Gruaja shqiptare dje, sot dhe neser Heroinë
 

[INDENT][INDENT][INDENT][FONT=Arial Black][SIZE=3]ne shenje RESPEKTI dhe LAVDIE,per heroinen kosovare SHOTE GALICA,me rastin e 80 vjetorit te vdekjes se saj,po e hap kete teme,[/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial Black][SIZE=3]-te pasurojme kete teme me HEROINAT E PUSHKES dhe te PENDES.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial Black][SIZE=3]dje,sot dhe neser....[/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial Black][SIZE=3]-------------------------------------------------------[/SIZE][/FONT]
[SIZE=3][COLOR=red]secila NENE qe lind nje,apo me shume HERONJE dhe HEROINA ,,,eshte NENE HEROINE.[/COLOR][/SIZE]
[FONT=Arial][SIZE=3][IMG]http://web.ukonline.co.uk/shqip/albanian_fashion_files/shota.jpg[/IMG][/SIZE][/FONT]


[FONT=Arial][SIZE=3]SHOTE GALICA-QERIME (HALIL) RADISHEVA (1895-1927)[/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial][SIZE=3]-------------------------------------------------------[/SIZE][/FONT]
NE 80 VJETORIN E SHOTE GALICE - QERIME HALILI RADISHEVA 1895 - 1927



[FONT=Arial][SIZE=3]Mehmet BISLIMI[/SIZE][/FONT]


[COLOR=red]Gruaja dhe nëna shqiptare, jo pak herë u përball me ashpërsitë e jetës. Mbi të rëndoi pesha e shekujve të robërisë dhe varfërisë, pesha e kanunit dhe padrejtësisë, kobi e zia, loti dhe gjaku...[/COLOR] Por, për asnjë çast ajo nuk u nënshtrua para sfidave të shumta gjatë jetës. Dinjitetin dhe krenarinë e saj nuk e mposhti as robëria shekullore e as goditjet e njëpasnjëshme që ajo i mori nga ashpërsitë e jetës së rëndë e me plot halle. Gruaja dhe nëna shqiptare, në vend të parfumeve evropiane, përdori barotin, stolitë e saja ishin koburja dhe gjerdani me fishekë, ajo ishte dhe mbeti në shërbim të atdheut. Gruaja shqiptare si nënë, atdheut i fali nga shtatë ushtarë lirie, i fali nga shtatë zana mali, që pushtuesit i morën gjak në vetull si: Teuta, Donika, Nora, Tringa, Shota..... e deri tek Gjevë Lladrovci e ditëve të sotme dhe pa dyshim nënëmadhja, nënëlokja Zahide Jashari - nëna e Komandantit tonë Legjendar Adem Jashari!

Nënat tona, gatuan bukën për çlirimtarët, thurën çorapet që të mos ngrijnë ata, i bekuan rrugët e tyre të përgjakshme, i puthen ata në ballë duke ua dhanë uratën në rrugët tona të vështira, por të lavdishme të lirisë. Ato i vizituan bijtë e tyre nëpër syrgjynet otomane e kazamatet serbe, duke u thënë: ”Mbahuni bijtë e mi, mos u ligështoni para dushmanit, mbahuni për hatër të vatanit!”... Ishin këto fjalët e nënave tona, që na dhanë forcë dhe bënë që populli ynë të triumfoj fuqishëm mbi tmerrin shekullor të robërisë, mbi planet asimiluese, mbi planet gjenocidiale që pushtuesit tanë i zbatuan egërsisht mbi popullin shqiptar. Nuset e reja i pritën trimat e tyre me vite të tëra, nga syrgjynet, nga internimet, nga burgimet... e kujë nuk vunë! Ato fëmijët nuk i lanë vetëm e shpinën nuk ua kthyen për një copë dashuri. Jo, ato këtë nuk e bënë kurrë, ato u gjakosen krah burrave për këtë tokë të zhuritur! [COLOR=red]Ato hynë në histori me qëndresën e tyre, ato hynë në këngë me bujarinë e tyre, ato u mitizuan për besnikërinë dhe sakrificat e tyre si Rozafa e kalasë prej guri, si Doruntina... [/COLOR]E kur bijtë tanë u kthyen të gjakosur nga lufta, fjala e nënës ua mikloi plagët e tyre. Ato nuk lejuan që loti të iu shkoj në faqet e tyre të ndritura- jo as një herë!... O zot, po cilat nëna në botë, janë më të sprovuara, më të forta, më bujare se nënat tona? Ishte nëna dhe gruaja shqiptare ajo, që i rezistoi të gjitha këto dhe nuk u dorëzua. Asaj, dhe vetëm asaj i dedikohen të gjitha, para së cilës populli ynë me respektin më të madh duhet të përkulet deri në gjunjëzim - para qëndresës dhe heroizmave të NËNËS Shqiptare!

I gjithë ky respekt për nënat tona, sot përcillet në emrin e nënës, në emrin e gruas dhe në emrin e [COLOR=red]heroinës sonë kombëtare – SHOTE GALICËS, ky emër kaq i madh që zuri vend po aq të madhërishëm e lavdishëm në historinë tonë kombëtare. Emri Shotë Galica është emër nderi e krenarie, është emër mburrje e emër lirie për të gjithë shqiptarët kudo që janë.[/COLOR] Është dashuri për atdheun, pasion dhe inspirim i qindra Shotave të reja që ranë me pushkë në dorë rreshtuar në radhët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Ato luftuan për çlirimin e atdheut - ashtu si Shotë Galica dikur, dhe ranë për atdhe sa herë e kërkoi domosdoshmëria e lufta çlirimtare, ato ranë me emrin e Shote Galicës në gojë!

Qerime Shotë Galica e inspiruar në bëmat e trimëreshave shqiptare e bindur thellë në të drejtën e popullit tonë për të qenë të lirë e vuri pushkën krahut dhe për 12-të vjet me radhë nuk u nda nga burri dhe bashkëluftëtari i saj Azem Galica, dhe nga shokët e tij. Për 12-të vjet me radhë Shote Galica luftoi kundër pushtuesve serbë, austrohungarezë e bullgar.

Shota e Radishevës, ishte motër e gjashtë vëllezërve. Babai i saj Halili, ngase e kishte të vetmen vajzë, nuk e ndau nga djemtë e tij për asnjë çast. E merrte me vete nëpër kuvende e ndeja burrash, ku pati fatin të shohë me sytë e saj trimat e kohës si: Isa Boletinin, Shaqir Smakën, Kamer Loshin, Nak Berishën, Azem Bejtën, Mehmet Deliun, Shak e Ramadan Radishevën, Halit Bajramin, Xhemë Tërnavin, Fazli Baranin, Emin Latin - Mehën, Shaban Mikushnicën, Bajram Zenë Mehën e shumë trima tjerë. Nëpër ato kuvende e ndeja merreshin vendime që të kërciste pushka mbi pushtuesin serb. Aty edhe këndohej kënga e binte çiftelia për trimëritë e trimave tanë. Shota i binte mirë çiftelisë, si edhe çarkut të hutës

[COLOR=red] Këndonte si zanë mali, sa edhe të tmerronte me zërin e kushtrimit:”Ooo, Prite, prite Azem Galicën, o hejjj”...[/COLOR]
[COLOR=#ff0000]-------------------------------------------------------[/COLOR]
[COLOR=#ff0000]albanur.net[/COLOR]

[FONT=Arial][SIZE=3][/SIZE][/FONT]









[FONT=Arial][/FONT]





[/INDENT][/INDENT][/INDENT]

[INDENT][B]Shote Galica[/B]
[B]([URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/1895"][COLOR=#0000ff]1895[/COLOR][/URL] - [URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/1927"][COLOR=#0000ff]1927[/COLOR][/URL])[/B]
Luftëtare e shquar e çetave kryengritëse kosovare për çlirimin dhe bashkimin kombëtar të të gjitha viseve shqiptare dhe për një regjim shtetëror demokratik në Shqipëri, [B]Heroinë e Popullit[/B]. Pa përfillur terrorin e armikut dhe ligjet e ashpra të fesë e të kanunit luftoi heroikisht për 12 vjet me radhë kundër pushtuesve serbë, austrohungarezë e bullgarë.
Shote Galica mori pjesë në më shumë se 40 aksione të rëndësishme kundër armikut. Kundërshtoi me konsekuencë politikën e dhunës e të terrorit të regjimit shovinist të Beogradit ndaj popullsisë shqiptare, shpronësimin e shpërnguljen e saj dhe kolonizimin sllav të trevave shqiptare. Më [URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/1919"][COLOR=#0000ff]1919[/COLOR][/URL] mori pjesë në [B]Kryengritjen e Rrafshit të Dukagjinit[/B], ndërsa më [URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/1922"][COLOR=#0000ff]1922[/COLOR][/URL]-[URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/1923"][COLOR=#0000ff]1923[/COLOR][/URL] luftoi për mbrojtjen e [B]Zonës Neutrale të Junikut[/B], e cila shërbente si bazë për kryengritjen e Kosovës e të Malësisë. Në korrik [URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/1924"][COLOR=#0000ff]1924[/COLOR][/URL] mori pjesë në mbrojtjen e zonës së lirë të Drenicës ([B]Arbanisë së Vogël[/B]). Në korrik 1924 pas vdekjes së të shoqit [URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/Azem_Galica"][COLOR=#0000ff]Azem Galicës[/COLOR][/URL], vazhdoi luftimet në krye të çetës së tij. Së bashku me qindra luftëtarë të Kosovës në dhjetor të 1924 luftoi kundër ushtrive intervencioniste serbe e bjellogardiste dhe mercenarëve të [URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/Ahmet_Zogu"][COLOR=#0000ff]Ahmet Zogut[/COLOR][/URL]. Humbi në luftime nga masakrat e shovinistëve serbë 22 anëtarë të familjes.
Nga fundi i vitit [URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/1926"][COLOR=#0000ff]1926[/COLOR][/URL] Shote Galica u vendos në Shqipëri, ku vdiq në Fushë Krujë e braktisur nga regjimi zogist.


[IMG]http://www.core.ucl.ac.be:16080/~zanaj/albanian%20woman/QerimeHaliliGalicaSHOTA-1895-1927AzemGalica1889-1924.jpg[/IMG]
[URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/Figura:Shotegalica.jpg"][IMG]http://sq.wikipedia.org/skins-1.5/common/images/magnify-clip.png[/IMG][/URL]
SHOTA me AZEMIN


[/INDENT]

[CENTER][COLOR=DarkRed][B][SIZE=3]Nënë Tereza
[IMG]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/sq/thumb/4/49/Nane_Terezja.jpg/180px-Nane_Terezja.jpg[/IMG]

[/SIZE][/B][/COLOR][LEFT]Ishte fëmija i tretë i prindërve Kolë Bojaxhiu (Nikollë Bojaxhiu) me origjinë nga Mirdita dhe Drane Bojaxhiu (mbiemri i vajzërisë Barnaj) nga Novo Sella e Gjakovës. Lindi në Shkup, me datë 26 gusht 1910. Një ditë pas lindjes u pagëzua në kishën e Zemrës së Krishtit nga famulltari i atëhershëm Dom Zef Ramaj. Kola dhe Drania kishin 5 fëmijë, dy u vdiqën në fëmininë e hershme. Frikë të madhe kishte nënë Drania mos Gonxhja i vdiste menjëherë pas lindjes, sepse me trup dukej e dobët dhe shëndetligë.[/right]Gonxhja kishte një vëlla dhe një motër. Vëllai quhej Lazër Bojaxhiu dhe studioi në Grac të Austrisë në Akademinë Ushtarake, por për shkaqe politike emigroi qysh herët në Itali. Kurse motra quhej Age Bojaxhiu.

Babai i saj merrej me tregti dhe mblidhte në shtëpinë e tij artistë dhe patriotë shqiptarë. Mësimet e para i bëri në një shkollë shqipe në Shkup, ndërsa gjimnazin, po në atë qytet, në gjuhën serbo-kroate. Pasionet e saj të rinisë ishin tre: të bëhej mësuese, të shkruante dhe të recitonte poezi, të kompozonte dhe të luante muzikë. Emrin Tereza e mori kur ishte 18 vjeçe dhe u dorëzua murgeshë.

Nënë Tereza u largua nga me 26 shtator 1928 nga Shkupi në drejtim të Dublinit, Irlandë. Prej kësaj dite, nënë, bijë e motër nuk do të shiheshin më kurrë. Më 12 shtator 1928, Gonxhja kishte shkruar këtë letër drejtuar tezes së saj: “Shkup 12. 09. 28 E dashtuna Tezja Lis! Më 26 t’kti mujit po nisem prej Shkupit. S’po muj mos me ju shkrue dy tri reshta tuj da prej jush. Lamtumir; e dishroj qi Zoti ju nep shka tju dishron zemra. Pritni t’faluna ma t’përzemerta Gonxhja”.

Ky ishte momenti kur ajo u nda përfundimisht me familjen dhe vetëm pas 30 vitesh, do të takohej me të vëllanë, Lazrin. Kurse nëna Drania dhe motra Age, shkuan në “atdhe”, në Shqipëri, qysh para Luftës së Dytë Botërore.

Moter Tereza u vendos ne Kalkuta (Indi) ku fillimisht u be mesuese dhe shume shpejt drejtore e shkolles se vajzave. Nënë Tereza e Kalkutes e quajten kur themeloi urdhrin "Misionaret e Dashurise" (1951) për t'u sherbyer me te varferve dhe me te pashpreseve te Kalkutes, Indise dhe gjithe planetit. Në vitin 1979, kur mori çmimin Nobel për Paqe, e gjithe bota mesoi se Nënë Tereza ishte shqiptare. Por Shqiperia heshtte. Republika Popullore Socialiste e Shqiperise nuk i kishte dhene vize nobelistes se ardhshme as sa për të parë nënen e saj qe jetonte në Tirane, as për te marre pjese ne varrimin e saj me 1974, as... për të parë varrin. Madje kete vize nuk ia dhane as kur fama e saj kishte marre dhene ne te kater anet e botes deri ne fillim te viteve '90. Shqiptarja trupvogel ishte kthyer ne nje legjende te gjalle. Ajo ishte nene kujdestare e 7 500 femijeve ne 60 shkolla, ishte nene qe mjekonte 960 000 te semure ne 213 dispanseri, ishte e vetmja në bote qe trajtonte 47 000 viktima te lebrozes ne 54 klinika, kujdesej për 3 400 pleq te braktisur e te lene rrugeve, ne 20 shtepi pleqsh, kishte biresuar 160 femije ilegjitim e bonjake. Keto janë shifrat e mesit te viteve '80. Deri sa Nene Tereza ishte gjalle dhe sot e kesaj dite shifrat kane ndryshuar shumë.

Nënë Tereza nuk qe ndonjë perëndeshë dhe me të mund të fliste çdonjëri. Madje ajo kishte edhe adresë të saktë: një godinë ngjyrë hiri në Bose Road, të ndërtuar rishtas në një lagje të zhurmëshme dhe çjerrëse, të stërmbushur me njerëz, e cila vlonte nga çajbërësit, shitësit dhe tregtarë të tjerë të pjesëve më të ndryshme këmbyese si dhe lëngështrydhësit. Këtu, mu në qendër të Kalkutës shtrihej shtabi i përgjithshëm i Rregullit, „Shtëpia e Nënës", pranë portës të së cilës qe vendosur një tabelë druri ku shkruante: „Mother Teresa. IN/OUT".

Në shtëpinë e Nënë Terezës kishin hyrë edhe vetë mbretëresha britanike, pastaj njerëz të tillë siç janë kryetari amerikan Georg Bush, ish kryetari amerikan Jimmy Carter, Yasser Arafati, princesha Diana e shumë të tjerë.


