefet demoni
që me fatin ua këputë perjetsisht jetë uren

më ndëgjoni mua më besoni prore
se mua më beson qiellie ylberi
më mbani ma fort ju shtresa arbnore
dashuroni palcen aty ku rrin nderi

ju dashurojeni mbrendinë e secilit vyrtyt
por jo artin e fjales e fytyres reklamë
mos u dashuroni n shkelqim qe u merr sytë
as ne madhështi e te rrejshmen famë

fytyrave mos ju besoni
kontrolloni secilen rrudhë
kujdes ku mshefet demoni
se humbni në udhkryeqe pa udhë

ju jeni breza te ri
nuk dini qka mshefet nën lekura të pshtirosura
ju vdkjen per se gjalli nuk ekeni pi
nga vulat satane të damkosura

prandaj ju kësholloj falas pa pare
nga dhimbja e kam per ju o filiza
kujdes nga maskat tradhtare
se vyshkjet ju thajnë në qeliza

xhelal ferizi autori ne mergim

Titulli: lirik
 

Deshta te ndertoj kala

xhelal ferizi

me optimizmin tim
u turra për të ndertuar kala marrveshje nëpër botë
sa i pa kuptim dola me kët vetmashtrim
po kjo qenka nji punë e kotë

dhe a e dini pse sepse un muratorë
isha me nji pe të drejt pa lak
dhe kur doja me vendosë gurin në qdo miqsi e marrveshje me dorë
kërcenin kombet me të pa rehatshmin gjak

ore un po ndërtoj kala thash me ton dashamirsije
për të gjith ju për paqe
që të jet kala e përjtshme marrveshje e miqsije
ku nuk do të bëhen ngatrresa e gjaqe

jo më than nuk e ke vu mirë kët themel
nji më thoshte vendose sipas kutit tim
kur nji tjetër me nji rrënim më del
në gërmadha ma shendrroj mundin plot pelim

sipas penit të fortit pastaj
u ngrit e tha nji tjeter
do ta vendosi si dua un
kala nga mbrendë me lugeter

mandej u ngrit nji tjeter i zi e nji tjeter i verdhë me lëkurë
e plot tjerë si demon me hipokrizi
më prishnin pe e gurë
të bardhë të kuq e të zi

nuk je ti mjeshtër më than
q' ësht kjo kala e butë
këtu nuk vendose as tmerr as hatanë
në qdo cep e skutë

po pse ore thash un dua mirsinë
të gjith që të rrini të lirë
kala kjo që perfaqson njerzinë
që kohen ta keni ditmirë

jo tha nji tjeter shoven për kah gjeni
me lkurë të bardhë por me pamje mongoli
ti nuk do të vendosësh këta gurë bedeni
priti luftnxitsi e foli


dhe u ngrit nji tjetër që cakun e kishte
me pre me gri e me vra
ma i ziu ndër shekuj që virgjri vashash prishte
sa nanat i kishte tha

ndalu ti me tha paqsorë i ballkanit
gojen e kishte krokodil
mos je farë e ilirianit
ndal se të ha o bilbil

pse don ti kala këtu miqsije
per kombe për njerz e fe
të ndërtosh për breza njerzije
kur dheun duam të shembim ne

po jo thash s e globin
si lamsh me dhe e ujë
e fali zoti e pse ju kobin
ja doni mosni a nuk e shihni se vuaj


qeshen gajasur do tjerë
lene më than at aventurë ti nderton diten ne ta rrëzojmë naten
a nuk e sheh o i mjerë
se kombet e fe mbi dhe me gjak e lot rropaten

ore un dua thash dua kala dhe besë për breza
me leni të lirë më lejoni
se mjaft na mbyten kobet varfri e,luftrat e zeza
që ju priu gjithfar demoni

më leni tash e kërkon modernija
e koha e brezat e ri
se kaloj koha e absurdeve kaloj barbaria
ësht koha për liri

jo më than do tjerë me fe të veshur zi si korba
dhe do tjerë mandej klanorë
dhe dolen disa tjerë që perzienin qorba
e disa tjerë si akuj disa të ftoft si borë

kishin dalë të gjith në qiell e mbi dhe
shikonin me mua kët skenë
dikush po gajasej dikush lotin rrke
mos e nis më than se nuk ja vlenë

dhe un me qekan në dorë e gurin në latim duke e gdhendë
kur erdhen disa puthadorë
e nisen të me shisnin mendë
sa të mjerë ishin sa të gjorë

më than morem vesh nga larg
se ti ndërton nji kala
me gurë të renditur varg
por këtu servili nuk ka

e 'q' më duhet thash nëpër gurë servilija
a'jeni ju në vete
se kala të qëndrushme të drejtë don qytetnija
e jo si tuajat adete

pse ju kërkoni servilinë
nëpër qdo rrudhë të gurit dhe në themel
jo jo se gurët nuk rrijnë
parimet nuk duan me i shkelë

un me gurë nëpër mure në punë
me varg me pe e me pendë
kur u duken te muret disa të etshëm për dhunë
e disa tjerë mbas tyre të pa mendë

po q' bën ti këtu më than,kala don të njerzisë
ore a nuk sheh ti plane
se nuk don askush ndërtim të miqsisë
se bota po mbahet me klane

po pikrisht për kët shkak thash o njeri
kala e gurë kam nisë
kjo kala permbanë paqe e dashuri
ndërtue nga peni i drejtsisë

qeshen edhe kta dhe ma than mos e nis
se naten do ta rrezojnë gjahtartë
ata i duan brezat si qyqet mbi lis
ata nuk i duan brezat t' barabart


iken edhe kta dhe un po vazhdoja
me pe e gurët ne latim
me nji këngë lirije nga e shkrumbueshmja goja
i etur për miqsi e vllazrim

o zot kur paprimtmas erdhen danajt grek
dihatur me vrap e rrëmujë
pse ti më than mua akoma s' ke vdekë
ilir i mallkuar dhe ndërton si në krujë

ndërton kala jo për njerzinë
por kala ku nuk mud të hyjmë ne
me veset e tona intrigë e tradhtinë
me kuaj druri e me fe

un shtanga e mbeta me gurin në dorë ngri
jo ju thash kuptoni
kala po dua për mqisi e liri
ku vend nuk ka demoni

leni ato prralla më than me akuzë
ne duam vetëm tradhti
që boten ta bëjm shkrumb e hi e shpuzë
me sllav se bashku në nji trinitri

un shtanga u habita nga ky moskuptim
kur erdhën dhe rus e shkje
e tjerë radikal esktrem n' shpartallim
që e duan planetin me dhe

e duart me dridheshin nga ky presion
se peni s' më mbahej dot
kishin dalë me sulme vampir e demon
dhe në guri më piku nji lot

e në qiell të gjith kishin dalë
hanë e diell e yje
po e vështronin skenen edhe fusha me mal
te bukurat kreshta e pyje

të gjith sikur më thonin vazhdo me kala
se jeta e jon ësht n' rrezik
se njeriu me fe me klane ësht nda
na e prishë natyren o mik

e un per hirë te yjeve për hirë të dheut e zallit
për hirë të gurve e ranes
edhe pse n' trysni e në pikë te hallit
gurve po ju flisja në gjuhën e nanes

secilit në palcë në rudhë e në qëndresë
secilin në latim
që të rrijnë në kala të drejtë e me besë
për pe pa u lekundë në lakim

xhelal ferizi autori ne mergim therrë në sy të armiqve

Titulli: lirik
 

*Bilbilit që shtegton


*Shkruan xhelal ferizi

*në qoftë se o zog shkon tu flutrue
*me cicërimen që shkrinë shtegtarë
*vendit tim ti me i tregue
*thuaj të ësht tha nji mërgimtarë

