[*B*u*K*i*]

~NUK E DIN SE SA TE DASHUROJ~


E di se tash ti je me te mirin gjum, e ndoshta edhe endrra duke endrruar,ndersa une ketu jam vetem me veten time duke biseduar me pikllimin e shpirtit qe kam dhe plaget e zemres duke u munduar qe ti sheroj.
Ashtu sic eshte plot erresir kjo nat njashtu eshte edhe jeta ime e humbur dhe e fundosur ne erresir,ku vazhdimisht dita dites po me terhek edhe ma shum e ma shum erresira drejt vetvetes.E tani jam lodhur duke luftuar e munduar kunder kesaj erresire te vetmis e ndoshta duhet te pajtohem me erresiren dhe vetmin sepse ndoshta keto jan shoqeruese te perjetshme te jetes sime.
Athua pse fati keshtu qenka i pameshirshem ndaj meje,pse vazhdimisht po me kethen shpinen dhe dhurat te hidhur cdo here me dhuron.
I vetmi shpetim per mua ka mbet Zoti i madh ne te cilin besoj se nje dit do te me gezon dhe nuk do te me harron,ku me miresit e veta do te ringjall shpirtin tim te humbur dhe do te sheron zemren time te plagasur.
Shpresa me mban gjall se nje dit edhe per mua do te ket pranver dhe fati i lumturis e i dashuris do te troket edhe ne zemren time.
Si mundem te harroj njevajze qe e kam dashur e ti si mundesh te harrosh nje djal qe ne zemer te ka mbajtur ,Si ke guxim te harrosh ate qe kurr ste ka urrejtur Si ke force te largohesh nga ai qe te don per jet ......? qe per ty qdo gje ka sakrifikuar dhe gjithmon vetem ty te ka dashururar
Te lutem zemer eja veq edhe nje here te te puth dhe te tregoj se sa te dua e ndoshta edhe ti me ne fund do te me duash mua