[/LEFT]
[/CENTER]

Kishin kaluar rrafsh gjashtë vjet nga botimi i librit "Nëna jonë Terezë", nga pena e artë e zotit Dom Lush Gjergji- nga Prizreni ynë historik: kur i ra ndërmend (nën trysnitë ndërkombëtare!) ta shkruajë reçensionin te "Rilindja" kritiku ynë letrar, z. Vehap Shita. Edhe atëherë aty shprehej njëfarë soj vetëkritike, por absurditedi ishte tepër i madh për një vetëkritikë tepër të vonuar e tepër të përciptë!!??
Ky libër "që njëkohësisht u botua edhe në gjuhën kroate në Zagrep, po me atë titull: "Nasha Majka Tereza", që është i pajisur me foto për zonjën Gonxhe Bojaxhiu, që nga mosha e saj e re, 16 vjeçare kur iu përkushtua Kishës.
Pra, libri na mësonte se Gonxhe Bojaxhiu është e bija e Kolë Bojaxhiut nga Prizreni, familja e së cilëvet ishte shpërnbulur në Shkup. Kolë Bojaxhiu ishte deputet i Shkupit, të cilin e helmuan në parlament, në Beograd. Dhe helmimi ishte aq i fortë, sa që vdes për 4 ditë nga hemorragjia e brendshme, që ia kishe gri e shkatërruar rropullitë. Kjo mizori ishte në traditën e zezë serbiane, ku pësonin deputetët joserbë: shqiptarë, kroat...
Për një përvjetor të Ditës së Flamurit, Tribunët e popullit tonë: Isa Boletini, Bajram Curri, Hasan Prishtina..., e festojnë në shtëpinë e Kolë Bojaxhiut, në Kryeqytetin e Vilajetit të Kosovës, në Shkup: duke hedhur në dysheme secili shkrepësen e vet, dhe me t'i ndezur, bënë një flakë gjer në plafon!
Flaka e festës dhe dëshira e dashuria jonë për liri e pavarësi kombëtare, do të lëpinte edhe zenitin dhe shtatë kontinente: Nëna jonë Terezë, më 1979, merr çmimin e merituar "Nobel për Paqe". Për të janë botuar mbi 100 libra, në gjuhë të ndryshme të botës; dhe kjo grua shqiptare, misevogël, u bë digë e pakalueshme për propagandën shpifëse e shfrenuese serbiane, se kinse shqiptarët na qenkeshin të egër e dhunues. Kanibal!!!
Gjysmë shekulli më parë, Nënë Tereza u bë mjeke e arsimtarëve në pjesën e varfër të qytetit të madh- Kalkuta.
Aty atëherë, e deri në momentin e vdekjes, ushqeu dhe arsimoi të varfërit pa asnjë lloj pagese as shpërblimi. Të sëmurët, nga një sëmundje e rrezikshme- ngjitëse e lëkurës "gërbula", i merrte tok me motrat e veta të nderit, i lante dhe i mjekonte. Njëri i sëmurë, të cilin ua kishe rrëmbyer nga kthetrat e qenëve, kur u gjet në spital i rrethuar me kujdes, pati thënë:"Kam jetuar si qen e po vdes si engjëll!!!"
Gazeta e atëherëshme kishtare maqedonase "Blagovest", duke tentuar që ta përvetësonte Nënë Terezën, e mbiquante Ganxhe Bojaxhievsi!!
Kështu të huajt kanë tentuar që ta përvetësojnë edhe Migjenin...madje edhe Skënderbeun!!!
Edhe tejet interesant dhe pakufishmërisht e çuditshme, se pas atyre të huajve shkojnë edhe disa "tanët" me dashje e me qëllime të këqija antikombëtare, qoftë nga mosdija e nga mosinteresimi, apo injoranca idiotike: duke përkthyer tekste nga të huajt. Në këtë grackë ka rënë edhe zonja Mirela Zoto (ashtu çka mund ta ketë Naim Zoton!?- një hiçgazetar...), duke marrë nga revista italiane "Gola" të 1 shtatorit 1996 e të botuar te "Revista Familjare" NR. 33 (100) në faqet 4-5, me mbititull "Nënë Tereza e Kalkutës"!! që do të ishte e barabartë me konstatimet arbitrare: Migjeni i Malit të Zi!!! Skënderbeu i Stambollit apo i Anadollit!!! As "Rilindja" nuk ngeli prapa. Ajo konstatoi se Nënë Tereza është "katolike romane"!!!
Kur unë po e përfundoja "Kurorën sonetike", të burgosurit politik me në krye mësuesin e tyre Hydajet Hysenin (Esmeralda falltore!!) nuk lenin gjë pa e sha Gonxhe Bojaxhiun e pa më përbuzur mua që merreshkam me kotësira!!! Kurse Kadri Veselaj në Letrën, në 10 faqe, të shkruar me makinë me rreshta të shpeshtë (të cilën po ia prezantoi Radaksisë), të datës 3.11.1996, shkruan tekstualisht, pa ia përmirësuar gabimet injorantit konservator- antikombëtar: "Te arriturat e pluralizmit tënd mund t'i vresh edhe në pullat postale që mi dërgove në zarfin e fundit. Tri pulla postale (...) kishte Nënë Terezën (faqezezën) që si pa asnjë të mirë populli i vet. Përmes dorës së saj është zgjatur filantropia e agjenturave të huaja, të cilën e çmojnë ata dhe e përkrahin me zell me qëllimin e saj të ndytë. Nuk shërohen njerëzit me lëmosha ashtu si nuk hiqet uria me lutje e mashtrim".
Jo. Nëna Terezë nuk mund të ishte as maqedonase, as serbiane: se ato nuk janë mikëpritëse, as bukëdhënëse; madje edhe e shajnë bukën "jebemti lebac"!!- shprehej shkina plakë e Leskovcit.
Atëherë vie konkluzioni ynë: Asgjë nuk lind rastësisht. Pra, Nëna jonë Terezë është një jehonë- sintezë e mikëpritjes dhe e trimërisë tradicionale shekullore shqiptare.
Populli ynë duhet ta thadrojë në kokë se Prizreni dhe Shkupi i takonin Vilajetit të Kosovës dhe tok me trevat tjera të pushtuara i takojnë Shqipërisë Verilindore edhe Toplica.
Ajo nuk e kishte emrim-Anjeza!! As ishte bijë e një afaristi të thjeshtë!- sikur shkruan revista e huaj, e ne e marrim ashtu pa kriter: aty vetëm sa përmendet me majë të gjuhës: "Vajza e vogël e një afaristi shqiptar"!
Vërtet rezultate të mrekullueshme, Nënë Tereza me motrat e nderit, në historinë e urdhërit "Murgeshave të Lira" sot kanë 537 filiale në 137 vende të botës.
Punë e madhe humane kjo, por edhe me rrezik: kartela e varur në mur paralajmëron: "Mos puth as mos përqafo fëmijët për arsye shëndetësore". Kurse kartela tjetër, anash shkruan me shkronja të mëdha:"Nga të gjitha gjërat e bukura që ka bota, më e bukura është Nënë Tereza..."
Ndërsa për abortin e foshnjave, Nënë Tereza ka thënë: "Aborti është shenjë e çartë se vendi që e pranon, njerëzit të cilët e bëjnë janë të varfër në shpirt; që don të thotë se njerëzit kanë frikë për të ushqyer edhe një fëmijë, prandaj më parë se të lindin, e mbysin.Sot ka shumë vende në botë që e përdorin abortuesin, sterilizimin dhe mjete të tjera për t'ju shmangur jetës, për ta mbytyr jetën në fillim të saj: kjo është shenja më evidente se këta janë popuj më të varfër ndër të varfërit, sepse s'kanë guxim ta pranojnë edhe një jetë më tepër. Rreziku më i madh për paqe sot është abortuesi (mbytja e fëmijëve të palindur), sepse nëse nëna mund ta shkatërrojë jetën, nëse nëna mund të jetë gjakatare e fëmijës së vet, çka të themi atëherë për vrasjet tjera, të shumta në botë? Për këtë vrasja gjithnjë e më tepër përhapet në botë. Njerëzit sot në botë nuk e duan njëri-tjetrin, nuk kanë kohë për shoqi-shoqin, e shih këtu edhe është fillimi. Abortuesi është fillimi i të këqijave në botën e sotme...Ajo familje, ai popull, i cili nuk frigohet prej fëmijëve, prej jetës së re s'ka pse të ketë frigë prej ardhmërisë."...
Ndërkaq me rastin e pritjes madhështore në Shkup, zoti Nikë Prelaj shkruan: "O ti Shkup! Pas tërmetit të parë dhe sidomos pas tërmetit të dytë, që e lëvize ti Nëna Tereze, o ti komb, prej të cilit ke dalur ti, nuk je më më i vogli në botë,se mbarë bota të nje përmes Nënës Tereze"
Dhe lajmi i gëzuar: Nënë Tereza qytetare nderi e Shteteve të Bashkuara Amerikane!!!
Dhe lajmi i hidhur: Nënë Tereza- vdiq!
Dita e shtunë, 6 shtatori 1997: vdiq Nëna Terezë! Bamirësja 87 vjeçare shqiptare: Hej shqiptarë! Mos u kalamendni, sikur që nuk u kalamend engjëllushja jonë! Një grua e zakonshme kur vdes dhe i lë një tufë fëmijësh, thonë se Hëna e Dielli ndalen për një hop! Po tash që vdiq një nënë e madhe, e jashtëzakonshme: do të shqetësohet hëna e dielli, yjet e qielli e zogjtë e malit, fëmijët jetëdashës e njerëzit lirigrishës!
Vdiq Nëna shqiptare, Nëna e Shqipërisë! Por edhe e Kalkutës dhe e gjithë Botës!! Në prag të Vitit të Ri Shkollor: zilet cingërrojnë, por nëpër korridoret e shkollave, as në pargjet e dyerve të klasave nuk po shihej Mësuesja- Nënë e Nëna- Mësuese!! E nxënësit- varfanjakë shqetësohen tamam sikur zogjtë e shpupëluar, kur iu vonohet nëna-shpend: ata shpresëthyer e sqephapur, kalamendshëm presin e dridhen mornicash! Nuk po shihej Mësuesja... e syçkat e përlotura të voshnjave e të nxënësve e kërkojnë... Nuk duket engjëlli, por shihet hija e heton fryma- frymëzuese e afshit pranveror! Afsh ngrohtësie në gjirin kombëtar! Më kot fëmijët flokëshpupurishur so t'i sjellin kokat e vockla andej-këndej e do ta kërkojnë me sy e do ta grishin me zemër e me shpirt: Mësuesen e Nënën e tyre të dashur e të pazëvendësueshme... Ajo nuk i lindi, por i rriti!!! I rriti me bukë dhe i ndriçoi me rrezet e diturisë së saj të pakufishme... Ajo nuk duket, po aty është! Është fryma e saj e mëshirës dhe e dashurisë: në klasë, në kuzhinë, në sofër, në shijen e vezës, e në afshin e çajit të nxehtë...është nëpër depot e ushqimore të Kryqit të Kuq Kombëtar e Ndërkombëtar...në hartën gjeografike është...në zemrat e të gjitha ngjyrave e racave njerëzore...pa dallim e pa kufi, amshueshmërisht...nëpër saksia lulesh është...Në çdo syth mali... Gonxheja: lëng jetëdhënës e çdo gonxheje në shpërthim pranverash... nektar në çdo lule, e mbi krahët e çdo blete punëtore.
Sa herë që do të bie shi e do të nxejë dielli; do të përpiqet të paraqitet ylberi- sar e sari- ylber, mbi fytyrën Nënë së Botës... e të gjithë Globit tokësor- njerëzor! Fytyrat e zemrat liridashëse do të galdojnë (tek-tuk) shpendët e arësirës, do të histerizojnë me këngët e shpendkeqëve...) me një emër në buzë e në gjuhë, në zemër e në shpirt...Vlerat, virtytet e karakteret njerëzore ishin tripëzuar në kurimin e saj: fryma e saj është midis nesh, ngrohje dhe mbrojtje, diell dhe ozon!! E kemi në vjershë sot e nesër...në Abetare e kemi...në Leksion, në Ekcikplopedi- Nënën tonë Enciklopedike!!!
Dhe Kometa- ra! Po jehu i saj po na ndriçon e do të na ndriçojë amshueshmërisht...
Vdiq Nëna e Shqipërisë- po JO- Nëna Shqipëri!! Me jetën dhe vdekjen e Nënës Gonxhe, Nëna Shqipëri u sforcua Kombëtarisht e Ndërkombëtarisht...Një minut heshtje!- Përjetësisht dhembje e pakompenzueshme...

[RIGHT][SIZE=1]Kadri Mani[/SIZE][/RIGHT]

[SIZE=3]Ish presidenti i SHBA-ve – Bill Clinton :[/SIZE][I][B][SIZE=3] "Nënë, ndjehem krenar dhe i çliruar në shpirt, që Zoti na ndihmoi dhe ta çova në vend amanetin! Tashmë populli yt në Kosovë është i lirë dhe po ndërton demokracinë"[/SIZE][/B][/I]
[B]
Shkruan:[/B] [U][I]Engjëll KOLIQI[/I][/U]



[FONT=Times New Roman][SIZE=3]Atëherë kur epoka e gjatë mbi pesëshekullore e pushtuesve otomanë, mbi tokat arbërore, po venitej dhe po fundosej në perëndimin e përgjithmonshëm dhe Agu i Ditës së Madhe të Shqipërisë po afrohej, Dielli i kësaj dite të re i lëshoi rrezet në Shkupin tone të lashtë. Aty lindi Dielli, që për më se një gjysmë shekulli do të nxente botën mbarë me rrezet më të forta të dashurisë dhe të mirësisë e do t'i rijetësonte të sëmurit, të varfërit dhe të braktisurit, të të gjitha racave njerëzore, anembanë planetit tonë. Kjo ndodhi pikërisht më 26 gusht 1910, kur Drane e Kolë Bojaxhiut u lindi një vajzë, si një lule e bukur, të cilën e pagëzuan me emrin simbolik – GONXHE. Agëja e Lazri ia kishin përcjelur motrës së vogël vlerat e larta edukative të marra nga prindërit, ia kishin mësuar lojërat fëmijënore dhe e kishin ndihmuar që të bëhej nxënësja më e dalluar në shkollë dhe ylli më i ndritshëm në veprimtaritë kulturore-artistike. Gonxhja e bukur rritej duke shpërndarë nga Shkupi iVjetër vezullima dhe aromë dashurie e njerëzie, në të gjitha tokat arbërore.

Familja Bojaxhiu, si shumë familje katolike, gjatë muajve të verës, pushonin në Letnicë të Karadakut, ku përveç rekreacionit zhvillonin edhe veprimtari fetare e lutje, në Shenjtoren e Zonjës së Madhe, që populli e quan edhe "Zoja Cërnagore". Si bijë e një familjeje të devotshme dhe të spikatur – përparimtare e patriotike, Gonxhja, disa vjet me radhë (1922 – 1928), një pjesë të pushimeve verore në këtë malësi i kalonte në Stubëll, duke i nderuar kështu Martirët e Karadakut dhe Vatrën e Parë të Arsimit Shqiptar në Kosovë. Siç kanë dëshmuar nxënës të "Shkollës së Dom Mikelit", Gonxhe Bojaxhiu ishte inkuadruar edhe në programet kulturo-artistike të nxënësve të kësaj shkolle.