*thuaj se varë në fije t' qerpikut
*loti i dhimbshëm i pikon
*tregoj sharrit e pashtrikut
*mitrovices që rënkon

nga cicërima e jote e sqepit
le ta dijë dheu gurë e zallë
tregoj malit fushë e shkrepit
se po digjem gjith me mallë

e kur të ulesh me pushue
në fushë dardane e mbi drenicë
thuej se motet më kan përvlue
ta dijë rrafsh e qiqavicë

e kur të ndalesh nëpër kroje
në lugina e nder burime
me at vaj ti që nxjerr goje
thuaj se tha ësht zemra ime

kur të ndalesh n, për degë lisi
mal me mal ku i thonë shqipni
n' qoftë se sheh kund bardhsi plisi
thuaj s e u dogja për etni

tregoj shkrepit e majave tjera
kah rugova gurgullon
kahdo në shndritje shkrinë pranvera
kahdo flitet gjuha jonë

o bilbil krahshkruar me gushë
kur të biesh përmbi tropojë
kah mbi shkodra e në lezhë mbi fushë
thuaj se shpirti me ësht ba plojë

e kur t' flutrosh kah buna e deti
vala valen ku e harkon
thuaj se më thau i zi gyrbeti
thuaj se në gji joshja po më vlon

thuaja mallin edhe drinit
vjoses bunes e semanit
matit dibres edhe ulqinit
anë e mbanë mbi dhe t' dardanit

kahdo sheh fusha e grunaja
neper mat e albulenë
n'myzeqe mbi fusha t' mdhaja
përmbi korqë e tepelenë

tregoj vlores e gjirit jon
edhe kepit e atij zallit
thuaj se shpirtin ma pervlon
plot kujtime zjarri i mallit

kahdo shkon bilbil me lara
të fala kahdo në gurë e dhe
kur të dalin fusha e ara
thuaj se u dogj nji moshë e re

kur t'flutrosh kah kaqaniku
mbi pollog e mbi tetovë
struga e ohri e iliriku
përmbi diber e kërqovë

fol andej me qdo fije fjere
me at fllad e me freski
ti bilbil o zog pranvere
dil kah kuksi e' n' peshkopi

në maja të larta e kah valbona
mbi mirditë e dukagjin
kahdo shndrijnë ah viset tona
kah kullon i bardhi drin

edhe kah ibri me zallina
ku e kthen vala përmbi erë
at shkumbardhen në breg n 'ledina
ku njomson e bardha verë

dil bilbil nëpër burime
mbi qytete e mbi qdo fshat
kah do shtrinë shqipnija ime
mbi delvinë e lazarat


fluturo përmbi ato brigje
ndalu në shkurre në dushk e glli
kah butrinti në ato shtigje
dil në erzen e mbi danglli

ndalu në fllad e ndalu në hije
mos harro për vyshkjen tonë
në qdo pllambë e dhe etnije
kahdo me kangë ti fluturon

pike mallin e mergimtarit
në qdo anë mbi gurë e dhe
edhe lotin e gyrbetqarit
dru as gurë mos le pa bre

kur mbi druj e fletë qetine
mbi ahije të ndalet udha
mos harro o shpendë mahnije
me vajtue për halle e rrudha

edhe për mija ato qeliza
që qdo njena në gjuhë të vet
digjet për erna e puhiza
qe brushojnë mbi grunë e det

kur cicrrimen në gjuh të nanes
edhe dënesjen të dridhur ty
ta ken pa rrezet e hanes
mbi lot tua kan me u thy

mos harro dil kah qameria
kah flutron e mbi follorinë
anë e mbanë mbi vise te mija
me sqep te bukur e cicerimë

edhe n' preshevë e ne anë te malit
mbi malsi ne grudë e hot
plav guci ne bardh t' temalit
mbi kastrat e bardhanjot

Në SHKODER LOKEN E Në FUSHë KRUJë
E MBI KALA Në ATA GURë
GUR E DHEUT ME SQEP IA THUAJ
SE PO DIGJEM PëR AT NURë

SE PO VYSHKEM E MALLëNGJEHEM
se po ndryshkem nëpër mote
në dhe të huaj jetim po ndjehem
po më djegë nanë largsija jote

thuaj bilbil dridhu qerpikut
nëpër brigje e nëpër shkurre
bregut të jonit e adriatikut
nëpër valë t' qdo uji e gurre

kahdo i ka në kullim shqipnija
nana e jonë e lashtë etnike
thuaj në dhe t' huaj tu dogj etnija
me at kangë tande melodike

dil mbi pejë e mbi gjakovë
përmbi shkup e mbi prishtinë
në fusha t' gjera mbi kosovë
ku e kan yjet dashurinë

edhe u thuaj se per ato vise
tha ësht gjaku i damarit

ku dikur nder tonat fise
perkundë jemë me gjuhë t' shqiptarit

SOT HARRUE TI NANë NA KE
KAH SHPERNDA JEMI N' MEJRIME
LOTIN N' SY PëR GURë E DHE
NUK NA E SHEH NëPëR MëRGIME


NE PER TY AH ME MILIONA
KAHDO JEMI BIJT SHPëRNDA
SHOHIM ENDëRR VISET TONA
THUAJ BILBIL NE JEMI THA

KSHTU MI THUAJ FLETES E DEGES
EDHE BLINIT DUSHK E MALIT
FLET QERSHIJE MAN FTUE SHEGES
DO Të VUAJM BREZAT DJAL PAS DJALIT


SIQ PO VUAN EDHE SOT ARBRESHI
PERMBI DHE E TJERë TU U DRIDHë
MI THUAJ DIELLIT Që TE VESHI
NANë SHQIPNISë NJI BESë ME E LIDHë

MI THUAJ PRA O TI BILBIL
KAHDO SHKON NDER LULE E FLETë
PERMBI GONGJE E KARAJFIL
THUAJ ATDHEUT NA KTHE NE JETë

SHKO BIBIL TI N' PER QDO HIJE
N' PER QDO SYTH E N' PER QDO PIP
na i dërgo kto lot mërzije
malin tonë për gjuhen shqip


e mos le kund bimë as fije
për pa e thirrë me të dashurin emer
thuaj të lashtes nanë shqipnije
mergimtart të duan me zemer

thuaj s e vuajn për dushk e bari
vuajn për bjeshkë per stane e gllija
thuaj se vuajn digjen si zhari
për per ato arra e lajthija

edhe per miser me grunaja
kah valzojn si vala e detit
kah kavalli e gjuraja
i luajn kreshta e gurë te shkrepit


thuaj se vuajn edhe për dele
vuajn për t' pa edhe dhen e dhi
neper fusha e zabele
kah kullosin n' dushk e glli

THUAJ BILBIL TI ME GJUHë TANDE
PER KëT SHKRUMB TE MERGIMTARIT
THUEJ PA KRAH KAN MBETë SI KRANDE
PA I NJOMSUE AI DHEU I T' PARIT


SHKRUAR NGA XHELAL FERIZI MERGIMTARI NGA MITROVICA E KOSOVES
KRIJUESI I VARGJEVE

Titulli: lirik
 

Monologjet e shekujve

shkruan xhelal ferizi autor i shum vargjeve shqiptare

në kët shekull,kush ma tepër me veten flet
se poeti,që,kërkon,shteg e fjalë
kujt' ma shum loti i pendës i rrëshqet
nëpër monolog kur flet
me sasinë e vetmevetes si i pa shterrshmi det
kush ma teper se poeti
oqeanik flet
me vetveten e vet me monolgun në jetë
si i mahnitshmi
poet
kush ma shum shekujfjalë
në mbrendinë e vet
si poeti
nëpër monolog qet
kush ma rekord në kët shekull ka dalë
nëpër etje kush ma shum u tha
nëpër lule kush ua hapë shpirtin si det
aromen pyetne kush ma shum se poeti
me vetveten flet
ai nëpër enigma vet me vete bertet
nëpër monolog
kërkon mendtare të komplikuara enigma
nëpër nyje fenomene
në dritë don ti qet
me monologun e vet
i mahnitshmi poet
dhe shpresat pyetni
kush ma shum ju flet
në monolog
si
madhështori poet
mbrenda në vetveten vetëm në nji pikë gjak
ecë me shekullmndje
në zbërthim aq larg
në kërkim cak
për nji pikë shpresë e cak
nëpër labirintin
plot lak
kush ma shum se poeti
me vetveten përthuret e shpërthuret
në monolokun fjalë
në secilen fjalë labirinte dije diku drejt diku lak
kush ma shum me vetveten ka dalë
në log
me të ashtuquajturin meditim
e i pafundmi monolog
si me pendë si me mendim
si me fjalë si me shkrim
në monologim
si poeti
nuk besoj se aq shum
me vetvete ka folë as qielli as toka as deti
si i pashterrshmi poeti
si shipirt qiell poeti
poeti shkon aq larg nganijher në imagjinim
nga që nuk e kuptojnë të tjerët

