[lirik]

Në gjirin e nji kohe

AUTORI XHELAL FERIZI

Në gjirin e nji kohe isha i dehur në dashuri
era më mbante si nji fletë
palca e yjve në damrë më ësht shkri
dhe diellorisht flisja me jetë

athere ishte vet mrekullija
ingji ishte gjiri i asj kohe bilure
dy zemra i ldihte ura e quajtur dashurija
dielli ishte ndertues i ksaj ure

secilin yllë falenderoja
dhe secilin fllad të mrekullisë
në diellatarë qilima të dashurisë fluturoja
un vet me artin e mahnisë

dhe yjet dilnin kur un ne preher të dashuurisë
e mbaja te bukuren e dheut
majat i kam pa me shprehje te entzuiazmerisë
kah shkrinin urata ne token e atdhut

se ne atdhe ather u ktheva
dhe aty e gjeta aorten e zemres time
nga ylberat fytzat i bleva
nektarin me e pi me shum afshe e vlime


fijet e flokut kur ja luante era
si rrezet kur i luan ingjija
o zot ne at art donte me u shkri vera
dhe pergdheljet e ndjenjat e mia

autori xhelal ferizi ne mergim