Mbas gjashtë vjet lutjesh të posaçme, larg syve të të gjithëve, para trupores së Zonjës së Madhe, në Letnicë, kur po mbushte 18 vjet, pikërisht më 14 gusht 1928, Gonxhe Bojaxhiu ndjen në shpirt Thirrjen e Shpirtit të Shenjtë dhe vendos që rininë e gjithë jetën e Saj t'ia kushtojë Zotit, në shërbim të njeriut nevojtar – të sëmurë, të varfër, të braktisur… Mbasi merr bekimin e familjes, Gonxhja përgatitet dhe më 26 shtator 1928 niset në Udhën e Shenjtërisë, e cila, pasi kalon nëpër Zagreb e Dublin, e shpie në Indinë e largët, pikërisht në Kalkutë, ku nis Misionin e Saj të Dashurisë e të Shenjtërisë dhe prej nga përhapi rreze të mirëfillta dashurie, mirësie e njerëzie, në të katër anët e botës.

Atë që nuk mund ta bënin as autoritetet shtetërore, as institucionet në Kalkutë, në shërbim të njerëzve nevojtarë, e bëri Nëna Tereze dhe murgeshat e Kongregatës "Misionaret e Dashurisë", që u shpërndanë dhe vazhdojnë shërbimet për të sëmuarit, të varfërit e të braktisurit, në mbarë botën, pa dalluar raca, kombe, besime apo përkatësi të tjera. Hindusët, myslimanët dhe katolikët, në Kalkutë, të parët e thirrën këtë bijë shqiptare Nënë, për t'u njohur pastaj si nënë e të gjithëve, kudo Ajo dhe murgeshat e Saj vepruan, në mbarë botën. Ishte veprimtaria e shenjtë e Saj, që solli vendimin historik: kur Nëna Tereze, më 5 shtator 1997 ndërroi jetë, në selinë themeltare dhe qendrore të Misionareve të Dashurisë, autoritetet shtetërore dhe fetare të Kalkutës kanë vendosur që Ajo të varroset me ceremoni të trefishtë mortore – katolike, myslimane dhe hinduse.

Nuk kishte lider as regjim që mund ta mohonte, të mos e pranonte. Kudo mirëpritej, sepse ishte e dashur për të gjithë. Edhepse diktatori komunist Enver Hoxha ia kishte keqtrajtuar Nënën Drane dhe Motrën Age, me të cilat nuk ia kishte lejuar komunikimin, duke mos i lejuar as pjesëmarrjen në varrimin e tyre, Nëna Tereze sapo kish mbërrijtur në Tiranë, për të parën here (më 15 gusht 1989 – mu në Ditën e Zonjës së Madhe), bashkë me të vejën Nexhmije Hoxha, shkoi dhe luti mbi varrin e Enver Hoxhës, duke u treguar kështu të gjitha qenieve arbërore, madje edhe njerëzimit mbarë, se Ajo nuk e njohu urrejtjen dhe se arma më e fuqishme dhe më efikase për luftimin e urrejtjes dhe përgjithësisht të keqes, është dashuria dhe besa në Zotin.

Personalitetet botërore pranonin, se kur takoheshin me Nënën Tereze, ndjenin në shpirt një shkëndijë të fuqishme dashurie dhe shihnin sigurtë optimizmin. Ish presidenti i SHBA-ve Ronald Regan, në një rast kishte thënë: "S'është e mundshme të jesh në praninë e një personaliteti, siç është Nëna Tereze, dhe të mos jesh optimist. E kemi dëgjuar dhe vështruar në heshtje, me vëmendje dhe dashuri, si heroinë të kohës sonë". Me rastin e marrjes së Çmimit Nobel për Paqe, në dhjetor 1979, në Oslo, kryetari i Komitetit Nobel për Paqe – John Sannes, kishte thënë: "Nëna Tereze dhe motrat e Saj janë: jetë në varfëri të plotë, punë tejet e vështirë ditenatë, një jetë kushtuar Zotit dhe njeriut që vuan". Ndërkaq sekretari i Komitetit Nobel për Paqe – Egil Aarvik, kishte thënë: "Ajo na ka dëshmuar se çka do të thotë altruizmi, dashuria për të varfër, vepra më e lartë dhe me bujare njerëzore, dashuria që s'pret asgjë, që beson ç do gjë…"

Ish presidenti i SHBA-ve – Bill Clinton, sapo kishte mbaruar lufta e NATO-s kundër agresorit gjenocidial të Beogradit në Kosovë, dhe Kosova ishte çliruar nga hordhitë kriminele e barbare serbiane, që në formacione ushtarake e paraushtarake, të dirigjuara nga kupola e regjimit të Beogradit, ushtronin spastrim etnik me gjenocid në tokat tona, kishte shkuar në Kalkutë dhe duke u lutur mbi varrin e Nënës Tereze, ndër të tjera i kishte thënë: "Nënë, ndjehem krenar dhe i çliruar në shpirt, që Zoti na ndihmoi dhe ta çova në vend amanetin! Tashmë populli yt në Kosovë është i lire dhe po ndërton demokracinë".

Papa Gjon Pali II, që konsiderohet se ishte shenjti polak që me shenjtëreshën shjqiptare jetuan në mesin tone, duke na e mësuar udhën e paqes, të dashurisë dhe të flijimit për mirësi, më shumë se një here ka thënë se ka ndjerë në shpirt një dashuri të jashtëzakonshme ndaj Nënës Tereze, që me të gjitha fuqitë fizike dhe shpirtërore-shenjtërore, ishte vënë në shërbim të njeriut nevojtar. Papë Wojtyla, më shumë se një here kishte deklaruar publikisht, duke thënë: "Falë dashurisë së jashtëzakonshme ndaj kësaj shenjtëreshe të gjallë në mesin tone, menjëherë mbas popullit tim polak, thellë në zemër e kam popullin shqiptar, që është një popull i madh, sepse nuk mund të jetë i vogël një komb që botës ia ka dhuruar shenjtëreshën e madhe – Nënën Tereze".

Janë të shumta çmimet kombëtare e ndërkombëtare, që në të gjitha kontinente i janë ndarë Nënës Tereze dhe Kongregatës së Misionareve të Dashurisë. Në shenjë mirënjohjeje e devocioni për veprat madhore me frymë shenjtërie, ndaj njeriut nevojtar – të sëmurë, të varfër, të lënë… Çmimi më i dashur për Nënën Tereze ishte "Urdhëri i Artë Nder i Kombit" dhënë nga Dr Sali Berisha, kur ishte president i Shqipërisë, që më pare i ishte ndarë vetëm Gjergj Kastriotit – Skënderbeut. Nëna Tereze është shpallur shtetase dhe qytetare nderi e shumë shteteve dhe qyteteve botërore, në të gjitha kontinentet. Por ajo që është më kryesore, Ajo edhe sot vazhdon të jetë banuese nderi e përjetshme në miliarda zemra njerëzore, anekënd planetit tone. Fryma e Saj e dashurisë, përmes mijëra motrave – Misionare të Dashurisë dhe misionarëve e veprimtarëve të tjerë, vazhdon të depërtojë në zemrat e njerëzve të thjeshtë dhe të personaliteteve anekënd botës. Ajo është ambasadorja e përjetshme e kombit tone, në të gjitha mbretëritë e botës, por edhe në mbretërinë hyjnore në qiell, ku i prin Valles Shenjtërore të Dashurisë, në Parajsë.

Ne – motrat dhe vëllezërit e Saj duhet të krenohemi dhe të mburremi gjithmonë, që patëm fat e nder ta kemi Motër, Nënën e Botës Mbarë – Shenjtëreshën e Dashurisë! Në shenjë nderi e falënderimi, mendoj se e kemi obligim moral, që 5 Shtatorin – Ditën e Nënës Tereze, ta shpallim kremte kombëtare në të gjitha trojet arbërore. Gëzuar![/SIZE][/FONT]

[CENTER][B][COLOR=DarkRed][SIZE=3]Ibe Palikuqi
[/SIZE][/COLOR][/B][COLOR=DarkRed][SIZE=3][COLOR=Black][SIZE=2](1927- 1944)[/SIZE][/COLOR]
[/SIZE][/COLOR][B][COLOR=DarkRed][SIZE=3]
[/SIZE][/COLOR][/B][LEFT] Veprimtare e vendosur e Luftës ANÇ, Heroinë e Popullit. Lindi në qytetin e Dibrës. Që nga 1942 shtëpia e saj u bë bazë shokësh ilegalë dhe ajo vetë propagandiste trime e ideve të luftës çlirimtare. U arrestua së bashku me nënën dhe u burgos (1943). Pasi doli nga burgu, vijoi veprimtarinë revolucionare. U rreshtua në batalionin partizan të Dibrës dhe me organizimin e Brigadës XVIII S (1944) u caktua zëvendëskomisare kompanie. Në të gjitha luftimet u shqua për guxim e trimëri të rrallë. Ra heroikisht në luftë kundër nazistëve gjermanë dhe tradhtarëve për çlirimin e Kërçovës në Maqedoni, më 23 shtator 1944..[/LEFT]
[/CENTER]

[IMG]http://estb.msn.com/i/FC/DD34F1C1B8EBA27F4D1A8FD8B5CD1A.jpg[/IMG]

Mutter Theresa & Prinzessin Diana
[INDENT][quote=rilinda]

[FONT=Arial][/FONT]
[/INDENT]

[IMG]http://www.yoga-vidya.de/Bilder/Galerien/MutterTheresa4.jpg[/IMG]

[IMG]http://www.orf.at/050403-85443/papst_gal_1997_mutter_theresa_a.jpg[/IMG]


[COLOR=white][/COLOR]
[SIZE=2][/SIZE]

[URL="http://www.wdr.de/themen/kultur/stichtag/2004/10/17.jhtml?pbild=1"][IMG]http://www.wdr.de/themen/_images_/images/3/kultur/stichtag/2004/10/bild1017_400h.jpg[/IMG][/URL]

Mutter Teresa erhält den Friedensnobelpreis


[URL="http://de.wikipedia.org/wiki/Bild:President_Reagan_presents_Mother_Teresa_with_the_Medal_of_Freedom_1985.jpg"][IMG]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/President_Reagan_presents_Mother_Teresa_with_the_Medal_of_Freedom_1985.jpg/300px-President_Reagan_presents_Mother_Teresa_with_the_Medal_of_Freedom_1985.jpg[/IMG][/URL]

[URL="http://de.wikipedia.org/wiki/Bild:President_Reagan_presents_Mother_Teresa_with_the_Medal_of_Freedom_1985.jpg"][IMG]http://de.wikipedia.org/skins-1.5/common/images/magnify-clip.png[/IMG][/URL]
Mutter Teresa erhält von [URL="http://de.wikipedia.org/wiki/Ronald_Reagan"][COLOR=#0000ff]Ronald Reagan[/COLOR][/URL] 1985 die Freiheitsmedaille

Nermin Vlora Falaski
 

[FONT=Book Antiqua][SIZE=4][B][COLOR=black][FONT=Book Antiqua]GRUAJA QË GJITHË JETËN E SAJ IA KUSHTOI SHQIPERISË[/FONT][/COLOR][/B][/SIZE][/FONT]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=4][COLOR=black][FONT=Book Antiqua][CENTER]

[B]DHE ÇESHTJES SHQIPTARE[/B]
[/CENTER]
[/FONT][/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=4]


[/SIZE][/FONT][IMG]http://www.albacenter.it/albart/shqip/nermin/nermin.gif[/IMG]


[CENTER][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]NERMIN VLORA (FALACHI)[/SIZE][/FONT][/CENTER]



[CENTER][FONT=Book Antiqua][SIZE=4](1921 - 2004)[/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][SIZE=4]Nermin Vlora ( Falaschi)[/SIZE] është mbesa e Simbolit të Kombit tonë, Ismail Bej Qemalit (Vlora). Ajo ka mbaruar shkollën e mesme në Institutin Femënor "Nana Mbretneshë" në Tiranë. Gjatë pushtimit fashist ( 1939-1943 ), në moshen 17 vjeç ajo u njoh me oficerin e ushtrisë italiane Enzo Falaschi e u martua me te. Ka ikur nga Shqiperia, disa ditë para hyrjes së komunistëve në Tiranë. Pas kësaj, shumë pjestarë të familjës së saj, të mbetur në Shqiperi, janë përsekutuar nga regjimi i atëhershëm.
I shoqi, Renzo Falaschi, ka qenë për shumë vite, diplomat i karrierës e ka perfaqësuar shtetin italian në shumë vënde të botës. Gjatë kësaj kohe, Nermin Falaschi, ka studjuar e shkruar shumë e në gjini të ndryshme letrare. [B][U]Por, pasioni i saj më i madh, ka qenë e mbetet studimi i "misterit etrusk"[/U][/B]. Ajo i'a ka kushtuar një pjesë të madhe të jetës, pikërisht studimeve për deshifrimin e shpjegimin e këtij "misteri" duke përfunduar në konkluzionin së, [B][U]etruskishtja, mund të shpjegohet vetëm nëpërmjet idiomave të gjuhës shqipe.[/U][/B] Pra,"çelesi" i dekriptimit e zbarthimit të saj është gjuha jonë.
...Për të mbrojtur këtë hipotesë, [U][B]ajo ka botuar disa vepra të natyrës hulmutuese, etimologjike, gjuhësore, krahësuse e analitike, në më shume së 20 vjet të kërkimeve të saj[/B][/U].
... Një aspekt tjetër i personalitetit të Nermin Falaschi ( Vlora ) është edhe roli e pjesmarrja e saj në jetën shpirtërore e civile të shoqerisë shqiptare mbas rënjes së diktatures komuniste. Ajo, ishte Presidente Nderi e shoqates kulturore kombëtare "Ismail Qemali" me qendër në Vlorë si edhe mecenate e një serë krijuesish shqiptarë në Itali e gjetkë. Shquhej për atdhedashurinë e saj shëmbëllore, shpirtin e flaktë shqiptar, përhapjen e ndjenjës së tolerancës e paqes etj.
U nda nga jeta në ditën e shenjtë për shqiptarët me 28 nëntor 2004.[/SIZE][/FONT]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]
[/SIZE][/FONT]
[FONT=Times New Roman]
[/FONT]


[/CENTER]

[INDENT][INDENT][INDENT][IMG]http://www.core.ucl.ac.be:16080/~zanaj/albanian%20woman/Bubulina_gave_all_for_the_Albanian-Greek_Liberation.jpg[/IMG]

[B]Bubulina, gave all for the liberation from Greece.[/B]

[B]HEROINE ARVANITASE[/B]


[SIZE=3][FONT=Arial Black]BUBULINA

[/FONT]eshte emri ilustrativ,per HEROINEN ARVANITASE,e cila njihet si nje nder figurat me famoze ne historine e Greqise,....[/SIZE]
[SIZE=3]HEROINE e detrave...[/SIZE]






[/INDENT][/INDENT][/INDENT]

[quote=Dilaver][FONT=Book Antiqua][SIZE=4][B][COLOR=black][FONT=Book Antiqua]GRUAJA QË GJITHË JETËN E SAJ IA KUSHTOI SHQIPERISË[/FONT][/COLOR][/B][/SIZE][/FONT]


[FONT=Book Antiqua][SIZE=4][COLOR=black][FONT=Book Antiqua][CENTER]

[B]DHE ÇESHTJES SHQIPTARE[/B]

[/CENTER]

[/FONT][/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=4]


[/SIZE][/FONT][IMG]http://www.albacenter.it/albart/shqip/nermin/nermin.gif[/IMG]


[CENTER][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]NERMIN VLORA (FALACHI)[/SIZE][/FONT][/CENTER]




[CENTER][FONT=Book Antiqua][SIZE=4](1921 - 2004)[/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][SIZE=4]Nermin Vlora ( Falaschi)[/SIZE] Gjatë pushtimit fashist ( 1939-1943 ), në moshen 17 vjeç ajo u njoh me oficerin e ushtrisë italiane Enzo Falaschi e u martua me te. Ka ikur nga Shqiperia, disa ditë para hyrjes së komunistëve në Tiranë. [/SIZE][/FONT]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]
[/SIZE][/FONT]
[FONT=Times New Roman]
[/FONT]



[/CENTER]
[/quote]Per mendimin timé nuk ja vlené qe ne Shqiptaret te krenohemi me ket person!!!!!