në materje
ndjehet në monolog jetim


kush ma shum ka mbjellë iluzione,në gjak
lirinë,ma teper kush e deshti,të kristal't
idealizmin kush e thrret
e lulen,me qehre të allit
kush ma tepër në pendë ,i ushequ fjalët
e dhe' e kokrrat e zallit
e me to kush ndrroj gjuhë meditive
monolog hulumtimi
per berthamat e gjithqkajes
përbërjen mbrendinë prejardhjen kuptimin nisjen
me fjalë sikur poeti
në monolog gjenialo gjuhsorë
në mbrendi të monologut të gjerë shpirtqiellorë
kërkim sa deti
kush ma mirë nga shpirti në shpirtë e zbret
se poeti vet
shprehje monologo definime n'kërkim
të gjuhë pendes në monolog vet me veti
kush pra kush thërmon
kaq shum imtësi mikro zbërthime
në monolog
si poeti
e nëpër botanika

per ti shpirtzuar
në zanafillë në origjinë
në
fije
nëpër rasa gramatikore shpirtjetike
të gjitha
objektivat e subjektivat
qka i ka qielli e mbi qielli pafundsia
dheu toka e deti
kush pra
monologon
me to
si poeti
kush vetmeveti
flet me dhe me gurë
me ujë me bimë e me deti
ne monolog
si
poeti
e me sytë
e qiellit
e me fijet nervore te barishteve
e me ndjenjat e fletve
kush monologon
kush behet vet ato
kush njehsohet me to
vet me veti
e shkrihet
me to
në monolog
si poeti

monolog,që,në gji,aq fort më ka pervlu
si me me ra i vluar uj't e botë's ,e deti
dialog , me veten,monolog me veten
se fjala s' me ecte në ,udhë
si q' në monolog më ecte në brenga e në rrudhë
nëpër yshtjet e vetveteve poetike
nëpër majen e quditshme të quajtur vetvete
që ka vetpyetje e joshje teorike
dëshira kurreshtje det'fjalë tërheqëse sa ka dete
që përmbajnë poetët pashterrshëm në vetvete
në pendat me aq shum ngjyrë vargje
sa oqeanet e imagjinuara
që nu k' bëjnë pjesë në planete
por jan menduar
të gjera të pafundme në madhsi
pë shprehje poetike a fjalë pasuri
odqena dete
për ti shtjelluar
vet me vete
per monologjet
dhe zbulimet
e pafundme
për poet
e poete
për monologje
për zbërthime
në gjuhen
që flitet
vet me vete
ah pendë monologe, ti je det
na thuaj oj e gjerë
kush ma shum me vetveten
se poeti flet


autori xhelal ferizi,nga mitrovica

pershendes lexuesit shqiptarë
nga mergimi

Titulli: lirik
 

I nderuar Xhelal Ferizi!

Ti jeton me vargun,
vargu jeton me ty,
si ne burg perserini vetveten,
pafundesisht perserimtaz,
luftimtaz luftoni,
ne liri burgoseni,
ne burgosje shpertheni,
ne perseritje te vetvetes,
ne sasi pa mase te sasise,
ne cilesi te pamase ,
te mases pa cilesi,
te vargut te vlere,
te humbur te mase,
te lodhjes per te jetuar,
me poezi,
pa poezi.

Respekte nga adrian dule

Titulli: lirik
 

t♪7 faledneroj i nderuar adidu për përkrahjen tënde të vazhdueshme morale që po më jep ti dhe të tjerët her pas here por ma i lumtur do të isha sikur të shkruanit aty te tema me titull mendimet tuaja mbi poetin xhelal ferizi sikur më duket se aty disi tema qëndron ma qëllueeshem per kualifikme
megjithta ju të kos ju mbetet hatri pse un sugjeroj ose them diqka miqsisht ku t♪7 doni shkruani

nuk ua prishi qejfin dhe e shoh se ti ke vullnet e em kushton vargje e shoh se i ndjen dhimbjet e te klaueres time dhe vuajtjet egurit dhe her pas here shprehesh .
UN NJERZVE UA BESOJ VUAJTJET E DIJ SE QKA JAN ATO U TREGOFSHIM NATES SE VORRIT TEHMI NE NE KOSOVë ISHIN VAUJTJE TE LLAHTARSHME POR PASI ISHIN PER ATDHE NUK
ME DUKEN SHUM TE MEDHA .

Kur njeriu ka motiv dhe arsye te fortë ma leht i perballon por pershtypje më bën armiku
habitem dhe mbetem pa tekst me armikun serb se si mundi te na i bëj të gjitha kto të zeza habitem sa njerz te poshter jan dhe per qka na i bënë kto te zeza vetem pse kekruam liri ne trojet
trojet tona stergjyshore.
S a intresant jan serbt jan ne gjendje te qajnë per nji shuplakë te shkruajn gazeta e tonelata propah gandistike per nji ndodhi krejt t e vogel ose per nji padrejtesi ndea ata ju bëjn tmerre te tjerve
sa histerik qe jan sa njerz të quditshëm dhe te pa logjikshem le që na burgosnin per nji kerkesë te drejt krejt paqsore na denonin me shum vite te gjata burgim por ne burg na bënin zullum e e provokime te padurushme te mos flasim pastaj per masakrat e vuajtjet qe ja shkkatuan popullit tonë neper shekuj
ndersa vet vetem per nji gervishje jan ne gjendje te qirrren neper te gjitha kancelarit e europes
i tmerrshem ky komunitet jashtzakonisht i quditshem dhe mendoj sa e mjer esht europa qe i ka ne teritor te vetin ksi llojesh .
Si ka mundesi i jepen njeriut 15 e 10 vjet burg tortura per nji kerkesë te ju humbet rinija njerzve
e ardhmeria shkollimi jeta neper burgje te zeza dhe te ja m,byllin secilin shteg te jetes kshtu vetem kta dijnn zi prandaj sa te jenë shkeujt e jetes me serbi te pameshirshme shqiptart
as qe do te takohen me ta as qe duhet te bisedohet as n eket botë as ne at botë sa antinjerz qe jan dhe u treguan me barbarizmat etyre mizore habiten boten dhe prap sot dalin pa pik turpi dhe kerkojn drejtesi ata bën tmerre te cilat nuk ka logjik njerzore neper shekuj qe mund ti mendoj a s ti kuptoj

Titulli: lirik
 

--------------------------------------------------------------------------------

Të faledneroj i nderuar adidu për përkrahjen tënde të vazhdueshme morale
që po më jep ti dhe të tjerët her pas here
por ma i lumtur do të isha sikur të shkruanit aty te tema me titull mendimet tuaja mbi poetin xhelal ferizi sikur më duket se aty disi tema qëndron ma qëllueshëm për kualifikme
megjithat ju të mos ju mbetet hatri
pse un sugjeroj ose them diqka miqsisht
ku të doni shkruani

nuk ua prishi qejfin
dhe e shoh se ti ke vullnet e më kushton vargje
e shoh se i ndjen dhimbjet e te kalueres time dhe vuajtjet e gurit
dhe her pas here shprehesh .
UN NJERZVE UA BESOJ VUAJTJET se i kam perjetuar vet
E DIJ SE QKA JAN ATO
Ua TREGOFSHIM NATES SE VORRIT ThEMI Në NE KOSOVë
ISHIN VAUJTJE TE LLAHTARSHME
POR PASI ISHIN PëR ATDHE NUK
ME DUKEN SHUM Të MëDHA .

