Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Alkimisti_ch
Dhe kur kthehem e shikoj gjerat ne retrospektiv gjithēka me duket si nje enderr e bukur, detajet e se ciles ne mengjesin e neserm nuk je ne gjendje ti thuash...Eshte diēka e papershkruar, eshte nje ndjenje teper e perzier me knaqesi dhe emocione vullkanesh, pas ter kesaj largesije ne kohe dhe hapsire, ne sikur rigjejm veten tek njeri tjetri edhe me fuqishem se sa kur u patem njohur per her te pare...U binda se koha len gjurme ne biografite tona, u binda se largesija sjell me vete shum mall por edhe imazhe harrese por u binda me ne fund se Dashurine e mirfillte qe buron nga zemra nuk e ndaluaka as koha as largesija, ajo nuk mplaket nga imazhet e harreses, ajo sfiduaka edhe ligjet e natyres, ajo levizka edhe planetet...........
|
....e perputhra ne yjzi dhe toke cila leviz ne nriqimin e yllit e cila pys q'do sekond athua ky shorim Yt me ben te jem nje engjulleshe e dhe nje drit e pashuar cila tregoj rrugen se ku gjendem dhe ke me je ti, hapi dritaren para se te flij dhe pys me ne ze ne vete o Yll i drites a me shef sikur une qe te shof ty.....