Pershendetje miqsore.

[INDENT][quote=Dilaver][FONT=Book Antiqua][SIZE=4][B][COLOR=black][FONT=Book Antiqua]GRUAJA QË GJITHË JETËN E SAJ IA KUSHTOI SHQIPERISË[/FONT][/COLOR][/B][/SIZE][/FONT]


[FONT=Book Antiqua][SIZE=4][COLOR=black][FONT=Book Antiqua][CENTER]

[B]DHE ÇESHTJES SHQIPTARE[/B]

[/CENTER]

[/FONT][/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=4]


[/SIZE][/FONT][IMG]http://www.albacenter.it/albart/shqip/nermin/nermin.gif[/IMG]


[CENTER][FONT=Book Antiqua][SIZE=4]NERMIN VLORA (FALACHI)[/SIZE][/FONT]
[SIZE=4][/SIZE]
[/CENTER]
[COLOR=red]Kush eshte Nermin Vlora?[/COLOR]

Gazetarja, mikja ime e re, do te dije se kush jam une. Duket se do te bej hulumtime mbi jeten time te gjate me pervoja te shumta, ne fusha te ndryshme. Ne veshtrim te pare, per pyetjen se kush jam une, do t'i thoja:

[COLOR=red]Kush jam une?

Une jam vetem nji cast,

Huazuar nga gjithesia,

Per t'ia dorezuar, mandej,

Misterit te Madh.
[/COLOR]
Ate dite qe do te kaloj ne permasen tjeter, do te doja te shkruhej:

Kush isha une?

Une isha...

Por vendin e vendosjes ne Vlore te guackes sime, deshiroj qe ta vendose Shoqata Kulturore Mbareshqiptare "Ismail Qemali".

Tashti t'i fillojme hulumtimet: linda shtatanike, me peshe nje kg e gjysme, e zeze, plot rrudha ne mbare trupin dhe mjeket me dhane tri dite jete. Ketu na paraqitet teoria e relativitetit te Ajnshtainit: ne fakt, duket se ato tri dite nuk paskan kaluar ende! Sidoqofte, une mendoj se[COLOR=red] jeta ime karakterizohet me ngjyrat e Kombit tone: e kuqja dhe e zeza, meqe kam pesuar vuajtje te forta, ashtu si edhe satisfaksione te medha. [/COLOR]Mund te themi se sapo dola nga cerdhja familjare dhe sapo kisha mbaruar shkollen e mesme, jeta me hodhi pertej Adriatikut, ku u detyrova te rritem shpejt dhe [COLOR=red]t'i perballoj vuajtjet e shfarosjes se familjes,[/COLOR] me ate ulerime te shpirtit qe nuk degjohet ne asnje menyre, por qe te trondit pa mase. Jane ato periudha kur njeriu mund te behet i keq dhe te jetoje vetem per hakmarrje. Por nuk ndodhi keshtu me mua, per fat te mire. Me erdhen ne ndihme filozofet e vendeve te ndryshme qe, duke ma pasuruar shpirtin, me mesuan se hakmarrja nuk eshte rrugedalje pozitive. [COLOR=red]Ndihma me e madhe na vjen nga dashuria,[/COLOR] se vetem me ane te dashurise mund te gjendet drejtimi pozitiv dhe ndertues. Pa dyshim, ky u be parim i jetes sime, ashtu si vazhdon te jete edhe sot. Kur ulem dhe mendoj, duket se me dalin perpara keta filozofe dhe personalitetet e ndryshme te kultures, te cilet me japin urdher te shkruaj, meqe vetem kultura e perparon njerezine dhe e ndricon shpirtin. Mund te te marrin gjithcka, vecse ate qe ke ne tru nuk mund ta marre askush.

E kishim fjalen per kulturen. Ajo filloi ne familje, qe ne muajt e para te jetes sime. Gjyshja ime e dashur thoshte:[COLOR=red] "Mund te te marrin cdo gje, por vetem ate qe ke ne mendje, n` tru, nuk ka mundesi ta marre askush".[/COLOR] Fjale te shenjta! Ne te vertete, ajo me ka ndihmuar gjithmone, si ne periudha veshtiresie, ashtu edhe ne ato normale ose gezimi. Me keto parimet ne familje, gjyshja me fliste ne turqisht dhe nena ne frengjisht. Shqipen e mesoja duke lozur me femijet ne Tirane. Ne moshen pesevjecare, ime me me shpuri ne Greqi, ku banonte motra e vogel e gjyshes. Atje kaluam beharin dhe une pata mundesi ta mesoj edhe greqishten. Kur u kthyem nga Athina, une isha pese vjec e gjysme. Vendosen te me dergojne ne Shkollen e motrave Kiriaz. Shkolla ishte jashtezakonisht e bukur, si nga pikepamja e natyres, ne maj te kodres, plot pyje dhe fusha, ashtu edhe nga ajo e nderteses. Kishte banka te vecanta per cdo nxenese, dhoma gjumi vec e vec per mosha te ndryshme dhe banjo, ne cdo kat, me sherbimet perkatese. Kishte edhe gjenerator autonom per shkollen, ne menyre qe drita nuk mungonte kurre. Me thane te drejten, te gjitha keto te mira vinin si dhurate nga shqiptaret e Amerikes. Ishte periudha kur ne Shqiperi,

[COLOR=red] Mbreti Zog kishte urdheruar qe, per ta emancipuar nje vend, duhet te emancipohet gruaja,[/COLOR]

meqe nje grua injorante rrit femije injorante.

Kur vajta ne Shkollen e Dakos "keshtu quheje asokohe ajo shkolle), kishte vetem nje nxenese te huaj, e cila ishte italiane, Dinora. Nuk dinte asnje fjale shqip. Rrinte gjithmone me mua, meqe frengjishtja ime bente qe te kuptoheshim. Keshtu ndodhi qe une e mesova edhe italishten. Kur erdhi mesuesja e italishtes, me mori si perkthyese. Pervec italishtes, duhet te mesonim edhe frengjishten dhe anglishten. Keshtu na detyronin qe te loznim nje jave me radhe me njerin prej ketyre gjuheve. Na kontrollonin dhe na denonin kur e perdornim shqipen gjate javes si nje gjuhe tjeter. Por, kur me ne fund vinte radha e shqipes, atehere shkallmoheshim me ritma neper ato fusha te bukura. Ky ishte, me te vertete sistemi me i mire per t'i mesuar gjuhet e ndryshme. Si e shtrova me pare, shkolla gjendej ne maj te kodres, kurse ne fund gjendeshin dy kampe tenisi. Atje loznin vajzat e rritura. Ne te voglat i binim rrotull, duke kenduar kenge ose vjersha ne gjuhe te ndryshme. Ajo ishte kenaqesi e madhe pee ne. Por, mandej vinte ora e pergatitjes se mesimeve te se nesermes per mbare shkollen ne nje salle te madhe.



[COLOR=red]Kujtimet e shkolles dhe Nexhmije Hoxha
[/COLOR]
E kam thene dhe e them, qe me [COLOR=red]Nexhmije Xhunglinin[/COLOR] kam qene shoqe shkolle dhe e respektonim njera-tjetren. Por fatkeqesisht rruget tona ishin te ndryshme. Ajo do te behej gruaja e Enver Hoxhes, qe qeverisi per nje gjysme shekulli Shqiperine. Ndersa une do te merrja arratine dhe familja ime do te ndeshkohej ne menyren me barbare. E kam takuar 2-3 here shkurt, por shtruar me Nexhmijen qendrova dy vjet me pare ne shtepine e saj. Shkova, kur ajo vuante, pse e di se c'eshte vuajtja. Ajo kish boshllekun jo vetem te vdekjes se te shoqit, por edhe te pasojave qe pati pas rrezimit te regjimit, deri edhe ne burgosjen e saj. Nuk di te pergjigjem se cila eshte pergjegjesia e shoqes sime,

[COLOR=red] per cka beri Enver Hoxha mbi familjen time, pjesetare te familjes se Ismail Qemalit[/COLOR],

por
nuk dua ta besoj qe Nexhmija nuk eshte ne dijeni te kesaj historie te dhimbshme, te mbushur me vuajtje te pafundme. Ajo qe di sakte, eshte deshira qe realizova per ta takuar kete grua, qe nuk do te doja te vuante. Nje e falur publike e saj do ta clironte, do ta fuste ne rrjedhen e jet-_Kjo eshte keshilla ime si shoqe e rinise se saj. Te falesh eshte virtyt. Te kerkosh te falur, kur ke bere faje, eshte detyre e cilitdo. Te korrigjohesh, eshte ne dobine tende dhe te vendit tend. Zemra ime, i ka falur ata njerez mjerane qe nga padija, apo ligesia,[COLOR=red] bene tortura tek njerezit, perfshi edhe femijet e Ismail Qemalit, sidoqe me shkaktuan brengen e perjetshme dhe me zbardhen floket ne moshen 22-vjecare.[/COLOR] Shqiperise, vendlindjes sime i jam mirenjohese, qe me dha jeten, kulturen, me beri te jem shqiptare dhe kete e kam per nder. Kete mirenjohje, vendit tim ia ka shperblyer me punen e perkushtimin tim, qe eshte ne vazhdim, per te bere aq sa te mundem

[COLOR=red]per te[/COLOR] [COLOR=red]ngritur lart vlerat e Kombit te dashur[/COLOR], Shqiperise se shtrenjte


KOHA JONE - E perditshme e pavarur



[CENTER][FONT=Book Antiqua][SIZE=3][/SIZE][/FONT]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]
[/SIZE][/FONT]
[FONT=Times New Roman]
[/FONT]



[/CENTER]
[FONT=Arial][/FONT]
[/INDENT]

Botohet në Prishtinë vepra e shkrimtares Nermin Vlora Falaski
3 Janar 2005


Prishtina

Akademia e Shkencave dhe Arteve të Kosovës ka botuar veprën e plotë të shkrimtares Nermin Vlora Falaski [Nermin Vlora Falaschi] në një vëllim ku bëjnë pjesë romane, poezi, ese, që Vlora Falaski i ka shkruajtur nga mesi i viteve '60-98.

[COLOR=red]Siç bën të ditur zëdhënësi i Akademisë së Kosovës, Andrea di Giacomo, ky botim shoqërohet nga një studim kritik i shkruar nga drejtuesi i kësaj Akademie, Ibrahim Rugova.[/COLOR]

Nermin Vlora Falaski, artiste me një prodhimtari të madhe dhe shumëplanëshe është nderuar me shumë tituj e vlerësime ndërkombëtare, mes të cilëve

"[COLOR=red]Honoris causa"[/COLOR] në linguistikë të krahasuar i dhënë nga World University of Benson [Arizona, USA].

Kjo shkrimtare e cila njihet edhe në Itali është dekoruar në vitin [COLOR=red]1993 me titullin "Kalorës[/COLOR][COLOR=red] Nderi i Republikës Italiane".[/COLOR]

Ajo ka shumë studime në fushën e linguistikës dhe të mbishkrimeve si edhe analiza dhe studime të thelluara për personalitete të shquara të historisë dhe kulturës shqiptare dhe botërore,

nga Dritëro Agolli [Takim me poetin Dritëro Agolli, Romë, 1985], tek piktorja Vera Blloshmi Mellet ["Vera", Romë 1998] dhe tek Lukrecia Borxhia ["Lucrezia Borgia", Bogota, 1978].

[COLOR=red] E dashuruar pas botës etruske[/COLOR], Nermin Vlora Falaski ka marrë pjesë në shumë konferenca që i janë kushtuar kësaj teme. Në kuadër të studimeve antropologjike ajo ka trajtuar disa herë figurën e gruas në qytetërimet antike,

"[COLOR=red]Rëndësia e figurës së gruas në Iliri",[/COLOR] Romë, 1985 dhe

"[COLOR=red]Profili i grave shqiptare në histori",[/COLOR] 1999.

Publikimet kryesore:

• Pellazgët-ilirët-shqiptarët, interpretime epigrafike e komente historiko-gjuhësore, Romë 1984.

• Gjuha etruske gjuhë e gjallë, interpretime të mëtejshme epigrafike e komente historiko-gjuhësore, Romë 1989.

• Lashtësia e gjuhës shqipe, përmbledhje e mbi 50 programesh historiko-gjuhësore të transmetuar nga Radio Vatikani më 1988-89, Romë 1991.

• Shqipja çelësi i gjuhës shqipe, interpretime epigrafike e komente historiko-gjuhësore, Romë 1992.

• Paleografia tregon një vazhdimësi gjuhësore nga pellazgët, ilirët, trakët dhe etruskët tek shqiptarët, relacion i paraqitur më 1989 në Universitetin e Warwick (GB).

• Shkrimet proto-italike një gjuhë e përbashkët në të dy brigjet e Adriatikut, konferencë e mbajtur më 1986 në Fondacionin Corsi në Fermo, Itali dhe e publikuar po atë vit në Firence.
• Pellazgët, trakët, etruskët në paleografinë euro-mesdhetare, relacion i mbajtur në Simpoziumin e V-të ndërkombëtar të studimeve trake, Spoleto, Itali 1987, i publikuar në Milano 1990.

• Pellazgjikja-ilirishte mesdhetare, relacion i mbajtur në Simpoziumin e VII-të ndërkombëtar të studimeve trake më 1990 në Palma de Mallorca, Spanjë, e publikuar në Milano më 1992.
• L'Idiome Pelasgien dans l'Europe Mediterranenne, dokumente epigrafike të Portugalisë, relacion i mbajtur më 1988 në Universitetin e Ri të Lisbonës dhe këtu e publikuar më 1990.
• Trashëgimia gjuhësore dhe gjenetike - mundësia e monogjenezës embrionale të fjalëve, relacion i mbajtur më 1997 në Universitetin e Mainzit, Gjermani dhe i publikuar në Tiranë në të njëjtin vit.

• Rëndësia e gruas në Iliri, ese (bazuar dhe në dokumente epigrafike nga Dodona dhe Butrinti), Romë 1985.

• Ismail Qemal Vlora - njiqindepesëdhjetë vjetori i lindjes, konferencë e mbajtur në Vlorë më 24/1/1994 dhe këtu e publikuar po atë vit.

• Pellazgjikja-ilirishte mesdhetare, kontribut studimor për nder të Federico Curato në Universitetin e Pavias, Itali, vëll. II, Milano 1996.

• Vera, kujtime për nder të piktores Vera Blloshmi-Mellett, Romë 1998.

• [COLOR=red]Profil i grave shqiptare në histori, ese mbi mbretëreshën Teuta, Nora Kelmendin, Laskarina Bubulinën, Miro Tërbaçin dhe Elena Gjikën[/COLOR] (Dora d’Istrian) referuar në Reggio Calabria më 27 shkurt 1999 me rastin e Simpoziumit mbi të drejtat e gruas, i publikuar po atë vit në Romë.

• Ismail Qemal Vlora - Kujtime, Romë 1978, ripublikuar po në Romë më 1992, rishikuar e plotësuar me materiale historike nga Renzo Falaschi.