Kur njeriu ka motiv dhe arsye te fortë me sakrifiku
ma leht i përballon vuajtjet
por përshtypje më bën armiku mizorë dhe i pameshirshem
habitem dhe mbetem pa tekst me armikun serb
se si mundi te na i bëj të gjitha kto të zeza
habitem sa njerz te poshter jan
dhe per qka na i bënë kto te zeza per qfar motivesh kur ne atyre as gjë nuk ju kemi shkaktuar
ndonji te keqe apo vuajtje habitem me shizofreninë etyre shoveniste
arsye e krimeve dhe masakrave e zullumeve
vetem pse kerkuam liri ne trojet
tona stergjyshore.
S a intresant jan serbt
jan ne gjendje te qajnë per nji shuplakë ose gervishje jan ne gjerndje te shkruajn gazeta
me tonelata
propagandistike
për nji ndodhi krejt t e vogel
ose per nji padrejtesi te thjesht
ndërsa ata ju bëjn tmerre të tjerve dhe nuk ndjehen fajtorë
sa histerik qe jan
sa njerz të quditshëm
dhe te pa logjikshëm u treguan ne gjenocidet dhe masakrat nda j koosves dhe shqiptarve ne pergjithsi
le që na burgosnin per nji kerkesë te drejtë
krejt paqsore
na denonin me shum vite te gjata burgimi
por në burg na bënin zullum provokime psikologjike teror psiqik maltretime
e e provokime te padurushme
te mos flasim pastaj per masakrat e vuajtjet qe ja shkkatuan popullit tonë neper shekuj.
sa per vetveten vet vetem per nji gervishje jan ne gjendje te qirrren neper te gjitha kancelarit e europes
i tmerrshem ky komunitet
jashtzakonisht i quditshëm
dhe mendoj sa e mjerë ësht europa që i ka ne teritor te vetin ksi llojesh te njerzve si serbet .
Si ka mundesi i jepen njeriut 15 e 10 vjet burg tortura per nji kërkesë paqsore
te ju humbet rinija njerzve
e ardhmeria
shkollimi
e jeta neper burgje të zeza
duke ua m,byllë secilin shteg te jetes
kshtu vetem kta dijnnë serbet e ardhur nga karpatet
prandaj sa te jenë shekujt e jetes
me serbi te pamëshirshme shqiptart
as qe do të takohen
me ta
as qe duhet te bisedohet
as në kët botë as ne at botë
sa antinjerz qe jan
dhe u treguan
me barbarizmat e tyre mizore habiten boten
dhe prap sot dalin pa pikë turpi dhe kerkojnë drejtesi kerkojn kosoven iliriane
ata bën tmerre te cilat nuk ka logjikë njerzore neper shekuj qe mund ti merr me mend
por faj ka shqiptari i mjerë q ë kurr nuk u organizu si duhet me persosmeri
per ti bërë ballë armiqve siq jan kta
por gjithmonë ne jetë te perthurur e te pa organizuar pshtjellen nëpër do far mjegullash te pa kuptimta
armiqt i shfrytzojn pastaj dobsitë dhe i shkaktojn tragjedi gjithmonë kti populli
te cilit bajraktart dhe karrieristat e sbaotatort uti opistat e interesagjijt klanorët e anarkistat
dembleat e te pershtatshmit po ja nxijn jeten kti populli antik .

Titulli: lirik
 

Majat e deshirave

shkruan xhelal ferizi

në ëndrrat e mija hypa nji dit në majat e dëshirave
sa vlim i pakapshëm qudije
lakmiqarë i të gjitha të ëmblave ego e të mirave
sa përvetsim vetiak lakmije

nëpër majat e dëshirave po fluturoja
prekjet i ndjeja në qdo dhele
dëshirë mbas dëshire pangopshëm po e kërkoja
nëpër majat e dëshirave të larmishme modele

un nuk jam anakronik
por joshjet qenkan pushtet
sa lakmueshëm qenke o njeri laik
i uritur nuk të dalka me dëshira nji det

xhelal ferizi autori ne mergim

Titulli: lirik
 

Leximi i fatit

xhelal ferizi autori ne merrgim

ah sikur të lexohej që pa lindur
ndoshta do ta kishim pshty
ndoshta me vetveten do të ishim grindur
pendueshëm nëpër luhatje lakmije do të ishim thy

votat do të na ishin joshë nëpër deshira
mashtrueshëm nëpër vrap
nuk do të frenoheshim nga ato të pa fre qaste të mira
por trishtimi do të na bënte zap

kështu nëpër luhatje të pa aft me vendosë
do të kalonim afatin e lindjes në hamendje
të gjith në joshje të larme duke u vet prangosë
dyshimeve dëshirave stërmunduese në të quditshme ngarendje

Autori xhelal ferizi ne mergim

Titulli: lirik
 

Vlimet e pa shprehura

xhelal ferizi autori ne mergim


Vlimet përvlime ishin
sa her kam dashtë ti shprehu djegtaret
sa shum zjarmi flakë përcëlluese në përmbajtje kishin
sa shum më kan djegë afatgjatat shekulltaret

më djegnin por nuk i kam shprehur
se kohrat nuk punonin për mua
edhe kur më kan shkrumbuar zgërdheshesha duke u krehur
duke u thënë vrastareve vlime me digjni se un ju dua

nga jashtë kështu u thoja
nga mbrenda përbijshëm kam qa pa lot
se lotin kur vertetë e doja
nuk doli as dje as sot

përse sepse ishte shëndrruar në gurë
a bëhet guri lot
sa herë kam kërkuar nji urë
të më lidhë me fatin i madhi zot

vlimet përvlime dhe valë
që në fytyrë i mbuloja me lëkurë
dhe nuk kishin si lot kah me dalë
se loti ishte bë gurë

e guri nuk rrjedhë n' për qerpik
por mbrendia e mbante si peshë
përvlimi sa i gjatë ky armik
që s' doli njiher hapur n' publik për tu gjveshë


shkruar nga xhelal ferizi autori mërgimtarë

Titulli: lirik
 

Dinake ësht jeta

xhelal ferizi autori ne mergim

dinake shum dinake ësht jeta
thue se skilen e ka mëmë e at
përdridhet gjithmonë e vërteta
mashtrimi po del ma jet'gjatë

sa kthina ka jeta e quajtura befasi
sa hilet i mbanë nëpër fije
sa shum njerz genjeshtren e quajn dashuri
dhe hilen e jetes e pijnë n' kupë tradhtije

sa dinake ësht jeta kjo maskë me fytyrë
përvidhet me qehre njerzore
gënjshtren e ka ligj detyrë mbi detyrë
e masken nji hjeshi aktore

xhelal ferizi autori ne mërgim

Titulli: lirik
 

[QUOTE]shkruan xhelal ferizi

në ëndrrat e mija hypa nji dit në majat e dëshirave
sa vlim i pakapshëm qudije
lakmiqarë i të gjitha të ëmblave ego e të mirave
sa përvetsim vetiak lakmije[/QUOTE]

Lirik!Kjo eshte nje nga strofat me te bukura te tuat, qe e kam lexuar disa here me endje.

Titulli: lirik
 

Falënderohem qdo her i nderuar adidu për vlersimin tënd dhe perkushtimin qëllimmirë dhe miqsorë si dhe përkrahjen morale e vlersimin real te vargjeve të mia ,jeni njeri real ne vlersime.
Të përshëndes i nderuar bashkatdhetarë i talentuar artist i novelave.