• Studime mbi gjuhën shqiptare, konferencë e mbajtur më 16 qershor 1984 në Universitetin Boston College dhe atje e publikuar po atë vit.

• Etruskët dhe toskët, konferencë e organizuar më 31 janar 1986 nga Shoqëria e kërkimeve arkeologjike të Sienës, Itali.

• Palaeoscriptures of Mediterranean Europe, konferencë e mbajtur në shtator 1986 në World University, Tucson (Arizona, ShBA) me rastin e marrjes së Laurea honoris causa në gjuhësinë e krahasuar.

• Idioma e pellazgëve (ose e euro-mesdhetarëve), konferencë e mbajtur më 1989 në Akademinë e Mesdheut në Romë.

• Pellazgët, ilirët, etruskët, shqiptarët, konferencë mbi shkrimet e Homerit, Herodotit, Tuqididit e deri tek opinionet e studiuesve modernë, e organizuar nga “Noi Pubblicisti”, Romë dhjetor 1993.

• Illiria dhe idioma etruske, konferencë e mbajtur më 15 korrik 1981 në Akademinë e gjuhës, Bogota, Kolumbi.

• Gjuha e popujve - arkivi më i vlefshëm dokumentar, ese e publikuar nga Bulletin Europeen i Fondacionit Europian Dragan, Milano, nëntor 1985.

• Problemet aktuale të kulturës shqiptare, konferencë e mbajtur në New York më 1977.
• Kongresi i Prizrenit i vitit 1878, konferencë e mbajtur së pari në New York më 1978 dhe e përsëritur në qershor 1998 në Columbus University, New York.

• Georges Kastrioti Skenderbey, Heros Europeen du XV siecle, konferencë e mbajtur në Paris më 1980 dhe Gjenevë më 1998.

• Humanistët shqiptarë dhe kontributi i tyre në Rilindjen dhe poezinë bashkëkohore, konferencë e mbajtur në klubin Besa në Romë në dhjetor 1986, e publikuar tek gazeta L’Osservatore Romano e datës 13-14 dhjetor 1982 dhe gazeta Dielli e Bostonit më 16 maj 1986.

• Gjuha amë e Ismail Qemalit, konferencë e mbajtur më 2001 në Universitetin e Vlorës.

• Protogjuhët dhe pellazgo-iliro-etruskishtja, konferencë e mbajtur më 2002 në klubin kulturor Iliria, Romë.

[CENTER]

[SIZE=4]Marie Shllaku [/SIZE][SIZE=4](1922 - 1946)[/SIZE]

[URL="http://imageshack.us"][IMG]http://img73.imageshack.us/img73/5699/marieshllakueu4.png[/IMG][/URL]
[/CENTER]
Marie Shllaku është lindur në Shkodër, më 22 tetor 1922.
Babai i Maries quhej Mark, kurse nëna Dila. Prindërit i kishin kushtuar kujdes të madh shkollimit të Maries. Në saje të përkujdesjes të atdhetarit At Gjergj Fishta,i njohur si shkrimtar me orientime patriotike, Maria kishte mësuar mjaft mirë historinë shqiptare, gjuhën frënge, gjermane,latine, si dhe gjuhën e
vjeter greke. Më me vështirësi, Maria e fliste gjuhen serbokroate.
Fjala është, pra, për një studente të pasionuar, të aftë dhe deri në ekstreme të vendosur t'i realizojë idealet e veta.


Marie Shllaku,një vajzë e re shqiptare,pati fatin të gjindet midis burrash të mëdhenjë të kombit shqiptarë dhe veçanërisht midis burrash dhe luftëtarësh të njohur shkodran,ndër të cilët ishte edhe i madhi At Gjergj Fishta, Bernard Llupi etj.

Marie Shllaku,ndonëse shumë e re në moshë, vetëm 20 vjeçare, ishte studente, gjë që ishte rastë i rrallë për femrat shqiptare të asaj kohe,dhe që u angazhua me tërë qenien e vet, me të gjitha forcat dhe me tërë potencialin që kishte për ta vënë në jetë idealin e lartë të bashkimit kombëtarë të të gjitha trojeve etnike, pavarësisht se në ç’kushte apo rrethana do të arrihej ajo sepse kryesorja mbeti, arritja e këtij qëllimi të shenjtë kombëtar, për çka u derdh kaq shumë gjak, bile edhe gjaku i Marie Shllakut.
Ajo vazhdoi rrugën madhështore të luftës për vatan dhe për çlirimin kombëtar, rrugën e atyre burrave shkodran,siç ishte Hamzë Kazazi që luftoi kundër pashallarëve të Turqisë dhe Oso Kuka që luftoi në trojet e Vraninës kundër cubave të Cvetinës.
Në luftën për çlirimin e atdheut nga ripushtimi sllavokomunist, Marie Shllaku u gjend edhe në Drenicë, ku dy dekada më parë, luftoi dhe qëndroi për 12 vite me rradhë heroina e popullit-Shotë Galica. Po kështu, edhe pse ishin kohë të turbullta ato kur Shaban Polluzha doli kundër tradhëtisë serbosllave, Maria pa kurrëfarë hamendje, që në ditët e para doli në anën e tij dhe përkrahu deri ne fund me gjithë ç’pati, duke ju bërë krah përpjekjeve vigane të fundit të luftës antifashiste, që të hiqej qafesh një herë e përgjithmonë zgjedha sllave.
Marie Shllaku i rrëmbeu armët në ditët më të vështira; në ato ditë kur e tër ëKosova digjej flakë nga zjarri i ri i tradhëtisë.
Ata që nuk i njohin rrethanat e formimit të kësaj atdhetare, mund të pyesin me habi, se përse e bëri këtë një trimëreshë që nuk ishte nga viset e Kosovës-një trimëreshë shkodrane?!
-Marie Shllaku, si paraardhësit e saj pati dhimbje të madhe për fatin tragjik të shqiptarëve të Kosovës. Ajo ndjeu atë dhimbjku po shpërnguleshin me dhunë qindra e mijëra shqiptarë jashtë trojeve të tyre etnike. Prandaj, ajo, pa mëdyshjen më të vogël, doli në anën e luftës për çlirimin e Kosovës martire.
Marie Shllaku edhe në momentet më vendimtare, në kohën më tragjike të luftës iu bshkangjit krahut me atdhetarë të asaj kohe-rreth 100 intelektualëve që u angazhuan në rezistencën shqiptare të fundit të luftës antifashiste. Ndër këto figura më të ndrituar ishin: Bernard Llupi,Shaban Polluzha,Ymer Berisha, Mehmet Gradica, Gjon Sereqi,Metë Dina,Ukë Sadik Lutani... të cilët qëndruan deri në fund të pa mposhtur dhe u vranë në luftë, ose u pushkatuan nga pushtusi serbo-malazez.
Makinerija propaganduse serbosllave,duke parë rolin aktiv dhe të rëndësishëm të Maries në rezistencën shqiptare, për ta njollosur fetarisht Marien dhe për të shkaktuar përçarej mbi baza fetare,nisi të shpif kundër saj, gjoja se Maria po angazhohet kryesisht me shqiptarët e besimit mysliman.
Ishte e vërtetë se Maria qe lidhur krysisht me shqiptarët mysliman, natyrisht, jo për shkak të fesë apo të ndonje shkaku tjetër, po pikërisht se ishte një atdhetare e shquar,e cila dinte se shpëtimin i kombit mund të vijë vetem po qe se do bashkohen të gjithë shqiptareë, pavarësisht nga feja dhe ndarja krahinore.Ajo, natyrisht, i kishte të qarta edhe qëllimet përqarëse të serbosllavëve dhe e dinte mirë se po këta ishin edhe burim i të gjitha shpifjeve kundër saj. Prandaj,ajo nuk i përfillte ato.
Në luftën për pavarsinë kombëtare dhe bashkim të trojeve të pushtuara Maria u angazhua në mënyrë të gjithanshme..
Ajo, poashtu luajti një rol aktiv në frymëzimin e luftëtarëve: në shumë takime e kuvende, mbante fjalime të zjarrta,sipas nevojës dhe të gjata, me qëllim që ta mbante të gjallë dhe t’i jepte flakë zjarrit çlirimtar në shpirtin e çdo luftëtari, duke i shërbyer kështu rezistencës shqiptare.

Atë nuk arritën që kurrën e kurrës ta dorëzojnë, e para aktit të pushkatimit, në vend të shprehjes së dëshirës së fundit, ajo nisi dhe këndon Hymnin Kombëtar.

Para gjykatës kriminale të Prizrenit, ajo tha:
-"Ne luftuam që pjesët më të dhimbshme të atdheut t’ia ktheni nënës së vet,
por e kuptoj se kjo gjë s’do të bëhet sot. Megjithatë, edhe pas vdekjes sonë, djemtë dhe vajzat shqiptare do ta vazhdojnë luftën derisa Kosovën të ia bashkoni Shqipërisë."
Historia, ende ka për të thënë e shkruar, për këtë përsonalitet historik në të ardhmen, mbasi ka lënë gjurmë të pashlyeshme, në vetëdijen e popullit tonë dhe si e tillë përkujtohet me krenari dhe respekt të veçantë, si qytetare nderi e trojeve etnike shqiptare.

[INDENT][SIZE=3][B]Elena Gjika[/B]
[B]Dora d'Istria[/B][/SIZE]





[B][URL="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/sq/2/21/ElenaGjika.JPG"][IMG]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/sq/2/21/ElenaGjika.JPG[/IMG][/URL][/B]


[B]Dora d'Istria[/B] ([URL="http://en.wikipedia.org/wiki/January_22"][COLOR=#0000ff]January 22[/COLOR][/URL], [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1828"][COLOR=#0000ff]1828[/COLOR][/URL]–[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1888"][COLOR=#0000ff]1888[/COLOR][/URL]), [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Pen-name"][COLOR=#0000ff]pen-name[/COLOR][/URL] of duchess [B]Helena Koltsova-Massalskaya[/B], born [B]Elena Ghica[/B] (or [B]Elena Gjika[/B]), was a [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Romania"][COLOR=#0000ff]Romanian[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Albania"][COLOR=#0000ff]Albanian[/COLOR][/URL] [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Romanticism"][COLOR=#0000ff]Romantic[/COLOR][/URL] writer and [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Feminism"][COLOR=#0000ff]feminist[/COLOR][/URL].





[B]([URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/1829"][COLOR=#0000ff]1829[/COLOR][/URL] - [URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/1888"][COLOR=#0000ff]1888[/COLOR][/URL])[/B] Shkrimtare dhe publiciste përparimtare rumune me origjinë shqiptare. Mori pjesë gjallërisht në lëvizjen kulturore përparimtare të Evropës si kundërshtare e sundimit despotik monarkik dhe e shtypjes kombëtare.

[COLOR=red]Përkrahu nxehtësisht lëvizjen kombëtare shqiptare, mbajti lidhje të ngushta me veprimtarë të shquar të saj, si: [/COLOR][URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/Jeronim_De_Rada"][COLOR=red]Jeronim De Rada[/COLOR][/URL][COLOR=red], Dh. Kamarda, Z.Jubani, [/COLOR][URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/Zef_Serembe"][COLOR=red]Zef Serembe[/COLOR][/URL][COLOR=red], Th. Mitko etj. dhe rrahu mendime për organizimin e lëvizjes kombëtare sidomos në vitet e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit.[/COLOR]

Në një varg studimesh: Kombësia shqiptare sipas këngëve popullore (La nationalité albanaise d'après les chants populaires, 1866), Shkrimtarët shqiptarë të Italisë Jugore (Les ecrivains albanais del' Italie Méridionale, 1867), Shqiptarët në Rumani (Gli albanesi in Rumenia, 1873) etj., ajo vuri në dukje nëpërmjet këngëve popullore historike luftën shumëshekullore të popullit shqiptar kundër sundimit osman. Në shenjë mirënjohjeje për ndihmesën e dhënë në njohjen e çështjes shqiptare nga opinioni publik botëror, patriotët rilindës dhe arbëreshë të Italisë e të Greqisë i kushtuan librin me titull: Dora d'Istrias-Shqiptarët (A Dora D'Istria-Gli Albanesi, 1870), një përmbledhje vjershash patriotike.

[B][SIZE=3]Tituj të veprave[/SIZE][/B]

[B][URL="http://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=La_nationalit%C3%A9_albanaise_d%27apr%C3%A8s_les_chants_populaires&action=edit"][COLOR=#0000ff]La nationalité albanaise d'après les chants populaires[/COLOR][/URL][/B] [B]([URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/1866"][COLOR=#0000ff]1866[/COLOR][/URL])[/B]
[I][URL="http://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Komb%C3%ABsia_shqiptare_sipas_k%C3%ABng%C3%ABve_popullore&action=edit"][COLOR=#0000ff]Kombësia shqiptare sipas këngëve popullore[/COLOR][/URL][/I]

[B][URL="http://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Les_ecrivains_albanais_del%27_Italie_M%C3%A9ridionale&action=edit"][COLOR=#0000ff]Les ecrivains albanais del' Italie Méridionale[/COLOR][/URL][/B] [B]([URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/1867"][COLOR=#0000ff]1867[/COLOR][/URL])[/B]
[I][URL="http://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Shkrimtar%C3%ABt_shqiptar%C3%AB_t%C3%AB_Italis%C3%AB_Jugore&action=edit"][COLOR=#0000ff]Shkrimtarët shqiptarë të Italisë Jugore[/COLOR][/URL][/I]

[B][URL="http://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Gli_albanesi_in_Rumenia&action=edit"][COLOR=#0000ff]Gli albanesi in Rumenia[/COLOR][/URL][/B] [B]([URL="http://sq.wikipedia.org/wiki/1873"][COLOR=#0000ff]1873[/COLOR][/URL])[/B]
[I][URL="http://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Shqiptar%C3%ABt_n%C3%AB_Rumani&action=edit"][COLOR=#0000ff]Shqiptarët në Rumani[/COLOR][/URL][/I]
[/INDENT]

[INDENT][FONT=Arial Black][SIZE=3]DINASTIA GJIKA[/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial Black][SIZE=3]-------------------------------[/SIZE][/FONT]


[COLOR=black][COLOR=red]Në fakt, bëhet fjalë për një dinasti nga më të fuqishmet në historinë e Rumanisë së dikurshme dhe gjurmët janë edhe sot prezente.[/COLOR] Gjikajt janë edhe sot e kësaj dite, një nga familjet rumune më të njohura e më të fisme. Pjesëtarë të kësaj familjeje, kanë qeverisur Walakinë dhe Moldavinë për periudha të gjata, nga shekulli 17 deri në shekullin 19.Në enciklopedinë on-line Wikipedia, gjenden të dhëna të shumta për dinastinë Gjika dhe thuhet se origjina e tyre është nga Shqipëria.[COLOR=red] Gjikajt e parë kanë ardhur nga Shqipëria dhe janë ngulitur në veri të Walakias gjatë sundimit të Perandorisë Osmane [/COLOR]([I]Ghica[/I] is a very common last name in Albania), thuhet në Wikipedia (Gjika është një mbiemër shumë i përhapur edhe sot në Shqipëri).[/COLOR]
[B][COLOR=black]***[/COLOR][/B]
[B][COLOR=black]Komăneşhti[/COLOR][/B][COLOR=black] është qyteti që njihet edhe sot e kësaj dite në Rumani, si qyteti i Gjika-jve. [/COLOR]
[COLOR=black]Prej shekullit të 18, qyteti ka qenë nën kontrollin e familjes Gjika. Pjesëtarët e saj ruajtën prezencën dhe dominimin, deri në mesin e dytë të shekullit 20, Sheshi qendror Gjika, pallati Gjika, (tani i shndërruar në muzeum) parku përpara pallatit dhe stacioni i trenit, janë dëshmi të prezencës së tyre të fortë në qytet. (Gjatë 2004, 2005 dhe 2006, Komaneshti ka pasur probleme të shumta me përmbytjet nga lumi Trotus). [/COLOR]
[COLOR=black][COLOR=red]Gjergj Gjika (1600-1664, në disa dokumente gjendet edhe si George Gjika) ishte Gjika i parë i vendosur në këtë qytet.[/COLOR] Ai mbahet si themeluesi i familjes së madhe shqiptaro-rumune Gjika, që do t'i jepte vendit ku jetoi, princa, kryeministra, shkrimtarë, diplomatë etj. Vetë Gjergj Gjika ishte Princ i Moldavisë [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1658"][COLOR=#0000ff]1658[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1659"][COLOR=#0000ff]1659[/COLOR][/URL] dhe Princ i [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Wallachia"][COLOR=#0000ff]Wallachia[/COLOR][/URL]s në 1659-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1660"][COLOR=#0000ff]1660[/COLOR][/URL]. [/COLOR]
[COLOR=black]........[/COLOR]
[COLOR=black]. [/COLOR]