Titulli: lirik
 

Vraje o zot gjithmonë armikun

autori xhelal ferizi liriku

kushtuar sykaltres

edhe tradhtarin e munafikun
që sykaltren na e ka tha
mu në zemer na e ka nda
e paska nda nga nji zog mali
e ka nda nga i sokol djali
e kjo në lot po e nxjerrë cicrimen
si ai zog që nxjerrë bërtimen
nga dikush kur të jet plague
dhimbshëm ndjehet tue cicrue
dhimbshëm i del vaji prej sqepit
dhimbja i ndanë ah gur't e shkrepit
i ndanë lisat për mejdisi
dru prej ahu e qiparisi
e qanë në lot pikueshëm n' degë
kokërr bukura e kuqja shegë
nuk e mbanë lotin zallina
as zymbyli e kanarina
as ledina e maja e malit
kur qanë vasha me mallë t'ë djalit
që ja ndau ai munafiku
që pa nda i loton qerpiku
kush ka nda zemer t' virgjreshes
mallkua qoftë ah maja e heshtes
ajo heshtë aq helmatare
që e ka shpue zemren shqiptare
të ksaj vashe të pa djallzisë
e mu në zemer të dashurisë
ka goditë me helmatare
mos me lanë kët vashë shqiptare
me u dehë në art të dashurisë
e në shijen e magjisë
per me i marrë lakmi ai qeilli
yje hanë e ylbera e dielli
vraje zot at heshtë a shtizë
që theu t' flladit kët puhizë
kët vashë të lehtë si era e malit
e la zbrazt pa krah të djalit
e ja muar at ktrahnorë t' gjerë
e ka lanë mbi dhe të mjerë
tash me vargje me vajtue
me cicrimë që shkon tue shpue
e shpon zemren e gurines
mal e vrrije e prrue t' lugines
e nuk mbetet dushk as fletë
lot qerpikut pa ju gjetë
as curilit e as ujvare
qe nuk ndjenë kët vashë shqiptare
dhimbjet të sajë vargut t'VARGISUR
kah s' len lule me u harlisur
KAH S' PO LEN KëRCYELL PA THYE
ME ART VARGU FUND E KRYE
ah sykalter moj vashë kristali
ty at zemer ta theu djali
zemra jote ajo ylltare
ka thye fiq e shegenare
ka thye shum edhe karajfila
ka thye rrushin n' gigje e vila
ka thye lisa me levore
mallku qoftë shtiza mizore
që t'ka shpue ty mu në zemer
dashurinë ta la pa emer
ti la motet tue vajtue
porsi zog ti me cicrue
vargu yt me tha shum mote
sa e dhimbshme fjala jote
kah del vargut sa e pa faj
n' poezi me dnesje e vaj
ah sykaltra e mendimit
ah robresha e kujtimit
sa shum të vrasin ato mote
si ti quaj tash ato lote
qe nuk t 'ndalen kurr qerpikut
veq me t' que vargje t 'lirikut
me do shpresa artistike
me ti mbshtjellë n# fjalë qiellorike
plot me art që m' ka falë hana
me ti nisë ty kah dardana
ne qerpik tandin me ti ndalë
kah po të rrjedhë dnesshëm si valë
për kullim të dashurisë
e me art t' melankolisë
e me t 'dhanë ndoj pikë sherbeti
me të sjellë gzim sa mali e deti
me ti la ato varrë e plagë
se me lot ti dhe po lagë
e spo len kund lulë n' ledinë
as bilbil as kanarinë
pa ja dridhë zmren e vogel
s' po len dushk lejthi as gogel
s 'po len guri permbi dhe
as po len kund kombe e fe
pa Ua lue gjakun e lotin
nuk po e len kund stinë as motin
as lulkuqe as zambakun
pa ja lue lotin e gjakun
po prekë qiell e fundin t' detit
S# PO LEN FUSHA T# BEReQETIT
as kallij s' po len as va
prrue as ujë spo len pa tha
me ato dhimbje të dashurisë
prandaj vargjet ti kam nisë
si mehlem me ta ndal lotin
mirëme i que ti stinë e motin
e me i gzue ti dhe e zallë
ah me u nisë tash me u ringjallë
mos me ra loti si vesë
veq me u nisë me jetë e shpresë
per me dalë në maja t' reja
e me të nisë gazi e hareja
e me nis bashk me bilbila
me cicrue nder karajfila
e me dalë me at kangë goje
me shijue burime e kroje
kroje të reja të dashurisë
ah me ndihmë te perendis
e me ndiihmë të madhit zotit
me ndalë dhimbje e ecicrimë t 'lotit
porsi zogu i plague
dhimbshëm në degë ma mos me kndue
veq me kndue me ngjyra të arit
me art t' diellit rrezatarit
e me e mbajtë ti zemren nxe
me pikue si shegë nder ne
me at art që e ke t' kullimit
e me kangë të re t' burimit
siq din ti bukur me e nisë
me art t ri te dashurisë

autori ne mergim xhelal ferizi

Titulli: lirik
 

Nese un nuk jam ma poet

shkruan xhelal ferizi autori ne mergim

nëse un nuk jam ma poet
në mesin tuaj me mallë
kush do të hyn nëpër qdo fletë
nëpër qdo kokërr mbrendsije nëpër qdo kokërr zallë

lulet do të bërtasin do të qajnë kur ma nuk shkoj me pendë
nektarshëm me dije shekullmendjesh tue prekë
edhe mikropikat e padukshme të gjitha me nga njimij shekuj mendë
kush do ti shqtetsoj me tru pende n' kërkime kur un nji ditë të kem vdekë

kush zërin e bilbilit me miliona spjegime
nëpër mendjependë do të ua shtjelloj
kush me shekuj fenomene ato qudi zë formuese cicrime
në miliona zbërthime mendjesh zanafillen do tua përceptoj

ndoshta ndonjë pendë tjet%r me menqurake që nëpër rrudhat mendjeqeliza
ku qdo rrudhë me miliona botkuptime paraqet
kush do të ju thot në esencë se q' jan vetlevizëset era e puhiza
e të shkencë mahnitshmit ballancusit det

detin qe i lëngshëm me avull bëhet nji hiq dhe nji plot
nëse dielli në mendje e nxenë
ata të gjith me penden time ne nji marrveshje perjetsije spjegim lot
kan ra në marrveshje per ta spjegu fenomen cak pse' në

penda ime ësht veshë me nji tru magjepstarë
që nuk e sheh syri i zakonshëm njerzorë
përveq nji mendjequdije largshekuj udhë qe jan imagjinarë
në pakapshmëri kuptim thjesht' vetëm në të veqant përthekues supermendorë


ku do të gjeni ju pendë supermendore
që supermendjet i tejkalon
në kerkime paranismash formim toksore e jasht toksore
kush kaq bukur nismave në zanafillë do të ju gjemon e këndon

penda ime supermendje e din kur' hiq
ishin lulet dhe u bënë pastaj forma mbi dhe
penda ime e din si u krijua i paqenshmi fiq
kur u formua nga nji plan i padukshëm mbasi dielli nisi me nxe

penda ime e din për të gjitha krijesat
kërkuese ësht kjo supermendore
e din edhe gjuhen e nismen kur e filluen ekzakt gjallesat
dhe objektivat e dukshme te prekjeve toksore

q'do të thonë karajfilat bilbilat
kur damarin e këngës nuk ua njeh qdo kush
qdo të thonë yjet që kur ngjyr' mendjet si currilat
nuk do të dalin ma për ta' në diturinë e paanë dije fushë

un ne varr do të jem e penda pa mua nuk ecë
un vetem me nji të thjeshtë mbuluar hije
ju në merak pastaj të gjthve ka me ju ngecë
me i shku të pergjithshmes në thelb fjalorë dije

edhe rimes së larmishme me ja njoftë tingllimen
që un e di si flet
kush do të ua tregoj kodin për të lakueshmen rimen
që kndon ajo' vala mbi det

ku do të më gjeni mua kur un ma nuk flas
kur mua më keni perbuzë
kur ju mendje? e pakuptueshme të shihni duke plasë
gjallesat e të qen'shmet duke ju gjua me akuzë

ju do të mendoni se ato erërat vetëm fryjnë
e yjet ashtu dalin me nxe
nuk e dini ju sa gjuhë dijesh fjalë shekujsh ato mbrenda ndryjnë
qfar të foluri lëshojnë përmbi dhe

ju nuk e dini s e edhe vala flet
por gjuhen nuk ja kuptoni
bilbili mbas drit'rrezeve kur nget
se ju' n' kët gjuhë nuk ligjroni

ndoshta ju do të gjeni tjera pendë mendtare
që do ti quani poet
per të hy n' kto gjuhë mahni planetare
në gjuhen e vales mbi det

cicrrima e shpërndarja e currilit n' shartim
qfar gjuhe ësht për ju
në penden time supermendje shkrim
n' ligjërim e kam deshifru

ndoshta nuk do të vuani për supermendje poet
për supermendje pendë
por dijeni vështirë ësht me hy në shprehje det
në ujin e kripur me mendë

ajo gjuhë në vete ësht ku në qdo ujë pikë ka fjalë
dhe flitet vetëm me stërthellim
atje supermendjet akoma s'ia kan dalë
POET AS NDOJ SHKENCë ME SHKRIM

A E SHIHNI S E DO T ë VUANI SE JENI VONUAR
vetëm për nji vulë formale kot
kur të vdes un me gjuhë s' keni për t' kuptuar
se q' ësht ai që flet shiu n' planet si lot

ju që nuk ndegjuat gjuhen time pendtare
kushtrimin e qdo germe që flet
dhe jeni nënshtru nën urdhrat barbare
që urdhruan të mos quhem poet

q' do te bëni tash kur lulet të kërkojnë
e fijet e barit me fletë
nga ju me ju që në gjuhë të komunikojnë
pa përkthyes poetin kur ju të keni mbetë

a do te kërkoni ndoshta supermendje
ma të hollë ndonji pendtaro mendtarë
kahdo nëpër qielle dhe e tokë n'ë ngarendje
me gjetë të kjartë spjegimtarë

un nuk do të jem për ju përkthyes
se ju më keni perbuzë
do të jem vetëm nisësi me pend akullthyes
që më deshten vrastarët shkrumb e shpuzë

ja ku e keni dëshiren vrastarë
vraponi pa ndihmen time
dhe gjeni formulat mbi fjerë e mbi barë
qfar thonë në pranveren me gzime

a e shihni s e nuk e dini
dhe me keni pengu
tash do ta kishit a' e shihni
sa keq qe m' keni ndalu

ATHER KUR ISHTE KOHA
KUR UN ME SECILEN BIMë
NE MIKROSKOPIKë SA KOHA
DOJA Të HYJA ME SHKRIM

e ju o të sakatosur
sa keq me keni djegë
kush flet tash ma përsosur
me druj e fletë e degë



se un në fjalë të damarit
sa her kam hy nën lëvore
unë me gjuhë të shqiptarit
kam hy në kuptim në qdo pore

them se do të gjeni poet
kur un ma të mos jem
do të flasin me tokë e me det
me perime me bimë e me pemë

me rrudhat e tyre e shije
që un kam folë me ngazllim
sa her kemi shartue dije
e ju s'keni ditë kombi im


botanika nuk do të ju len të qetë
do të kërkojnë nga ju të më ringjallni
për fajin që ju vet
po më digjni të gjallë po më kallni

ato pastaj ju sulmojnë
me gjuhë nuk ju lanë të qetë
se mua me lot më kujtojnë
cicrueshëm kur flisnim në jetë

se un at'her në rini
poet kur isha nisë
kam vu veshin në' freski kuptimisht të di
si e lmon era ndjenjsisht at fletë të bimsisë

dhe deshta me e' shkrue n' superpendë
që ju ta njihni me mendë
por s' më lan qapojt
që robërisht mi kan vu vargojt

e sot s' po më lënë shpirtzijtë
të gjysëmvdekurit që gjallojnë
sa të kqi që jan derëzijtë
se flas me lule s' më kuptojnë

xhelal ferizi autorI ne mergim

Titulli: lirik
 

Mbretërija E Akullit

Xhelal Ferizi

Ne Mbretërinë E Akullit Arrita
Pas Shum Ecjesh Nëpër Thepa
Dhe Aq Vonë Me Kët pendë U Ngrita
Po ngrihet nëper ftoftsi e ime Pend'lehta