[COLOR=black]Princat e Walakia-s nga familja Gjika[/COLOR]


[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Gheorghe_Ghica"][COLOR=#0000ff]Gjergj Gjika[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1659"][COLOR=#0000ff]1659[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1660"][COLOR=#0000ff]1660[/COLOR][/URL] and [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1673"][COLOR=#0000ff]1673[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1678"][COLOR=#0000ff]1678[/COLOR][/URL] [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Grigore_I_Ghica"][COLOR=#0000ff]Grigori I Gjika[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1660"][COLOR=#0000ff]1660[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1664"][COLOR=#0000ff]1664[/COLOR][/URL] and [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1672"][COLOR=#0000ff]1672[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1673"][COLOR=#0000ff]1673[/COLOR][/URL] [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Grigore_II_Ghica"][COLOR=#0000ff]Grigori II Gjika[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1733"][COLOR=#0000ff]1733[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1735"][COLOR=#0000ff]1735[/COLOR][/URL] and [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1748"][COLOR=#0000ff]1748[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1752"][COLOR=#0000ff]1752[/COLOR][/URL] [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Matei_Ghica"][COLOR=#0000ff]Mate Gjica[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1752"][COLOR=#0000ff]1752[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1753"][COLOR=#0000ff]1753[/COLOR][/URL] [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Scarlat_Ghica"][COLOR=#0000ff]Skarlat Gjika[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1758"][COLOR=#0000ff]1758[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1761"][COLOR=#0000ff]1761[/COLOR][/URL] and [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1765"][COLOR=#0000ff]1765[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1766"][COLOR=#0000ff]1766[/COLOR][/URL] [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Alexandru_Ghica"][COLOR=#0000ff]Aleksander Gjika[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1766"][COLOR=#0000ff]1766[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1768"][COLOR=#0000ff]1768[/COLOR][/URL] [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Grigore_III_Ghica"][COLOR=#0000ff]Grigori III Gjika[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1768"][COLOR=#0000ff]1768[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1769"][COLOR=#0000ff]1769[/COLOR][/URL] [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Grigore_IV_Ghica"][COLOR=#0000ff]Grigori IV Gjica[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1822"][COLOR=#0000ff]1822[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1828"][COLOR=#0000ff]1828[/COLOR][/URL] [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Alexandru_II_Ghica"][COLOR=#0000ff]Aleksandri II Gjika[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1834"][COLOR=#0000ff]1834[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1842"][COLOR=#0000ff]184[/COLOR][/URL][/COLOR]


[COLOR=black]Princat e Moldavias nga familja Gjika[/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Gheorghe_Ghica"][COLOR=#0000ff]Gjergj Gjika[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1658"][COLOR=#0000ff]1658[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1659"][COLOR=#0000ff]1659[/COLOR][/URL], [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1735"][COLOR=#0000ff]1735[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1741"][COLOR=#0000ff]1741[/COLOR][/URL] and [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1747"][COLOR=#0000ff]1747[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1748"][COLOR=#0000ff]1748[/COLOR][/URL] [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Matei_Ghica"][COLOR=#0000ff]Matei Gjika[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1753"][COLOR=#0000ff]1753[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1756"][COLOR=#0000ff]1756[/COLOR][/URL] [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Scarlat_Ghica"][COLOR=#0000ff]Skarlat Gjika[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1757"][COLOR=#0000ff]1757[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1758"][COLOR=#0000ff]1758[/COLOR][/URL] [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Grigore_III_Ghica"][COLOR=#0000ff]Grigori III Gjika[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1764"][COLOR=#0000ff]1764[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1767"][COLOR=#0000ff]1767[/COLOR][/URL] and [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1774"][COLOR=#0000ff]1774[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1777"][COLOR=#0000ff]1777[/COLOR][/URL] [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Grigore_Alexandru_Ghica"][COLOR=#0000ff]Grigor-Alexander Ghica[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1849"][COLOR=#0000ff]1849[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1853"][COLOR=#0000ff]1853[/COLOR][/URL] and [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1854"][COLOR=#0000ff]1854[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1856"][COLOR=#0000ff]1856[/COLOR][/URL] [/COLOR]


[COLOR=black]Kryeministrat e Rumanisë nga familja Gjika[/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Ion_Ghica"][COLOR=#0000ff]Jon Gjika[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1866"][COLOR=#0000ff]1866[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1867"][COLOR=#0000ff]1867[/COLOR][/URL] and [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1870"][COLOR=#0000ff]1870[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1871"][COLOR=#0000ff]1871[/COLOR][/URL] [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Dimitrie_Ghica"][COLOR=#0000ff]Dhimitri Gjika[/COLOR][/URL]: [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1868"][COLOR=#0000ff]1868[/COLOR][/URL]-[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/1870"][COLOR=#0000ff]1870[/COLOR][/URL][/COLOR]


[COLOR=black]Të tjerë[/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Dora_d%27Istria"][COLOR=red]Elena Gjika[/COLOR][/URL][COLOR=red] (Dora D'istria) (1828-1888), shkrimtare[/COLOR] [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Dimitrie_Ghica-Com%C4%83ne%C5%9Fti&action=edit"][COLOR=#0000ff]Dhimitri Gjika-Komăneşhti[/COLOR][/URL] (1840-?), eksplorator [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Nicolae_Ghica-Bude%C5%9Fti&action=edit"][COLOR=#0000ff]Nikoll Gjika-Budeşti[/COLOR][/URL] (1869-1943), arkitekt [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Matyla_Ghyka"][COLOR=#0000ff]Matila Gjika[/COLOR][/URL] (1881-1965), shkrimtare [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Dimitrie_Ghyka&action=edit"][COLOR=#0000ff]Dhimitri Gjika[/COLOR][/URL] (?-1967?), diplomat [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Alexandru_Ghika"][COLOR=#0000ff]Alexander Gjika[/COLOR][/URL] (1902-1964), matematikan [/COLOR]
[COLOR=black][URL="http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=%C5%9Eerban_Ghica&action=edit"][COLOR=#0000ff]Şarban Gjika[/COLOR][/URL] (1919-2006), lojtar rugby-e[/COLOR]





[COLOR=black]marr nga SHEKULLI[/COLOR]
[/INDENT]

[CENTER][B][SIZE=5]TEUTA[/SIZE][/B]



[LEFT]Regjente e mbretërisë ilire në vitet 230-228 p.e.r. U vu në krye të mbretërisë pas vdekjes së të shoqit, Agronit , si tutore e Pimit, birit të mitur të tij, që e kishte me gruan e dytë, Triteutën. Ndoqi politikën e Agronit dhe zhvilloi një veprimtari energjike. Përballoi rivalitetet e brendshme, ruajti aleancën me Maqedoninë dhe e rriti fuqinë politike të mbretërisë. Në vitin 230 p.e.r. ndërmori sulmin kundër Lidhjes Epirote, pushtoi kryeqytetin e saj, Foiniken, dhe e detyroi Epirin të shkëputej nga aleanca me etolët dhe të lidhej me mbretërinë ilire. Me përfundimin në të njëjtën kohë edhe të një rrjeti aleancash të tilla me Lidhjen Akarnane, krijoi një kufi të drejtpërdrejtë midis Mbretërisë ilire e botës greke.
Ndërkaq forcimi i pozitës së mbretërisë ilire në Ballkan binte ndesh me politikën ekspansioniste të fuqisë së re mesdhetare, Romës, e cila në këtë kohë ishte drejtuar nga lindja. Teuta përballoi me dinjitet diktatin dhe veprimet provokuese të senatit romak, pa mundur të mënjanojë konfliktin e armatosur, që shpërtheu me ndërhyrjen e parë romake në Iliri në vitin 229 p.e.r. Edhe pse Teuta mori masa të rëndësishme për t'i dalë rrezikut përpara, duke angazhuar forcat e saj kryesore në mbrojtjen e vijës bregdetare, nuk pati sukses. Plani i saj për të pushtuar Istin, Dyrrahun, Apolloninë dhe Korkyrën dështoi. Pas tradhtisë së komandantit të saj, Demetër Farit që u dorëzoi romakëve Korkyrën e pushtuar, Teuta u detyrua të heqë bllokadën detare edhe nga qytetet e tjera. Qëndresa e mëtejshme që bënë ilirët në tokat e ardiejve dhe sidomos në qytetin Nutria duke u shkaktuar romakëve humbje të rënda, nuk e ndryshoi fatin e luftës. Pas kësaj Teuta me forca të pakta u mbyll në qytetin e fortifikuar të Rizonit; në pranverë të 228 p.e.r. dërgoi në Romë përfaqësuesin e vet dhe përfundoi me senatin një paqe me kushte shumë të rënda për ilirët. Pas kësaj ngjarjeje Teuta kishte abdikuar ose kishte vdekur dhe nuk përmendet më. Në krye të mbretërisë ilire u vu si regjent Dhimitër Fari.[/LEFT]
[/CENTER]

Titulli: Gruaja shqiptare dje, sot dhe neser Heroinë
 

[INDENT][B][SIZE=3]"Nënë, ndjehem krenar dhe i çliruar në shpirt, që Zoti na ndihmoi dhe ta çova në vend amanetin! Tashmë populli yt në Kosovë është i lirë dhe po ndërton demokracinë"[/SIZE][/B]
[B][SIZE=3][/SIZE][/B]

[SIZE=3]Nuk e dija kete fraze te shprehur nga Clinton dhe teksa e lexova me kaplloi nje angushti mallengjimi ne shpirt, duke me bere te leshoj lot. Thone se burri eshte turp te qaje, por me kete qe lexova... nuk eshte burre nese s'qan.[/SIZE]
[SIZE=3][/SIZE]
[SIZE=3]Nje amanet i saj ( NENES TEREZE ) ishte "urdher" hyjnor per kete burre te shquar me emrin Clinton, "urdher" memesor, liri per nje komb te tere, drite shpirtrash te vuajtur shqiptaresh.[/SIZE]
[/INDENT]

Edlira Dedja, gruaja shqiptare që kandidon për deputete në Zvicër
 

[COLOR=black][FONT=Book Antiqua][SIZE=3][I]Albert Zholi[/I][/SIZE][/FONT][/COLOR]
[COLOR=black][FONT=Book Antiqua][SIZE=3][B]Edlira Dedja, gruaja shqiptare që kandidon për deputete në Zvicër[/B][/SIZE][/FONT][/COLOR]

[COLOR=black][FONT=Book Antiqua][SIZE=3][COLOR=black]Edlira Dedja [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[B][FONT=Book Antiqua][SIZE=3][COLOR=black]Pianiste dhe profesoreshë e pianos [/COLOR][/SIZE][/FONT][FONT=Book Antiqua][SIZE=3][COLOR=black]Master në psikologji e pedagogji[/COLOR][/SIZE][/FONT][/B]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][COLOR=black]Presidente e shoqatës “Opera pa kufij”, anëtare e Kiëanis (Zvicër), bashkëpunëtore aktive e ASED-it zviceran (Action de Soutien à l’Enfance Démunie), ProInfirmis-it dhe Zyrës së të deleguarit për të huaj, që prej vitit 1997.[/COLOR][/SIZE][/FONT]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][U][COLOR=black][B]Motivacioni për t’u kandiduar si deputete e PS.[/B][/COLOR][/U][/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][COLOR=black]Të punoj për integrimin sa më të gjërë të fëmijëve dhe rinisë në jetën sociale dhe kulturore të Kantonit ; edukimin e tyre nëpërmjet projekteve të reja artistike, me qëllim që t’i kuptojmë sa më mire kërkesat dhe nevojat e gjeneratave të reja e t’i mbështesim ato, mbasi buzëqeshja ngazëlluese e fëmijëve dhe gëzimi i të rriturve duhet të jenë mirënjohja jonë![/COLOR][/SIZE][/FONT]


[SIZE=3][FONT=Book Antiqua][B][U][COLOR=black]Dëshirat [/COLOR][/U][COLOR=black]:[/COLOR][/B][/FONT][/SIZE]

[SIZE=3][FONT=Book Antiqua][COLOR=black]Të bashkëpunojmë për ruajtjen e një psikologjie sociale sa më të shëndetshme, duke kontribuar në ngritjen e idealizmit tek gjeneratat më të reja, duke mundësuar zhvillimin dhe kuptimin e të drejtave dhe detyrave të tyre, nocionin e drejtësisë, patriotizmit dhe vullnetit të mirë. [/COLOR][COLOR=black]Të sigurojmë prioritetin e vlerave humane dhe shpirtërore mbi ato materiale. Të promovojmë adoptimin dhe aplikimin e këtyre principeve në jetën sociale, shkollore dhe profesionale.[/COLOR][/FONT][/SIZE]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][COLOR=black]Edlira Dedja, Neuchâtel, 10 mars 2008[/COLOR][/SIZE][/FONT]

[/COLOR]

Titulli: Gruaja shqiptare dje, sot dhe neser Heroinë
 

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Edlira Dedja[/SIZE][/FONT]
[COLOR=black][FONT=Book Antiqua][SIZE=3][B]“Të jetosh dhe punosh në emigracion është një detyrë dhe përgjegjësi e madhe…”[/B][/SIZE][/FONT][/COLOR]

[COLOR=black][FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Është një nga muzikantet më të njohura shqiptare në perëndim. Prej shumë vitesh në Zvicër, ku jeton së bashku me familjen e saj, punon si pedagoge në konservatoret e Gjenevës dhe Neuchâtel-it dhe vlerësohet si një nga koncertistet më të suksesshme të rretheve muzikore zviceriane. Ideja e krijimit të shoqatës “Opera pa kufi” e ngre atë në një nga kontributoret më të mëdha për çështjen e paqes nëpërmjet muzikës, një ide me të vërtetë origjinale, që përcjell nëpër botë një mesazh, sa human aq dhe të nevojshëm për kohën që jetojmë. [/SIZE][/FONT][/COLOR]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][B]Pak fjalë për pianisten Edlira Dedja[/B][/SIZE][/FONT]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Edlira Dedja është vajza e shkrimtarit të njohur të letërsisë për fëmijë Bedri Dedja. E ka lidhur tërë jetën e saj pazgjidhshmërisht me pasionin për artin, muzikën, letërsinë e veçanërisht pianon, këtë profesion aristokratik që sot e ushtron suksesshëm në Zvicër. Është një veprimtare e njohur e çështjes kombëtare shqiptare, firmëtare e krijimit të partisë demokratike shqiptare, por mbi të gjitha një profesioniste e vëërtetë në fushën e muzikës. Ka nisur të merret seriozisht me studimin për piano që nga mosha 10-të vjeçare. Pas mbarimit të liceut është diplomuar në Akademinë e Arteve të Bukura në Tiranë, dhe në vitin 1986, ushtroi aktivitetin e saj si pianiste në sektorin e solistëve të Teatrit Kombëtar të Operas e Baletit, në Tiranë, krahas emrave më në zë të artistëve shqiptarë. Pasi emigron në Zvicër, vazhdon profesionin e saj duke arritur të rreshtohet suksesshëm ndër artistet që kanë kontribuar për emrin e mirë të Shqipërisë nëpër botë. Sot është presidentja e shoqatës “Opera pa kufi”, një inisiativë që është përkrahur nga shumë artistë të njohur shqiptarë dhe të huaj duke organizuar shumë koncerte jashtë kufijve të Shqipërisë. [/SIZE][/FONT]