Autori ne mergim xhelal ferizi

Titulli: lirik
 

Jam Shqiptari

autori i vargjeve me titull Jam Shqiptari xhelal ferizi

jam shqiptarë,lindur n' gjak,rrke
s' kam me u shitë as s' kam,me u ble
as me joshje t' metelikut
as ,n'dhelpri,e shkollë,t'armikut
kam me , e mbajtë besen,lidhë,toke
ku e kam pi po at gji lokje
kam me u lidhë me rreze hane
me gjuhë shqipe t, lashtë prej nane
kam me u lidhë me besë të arit
me traditë ,,që ,e kam prej t' parit
kam me dhanë gjith për atdhe
për armiq do,t' bahem rrfe
jam shqiptarë po thot shqiptari
në europë un jam ma i pari
kur erdh dielli ktu m, ka gjetë
me dy kren dy krih të lehtë
pyetni gurë e pyetni dhe
kur nuk kish ktu kombe as fe
kam pasë komb nën diell tu u nxe
e kam pasë at,diellë e hanen
shtet e,komb ah ilirianen
e kam pasë ,at pelerinen
kam kndue bashk me kanarinen
ajo n, gjuhë t' vet e, un n, gjuhë time
pyetni qyqet nder vajtime
pyetni trungjet pyetni ara
gjuha shqipe ish ma e para
ktu n' ket dhe,ku ,e vloj zoti
ku kan vlue po stina e moti
ktu ka vlue gjaku i shqiptarit
pytni fletë e fije t' barit
pyet oj botë qiellin pasqyrë
pytni yjet t' shndritshme, n, ftyrë
kqyr ,varreza e kqyr skeletin
pyetne ujë e dhe e,detin
ktu shqipnija e pat adetin
jam shqiptarë pra ktu ndër shekuj
e nuk jam ndoj rriqen rrekur
siq kan ardh ,e siq jan rrekë
n,per lakmi,të huaj tue vdekë,
ardhacakt,n,për lug e shtek
edhe n,për fusha e 'n' për rrafshina
me na i marrë ara e ledina
blij e ftoj ah e qetina
me na i prishë t' lashtat fole
me na nda n,krahinë e fe,
gjak e lot me na derdhë rrke
jam shqiptarë ,që lidhur n' gjak,
kam pas nderin,n' trollë e prak
kam pas gjuhë kam pasë lashtsinë
lidhë me diell kam pasë,hjeshinë
kam pasë vetull,,si ai hark
zhgjetë e shtizë e kam pas qark
edhe trimrin e kam pas n' gjene
plot kala,rrethue n' bedene
kam pasë vasha vetullholla
qe lakmue i ka lule molla
edhe pipat,e pranveres
fija e rrezeve n' puhi t' eres
me at bel,ma holl ,se thuper
me dy krih të shkrue si fluter
që pranvera ju ka kndue
mote e stinë ato i kan gzue
jam shqiptari moj europë
që ma deshte trupin n' copë
edhe shpirtin ,n' lot përvlue
mua ktu hana m' ka gatue
kur ka sitë ingji prej ylli
kur kan kcy currilt kah pylli
mbi valbardhat ah shkumbzore
m' ka shartue me nderë arbnore
jam shqiptarë oj botë e gjakut
nuk i shtrohem karadakut
as sërbijanit,mish që han
as rusisë ,me at junan
tokë e dhe që duan me i nxanë
se un tash në t' lashtin dhe
ktu, e kam jeten me tri fe
e kaloj,lidhur me vlla
në nji besë,qe s, ka m e u,tha
sa t', ket bota lum,e va
sa t' ket bota lot prej qielli
rreze e dritë qe vijnë prej dielli
un shqiptarë jam me tri fe
kur nder hile s' kam me u ble
as per kryq e as për dinë
kot e kan po shkja e shkinë
kot e ka kinë e rusija
se nji gjak e ka shqipnija
gjaku jonë nuk ësht katran
me ngjyrë t' zezë ,e demonian
por ai kuq që rrejdhë nder vena
n, zemer t, fortë si gurë n' bedena
që ,e,ndriqon humaniteti
që i jep shpresë po toka e deti
jam shqiptari jam shqiptari
moj e mjera botë prej zhari
që po mbahesh mbi shkëndija
që po vlon,kah shkenca e dija
a ma sheh tue vlue dëshiren
shih shqipni at zemërmiren
si po digjet ,nga ,lakmija
bashk me i ndeJt n ,tri fe etnija
jam shqiptari jam shqiptari
kuq më, ecë gjaku kah damari
jam për gjuhë e jam per dhe
,s,kam,me u shitë as s,kam me u ble
as për pare e joshje n' leter
kam me e,ruejt besen e vjeter
kam me i mbajtë duart për martine
laps e shkoll n' për shekuj stine
jo nuk ndahem n 'gurë e dhe
edhe n' m'mbjellshin n' treqind fe
pse nji zot ësht per t 'gjith ne
ai s, na len në dorë t' , krajlisë
me ia prishë hjeshinë shqipnisë
ai na e mbanë diellin me hanë
gjuhë të lashtë e shqipninë nanë
kod e ligj e shkollë e cak
na e,mbanë shqipen lidhë me gjak
kta damarë që jan si rrjeta
nuk do t' zgjidhen s a,t' jet jeta
kan me ecë ujrat nder gurë
besa e jonë nuk ka me u qthurë
se ne jemi djem t' nji nane
kemi gji ,po të nji zane
jem gatue prej asaj hane
kur ka shndritë ktu n' shpirtë t' ballkanit
n 'gjysëm hark,të ilirianit
bashk me pi ndër t' lashta troje
me ylbera ra nder hoje
në hoje tona,ku ish balta
tokë e dhe ,ëmbël si mjalta
ku ish foleja e,guximtarit
e qendisi në rreze t' arit
jam shqiptari jam shqiptari
qe ju nda ,m' keni n' tri fe
ktu ku m' la n' shekuj i pari
s, kam me u shitë as, s ,skam me u ble
as per zhele ,as,per,,premtime,
as me u ,joshë,me pabesi
se mua nana shqipni trime
m' ka dhanë,gji, t' kulluem me pi
e ti moj botë qe sillesh kobit
që rreziku t' rrin mbi krye
mos mi lsho qakajt e lobit
me kto lojë shqipninë me e thye
se shqipnija ësht etnike
kah i ka po gurë e dhe
gjuhë besë i ka magjike
lidhë i ka n ,për deje e dhe
jam shqiptari jam shqiptari
qiell e dhe le t' marrin vesh
se në europë un jam ma i pari
e nuk dua n' mjerim me u gjveshë
nuk i dua kto sabotime
nuk i dua nderskamcat n 'fe
mos mi mbjellni kobe e,krime
se un reflekset, i kam rrfe
jam shqiptari jam shqiptari
n' mes t' europes afer deti
nuk dua luftë as s, dua zhari
nuk m, ka shtrua as krajl as mbreti
por i dua punë e,paqe
edhe botes ia dua t' miren
pse m' ngatrroni n' fe e gjaqe,
a,thue bot'ë ma njeh dëshiren
se un dhunen se kam ,kult
as nuk lutem n' pushkë e thikë
as nuk jam ndoj soj i ult
i kam t' drites djalë e qikë
i kam planet si i ka dielli
që në ag t' mjesit n' shpresë të re
del me nxe ai për kah qielli
gaz e shend me lshue mbi dhe
jam shqiptari jam shqiptari
jam i lashtë permbi argjil
ku ka toka plumb e ari
ku lshon erë ai karajfil
ku lmon era fletë larmije
ku sharton qielli mahni
ku bjen uji shkumbe e vije
me sterkalat plot ingji
o jam shqiptari jam shqiptari
botë e tretur n' per lakmi
a s'mi sheh fijet me bari
edhe gjelbrimet,n,për agni
ne at agni kur lshohet dielli
që bjen shndritshëm përmbi vesë
a' s' mi sheh re t, bardha qielli
a' s,ma sheh t' stërlashten besë
a ,s, mi sheh fusha e,bregore
a, s,mi sheh vashat plot nurë
pse ti caqet m' len pas dore
don ,me m' lanë qyqe mbi gurë
jo he botë europë luksoze
se t' dy sytë dielli ti merr
mos ma luaj kët lojë,bigjoze
pse ballkani shndrrohet n, ferr
e mandej ndahet baroti
mblon gjelbrim e,mblon , at 'fushë
,n,lot e dhimbje gjamë lshon moti
ikë ,qdo paqe e ëngjellushë
nuk jet ëngjull nuk jet paqe
përveq tymit mjegullimit
ke me u la edhe ti n' gjaqe
jo në ujë n' paqe t 'kullimit
pse ti tash po e lidhë shqiptarin
për nji pune jo fort t' mirë
kob mbi kry edhe zharin
po i sjell hile me zingjirë
pranga t' reja e dofar ligje
qe si njeh sot kohë e re
keq po i mbyllë do rrugë e shtigje
n' hasëm t' vjeter n' hile e fe
edhe grupe e m' ke mbjellë sherre
thue s e,kopsht ktu paske gjetë
dy gisht diellin n' ne e vjerre
sy as vesh s, na len për jetë
jam shqiptari jam shqiptari
kah po thrras n 'qdo kontinent
mbi barot me una zjarri
po na mbajnë me parlament
pa na mbajnë me t' mbjella t' kqija
paqe kurrë ne shteg pa thurë
sot n' tri fe po kjanë etnija
pamvarsi s' po ka n, flamur
as dardana e lashtë e vjeter
,as etnija që na u tha
lidhë na e kan me do lugeter
her nën grek e her nën shkja
po ia gjuajn ,joshjet për rrotull
he r mjedisit mu në shkollë
si ata ujqt që përmbi strofull
ulurijnë me nji za t' holl
ashtu ne na sillen planet
kush tue rrejt kush tue bertitë
ndoshta prap ne shpija e stanet
me flakë lufte kan me i shndritë
ps e kshtu nuk ecë ma kjo e,keqe
prishë me fe e prishë n' qdo udhë
jo fabrikë ,po krim e leqe
n' ballë t 'shqipnisë i kan shkrue n' rrudhë
jam shqiptari jam shqiptari
i dua kombe e paqe e fe
dua laps e,jo at zhari
pse po i digjni gurë e dhe
ps e,po digjni pse kurthoni
ps e po shitni gjak per ujë
pse në mes rruge na hutoni
kur shqiptari ,s don të,vuej
dua buk dua edhe punë
dua vllezer nepër botë
n, gjak si kam as krim as dhunë
dikush tjeter me suell kët rrotë
dua punë e dua fryt
nuk dua pleh as myk e lot
as n, për,dete s' dua me u mbytë
m' lshoni diell pa'shë t' madhin zot
ah mi hiqni kto sanksione
kto varfri kto blerje ,n' hile
e mos m' flisni n' kto zhargone
me nji gjuh qe,e flet qdo skile
pse mua koka m' punon n' paqe
me e pa boten rruzullore
pa grupime n' fe e gjaqe
t 'lidhur n' gaz e dor për dore
jam shqiptari jam shqiptari
nuk dua arm nuk dua hi
a s nuk dua shkrumb as zhari
dua jetë e dashuri
po pse ju m 'doni n' për rrmore
thepash pre e zbath mbi akull
a thue kuj't fara arbnore
i ka rrxue planetin shakull
besa prekë s' kemë n' fis a s n' fe
as s'kem pre as foshnje as djep
e ju në besë na keni pre
na kan kndue qyqet n' qdo shkrep
buk e,lot na keni dhanë
diellin n' gjak keni skurru
thye na i keni yjë e hanë
kan ecë shekujt n' gjak e prru
na kan ecë po diell,e hanë
përmbi gjak me rreze thye
edhe e lashta gjuha nanë
n' keqtrajtime shum ësht thye
thye n' latin e thye n' junan
thye nder kelt thye nder ,bullgar
n 'rus sherggji e serbijan
n 'tjerë pushtues e n' tjerë barbar
tash pak dritë për shkollë e fletë
për me lshue do pendë me ngjyrë
po na duhet oj botë n' kët jetë
mos na e le kobin detyrë
mos na e le varun at shpresë
permbi ferr me t' holla fije
pse un n' ty e kam do besë
ndoshta zoti ,t' dha pak dije
per me e pa ku esht drejtsija
edhe etika e normë mbi dhe
bashk , e jonë kërkon etnija
me jetue n' paqe n' tri fe

vargjet ,,, me titull Jam Shqiptari
i ka shkruar mërgimtari xhelal ferizi
nga Mitrovica mergimtarë shum vjeqarë