[U][COLOR=black][FONT=Book Antiqua][SIZE=3][B]Opera pa kufi, institucioni i ri artistik shqiptaro-zviceran që këndon për paqen.[/B][/SIZE][/FONT][/COLOR][/U]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]“Opera pa kufij”? Koncerti i saj i parë ishte një nga takimet muzikore më pasionante që kemi mundur të asistojmë”. Këto ishin fjalët hyrëse të artikullit të shkruar nga gazeta “Express” e Neuchâtel-it mbi koncertin e datës 2 shkurt 2005, ku shndritën yjet e artit shqiptar në skenën zvicerane, në bashkëpunim me artistë të tjerë vendas, italianë, gjermanë, turq, etj. Për dy orë rresht, salla u përfshi nga magjia e operës dhe baletit. Merrnin pjesë zërat më të bukur operistikë shqiptarë e të huaj, mes të cilëve edhe sopranoja e njohur Inva Mula. Publiku i mahnitur këndoi bashkarisht me këngëtarët në përfundim të koncertit, duke brohoritur me entuziazëm këtë manifestim të jashtëzakonshëm të kulturës shqiptare.[/SIZE][/FONT]
[SIZE=3][FONT=Book Antiqua]Kjo dhuratë, publikut dhe kantonit të Neuchâtel-it iu bë prej pianistes shqiptare “të nivelit ndërkombëtar” (siç e cilëson gazeta “Express”, në të njëjtin artikull të datës 5 shkurt 2005), Edlira Dedja, e cila është edhe iniciatorja dhe presidentja e shoqatës “Opera pa kufi”, themeluar në vitin 2004 në Neuchâtel, ku marrin pjesë emra të njohur të artit, kulturës e politikës zvicerane. “Qëllimi kryesor i organizimit të këtij koncerti, - u shpreh pjanistja ndër të tjera, - që u cilësua edhe si “pagëzimi” i kësaj shoqate dhe një prelud për aktivitete të ardhshme, ishte në rradhë të parë prezantimi i kulturës shqiptare për publikun zviceran, përfaqësimi i vlerave të vërteta, ndërthurja mes traditave dhe modernes dhe etja e një populli të vjetër europian për paqe. Ky koncert tregoi edhe njëherë se, arti ynë qëndron në nivelet më të larta dhe se artistët, tanë janë mesazhierë të paqes, nëpërmjet tingujve e interpretimeve të tyre dinjitoze. [/FONT][/SIZE]


[SIZE=3][FONT=Book Antiqua][B]“Opera pa kufi” është një inisiativë shumë e veçantë. Nga ju lindi kjo ide?[/B][/FONT][/SIZE]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Mësimdhënia nuk e ka përmbushur kurrë dëshirën time të madhe për të qënë gjithnjë e lidhur me publikun dhe skenën edhe pse në konservatoret e Muzikës së Gjenevës e Neuchâtel-it, kemi mjaft aktivitete artistike që na mbajnë vazhdimisht pranë saj. Nga ana tjetër, duke dashur të ndodhem edhe më pranë spektatorit zviceran, për t’i transmetuar pasionin e veçantë që kam për Operën, (pasion i cili më lindi atje në Tiranë, kur fillova punën në Teatër e ku ruaj kujtime të mrekullueshme të bashkëpunimit me artistë të mëdhenj shqiptarë si Gaqo Çako, Ramiz Kovaçi, Edith Mihali, Ermir Krantja, Rifat Teqja, Çesk Zadeja e Nikolla Zoraqi, Tonin Harapi, Zhani Ciko, Jani Papadhimitri etj. etj.), edhe në Zvicër, fillova të marr pjesë si koncertmaestër në vënien në skenë të disa operave dhe komedive muzikore, ndër të cilat mund të përmënden premierat e “Borgjezit Fisnik”, “Les contes d’Hoffmann”, si edhe shumë vepra të repertorit operistik italian si “Traviata”, “La Bohème” etj.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Por ideja për krijimin e një shoqate artistike siç është ”Opera pa kufij” më lindi, në rradhë të parë, si një dëshirë e brendshme për të treguar potencialin e madh artistik të artistëve tanë, i cili realisht ka qënë një befasi e këndshme për publikun zviceran. Kështu, u lidha me kolegët dhe miqtë e mi më të mirë dhe ata u treguan menjëherë të gatshëm për t’iu përgjigjur kësaj thirrjeje. [/SIZE][/FONT]

Titulli: Gruaja shqiptare dje, sot dhe neser Heroinë
 

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][B]Me këtë organizim i jeni kthyer nostalgjisë së Tiranës….[/B][/SIZE][/FONT]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]-Më se e vërtetë. Ky takim për ne të gjithë ishte si një rikthim nostalgjik në studiot tona të Teatrit në Tiranë, ku punonim së bashku dhe kur filluam hapat e para të karrierës sonë artistike. Të takohesh mbas kaq vitesh me artistë të mirënjohur shqiptarë është një kënaqësi e veçantë. Eksperienca e punës sonë të përbashkët bëri që ky koncert të montohej me lehtësinë më të madhe dhe për një kohë rekord, gjë që i çuditi të gjitha kolegët tanë të huaj ashtu si edhe spektatorin që asistoi në atë mbrëmje Gala të paharruar. Dëshira ime, mendoj, edhe e artistëve të tjerë që kontribuan në suksesin e këtij aktiviteti, është vazhdimi i tij edhe në qytete të tjera të Europës. Kjo ishte hera e parë që ne u mblodhëm si potencial artistik shqiptar jashtë kufijve të Shqipërisë dhe patëm shumë sukses e u duartrokitëm gjatë. Unë besoj gjithmonë në realizimin e kësaj ëndrre të madhe kombëtare, shpalosjen e potencialit tonë artistik në skena të tjera europiane, edhe pse nevoiten fonde të mëdha, të cilat jo gjithnjë i kemi në dorë... [/SIZE][/FONT]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][B]Opera pa kufij. Një vizion ku ju përjashtoni pasione apo urrejtje për muzikantët që i përkasin popujve « të përlyer » ?[/B][/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]-Besoj në mënyrë të hekurt në virtytet e kulturës dhe rolin që ka muzika në paqen mes popujve. Ne artistët s’duhet të kemi kufij politikë, ideologjikë, kulturorë apo fetarë, që të na ndajnë. Kjo nuk do të thotë se unë si individ jetoj jashtë politikës, se jam pro apo kundër saj. Por kjo e fundit, nuk mund të ndërhyjë në raportet humane dhe mardhëniet midis popujve. “Pse jo?”, i jam përgjigjur një gazetari në Friburg, kur më pyeti nëse do të pranoja ndonjë solist serb në njërin prej koncerteve tona. “Arti duhet t’i kapërcejë diferencat etnike, ideologjike e fetare dhe duhet të kontribojë në ndërtimin e një bote më tolerante, pa urrejtje dhe hakmarrje, ku të triumfojë vetëm dashuria, paqja, harmonia. Vallë, a s’është kjo muzika e vërtetë? [/SIZE][/FONT]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][B]Në këtë dëshirë për të hequr kufijtë midis kulturave të ndryshme, patjetër që ka ndikuar dhe mikpritja që ju kanë bërë zvicerianët mes tyre ?[/B][/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]-Jetoj prej shumë vitesh në Zvicër. Edhe pse shëtis në rrugë e trotuare të tjera, edhe pse jetoj në një klimë të ndryshme nga ajo e Tiranës, mes njerëzve të tjerë, me një mentalitet të ndryshëm nga i yni, me një korrektesë e ndershmëri për t’u marrë shëmbull, më duket sikur ndodhem në qytetin tim të lindjes dhe shpesh, Zvicrën e quaj atdheun tim të dytë. E kjo, jo vetëm se më janë hapur dyert e konservatoreve për të ushtruar profesionin tim. Por se tek qytetarët zviceranë kam njohur një tjetër mikpritje, një dashuri e ndjenjë respekti për njeriun e punës, kam njohur modestinë e vërtetë dhe përkrahjen në kuptimin e vërtetë të fjalës, barazinë dhe “rënien” e barrierës së kufijve, nëqoftëse mund ta quaj kështu. Nuk jam ndjerë kurrë e paragjykuar se jam e huaj e vij nga Lindja, nga një vënd i varfër që ka dalë prej një diktature totelitariste gati 50-vjeçare. Madje, kohët e fundit, Partia Socialiste e Neuchâtel-it më vuri në listën e kandidatëve për deputet të qytetit për zgjedhjet e pranverës 2008. Ky respekt dhe konsideratë, me të cilën ky popull mikpritës e vlerëson punën dhe aktivitetin tim, më frymëzon çdo ditë të jap edhe më shumë nga vetja. Mbasi e di, që marr e i jap dashuri të vërtetë këtij populli mikpritës, njerëzish të mirë. Të jetosh mes natyrës së ruajtur me fanatizëm e së bukurës, të asaj që është e thjeshtë dhe e pastër, të jesh solidar me fqinjin, kolegun, të ndash diçka me tjetrin, do të thotë që të ndërtosh një mur me gurë të fortë, kundër të cilit çdo tundim do të thyhet. Mendoj se tek unë, ashtu si edhe tek shumë shqiptarë të tjerë, që nga fëmijëria na është ngulitur ideja se duke punuar mirë punojmë në rradhë të parë për vetveten, e pastaj për të tjerët. Të jetosh dhe të punosh në emigracion, është një detyrë e përgjegjësi e madhe. Sepse, duke punuar në mënyrë të ndërgjegjshme i shërben modestisht dhe atdheut, me emrin dhe personalitetin që krijon. [/SIZE][/FONT]

[COLOR=black][FONT=Book Antiqua][SIZE=3][B]Më pëlqen fakti që ju e përmendni gjithnjë se jeni shqiptare ?[/B][/SIZE][/FONT][/COLOR]
[COLOR=black][SIZE=3][FONT=Book Antiqua]-[U]Është një krenari, jo vetëm të thuash se je shqiptar e i përket një kombi me histori e sakrifica legjendare, por edhe kur flet për identitetin tënd, për të kaluarën si edhe për kushtet dhe rrethanat që kanë ndikuar në formimin e personalitetit tënd. [/U]Çdo origjinë dhe kulturë e re e pasuron bashkëjetesën e komuniteteve të ndryshme, kudo që ndodhen. Ne marrim e japim dhe jeta bëhet gjithnjë e më e bukur e më e begatshme. Këtë gjë e kam mësuar së pari në Zvicër dhe dua ta përcjell edhe më tej. Mes artistëve dhe njerëzve të emancipuar, mendoj se kufijtë e vërtetë nuk egzistojnë. [/FONT][/SIZE][/COLOR]


[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][B]Emri juaj i njohur bën që kësaj shoqate ti ofrohen emrat të njohur zviceranë artistësh e politikanësh. Mund të përmendim disa prej tyre ?[/B][/SIZE][/FONT]
[COLOR=black][FONT=Book Antiqua][SIZE=3]-Janë antarësuar figura artistike nga më të njohurat në Zvicër, ndër të cilat dua të përmënd regjisorin e madh italian Gino Zampieri, bas-baritonin Charles Ossola, piktorja e mirënjohur Anne Monier, etj. Po ashtu, figura politike si P. Aubert, G. Ory, etj. që e kanë ndihmuar këtë shoqatë që në hapat e parë të krijimit, si edhe kanë përkrahur çdo inisiativë të saj.[/SIZE][/FONT][/COLOR]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][B]Le të flasim më qartë për projektin e krijimit të kësaj shoqate.[/B][/SIZE][/FONT]
[SIZE=3][FONT=Book Antiqua]- Si fillim, ideja e krijimit të shoqatës « Opera pa kufij »[COLOR=black] lindi si një dëshirë për të ofruar koncerte dhe çfaqje me cilësi të lartë, por ideja e bashkëpunimit me artistë të shquar shqiptarë, zviceranë, e të ftuar nga vënde të tjera, na mundësoi të shpërndanim edhe një mesazh tjetër, një mesazh dashurie, paqeje e bashkëpunimi, në një kohë që urrejtja dhe ultranacionalizmi mes popujve të ballkanit, mund të them se është bërë gangrenë. Kjo ishte edhe arsyeja që ky mesazh u prit me mjaft entuziazëm nga spektatori, shtypi e mediat zvicerane. Në koncertin tonë të parë, përveç sopranos Inva Mula, bas-baritonit zviceran Charles Ossola, tenorit të madh turk Pekin Kirgiz, ishin edhe emra të tjerë të njohur si Frano Lufi, Mariana, Leka, koreografi dhe balerini Enkel Zhuti, Francesca Matrundola, Anastasia Faradjev, Fabrizio Raviola, etj. [/COLOR][/FONT][/SIZE]

[COLOR=black][FONT=Book Antiqua][SIZE=3][B]Brënda kësaj inisiative fshihet edhe një qëllim i madh, atëherë ?[/B][/SIZE][/FONT][/COLOR]
[SIZE=3][FONT=Book Antiqua][COLOR=black]-Them se po. Çdo bashkëpunim interkulturor është një mesazh paqeje dhe dashurie, në një moment kur tensionet janë gjithnjë e më të forta në mbarë botën e sidomos në Ballkan. Vullneti ynë i mire, është një shëmbull për të treguar se arti na i jep mundësitë t’i kapërcejmë këto kufij etnikë apo ideologjikë, të harrojmë urrejtjen e hakmarrjen, për të shpresuar në një botë më tolerante. Në një nga koncertet tona patëm arie, duete e skena nga opera “Rigoletto” e G.Verdit, që është mbështetur në dramën e Viktor Hygo-së, e cila trajton temën e hakmarjes, që të çon vetëm në fatkeqësi. Pra, mesazhi i këtij koncerti ishte demaskimi i kësaj ndjenje, që nxit konfliktet, luftrat tragjedinë e mbjell urrejtjen. Ky bashkëpunim artistik i yni tregoi edhe kësaj radhe se vetëm me dashuri, mirëkuptim, tolerancë e pa paragjykime mund të realizohen gjëra të mrekullueshme dhe të kontribohet në një mirëkuptim edhe më të madh midis popujve¨![/COLOR][/FONT][/SIZE]

[COLOR=black][FONT=Book Antiqua][SIZE=3][B]Do ta përhapni këtë mesazh në gjithë botën?[/B][/SIZE][/FONT][/COLOR]
[COLOR=black][FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Jam një pikë uji në oqeanin e madh që quhet botë, por kjo s’do të thotë se demoralizohem. Unë jam e bindur se çdo shqiptar është një mesazher i vërtetë paqeje, mbasi populli ynë e ka dhënë shëmbullin gjatë gjithë historisë së tij se, e do dhe e ruan me fanatizëm atë. A s’ishte Nëna jonë e Madhe Terezë dëshmia dhe simboli më i madh i Paqes në shekullin e XX-të ? A s’ishte Rugova « Gandi i Ballkanit » dhe rezistenca e popullit trim kosovar një dëshmi e tillë ? Paqja është një dashuri pa kushte dhe si e tillë ajo mund të sjellë vetëm lumturi. [/SIZE][/FONT][/COLOR]