Titulli: lirik
 

Pamvarsija po vjen

--------------------------------------------------------------------------------

-Pamvarsija po vjen-
xhelal ferizi
*autori ne mergim shkruan titullin pamvarsia po vjen
*po vjen e veshur ,ne ,shpresa*
*e ,qendisur, ,me breza,qendrestarë
*po vjen e lidhur si besa*
*po vjen,me gzim nder shqiptarë
*po vjen kah toka e qielli*
*si drita,qe vjen prej dielli
*po,vjen,e qendisur,si hana*
*ësht nisë ,ne rrugë kah dardana
*po vjen si hyjni qiellore*
**po vjen ne kosoven arbrore
*te gezoj ,qdo gurë e qdo dhe
*po,vjen perjetshem nder ne
*po ,vjen ,per te reja shpresa
*kaloj,neper shekuj me shtresa
*në rrugen,plot lot e gjak
*po vjen e qendisur,n bajrak
*po vjen ,po,vjen pavarsija
*fest,do,te,ketë shqiperija
*qdo kund ,do,te,lozin yjet
*sa bukur do të qelin pyjet
*e flladi,me gëzim në qdo zemer
*e shekujt do t'Gëzohen n'Kët emer
*po vjen një erë e re
*shpetimi kombtar për ne
*po vijnë te reja freski*
*me veshë qdo gjë n'dashuri
*me veshë gurë e dhe ,me liri
*po veshet kurorë mbretrije
*kosova kjo bijë shqipërije
*po veshet fjera me bari
*me ,shend po veshet shqiptari
*me nanë shqiperi kosovari*
*po ndanë tash gëzimet,,e reja
,*s,na,ndanë as hasmi as feja
*se bashk,do,të,rrijm ne kala
*shqiperi e kosov,jan një vlla
,*s,durojm ma grek as shkja
*se jemi t'pathyeshem qelik
*nuk shkel,mbi ne ma armik
*se ,fushat i kemi,t,paana
*se,detin,na e kullon rana
*se hana na shkruan n' lavdi
*Shekujt qe ranë për liri
*se zemrat na rrahin ,per dhe
*robrija,nuk,rritet nder ne
*lirija prangat i then
*e yjet,nder ne i bjen
*i sjell dritbardhat mbi dhe
*nuk ndahet shqipnija me fe
*se gjaku nder deje na vlon
*shqipërija,ne na bashkon
*bashk na mbajnë ,per mishi
*gjuha,e ashti,shumfishi
*qe vlejn ma shum se qdo fe
*shqipnija esht ,fole
*ku ne shqipet jem le
,*s, na ndajn ,me gjak as me fis
*se tirqi,,n gajtana e,plis
*i kemi bashk e ,halle
*me dhe e gurë e,zalle
*nuk ndahen,si dielli,qe s, ndahet
*as shqipja per fe nuk perqahet
*as ,kurr nuk ndahen ogjaqet
*shqip do t' valojn bajraqet
*SI hana qe endet prore
*me driten e saj vizllore
*perjetshem ,n,larminë,qiellore
*po vjen e shtrejt pavarsija
*do vlojm ,kah e lasht dardanija
*kush me këng e me gjak
*me shtiz nder duar e bajrak
*o toskë e gegë e vllazri
*mbledhuni ju tok, per etni
*ne festë ne ,bashkim,ne një shtet
*te gzojm,nder shekuj e jetë
*punen e frytin ,t,lirisë
*vraponi ,ne prag t,pavarsis
*kush në duar me lule e buqetë
*kush vrap si flutur e,bletë
*kush vrap e, n' flutrim;si krihlehta
*me penda e mendje te mbrehta
*te dalim,si yjet ,kur shndrisin
*si lulet mbi dhe kur harlisin
*te shperthejm gezimin,si,fleta
*kur,në diell i buzqesh jeta,
*kur hapet,nder,pejza pa hile
*si e kendshmja ,ermirë karajfile
*vraponi vraponi ,si rrfeja
*pa kqyr ,kah klani e feja
*as grupimet,e,kota,mjegullare
*vraponi per ,lirinë shqipëtare
*po vjen e shtrejtë pavarsija
*po duken tash do shkendija
*mbi zjarr si ,zjarri i lirisë
*e kuqe flakë ,e,vegjelisë
*po skuqet tash qielli me ,dritë
*po ,vijn me hap ardhmeritë
*dardana po veshet me gaz
*sa yjet,dhurata kan zbrazë
*me rastin e festes nder ne
*po lind një shqipri e re
*e quajn kosovë pamvarsi
*cop zemre, e lasht shqiperi
*një asht,një mish,me nji fytyrë
*e kputur dikur si gjymtyrë
*e lasht e madheshtore sa nana
*qe u lind ather ,kur hana
*mbi qiell filloj,rrugë rreztare
*atherë u lind kjo shqiptare
*pikrisht ne shekujt e vjeter
*me vulë te diellit ne leter
*e ngjajshme me diell e me hanë
*e shkruar nder ,shekuj dardanë
*e lashtë antike ilirianë
********************

autori i vargjeve me titull po vjen pavarsia
xhelal ferizi nga mitrovica autori ne mergim
****************************************

Titulli: lirik
 

--------------------------------------------------------------------------------

E sa me trup thonë ësht ngranë buka

xhelal ferizi autori lirik i vargjeve shqiptare

E sa me turp thonë ësht ngranë buka
eh sa maskat jan dalë të para
prandaj un me vargje u duka
se tradhti na u mbush ujvara

don me dalë ma i pari me dalë armiku
edhe tradhtari me lkurë vizllue
zgërdheshtari e kozmetiku
që n' teater del me blue

del n' teater e n' skenë kombtare
oh sa i mjerë ësht ky lojtarë
që e mashtron etninë shqiptare
e del ne skenë si bajraktarë

eh medet qanë mikrofoni
se q' po qajnë ah germa e fleta
kur ky del porsi demoni
me shitë famë neper gazeta

ftyra e tij nuk qeshë me zemer
buzët i ka porsi llastiku
caku i ti ësht me pasë emer
zoti i tij ësht meteliku

autori xhelal ferizi ne mergim

Titulli: lirik
 

E sa me trup thonë ësht ngranë buka

xhelal ferizi autori lirik i vargjeve shqiptare

E sa me turp thonë ësht ngranë buka
eh sa maskat jan dalë të para
prandaj un me vargje u duka
se tradhti na u mbush ujvara

don me dalë ma i pari armiku
edhe tradhtari me lkurë vizllue
zgërdheshtari e kozmetiku
që n' teater del me blue

del n' teater e n' skenë kombtare
oh sa i mjerë ësht ky lojtarë
që e mashtron etninë shqiptare
e del ne skenë si bajraktarë

eh medet qanë mikrofoni
se q' po qajnë ah germa e fleta
kur ky del porsi demoni
me shitë famë neper gazeta

ftyra e tij nuk qeshë me zemer
buzët i ka porsi llastiku
caku i ti ësht me pasë emer
zoti i tij ësht meteliku

autori xhelal ferizi ne mergim