[COLOR=black][FONT=Book Antiqua][SIZE=3][B]Ndërkohë, viti 2008 do të ketë për ju edhe një projekt shumë të rëndësishëm. A mund ta detajojmë?[/B][/SIZE][/FONT][/COLOR]
[SIZE=3][FONT=Book Antiqua]-Është një koncert i madh humanitar që parashikohet të realizohet në 2008-2009, në mbështetje të një fondi të ri për fëmijët handikapatë të Zvicrës franceze. Kësaj radhe, mendoj të kemi të ftuar të mëdhenj si Bekim Fehmiun, Gina Lollobrigiden, Carla Fraçin, Ismail Kadarenë, Andrea Bocellin, Gedeon Burkhard-in dhe Roger Federer-in. [/FONT][/SIZE]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Mendoj se edhe për ne shqiptarët ka ardhur koha, jo vetëm të ndihmojmë vetveten e të presim ndihma nga të tjerët, por edhe të kontribojmë dhe të përpiqemi t’u japim ndihma popujve të tjerë. [/SIZE][/FONT]

Titulli: Gruaja shqiptare dje, sot dhe neser Heroinë
 

[FONT=Book Antiqua][SIZE=6]Shqiptarja e sekreteve të Vatikanit[/SIZE][/FONT]


[B][FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Etleva Lala sapo ka mbaruar doktoraturën (PhD) për Studime të Mesjetës në Universitetin Amerikan të Budapestit. Tema e doktoratës “Regnum Albaniae” dhe Kuria Papnore” është një temë e vlerësuar në kontekstin mesdhetar nga profesorati i CEU-së,[/SIZE][/FONT][/B]


[SIZE=3][FONT=Book Antiqua][I]Ilir Kalemaj [/I][/FONT][FONT=Book Antiqua][I]12 Tetor 2008[/I] [/FONT][/SIZE]



[B][U][FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Dr.Etleva, shqiptarja e sekreteve të Vatikanit që u sponsorizua nga Rugova[/SIZE][/FONT][/U][/B][FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Etleva Lala sapo ka mbaruar doktoraturën (PhD) për Studime të Mesjetës në Universitetin Amerikan të Budapestit. [U]Tema e doktoratës “Regnum Albaniae” dhe Kuria Papnore”[/U] është një temë e vlerësuar në kontekstin mesdhetar nga profesorati i CEU-së, por edhe nga specialistë të studimeve mesjetare me famë botërore për fushën si David Abulafia, Gerhard Jaritz etj.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Në temën e saj, Etleva fokusohet në dokumentet e pabotuara që gjenden në disa arkiva të ndryshme evropiane. Dominojnë dokumentet nga Arkivi Sekret i Vatikanit. Korrespondenca e Mbretërisë së Arbrit me Papatin konsiderohet në këtë temë si një ndër faktorët kryesorë që ndikuan në konsolidimin e fisnikërisë vendase dhe në përqafimin dhe përhapjen e katolicizmit gjerësisht në trojet shqiptare në shekullin XIV. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][U]Gjatë periudhës së gjatë të hulumtimeve arkivore në Arkivin Sekret të Vatikanit dhe në Bibliotekën Apostolike të Vatikanit, Etleva bëri kërkime shkencore jo vetëm në lidhje me marrëdhëniet diplomatike midis [B]Mbretërisë së Arbërisë dhe Papatit[/B][/U], por edhe punoi për projekte të tjera, ndër të cilat ishte ai për vazhdimin e projektit të Shuflajt Acta et Diplomata Res Albaniae Mediae Aetatis, me shtrirje kohore nga vitet 1404-1455. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]“Projekti për mbledhjen, editimin dhe botimin e dokumenteve arkivore nga Archivio Segreto Vaticano (ASV) për shekullit XIV u mbështet dhe financua nga ish-presidenti i Kosovës, Rugova,” – na pohon Etleva për SH2.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][U]Ky vëllim përfshin 651 dokumente të pabotuara nga Arkivi Sekret i Vatikanit[/U]. Është interesant se [B][U]Etleva bën kërkime shkencore në fondin sekret edhe sot e kësaj dite. [/U][/B](fondi në fjalë, edhe zyrtarisht ka termin “sekret”, pasi është i padisponueshëm për studiues dhe të tjerë). Këtë të drejtë e ka Etleva së bashku me tre kolege të tjera (një kroate dhe një çeke dhe një hungareze). Ajo është përgjegjëse për dokumentacionin mbi Evropën qendrore, lindore dhe juglindore, ku përfshihet edhe Shqipëria. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][U]Etleva ka marrë pjesë në një numër konferencash ndërkombëtare ku ka përfaqësuar denjësisht Shqipërinë, duke sjellë në vëmendjen e studiuesve ndërkombëtarë mesjetën shqiptare me standardet e saj evropiane.[/U] Një arsenal i tërë burimesh të mbledhura gjatë viteve të hulumtimeve arkivore gjendet akoma për t’u studiuar dhe analizuar në duart e Etlevës. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Pjesë nga këto hulumtime shkencore i ka botuar në libra, revista dhe periodikë të ndryshëm, si në formë rreptësisht shkencore ashtu edhe në formën e shkrimeve shkencore popullarizuese (pa citime dhe referenca). [/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Në bashkëbisedimin e SH2 me Etlevën, dallojmë se ndër temat më të preferuara është ajo e rishkrimit të historisë, rolit aktual të historiografisë në kulturën shqiptare, dhe kujdesit të pamjaftueshëm që është treguar në lidhje me fushën e albanologjisë për hulumtimin dhe botimin e dokumenteve dhe dorëshkrimeve të pabotuara që ruhen në biblioteka dhe arkiva të ndryshme të Evropës. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Përsa i takon rishkrimit apo rishikimit të historisë, e cila është një ndër temat më aktuale si në shtyp ashtu edhe në debatin publik, Etleva na tregon që “nxjerrja në dritë e dokumenteve të pabotuara do ridimensiononte kuptimin dhe interpretimin që kemi sot për historinë e shkruar”. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Në lidhje me këtë Etleva shton se “[U]nuk do të shkruhet vetëm historia e luftërave dhe ngjarjeve heroike, pra një histori alla-folklorike, por një histori që do të përfshijë edhe kulturën dhe zhvillimet socio-ekonomike dhe sesi këto kanë formësuar dinamikat politike dhe diplomatike në hapësirën shqiptare”. [/U][/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]“Kjo formë e re historiografie do ofrojë edhe një aparat kritik e vlerësues, në mënyrë që lexuesi, qoftë ai i thjeshtë, qoftë ai akademik, të mund ta vlerësojë faktin historik pa e mitizuar atë në mënyrë partizane, - thotë Etleva. [/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Fondi i Ekselencës, (Etleva ka qenë një prej fituesve të vitit 2007), dhe projekti Brain Gain janë nisma që duhen mbështetur dhe zhvilluar akoma më tej dhe u duhet bërë publiciteti i nevojshëm. Ka nevojë për transparencë në mënyrë që studiuesit të njihen me to dhe të kenë mundësi të përfitojnë prej tyre. Ekziston një fond gjigant prej 57 miliardë eurosh të vëna në dispozicion për shkencën dhe kërkimin shkencor nga BE.[/SIZE][/FONT]

Roli i gruas
 

Si ka ndryshu roli i gruas para kohes se komunizmit, gjate komunizmit dhe deri sot?

Sa i perket emancipimit, raportet mes gruas dhe burrit, edukates, punet e shtepise etj. etj...

p.sh. thojne qe ne veri te shqiperise, dhe aty me duket situata e gruas identik si ne disa vende ne kosove,,, atje femren nuk e kan pyet per martese, por ka qene e shtypn nga burri etj. etj. si eshte sot situata e gruas atje? dhe ne qytete tjera?

Mendoni qe komunizmi ja ka hape gruas rrugen drejte emancipimit?
Apo mendoni qe mbas komunizmit ja ka fillur prap patriarkalizmi?

Titulli: Roli i gruas
 

me fal, a...! pertoj me fol per kete issue...!

Titulli: Roli i gruas
 

Me demek, komunizmi paska qen çelsi apo "issue-eja" e shpetimit te gruas shqiptare ?

Rrofsh o Sushi ! E vdekje komun-izmit nje here e pergjithmon.

Titulli: Roli i gruas
 

Keto informacione me nevoiten per temen e diplomes qe jam duke shkruar per rolin e gruas ne shqiperi. Per kete te lutem mos pertoni me fol rreth kesaj teme ;)

Thjeshte me intereson se ne cilat aspekte ka ndryshu roli i gruas dhe emancipimi...

Makresh, nuk e dij a ka qene komunizmi celsi e shpetimit te gruas, por ndoshta eshte e sakt.

Une nuk jam nga shqiperia, jam nga kosova dhe per kete gje ndoshta mund te pergjigjen edhe antaret qe jan nga shqiperia, sepse une dije vetem ate cka kam lexu ne libra, dhe librat qe jan shkru gjate kohes se komunizmit nuk jane ndoshta edhe 100 % te besueshme?!?!?

Titulli: Roli i gruas
 

Nese don t'kuptosh kontekstualizimin majtist/socialist te institucionit te familjes lexo vepren "mbi FAMILJEN" , te FRIDRIH ENGELSIT ... (shko ne biblotek te Fakultetit Filozofik e gjene aty) .... Nese don t'kuptosh me shume mbi ROLET GJINORE dhe POZITEN E GRUAS pergjate historise socializmit ne ish Jugosllavine kerko arkiven qofte legjislative apo shkencore (historike)... e njejet eddhe ate te komunizmit ne Shqiperi ...

Disa nga veprat

[SIZE=2]Engels. Fridrih "[FONT=Times New Roman][I]Origjina e Familjes, e Prones Private dhe e Shtetit - [/I][/FONT][FONT=Times New Roman]Prishtinë, Rilindja[/FONT][/SIZE]

[FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman][SIZE=2]S.d. Beauvoir, - "Seksi Dyte"[/SIZE][/FONT][/FONT][/FONT]

[FONT=Times New Roman][SIZE=3][FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman][SIZE=2]Rrapi, Gj. "[/SIZE][/FONT][SIZE=3][FONT=Times New Roman][I]Familjet e medha shqiptare" [/I][/FONT][/SIZE][/FONT][/FONT][/FONT][/SIZE][/FONT]


[FONT=Times New Roman]
[/FONT]

Titulli: Roli i gruas
 

o sush shoqi qa pum dhimesh se tpaska kon sush me kit far teme po qe tash t karxon tinki se qka me shkrujten edhe ato futja pa piken e mares se roli i grave shoqni asht tejet i madh se ato jon nona qe ritin e ushqejn fmi e me kto edhe si rezulltat na vjen ni shoqni e shnosh e nese veq lypet me hie detalev shkruje qi roli grus mrenaj shpijes asht me la tepiha me qu burin mengjez per pun me hekuros tlina me shku tu kojshija me mar ni filgjon kos per maj me perzi hajvarin me shti turshi e kur bahet nont sahati mi lon kejt punt e me lshue teve nistenishin tonashile kaj mehmet kosova kaj grat tona pak ma von mi rahatue fmit mu interesue qa ish bo prom te kujshit e qeshtuqene me rend.shnetje

Titulli: Roli i gruas
 

Roli grruas eshte te rise fmite dhe me respektu Burrin...shum e thjeshte kjo.
Po veproj grruja keshtu gjithe ne regull eshte...Nuk ban grruja te nderhi ne punet e Burrit se puna behet lamsh siq thun kta labet puna behet lesh arapi ..po nderhini grruja ku se ka vendin ne punet e burrit...
Pra ma se miri i bie grruja te kqyre punet e shpis...kaq.

Titulli: Roli i gruas
 

[quote=Tomori]Roli grruas eshte te rise fmite dhe me respektu Burrin...shum e thjeshte kjo.
Po veproj grruja keshtu gjithe ne regull eshte...Nuk ban grruja te nderhi ne punet e Burrit se puna behet lamsh siq thun kta labet puna behet lesh arapi ..po nderhini grruja ku se ka vendin ne punet e burrit...
Pra ma se miri i bie grruja te kqyre punet e shpis...kaq.[/quote]

qe kishe une burre me musteqe:biggrin:

Titulli: Roli i gruas
 

[quote=Urata]me fal, a...! pertoj me fol per kete issue...![/quote]

kallxo cfare rroli po luen moje dade:biggrin:

Titulli: Roli i gruas
 

[SIZE=3]Lune rrol te rendsishem femra(grueja) ,po aty ku ske qka luane a mi lane kta musteqe dredhet te luajne kta me kobure:wink: [/SIZE]

Titulli: Roli i gruas
 

[quote=Tomori]Roli grruas eshte te rise fmite dhe me respektu Burrin...shum e thjeshte kjo.
Po veproj grruja keshtu gjithe ne regull eshte...Nuk ban grruja te nderhi ne punet e Burrit se puna behet lamsh siq thun kta labet puna behet lesh arapi ..po nderhini grruja ku se ka vendin ne punet e burrit...
Pra ma se miri i bie grruja te kqyre punet e shpis...kaq.[/quote]

ky po m doket i makedonijes te koka :biggrin:

Titulli: Roli i gruas
 

Eshte roli vendimtar qe percakton ecjen e nje shoqerie!

Jepnani NENA te mira e ne ju japim USHTARE te mire"

M.Gorki

Titulli: Roli i gruas
 

Mos na lasht Zoti pa Gra jarabi, po keto e luajn rolin kryesore ne shtepi dhe ne shoqeri.

Titulli: Roli i gruas
 

[quote=Tomori]Roli grruas eshte te rise fmite dhe me respektu Burrin...shum e thjeshte kjo.
Po veproj grruja keshtu gjithe ne regull eshte...Nuk ban grruja te nderhi ne punet e Burrit se puna behet lamsh siq thun kta labet puna behet lesh arapi ..po nderhini grruja ku se ka vendin ne punet e burrit...
Pra ma se miri i bie grruja te kqyre punet e shpis...kaq.[/quote]

Koherat kan ndryshuar Tomorr :smile: Dikur femerat jane cilesuar si krijesa te nderlikuara, kurse sot kan arritur te clirohen nga ky paragjykim.Dikur femerat jan dhunuar shume nga meshkujt, kurse sot pavaresia ekonomike e arritur nga grate u ka dhene lirine atyre qe te vendosin vete per te ardhmen e tyre...
Pra, me se miri i bien, qe punet e shpise te kqyren nga te dy palet...kaq!! :))

Titulli: Roli i gruas
 

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Roli i gruas...[/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3][/SIZE][/FONT]
[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]..... të jetë bashkëshorte e mirë dhe e ndershme, të jetë nënë e vendosur, edukatore dhe zonjë e shtëpisë.[/SIZE][/FONT]

Titulli: Roli i gruas
 

[quote=Idila][FONT=Book Antiqua][SIZE=3]Roli i gruas...[/SIZE][/FONT]

[FONT=Book Antiqua][SIZE=3]..... të jetë bashkëshorte e mirë dhe e ndershme, të jetë nënë e vendosur, edukatore dhe zonjë e shtëpisë.[/SIZE][/FONT][/quote]Idila qysh po ju shkon edhe ti bash per qefi mashkujve(burrit) hyqmu tyne:biggrin: